Ouschterméindeg - 5.4.2021


Home Back Print Kontakt

Wéi kann een un d’Opersteeung gleewen? Haut wéi deemools kënnt et als éischt drop un, dass een eis eppes doriwwer seet. Mir brauchen Zeien am Glawen, déi eis vun der Opersteeung schwätzen. An awer geet dat net duer. Et ass net esou einfach ze erfaassen, wat et heescht, dass de Jesus lieft. Um Ouschterméindeg héiere mir d’Geschicht vun den Emmausjünger. „Mir hunn den Här gesinn.“ beriichten si hire Frënn. Awer wat heescht dat, dass si gesinn hunn? Si hunn an hirem Häerz eng ganz déif Erfarung vu Gemeinschaft mam Jesus gemaach. Do lieft hien, an hinnen. Loosse mir Jesus Christus an eisem Häerz begréissen:

Kyrie

Här Jesus Christus, dankbar bekenne mir: Du bass bäi eis. Här, erbaarm dech.
Här Jesus Christus, mir gleewen: Du bass d’Opersteeung an d’Liewen. Christus, erbaarm dech.
Här Jesus Christus, mir sinn iwwerzeegt: Du gëss eisem Liewen Sënn an Hoffnung. Här, erbaarm dech.

Tagesgebet

aus dem Massbuch fir Ouschterméindeg:
Gott, du Herr allen Lebens, durch die Taufe schenkst du deiner Kirche
Jahr für Jahr neue Söhne und Töchter.
Gib, dass alle Christen in ihrem Leben dem Sakrament treu bleiben,
das sie im Glaubenempfangen haben.
Darum bitten wir durch Jesus Christus.

oder:
Guter Gott, du hast durch die Auferstehung deines Sohnes, Jesus Christus,
deiner ganzen Schöpfung neue Hoffnung geschenkt.
Öffne unsere Augen für deine Gegenwart und dein Wirken in dieser Welt.
Lass die österliche Freude und Zuversicht immer mehr unser ganzes Leben bestimmen.
Darum bitten wir durch Jesus Christus, unseren Wegbegleiter und Bruder,
der in der Kraft des Heiligen Geistes mit dir wirkt und lebt in Ewigkeit.

Liesungen: Apg 2,14.22b-33 / 1 Kor 15,1-8.11 / Lk 24,13-35

Lesung aus der Apostelgeschichte.
Am Pfingsttag trat Petrus auf, zusammen mit den Elf; er erhob seine Stimme und begann zu reden: Ihr Juden und alle Bewohner von Jerusalem! Dies sollt ihr wissen, achtet auf meine Worte! Jesus, den Nazoräer, einen Mann, den Gott vor euch beglaubigt hat durch Machttaten, Wunder und Zeichen, die er durch ihn in eurer Mitte getan hat, wie ihr selbst wisst - ihn, der nach Gottes beschlossenem Willen und Vorauswissen hingegeben wurde, habt ihr durch die Hand von Gesetzlosen ans Kreuz geschlagen und umgebracht. Gott aber hat ihn von den Wehen des Todes befreit und auferweckt; denn es war unmöglich, dass er vom Tod festgehalten wurde. David nämlich sagt über ihn: Ich hatte den Herrn beständig vor Augen. Denn er steht mir zur Rechten, dass ich nicht wanke. Darum freute sich mein Herz und frohlockte meine Zunge und auch mein Leib wird in Hoffnung wohnen; denn du gibst meine Seele nicht der Unterwelt preis, noch lässt du deinen Frommen die Verwesung schauen. Du hast mir die Wege zum Leben gezeigt, du wirst mich erfüllen mit Freude vor deinem Angesicht. Brüder, ich darf freimütig zu euch über den Patriarchen David reden: Er starb und wurde begraben und sein Grabmal ist bei uns erhalten bis auf den heutigen Tag. Da er ein Prophet war und wusste, dass Gott ihm einen Eid geschworen hatte, einer von seinen Nachkommen werde auf seinem Thron sitzen, sagte er vorausschauend über die Auferstehung des Christus: Er gab ihn nicht der Unterwelt preis und sein Leib schaute die Verwesung nicht. Diesen Jesus hat Gott auferweckt, dafür sind wir alle Zeugen. Zur Rechten Gottes erhöht, hat er vom Vater den verheißenen Heiligen Geist empfangen und ihn ausgegossen, wie ihr seht und hört.

Kv Von der Huld des Herrn will ich ewig singen.
Von der Huld des Herrn will ich ewig singen, *
von Geschlecht zu Geschlecht mit meinem Mund deine Treue verkünden.
Denn ich bekenne: Auf ewig ist Huld gegründet, *
im Himmel deine Treue gefestigt. – (Kv)
„Ich habe einen Bund geschlossen mit meinem Erwählten *
und David, meinem Knecht, geschworen:
Auf ewig gebe ich deinem Haus festen Bestand *
und von Geschlecht zu Geschlecht gründe ich deinen Thron.“ – Kv

Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Korinth.
Ich erinnere euch, Brüder und Schwestern, an das Evangelium, das ich euch verkündet habe. Ihr habt es angenommen; es ist der Grund, auf dem ihr steht. Durch dieses Evangelium werdet ihr gerettet werden, wenn ihr festhaltet an dem Wort, das ich euch verkündet habe, es sei denn, ihr hättet den Glauben unüberlegt angenommen. Denn vor allem habe ich euch überliefert, was auch ich empfangen habe: Christus ist für unsere Sünden gestorben, gemäß der Schrift, und ist begraben worden. Er ist am dritten Tag auferweckt worden, gemäß der Schrift, und erschien dem Kephas, dann den Zwölf. Danach erschien er mehr als fünfhundert Brüdern zugleich; die meisten von ihnen sind noch am Leben, einige sind entschlafen. Danach erschien er dem Jakobus, dann allen Aposteln. Zuletzt erschien er auch mir, gleichsam der Missgeburt. Ob nun ich verkünde oder die anderen: Das ist unsere Botschaft und das ist der Glaube, den ihr angenommen habt.

Halleluja. Halleluja. Brannte nicht unser Herz, als der Herr unterwegs mit uns redete und uns den Sinn der Schriften eröffnete? Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Lukas.
Am ersten Tag der Woche waren zwei von den Jüngern auf dem Weg in ein Dorf namens Emmaus, das sechzig Stadien von Jerusalem entfernt ist. Sie sprachen miteinander über all das, was sich ereignet hatte. Und es geschah, während sie redeten und ihre Gedanken austauschten, kam Jesus selbst hinzu und ging mit ihnen. Doch ihre Augen waren gehalten, sodass sie ihn nicht erkannten. Er fragte sie: Was sind das für Dinge, über die ihr auf eurem Weg miteinander redet? Da blieben sie traurig stehen und der eine von ihnen - er hieß Kleopas - antwortete ihm: Bist du so fremd in Jerusalem, dass du als Einziger nicht weißt, was in diesen Tagen dort geschehen ist? Er fragte sie: Was denn? Sie antworteten ihm: Das mit Jesus aus Nazaret. Er war ein Prophet, mächtig in Tat und Wort vor Gott und dem ganzen Volk. Doch unsere Hohepriester und Führer haben ihn zum Tod verurteilen und ans Kreuz schlagen lassen. Wir aber hatten gehofft, dass er der sei, der Israel erlösen werde. Und dazu ist heute schon der dritte Tag, seitdem das alles geschehen ist. Doch auch einige Frauen aus unserem Kreis haben uns in große Aufregung versetzt. Sie waren in der Frühe beim Grab, fanden aber seinen Leichnam nicht. Als sie zurückkamen, erzählten sie, es seien ihnen Engel erschienen und hätten gesagt, er lebe. Einige von uns gingen dann zum Grab und fanden alles so, wie die Frauen gesagt hatten; ihn selbst aber sahen sie nicht. Da sagte er zu ihnen: Ihr Unverständigen, deren Herz zu träge ist, um alles zu glauben, was die Propheten gesagt haben. Musste nicht der Christus das erleiden und so in seine Herrlichkeit gelangen? Und er legte ihnen dar, ausgehend von Mose und allen Propheten, was in der gesamten Schrift über ihn geschrieben steht. So erreichten sie das Dorf, zu dem sie unterwegs waren. Jesus tat, als wolle er weitergehen, aber sie drängten ihn und sagten: Bleibe bei uns; denn es wird Abend, der Tag hat sich schon geneigt! Da ging er mit hinein, um bei ihnen zu bleiben. Und es geschah, als er mit ihnen bei Tisch war, nahm er das Brot, sprach den Lobpreis, brach es und gab es ihnen. Da wurden ihre Augen aufgetan und sie erkannten ihn; und er entschwand ihren Blicken. Und sie sagten zueinander: Brannte nicht unser Herz in uns, als er unterwegs mit uns redete und uns den Sinn der Schriften eröffnete? Noch in derselben Stunde brachen sie auf und kehrten nach Jerusalem zurück und sie fanden die Elf und die mit ihnen versammelt waren. Diese sagten: Der Herr ist wirklich auferstanden und ist dem Simon erschienen. Da erzählten auch sie, was sie unterwegs erlebt und wie sie ihn erkannt hatten, als er das Brot brach.

Priedegt (2021)

Ouschterméindeg, den Dag nom Fest vun der Opersteeung vum Jesus, mir feieren mat vill Freed dëst Ereegnis. An awer, wat bedeit et? Wat stelle mir eis vir? Wéi war dat deemools? Wa mir éierlech sinn, dann ass et bis haut, jo vläicht grad fir eis eppes vun deem Schwieregsten, wat mir an eiser Relioun bekennen, dass de Jesus lieft. Vill Virstellungen vu fréier geeschteren an eisem Denken. A menger Priedegt vun Ouschteren hat ech mech op ee Gedanken vum Eugen Biser baséiert. D’Zil vun der Opersteeung vum Jesus ass d’„Einwohnung Christi im Herzen der Seinen.“ De Jesus muss an eis, an eisem Häerz operstoen. Do muss hie liewen an nëmmen do kann hien och als deen Operstanenen erkannt ginn. Dëse Gedanken kann ee weider verfollegen, wann een haut d’Evangelium vun den Emmausjünger meditéiert. Den Evangelist Lukas beschreift eis hei d’Fro an d’Erfarung vun de Frënn vum Jesus deemools. Allerdéngs musse mir hei net eng real Gegebenheet sichen. Nëmmen een vun deenen Zwee an der Erzielung huet een Numm. Deen Zweete bleift anonym. Jiddereen vun eis kann sech dofir och mat deem Jünger identifizéieren. Well och mir hu jo eis Froen, eis Zweiwel, eis Angscht. Och mir verstinn net a gesinn net ëmmer direkt. Mir mussen eis also ëmmer nees nei erun taaschten un dat, wat mir net verstinn. An ebe just an dëser déif interessanter Erzielung gëtt eis dat virgemaach.

D’Fro steet am Raum: Wou ass de Jesus? Wat ass mat him? Wou kann ech da spieren, dass de Jesus lieft oder operstanen ass? Dem Lukas seng Äntwert haut am Evangelium ass einfach an och komplizéiert zugläich: de Jesus ass schonn ëmmer mat eis um Wee. Just mir mussen hien erkennen. Mir musse spieren, dass hien als „Lehrer“ an eis wunnt, an eis als eenzel Persounen, wéi awer och an eis als Gemeinschaft. Den Evangelist Lukas reflektéiert eigentlech an dëser Erzielung de Gottesdéngscht vun der urchrëschtlecher Gemeinschaft. Wann d’Gemeinschaft zesummekënnt, dann ass et de Jesus selwer, deen eis d’Schrëft erkläert an deen eis d’Brout brécht. Iergendwéi hunn d’Emmausjünger schonn een déift Gespier dofir, wéi si dee bis dohin Onbekannten alueden, fir bäi hinnen ze bleiwen. De Jesus ass schonn do, och wann hien nach net erkannt ass.

Mir schwätzen bis haut gären vun Erscheinungen. Mir stellen eis ëmmer nees dorënner eppes ganz Aussergewéinleches vir, eppes Iwwernatierleches. Dat gëtt et esou nu mol net. De Jesus ass lo do bäi eis. Awer mir mussen hien erkennen. Dee Moment, wou d’Emmausjünger verstinn, wou si de Jesus also „erkennen“, do kann d’Evangelium de Jesus och als Personnage aus der Erzielung eraus huelen. Dee Moment, wou d’Jünger realiséieren, dass dee liewegen Jesus an hinnen ass, brauch et keng Biller méi. Mir sinn allgemeng bis haut mat eise Virstellungen vun der Opersteeung därmoossen an eiser materieller Realitéit fest gefuer, dass mir ëmmer nach mengen, mir missten een eidelt Graf presentéiert kréien, de Jesus misst op iwwernatierlech Manéier an eist Liewen trieden, oder et missten iergendwellech Helleg wéi d’Maria an eist alldeeglecht Geschéien agräifen. Awer dat ass net esou. De Jesus lieft an eis. Seng Botschaft ka nëmmen an a mat eis lieweg sinn.

Mir musse ganz gutt oppassen, wa mir an eiser Bibel liesen, dass Gott oder de Jesus erschéngen ass. D’Bibel ass do vill méi subtil, wéi eist allgemengt an iwwer Joerhonnerten tradéiert Verständnis. Gott weist sech, Jesus Christus weist sech, si loossen sech erkennen, dat awer an eis, an eisem Verstoen vun hirer Botschaft, net als materiell real an iwwernatierlech Erscheinungen. Wat mat dem Mënsch Jesus vun Nazareth no sengem Doud um Kräiz a no sengem Begriefnis geschitt ass, wësse mir net. Als Mënsch ass mat him sécherlech dat geschitt, wat och eis all am Doud geschitt. Soss wier hie keen echte Mënsch. Mä weiderliewen mécht hien a senger Botschaft an eis, an eiser Gemeinschaft.

Wa mir eist Evangelium vum Ouschterméindeg analyséieren, da kënne mir eng Rei vu ganz wichtege Punkten festhalen:
1. De Jesus als Operstanenen kënne mir erliewen, wa mir matenaner eis Hoffnungen an eis Enttäuschungen deelen. Wa mir eis géigesäiteg droen a stäipen.
2. Mir hunn all ëmmer nees konkret Liewenssituatiounen, déi net einfach sinn. Mir kënnen dës Situatiounen awer och ëmmer nees mat der Bibel an ee Kontext setzen an esou an ee Gespréich mat dësen Texter kommen, déi eis dann am Ënneren beréieren a Weeër weisen, déi eis hëllefen.
3. D’Emmausjünger erkennen de Jesus beim Briechen vum Brout. Mir liewen all an Gemeinschaften. Eis Aufgab ass et, eist Liewen ze deelen. D’Solidaritéit am Liewen ass et, déi eis d’Gemeinschaft ënner enaner an eben och mam Jesus bréngt.
4. Wa mir lo dës dräi Punkten realiséieren, dann dreift eis dat un, fir eis Erfarung och weider ze ginn. Mir kënnen, wa mir iwwerzeegt sinn vun der Botschaft vum Jesus, vu sengem Liewen an a mat eis, net aneschters wéi dat weider ze erzielen. An och dat gëtt erëm eng nei Erfarung vun deem liewegen Jesus, deen seng eege Botschaft ass.

Wat wichteg ass, sou mengen ech mat deem, wat ech bäi munchen Theologen gelies hunn, dass ech als Persoun a mengem Ënnersten ergraff sinn vu Gott oder vu Jesus Christus. Wann eis Bibel seet, „Gott erschien dem ...“ oder „Jesus erschien den Jüngern ...“, dann ass dat eng Offenbarung, dann ass dat een „Einbruch Gottes in das Innere einer Existenz und das ganzmenschliche Ergriffensein des Betroffenen.“ Dat heescht, dass de Mënsch esou an sengem déifsten Ënneren ergraff ass vun der grousser Botschaft vu Gott bzw. vu Jesus Christus, dass si säi ganzt Liewen bestëmmt a féiert. Glawen un deen Operstanenen ass eppes ganz Dynamesches. Dat sinn net fest Glawenssätz, déi ee muss kënnen opsoen, wéi fréier am Katchëssem. Glawen ass dat, wat mech wierklech ugeet a mengem eegene Liewen a wat mech esou déif beweegt, dass ech doraus handelen. Glawen bedeit, dass de Jesus als seng Botschaft a mir lieft. Glawen bedeit, dass ech ergraff sinn a menger ganzer Existenz vun dësem Jesus, vu senger Botschaft, vu senger Léift a Guttheet, vu senger Gerechtegkeet a Baarmhäerzegkeet, dass ech mäi Liewen genee dorunner muss ausriichten. Opersteeung ass dëst Abriechen vu Gott a meng kleng a bescheiden Existenz. Glawen un d’Opersteeung vum Jesus ass fir mech dat, dass dës Botschaft mech esou fesselt, dass ech si am Liewen ëmsetze wëll. Op dat ëmmer geléngt ass sécher erëm eng aner Geschicht.

Fürbitten (2020)

Deen Operstaanenen ass op der Sich no eis Mënschen. Virun hien brénge mir, wat eis um Häerz läit:

  • Zwee Frënn sinn ënnerwee an ënnerhalen sech. - Mir bieden fir all Mënschen, déi sech op de Wee maachen mat Glawen, Hoffnung a Léift. Looss si Schrëtt fir Schrëtt viru kommen. Christus, héier eis.
  • Déi zwee Frënn bleiwen traureg stoen. - Mir bieden fir all Mënschen, déi an Trauer ëm ee léiwe Mënsch sinn oder déi grouss Suergen hunn. Looss si spieren, dass du bäi hinnen bass. Christus, héier eis.
  • Déi Zwee Frënn erzielen vun deem, wat si erlieft hunn. - Mir bieden fir all Mënschen, déi hier Erliefnisser deele wëllen. Gëff hinnen gutt an einfühlsam Gespréichspartner. Christus, héier eis.
  • De Jesus erklärt d’Helleg Schrëft. - Mir bieden fir all Mënschen, déi ëmmer nees d’Bibel an d’Hand huelen. Looss si erkennen, wat’s du hinne wëlls soen. Christus, héier eis.
  • De Jesus deelt bäi Dësch d’Brout. - Mir bieden fir all Mënschen, déi gären zesummen Eucharistie feieren. Looss si dech an dësem Zeechen erkennen. Christus, héier eis.
  • D’Jünger erkennen deen Operstaanenen Här. - Mir bieden fir all eis léif Verstuerwen. Mir denken haut besonnesch un ... Looss si bäi dir operstoen a liewen. Christus, héier eis.
  • Déi Zwee Frënn maachens ech nach an der selwechter Stonn erëm op de Wee. - Mir bieden fir d’Chrëschten an der ganzer Welt. Gëff hinnen ëmmer nees neie Mutt dës frou Botschaft ze verkënnegen. Christus, héier eis.

Här Jesus Christus, du bass eisen operstanenen Här, deen och eis an d’Liewen mat dir wëll féieren. Lauschter op eis Gebieder. Dech luewen an éiere mir, elo an an all Éiwegkeet. Amen.

Gabengebet

aus dem Massbuch fir Ouschterméindeg:
Gott, du hast deinem Volk durch das Bekenntnis des Glaubens
und den Empfang der Taufe neues Leben geschenkt.
Nimm die Gaben (der Neugetauften und aller) deiner Gläubigen gnädig an
und lass uns in dir Seligkeit und ewiges Leben finden.
Darum bitten wir durch Christus, unseren Herrn.

oder:
Guter Gott, Brot und Wein bezeichnen all das,
was du uns geschenkt hast und was wir zum Leben brauchen.
Lass sie uns zum Leib und Blut Christi werden
und schenke uns in ihnen die Erfahrung seiner Gegenwart.
Darum bitten wir durch ihn, Jesus Christus, unseren Bruder, Wegbegleiter und Herrn.

Vater Unser

D’Emmausjünger hunn de Jesus beim gemeinsamen Iessen erkannt, an der Gemeinschaft deemno. Gemeinschaft, zesumme liewen a schaffen ass och fir eis ëmmer nees wichteg. Grad elo, wou mir déi Gemeinschaft nëmmen ganz ageschränkt kënnen wouer huelen, mierke mir wéi wäertvoll et ass, wa mir zesumme sinn. Mir all si Kanner vu Gott. Loosse mir him dofir och all eis Uleies soen mat deem Gebiet, dat eisen Här eis geléiert huet.Vater Unser ...

Friddensgrouss

De Jesus wënscht senge Frënn de Fridden. Dat ass awer och een Optrag. Wéi si sollen och mir Fridde bréngen an eis Welt vun haut. Dofir biede mir: Här Jesus schenkt eis ëmmer nees däi Fridden. Sou sief de Fridden mat iech all.

Meditation

Herr Jesus,
du bist da, wo Menschen sich in deinem Namen auf den Weg machen.
Du bist da, wenn Menschen sich über dich unterhalten.
Du bist da, wo Menschen in der Heiligen Schrift lesen.
Du bist da, wo Menschen Gottesdienst feiern.
Du bist da, wo Menschen miteinander das Brot brechen.
Du bist da, wo wir dich im Brot des Lebens empfangen.
Du bist da, wo Menschen von dir erzählen und dich verkünden.

Herr Jesus, bleibe bei uns –
heute und an jedem Tag des Lebens.
Geh mit uns,
begleite uns,
suche uns,
finde uns!

Schlussgebet

aus dem Massbuch fir Ouschterméindeg:
Allmächtiger Gott, du hast uns durch die österlichen Geheimnisse
auf den Weg des Lebens geführt.
Lass deine Gnade in uns mächtig werden,
damit wir uns deiner Gaben würdig erweisen
und unseren Weg zu dir vollenden.
Darum bitten wir durch Christus, unseren Herrn.

oder:
Allmächtiger Gott, du hast uns durch die Feier des Todes
und der Auferstehung deines Sohnes
auf den Weg des Lebens geführt.
Lass deine Gnade in uns mächtig werden,
damit wir unseren Weg zu dir vollenden.
Darum bitten wir durch Jesus Christus,
unseren Wegbegleiter und auferstandenen Herrn.

Segen

Der auferstandene Herr schenke euch
die Behutsamkeit seiner Hände,
die Güte seiner Augen,
das Lächeln seines Mundes,
die Treue seiner Schritte,
den Frieden seiner Worte,
die Wärme seines Herzens,
das Feuer seines Geistes,
das Geheimnis seiner Gegenwart!
Das gewähre euch der gütige und barmherzige Gott,
der Vater, + der Sohn und der Heilige Geist. Amen


Mass vum 4. Abrëll
Klick op d’Kalennerblat fir de ganzen Text als PDF!
Mass vum 11. Abrëll

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement