2. Ouschtersonndeg – 7.4.2024 B


Home Back Print Kontakt

2. Ouschtersonndeg – 7.4.2024 B - © Carlo Morbach - 3.4.2024

2. Ouschtersonndeg – 7.4.2024 B


Léif Matchrëschten! Haut feiere mir de „Wäisse Sonndeg“. D’Faarf Wäiss steet fir Vollkommenheet. Des Faarf wëll och een neien Ufank ausdrécken. De „Wäisse Sonndeg“ huet säin Numm vun de wäisse Kleeder, déi déi nei Gedeefte vun der Ouschternuecht u bis dëse Sonndeg un haten. Si hunn eben een neien Ufank fir des Mënsche symboliséiert. Vun elo u gehéieren si zu Jesus Christus. Hien huet sech aus enger vollkommener Léift eraus hier ginn a schenkt jidder Gedeeften Undeel u senger Opersteeung. Froe mir ëm seng Gnod fir eis.


Kyrie


Här Jesus Christus, du bass vun den Doudegen operstanen. Kyrie eleison.

Här Jesus Christus, du schenks eis ee Liewen, dat den Doud iwwerdauert. Christe eleison.

Här Jesus Christus, du riffs eis, fir dengem Wee vun der Léift nozefollegen. Kyrie eleison. 


Dagesgebiet


Barmherziger Gott, durch die jährliche Osterfeier erneuerst du den Glauben deines Volkes. Lass uns immer tiefer erkennen, wie heilig das Bad der Taufe ist, das uns gereinigt hat, wie mächtig dein Geist, aus dem wir wiedergeboren sind, und wie kostbar das Blut, durch das wir erkauft sind. Darum bitten wir durch Jesus Christus.


Dieu de miséricorde infinie, tu ranimes la foi de ton peuple par les célébrations pascales ; augmente en nous ta grâce pour que nous comprenions toujours mieux quel baptême nous a purifiés, quel Esprit nous a fait renaître, et quel sang nous a rachetés. Par Jésus Christ.


Barmherziger Gott, dein Sohn Jesus ist ein Opfer der Gewalt geworden. So wird sichtbar, dass du allen Gewaltopfern nahe bist. Du solidarisierst dich mit ihnen. Du lässt sie nicht im Stich. Hilf uns, deinem Sohn Jesus nachzufolgen auf dem Weg der Solidarität. Bewahre uns davor, den Opfern der Gewalt gegenüber gleichgültig zu sein. Mach uns zu Menschen, die barmherzig und hilfsbereit sind. Darum bitten wir dich im Heiligen Geist durch Christus, unseren Bruder und Herrn. Amen.


Liesungen: Apg 4, 32-35 / 1 Joh 5, 1-6 / Joh 20, 19-31


Lesung aus der Apostelgeschichte.

Die Menge derer, die gläubig geworden waren, war ein Herz und eine Seele. Keiner nannte etwas von dem, was er hatte, sein Eigentum, sondern sie hatten alles gemeinsam. Mit großer Kraft legten die Apostel Zeugnis ab von der Auferstehung Jesu, des Herrn, und reiche Gnade ruhte auf ihnen allen. Es gab auch keinen unter ihnen, der Not litt. Denn alle, die Grundstücke oder Häuser besaßen, verkauften ihren Besitz, brachten den Erlös und legten ihn den Aposteln zu Füßen. Jedem wurde davon so viel zugeteilt, wie er nötig hatte.


Kv Danket dem Herrn, denn er ist gut, denn seine Huld währt ewig. 

So soll Israel sagen: *
Denn seine Huld währt ewig.
So sollen sagen, die den Herrn fürchten: *
Denn seine Huld währt ewig. 
– (Kv)
Die Rechte des Herrn, sie erhöht, *
die Rechte des Herrn, Taten der Macht vollbringt sie.
Ich werde nicht sterben, sondern leben, *
um die Taten des Herrn zu verkünden. 
– (Kv)
Der Herr hat mich gezüchtigt, ja, gezüchtigt, *
doch mich dem Tod nicht übergeben.
Ein Stein, den die Bauleute verwarfen, *
er ist zum Eckstein geworden. 
– (Kv)
Vom Herrn her ist dies gewirkt, *
ein Wunder in unseren Augen.
Dies ist der Tag, den der Herr gemacht hat; *
wir wollen jubeln und uns über ihn freuen. 
– Kv


Lesung aus dem ersten Johannesbrief.

Schwestern und Brüder! Jeder, der glaubt, dass Jesus der Christus ist, ist aus Gott gezeugt und jeder, der den Vater liebt, liebt auch den, der aus ihm gezeugt ist. Daran erkennen wir, dass wir die Kinder Gottes lieben: wenn wir Gott lieben und seine Gebote erfüllen. Denn darin besteht die Liebe zu Gott, dass wir seine Gebote halten; und seine Gebote sind nicht schwer. Denn alles, was aus Gott gezeugt ist, besiegt die Welt. Und das ist der Sieg, der die Welt besiegt hat: unser Glaube. Wer sonst besiegt die Welt, außer dem, der glaubt, dass Jesus der Sohn Gottes ist? Dieser ist es, der durch Wasser und Blut gekommen ist: Jesus Christus. Er ist nicht nur im Wasser gekommen, sondern im Wasser und im Blut. Und der Geist ist es, der Zeugnis ablegt; denn der Geist ist die Wahrheit.


Halleluja. Halleluja. (So spricht der Herr:) Weil du mich gesehen hast, Thomas, glaubst du. Selig sind, die nicht sehen und doch glauben. Halleluja.


Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes.

Am Abend dieses ersten Tages der Woche, als die Jünger aus Furcht vor den Juden bei verschlossenen Türen beisammen waren, kam Jesus, trat in ihre Mitte und sagte zu ihnen: Friede sei mit euch! Nach diesen Worten zeigte er ihnen seine Hände und seine Seite. Da freuten sich die Jünger, als sie den Herrn sahen. Jesus sagte noch einmal zu ihnen: Friede sei mit euch! Wie mich der Vater gesandt hat, so sende ich euch. Nachdem er das gesagt hatte, hauchte er sie an und sagte zu ihnen: Empfangt den Heiligen Geist! Denen ihr die Sünden erlasst, denen sind sie erlassen; denen ihr sie behaltet, sind sie behalten. Thomas, der Didymus genannt wurde, einer der Zwölf, war nicht bei ihnen, als Jesus kam. Die anderen Jünger sagten zu ihm: Wir haben den Herrn gesehen. Er entgegnete ihnen: Wenn ich nicht das Mal der Nägel an seinen Händen sehe und wenn ich meinen Finger nicht in das Mal der Nägel und meine Hand nicht in seine Seite lege, glaube ich nicht. Acht Tage darauf waren seine Jünger wieder drinnen versammelt und Thomas war dabei. Da kam Jesus bei verschlossenen Türen, trat in ihre Mitte und sagte: Friede sei mit euch! Dann sagte er zu Thomas: Streck deinen Finger hierher aus und sieh meine Hände! Streck deine Hand aus und leg sie in meine Seite und sei nicht ungläubig, sondern gläubig! Thomas antwortete und sagte zu ihm: Mein Herr und mein Gott! Jesus sagte zu ihm: Weil du mich gesehen hast, glaubst du. Selig sind, die nicht sehen und doch glauben. Noch viele andere Zeichen hat Jesus vor den Augen seiner Jünger getan, die in diesem Buch nicht aufgeschrieben sind. Diese aber sind aufgeschrieben, damit ihr glaubt, dass Jesus der Christus ist, der Sohn Gottes, und damit ihr durch den Glauben Leben habt in seinem Namen.


Lecture des Actes des Apôtres.

La multitude de ceux qui étaient devenus croyants avait un seul cœur et une seule âme; et personne ne disait que ses biens lui appartenaient en propre, mais ils avaient tout en commun. C’est avec une grande puissance que les Apôtres rendaient témoignage de la résurrection du Seigneur Jésus, et une grâce abondante reposait sur eux tous. Aucun d’entre eux n’était dans l’indigence, car tous ceux qui étaient propriétaires de domaines ou de maisons les vendaient, et ils apportaient le montant de la vente pour le déposer aux pieds des Apôtres ; puis on le distribuait en fonction des besoins de chacun.


R/ Rendez grâce au Seigneur : Il est bon ! Éternel est son amour !

Oui, que le dise Israël :
Éternel est son amour !
Que le dise la maison d’Aaron :
Éternel est son amour !
Qu’ils le disent, ceux qui craignent le Seigneur :
Éternel est son amour !
R

Le bras du Seigneur se lève,
le bras du Seigneur est fort !
Non, je ne mourrai pas, je vivrai
pour annoncer les actions du Seigneur.
Il m’a frappé, le Seigneur, il m’a frappé,
mais sans me livrer à la mort.
R

La pierre qu’ont rejetée les bâtisseurs
est devenue la pierre d’angle :
c’est là l’œuvre du Seigneur,
la merveille devant nos yeux.
Voici le jour que fit le Seigneur,
qu’il soit pour nous jour de fête et de joie !
R


Lecture de la première lettre de saint Jean.

Bien-aimés, celui qui croit que Jésus est le Christ, celui-là est né de Dieu ; celui qui aime le Père qui a engendré aime aussi le Fils qui est né de lui. Voici comment nous reconnaissons que nous aimons les enfants de Dieu: lorsque nous aimons Dieu et que nous accomplissons ses commandements. Car tel est l’amour de Dieu: garder ses commandements; et ses commandements ne sont pas un fardeau, puisque tout être qui est né de Dieu est vainqueur du monde. Or la victoire remportée sur le monde, c’est notre foi. Qui donc est vainqueur du monde? N’est-ce pas celui qui croit que Jésus est le Fils de Dieu? C’est lui, Jésus Christ, qui est venu par l’eau et par le sang : non pas seulement avec l’eau, mais avec l’eau et avec le sang. Et celui qui rend témoignage, c’est l’Esprit, car l’Esprit est la vérité.


Alléluia. Alléluia. Thomas, parce que tu m’as vu, tu crois, dit le Seigneur. Heureux ceux qui croient sans avoir vu ! Alléluia.


Évangile de Jésus Christ selon saint Jean.

C'était après la mort de Jésus. Le soir venu, en ce premier jour de la semaine, alors que les portes du lieu où se trouvaient les disciples étaient verrouillées par crainte des Juifs, Jésus vint, et il était là au milieu d’eux. Il leur dit : « La paix soit avec vous!» Après cette parole, il leur montra ses mains et son côté. Les disciples furent remplis de joie en voyant le Seigneur. Jésus leur dit de nouveau: «La paix soit avec vous! De même que le Père m’a envoyé, moi aussi, je vous envoie.» Ayant ainsi parlé, il souffla sur eux et il leur dit : « Recevez l’Esprit Saint. À qui vous remettrez ses péchés, ils seront remis ; à qui vous maintiendrez ses péchés, ils seront maintenus. » Or, l’un des Douze, Thomas, appelé Didyme (c’est-à-dire Jumeau), n’était pas avec eux quand Jésus était venu. Les autres disciples lui disaient : « Nous avons vu le Seigneur ! » Mais il leur déclara : « Si je ne vois pas dans ses mains la marque des clous, si je ne mets pas mon doigt dans la marque des clous, si je ne mets pas la main dans son côté, non, je ne croirai pas ! » Huit jours plus tard, les disciples se trouvaient de nouveau dans la maison, et Thomas était avec eux. Jésus vient, alors que les portes étaient verrouillées, et il était là au milieu d’eux. Il dit : « La paix soit avec vous ! » Puis il dit à Thomas : « Avance ton doigt ici, et vois mes mains ; avance ta main, et mets-la dans mon côté : cesse d’être incrédule, sois croyant. » Alors Thomas lui dit : « Mon Seigneur et mon Dieu ! » Jésus lui dit : « Parce que tu m’as vu, tu crois. Heureux ceux qui croient sans avoir vu. » Il y a encore beaucoup d’autres signes que Jésus a faits en présence des disciples et qui ne sont pas écrits dans ce livre. Mais ceux-là ont été écrits pour que vous croyiez que Jésus est le Christ, le Fils de Dieu, et pour qu’en croyant, vous ayez la vie en son nom.


Priedegt


Léif Matchrëschten! Zum Ufank eng Geschicht: „Der Rabbi Schnëur Salman war gefangen gesetzt worden wegen einer Verleumdung. Ein paar Tage vor dem Verhör kam der Oberste der Wachmannschaft zu ihm auf die Zelle. Er merkte gleich: Der Rabbi ist jemand, der einem bis in die Seele schaut. Nach einer kleinen Weile kamen beide ins Gespräch. Der Oberste brachte bald Fragen vor, die ihm beim Lesen der Heiligen Schrift gekommen waren. Zuletzt fragte er: Rabbi, Gott ist doch allwissend. Wie ist es dann zu verstehen, dass er Adam im Paradies fragt: Adam, wo bist du? – Glaubst du daran, entgegnete der Rabbi, dass die Schrift ewig ist und jede Zeit, jedes Geschlecht und jeder Mensch von ihr umfasst sind? – Ich glaube daran, sagte der Oberst. – Nun wohl, sagte der Rabbi, in jeder Zeit ruft Gott jeden Menschen an und fragt ihn: Wo bist du in deiner Welt? So viele Jahre und Tage der dir zugemessenen Zeit sind vergangen, wie weit bist du derweil in deiner Welt gekommen? So etwa spricht Gott: Sechsundvierzig Jahre hast du gelebt, wo hältst du – wo bist du jetzt? – Der Oberst war 46; als er den Rabbi sein Alter nennen hörte, raffte er sich zusammen, legt dem Frommen die Hand auf die Schulter und rief: Bravo! Aber sein Herz flatterte.“


Wat seet Gott zu eis, zu mir, zu dir? Du hues elo schonn esou vill Jore gelieft. Wou stees du? Wat ass aus dir ginn? Wat hues du aus dengem Liewe gemaach?


Wann dir iech dat elo och frot, dann si dir a gudder Gesellschaft, net nëmme mat dem Offizéier aus der Geschicht, mä och mat de Jünger aus dem Evangelium vun haut. Nom Karfreideg war eng ganz Welt fir si zesumme gebrach. Si ware verzweiwelt. A mir? Froe mir eis net och heiansdo änlech: Wat hunn ech verpasst? Wat hunn ech nëmme mat hallwem Häerz gemaach? Wat hunn ech a mengem Liewe verspillt? Wat hätt ech alles nach soss maache kënnen?


D’Jünger deemools hunn sech wuel gefrot, firwat si sech nëmmen op dat Abenteuer mat deem Jesus do agelooss haten. Hätten si net besser gehat hiert einfacht Liewe vu virdrun einfach weider ze maachen. An elo stinn si do, hunn Angscht, hunn d’Dieren zou gespaart. Si fäerten ëm hiert Liewen.


An da, matten an des Situatioun, déi scheinbar ouni Aussiicht an ouni Auswee ass, kënnt de Jesus bäi si. Hien geet duerch déi zougespaarten Dier. Dat ass ee Bild, dat fir sech schwätzt. Mir sinn dacks esou ouni Mutt a Kraaft, dacks och esou schëlleg an an eis eege Siicht agespaart, dacks och esou niddergedréckt vu Krankheet a Misär, dass mir einfach keen Ausgang fannen, well e fest zougespaart ass. Awer fir Gott ass dat alles keng Grenz. Et hënnert hien net dach awer eist Häerz ze erreechen. Et ass warscheinlech de Kär vun der Ouschterbotschaft, dass de Jesus weist, dass ee vun allem an alle verlooss ka sinn, dass een sech och vu Gott verlooss spiert, wéi hien um Kräiz. An dach, wann ee mënschlech gesinn absolut um Buedem läit, wann een sech och nëmmen nach ee wéineg u Gott klammert, da mierkt een dass trotz allem dëse Buedem ganz ënnen dréit. Dat ass, well grad do Gott ass. Do, ganz ënnen, ass Gott mat mir, an och da, wann ech hien ouni Erfolleg sichen an den Himmel fir mech eidel schéngt.


De Jesus huet genee dat duerch gemaach. Seng Apostele maachen en Deel vun der Erfarung, well si Angscht hunn, déi si absolutt läämt. Genee do steet dann dem Jesus säin éischt Wuert un si: „Friede sei mit euch!“ (Joh 20, 19c) Heescht dëst Wuert net och: „Fäert net!“? Hie seet hinnen et dann nach eng Kéier (Joh 20, 21) a schéckt si domat eraus an d’Welt, fir genee dat selwecht alle Mënschen ze soen. Si sollen de Mënschen soen, dass keen eleng ass. Jiddereen ass vu Gott ugeholl. Dat allefalls huet de Jesus senge Frënn ëmmer nees virgelieft a sengem Schwätzen an Handelen. Dat soll elo hier Aufgab sinn. Si solle Mënschen opriichten an hinnen d’Angscht virum Liewen huelen.


Domat si mir eigentlech och scho bäi eis selwer. Wat ass eis Aufgab als Chrëschten? Eis Aufgab ass genee déi, déi de Jesus senge Frënn opgedroen huet. Mir sollen all Mënschen, egal wou si am Liewe stinn, unhuelen, si opriichten, hinne weisen, dass si net eleng sinn. Och haut liewe vill Mënsche bildlech gesinn hannert decke Maueren an hunn sech agespaart an hirem Häerz. Et ass eis Aufgab wéi de Jesus duerch des zougespaarten Häerzer ze goen, an alle Mënschen hier Angscht an hier Suerg ewech ze huelen. Déi mënschlech Séil ass dacks wéi ee Prisong. Mir selwer spären eis an eiser Séil an. De Jesus wëll eis awer do erreechen. A sengem Liewen huet hien et ëmmer nees versicht. Wuel net bäi allen huet hien et fäerdeg kritt duerch d’Dier ze goen. Mir wäerten dat och net ëmmer hikréien. An dach ass et ee Versuch wäert. Et ass den Apostelen hiren Optrag. Et ass och elo eisen Optrag.


An eisem Evangelium vun haut stellt den Thomas Fuerderunge fir kënnen ze gleewen. Wéi de Jesus him dunn awer begéint, ass näischt méi ze héieren an ze liesen, dass des Fuerderungen och ausgefouert ginn. Alt erëm huet de Jesus hei déi déck Mauere vum Häerz vun dësem Apostel Thomas duerchbrach an hien a sengen Träipe getraff.


Hei si mir erëm bäi der Geschicht vum Ufank vu menge Gedanken. „Adam, wo bist du?“ (Gen 3, 9) Mënsch, wou stees du haut, wat méchs du haut? Wéi ass eis Positioun zu dem Glawen un deen Operstanenen?


Mir hu keng Erscheinung. A mir brauchen si eigentlech genau esou wéineg wéi den Thomas. Et geet dat duer fir den Thomas, wat hie vum Jesus wousst a mat erlieft huet. Dat selwecht gëllt och fir eis. Mir wëssen duerch d’Liesen an der Bibel, wat a wéi de Jesus gehandelt a geschwat huet. Wa mir him dat nomaachen, da lieft hien an eis. Ouschteren ass deemno dann, wa mir selwer eraus ginn a wéi de Jesus handelen. Et geschitt genee dann Opersteeung, wa mir Mënschen, déi um Buedem leien, opriichten an hinne soen: „Friede sei mit dir!“ - „Fäert net, ech si mat dir. Ech gi mat dir. Du bass net eleng!“


Loosse mir eis vu Gott froen: „Adam, wo bist du?“ (Gen 3, 9) an da gi mir als Äntwert: „Ma ech si bäi deenen, déi Angscht hunn, ech halen hinnen d’Hand a versichen si opzeriichten.“ Wa mir dat aus déifster Iwwerzeegung kënne soen, dann ass Ouschteren, dann ass Jesus Christus operstanen a lieft matten ënnert eis.


Fürbitten


Mir bieden zu Jesus Christus, dee vun den Doudegen operstanen ass an eis nei Kraaft an neit Liewe schenkt:


* Mir biede fir all, déi vun engem schwéiere Schicksalsschlag getraff goufen an elo an hirem Glawen zweiwelen. Christus, héier eis.


* Mir biede fir all, déi op der Sich no dem Sënn vum Liewe vun Onéierlechen op ee falsche Wee geleet goufen. Christus, héier eis.


* Mir biede fir all, déi an Nout sinn, déi ënner Krich a Verfollgung leiden, déi Honger hunn oder eleng sinn. Christus, héier eis.


* Mir biede fir all, déi ëm ee léiwe Mënsch traueren a selwer net méi richteg an hiert Liewen zeréckfannen. Christus, héier eis.


* Mir biede fir all eis Verstuerwen, déi un dech gegleeft an op dech gehofft hunn. Christus, héier eis.


Du Här Jesus Christus, duerch deng Opersteeung hues du eis Zouversiicht an Hoffnung geschenkt. Dofir luewen an éiere mir dech elo an an all Éiwegkeet. Amen.


II.


Thomas a vu Jésus et il a cru. «Heureux ceux qui croient sans avoir vu», nous dit Jésus. Tournons-nous vers le Père pour lui demander son soutien au nom de nos frères et sœurs de partout dans le monde. Seigneur, écoute-nous; Seigneur, exauce-nous.– Pour l’Église; afin que la foi proclamée par ses dirigeants et ses membres soit toujours vive et sincère, prions le Seigneur.

Pour les gens qui ne connaissent pas le Christ; afin que des croyants et croyantes témoignent de leur foi en apportant réconfort et espérance, prions le Seigneur.

Pour les personnes qui s’enferment dans le doute; afin que la confiance dans le Ressuscité éclaire toutes les ombres et apaise les craintes, prions le Seigneur.

Pour les enfants; afin que leur esprit d’émerveillement et leur candeur les ouvrent au mystère de la vie nouvelle, prions le Seigneur.
Dieu notre Père, ton Fils a invité Thomas à cesser d’être incrédule et à devenir croyant. C’est pourquoi nous mettons notre foi en toi. Nous croyons que tu répondras favorablement aux prières que nous t’adressons par Jésus, le Christ, notre Seigneur. Amen. (https://fr.novalis.ca/)


Gabengebet


Gott, du hast deinem Volk durch das Bekenntnis des Glaubens und den Empfang der Taufe neues Leben geschenkt. Nimm die Gaben (der Neugetauften und aller) deiner Gläubigen gnädig an und lass uns in dir Seligkeit und ewiges Leben finden. Darum bitten wir durch Christus, unseren Herrn.


Accueille avec bonté, Seigneur, les offrandes de tes fidèles (et de tous ceux qui viennent de renaître dans le Christ); renouvelés par la foi et le baptême, qu'ils parviennent au bonheur sans fin. Par Jésus.


Guter Gott, in den Gaben von Brot und Wein bringen wir dir unsere Sehnsucht nach Heilung und Versöhnung. Nimm die Gaben an und schenke uns durch deinen Heiligen Geist, dass wir zusammen mit der ganzen Schöpfung aufstehen zu neuem Leben. So bitten wir durch Christus, unseren Bruder und Herrn. Amen. 


Hochgebet (für besondere Anliegen V) – „Jesus, unser Weg“

Präfation
Wir danken dir, Gott, unser Vater, und preisen dich, denn du hast uns ins Leben gerufen. 
Du lässt uns niemals allein auf unserm Weg
und bist immer da für uns. 
Einst hast du Israel, dein Volk,
mit starker Hand durch die weglose Wüste geleitet. 
Heute führst du deine pilgernde Kirche
in der Kraft des Heiligen Geistes. 
Du bahnst ihr den Weg durch diese Zeit
in die ewige Freude deines Reiches 
durch unseren Herrn Jesus Christus.
Darum singen wir mit allen Engeln und Heiligen:

Sanctus

Ja, du bist heilig, großer Gott. Du liebst die Menschen und bist ihnen nahe. 
Gepriesen sei dein Sohn,
der immer mit uns auf dem Weg ist 
und uns um sich versammelt
zum Mahl der Liebe. 
Wie den Jüngern von Emmaus
deutet er uns die Schrift und bricht das Brot für uns.

So bitten wir dich, gütiger Vater: 
Sende deine Heiligen Geist
über die Gaben von Brot und Wein. 
Er heilige sie, damit sie uns werden
Leib + und Blut unseres Herrn Jesus Christus.

Am Abend vor seinen Leiden nahm er beim Mahl das Brot 
und sagte Dank, brach das Brot,
reichte es seinen Jüngern und sprach: 


NEHMET UND ESSET ALLE DAVON: 
DAS IST MEIN LEIB,
DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.


Ebenso nahm er den Kelch mit Wein, dankte wiederum, 
reichte den Kelch seinen Jüngern
und sprach: 


NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS: 
DAS IST DER KELCH
DES NEUEN UND EWIGEN BUNDES, 
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH
UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD 
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÃCHTNIS.


Geheimnis des Glaubens. 

Darum, gütiger Vater, feiern wir das Gedächtnis deines Sohnes, der uns erlöst hat. 
Durch sein Leiden und seinen Tod am Kreuz
hast du ihn zur Herrlichkeit 
der Auferstehung geführt
und ihn erhöht zu deiner Rechten. 

Wir verkünden dieses Werk deiner Liebe, bis er wiederkommt, 
und bringen dir das Brot des Lebens
und den Kelch des Segens dar. 

Wir feiern das Opfer Christi, das er uns anvertraut hat.
Er hat sich für uns hingegeben
und schenkt uns Anteil an seinem Leib und Blut. 

Wir bitten dich: Schau gütig auf die Gabe deiner Kirche, 
und gib, dass wir im Geist deiner Liebe
 
für immer verbunden bleiben
mit ihm und untereinander.
Barmherziger Gott,
durch die Teilnahme an diesem Mahl stärke uns in der Einheit. 
Lass uns in Gemeinschaft
mit unserem Papst Franziskus. 
und unseren Bischöfen,
Priestern und Diakonen und mit deinem ganzen Volk 
in Vertrauen und Hoffnung
deine Wege gehen und für alle 
eine Quelle der Freude
und Zuversicht sein.

Vater, erbarme dich unserer Brüder und Schwestern (N. und N.), die im Frieden Christi heimgegangen sind, und aller Verstorbenen, deren Glauben du allein kennst. 
Lass sie dein Angesicht schauen,
und schenke ihnen das Leben in Fülle. 

Wenn unser eigener Weg zu Ende geht, nimm auch uns für immer bei dir auf, 
und lass uns zusammen mit der seligen Jungfrau
und Gottesmutter Maria, 
mit den Aposteln und den Märtyrern
(mit dem/ der heiligen N., mit den heiligen N. und N.) 
und mit allen Heiligen
dich loben und preisen durch unseren Herrn Jesus Christus.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater, 
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.


Vaterunser


Gott ass dee gudde Papp fir all Mënschen. Hien erbaarmt sech iwwer all Mënschen a wëll all Wonne vun der ganzer Schëpfung ewech huelen. Vertraue mir eis senger Léift un a biede mir mat de Wierder, déi de Jesus eis geléiert huet: Vater unser im Himmel, ...


Friddensgebiet


Sou laang mat Gewalt Wonne geschloe ginn, sou laang gëtt et och Has an eiser Welt. Sou laang Wonnen ignoréiert ginn, kommen ëmmer nees Gefiller op, déi sech un anere wëlle rächen. Härgott, hëllef eis friddlech a mat Guttheet ze liewen. Maach eis zu Mënschen, déi Wonne gesinn an heelen. Schenk eis däi Fridden. De Fridde vun eisem operstanenen Här sief mat iech all.


Schlußgebet


Allmächtiger Gott, im heiligen Sakrament haben wir den Leib und das Blut deines Sohnes empfangen. Lass diese österliche Gabe in uns weiterwirken und fruchtbar sein. Darum bitten wir durch Christus, unseren Herrn.


Nous t'en prions, Dieu tout-puissant: que le mystère pascale acceulli dans cette communion ne cesse jamais d'agir en nos coeurs. Par Jésus.


Barmherziger Gott, du hast uns beschenkt mit der heiligen Speise, damit wir gesund werden an Leib und Seele. Mach uns füreinander, und besonders für alle leidenden Menschen, zu einem Werkzeug des Heiles und des Friedens. Darum bitten wir durch den, der auferstanden ist zu neuem Leben, durch Christus, unseren Bruder und Herrn. Amen.


Mass vum 1. Abrëll
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement