3. Ouschtersonndeg A - 25./26.4.2020


Home Back Print Kontakt

Aféierung an d’Mass (2020)

Léif Matchrëschten! Nom Doud vum Jesus um Kräiz sinn d’Apostelen an d’Frënn vum Jesus doruechter. Si brauchen Zäit, fir hir Erliefnisser ze verschaffen. Dofir gi si hirer gewinnter Aarbecht no. Awer och do léist si dat Erlieften net lass. Si hunn esou wichteg Erfarungen gemaach, dass si ëmmer nees doropper zeréckverwise ginn. De Jesus trëtt ëmmer nees an hiert Liewen. Si mussen mat him zesummen hiert Liewen maachen. Genee dat wëll eis och haut erëm d’Evangelium soen. An eisem perséinleche Liewen wäert ëmmer nees munches ganz schéin awer munches och däischter an traureg sinn. Wa mir am Ufanksgebiet dëse Sonndeg drëm bieden, dass d’Ouschterfreed soll an eis weiderliewen, dann ass dat ee Gebiet dorëm, dass mir mat Jesus Christus, mat senger Botschaft, mat senger Léift a Baarmhäerzegkeet solle verbonne bleiwen an doraus dann och Kraaft a Freed schäffen fir eisen Alldag. Loosse mir eis dofir selwer vum Jesus beschenken a säin Erbaarmen iwwert eis uruffen.
 

Kyrie

Här, Jesus Christus, du selwer bass d’Opersteeung an d’Liewen. Här, erbaarm dech.
Här, Jesus Christus, du léis eis deelhuelen un denger Opersteeung. Christus, erbaarm dech.
Här, Jesus Christus, duerch däi Wuert gëss du eis Mutt fir een neit Liewen an dengem Liicht. Här, erbaarm dech.

 

Dagesgebiet
Allmächtege Gott, looss déi éischterlech Freed an eis weiderliewen, well du hues denger Kierch nei Lieweskraaft geschenkt an eis nei als deng Kanner ugeholl. Gëff eis all déi grouss Zouversiicht, datt och mir eng Kéier un der Opersteeung vun dengem Jong deelhuelen.
Hien, dee mat dir an dem Hellege Geescht lieft an all Éiwegkeet. Amen
Garde à ton peuple sa joie, Seigneur, toi qui refais ses forces et sa jeunesse; tu nous as rendu la dignité de fils de Dieu, affermis-nous dans l’espérance de la réssurrection. Par Jésus Christ.
oder:
Gott, das Licht deiner Weisheit erleuchtet die Irrenden, dass sie heimfinden zu dir. Hilf uns, so zu leben, dass wir nicht nur Christen heißen, sondern es auch sind. Darum bitten wir durch ihn, Jesus Christus, deinen Sohn, unsern Herrn und Bruder.

Texter: Lesung: Apg 2, 14.22-33 / 1 Petr 1, 17-21 Evangelium: Joh 21, 1-14

Lesung aus der Apostelgeschichte.
14Am Pfingsttag trat Petrus auf, zusammen mit den Elf; er erhob seine Stimme und begann zu reden: Ihr Juden und alle Bewohner von Jerusalem! Dies sollt ihr wissen, achtet auf meine Worte! 22bJesus, den Nazoräer, einen Mann, den Gott vor euch beglaubigt hat durch Machttaten, Wunder und Zeichen, die er durch ihn in eurer Mitte getan hat, wie ihr selbst wisst – 23ihn, der nach Gottes beschlossenem Willen und Vorauswissen hingegeben wurde, habt ihr durch die Hand von Gesetzlosen ans Kreuz geschlagen und umgebracht. 24Gott aber hat ihn von den Wehen des Todes befreit und auferweckt; denn es war unmöglich, dass er vom Tod festgehalten wurde. 25David nämlich sagt über ihn: Ich hatte den Herrn beständig vor Augen. Denn er steht mir zur Rechten, dass ich nicht wanke. 26Darum freute sich mein Herz und frohlockte meine Zunge und auch mein Leib wird in Hoffnung wohnen; 27denn du gibst meine Seele nicht der Unterwelt preis, noch lässt du deinen Frommen die Verwesung schauen. 28Du hast mir die Wege zum Leben gezeigt, du wirst mich erfüllen mit Freude vor deinem Angesicht. 29Brüder, ich darf freimütig zu euch über den Patriarchen David reden: Er starb und wurde begraben und sein Grabmal ist bei uns erhalten bis auf den heutigen Tag. 30Da er ein Prophet war und wusste, dass Gott ihm einen Eid geschworen hatte, einer von seinen Nachkommen werde auf seinem Thron sitzen, 31sagte er vorausschauend über die Auferstehung des Christus: Er gab ihn nicht der Unterwelt preis und sein Leib schaute die Verwesung nicht. 32Diesen Jesus hat Gott auferweckt, dafür sind wir alle Zeugen. 33Zur Rechten Gottes erhöht, hat er vom Vater den verheißenen Heiligen Geist empfangen und ihn ausgegossen, wie ihr seht und hört.
Lecture du livre des Actes des Apôtres.
Alors Pierre, debout avec les onze autres Apôtres, éleva la voix et leur fit cette déclara-tion: «Vous, Juifs, et vous tous qui résidez à Jérusalem, sachez bien ceci, prêtez l’oreille à mes paroles. Jésus le Nazaréen, homme que Dieu a accrédité auprès de vous en accom-plissant par lui des miracles, des prodiges et des signes au milieu de vous, comme vous le savez vous-mêmes. Cet homme, livré selon le dessein bien arrêté et la prescience de Dieu, vous l’avez supprimé en le clouant sur le bois par la main des impies. Mais Dieu l’a ressus-cité en le délivrant des douleurs de la mort, car il n’était pas possible qu’elle le retienne en son pouvoir. En effet, c’est de lui que par-le David dans le psaume: Je voyais le Seig-neur devant moi sans relâche: il est à ma droite, je suis inébranlable. C’est pourquoi mon cœur est en fête, et ma langue exulte de joie; ma chair elle-même reposera dans l’espérance: tu ne peux m’abandonner au séjour des morts ni laisser ton fidèle voir la corruption. Tu m’as appris des chemins de vie, tu me rempliras d’allégresse par ta pré-sence. Frères, il est permis de vous dire avec assurance, au sujet du patriarche David, qu’il est mort, qu’il a été enseveli, et que son tom-beau est encore aujourd’hui chez nous. Comme il était prophète, il savait que Dieu lui avait juré de faire asseoir sur son trône un homme issu de lui. Il a vu d’avance la résur-rection du Christ, dont il a parlé ainsi: Il n’a pas été abandonné à la mort, et sa chair n’a pas vu la corruption. Ce Jésus, Dieu l’a res-suscité; nous tous, nous en sommes témoins. Élevé par la droite de Dieu, il a reçu du Père l’Esprit Saint qui était promis, et il l’a répan-du sur nous, ainsi que vous le voyez et l’en-tendez.
Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes.
1 Danach offenbarte sich Jesus den Jüngern noch einmal, am See von Tiberias, und er offenbarte sich in folgender Weise. 2 Simon Petrus, Thomas, genannt Didymus, Natanaël aus Kana in Galiläa, die Söhne des Zebedäus und zwei andere von seinen Jüngern waren zusammen. 3 Simon Petrus sagte zu ihnen: Ich gehe fischen. Sie sagten zu ihm: Wir kommen auch mit. Sie gingen hinaus und stiegen in das Boot. Aber in dieser Nacht fingen sie nichts. 4 Als es schon Morgen wurde, stand Jesus am Ufer. Doch die Jünger wussten nicht, dass es Jesus war. 5 Jesus sagte zu ihnen: Meine Kinder, habt ihr keinen Fisch zu essen? Sie antworteten ihm: Nein. 6 Er aber sagte zu ihnen: Werft das Netz auf der rechten Seite des Bootes aus und ihr werdet etwas finden. Sie warfen das Netz aus und konnten es nicht wieder einholen, so voller Fische war es. 7 Da sagte der Jünger, den Jesus liebte, zu Petrus: Es ist der Herr! Als Simon Petrus hörte, dass es der Herr sei, gürtete er sich das Obergewand um, weil er nackt war, und sprang in den See. 8 Dann kamen die anderen Jünger mit dem Boot - sie waren nämlich nicht weit vom Land entfernt, nur etwa zweihundert Ellen - und zogen das Netz mit den Fischen hinter sich her. 9 Als sie an Land gingen, sahen sie am Boden ein Kohlenfeuer und darauf Fisch und Brot liegen. 10 Jesus sagte zu ihnen: Bringt von den Fischen, die ihr gerade gefangen habt! 11 Da stieg Simon Petrus ans Ufer und zog das Netz an Land. Es war mit hundertdreiundfünfzig großen Fischen gefüllt, und obwohl es so viele waren, zerriss das Netz nicht. 12 Jesus sagte zu ihnen: Kommt her und esst! Keiner von den Jüngern wagte ihn zu befragen: Wer bist du? Denn sie wussten, dass es der Herr war. 13 Jesus trat heran, nahm das Brot und gab es ihnen, ebenso den Fisch. 14 Dies war schon das dritte Mal, dass Jesus sich den Jüngern offenbarte, seit er von den Toten auferstanden war.
Évangile de Jésus Christ selon saint Jean.
Après cela, Jésus se manifesta encore aux dis-ciples sur le bord de la mer de Tibériade, et voici comment. Il y avait là, ensemble, Simon-Pierre, avec Thomas, appelé Didyme (c’est-à-dire Jumeau), Nathanaël, de Cana de Gali-lée, les fils de Zébédée, et deux autres de ses disciples. Simon-Pierre leur dit: «Je m’en vais à la pêche.» Ils lui répondent: «Nous aussi, nous allons avec toi.» Ils partirent et montèrent dans la barque; or, cette nuit-là, ils ne prirent rien. Au lever du jour, Jésus se te-nait sur le rivage, mais les disciples ne savai-ent pas que c’était lui. Jésus leur dit: «Les en-fants, auriez-vous quelque chose à manger?» Ils lui répondirent: «Non.» Il leur dit: «Jetez le filet à droite de la barque, et vous trouve-rez.» Ils jetèrent donc le filet, et cette fois ils n’arrivaient pas à le tirer, tellement il y avait de poissons. Alors, le disciple que Jésus aim-ait dit à Pierre: «C’est le Seigneur!» Quand Simon-Pierre entendit que c’était le Seigneur, il passa un vêtement, car il n’avait rien sur lui, et il se jeta à l’eau. Les autres disciples arrivèrent en barque, traînant le filet plein de poissons; la terre n’était qu’à une centaine de mètres. Une fois descendus à terre, ils aper-çoivent, disposé là, un feu de braise avec du poisson posé dessus, et du pain. Jésus leur dit: «Apportez donc de ces poissons que vous ve-nez de prendre.» Simon-Pierre remonta et tira jusqu’à terre le filet plein de gros poissons: il y en avait cent cinquante-trois. Et, malgré cette quantité, le filet ne s’était pas déchiré. Jésus leur dit alors: «Venez manger.» Aucun des disciples n’osait lui demander: «Qui es-tu?» Ils savaient que c’était le Seigneur. Jésus s’ap-proche; il prend le pain et le leur donne; et de même pour le poisson. C’était la troi-sième fois que Jésus ressuscité d’entre les morts se manifestait à ses disciples.

 

Priedegt (2020)

Léif Matchrëschten! Am „Laacher Messbuch 2020“ hunn ech am Kommentar zum Evangelium vun dësem Sonndeg dës Sätz gelies: „Die Jünger kehren zu dem Leben zurück, das sie vor der Zeit mit Jesus hatten. Es fehlt etwas. Er fehlt. Aber dann fehlt er doch nicht.“ (ebd. S. 438) Dat ass beandrockend. Ech hu mech ëmmer scho gefrot, wat an de Frënn vum Jesus an der éischter Zäit no sengem Doud virgaangen ass. Wat hu si gefillt? Wéi hu si sech gesinn? Si waren iergendwéi wuel zimmlech aus der Spuer geroden. Si haten wéinst deem Jesus hiren Alldag verlooss a ware mat him duerch Deck an Dënn gaangen. An elo war et eriwwer. Eng riseg Enttäuschung war dat fir si. Haten si sech geiert? Froen iwwer Froen sinn hinnen sécher deemools duerch de Kapp gaangen.

Mä interessant ass an dëser Erzielung vum Evangelium awer nach ee klengen Detail, dee mech ëmmer nees beschäftegt huet. D’Apostelen waren duerch de Jesus awer an hirem Liewen esou gepräägt, dass dat fréiert Liewen net méi geléngt. Si waren anerer ginn. „Aber in dieser Nacht fingen sie nichts.“ Dat aalt Liewe war definitiv eriwwer. Si haten sech ganz grondleeënd verännert. Si waren aner Mënsche ginn. Si haten ee wesentlecht neit Liewe geléiert, ee Liewen, dat ee mat a fir anerer lieft. Bis elo war de Jesus selwer déi dreiwend Kraaft. Hien huet d’Richtung virginn. Hien ass virop gaangen. Si konnten hien ëmmer ëm Rot froen a kruten och eng Äntwert. Mä duerch säin Doud waren si op emol op sech selwer gestalt. Dat huet si intrigéiert. Si sollten elo selwer Entscheedungen treffen. D’Verantwortung mécht hinnen wuel Angscht an dofir wollten si an dat aalt a geséchert Liewen zeréck.

Erlaabt mir hei ee klengen, wann och onkonventionellen Exkurs an eis Zäit. Mir all haten ee Liewen, dat halbwegs gutt funktionéiert huet. Iwwert ganz Villes hu mir ni missen nodenken. Geld war do. Aarbecht war do. Fräizäit war do. Alles, wat mir eis konnte wënschen, konnte mir eis och meeschtens leeschten. An elo koum esou ee klenge Virus. Deen huet eis aus dem Alldag vun der Gemittlechkeet erausgeruff. Lo op emol hu mir eis der Situatioun misse stellen, déi keng Sécherheete méi gebueden huet. Nei Reegelen, nei Verhalensnormen hu mir misse léieren. Do ass de Virus, deen eis un eis Verantwortung erënnert, jo deen eis an d’Verantwortung rifft vis-à-vis vun eise Matmënschen. Op emol musse mir an eisem Verhalen Récksiicht op eis Matmënschen huelen, wat mir virdrun nach laang net an deem Moos hu misse maachen. Wann dee Virus mol erëm aus der Welt ass, wéi geet et da weider? Verfale mir och erëm an eisen alen Alldag a vergiesse mir dann erëm eis Verantwortung? Oder léiere mir eppes aus dëser Zäit, dat och fir eist weidert Liewe wichteg ass?

Komme mir zeréck bei eis Apostelen. Dee fréieren Alldag geléngt net méi. An awer keimt an hinnen op, dass si sech dach vläicht der neier Situatioun solle stellen. Wéi wier et, wann si elo, wou de Jesus net méi leibhafteg ënnert hinnen ass, dach awer säi Wee géife weiderféieren?

Si kréien nach eng Kéier een Hiweis, wéi et soll a ka goen. Um Ufer steet de Jesus beim Feier. Brout a Fësch si schonn do. An nodeems si nach eng Kéier hiert Gléck mam Fëschen probéiert hunn, fänken si och eppes a ginn opgefuerdert dës Fësch matenaner ze deelen.

Deelen ass a mengen Aen och hei d’Stéchwuert, dat hannert der Erzielung steet. Am Deelen ass Jesus Christus an der Mëtt vun den Apostelen. Am Deele vum Liewen ass de Jesus och an eiser Mëtt. De Jesus huet d’Liewe mat senge Frënn gedeelt. Si léieren elo, dass hien ëmmer da present ass, wa si d’Liewen ënnert sech a mat aneren deelen.

Wéi vill Mënschen hunn am Moment an der Kris ronderëm dëse klenge Virus genee dat och nei geléiert. Deele vun deem, wat mir hunn, ass dat, wat eis aus der Krise erausféiert. An deene leschte Wochen ass onheemlech vill an deem Punkt an eise Géigenden geschitt. Ech hunn dat scho gesot. Vill Mënsche si wakereg ginn an hu gespuert, dass hier Hëllef, hiert Matliewen en Deel vun der Léisung vun der Kris ass. Jiddereen muss matschaffen. Da kann et goen. Deele mir eis Ressourcen, eist Liewen mat alle Mënschen, da kann et jidderengem gutt goen. A wann et ëm d’Deele geet, brauche mir och net ze froen: Wie bass du? Egal mat wiem ech eppes deelen, deen aneren ass ëmmer dann ee Bild fir de Jesus fir mech. „Keiner von den Jüngern wagte ihn zu befragen: Wer bist du? Denn sie wussten, dass es der Herr war.“ Och mir musse net froen no der Identitéit vun deem, mat deem mir kënnen a sollen deelen. Maache mir et einfach. Dann ass Jesus Christus an eiser Mëtt. Amen.

 

Fürbitten (2020)
Matt senger Opersteeung vun den Doudegen huet eis de Jesus ee grousse Grond ginn fir op hien ze vertrauen. Zu him wëlle mir bieden:

* Fir all, déi sech am Staat an an der Gesellschaft fir ee gutt Auskommen mat enaner asetzen: Gëff hinnen Ausdauer an Zouversiicht, a looss hiert Wierken erfollegräich sinn. Christus héier eis.

* Fir eis chrëschtlech Gemeinschaft: Gëff eis de Mutt, op dech ze vertrauen an eis ëm déi Mënschen ze këmmeren, déi eis Hëllef brauchen. Christus héier eis.

* Fir all déi Mënschen, déi keen Auswee wëssen aus hirer Krankheet, hirer Nout a Verzweiwlung: Datt si Trouscht fannen duerch däi gutt Wuert an duerch d’Matgoen vun hire Matmënschen. Christus héier eis.

* Fir de Fridden an der Welt a besonnesch fir d’Mënschen, déi duerch Krich an der Nout sinn: Datt si Hëllef an nei Gerechtegkeet fannen. Christus héier eis.

*Fir all eis verstuerwen Bridder a Schwësteren: Looss si béi dir dat Liewen fannen, dat’s du och eis versprach hues. Christus héier eis.

Här Jesus Christus, d’Begéinung mat dir gëtt eis all neie Mutt an nei Kraaft. Mir froen dech em deng Hëllef an em d’Erhéierung vun eise Gebieder. Dech luewen an éiere mir elo an an all Éiwegkeet. Amen.
Nos chemins de misère et de joie ne sont pas inconnus de la part de Dieu, notre Père; il a envoyé son Fils pour faire route avec nous. En toute confiance, présentons-lui nos de-mandes. Seigneur, accompagne-nous sur tous nos chemins.

– Prions pour l’Église, afin qu’elle sache accompagner les personnes qui s’approchent d’elle et leur transmettre la joie.

– Prions pour les personnes qui ont pour tâche de scruter et de faire comprendre les Écritures, afin qu’elles aient toujours le cœur brûlant quand elles transmettent la parole de Dieu.

– Prions pour les personnes qui vivent un deuil, afin qu’elles trouvent à leurs côtés des oreilles pour les écouter et des cœurs pour compatir à leurs souffrances.

– Prions pour les personnes qui ne trouvent pas de sens à leur vie, afin qu’elles rencontrent sur leur chemin des témoins d’espé-rance.

– Prions pour notre communauté, afin qu’ elle sache reconnaître les signes de la présence du Christ à la fraction du pain.

Dieu notre Père, toi qui n’as pas hésité à envoyer ton Fils marcher sur nos routes humaines, entends les prières que nous t’adressons. Daigne les exaucer par Jésus, le Christ, notre Seigneur, lui qui règne avec toi et le Saint-Esprit, maintenant et pour les siècles des siècles. Amen.
(www.vieliturgique.ca)

 

Vaterunser

Och wa mir net all zesummen an enger vun eise Kierchen versammelt sinn, sou si mir dach awer zesummen ronderëm eisen Här Jesus, dee vun den Doudegen operstanen ass. Loosse mir zesummen dat Gebiet viru Gott bréngen, wat hien eis geléiert huet: Vater Unser ...

 

Friddensgebiet

Den Härgott ass e Gott vun der Léift, der Freed an dem Fridden. Hie rifft eis an ee Liewen a Léift a Fridden mat eise Matmënschen op der ganzer Welt. Dofir wëlle mir bieden: Här Jesus Christus, hël-lef eis ëmmer nees fir Fridden ze suergen, an eiser Famill, an eisem Frëndeskrees, an eisem Land an iwwerall. De Fridde vun eisem Här Jesus Christus sief mat iech all.

 

Lobpreis

 

Dir sei Preis und Dank und Ehre!

Großer Gott, wir danken dir für deine Liebe,
die sichtbar wird in deiner Schöpfung.
Alles hast du geschaffen,
alles hälst du in deiner Hand:
Himmel und Erde, Sonne, Mond und Sterne,
Land und Meer, Tiere und Pflanzen,
und nicht zuletzt uns Menschen.
Alles ist geborgen in deiner Liebe.

 

Dir sei Preis und Dank und Ehre!

Großer Gott, wir danken dir für deine Liebe,
die in Jesus Christus sichtbar in die Welt gekommen ist.
Er hat uns deine Liebe nicht nur gelehrt,
er hat sie uns vorgelebt.
Er erwies uns diese Liebe bis zur Vollendung.
So sehr hast du die Welt geliebt,
dass du deinen Sohn für uns hingegeben hast.
Durch ihn sind wir gerettet und erlöst.

 

Dir sei Preis und Dank und Ehre!

Großer Gott, wir danken dir für deine Liebe,
die wir in diesen 50 Tagen feiern.
du hast deinen Sohn nicht im Tod gelassen,
du hast ihn auferweckt
und damit auch uns neues Leben geschenkt.
Der Tod hat keine Macht mehr über uns,
wir sind frei durch seine Liebe.

 

Dir sei Preis und Dank und Ehre!

Großer Gott, wir danken dir für deine Liebe,
die du im Heiligen Geist
über die ganze Welt ausgegossen hast.
Dein Geist treibt uns an,
deine Liebe in der Welt weiterzugegeben.
Aus der Fülle des Geistes
und aus seiner Kraft leben wir.

 

Dir sei Preis und Dank und Ehre!

Großer Gott, wir danken dir für das Gebot der Liebe,
das uns Jesus aufgetragen hat.
Wo wir einander lieben,
wird deine Liebe sichtbar.
Wo Güte und Liebe unter den Menschen herrschen,
da ist dein Reich schon angebrochen.

 

Dir sei Preis und Dank und Ehre!

Wir preisen dich, Herr, unser Gott,
durch Jesus Christus, deinen Sohn, im Heiligen Geist
und stimmen ein in das Lob deiner Herrlichkeit.

 

Hymnus: Preis und Ehre (Magnificat 486)

Aus: Xaver Käser, Lobpreisgebete, Pustet-Verlag Regensburg 2019, S. 53f.

 

Meditation

Wenn wir am Ende sind mit unsrer Kraft,
mit unsrer Hoffnung, daß ein neuer Morgen kommt,
wenn wir enttäuscht die Hände sinken lassen
und meinen, alle Mühe war vergebens,
wenn unsre Netze leer sind, leer wie unsre Hände,
dann stehst du, Herr, am Ufer.

Wenn etwas uns gelingt, womit wir nicht gerechnet,
wenn etwas uns geschenkt wird, unverdient,
wenn es so viele Gründe gibt zum Danke-sagen,
dann stehst du, Herr, am Ufer.

Wenn wir an Menschen denken, die der Hunger quält,
denen der Reis fehlt und der Fisch, ihr täglich Brot,
wenn wir an jene denken, die nach Liebe hungern,
nach Anerkennung, Zärtlichkeit, Gerechtigkeit,
wenn wir an unsre eigene unerfüllte Sehnsucht denken,
dann stehst du, Herr, am Ufer.

Wenn uns die Schuld bedrückt, weil wir verleugnet haben
und verraten oder einfach nur vergessen,
wenn uns ein Name einfällt, den wir schwer enttäuscht,
den wir zu wenig liebten, dem wir Unrecht taten,
wenn wir uns fragen, ob wir dich wohl lieben, Gott,
dann stehst du, Herr, am Ufer.

Wenn wir zurück an unsre Jugend denken,
an unsre Pläne, die Begeisterung, den Schwung von einst,
wenn wir uns heute sehen und bedenken,
was denn die Früchte sind aus allen diesen Knospen,
wenn wir versuchen, mühsam das zu lernen jetzt:
mich führen lassen, wohin ich nicht will,
und trotzdem dieser Führung zu vertrauen,
dann stehst du, Herr, am Ufer.

Wenn wir uns sammeln jetzt um einen schlichten Tisch,
auf dem nichts steht als etwas Brot und Wein,
ein Bissen nur, ein Schluck zum Überleben,
wenn wir das alles, was sich angesammelt hat in uns
an Hoffnung und Enttäuschung der vergangenen Woche,
zusammenfassen in die knappe Bitte:
„Herr, bleibe bei uns!“ – jetzt in dieser Stunde,
und gleich, wenn wir hinausgehn,
und morgen, wenn der graue Alltag wieder kommt,
dann stehst du, Herr, am Ufer.

Zu Johannes 21 von Hermann Josef Coenen (in: Laacher Messbuch 2020, S. 442f.)

 

Schlussgebet

Ewiger Gott, du hast durch dein österliches Heilswerk unser leben erneuert.
Bleibe bei uns mit deiner Liebe und erhalte uns deine Geduld,
damit wir Eingang finden in die Glückseligkeit deines Lebens
durch Christus, unseren Herrn.
aus: Werner Eizinger, Mensch sein - Gott feiern, Pustet-Verlag Regensburg 2005, S. 61.

 

Seegen

Wunsch nach Frieden

Den tiefen Frieden im Rauschen der Wellen wünsche ich dir.

Den tiefen Frieden im schmeichelnden Wind wünsche ich dir.

Den tiefen Frieden über dem stillen Land wünsche ich dir.

Den tiefen Frieden unter den leuchtenden Sternen wünsche ich dir.

Den tiefen Frieden vom Sohn des Friedens wünsche ich dir.
Aus Irland (http://www.treklang.de/Segen.htm)

Mass vum 19 Abrëll

Klick op d’Kalennerblat vun haut fir d’Sonndesmass als PDF!

Mass vum 3 Mee


Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement