7. Ouschtersonndeg B - 11./12.5.2024


Home Back Print Kontakt

7. Ouschtersonndeg B-11./12.5.2024 - © Carlo Morbach - 8.5.2024

7. Ouschtersonndeg B - 11./12.5.2024


Léif Matchrëschten! Déi lescht Wierder vun engem Mënsch hu fir eis eng besonnesch Bedeitung. Mir spieren dat grousst Gewiicht, dat si a sech hunn. Do gëtt eis d’Endlechkeet vum Liewe virun Ae gefouert. De Jesus weist senge Frënn an enger leschter Ermanung, dass et wichteg ass, fir an der Eenheet zesummen ze sinn. Eenheet bedeit Liewen. Loosse mir dofir elo d'Gnod an d'Hëllef vun eisem Här Jesus uruffen:


* Här Jesus Christus, du bass ganz no bäi eis.

* Du schenks eis Hoffnung an Zouversiicht.

* Duerch dech kënnt Fridden an eis Welt.


Dagesgebiet


Allmächtege Gott, mir bekennen, datt eisen Erléiser béi dir an denger Herrlechkeet ass. Erhéier eist Ruffen a looss eis erfueren, datt hien all Dag bis zum Enn vun dëser Welt béi eis bleift, esou wéi hien et versprach huet. Hien, deen an der Eenheet vum Hellege Geescht mat dir lieft a regéiert an all Éiwegkeet. Amen.


Entends notre prière, Seigneur: nous croyons que le Sauveur des hommes est auprès de toi dans la gloire; fais-nous croire aussi qu'il est encore avec nous jusqu'à la fin des temps, comme il nous l'a promis. Lui qui règne.


Gott, wunderbar in deinem Licht, durch die Verherrlichung deines Sohnes hast du die Grenzen von Diesseits und Jenseits, von Himmel und Erde, von Zeit und Ewigkeit aufgebrochen. Lass uns mit ihm Mauern überspringen und aus seinem Geiste leben. Darum bitten wir durch ihn, der in der Einheit des Heiligen Geistes mit dir lebt und wirkt von Ewigkeit zu Ewigkeit. 


Liesungen: Apg 1, 15-17.20a.c-26 / 1 Joh 4, 11-16 / Joh 17, 6a.11b-19


Lesung aus der Apostelgeschichte.

In diesen Tagen erhob sich Petrus im Kreis der Brüder - etwa hundertzwanzig waren zusammengekommen - und sagte: Brüder! Es musste sich das Schriftwort erfüllen, das der Heilige Geist durch den Mund Davids im Voraus über Judas gesprochen hat. Judas wurde zum Anführer derer, die Jesus gefangen nahmen. Er wurde zu uns gezählt und hatte Anteil am gleichen Dienst. Es steht im Buch der Psalmen: Sein Amt soll ein anderer erhalten! Es ist also nötig, dass einer von den Männern, die mit uns die ganze Zeit zusammen waren, als Jesus, der Herr, bei uns ein und aus ging, angefangen von der Taufe durch Johannes bis zu dem Tag, an dem er von uns ging und in den Himmel aufgenommen wurde - einer von diesen muss nun zusammen mit uns Zeuge seiner Auferstehung sein. Und sie stellten zwei Männer auf: Josef, genannt Barsabbas, mit dem Beinamen Justus, und Matthias. Dann beteten sie: Du, Herr, kennst die Herzen aller; zeige, wen von diesen beiden du erwählt hast, diesen Dienst und dieses Apostelamt zu übernehmen! Denn Judas hat es verlassen und ist an den Ort gegangen, der ihm bestimmt war. Sie warfen das Los über sie; das Los fiel auf Matthias und er wurde den elf Aposteln zugezählt.


Kv Der Herr hat seinen Thron errichtet im Himmel.

Preise den Herrn, meine Seele, *
und alles in mir seinen heiligen Namen!
Preise den Herrn, meine Seele, *
und vergiss nicht, was er dir Gutes getan hat! 
– (Kv)
Denn so hoch der Himmel über der Erde ist, *
so mächtig ist seine Huld über denen, die ihn fürchten.
So weit der Aufgang entfernt ist vom Untergang, *
so weit entfernt er von uns unsere Frevel. 
– (Kv)
Der Herr hat seinen Thron errichtet im Himmel, *
seine königliche Macht beherrscht das All.
Preist den Herrn, ihr seine Engel, *
ihr starken Helden, die sein Wort vollstrecken. 
– Kv


Lesung aus dem ersten Johannesbrief.

Geliebte, wenn Gott uns so geliebt hat, müssen auch wir einander lieben. Niemand hat Gott je geschaut; wenn wir einander lieben, bleibt Gott in uns und seine Liebe ist in uns vollendet. Daran erkennen wir, dass wir in ihm bleiben und er in uns bleibt: Er hat uns von seinem Geist gegeben. Wir haben geschaut und bezeugen, dass der Vater den Sohn gesandt hat als Retter der Welt. Wer bekennt, dass Jesus der Sohn Gottes ist, in dem bleibt Gott und er bleibt in Gott. Wir haben die Liebe, die Gott zu uns hat, erkannt und gläubig angenommen. Gott ist Liebe, und wer in der Liebe bleibt, bleibt in Gott und Gott bleibt in ihm.


Halleluja. Halleluja. (So spricht der Herr:) Ich lasse euch nicht als Waisen zurück. Ich komme wieder zu euch. Dann wird euer Herz sich freuen. Halleluja.


+ Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes.

In jener Zeit erhob Jesus seine Augen zum Himmel und sprach: Vater, ich habe deinen Namen den Menschen offenbart, die du mir aus der Welt gegeben hast. Heiliger Vater, bewahre sie in deinem Namen, den du mir gegeben hast, damit sie eins sind wie wir! Solange ich bei ihnen war, bewahrte ich sie in deinem Namen, den du mir gegeben hast. Und ich habe sie behütet und keiner von ihnen ging verloren, außer dem Sohn des Verderbens, damit sich die Schrift erfüllte. Aber jetzt komme ich zu dir und rede dies noch in der Welt, damit sie meine Freude in Fülle in sich haben. Ich habe ihnen dein Wort gegeben und die Welt hat sie gehasst, weil sie nicht von der Welt sind, wie auch ich nicht von der Welt bin. Ich bitte nicht, dass du sie aus der Welt nimmst, sondern dass du sie vor dem Bösen bewahrst. Sie sind nicht von der Welt, wie auch ich nicht von der Welt bin. Heilige sie in der Wahrheit; dein Wort ist Wahrheit. Wie du mich in die Welt gesandt hast, so habe auch ich sie in die Welt gesandt. Und ich heilige mich für sie, damit auch sie in der Wahrheit geheiligt sind.


Lecture du livre des Actes des Apôtres.

En ces jours-là, Pierre se leva au milieu des frères qui étaient réunis au nombre d’environ cent vingt personnes, et il déclara : « Frères, il fallait que l’Écriture s’accomplisse. En effet, par la bouche de David, l’Esprit Saint avait d’avance parlé de Judas, qui en est venu à servir de guide aux gens qui ont arrêté Jésus : ce Judas était l’un de nous et avait reçu sa part de notre ministère. Il est écrit au livre des Psaumes: Qu’un autre prenne sa charge. Or, il y a des hommes qui nous ont accompagnés durant tout le temps où le Seigneur Jésus a vécu parmi nous, depuis le commencement, lors du baptême donné par Jean, jusqu’au jour où il fut enlevé d’auprès de nous. Il faut donc que l’un d’entre eux devienne, avec nous, témoin de sa résurrection. » On en présenta deux : Joseph appelé Barsabbas, puis surnommé Justus, et Matthias. Ensuite, on fit cette prière : « Toi, Seigneur, qui connais tous les cœurs, désigne lequel des deux tu as choisi pour qu’il prenne, dans le ministère apostolique, la place que Judas a désertée en allant à la place qui est désormais la sienne. » On tira au sort entre eux, et le sort tomba sur Matthias, qui fut donc associé par suffrage aux onze Apôtres.


R/ Le Seigneur a son trône dans les cieux.

Bénis le Seigneur, ô mon âme,
bénis son nom très saint, tout mon être !
Bénis le Seigneur, ô mon âme,
n’oublie aucun de ses bienfaits !
R

Comme le ciel domine la terre,
fort est son amour pour qui le craint ;
aussi loin qu’est l’orient de l’occident,
il met loin de nous nos péchés.
R

Le Seigneur a son trône dans les cieux :
sa royauté s’étend sur l’univers.
Messagers du Seigneur, bénissez-le,
invincibles porteurs de ses ordres !
R


Lecture de la première lettre de saint Jean.

Bien-aimés, puisque Dieu nous a tellement aimés, nous devons, nous aussi, nous aimer les uns les autres. Dieu, personne ne l’a jamais vu. Mais si nous nous aimons les uns les autres, Dieu demeure en nous, et, en nous, son amour atteint la perfection. Voici comment nous reconnaissons que nous demeurons en lui et lui en nous : il nous a donné part à son Esprit. Quant à nous, nous avons vu et nous attestons que le Père a envoyé son Fils comme Sauveur du monde. Celui qui proclame que Jésus est le Fils de Dieu, Dieu demeure en lui, et lui en Dieu. Et nous, nous avons reconnu l’amour que Dieu a pour nous, et nous y avons cru. Dieu est amour : qui demeure dans l’amour demeure en Dieu, et Dieu demeure en lui.


Alléluia. Alléluia. Je ne vous laisserai pas orphelins, dit le Seigneur; je reviens vers vous, et votre cœur se réjouira. Alléluia.


Évangile de Jésus Christ selon saint Jean.

En ce temps-là, les yeux levés au ciel, Jésus priait ainsi: Père saint, garde-les unis dans ton nom, le nom que tu m’as donné, pour qu’ils soient un, comme nous-mêmes. Quand j’étais avec eux, je les gardais unis dans ton nom, le nom que tu m’as donné. J’ai veillé sur eux, et aucun ne s’est perdu, sauf celui qui s’en va à sa perte de sorte que l’Écriture soit accomplie. Et maintenant que je viens à toi, je parle ainsi, dans le monde, pour qu’ils aient en eux ma joie, et qu’ils en soient comblés. Moi, je leur ai donné ta parole, et le monde les a pris en haine parce qu’ils n’appartiennent pas au monde, de même que moi je n’appartiens pas au monde. Je ne prie pas pour que tu les retires du monde, mais pour que tu les gardes du Mauvais. Ils n’appartiennent pas au monde, de même que moi, je n’appartiens pas au monde. Sanctifie-les dans la vérité : ta parole est vérité. De même que tu m’as envoyé dans le monde, moi aussi, je les ai envoyés dans le monde. Et pour eux je me sanctifie moi-même, afin qu’ils soient, eux aussi, sanctifiés dans la vérité.


Priedegt


Léif Matchrëschten! Déi lescht Wierder vum Evangelium vun haut verleede mech zum Nodenken: “Heilige sie in der Wahrheit; dein Wort ist Wahrheit. Wie du mich in die Welt gesandt hast, so habe auch ich sie in die Welt gesandt. Und ich heilige mich für sie, damit auch sie in der Wahrheit geheiligt sind.” (Joh 17, 17-19) Wat ass Wourecht? Wat fir eng Wourecht mengt de Jesus hei? Kann et iwwerhaapt eng Wourecht ginn, déi allgemeng gülteg ass fir jidder Mënsch?


Ass dat wouer, wat ech gesinn, wat ech mat menge Sënner kann erfueren? Neen, sot schonn de grousse Philosoph Platon am ale Griichenland. Eis Sënner liwweren eis nëmmen eng Täuschung, nëmmen ee schwaacht Bild vun der Wierklechkeet. Mir si wéi Gefaangener an enger Hiel, déi just d’Schieter vun deene reelle Géigestänn gesinn. D’Biller hale mir fir d’Wierklechkeet, obwuel si nëmme Biller sinn, déi eis duerchaus kräfteg kënnen täuschen. Fir de Platon gëtt et souzesoen d’Wourecht nëmmen dann, wann eise Geescht et fäerdeg bréngt dat Materiellt hannert sech ze loossen. Eise Verstand, eis Séil eleng ass fäeg d’Wourecht ze erkennen.


Zenter dem Platon si schonn iwwer 2000 Joer Mënschheetsgeschicht vergaangen. Mir Mënschen hunn et fäerdeg bruecht fir eis Sënner souzesoen ze verlängeren duerch all méiglech technesch Hëllefsmëttelen. Mir wëssen haut, datt hannert deem, wat mir mat eise bloussen Ae gesinn, méi ass. Eisen Horizont huet sech am grousse wéi am Klengen erweidert. Mir gesinn hannert dem bloen Himmel eng Onmass vu Galaxien, déi duerch d’Universum joen. Mir gesinn an eis selwer era bis op de Schlëssel vum Liewen, déi sougenannten DNA. Mir hunn eis vum Standpunkt vum Platon schonn ee Stéck wéit ewech beweegt. An dach, obwuel mir méi wëssen, obwuel mir ëmmer méi déif eis Welt versicht hunn ze verstoen, si mir wierklech der Wourecht, déi alles leed an hält, méi nokomm?


Was kann ich wissen? Was soll ich tun? Was darf ich hoffen? Was ist der Mensch?“ Dat sinn déi véier berüümte Froen, déi sech den Immanuel Kant, deem säin 300. Gebuertsdag den 22. Abrëll dëst Joer war (*22.4.1724), gestalt huet. Seng Froen si bis haut héich aktuell a mir mussen eis si ëmmer nees op en Neits stellen.


Eigentlech muss een opgrond vun der Erfarung vun deenen 300 Joer zënter dem Immanuel Kant soen, datt mir der Wourecht duerchaus nach net entscheedend méi no komm sinn. Op an der Medezin oder an der Physik oder a soss engem Beräich kenne mir eis déi wierklech Realitéit nëmme virstellen. Mir kennen d’Wourecht un sech a ville Beräicher einfach net. Gett et d’Wourecht, déi eng an entscheedend Wourecht iwwert eist Liewen, eis Existenz, eis Welt? Wat si mir als Mënschen?


Gëtt et eng gutt Äntwert op des Fro? Gëtt et si a mir kënnen si just nach net ganz gesinn? Et ass schwéier ze beurteelen, op et jeemools eng gutt Äntwert wäert ginn.


Den Immanuel Kant huet allerdéngs och d’Fro gestalt: “Was soll ich tun?“ Wat soll ech als klenge Mënsch an dëser Welt maachen? Ech versichen do ze behaapten, dass eist perséinlecht Liewe wouer muss sinn. Dat heescht, eist Denken, eist Schwätzen an eist Maache musse kohärent sinn. Ech denken, datt et genau dëst ass, wat de Jesus am Evangelium mat der Wourecht mengt. Eist Liewe muss stëmmen, muss an allem kohärent sinn. Da si mir gehellegt.


Mä ebe grad op deem Punkt huet all Reliounsgemeinschaft ee Klompfouss. Et ass net einfach des Wourecht an d’Realitéit ëmzesetzen. Genau wéi schonn de Platon et gesot huet, sou menge mir des Ëfteren, mir wieren um Wee vun der Wourecht, an dann si mir a Wierklechkeet nëmmen an enger Hiel, wou mir Schieter gesinn. Oder mir sinn iwwerzeegt an eiser Relioun, een absolutte Wee zu der vollstänneger Erkenntnis vun der Welt ze gesinn, a mir mierken net, datt et eben eng Grenz gëtt, déi all absolutt Erkenntnis onméiglech mécht. Et ass net gutt, jo et ass esouguer äusserst schlecht, wann eng Relioun mengt, si hätt déi eenzeg an absolutt Wourecht. Déi kann et hei genau sou wéineg ginn, wéi an allen anere Beräicher vun eisem Liewen. Fundamentalismus an enger Relioun ass ëmmer falsch, sief et datt ech fundamentalistesch un Äusserunge vun der Bibel festhalen, déi einfach vun der Zäit bedéngt sinn, wou si geschriwwe goufen, sief et datt ech fundamentalistesch u besonnesche Forme vu Gebiet a Frëmmegkeet festhalen, sief et datt ech u Moralvirstellunge festhalen, déi op enger Onwëssenheet an der Biologie an an der Psychologie berouen. All dat féiert an déi falsch Richtung. Ëmmer dann si mir an eiser Relioun sécher net an der Wourecht, déi de Jesus hei am Evangelium gemengt huet.


Ech sinn iwwerzeegt, datt de Jesus hei genau dat mengt, datt eist Liewe muss kohärent sinn. Ech selwer muss wouer sinn. All aner Weeër, fir d’Wourecht ze sichen a si als geséchert un ze gesi, musse scheiteren. Wann et eng Wourecht gëtt, da kann et nëmmen dës sinn. Dat ass d’Wourecht an der mir gehellegt solle ginn. An ebe grad op dës Wourecht kann hoffen. Amen.


Fürbitten


Am Gebiet an dem Moment vum Abschid biet de Jesus fir seng Frënn a versprécht hinnen de Geescht als Hëllef. Biede mir fir eis an all Mënschen ëm de Geescht vu Gott.


* Mir bieden ëm de Geescht vun der Weisheet fir all Mënschen, déi gläichgülteg gi sinn a keng Hoffnung méi hunn. Sende aus deinen Geist, und das Antlitz der Erde wird neu!


* Mir bieden ëm de Geescht vun der Asiicht fir all Mënschen, déi ouni Zil duerch hiert Liewe ginn. Sende aus deinen Geist, und das Antlitz der Erde wird neu!


* Mir bieden ëm de Geescht vum gudde Rot fir all Mënschen, déi sech asetze fir Fridden a Versönung, besonnesch am Hellege Land an an der Ukrain. Sende aus deinen Geist, und das Antlitz der Erde wird neu!


* Mir bieden ëm de Geescht vun der Stäerkt fir all Mënschen, déi onentschlossen a mat Angscht an d’Zukunft kucken. Sende aus deinen Geist, und das Antlitz der Erde wird neu!


* Mir bieden ëm de Geescht vun der Erkenntnis fir all Mënschen, déi an hirer „Selbstgerechtegkeet“ an a Virurteeler gefaange sinn. Sende aus deinen Geist, und das Antlitz der Erde wird neu!


* Mir bieden ëm de Geescht vun der Frëmmegkeet fir all Mënschen, déi zweiwelen, déi Gott vergiess oder verdrängt hunn. Sende aus deinen Geist, und das Antlitz der Erde wird neu!


* Mir bieden ëm de Geescht vun der „Gottesfurcht“ fir all Mënschen, déi d’Liewe vun hire Matmënsche bedreeën oder zerstéieren. Sende aus deinen Geist, und das Antlitz der Erde wird neu!


Härgott, lauschter op eis Gebieder a stäerk eise Glawen an eist Vertrauen an dech. Dech luewen an éiere mir elo an an all Éiwegkeet. Amen.


Gowegebiet


Här, eise Gott, huel eis Gebieder an Affergowen un. Looss eis des helleg Feier mat ganzer Léift an Éierlechkeet feieren, fir datt mir eng Kéier d’Liewen an der Herrlechkeet vum Himmel erreechen. Dorëms biede mir duerch Christus, eisen Här.


Avec ces offrandes, Seigneur, reçois les prières de tes fidèles; que cette liturgie célébrée avec amour nous fasse passer à la gloire du ciel. Par Jésus.


Gott und Vater, lass unsere Gebete zu dir gelangen und nimm die Gaben an, die wir in österlicher Freude bringen. Erhalte in uns die Freude bis zur Vollendung durch Christus, unsern Herrn.  


Hochgebet – „Gottes Liebe zu uns“

Präfation
Guter Gott, es ist würdig und recht, es ist gut und richtig, dass wir dir immer und überall danken.
Wir freuen uns vor allem darüber, dass wir mit Jesus zu dir kommen dürfen, genau so, wie wir sind.
Du liebst uns, darum schenkst du uns
  die Schönheiten der Erde.
Du liebst uns, darum schenkst du uns
Jesus Christus, deinen Sohn, als unseren Bruder.
Du liebst uns, darum führst du uns hier zusammen als seine Schwestern und Brüder.
Für diese deine große Liebe danken wir dir.
Wir preisen dich mit allen Engeln und Heiligen und singen mit ihnen
das große Lob deiner Herrlichkeit:

Sanctus

Guter Gott, wir danken dir für Jesus, der in deinem Namen 
als Freund der Armen und Kleinen gekommen ist.
Er hat uns gezeigt, wie wir für dich
und füreinander da sein können.
Jesus ist gekommen, die Macht des Bösen in uns
und um uns zu ertragen
und den Hass in der Welt zu überwinden, der jede Freundschaft
zwischen Menschen zerstört.
Er hat uns versprochen, dass der Heilige Geist immer bei uns ist
und uns Kraft schenkt,
als deine Kinder zu leben.

Darum bitten wir dich, Gott, unser Vater:
Sende deinen lebensspendenden Geist, damit diese Gaben von Brot und Wein
Leib
 + und Blut Jesu Christi werden, der uns geliebt hat bis in den Tod. 

Am Abend vor seinem Leiden hat Jesus sich mit seinen Freunden zu Tisch gesetzt.
Er hat das Brot genommen und das Dankgebet gesprochen.
Er hat es geteilt,
dann seinen Jüngern gegeben und gesagt:


NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.


Ebenso nahm er nach dem Mahl den Kelch, dankte wiederum,
reichte ihn seinen Jüngern und sprach:


NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS: 
DAS IST DER KELCH DES NEUEN UND EWIGEN BUNDES,
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH
UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.


Geheimnis des Glaubens: 

Gott, unser Vater, wir gedenken Jesu, der sich dir ganz schenkt und für uns da ist.
Er nimmt uns mit auf den Weg zu dir.

So bitten wir dich in dieser Stunde:
Gib uns allen, die an diesem Mahl teilnehmen, den Geist der Liebe,
damit wir immer mehr ein Herz und eine Seele werden,
zusammen mit unserem Bischof N., mit unserem Papst Franziskus,
und mit allen Frauen und Männern, die deinem Volk dienen.

Guter Gott, denk an alle, die wir gernhaben. Sei denen nahe, die traurig sind.
Lass die Verstorbenen bei dir glücklich sein.
 

Denk an alle Menschen auf der ganzen Erde.
Führe uns einst mit ihnen zusammen zum großen Fest in deinem Reich,
wo wir mit Maria, der Mutter Jesu, dem heiligen Josef, unseren Namenspatronen
und mit allen heiligen Frauen und Männern für immer glücklich sind
und dich preisen durch Jesus Christus.


Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater, 
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.

Quelle unbekannt


Vaterunser


Mir hunn de Geescht vun der Léift geschenkt kritt, deen eis verbanne soll mat Gott an och ënnert enaner. Fir dass mir och ëmmer an der Léift zesumme kënne bleiwen, wëlle mir bieden, wéi de Jesus eis et geléiert huet: Vater unser im Himmel, … 


Friddensgebiet


Do wou d'Liewe vu géigesäiteger Uechtung a Wäertschätzung bestëmmt ass, do ass och Fridden. Aus eegener Erfarung wësse mir, dass sech dacks eegen Interessen an Egoismen an eist Liewen eraschläichen an dat gutt Matenaner an de Fridde stéieren. Dofir biede mir: Här Jesus kuck net op eis Feeler, mä op eise gudde Wëllen a schenk eis ëmmer nees däi Fridden. De Fridde sief mat iech all.


Schlussgebiet


Erhéier eis, Gott, a schenk eis déi fest Zouversiicht, datt duerch d’Feier vun den hellege Geheimnisser déi ganz Kierch déi Erfëllung erreecht, déi Christus an denger Herrlechkeet elo schonn huet. Hien, dee mat dir lieft an all Éiwegkeet. Amen.


Exauce-nous, Dieu notre Sauveur: que notre communion au mytère du salut nous confirme dans cette assurance que tu glorifieras tout le corps de l'Église comme tu as glorifié son chef, Jésus, le Christ. Lui qui règne.


Gott, du Quellgrund allen Lebens, du hast uns neu geschaffen durch die Auferstehung deines Sohnes. Wende dich uns voll Güte zu und bleibe allezeit bei uns mit deiner Huld, bis wir zum unvergänglichen Leben auferstehen und dich schauen dürfen, wie du bist. Darum bitten wir durch Christus, unsern Herrn.


Segen


Der Ewige kennt die verschlungenen Wege.

Er sieht die Höhen und Tiefen.

Er segne dich.


Der Ewige kennt die Wahrheit.

Er sieht die Grauzonen und Lügen.

Er bewahre dich.


Der Ewige kennt alle Namen.

Er sieht die Hoffnungen und die Enttäuschungen.

Er behüte dich.


Mass vum 9. Mee
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement