1. Adventsonndeg B - 28./29.11.2020


Home Back Print Kontakt

Aféierung an d’Mass

Léif Matchrëschten! Wou ass Gott? Sou kënne mir froen. Soll hien sech net vun sech aus méi däitlech an eiser Welt an an eisem Liewe weisen? Wou ass hien an all deem Misär an deem Leed, dat mir erliewen? An awer misste mir vläicht och emol ëmgedréint froen, op mir da wierklech op a wakereg genuch sinn fir seng zeechen ze gesinn an ze héieren. Gott weist sech nu mol net an spektakulären Zeechen, mä hie begéint eis am Alldag, an de Mënschen ëm eis, an deem, wat mir maachen a schaffen, an deenen einfachen a bescheidene Saachen. Mir rouen a Gott. Gott hält eis an eis Zäit an sech gebuergen. Den Adventskranz ass een Zeechen vun der Zäit, déi a Gott rout. D’Liicht vun de Käerzen, dat am Laf vun de Wochen ëmmer méi gëtt, wëll eis d’Kommen vu Christus symbolesch virun Aen féieren. Matt engem Gebiet wëlle mir dëst Zeechen seenen an dann déi éischt Käerz ufänken.

Seegensgebiet iwert den Adventskranz

Éiwege Gott, du léis eis Mënschen an eisem Sichen no Liewen a Freed net eleng.
Dofir kucke mir zum Ufank vum Advent op zu dir, vun dem mir alles erhoffen.
Mir bieden dech: Seen + dëse Kranz an des Käerzen.
Si sinn en Zeechen, dass du den Éiwege bass, deem och des Zäit gehéiert;
en Zeechen vum Liewen, dat mir vun dir erwaarden;
en Zeechen, datt’s du dat Liicht bass, dat all Däischtert hell maache kann.
Hëllef eis, datt mir méi Léift weisen an dech mat voller Kraaft sichen.
Dorëms biede mir duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

oder:
Guter Gott, du hast alles geschaffen,
denn du bist die Liebe und der Quell des Lebens.
In Jesus schenkst du uns Licht, Wärme und Leben.
Darum schauen wir am Anfang dieses Advents auf dich,
von dem wir alles erhoffen.
Segne diese Adventskränze mit ihren Kerzen.
Sie sind Zeichen deiner Liebe und Unendlichkeit.
Hilf uns, dass wir uns in diesen Tagen stärker an dich erinnern
und gestärkt werden in der Hoffnung und Freude
auf deine Ankunft in unseren Herzen.
Wie wir an jedem Tag an unserem Adventskalender ein Türchen öffnen,
an jedem Sonntag eine neue Kerze an diesem Kranz entzünden,
so lass uns in der Liebe Christi wachsen.
Mache uns bereit für die Feier seiner Geburt und sein Kommen zu uns.
Darum bitten wir durch Jesus Christus, unseren Freund und Bruder.

(Ufänke vun der éischter Käerz) Eventuell Lidd : LD 383

Kyrie
  • Här, du wëlls, dass mir ganz Mënsch ginn. Awer mir kommen dacks net bäi eis selwer un. Här, erbaarm dech eiser.
  • Här, du wëlls, dass mir mat deenen anere Mënschen a Gemeinschaft liewen. Awer mir maachen eis net op de Wee zou enaner. Christus, erbaarm dech eiser.
  • Här, du wëlls bäi eis kommen. Awer villes an eisem Liewen hënnert eis dorunner, dass mir eis fir dech opmaachen. Här, erbaarm dech eiser.

En ce premier dimanche de l’Avent, reconnaissons que le Seigneur vient nous délivrer.

  • Seigneur Jésus, tu viens dans le monde pour révéler que Dieu est Père. Toi, le Sauveur que nous attendons, Seigneur, prends pitié. — Seigneur, prends pitié.

  • Ô Christ, tu es notre rédempteur, tu viens nous libérer du mal. Toi, le Sauveur que nous attendons, ô Christ, prends pitié. — Ô Christ, prends pitié.
  • Seigneur, tu as pris chair de notre chair pour manifester combien tu es proche de chacun. Toi, le Sauveur que nous attendons, Seigneur, prends pitié.
— Seigneur, prends pitié.
    Que Dieu tout-puissant nous fasse miséricorde; qu’il nous pardonne nos péchés et nous conduise à la vie éternelle. — Amen.
Dagesgebiet

Här, eise Gott, alles steet an denger Muecht;
du schenks eis de Wellen an och d’Kraaft dëse Wellen auszeféieren.
Hëllef eis, datt mir op dem Wee vun der Gerechtegkeet Christus entgéint ginn
an eis duerch Wierker vun der Léift op séi Kommen virbereeden,
fir datt mir eis Platz béi him kréien, wann hien zeréck kennt an Herrlechkeet.
Hien, deen an der Eenheet vum Hellege Geescht
mat dir lieft a regéiert an all Éiwegkeet. Amen.

Donne à tes fidèles, Dieu tout-puissant,
d’aller avec courage sur les chemins de la justice à la rencontre du Seigneur,
pour qu’ils soient appelés, lors du jugement,
à entrer en possession du royaume des cieux. Par Jésus Christ... — Amen.

Treuer Gott, viele Hoffnungen, die wir haben, sind noch nicht erfüllt:
die Hoffnung auf Frieden, Gerechtigkeit und einer guten Welt, für alle Mënschen.
Wir danken dir, dass du uns die alten Hoffnungen anvertraust.
Damit deine Verheißungen unter uns lebendig sind,
die Liebe wächst und dein Reich kommt, bitten wir um dein Wort.
Dass es uns aufrichtet, stärkt und tröstet durch Jesus Christus.

Liesungen: Liesung: Jes 63, 16b-17.19b; 64, 3-7 / 1 Kor 1, 3-9 / Evangelium: Mk 13, 24-37

Lesung aus dem Buch Jesaja.
Du, HERR, bist unser Vater, Unser Erlöser von jeher ist dein Name. Warum lässt du uns, HERR, von deinen Wegen abirren und machst unser Herz hart, sodass wir dich nicht fürchten? Kehre zurück um deiner Knechte willen, um der Stämme willen, die dein Erbbesitz sind! Hättest du doch den Himmel zerrissen und wärest herabgestiegen, sodass die Berge vor dir erzitterten. Seit Urzeiten hat man nicht vernommen, hat man nicht gehört; kein Auge hat je einen Gott außer dir gesehen, der an dem handelt, der auf ihn harrt. Du kamst dem entgegen, der freudig Gerechtigkeit übt, denen, die auf deinen Wegen an dich denken. Siehe, du warst zornig und wir sündigten; bleiben wir künftig auf ihnen, werden wir gerettet werden. Wie ein Unreiner sind wir alle geworden, unsere ganze Gerechtigkeit ist wie ein beflecktes Kleid. Wie Laub sind wir alle verwelkt, unsere Schuld trägt uns fort wie der Wind. Niemand ruft deinen Namen an, keiner rafft sich dazu auf, festzuhalten an dir. Denn du hast dein Angesicht vor uns verborgen und hast uns zergehen lassen in der Gewalt unserer Schuld. Doch nun, HERR, du bist unser Vater. Wir sind der Ton und du bist unser Töpfer, wir alle sind das Werk deiner Hände.

Kv. Stelle uns wieder her, o Gott! Lass dein Angesicht leuchten und wir sind gerettet.
Du Hirte Israels, höre! *
Der du auf den Kerubim thronst, erscheine!
Wecke deine gewaltige Kraft *
und komm zu unserer Rettung! Kv.
Gott der Heerscharen, kehre doch zurück,/
blicke vom Himmel herab und sieh,*
sorge für diesen Weinstock!
Beschütze, was deine Rechte gepflanzt hat,*
und den Sohn, den du dir stark gemacht! Kv.
Deine Hand sei über dem Mann zu deiner Rechten,*
über dem Mënschensohn, den du dir stark gemacht.
Wir werden nicht von dir weichen.*
Belebe uns und wir rufen deinen Namen an. Kv.

Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Korinth.
Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unserem Vater, und dem Herrn Jesus Christus! Ich danke meinem Gott jederzeit euretwegen für die Gnade Gottes, die euch in Christus Jesus geschenkt wurde, dass ihr an allem reich geworden seid in ihm, an aller Rede und aller Erkenntnis. Denn das Zeugnis über Christus wurde bei euch gefestigt, sodass euch keine Gnadengabe fehlt, während ihr auf die Offenbarung unseres Herrn Jesus Christus wartet. Er wird euch auch festigen bis ans Ende, sodass ihr schuldlos dasteht am Tag unseres Herrn Jesus Christus. Treu ist Gott, durch den ihr berufen worden seid zur Gemeinschaft mit seinem Sohn Jesus Christus, unserem Herrn.

Halleluja. Halleluja. Lass uns schauen, o Herr, deine Huld und schenke uns dein Heil. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Markus.
In jener Zeit sprach Jesus zu seinen Jüngern: In jenen Tagen, nach jener Drangsal, wird die Sonne verfinstert werden und der Mond wird nicht mehr scheinen; die Sterne werden vom Himmel fallen und die Kräfte des Himmels werden erschüttert werden. Dann wird man den Mënschensohn in Wolken kommen sehen, mit großer Kraft und Herrlichkeit. Und er wird die Engel aussenden und die von ihm Auserwählten aus allen vier Windrichtungen zusammenführen, vom Ende der Erde bis zum Ende des Himmels. Lernt etwas aus dem Vergleich mit dem Feigenbaum! Sobald seine Zweige saftig werden und Blätter treiben, erkennt ihr, dass der Sommer nahe ist. So erkennt auch ihr, wenn ihr das geschehen seht, dass er nahe vor der Tür ist. Amen, ich sage euch: Diese Generation wird nicht vergehen, bis das alles geschieht. Himmel und Erde werden vergehen, aber meine Worte werden nicht vergehen. Doch jenen Tag und jene Stunde kennt niemand, auch nicht die Engel im Himmel, nicht einmal der Sohn, sondern nur der Vater. Gebt Acht und bleibt wach! Denn ihr wisst nicht, wann die Zeit da ist. Es ist wie mit einem Mann, der sein Haus verließ, um auf Reisen zu gehen: Er übertrug die Vollmacht seinen Knechten, jedem eine bestimmte Aufgabe; dem Türhüter befahl er, wachsam zu sein. Seid also wachsam! Denn ihr wisst nicht, wann der Hausherr kommt, ob am Abend oder um Mitternacht, ob beim Hahnenschrei oder erst am Morgen. Er soll euch, wenn er plötzlich kommt, nicht schlafend antreffen. Was ich aber euch sage, das sage ich allen: Seid wachsam!

Lecture du livre du prophète Isaïe.
C’est toi, Seigneur, notre père ; « Notre-rédempteur-depuis-toujours », tel est ton nom. Pourquoi, Seigneur, nous laisses-tu errer hors de tes chemins ? Pourquoi laisser nos cœurs s’endurcir et ne plus te craindre ? Reviens, à cause de tes serviteurs, des tribus de ton héritage. Ah ! Si tu déchirais les cieux, si tu descendais, les montagnes seraient ébranlées devant ta face. Voici que tu es descendu : les montagnes furent ébranlées devant ta face. Jamais on n’a entendu, jamais on n’a ouï dire, nul œil n’a jamais vu un autre dieu que toi agir ainsi pour celui qui l’attend. Tu viens rencontrer celui qui pratique avec joie la justice, qui se souvient de toi en suivant tes chemins. Tu étais irrité, mais nous avons encore péché, et nous nous sommes égarés. Tous, nous étions comme des gens impurs, et tous nos actes justes n’étaient que linges souillés. Tous, nous étions desséchés comme des feuilles, et nos fautes, comme le vent, nous emportaient. Personne n’invoque plus ton nom, nul ne se réveille pour prendre appui sur toi. Car tu nous as caché ton visage, tu nous as livrés au pouvoir de nos fautes. Mais maintenant, Seigneur, c’est toi notre père. Nous sommes l’argile, c’est toi qui nous façonnes : nous sommes tous l’ouvrage de ta main.

R. Dieu, fais-nous revenir ; que ton visage s’éclaire, et nous serons sauvés !
Berger d’Israël, écoute,
resplendis au-dessus des Kéroubim !
Réveille ta vaillance
et viens nous sauver. R.
Dieu de l’univers, reviens !
Du haut des cieux, regarde et vois :
visite cette vigne, protège-la,
celle qu’a plantée ta main puissante. R.
Que ta main soutienne ton protégé,
le fils de l’homme qui te doit sa force.
Jamais plus nous n’irons loin de toi :
fais-nous vivre et invoquer ton nom ! R.

Lecture de la première lettre de saint Paul apôtre aux Corinthiens.
À vous, la grâce et la paix, de la part de Dieu notre Père et du Seigneur Jésus Christ. Je ne cesse de rendre grâce à Dieu à votre sujet, pour la grâce qu’il vous a donnée dans le Christ Jésus ; en lui vous avez reçu toutes les richesses, toutes celles de la parole et de la connaissance de Dieu. Car le témoignage rendu au Christ s’est établi fermement parmi vous. Ainsi, aucun don de grâce ne vous manque, à vous qui attendez de voir se révéler notre Seigneur Jésus Christ. C’est lui qui vous fera tenir fermement jusqu’au bout, et vous serez sans reproche au jour de notre Seigneur Jésus Christ. Car Dieu est fidèle, lui qui vous a appelés à vivre en communion avec son Fils, Jésus Christ notre Seigneur.

Alléluia. Alléluia. Fais-nous voir, Seigneur, ton amour, et donne-nous ton salut. Alléluia.


Évangile de Jésus Christ selon saint Marc.
Jésus disait à ses disciples : En ces jours-là, après une pareille détresse, le soleil s’obscurcira et la lune ne donnera plus sa clarté ; les étoiles tomberont du ciel, et les puissances célestes seront ébranlées. Alors on verra le Fils de l’homme venir dans les nuées avec grande puissance et avec gloire. Il enverra les anges pour rassembler les élus des quatre coins du monde, depuis l’extrémité de la terre jusqu’à l’extrémité du ciel. Laissez-vous instruire par la comparaison du figuier : dès que ses branches deviennent tendres et que sortent les feuilles, vous savez que l’été est proche. De même, vous aussi, lorsque vous verrez arriver cela, sachez que le Fils de l’homme est proche, à votre porte. Amen, je vous le dis : cette génération ne passera pas avant que tout cela n’arrive. Le ciel et la terre passeront, mes paroles ne passeront pas. Quant à ce jour et à cette heure-là, nul ne les connaît, pas même les anges dans le ciel, pas même le Fils, mais seulement le Père. « Prenez garde, restez éveillés : car vous ne savez pas quand ce sera le moment. C’est comme un homme parti en voyage : en quittant sa maison, il a donné tout pouvoir à ses serviteurs, fixé à chacun son travail, et demandé au portier de veiller. Veillez donc, car vous ne savez pas quand vient le maître de la maison, le soir ou à minuit, au chant du coq ou le matin; s’il arrive à l’improviste, il ne faudrait pas qu’il vous trouve endormis. Ce que je vous dis là, je le dis à tous : Veillez ! »

Priedegt (2020)

Léif Matchrëschten! Ass dat net een eegenaartegt Evangelium grad um éischten Adventssonndeg? Advent, et ass dach elo d’Zäit vun der freedeger Erwaardung. Matt vill Gefill a Léift bereede mir eis vir op Chrëschtdag. Mir si ganz domat beschäftegt, jo och elo an dëse Krisenzäiten, fir allen eise Frënn a Familljememberen eng Freed ze maachen an eventuell ee Geschenk ze kafen. Et ass dach eng Zäit vu Fridden a Gemittlechkeet, déi do op eis zoukënnt, oder net? “In jenen Tagen, nach jener Drangsal, wird die Sonne verfinstert ...” Eng schrecklech Visioun gëtt eis hei awer virun Aen gestallt. Wat soll dat?

Ech menge, léif Leit, ganz esou falsch ass déi Siicht vum Evangelium net. An eiser Welt ass net alles friddlech, éischter esouguer genau de Géigendeel. Eis hei geet et trotz Corona an Lockdown gutt. Mir hunn méi oder wéineger alles, wat mir brauchen. Awer wéi vill Mënschen ergeet et guer net esou gutt. Dem Mënsch, den elo grad am Moment an der Nout drasetzt, dem ergeet et, wéi wann d’Stäre géife vum Himmel falen. Fir den eenzelen Mënsch, den an Nout ass, den net méi an nach aus weess, fir dee geet des Welt zou Gronn. Jo, Weltënnergang ass ëmmer eppes Perséinleches, dat wat ech um mengem eegenen Läif erliewen. Iwwerleeë mir emol! Wéi vill Mënschen ginn et bei eis hei zou Lëtzebuerg an och soss op der Welt, deenen d’Stären op de Kapp falen? Wéi vill Mënschen falen d’Stären op de Kapp an de Krisen- a Krichsgebidder vun dëser Welt? Mir féieren nach ëmmer Handelskricher. Mir beuten ënnerleeë Mënschen aus. Dat ass net eng einfach apokalyptesch Visioun, déi eréischt op eng wäit ewechen Zukunft kuckt. Neen, dat ass eng Realitéit aus eiser Zäit, jo aus allen Zäiten vun der Mënschheetsgeschicht.

Mir liewen eigentlech ëmmer esou, wéi wann alles wäit vun eis ewech wier. Mir liesen och d’Bibel ëmmer aus der Distanz. Engersäits liese mir si als een aalt Dokument, dat aus vergaangenen Zäite schwätzt. An anerersäits betruechte mir si als ee Buch, wat vun der Zukunft vun der Welt schwätzt, eng Zukunft awer, déi mir net erliewen. A béide Fäll huet si eis näischt ze soen, huele mir dës Texter net als Texter un, déi eis elo konkret an direkt eppes uginn. An dobäi ass et grad dësen Text vum Evangelium, deen sécher net vu Vergaangenheet an och guer a glat net vun Zukunft schwätzt. D’Evangelium vun dësem Sonndeg schwätzt vun eis a vun eiser Zäit. Et schwätzt vun all Zäit, ëmmer grad vun dem Abléck, den elo aktuell ass.

Dass dësen Text aktuell ass, dat läit fir mech op der Hand. Nout a Misär gëtt et iwwerall. Mënschen, déi jéimeren a kloen gëtt et zou Milliounen. Mënschen, déi all dës Zeechen, all dës Kreesch vun deenen Gepéngegten net héieren, gëtt et gläichfalls och zou Milliounen. Mir, jo mir alleguer, mir iwwersinn all dat. A grad un eis gëtt dës Warnung a Ermanung geriicht. Wakereg sinn, d’Aen ophalen fir dat, wat em eis geschitt, dat ass et, wat zielt. De Fanger op offe Wonne leeën a grad just net de Mond halen, wa Mënschen an den Eck gedréckt, ausgebeut a kujenéiert ginn. Neen et ass schonn un eis do eppes ze soen an ze maachen.

Et ass natierlech a villfacher Hisiicht geféierlech op offe Wonnen an eiser Gesellschaft an an eiser Weltuerdnung hinzeweisen. De Jesus seet deenen, déi sech em déi Aarm an déi Nout leiden këmmeren, deenen déi sech wieren géint déi sougenannten Fatalitéit vun eiser Weltuerdnung, näischt Guddes viraus. E puer Sätz virun dësem Evangelientext vun haut seet hien: „Ihr werdet um meines Namens willen von allen gehasst werden.“ (Mk 13, 13) Wéi dacks kënnt et haut des Daags vir, dass Leit vun Hëllefsorganisatiounen Steng an de Wee geluecht kréien, wann si wëllen an Gebidder vun Nout hëllefen? Wéi vill vun dëse Leit ginn agespaart, verdriwwen jo souguer ëmbruecht?

Et schéngt haut liewensgeféierlech ze sinn fir sech géint d’Fatalitéit vun eiser Weltuerdnung ze wieren. Mënsche ginn am Numm vun der Wirtschaft net nëmmen kierperlech mä och séilesch a moralesch ausgebeut an dat iwwerall op eiser Welt. De Jesus huet mat senger Visioun sécherlech eis Zäit nach net kënne virausgesinn. Allerdéngs schéngt et, wéi wann dat, wat hien seet, duerchaus an eis Zäit ka passen. An heiansdo géif een sech echt wënschen, eis ganz Welt géif eng Kéier ganz zesummebriechen, fir dass mir eng nei a méi friddlech a gerecht Welt kéinten opbauen. Awer traue mir eis esou radikal eng nei Weltuerdnung ze fuerderen? Jo mir alleguer als Chrëschten an och als chrëschtlech Gemeinschaft, mir sinn ganz einfach ze dacks ze feig, fir genau dat ze maachen. Mir missten eis schonn ee wéineg méi engagéieren. De Jesus ass net an dës Welt komm, fir datt mir hien nëmmen an eise Kierchen ubieden, mä éischter fir datt mir him an den Häerzer vun alle Mënschen eng Wunnecht bereeden. Amen.

Fürbitten

Gott schenk eis Fridden a Gerechtegkeet a sengem Jong Jesus Christus. Un hien wende mir eis mat eisen Uleies a bieden:

  • Ëm Mënschen, déi Fridde stëften, do wou Has a Virurteeler ëmmer weider gereecht ginn. Christus, erbaarm dech eiser.
  • Ëm Mënschen, déi a verfuerenen Situatiounen gutt Wierder fannen an no Ausweeër sichen. Christus, erbaarm dech eiser.
  • Ëm Mënschen, déi hiert Wëssen asetzen fir aneren ze hëllefen. Christus, erbaarm dech eiser.
  • Ëm Mënschen, déi Recht spriechen a Recht afuerderen, déi sech net aschüchtere loossen, wann si op Widderstänn stoussen. Christus, erbaarm dech eiser.
  • Ëm Mënschen, déi all Dag op en Neits nolauschteren, Angscht deelen a Mutt maachen. Christus, erbaarm dech eiser.
  • Ëm deen éiwege Fridden an denger Herrlechkeet fir all eis Verstuerwen. Christus, erbaarm dech eiser.

Gudde Gott, erhéier eis Gebieder. Dech luewen an éiere mir elo an an all Éiwegkeet. Amen.

Rassemblés autour de la table du Seigneur, nous ne pouvons oublier nos frères et sœurs de partout dans le monde. En leur nom, et remplis d’espérance, supplions Dieu qui tient parole. Seigneur, entends notre prière.

  • Pour les peuples déportés, exterminés, oubliés, et pour que cesse toute exploitation, prions le Seigneur.
  • Pour l’Église, messagère d’espérance, et pour les personnes qui sont tentées par le désespoir, prions le Seigneur.
  • Pour nos frères et sœurs malades, pauvres, délaissés ou emprisonnés, et pour que tous les appels de détresse soient entendus, prions le Seigneur.
  • Pour notre communauté qui entre dans un temps de grâce, particulièrement pour les enfants et les jeunes qui cherchent un sens à leur vie, prions le Seigneur.

Dieu, notre Père, tu nous as donné ton Fils Jésus, la lumière qui se lève sur notre monde. Achève ce que tu as commencé avec lui et fais briller à nos yeux le jour de ta venue. Nous te le demandons, par Jésus, le Christ, notre Seigneur. Amen.
(vieliturgique.ca)

Gowegebiet

Allmächtege Gott, alles, wat mir hunn, kennt vun dir.
Huel eis Gowen un, déi mir duerbréngen.
Maach si fir eis an dësem Liewen zum Sakrament vun der Erléisung
a ruff eis all un däin Dësch an dengem Räich.
Dorëms bieden mir duerch de Jesus, eisen Här. Amen.

Seigneur, nous ne pourrons jamais t’offrir que les biens venus de toi :
accepte ceux que nous t’apportons;
et puisque c’est toi qui nous donnes maintenant de célébrer l’eucharistie,
fais qu’elle soit pour nous le gage du salut éternel. Par Jésus... — Amen.

Jesus Christus, die Mënschen erkannten dich daran,
wie du mit ihnen das Brot gebrochen und geteilt hast.
Gib, daß wir uns nicht mit Ungerechtigkeit und Hunger abfinden.
Wandle unsere Herzen, daß wir wie du Gott suchen
und zu glaubwürdigen Zeugen deiner Liebe werden.

Hochgebet „Advent“


Präfation
Guter Gott, wir haben allen Grund, dich zu preisen.
Du schufst die Welt, verleihst ihr Pracht und Schönheit.
In dieser Zeit des Advent erwarten wir mit großer Sehnsucht die Geburt Jesu,
deines Sohnes und unseres Bruders.
Krummes wird gerade, das geknickte Rohr nicht gebrochen,
der brennende Docht nicht ausgelöscht.
Voll Freude stimmen wir darum ein in das Loblied der Engel und singen:

Sanktus

Ja, es ist würdig und recht, es ist gut und richtig,
dir, lebendiger Gott, immer und überall in unserem Leben zu danken.
Als Gemeinschaft der Glaubenden wollen wir dir einen Weg bereiten,
wenn wir jetzt miteinander an das Leben, das Leiden und den Tod
unseres Herrn Jesus Christus denken
und seine Auferstehung von den Toten feiern,
die er auch einem jeden von uns zugesagt hat.
So stehen wir mit gläubigen und hoffenden Herzen vor dir
und bitten dich:

Sende deinen Heiligen Geist auf unsere Gaben von Brot und Wein herab,
damit sie uns zu Leib † und Blut unseres Herrn Jesus Christus werden,
der uns aufgetragen hat, dieses Mahl miteinander zu feiern.

Denn in der Nacht, in der Jesus verraten wurde,
nahm er das Brot, sagte dir Dank,
brach es und reichte es seinen Jüngern mit den Worten:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB,
DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Ebenso nahm er nach dem Mahl den Kelch,
dankte wiederum, reichte ihn seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH
DES IMMERWÄHRENDEN BUNDES,
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH
UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens ...

Ja, Gott, dich wollen wir loben.
Du hast Jesus nicht dem Tode überlassen,
du hast ihn auferweckt zum Leben.
Glaubend hoffen und bekennen wir:
Er wird wiederkommen, um die Fesseln unseres Todes zu sprengen
und die Gewohnheiten zu durchbrechen,
mit denen wir uns dem Leben entgegenstellen.
Auf ihn warten wir besonders, in diesen Tagen des Advents.
Mit ihm leben wir schon jetzt, wenn wir uns gegenseitig stützen
und gemeinsam mutig hinarbeiten auf eine Gesellschaft,
in der Gerechtigkeit und Friede einander die Hand reichen.

Wir bitten dich für die Kirche,
unseren Papst Franziskus und unseren Bischof N.,
hier bei uns und überall auf der Welt:
lass uns alle nicht müde werden, eine neue Sprache zu finden,
die Frohe Botschaft - dein Evangelium -
den Menschen unserer Tage glaubhaft zu verkünden.

Treuer Gott, breite bergend die Flügel deiner Gegenwart
über die Kranken und Sterbenden
und stärke sie im Glauben an deine Barmherzigkeit.
Deinem Herzen vertrauen wir auch die Menschen an,
die wir geliebt haben und die gestorben sind.
Sei du ihnen die Heimat, nach der wir uns alle sehnen.

Zusammen mit Maria, der Mutter Jesu,
mit dem heiligen Josef, mit unseren Namenspatronen
und allen Menschen, die uns im Glauben ein Vorbild sind,
loben und preisen wir dich durch unseren Herrn Jesus Christus.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.
(Quelle unbekannt / teilweise nach Urs Eigenmann, Hochgebete, Luzern 1996, S. 16ff.)

Vaterunser

Mat de Wierder vun eisem Här Jesus selwer wëll mir all Uleies vun eiser Zäit viru Gott, eise Papp bréngen: Vater unser im Himmel, …

Friddensgebiet

Fridden kann nëmmen do entstoen, wou mir wakereg oppassen op dat, wat ëm eis geschitt. Fridden entsteet dann, wa mir versichen een deen aneren unzehuelen an ze respektéieren. Dat dat eis awer och munches ofverlaangt, ass eis allen Kloer. Dofir biede mir: Här Jesus, kuck net op eis Feeler, mä op eise gudde Wëllen a schenk eis all däi Fridden.

Schlussgebiet

Här, eise Gott,
du hues eis un dengem Dësch mat neier Kraaft gestäerkt.
Weis eis dee richtege Wee duerch des vergänglech Welt
a leed eise Bléck op dat Onvergänglecht,
fir datt mir béi allem dech an déi Wee sichen.
Dorëms bieden mir duerch de Jesus, eisen Här. Amen.

Fais fructifier en nous, Seigneur,
l’eucharistie qui nous a rassemblés :
c’est par elle que tu formes dès maintenant,
à travers la vie de ce monde,
l’amour dont nous t’aimerons éternellement. Par Jésus... — Amen.

Herr, Du bist zu uns gekommen,
um unter uns dein Reich des Friedens und der Gerechtigkeit aufzurichten.
Wir bitten dich, laß uns mit deiner Hilfe Mißtrauen, Haß und Ungerechtigkeit abbauen,
wecke uns aus aller Oberflächlichkeit und präge unser Tun durch deine Gegenwart.
Darum bitten wir dich, der du in Einheit mit dem Vater und dem Geist
unser Leben und das Geschick der Welt lenkst.


Mass vum 22 November
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 6 Dezember

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement