Ouschteren 9.4.2023 A


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! Frou Ouschteren fir iech all! Halleluja! Mir feieren Ouschteren! De Jesus ass operstanen vun den Doudegen; hie lieft! D’Liewen ass méi staark wéi den Doud. Des Botschaft kléngt vläicht grad an eiser Zäit ganz ongeheierlech. Et ass jo och eng Botschaft, déi mat eisem normalen mënschleche Verstand net ze erfaassen ass. Vläicht brauche mir dofir d’Aen vun eisem Häerz, déi eis méi déif kucke loossen. Si loossen an eis ee Gefill opkommen, dass dem Jesus säi Liewen och eis kann erausféieren aus all deem, wat eis nidder dréckt an ustréckt. Loosse mir eisen Här Jesus begréissen an ëm Hëllef froen.

Kyrie

Här Jesus Christus, mat der Maria vu Magdala siche mir dech, dee gekräizegten an operstanenen Här. Kyrie eleison.
Här Jesus Christus, mat dem Péitruss siche mir deen, deen dech verleegent huet a spéider seng Léift zu dir bekannt huet. Christe eleison.
Här Jesus Christus, mat dem Johannes siche mir dech, den hien an der Léift a mat gewalteger Sprooch bezeit huet. Kyrie eleison.

Tagesgebet

Allmächtiger, ewiger Gott, am heutigen Tag hast du durch deinen Sohn den Tod besiegt und uns den Zugang zum ewigen Leben erschlossen. Darum begehen wir in Freude das Fest seiner Auferstehung. Schaffe uns neu durch deinen Geist, damit auch wir auferstehen und im Licht des Lebens wandeln. Darum bitten wir durch Jesus Christus.

Aujourd’hui, Dieu notre Père, tu nous ouvres la vie éternelle par la victoire de ton Fils sur la mort, et nous fêtons sa résurrection. Que ton Esprit fasse de nous des hommes nouveaux, pour que nous ressuscitions avec le Christ dans la lumière de la vie. Lui qui vit et règne avec toi et le Saint Esprit, maintenant et pour les siècles des siècles. Amen !

Liesungen: Apg 10,34a.37–43 / Kol 3,1–4 oder 1 Kor 5,6b–8 / Joh 20,1–18

Lesung aus der Apostelgeschichte.
In jenen Tagen begann Petrus zu reden und sagte: Ihr wisst, was im ganzen Land der Juden geschehen ist, angefangen in Galiläa, nach der Taufe, die Johannes verkündet hat: wie Gott Jesus von Nazaret gesalbt hat mit dem Heiligen Geist und mit Kraft, wie dieser umherzog, Gutes tat und alle heilte, die in der Gewalt des Teufels waren; denn Gott war mit ihm. Und wir sind Zeugen für alles, was er im Land der Juden und in Jerusalem getan hat. Ihn haben sie an den Pfahl gehängt und getötet. Gott aber hat ihn am dritten Tag auferweckt und hat ihn erscheinen lassen, zwar nicht dem ganzen Volk, wohl aber den von Gott vorherbestimmten Zeugen: uns, die wir mit ihm nach seiner Auferstehung von den Toten gegessen und getrunken haben. Und er hat uns geboten, dem Volk zu verkünden und zu bezeugen: Dieser ist der von Gott eingesetzte Richter der Lebenden und der Toten. Von ihm bezeugen alle Propheten, dass jeder, der an ihn glaubt, durch seinen Namen die Vergebung der Sünden empfängt.

Kv Das ist der Tag, den der Herr gemacht; wir wollen jubeln und uns über ihn freuen. 
Oder: Kv Halleluja.

Danket dem Herrn, denn er ist gut, *
denn seine Huld währt ewig!
So soll Israel sagen: *
Denn seine Huld währt ewig. – Kv
Die Rechte des Herrn, sie erhöht, *
die Rechte des Herrn, Taten der Macht vollbringt sie.
Ich werde nicht sterben, sondern leben, *
um die Taten des Herrn zu verkünden. – Kv
Ein Stein, den die Bauleute verwarfen, *
er ist zum Eckstein geworden.
Vom Herrn her ist dies gewirkt, *
ein Wunder in unseren Augen. – Kv

Lesung aus dem Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Kolossä.
Schwestern und Brüder! Seid ihr nun mit Christus auferweckt, so strebt nach dem, was oben ist, wo Christus zur Rechten Gottes sitzt! Richtet euren Sinn auf das, was oben ist, nicht auf das Irdische! Denn ihr seid gestorben und euer Leben ist mit Christus verborgen in Gott. Wenn Christus, unser Leben, offenbar wird, dann werdet auch ihr mit ihm offenbar werden in Herrlichkeit.

oder:
Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Korinth.
Schwestern und Brüder! Wisst ihr nicht, dass ein wenig Sauerteig den ganzen Teig durchsäuert? Schafft den alten Sauerteig weg, damit ihr neuer Teig seid! Ihr seid ja schon ungesäuertes Brot; denn als unser Paschalamm ist Christus geopfert worden. Lasst uns also das Fest nicht mit dem alten Sauerteig feiern, nicht mit dem Sauerteig der Bosheit und Schlechtigkeit, sondern mit den ungesäuerten Broten der Aufrichtigkeit und Wahrheit!

Sequenz
Singt das Lob dem Osterlamme,
bringt es ihm dar, ihr Christen.
Das Lamm erlöst die Schafe:
Christus, der ohne Schuld war,
versöhnte die Sünder mit dem Vater.
Tod und Leben, die kämpften
unbegreiflichen Zweikampf;
des Lebens Fürst, der starb, herrscht nun lebend.
Maria Magdalena,
sag uns, was du gesehen.
Das Grab des Herrn sah ich offen
und Christus von Gottes Glanz umflossen.
Sah Engel in dem Grabe,
die Binden und das Linnen.
Er lebt, der Herr, meine Hoffnung,
er geht euch voran nach Galiläa.
Lasst uns glauben, was Maria den Jüngern verkündet.
Sie sahen den Herren, den Auferstandnen.
Ja, der Herr ist auferstanden, ist wahrhaft erstanden.
Du Sieger, König, Herr, hab Erbarmen!
(Amen. Halleluja.)

Halleluja. Halleluja. Unser Paschalamm ist geopfert: Christus. So lasst uns das Festmahl feiern im Herrn. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes.
Am ersten Tag der Woche kam Maria von Magdala frühmorgens, als es noch dunkel war, zum Grab und sah, dass der Stein vom Grab weggenommen war. Da lief sie schnell zu Simon Petrus und dem anderen Jünger, den Jesus liebte, und sagte zu ihnen: Sie haben den Herrn aus dem Grab weggenommen und wir wissen nicht, wohin sie ihn gelegt haben. Da gingen Petrus und der andere Jünger hinaus und kamen zum Grab; sie liefen beide zusammen, aber weil der andere Jünger schneller war als Petrus, kam er als Erster ans Grab. Er beugte sich vor und sah die Leinenbinden liegen, ging jedoch nicht hinein. Da kam auch Simon Petrus, der ihm gefolgt war, und ging in das Grab hinein. Er sah die Leinenbinden liegen und das Schweißtuch, das auf dem Haupt Jesu gelegen hatte; es lag aber nicht bei den Leinenbinden, sondern zusammengebunden daneben an einer besonderen Stelle. Da ging auch der andere Jünger, der als Erster an das Grab gekommen war, hinein; er sah und glaubte. Denn sie hatten noch nicht die Schrift verstanden, dass er von den Toten auferstehen müsse. - Dann kehrten die Jünger wieder nach Hause zurück. Maria aber stand draußen vor dem Grab und weinte. Während sie weinte, beugte sie sich in die Grabkammer hinein. Da sah sie zwei Engel in weißen Gewändern sitzen, den einen dort, wo der Kopf, den anderen dort, wo die Füße des Leichnams Jesu gelegen hatten. Diese sagten zu ihr: Frau, warum weinst du? Sie antwortete ihnen: Sie haben meinen Herrn weggenommen und ich weiß nicht, wohin sie ihn gelegt haben. Als sie das gesagt hatte, wandte sie sich um und sah Jesus dastehen, wusste aber nicht, dass es Jesus war. Jesus sagte zu ihr: Frau, warum weinst du? Wen suchst du? Sie meinte, es sei der Gärtner, und sagte zu ihm: Herr, wenn du ihn weggebracht hast, sag mir, wohin du ihn gelegt hast! Dann will ich ihn holen. Jesus sagte zu ihr: Maria! Da wandte sie sich um und sagte auf Hebräisch zu ihm: Rabbuni!, das heißt: Meister. Jesus sagte zu ihr: Halte mich nicht fest; denn ich bin noch nicht zum Vater hinaufgegangen. Geh aber zu meinen Brüdern und sag ihnen: Ich gehe hinauf zu meinem Vater und eurem Vater, zu meinem Gott und eurem Gott. Maria von Magdala kam zu den Jüngern und verkündete ihnen: Ich habe den Herrn gesehen. Und sie berichtete, was er ihr gesagt hatte.

Lecture du livre des Actes des Apôtres.
En ces jours-là Pierre prit la parole et dit: Vous savez ce qui s’est passé à travers tout le pays des Juifs, depuis les commencements en Galilée, après le baptême proclamé par Jean: Jésus de Nazareth, Dieu lui a donné l’onction d’Esprit Saint et de puissance. Là où il passait, il faisait le bien et guérissait tous ceux qui étaient sous le pouvoir du diable, car Dieu était avec lui. Et nous, nous sommes témoins de tout ce qu’il a fait dans le pays des Juifs et à Jérusalem. Celui qu’ils ont supprimé en le suspendant au bois du supplice, Dieu l’a ressuscité le troisième jour. Il lui a donné de se manifester, non pas à tout le peuple, mais à des témoins que Dieu avait choisis d’avance, à nous qui avons mangé et bu avec lui après sa résurrection d’entre les morts. Dieu nous a chargés d’annoncer au peuple et de témoigner que lui-même l’a établi Juge des vivants et des morts. C’est à Jésus que tous les prophètes rendent ce témoignage : Quiconque croit en lui reçoit par son nom le pardon de ses péchés.

R/ Voici le jour que fit le Seigneur, qu’il soit pour nous jour de fête et de joie !
Rendez grâce au Seigneur : Il est bon !
Éternel est son amour !
Oui, que le dise Israël :
Éternel est son amour ! R
Le bras du Seigneur se lève,
le bras du Seigneur est fort !
Non, je ne mourrai pas, je vivrai
pour annoncer les actions du Seigneur. R
La pierre qu’ont rejetée les bâtisseurs
est devenue la pierre d’angle :
c’est là l’œuvre du Seigneur,
la merveille devant nos yeux. R

Lecture de la lettre de saint Paul apôtre aux Colossiens.
Frères et soeurs, si vous êtes ressuscités avec le Christ, recherchez les réalités d’en haut: c’est là qu’est le Christ, assis à la droite de Dieu. Pensez aux réalités d’en haut, non à celles de la terre. En effet, vous êtes passés par la mort, et votre vie reste cachée avec le Christ en Dieu. Quand paraîtra le Christ, votre vie, alors vous aussi, vous paraîtrez avec lui dans la gloire.

ou bien
Lecture de la première lettre de saint Paul apôtre aux Corinthiens.
Frères et soeurs, ne savez-vous pas qu’un peu de levain suffit pour que fermente toute la pâte? Purifiez-vous donc des vieux ferments, et vous serez une pâte nouvelle, vous qui êtes le pain de la Pâque, celui qui n’a pas fermenté. Car notre agneau pascal a été immolé: c’est le Christ. Ainsi, célébrons la Fête, non pas avec de vieux ferments, non pas avec ceux de la perversité et du vice, mais avec du pain non fermenté, celui de la droiture et de la vérité.

SÉQUENCE
À la Victime pascale,
chrétiens, offrez le sacrifice de louange.
L’Agneau a racheté les brebis ;
le Christ innocent a réconcilié
l’homme pécheur avec le Père.
La mort et la vie s’affrontèrent
en un duel prodigieux.
Le Maître de la vie mourut ; vivant, il règne.
« Dis-nous, Marie Madeleine,
qu’as-tu vu en chemin ? »
« J’ai vu le sépulcre du Christ vivant,
j’ai vu la gloire du Réssuscité.
J’ai vu les anges ses témoins,
le suaire et les vêtements.
Le Christ, mon espérance, est réssuscité !
Il vous précédera en Galilée. »
Nous le savons : le Christ
est vraiment ressuscité des morts.
Roi victorieux,
prends-nous tous en pitié ! Amen.

Alléluia. Alléluia. Notre Pâque immolée, c’est le Christ! Célébrons la Fête dans le Seigneur! Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Jean.
Le premier jour de la semaine, Marie Madeleine se rend au tombeau de grand matin ; c’était encore les ténèbres. Elle s’aperçoit que la pierre a été enlevée du tombeau. Elle court donc trouver Simon-Pierre et l’autre disciple, celui que Jésus aimait, et elle leur dit: «On a enlevé le Seigneur de son tombeau, et nous ne savons pas où on l’a déposé.» Pierre partit donc avec l’autre disciple pour se rendre au tombeau. Ils couraient tous les deux ensemble, mais l’autre disciple courut plus vite que Pierre et arriva le premier au tombeau. En se penchant, il s’aperçoit que les linges sont posés à plat; cependant il n’entre pas. Simon-Pierre, qui le suivait, arrive à son tour. Il entre dans le tombeau; il aperçoit les linges, posés à plat, ainsi que le suaire qui avait entouré la tête de Jésus, non pas posé avec les linges, mais roulé à part à sa place. C’est alors qu’entra l’autre disciple, lui qui était arrivé le premier au tombeau. Il vit, et il crut. Jusque-là, en effet, les disciples n’avaient pas compris que, selon l’Écriture, il fallait que Jésus ressuscite d’entre les morts. Ensuite, les disciples retournèrent chez eux. Marie Madeleine se tenait près du tombeau, au-dehors, tout en pleurs. Et en pleurant, elle se pencha vers le tombeau. Elle aperçoit deux anges vêtus de blanc, assis l’un à la tête et l’autre aux pieds, à l’endroit où avait reposé le corps de Jésus. Ils lui demandent: «Femme, pourquoi pleures-tu?» Elle leur répond: «On a enlevé mon Seigneur, et je ne sais pas où on l’a déposé.» Ayant dit cela, elle se retourna; elle aperçoit Jésus qui se tenait là, mais elle ne savait pas que c’était Jésus. Jésus lui dit: «Femme, pourquoi pleures-tu? Qui cherches-tu?» Le prenant pour le jardinier, elle lui répond: «Si c’est toi qui l’as emporté, dis-moi où tu l’as déposé, et moi, j’irai le prendre.» Jésus lui dit alors: «Marie!» S’étant retournée, elle lui dit en hébreu: «Rabbouni!», c’est-à-dire: Maître. Jésus reprend: «Ne me retiens pas, car je ne suis pas encore monté vers le Père. Va trouver mes frères pour leur dire que je monte vers mon Père et votre Père, vers mon Dieu et votre Dieu.» Marie Madeleine s’en va donc annoncer aux disciples: «J’ai vu le Seigneur!», et elle raconta ce qu’il lui avait dit.

Priedegt
„Seid wachsam!“

E Freideg, de 27. Januar 2023 hu mir an eisem Bibelcours, wou mir d’Johannesevangelium liesen, deen Text diskutéiert, wou dem Jesus de Prozess gemaach gëtt. (Joh 18) Do heescht et dann: „Wieder leugnete Petrus und gleich darauf krähte ein Hahn.“ (Joh 18, 27) Wéi ech dunn Owes e wéineg no neien Ouschterkäerzen fir dëst Joer gesicht hunn, ass mir gläich déi Käerz an d’Aen gestach, déi hei am Bild ze gesinn ass. „Seid wachsam!“, sou gëtt si vum Geschäft bezeechent a kommentéiert. Mech huet déi dach bis elo nach net bemierkte Kompositioun vun enger Ouschterkäerz direkt gefesselt. Et sinn all traditionell Zeechen vun enger Ouschterkäerz ze gesinn: d’Neel, d’Joreszuel, d’Kräiz, den Chi-Ro als Christusmonogramm. Dann awer stécht ganz eendeiteg dee ganz groussen Hunn ervir. Majestéitesch steet hien ënner dem Kräiz, am Liicht vun der Sonn vun der Opersteeung, ronderëm de Kapp een hellen gielen Liichtschäin, wéi eng Sonn oder och wéi een Hellegeschäin. Markant sinn och déi Bluttdrëpsen oder déi Zeechen, déi bal wéi d’Flamen vum Hellege Geescht vu Päischten ausgesinn. Den Hunn ass deen éischten, deen d’Enn vun der Nuecht ukënnegt, genee esou wéi Jesus Christus d’Däischtert vum Doud iwwerwonnen huet. Den Hunn erwächt d’Mënschen vum Schlof. Christus erwächt d’Mënschen zum éiwege Liewen.

Den Hunn um Kierchtuerm ass meeschtens jo och ee Zeechen fir d’Wierder. Hien dréint sech am Wand. De Jesus prophezeit dem Péitruss, dass deen hien géif dräi Mol verleegnen nach ier den Hunn géif kréinen. An esou ass et eben och komm. Aus puerer Angscht dréint sech de Péitruss wéi den Hunn um Kierchtuerm am Wand. Den Hunn ass dofir een, deen eis drun erënnert, dass mir solle staark sinn am Glawen, an eisen Iwwerzeegungen, dass mir Mutt sollen hunn an dass mir och de Wee zur „Reue“ misste kennen.

„Seid wachsam!“, des Ouschterkäerz wëll eis elo haut am Joer 2023 drun erënneren, dass och eis Zäit duerchaus Problemer huet, déi eis dozou verleeden, fir eis dem Wand no ze dréinen, fir eise Mäntelchen dem Wand no ze halen, wéi et esou schéin heescht. Wéi dacks fale mir ëm an eisen Iwwerzeegungen? Wéi dacks verleegne mir eis Iwwerzeegung an eise Glawen? Wéi dacks maache mir et wéi de Péitruss, dass mir eis selwer verleegnen? De Péitruss huet jo net einfach de Jesus verleegent, mä an éischter Linn sech selwer.

Haut an eiser Zäit musse mir wakereg sinn a bleiwen. Esou Villes ass an der Welt, dat eis Suergen a Leed ka maachen. Mir mussen eis Aen op halen, mir musse mat eisen Ouere lauschteren, mir mussen mat eisem Häerz bäi der Saach sinn, mir mussen eise Geescht a Beweegung halen, dass mir net aschlofen an alles einfach esou lafe loossen ouni eis Gedanken ze maachen. Ee schéine Saz vum Kardinol Carlo Maria Martini seet: „Ich habe keine Angst vor Menschen, die nicht glauben, sondern vor Menschen, die nicht denken.“1]

„Seid also wachsam, denn ihr wisst nicht, wann der Hausherr kommt, ob am Abend oder um Mitternacht, ob beim Hahnenschrei oder erst am Morgen.“ (Mk 13, 35) den Opruff zum Wakereg-sinn steet en etlech Mol am NT.2] Et geet eigentlech ëmmer nees drëm, fir opmierksam ze sinn, ze beobachten, ze kucken an ze lauschteren, wat esou geschitt. Et geet drëm d’Zeechen vun der Zäit ze erkennen an ze deiten. Et geet drëm, fir adequat ze reagéieren a prett ze sinn.

Mir liewen haut an enger Zäit, déi eis mat allen Annehmlechkeeten an och mat allen Amusementer esou alullt, dass mir dacks den Eescht vum Liewen net méi gesinn oder och net wëlle gesinn.

Ouschteren ass sécher vum Theologeschen hier ee komplizéiert a komplext Fest. Wat ass dat Opersteeung? Kann ech doru gleewen? Wéi soll dat goen? Des Froen sinn nëmmen ganz schwéier ze beäntwerten.

Mä Ouschteren ass eben och dat Fest, dat eis zum Wakereg-sinn oprifft. Mir sollen op sinn fir eis Welt, fir eist Liewen, fir eis Matmënschen an der ganzer Welt. D’Zeechen vun der Zäit gesinn net ganz schéin aus. Mir hu Krich an Europa a mir hei am Westen loossen, jo mussen eis wuel oder iwwel, ëmmer méi an dee Konflikt mat eran zéien. Mir hunn eng enorm Zerstéierung vun der Ëmwelt, vun de Liewensgrondlagen vun alle Wiesen an der Welt. Et geet net nëmmen ëm eis als Mënschen. Et geet och ëm den „Hunn“, ëm all Déieren a Planzen. Mir hu riseg Problemer a Suergen an eiser Kierch. Wie lauschtert an der Spëtzt vun eiser Kierch op de Ruff vun deene Villen, déi sech vernoléissegt fillen? Och de Poopst an Bëscheef hu vu Christus een Uruff kritt, fir sech ëm d’Mënschen ze këmmeren. Awer léiwer bréngen si wéi de Péitruss hier eegen kleng Geschäfter a Sécherheet a verleegnen dann eisen Här a säin Optrag. Verleegnung vun sech selwer, wéi ech et scho gesot hunn, maache mir all ëmmer nees an engem grousse Stil. Neen, mir sinn et net, déi mat verantwortlech sinn fir dat, wat net riicht leeft! Dräi mol verleegent de Péitruss. Mir verleegnen andauernd, mir um Terrain vun der Kierch a vun der Gesellschaft, d’Politiker um Niveau vun der Féierung vun hire Gemengen a Länner, d’Bëscheef, d’Kardineel an de Poopst an der Leedung vun der Kierch. Mir all verleegnen eisen Optrag. An eben do gëllt et, fir erëm wakereg se sinn an ze ginn, fir erëm éierlech no deem ze kucken, wat eis Aufgab a Suerg ass.

Den Hunn kréint och fir eis. Ech hu mir geduecht, dass d’Ouschterkäerz mat dësem Hunn eis elo dat ganzt Joer kéint begleeden. Et soll een Opruff un eis all sinn, net nëmmen eise Kierchtuerm vun ënnen ze kucken an esou och nëmmen déi eege kleng Welt ze gesinn. Et soll vill méi een Opruff sinn, fir eis op d’Spëtzt vun dem Tuerm entféieren ze loossen a mat dem Hunn an d’Welt eraus ze kucken, eisen Horizont ze erweideren an eis net nëmmen dann dreiwen ze loossen vun eise klenge Muechtspiller.

„Notwendige Unruhe“, heescht am Haapttitel d’Buch vum Wofgang Metz, dat ech am Parblat vun der Faaschtenzäit virgestallt hat. Den Hunn op der Ouschterkäerz rifft eis zu dëser Onrou, déi batter noutwenneg ass, fir dass sech eppes an eis selwer, an eiser Kierch an och an eiser Gesellschaft verännert. Et geet net duer, fir bäi deem ze bleiwen, wat war, an deem nozetraueren, wat verschwonnen ass. Mir mussen op den Tuerm klammen an eis an een neit Liewe ruffe loossen. Opersteeung ass fir mech och dat, dass mir Ales ofstierwe loossen an da Plaz maachen fir Neies. Loosse mir dach einfach mat oppenem Geescht an eis Zäit a Welt vun haut goen. De Paulus schreift am éischte Bréif un d’Chrëschten vu Korinth: „Seid wachsam, steht fest im Glauben, seid mutig, seid stark!“ (1 Kor 16, 13) An zum Ofschloss nach een Zitat vum Wolfgang Metz: „Fürchtet euch nicht, ihr herabblickenden Kirchenkritikerinnen, denen jede Veränderung zu wenig sein wird, und ihr neunmalklugen Hierarchieklammeraffen, denen jede Veränderung zu viel sein wird; ihr müsst damit leben und darauf vertrauen, dass es anders kommen wird.“ 3]

1] Zitéiert no: Wolfgang Metz, Notwendige Unruhe : Über Kirche, Sexualität und Freiheit, Echter Verlag Würzburg 2022, S. 16.
2] Mt 24,42 Seid also wachsam! Denn ihr wisst nicht, an welchem Tag euer Herr kommt. Mt 25,13 Seid also wachsam! Denn ihr wisst weder den Tag noch die Stunde. Mk 13,35 Seid also wachsam! Denn ihr wisst nicht, wann der Hausherr kommt, ob am Abend oder um Mitternacht, ob beim Hahnenschrei oder erst am Morgen. Mk 13,37 Was ich aber euch sage, das sage ich allen: Seid wachsam! Apg 20,31 Seid also wachsam und denkt daran, dass ich drei Jahre lang Tag und Nacht nicht aufgehört habe, unter Tränen jeden Einzelnen zu ermahnen. 1Kor 16,13 Seid wachsam, steht fest im Glauben, seid mutig, seid stark! Eph 6,18 Hört nicht auf, zu beten und zu flehen! Betet jederzeit im Geist; seid wachsam, harrt aus und bittet für alle Heiligen. Kol 4,2 Lasst nicht nach im Beten; seid dabei wachsam und dankbar! 1Petr 5,8 Seid nüchtern, seid wachsam! Euer Widersacher, der Teufel, geht wie ein brüllender Löwe umher und sucht, wen er verschlingen kann.
3] Wolfgang Metz, ebd. S. 107.

Fürbitten

D’Botschaft vun Ouschteren heescht: Lief! Trëtt duerch Christus eraus aus de Griewer vun dengem Dosinn a fann nei zum wierkleche Liewen. Dofir biede mir:

  • Ruff d’Mënschen eraus aus de Griewer vun hirer Hoffnungslosegkeet a looss si an der Botschaft vun Ouschteren een neie Sënn fir hiert Dosinn entdecken. Härgott, héier eis.
  • Schold a béis Gedanken halen d’Mënsche gefaangen. Looss si d’Fräiheet entdecken, déi Christus eis schenkt. Härgott, héier eis.
  • Krich a Gewalt ginn zum Graf fir de Liewensmutt vu Mënschen. Schenk hinne Fridden, deen si fir d’Liewe fräi mécht. Härgott, héier eis.
  • Ongerechtegkeeten loossen vill Mënschen wéi lieweg begruewe sinn. Schéck hinne Mënschen, déi si zu neier Freed um Liewe féieren. Härgott, héier eis.
  • Griewer vu Mënschen loossen eis traueren iwwer hire Verloscht an dëser Welt. Schenk eis all een Erëm-Gesinn an der Gemeinschaft mat dir. Härgott, héier eis.

Gott, an der Opersteeung vun dengem Jong hues du dech eis als dee wierkleche Gott gewisen, deen d’Liewe wëll. Dofir soe mir dir Merci, elo an an all Éiwegkeet. Amen.

II.

Puisque nous sommes ressuscités avec le Christ, nous pouvons, avec lui et en lui, rechercher les réalités d’en haut et présenter ainsi au Père les besoins de notre monde.
Fais de nous, Seigneur, des pierres vivantes.
– Prions pour toutes les Églises chrétiennes; que la vie du Ressuscité soit la fierté de tous ceux et celles qui croient en Jésus, le Christ, et qu’elle demeure la source de leur motivation.
– Prions pour notre société civile; que la vie du Ressuscité puisse en imprégner tous les domaines d’activité afin qu’elle soit motivée par l’amour et l’esprit du don.
– Prions pour les personnes qui vivent en marge de notre société; que la vie du Ressuscité soit pour elles une source d’espérance et de lumière.
– Prions pour nos communautés chrétiennes; que la vie du Ressuscité ravive leur témoignage de foi au cœur du monde.
Dieu de toute bonté, toi qui as su nous combler d’un si grand amour, sois favorable à nos demandes et exauce-les, par Jésus, le Christ ressuscité, notre Seigneur. Amen. (https://fr.novalis.ca)

Gabengebet

Herr, unser Gott, nimm die Gaben an, die wir in österlicher Freude darbringen für das Opfer, durch das deine Kirche auf wunderbare Weise wiedergeboren und gestärkt wird. Darum bitten wir durch Christus, unseren Herrn.

Dans la joie de Pâques, Seigneur, nous t’offrons ce sacrifice: c’est par lui que ton Église, émervéillée de ta puissance, naît à la vie et reçoit sa nourriture. Par Jésus.

Hochgebet – „Ostern“


Präfation
Gott, wir danken dir für alles, was du aus Liebe geschaffen hast,
für das Leben unserer Lieben und für unser eigenes,
für das Grünen der Fluren, für das Knospen der Blumen und das wärmer werdende Licht.
Für alles Sprießen und Sprossen, Keimen und Knospen,
für jede kleine Blüte, die uns von deiner Größe erzählt.
Wir danken dir für alles, was uns hoffen macht in dieser Zeit: 
für das Teilen des Brotes, das Ausharren der Frauen am Grab,
die Geduld zwischen Kreuz und Auferstehung,
für das leere Grab und die Treue der Maria aus Magdala.
Du hast das tote Leben nicht ins Leere gehen lassen,
nicht das Leben Jesu, unseres Bruders aus Galiläa,
und überhaupt kein Leben lässt du ins Leere gehen.
Zeichen und Wunder – überall um uns her. So singen wir voll Freude:

Sanctus

Gott wir danken dir für Jesus, den Bruder, den du auferweckt hast.
Er hat uns gezeigt, wie sich leben, sterben und auferstehen lässt. 

In der letzten Nacht seines Lebens hat er mit denen, die zu ihm gehörten,
das Pascha gefeiert, die Befreiung aus der Abhängigkeit, die Hoffnung auf ein neues Land.

Seine Zeichen sind auch die unseren.
Deine Lebenskraft beseele die Dinge und Geschöpfe –
wie am Anfang, wie am Ende – und bewirke Verbundenheit und Verbindlichkeit. 

Darum bitten wir dich: Sende deinen Geist über Brot und Wein,
damit Jesus Christus mit + Leib und Blut in unserer Mitte gegenwärtig wird.

Denn am Abend vor seinem Leiden nahm er das Brot und sagte Dank, 
brach es, reichte es seinen Jüngern und sprach: 

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Ebenso nahm er nach dem Mahl den Kelch, 
dankte wiederum und reichte ihn den Seinen und sprach:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH DES IMMERWÄHRENDEN BUNDES, 
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD 
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens

An keinem Tag des Jahres spüren wir es stärker als heute an Ostern: Gott, du willst das Leben!
Das Chaos am Anfang der Schöpfung hast du geordnet in bewohnbaren Raum,
das Sklavenhaus Ägypten vertauscht mit gelobtem Land, den Tod verwandelt in Leben.

Lege das neue Leben auch in uns hinein, das neue Leben. 

Auf dass wir ihm Sorge tragen und es wärmen, dass es am Leben bleibt, 
das große Wort „Auferstehung“.

Dass wir es aufschlüsseln in viele kleine Worte, damit es ganz und gar unser Wort werde.

Dass wir immer wieder aufstehen, einander festhalten, hüten und leben lassen, nachdenken, 
Hand anlegen und lieben.

Dass wir uns mit dir zusammentun, Gott, und gemeinsam den Kranken nahe sind,
die Traurigen nicht alleine lassen, die Fremden einladen, die Ängstlichen ermutigen,
die Kirche erneuern und unsere Toten nicht vergessen.

Zusammen mit Maria von Magdala wollen wir es hinausrufen: Jesus lebt!
Und dafür loben wir dich ohne Ende. 

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater, 
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.
aus der Schweiz, Quelle unbekannt

Vaterunser

Chrëschten an aller Welt feieren haut d’Opersteeung vu Jesus Christus. Iwwer all Sproochen- oder Konfessiounsgrenzen ewech verbënnt eis d’Gebiet, dat eisen Här eis geléiert huet. Vater unser …

Friddensgebiet

Fridde kënne mir ganz séier zerstéieren, wa mir nëmmen un eis an un eisen eegene Virdeel denken. Ëmmer nees ass d’Gurmangsegkeet de Grond vum Sträit. Dobäi wier et einfach. Mir all si gläich viru Gott. Hien huet eis all gär a schenkt eis säi Fridden. Dofir ruffe mir: Här Jesus, Kinnek vum Fridden kuck net op eis Feeler mä op eist Engagement a schenk eis all däi Fridden. De Fridden vun eisem operstanenen Här sief mat iech all.

Schlussgebet

Gott, du Geber alles Guten, wir danken dir für Speise und Trank am Tisch deines Sohnes. Erfülle uns mit dem Geist der Liebe und einige uns im Glauben, damit wir als Zeugen der Auferstehung leben und deinen Ruhm verkünden in der Welt durch Christus, unsern Herrn. 

Dieu de toute bonté, ne cesse pas de veiller sur ton Église: déjà les sacrements de la Pâque nous ont régénérés en nous obtenant ton pardon, en nous faisant communier à ta vie; donne-nous d’entrer dans la lumière de la Résurrection. Par Jésus.


Mass vum 7. Abrël
Klick op d’Kalennerblat fir d’Ouschtermass als PDF!

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement