25. Sonndeg am Joereskrees A - 19./20.9.2020

Weihedag vun der Basilika vun Iechternach


Home Back Print Kontakt

Aféierung an d’Mass

Kiermes
Léif Matchreschten! Op dësem WE feiere mir de Weihedag, d’Kiermes vun der Basilika vun Iechternach. Zenter dem 7. Mee 2017 ass duerch d’Grënnung vun der neier Par Regioun Iechternach St. Willibrord d’Basilika d’Parkierch vun der ganzer Par. Dofir sollt een och a mengen Aen an der ganzer Par dëse Weihedag feieren. D’Parkierch huet jo eng besonnesch Stellung a Bedeitung fir eng Par bzw. fir eng kierchlech Gemeinschaft. Si ass déi Plaz, wou mir eis als Gemeinschaft sollen an dierfen zesumme fannen. Loosse mir dofir och houfreg sinn, dass mir dës gemeinsam Plaz vu Gebiet hunn an si och entspriechend notzen a versuergen. Froe mir eisen Här ëm seng Gnod.

25. Sonndeg A
Léif Matchrëschten! „Leeschtung muss sech lounen“, dat ass eent vun de Prinzippien vun eisen Deeg. Am Gläichnis vum Wéngert, dat mir herno als Evangelium héieren, stellt de Jesus dëst Prinzip op de Kapp. Fir hien gëllt, dass jiddereen dat soll kréien, wat hien fir säi Liewen brauch. Hien weist domadder op d’Prinzip vum Räich vu Gott hin: nämlech ee Liewen am vollen Sënn. Munchmol fält et eis ganz schwéier, fir eis an dem Jesus säin Denken a Resonéieren eranzeversetzen. Awer et lount sech wuel schonn, fir emol doriwwer nozedenken. Froe mir eisen Här ëm seng Gnod.

* Här Jesus Christus, Zäit ass Geld, heescht et: Mir bieden dech, dass mir eis Zäit net dem Profit afferen. Kyrie eleison.
* Här Jesus Christus, Geld präägt de Mënsch, heescht et: Mir bieden dech, dass mir eis net vun dem Geld an dem Gewënn bestëmme loossen. Christe eleison.
* Här Jesus Christus, Geld regéiert d’Welt, heescht et: Mir bieden dech, dass mir eis net nëmmen de Gesetzer vun der Wirtschaft an dem Kapitalismus ausliwweren. Kyrie eleison.

Zum Gléck rechens du, gudden Härgott, aneschters. Virun dir gëllt net Geld a Besëtz, mä eise gudde Wëllen an eis Bereetschaft, eis fir deen Nächsten anzesetzen. Dat zielt virun dir. An dofir solle mir jidderengem dat gënnen a ginn, wat hien fir sech brauch. Schenk eis dozou deng Hëllef an däin Erbaarmen. Amen.

Dagesgebiet

Kiermes
Groussen an hellege Gott,
all Joer feiere mir de Weihedag vun eiser Kierch (dësem hellegen Haus).
Lauschter op d’Gebiet vun dengem Vollek.
Hëllef eis, datt mir op dëser Platz
an der richteger Gesënnung deen hellegen Déngscht vollzéien
an de Räichtum vun dengen Gnoden empfänken.
Dorëms biede mir duerch Jesus Christus.

Heiliger Gott, du hast uns das Gebot der Liebe zu dir und zu unserem Nächsten aufgetragen
als die Erfüllung des ganzen Gesetzes. Gib uns die Kraft, dieses Gebot treu zu befolgen,
damit wir das ewige Leben erlangen. Darum bitten wir durch Jesus Christus.

Heiliger Gott, du hast deinem Volk Israel geboten, dich und die Nächsten zu lieben. Dein Sohn hat diese Liebe vorgelebt bis zur Vollendung. Gib auch uns die Kraft, dieses Gebot treu zu befolgen, bis wir ans Ziel unseres Lebens gelangen. Darum bitten wir durch Jesus Christus, deinen Sohn und unseren Bruder, der mit dir und dem Heiligen Geist in unserer Mitte lebt jetzt und in Ewigkeit.

Seigneur, tu as voulu que toute la loi consiste à t’aimer et à aimer son prochain : donne-nous de garder tes commandements, et de parvenir ainsi à la vie éternelle. Par Jésus Christ.

Wuertgottesdengscht

Texter: Lesung: Jes 55, 6-9 / Phil 1, 20ad-24.27a Evangelium: Mt 20, 1-16

Lesung aus dem Buch Jesája.
Sucht den HERRN, er lässt sich finden, ruft ihn an, er ist nah! Der Frevler soll seinen Weg verlassen, der Übeltäter seine Pläne. Er kehre um zum HERRN, damit er Erbarmen hat mit ihm, und zu unserem Gott; denn er ist groß im Verzeihen. Meine Gedanken sind nicht eure Gedanken und eure Wege sind nicht meine Wege - Spruch des HERRN. So hoch der Himmel über der Erde ist, so hoch erhaben sind meine Wege über eure Wege und meine Gedanken über eure Gedanken.

AntwortpsalmPs 145 (144), 2–3.8–9.17–18 (Kv: vgl. 18a)
Kv Der Herr ist nahe allen, die ihn rufen. – Kv
2Herr, jeden Tag will ich dich preisen *
und deinen Namen loben auf immer und ewig.
3Groß ist der Herr und hoch zu loben, *
unerforschlich ist seine Größe. – (Kv)
8Der Herr ist gnädig und barmherzig, *
langmütig und reich an Huld.
9Der Herr ist gut zu allen, *
sein Erbarmen waltet über all seinen Werken. – (Kv)
17Gerecht ist der Herr auf all seinen Wegen *
und getreu in all seinen Werken.
18Nahe ist der Herr allen, die ihn rufen, *
allen, die ihn aufrichtig rufen. – Kv

Lesung aus dem Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Philíppi.
Schwestern und Brüder! Ich erwarte und hoffe, dass Christus verherrlicht werden wird in meinem Leibe, ob ich lebe oder sterbe. Denn für mich ist Christus das Leben und Sterben Gewinn. Wenn ich aber weiterleben soll, bedeutet das für mich fruchtbares Wirken. Was soll ich wählen? Ich weiß es nicht. Bedrängt werde ich von beiden Seiten: Ich habe das Verlangen, aufzubrechen und bei Christus zu sein – um wie viel besser wäre das! Aber euretwegen ist es notwendiger, dass ich am Leben bleibe. Vor allem: Lebt als Gemeinde so, wie es dem Evangelium Christi entspricht!

Halleluja. Halleluja. Herr, öffne uns das Herz, dass wir auf die Worte deines Sohnes hören. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Matthäus.
In jener Zeit erzählte Jesus seinen Jüngern das folgende Gleichnis: Mit dem Himmelreich ist es wie mit einem Gutsbesitzer, der früh am Morgen hinausging, um Arbeiter für seinen Weinberg anzuwerben. Er einigte sich mit den Arbeitern auf einen Denar für den Tag und schickte sie in seinen Weinberg. Um die dritte Stunde ging er wieder hinaus und sah andere auf dem Markt stehen, die keine Arbeit hatten. Er sagte zu ihnen: Geht auch ihr in meinen Weinberg! Ich werde euch geben, was recht ist. Und sie gingen. Um die sechste und um die neunte Stunde ging der Gutsherr wieder hinaus und machte es ebenso. Als er um die elfte Stunde noch einmal hinausging, traf er wieder einige, die dort standen. Er sagte zu ihnen: Was steht ihr hier den ganzen Tag untätig? Sie antworteten: Niemand hat uns angeworben. Da sagte er zu ihnen: Geht auch ihr in meinen Weinberg! Als es nun Abend geworden war, sagte der Besitzer des Weinbergs zu seinem Verwalter: Ruf die Arbeiter und zahl ihnen den Lohn aus, angefangen bei den Letzten, bis hin zu den Ersten! Da kamen die Männer, die er um die elfte Stunde angeworben hatte, und jeder erhielt einen Denar. Als dann die Ersten kamen, glaubten sie, mehr zu bekommen. Aber auch sie erhielten einen Denar. Als sie ihn erhielten, murrten sie über den Gutsherrn und sagten: Diese Letzten haben nur eine Stunde gearbeitet und du hast sie uns gleichgestellt. Wir aber haben die Last des Tages und die Hitze ertragen. Da erwiderte er einem von ihnen: Freund, dir geschieht kein Unrecht. Hast du nicht einen Denar mit mir vereinbart? Nimm dein Geld und geh! Ich will dem Letzten ebenso viel geben wie dir. Darf ich mit dem, was mir gehört, nicht tun, was ich will? Oder ist dein Auge böse, weil ich gut bin? So werden die Letzten Erste sein und die Ersten Letzte.

Lecture du livre du prophète Isaïe.
Cherchez le Seigneur tant qu’il se laisse trouver; invoquez-le tant qu’il est proche. Que le méchant abandonne son chemin, et l’homme perfide, ses pensées! Qu’il revienne vers le Seigneur qui lui montrera sa miséricorde, vers notre Dieu qui est riche en pardon. Car mes pensées ne sont pas vos pensées, et vos chemins ne sont pas mes chemins, – oracle du Seigneur. Autant le ciel est élevé au-dessus de la terre, autant mes chemins sont élevés au-dessus de vos chemins, et mes pensées, au-dessus de vos pensées.

PSAUME (Ps 144 (145), 2-3, 8-9, 17-18)
R/ Proche est le Seigneur de ceux qui l’invoquent.
Chaque jour je te bénirai,
je louerai ton nom toujours et à jamais.
Il est grand, le Seigneur, hautement loué ;
à sa grandeur, il n’est pas de limite. R
Le Seigneur est tendresse et pitié,
lent à la colère et plein d’amour ;
la bonté du Seigneur est pour tous,
sa tendresse, pour toutes ses œuvres. R
Le Seigneur est juste en toutes ses voies,
fidèle en tout ce qu’il fait.
Il est proche de tous ceux qui l’invoquent,
de tous ceux qui l’invoquent en vérité. R

Lecture de la lettre de saint Paul Apôtre aux Philippiens.
Frères, soit que je vive, soit que je meure, le Christ sera glorifié dans mon corps. En effet, pour moi, vivre c’est le Christ, et mourir est un avantage. Mais si, en vivant en ce monde, j’arrive à faire un travail utile, je ne sais plus comment choisir. Je me sens pris entre les deux: je désire partir pour être avec le Christ, car c’est bien préférable; mais, à cause de vous, demeurer en ce monde est encore plus nécessaire. Quant à vous, ayez un comportement digne de l’Évangile du Christ.

Alléluia. Alléluia. La bonté du Seigneur est pour tous, sa tendresse, pour toutes ses œuvres: tous acclameront sa justice. Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Matthieu.
En ce temps-là, Jésus disait cette parabole à ses disciples: «Le royaume des Cieux est comparable au maître d’un domaine qui sortit dès le matin afin d’embaucher des ouvriers pour sa vigne. Il se mit d’accord avec eux sur le salaire de la journée: un denier, c’est-à-dire une pièce d’argent, et il les envoya à sa vigne. Sorti vers neuf heures, il en vit d’autres qui étaient là, sur la place, sans rien faire. Et à ceux-là, il dit: ‘Allez à ma vigne, vous aussi, et je vous donnerai ce qui est juste.’ Ils y allèrent. Il sortit de nouveau vers midi, puis vers trois heures, et fit de même. Vers cinq heures, il sortit encore, en trouva d’autres qui étaient là et leur dit: ‘Pourquoi êtes-vous restés là, toute la journée, sans rien faire?’ Ils lui répondirent: ‘Parce que personne ne nous a embauchés.’ Il leur dit: ‘Allez à ma vigne, vous aussi.’ Le soir venu, le maître de la vigne dit à son intendant: ‘Appelle les ouvriers et distribue le salaire, en commençant par les derniers pour finir par les premiers.’ Ceux qui avaient commencé à cinq heures s’avancèrent et reçurent chacun une pièce d’un denier. Quand vint le tour des premiers, ils pensaient recevoir davantage, mais ils reçurent, eux aussi, chacun une pièce d’un denier. En la recevant, ils récriminaient contre le maître du domaine: ‘Ceux-là, les derniers venus, n’ont fait qu’une heure, et tu les traites à l’égal de nous, qui avons enduré le poids du jour et la chaleur!’ Mais le maître répondit à l’un d’entre eux: ‘Mon ami, je ne suis pas injuste envers toi.
N’as-tu pas été d’accord avec moi pour un denier? Prends ce qui te revient, et va-t’en. Je veux donner au dernier venu autant qu’à toi: n’ai-je pas le droit de faire ce que je veux de mes biens? Ou alors ton regard est-il mauvais parce que moi, je suis bon?’ C’est ainsi que les derniers seront premiers, et les premiers seront derniers.»

Priedegt (2020)

Léif Matchrëschten! Als Liesung hu mir haut ee klengt Stéck aus dem éischte Kapitel vum Philipperbréif vum Paulus héieren. Hei kéint eventuell als Iwwerschrëft schreiwen: Liewen a Stierwen fir Christus a fir d’Gemeinschaft. Mat esou engem Thema kéint een dann och ganz Bicher fëllen. Well ass et net esou, dass mir als Chrëschten eis ëmmer nees sollen, jo mussen, asetzen fir d’Botschaft vu Christus an d’Welt ze bréngen? Mä wéi soll dat geschéien? Ech hunn den Androck, dass dee leschte klenge Saz aus der Liesung eigentlech alles seet. An eiser offizieller Iwwersetzung heescht et jo: „Vor allem: Lebt als Gemeinde so, wie es dem Evangelium Christi entspricht!“ oder an der franséischer liturgescher Iwwersetzung: „Quant à vous, ayez un comportement digne de l’Évangile du Christ.“

D’Iwwersetzen vun dësem klenge Saz ka fir Diskussioune suergen. Do steet am griicheschen Originaltext dat bedeitend Wuert „politeueste“. Wuertwiertlech misst een iwwersetzen wéi dee franséischen Exeget Camille Focant et mecht: „vivez en citoyens“ oder och „menez votre vie politique“. De Kontext vun dëser Ausso vum Paulus leet et no, dass d’Leit zu Philippi hier kollektiv Responsabilitéiten ausüben an der Stad an sech dobäi dann och asetzen fir d’Evangelium. Dësen Asaz muss allerdéngs dem Evangelium wierdeg sinn. Den Asaz muss „digne“ sinn.

Esou eng Interpretatioun léist eis elo hei och nodenken. Jo si muss eis ze denke ginn. Si mir net och opgeruff, fir eis fir d’Evangelium an eiser Welt vun haut anzesetzen? Si mir net och opgefuerdert an eiser Gesellschaft fir d’Wäerter vun der Botschaft vu Christus anzetrieden? D’Fro steet och ganz däitlech am Raum, well si schonn hei zu Philippi relevant war, wéi mir als Chrëschten dann op déi wierken, déi net eiser Meenung sinn. Wat strale mir no baussen aus? Wat fir Zeechen an Impulser gi mir der Gesellschaft haut?

Chrëschtleche Glawen ass eben ëmmer och un ee bestëmmten Verhalen gebonnen: innerhalb vun der Gemeinschaft ass et eis Léift zu enaner, déi muss realiséiert ginn, an ausserhalb vun eiser Gemeinschaft ass et eben dëst Optrieden, dat der Botschaft vu Christus entsprécht. Awer maache mir dat? Gi mir ze erkennen, dass dës Botschaft eis duerch an duerch gepräägt huet?

Kucke mir emol ee Moment op eis als Gemeinschaft. Dëse WE feiere mir d’Kiermes vun der Basilika vun Iechternach. Lo kéint ee soen, dass dat eis net besonnesch géif tangéieren, wa mir net zu Iechternach selwer wunnen. Mä zënter dem Mee 2017 ass déi kierchlech territorial Situatioun eng ganz nei ginn. Et gëtt eng grouss Par, déi mir Par Regioun Iechternach Sankt Willibrord genannt hunn. Eng Par heescht och eng Parkierch. D’Basilika ass eben elo eis gemeinsam Parkierch. Dat bedeit och eng gemeinsam Verantwortung fir d’Gebai un sech. Mä et bedeit och eng gemeinsam Verantwortung fir d’Kierch als Gemeinschaft an der Par. Do si mir alleguer als Eenzeler gefrot. Kee sollt an dierft sech der Verantwortung entzéien. Eng Gemeinschaft ka nëmmen da gutt liewen, wann all Memberen un engem Seel zéien. Dëst Seel ass d’Botschaft vu Jesus Christus an hier konkret Ëmsetzung an eisem Liewen. Wa mir wëllen eng Ausstralung no baussen hunn, da musse mir et och weisen, dass mir zesumme gehéieren. Fréier huet et esou schéin geheescht: Looss d’Kierch am Duerf. Jo eben elo ass dëst Duerf virtuell gesinn ganz grouss ginn. A genee do soll dann och d’Kierch am Duerf bleiwen, sief et als Parkierch, sief et als Gemeinschaft, déi wierklech an echt zesummenhält an sech zesummen asetzt fir d’Evangelium vu Christus. Dat verlaangt vun eis Villes. Dat weess ech. Awer fir klengkaréiert Egoismen a soll an eiser Gemeinschaft keng Plaz sinn. Chrëscht ze sinn bedeit ëmmer och deelen an zesummeleeën vu Ressourcen, vu Wëssen, vu Kënnen a villem méi. Do si mir opgeruff eis zesummen ze fannen an zesummen ze liewen am Respekt an an der Léift. Hei kënne mir weisen, dass mir „digne“ sinn, fir eis Chrëschten ze nennen.

Dat féiert dann och zu deem zweeten Deel vun der Fro: Wéi wierkt eist Verhalen no baussen? Mir si Chrëschten a liewen an enger Gesellschaft, déi net onbedéngt an allen Deeler chrëschtlech ass. Deemools hunn zu Philippi d’Chrëschten an enger duerchaus net chrëschtlecher Stad gelieft an hunn sech genee do missten bewären an och abréngen. Als bekennend Chrëschten ginn si an der Ëffentlechkeet dorun gemooss, ob hiert Verhalen als Bierger vun der Stad och hirem Glawen entsprécht. Behuele mir eis eisem Glawen entspriechend an der Gesellschaft?

Deemools zu Philippi si Streidereien innerhalb vun de Chrëschten an d’Ëffentlechkeet komm. Dat war net besonnesch charmant an et huet an der heednescher Gesellschaft fir Spott a Kritik gesuergt. A genee dat selwecht ass et och nach haut. Wa mir innerhalb vun eiser kierchlecher Gemeinschaft streiden a keng echt Gemeinschaft fleegen, wéi soll dann een eis eescht huelen. An deene leschte Joren sinn eis grad eben all dës Feelverhalen zum Verhängnes ginn. Dorunner musse mir also schaffen. Dozou rifft de Paulus eis haut op.

De Paulus dekretéiert de Leit vu Philippi an och eis kee Moralkodex. Chrëschtlech Ethik, also d’Verhalen an der eegener Gemeinschaft wéi och an der gesellschaftlecher Ëffentlechkeet, besteet net an engem sklaveschen Anhalen vun Reegelen. Chrëschtlech Ethik besteet am Wesentlechen an de Bezéiungen tëschent de Mënschen, déi vu Léift a Respekt gepräägtsinn.

De Paulus rifft eis hei sécherlech net direkt dozou op, fir eis um politesche Plang ze engagéieren. Hie schléisst et awer och net aus. Hie plädéiert allerdéngs kloer derfir, dass mir eis als Chrëschten politesch responsabel an d’Liewen vun der Gesellschaft abréngen. Un deem, wéi mir als Chrëschten selwer innerhalb vun eiser kierchlecher Gemeinschaft liewen an handelen, wéi och un deem, wéi mir eis an d’Gesellschaft abréngen, gi mir gemooss. Quant à nous, ayons donc un comportement digne de l’Évangile du Christ. Amen.

Fürbitten

Mir sinn alleguer beruff, fir am Wéngert vu Gott matzeschaffen an alle Mënschen ee gutt Liewen ze erméiglechen. Dofir biede mir:

  • Mir biede fir all Mënschen, fir déi nëmmen Akommes a Besëtz zielen an déi ni genuch kréie kënnen. Schenk hinnen d’Erfarung, dass déi eigentlech Wäerter vum Liewen dacks ausserhalb vu materiellem Besëtz leien. Härgott, héier eis.
  • Mir biede fir déi, déi keng Aarbecht fanne kënnen a mat ville Suergen hiert Liewen gestalte mussen. Stäerk d’Beméien vun alle Politiker an vun deenen, déi an der Wirtschaft d’Soen hunn, dass vill Mënschen eng Aarbecht an ee gerechte Loun kréien. Härgott, héier eis.
  • Mir biede fir all Famillen, fir all elengerzéiend Mammen oder Pappen, déi um Existenzminimum liewe mussen. Looss si Hëllef erfueren an hiren alldeeglechen Suergen a Bedürfnisser. Härgott, héier eis.
  • Mir biede fir eis Pargemeinschaft. Hëllef eis, dass mir eis Sendung als Chrëschten eescht huelen an eis och ëmmer méi um sozialen Plang fir Gerechtegkeet asetzen. Härgott, héier eis.
  • Mir biede fir all eis léif Verstuerwen. Hinnen hu mir Villes ze verdanken. Looss si all bäi dir Gléck an éiwege Fridden fannen. Härgott, héier eis.

Gudde Gott, du gëss eis all dat, wat mir fir eist Liewe brauchen. Dofir soe mir dir Merci, elo an ëmmer. Amen.

II.


Le Père est plein de générosité pour tous ses enfants, du premier au dernier. C’est pourquoi nous pouvons, en toute confiance, lui présenter les besoins et les attentes du monde entier.
Seigneur, exauce la prière de tous tes enfants.

  • Présentons au Seigneur notre Église; que la générosité et la gratuité de notre Père du ciel anime le cœur de tous ceux et celles qui y travaillent.
  • Présentons au Seigneur les populations les plus touchées par la pandémie; que les mesures sanitaires qui leur sont proposées parviennent à ralentir la progression de la maladie.
  • Présentons au Seigneur les hommes et les femmes qui s’engagent pour plus de justice; que chacun et chacune se laissent animer par la générosité et la gratuité du Père pour tous ses enfants.
  • Présentons au Seigneur notre communauté chrétienne; qu’elle trouve en Jésus, source de la vie, la force de partager en toute justice ses richesses avec tous ceux et celles qui se présentent à elle.

Dieu très bon, ne te lasses pas d’exaucer nos humbles prières, mais surtout de nous inspirer une grande générosité envers tous et toutes, sans exception. Nous te le demandons par Jésus, ton Fils, notre Seigneur. Amen. (vieliturgique.ca)

Gowegebiet

Kiermes
Här a Gott, huel eis Gowen un,
schenk eis duerch deng Sakramenter Kraaft an Zouversiicht
an erhéier all, déi op denger helleger Plaz zu dir bieden.
Dorëms biede mir, duerch Christus, eisen Här.

Härgott, mir sinn deng Kanner.
Du leets eis duerch eist Liewen.
Als Merci lee mir eis Gowen virun dech a mir bieden dech:
Huel eis selwer mat dëse Gowen un.
Schenk eis eng offen Hand fir eis Matmënschen
a gëff eis de Mutt iwwerall do ze hëllefen, wou mir gebraucht ginn.
Dorëms biede mir dech duerch de Jesus,
eis Brudder an eisen Här. Amen.

Guter Gott, du hast uns eingeladen, deine Gegenwart zu feiern.
Du teilst mit uns das Brot und den Wein des Lebens.
Mache uns bereit, das weiterzuschenken,
was wir verwandelt aus deiner Güte empfangen.
Schenke uns deinen Geist, der uns Kraft und Mut gibt
und uns selbst verwandelt zu Boten deiner Liebe.
Darum bitten wir dich durch Christus, unseren Herrn. Amen.

Reçois favorablement, Seigneur, les offrandes de ton peuple,
pour qu’il obtienne dans le mystère eucharistique les biens
auxquels il croit de tout coeur. Par Jésus.

Präfation – „Arbeit“

Menschenfreundlicher Gott, mit Recht preisen wir dich, denn deine einzige Sorge
dreht sich um unser aller Wohl.
Die Heilige Schrift berichtet, dass du für den Menschen in Eden einen Garten gepflanzt hast (vgl. Gen 2,8) und du vertrautest ihm diesen Garten an, „damit er ihn bebaue und behüte“ (Gen 2,15);
so ist die menschliche Arbeit nicht nur eine Pflicht, sondern auch ein Recht.
Das verdeutlicht auch Jesus, dein Sohn, wenn er sagt: „denn wer arbeitet, hat ein Recht auf seinen Lohn“ (Lk 10,7b).
Durch ihn, unseren Herrn, loben wir dich und singen (beten) voll Freude.
Sanctus

Hochgebet – „Arbeit“

Ja, wir danken dir, großer Gott.
Besonders danken wir dir für Jesus, deinen Sohn.
Er ist aufgewachsen in der einfachen Werkstatt seines Vaters Josef.
Ohne technische Maschinen, nur mit der Axt, dem Hobel, der Säge.
Ohne Gesellenbrief der Handwerkskammer, ohne Krankenversicherung und Tarifvertrag.
Dreißig Jahre lang war er sich nicht zu schade, sich die Hände schmutzig zu machen,
einen Tisch zu zimmern, eine Sitzbank, ein Fischerboot zu reparieren
und gelegentlich einen Dachstuhl zu bauen, wenn es mal einen so großen Auftrag gab.

Seine Freunde waren Fischer vom See, Tagelöhner auf den Feldern und kleine Weinbauern.
Abhängig von Wind und Wetter, abhängig vom Bootsbesitzer und vom Eigentümer des Weinbergs.
Sie forderten pünktlich die Pacht und zahlten oft unpünktlich den Lohn.

Er hatte einen Blick für die Arbeit der Hausfrau, die den Sauerteig mengt und das Brot backt;
die Frau, die stundenlang nach der verlorenen Drachme sucht, weil sie jede Assaria*)
zweimal umdrehen muss, ehe sie sie ausgibt.
So knapp war das Geld.

Jesus wusste, dass wir nicht im Paradies leben, sondern „jenseits von Eden",
dass wir „im Schweiße unseres Angesichts unser Brot verdienen“ müssen.
Er hat unser Leben geteilt, auch die schweren und bitteren Stunden.

Als er dreißig Jahre alt war, hat er deinen Ruf vernommen, ist hinausgegangen zu den Menschen,
um ihnen zu sagen und zu zeigen, dass du, Gott, sie liebst.

Für die Mühseligen und Beladenen hat er Partei ergriffen
und sich auf die Seite der Armen und Kleinen gestellt.
Wer sich selbst nicht helfen konnte, dem hat er geholfen.

Wer selbst keine Stimme hatte, für den hat er sich zum Sprecher gemacht.
Wer verzweifelt und ohne Hoffnung war, dem hat er Zukunft eröffnet.

Er war fest davon überzeugt, dass unsere Worte und Taten,
dass unsere Leistungen und unser Versagen nicht dein letztes Wort
für eine erlösungsbedürftige Welt sind.
Für diese Überzeugung hat er gelebt, dafür ist er gestorben.

So bitten wir dich nun, Vater:
Heilige diese Gaben durch deinen Geist, da wir nun den + Auftrag deines Sohnes erfüllen.

Am Abend, an dem er ausgeliefert wurde und sich aus freiem Willen
dem Leiden unterwarf, nahm er das Brot und sagte Dank,
brach es, reichte es seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB,
DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Ebenso nahm er nach dem Mahle den Kelch,
dankte wiederum und reichte ihn den Seinen und sprach:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH
DES IMMERWÄHRENDEN BUNDES,
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH
UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens

Gott, unser Vater, wir erinnern uns an deinen Sohn mit Freude,
denn seine Worte sind immer noch neu und unerhört.
Seine Taten immer noch voll Hoffnung und Kraft.
Sein Sterben am Kreuz ist auch heute die Quelle des Lebens.

Wir neigen uns vor deiner Liebe, Gott, unser Vater,
denn du hast Jesus nicht im Stich gelassen.
Du hast ihn auferweckt.
Du hast ihm ein Leben gegeben, das keinen Tod mehr kennt.
Ein Leben an deiner Seite und hier bei uns in Brot und Wein.

Wir bitten dich, Gott unser Vater:
Lass uns teilhaben an der Herrlichkeit deines Sohnes:
an seinem Leben bei dir, an seinem Leib und seinem Blut.
Erfülle uns mit seinem Heiligen Geist, mit dem Geist der Hingabe und der Liebe.
V/A Sende aus deinen Geist und das Antlitz der Erde wird neu.

Gott, unser Vater.
Verbinde uns mit allen, die den Namen deines Sohnes tragen:
mit Papst Franziskus, unseren Bischöfen,
mit unseren Pfarrgemeinden, mit der ganzen Kirche, überall auf der Erde.
Lass uns als Kirche in Einheit zusammenstehen, durch das Wirken deines Geistes
und deine Verbündeten sein, dein ewiger Bund unter den Menschen.
V/A Sende aus deinen Geist und das Antlitz der Erde wird neu.

Öffne uns für alle Völker und Nationen, für jeden einzelnen Menschen,
für seine Fragen und Sorgen, für seine Nöte und Leiden.
Führe uns alle zusammen in Frieden und Gerechtigkeit.
V/A Sende aus deinen Geist und das Antlitz der Erde wird neu.

Wir bitten dich für die Verstorbenen.
Wir wollen ihnen in Liebe über den Tod hinaus ein treues Andenken bewahren.
Nimm sie zu dir auf und sei du ihnen Licht, Freude und Leben.

Bewahre uns in der Gemeinschaft mit deinen Heiligen: mit Maria, der Mutter deines Sohnes,
dem heiligen Josef und mit allen, die deine Hoffnung lebten;
mit allen, die dir treu geblieben sind bis in den Tod;
mit allen, die sich eingesetzt haben für Arme und Bedrängte.
Lass uns mit ihnen zusammen das Leben feiern und dich loben und preisen durch Jesus Christus.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit. Amen.
*) 1 Drachme = 16 Assaria
Quelle unbekannt

Vaterunser

Mat de Wierder vun eisem Här Jesus wëlle mir all d’Uleies vun eiser Welt an Zäit viru Gott, eise Papp bréngen: Vater unser im Himmel, …

Friddensgebiet

Mir spieren dem Härgott säi Fridden do, wou Mënschen sech op säi Wuert aloossen an sech et zu Häerz huelen. Da, wann dem Härgott säi Wuert ëmgesat gëtt a gudde Wierker, kann sech Gerechtegkeet astellen. Froe mir eisen Här ëm dee Fridden an déi Gerechtegkeet, déi eis liewe loossen: Här Jesus Christus, schenk eis däi Fridden:

Schlussgebiet

Kiermes
Allmächtege Gott, du hues eis an der Kierch op der Äerd
een Oofbild vum himmleschen Jerusalem geschenkt.
Maach eis duerch dës helleg Kommunioun zum Tempel
vun denger Gnod a looss eis dohi kommen, wou deng Härlechkeet trount.
Dorëms biede mir, duerch Christus, eisen Här.

Gudden Härgott, an dësem Brout huet déi Jong Jesus sech eis an d’Hand ginn.
Du méchs eis Mutt, no sengem Virbild ze liewen,
fir datt déi Räich ënnert eis wuesse kann.
Dofir soe mir dir Merci, haut an all Dag vun eisem Liewen.
Dorëms biede mir dech duerch de Jesus, eis Brudder an eisen Här. Amen.

Barmherziger Gott, wir haben von dem Brot gegessen,
das Einheit und Versöhnung stiftet
und den Riss zwischen den Menschen heilt.
Erfülle uns mit dem Geist der Geschwisterlichkeit und der Liebe.
Lass uns eine Gemeinde sein, die Gerechtigkeit sucht und lebt.
Lass bei uns die Fernen zu Nächsten werden.
Darum bitten wir dich durch Christus, unseren Herrn. Amen.

Seigneur, que ton aide accompagne toujours ceux que tu as nourris de tes sacrements, afin qu’ils puissent, dans ces mystères et par toute leur vie, receullir les fruits de la rédemption. Par Jésus.

Segensworte

Wenn du Gott begegnen willst, musst du frei sein
von Vorstellungen und Erwartungen,
frei sein von Abhängigkeiten aller Art,
von Geld und Besitz.

Dann kommt er dir entgegen
in einem Lächeln,
in einem Lied,
in einem Geläute,
im Summen der Bienen,
im Wind, der mit den Blättern des Baumes spielt.

So seid gesegnet …


Mass vum 13 September
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 27 September

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement