4. Ouschtersonndeg - 29./30.4.2023


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! Schonn erëm si mir am Joer esou wäit, dass eis Muttergottesoktav ufänkt. Zënter villen Joren siche Mënschen bäi der Tréischterin an der Kathedral Hëllef fir hire Wee am Liewen. D’Maria hat ee Liewen, dat vu ville schwéiere Momenter gepräägt war. Dat geet och ville vun eis esou. Ëmmer nees gesi mir am perséinleche Liewen, dass munches eis plot: Krankheeten, den Doud vu léiwe Mënschen, finanziell Suergen. Mä och um Niveau vun eiser Gesellschaft ass munches net an der Rei. D’Maria kann iwwerall do een Zeechen vun Hoffnung fir eis sinn. Si huet als einfach Fra a Mamm hire Liewenswee gemaach. Si huet alles, wat op si zou komm ass, am Vertrauen op d’Leedung vu Gott ugeholl a bestanen. Vläicht sollte mir versichen hir et grad an deem Punkt nozemaachen. Froe mir op d’Firsprooch vun eiser Tréischterin eisen Här Jesus Christus ëm säin Erbaarmen.

Kyrie
  • Här Jesus Christus, du gudden Hiert, du gees eis virop. Här, erbaarm dech eiser.
  • Här Jesus Christus, dir dierfe mir nogoen, wells du de Wee zum Liewe kenns. Christus, erbaarm dech eiser.
  • Här Jesus Christus, du bass d’Dier, duerch déi mir zum erfëllte Liewe kommen. Här, erbaarm dech eiser.
Dagesgebiet

Här, eise Gott. Vun dir komme mir, an zu dir wëlle mir erëm zeréck. Looss eis ëmmer op dech vertrauen, d’Muecht vun denger Léift erfueren an si un anerer weiderginn. Dorëms biede mir duerch de Jesus, eisen Här. Amen.

Dieu éternel et tout-puissant, guide-nous jusqu’au bonheur du ciel; que le troupeau parvienne, malgré sa faiblesse, là où son Pasteur est entré victorieux. Lui qui règne.

Jesus, du bist der Gute Hirt, du weißt, woran uns mangelt, unsere tiefe Sehnsucht nach geglücktem und gelingendem Leben kennst du. Schenke Schutz und Geborgenheit. Vertreibe die Todesschatten, die sich um uns legen. Schenke einen klaren Blick in den finsteren Stunden des Lebens. Sei nahe in den Schluchten, die ängstigen, bahne Wege in der Unwegsamkeit. Mache uns durch deine Gegenwart so stark, dass wir andere mitnehmen, stützen und tragen. Denn niemand soll das Unheil fürchten, niemand sich verraten und verlassen fühlen, niemand zweifeln müssen, es wert zu sein, geliebt zu werden, du, der du lebst und Leben schenkst in Ewigkeit.

vum Fest vun der Tréischterin:

Härgott, eise Papp, du bass baarmhäerzeg, du gëss äis all Trouscht: däi Sonn huet um Kräiz Maria, seng Mamm, och äis zur Mamm ginn. Lauschter op eis Patréinesch, déi fir äis schwätzt, a schenk äis an all Nout däin Trouscht an déng Hëllef. Duerfir biede mer duerch Jesus Christus, däi Sonn, eisen Här an eise Gott, deen an der Eenheet vum Hellege Geescht mat dir lieft an Här ass an all Éiwegkeet. Amen.

Liesungen: Apg 2, 14a.36-41 / 1 Petr 2, 20b-25 / Joh 10, 1-10

Lesung aus der Apostelgeschichte.
14aAm Pfingsttag trat Petrus auf, zusammen mit den Elf; er erhob seine Stimme und begann zu reden: 36Mit Gewissheit erkenne das ganze Haus Israel: Gott hat ihn zum Herrn und Christus gemacht, diesen Jesus, den ihr gekreuzigt habt. 37Als sie das hörten, traf es sie mitten ins Herz und sie sagten zu Petrus und den übrigen Aposteln: Was sollen wir tun, Brüder? 38Petrus antwortete ihnen: Kehrt um und jeder von euch lasse sich auf den Namen Jesu Christi taufen zur Vergebung eurer Sünden; dann werdet ihr die Gabe des Heiligen Geistes empfangen. 39Denn euch und euren Kindern gilt die Verheißung und all denen in der Ferne, die der Herr, unser Gott, herbeirufen wird. 40Mit noch vielen anderen Worten beschwor und ermahnte er sie: Lasst euch retten aus diesem verdorbenen Geschlecht! 41Die nun, die sein Wort annahmen, ließen sich taufen. An diesem Tag wurden ihrer Gemeinschaft etwa dreitausend Menschen hinzugefügt.

Kv Der Herr ist mein Hirt, nichts wird mir fehlen.
Der Herr ist mein Hirt, nichts wird mir fehlen. /
Er lässt mich lagern auf grünen Auen *
und führt mich zum Ruheplatz am Wasser.
Meine Lebenskraft bringt er zurück. *
Er führt mich auf Pfaden der Gerechtigkeit, getreu seinem Namen. – (Kv)
Auch wenn ich gehe im finsteren Tal, *
ich fürchte kein Unheil;
denn du bist bei mir, *
dein Stock und dein Stab, sie trösten mich. – (Kv)
Du deckst mir den Tisch *
vor den Augen meiner Feinde.
Du hast mein Haupt mit Öl gesalbt, *
übervoll ist mein Becher. – (Kv)
Ja, Güte und Huld *
werden mir folgen mein Leben lang
und heimkehren werde ich ins Haus des Herrn *
für lange Zeiten. – Kv

Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Petrus.
Geliebte, wenn ihr recht handelt und trotzdem Leiden erduldet, das ist eine Gnade in den Augen Gottes. Dazu seid ihr berufen worden; denn auch Christus hat für euch gelitten und euch ein Beispiel gegeben, damit ihr seinen Spuren folgt. Er hat keine Sünde begangen und in seinem Mund war keine Falschheit. Als er geschmäht wurde, schmähte er nicht; als er litt, drohte er nicht, sondern überließ seine Sache dem gerechten Richter. Er hat unsere Sünden mit seinem eigenen Leib auf das Holz des Kreuzes getragen, damit wir tot sind für die Sünden und leben für die Gerechtigkeit. Durch seine Wunden seid ihr geheilt. Denn ihr hattet euch verirrt wie Schafe, jetzt aber habt ihr euch hingewandt zum Hirten und Hüter eurer Seelen.

Halleluja. Halleluja. (So spricht der Herr:) Ich bin der gute Hirt; ich kenne die Meinen und die Meinen kennen mich. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes.
In jener Zeit sprach Jesus: 1Amen, amen, ich sage euch: Wer in den Schafstall nicht durch die Tür hineingeht, sondern anderswo einsteigt, der ist ein Dieb und ein Räuber. 2Wer aber durch die Tür hineingeht, ist der Hirt der Schafe. 3Ihm öffnet der Türhüter und die Schafe hören auf seine Stimme; er ruft die Schafe, die ihm gehören, einzeln beim Namen und führt sie hinaus. 4Wenn er alle seine Schafe hinausgetrieben hat, geht er ihnen voraus und die Schafe folgen ihm; denn sie kennen seine Stimme. 5Einem Fremden aber werden sie nicht folgen, sondern sie werden vor ihm fliehen, weil sie die Stimme der Fremden nicht kennen. 6Dieses Gleichnis erzählte ihnen Jesus; aber sie verstanden nicht den Sinn dessen, was er ihnen gesagt hatte. 7Weiter sagte Jesus zu ihnen: Amen, amen, ich sage euch: Ich bin die Tür zu den Schafen. 8Alle, die vor mir kamen, sind Diebe und Räuber; aber die Schafe haben nicht auf sie gehört. 9Ich bin die Tür; wer durch mich hineingeht, wird gerettet werden; er wird ein- und ausgehen und Weide finden. 10Der Dieb kommt nur, um zu stehlen, zu schlachten und zu vernichten; ich bin gekommen, damit sie das Leben haben und es in Fülle haben.

Lecture du livre des Actes des Apôtres.
Le jour de la Pentecôte, Pierre, debout avec les onze autres Apôtres, éleva la voix et fit cette déclaration: «Que toute la maison d’Israël le sache donc avec certitude: Dieu l’a fait Seigneur et Christ, ce Jésus que vous aviez crucifié.» Les auditeurs furent touchés au cœur; ils dirent à Pierre et aux autres Apôtres: «Frères, que devons-nous faire?» Pierre leur répondit: «Convertissez-vous, et que chacun de vous soit baptisé au nom de Jésus Christ pour le pardon de ses péchés; vous recevrez alors le don du Saint-Esprit. Car la promesse est pour vous, pour vos enfants et pour tous ceux qui sont loin, aussi nombreux que le Seigneur notre Dieu les appellera.» Par bien d’autres paroles encore, Pierre les adjurait et les exhortait en disant: «Détournez-vous de cette génération tortueuse, et vous serez sauvés.» Alors, ceux qui avaient accueilli la parole de Pierre furent baptisés. Ce jour-là, environ trois mille personnes se joignirent à eux.

R/ Le Seigneur est mon berger: rien ne saurait me manquer.
Le Seigneur est mon berger : je ne manque de rien.
Sur des prés d’herbe fraîche, il me fait reposer. R
Il me mène vers les eaux tranquilles et me fait revivre ;
il me conduit par le juste chemin
pour l’honneur de son nom. R
Si je traverse les ravins de la mort,
je ne crains aucun mal,
car tu es avec moi :
ton bâton me guide et me rassure. R
Tu prépares la table pour moi devant mes ennemis ;
tu répands le parfum sur ma tête,
ma coupe est débordante. R
Grâce et bonheur m’accompagnent
tous les jours de ma vie ;
j’habiterai la maison du Seigneur
pour la durée de mes jours. R

Lecture de la première lettre de saint Pierre apôtre.
Bien-aimés, si vous supportez la souffrance pour avoir fait le bien, c’est une grâce aux yeux de Dieu. C’est bien à cela que vous avez été appelés, car c’est pour vous que le Christ, lui aussi, a souffert; il vous a laissé un modèle afin que vous suiviez ses traces. Lui n’a pas commis de péché; dans sa bouche, on n’a pas trouvé de mensonge. Insulté, il ne rendait pas l’insulte, dans la souffrance, il ne menaçait pas, mais il s’abandonnait à Celui qui juge avec justice. Lui-même a porté nos péchés, dans son corps, sur le bois, afin que, morts à nos péchés, nous vivions pour la justice. Par ses blessures, nous sommes guéris. Car vous étiez errants comme des brebis; mais à présent vous êtes retournés vers votre berger, le gardien de vos âmes.

Alléluia. Alléluia. Je suis le bon Pasteur, dit le Seigneur; je connais mes brebis et mes brebis me connaissent. Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Jean.
En ce temps-là, Jésus déclara: «Amen, amen, je vous le dis: celui qui entre dans l’enclos des brebis sans passer par la porte, mais qui escalade par un autre endroit, celui-là est un voleur et un bandit. Celui qui entre par la porte, c’est le pasteur, le berger des brebis. Le portier lui ouvre, et les brebis écoutent sa voix. Ses brebis à lui, il les appelle chacune par son nom, et il les fait sortir. Quand il a poussé dehors toutes les siennes, il marche à leur tête, et les brebis le suivent, car elles connaissent sa voix. Jamais elles ne suivront un étranger, mais elles s’enfuiront loin de lui, car elles ne connaissent pas la voix des étrangers.» Jésus employa cette image pour s’adresser aux pharisiens, mais eux ne comprirent pas de quoi il leur parlait. C’est pourquoi Jésus reprit la pa-role: «Amen, amen, je vous le dis: Moi, je suis la porte des brebis. Tous ceux qui sont venus avant moi sont des voleurs et des ban-dits; mais les brebis ne les ont pas écoutés. Moi, je suis la porte. Si quelqu’un entre en passant par moi, il sera sauvé; il pourra entrer; il pourra sortir et trouver un pâturage. Le voleur ne vient que pour voler, égorger, faire périr. Moi, je suis venu pour que les brebis aient la vie, la vie en abondance.»

Priedegt

„Wenn ihr recht handelt und trotzdem Leiden erduldet,
das ist eine Gnade in den Augen Gottes. Dazu seid ihr berufen worden; denn auch Christus hat für euch gelitten und euch ein Beispiel gegeben, damit ihr seinen Spuren folgt.“ (1 Petr 2, 20b-21) Si mir beruff fir Leed ze erdroen, fir an dëser eiser Welt just eenzeg an eleng nëmmen Leed ze erdroen? Et erschéngt e wéineg simplistesch, dass mir als Chrëschten just beruff wieren fir ze leiden.1] Neen, mir sinn als Chrëschten och a virun allem beruff, fir Guddes ze maachen. Wéi heescht et am 1. Péitrussbréif am drëtten Kapitel: „8Endlich aber: seid alle eines Sinnes, voll Mitgefühl und brüderlicher Liebe, seid barmherzig und demütig! 9Vergeltet nicht Böses mit Bösem noch Kränkung mit Kränkung! Stattdessen segnet; denn ihr seid dazu berufen, Segen zu erlangen.“ (1 Petr 3, 8-9)

An eiser Liesung vun haut do ass jo rieds dervun, dass mir Jesus Christus senge Spueren sollen nofollegen. Et läit no, wann hei just op dat stellvertriedend Leiden vun Christus verwisen gëtt, dass mir elo drun denken, dass mir dann och leide missen oder dass nëmmen d’Leiden déi echt Nofolleg wier. Ech mengen awer net, dass dat esou einfach ass. Gott wëll sécher net vun eis verlaangen, dass mir nëmmen ënner Leed eise Wee ginn. Awer mir sollen och net virun der Nofolleg Angscht hunn, wa mir gesinn, dass déi Leed no sech zitt. Et geet sécherlech hei net drëm, dass den Auteur vum 1. Péitrussbréif d’Chrëschten zum Martyrium wëll ureegen. Chrëschten mussen net Märtyrer sinn, fir ganz an der Nofolleg vu Christus ze stoen. Awer et ass een Hiweis drop, dass een Engagement fir Christus a fir säi Wee duerchaus ka Leed no sech zéien.

De Jesus huet eis also ee Beispill hannerlooss, seet den Auteur vun eiser Liesung. Heiansdo ass et wierklech interessant an den Originaltext kucken ze goen, wat do steet. Fir de Begrëff Beispill steet am Griechëschen „Hypogrammos“. Dat kann een sécher mat Beispill oder Virbild iwwersetzen. Wa mir allerdéngs bäi de Platon an säi Wierk Protagoras kucke ginn, da fanne mir do, dass eist Wuert hei drop hiweist, dass ee Schoulmeeschter senge Schüler Linnen zeechent, op déi si dann sollen schreiwen.2] Et si Leitlinnen, déi eis sollen leeden a guidéieren an eisem Liewen als Chrëschten. De Jesus huet eis esou „lignes directrices“ hannerlooss, déi eis féieren, an un déi mir eis sollen halen. Christus, a sengem Leiden an duerch säi Leiden, huet eis kloer „guide lines“ hannerlooss, deene mir absolut sollen nofollegen.3]

Allerdéngs heescht des Nofolleg hei, dass mir am etheschen Sënn Christus sollen nofollegen. Mir sollen also Guddes dinn. Mir sollen eis korrekt verhalen. Mir sollen awer net mechanesch dem Jesus seng Akten nomaachen. Dat heescht, et ass net gefuerdert, dass mir eis elo all kräizegen loossen, fir et krass auszedrécken. Christus huet eis des lignes directrices gezeechent, déi dann an de konkrete Fäll mussen opgefëllt ginn. Mä dat muss vu Fall zu Fall entscheet ginn. Et ass wierklech wéi an der Schoul: d’Linnen fir drop ze schreiwen si virgezeechent. Wat awer als Text elo drop geschriwwe gëtt, steet nach op. Dat muss nach entscheet ginn.

D’Leiden vun de Chrëschten war an deenen verschiddenen Zäiten vum Chrëschtentum ganz ënnerschiddlech. Et gouf Zäiten vun extremer Verfolgung. Et gouf dann awer och Zäiten, wou d’Chrëschten et gutt haten. Et ginn och haut Géigenden an der Welt, wou Chrëschten massiv verfollegt ginn a wou dann d’Leiden duerchaus eng konkret Realitéit huet. Eis Medien beriichten eigentlech ganz wéineg iwwert Verfolgung vu Chrëschten an der Welt vun haut. Op villen Platzen musse Chrëschten ëm hiert Liewen fäerten. Awer eben och bäi eis ass d’Leed vun de Chrëschten duerchaus present. Sécher mir sinn hei zu Lëtzebuerg net extrem verfollegt. An awer gëtt et aggressiv Verleumdungen vun eiser Gemeinschaft eben och an eisem esou toleranten Land, wou jiddereen sollt kënnen absolut Reliounsfräiheet genéissen. Natierlech weess ech och, dass munches vun eis selwer verschëllt ass. Mir als Chrëschten hunn eis net ëmmer an iwwerall un des „lignes directrices“ vum Jesus gehalen. Dofir gëtt et eben och munche Mëssel.

„Maria, Zeeche vun Hoffnung an Trouscht!“ ass de Motto vun der Muttergottesoktav vun dësem Joer. Si ass um Jesus sengen „lignes directrices“ gaangen, hiert ganzt Liewen. Dat ass fir eis en Zeechen, dass et duerchaus méiglech ass, dem Jesus säi Wee mat ze goen. De Jesus seet eis, dass mir him a sengem Wee vun der Léift a Guttheet sollen nofollegen. Hien huet eis Linnen virgezeechent, op deenen mir eist Liewen sollen schreiwen, och wann dëst Liewen eis Leed a Suergen abréngt. Genee do gesinn ech och d’Maria, déi op deem Wee gaangen ass. De Jesus ass de Wee konsequent gaangen bis un d’Kräiz a seng Mamm huet dee Wee ugeholl. Mir mussen net als Märtyrer stierwen. Dat verlaangt keen. Awer mir sollen eis och net scheien, fir eise Wee anzestoen, och wa mir ugegraff ginn. All Ugrëff dierf eis allerdéngs net derzou verleeden fir eppes Falsches ze maachen. Eise Wee muss dee sinn vum gerechten an éierlechen Goen an de Foussspueren vun eisem Här Jesus Christus. Mir mussen wéi hien onschëlleg bleiwen.4] „Wenn ihr recht handelt und trotzdem Leiden erduldet,
das ist eine Gnade in den Augen Gottes. Dazu seid ihr berufen worden; denn auch Christus hat für euch gelitten und euch ein Beispiel gegeben, damit ihr seinen Spuren folgt.“ Amen.

1] Vgl. Thomas P. Osborne, Guide Lines for Christian Suffering: A Source-Critical and Theological Study of 1 Peter 2, 21-25, in: Biblica 64 (1983), 381-408, 390.
2] Vgl. ebd. S. 391f.
3] Ebd.
4] Vgl. ebd. 407.

Fürbitten

„Ich bin gekommen, damit sie das Leben haben und es in Fülle haben.“ Am Vertrauen op dëst Wuert vum Jesus, dem gudden Hiert, biede mir:
- Fir all déi, déi eng Aufgab an eiser Gemeinschaft iwwerholl hunn, dass si wéi gutt Hierten fir d’Leit all sinn. Christus, du gudden Hiert, héier eis.
- Fir all Kanner an eisen Dierfer, déi dëst Joer zur éischter Kommunioun ginn, dass si sech mat Freed op deen Dag virbereeden. Christus, du gudden Hiert, héier eis.
- Fir all, déi Verantwortung droen an der Politik, an der Wirtschaft an an der Gesellschaft, dass si an dëse schwéieren Zäiten déi richteg Entscheedungen huelen zum Wuel vun eis all. Christus, du gudden Hiert, héier eis.
- Fir all, déi krank an eeler Mënschen, dass si mat Zouversiicht hiert Liewe kënne weider gestalten. Christus, du gudden Hiert, héier eis.
- Fir all eis Verstuerwen, déi mir vermëssen. Huel si op bäi dir. Christus, du gudden Hiert, héier eis.
Papp am Himmel, däi Jong ass den Hiert, deen eis féiert a beschütz. Mir soen dir Merci a luewen dech elo an ëmmer. Amen.

II.

Puisque nous reconnaissons en Jésus la source de la véritable vie, présentons-lui les besoins de notre monde en toute confiance.
Seigneur, sois notre bon berger.
– Prions pour les pasteurs de notre Église; qu’ ils soient au quotidien les témoins du Ressuscité et qu’ils sachent guider vers le Royaume les hommes et les femmes de ce temps.
– Prions pour les personnes qui gouvernent nos sociétés; qu’à l’exemple du Christ, elles soient en mesure d’assumer leurs choix en faveur des plus démunis.
– Prions pour ceux et celles qui ne connaissent pas encore le Christ; que le bon berger mette sur leur chemin des témoins de l’amour et de la miséricorde de Dieu.
– Prions pour les membres de notre communauté chrétienne; qu’ils marchent sans se lasser à la suite du Christ, le bon berger, et qu’ils aient l’audace de vivre l’Évangile dans leur milieu.
Dieu notre Père, toi qui as su nous conduire à toi par les paroles et les actions de ton Fils, daigne écouter nos prières et les exaucer, par Jésus, le Christ, notre Seigneur. Amen.
http://www.vieliturgique.ca

Gowegebiet

Här, eise Gott. Mir ginn dir d’Gowe vun der Äerd, d’Brout an de Wäin, zeréck. An hinne féiers du déi Wierk vun der Erléisung weider a méchs si fir eis zu enger Quell vu Freed an Erbaarmen. Dofir soe mir dir Merci duerch Jesus Christus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Donne-nous, Seigneur, de te rendre grâce toujours par ces mystères de Pâques: ils continuent en nous ton oeuvre de rédemption, qu’ils nous soient une source intarissable de joie. Par Jésus.

Gott der zärtlichen Liebe, du deckst uns den Tisch des Lebens und füllst uns den Kelch des Heiles. Schenke uns Geborgenheit in der Gemeinschaft unseres Heilandes und guten Hirten Jesus Christus, unseres Herrn.

Hochgebet – „Jesus ist der Herr“


Präfation
In Wahrheit ist es recht, dich, heiliger Vater, zu preisen und deine Größe zu loben. 
Du wohnst in unzugänglichem Licht und kein Geschöpf kann dich schauen. 
Und doch bist du uns Menschen nahegekommen in deinem Sohn Jesus Christus.
Er war dir gleich, hielt aber nicht daran fest, wie du zu sein, 
und wurde wie ein Sklave und uns Menschen gleich.
In Jesus haben wir dich als unseren Vater erkannt, weil du uns den Heiligen Geist gegeben hast, 
der uns als deine Kinder zusammenführt.
Darum preisen wir dich vereint mit der ganzen Schöpfung und rufen zu deiner Ehre:
Sanctus

Gelobt sei, der kommt im Namen des Herrn: 
Er, der uns vorangeht und der uns hinführt zum Leben, Jesus Christus, Gottes geliebter Sohn.

Er hat uns gerufen aus allen Ländern und Völkern, aus allen Sprachen und Nationen, 
um uns zueinanderzuführen und uns zu einen im Leib seiner Kirche in Einheit und Vielfalt.

Vereint mit ihm, vereint mit Maria und Josef, mit den Aposteln und Heiligen, 
vereint mit allen, die an dich glauben überall auf der Welt bitten wir dich, Gott:

Sende deinen Heiligen Geist auf Brot und Wein herab
und lass uns diese Gaben im Glauben empfangen 
als den Leib + und das Blut unseres Herrn Jesus Christus, der in der Nacht, da er verraten wurde, 
Brot nahm und nach seinem Dank an dich dieses Brot brach und sagte:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON: 
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Ebenso nahm er nach dem Mahl den Kelch, dankte wiederum,
reichte ihn seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS: 
DAS IST DER KELCH DES NEUEN UND EWIGEN BUNDES; 
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD 
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN. TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens:

Seiner gedenken wir, der heilig und mächtig wie Gott war, 
der seine Macht nicht für sich behielt, noch den Glanz seines göttlichen Wesens.
Seiner gedenken wir, der in Knechtsgestalt ein Mensch unter Menschen wurde.
Seiner gedenken wir, der das Leben eines Menschen lebte 
und der sich tief hinabbeugte bis in den Tod, ja, bis zum Tod am Kreuz.

Seiner gedenken wir, der von dir, Gott, so hoch erhoben wurde 
über alles, was lebt, über Menschen und Mächte, 
damit sie alle beim Nennen seines Namens ihre Knie beugen 
im Himmel und auf der Erde und damit sie dich zum Ruhm 
mit allen ihren Stimmen bekennen:

Gott, führe deine Kirche auf dem Weg durch die Zeit. 
Stärke unseren Papst Franziskus, unseren Bischof N., 
die Priester und Diakone, die Ordensleute und alle Christen auf der Welt. 
Gib ihnen Einfallsreichtum, Phantasie und Kraft, damit sie 
Jesus, deinen Sohn, in der Welt bezeugen können.

Gedenke auch jener, die wir geliebt haben und die uns im Tod vorausgegangen sind. 
Lass sie vereint mit Jesus in ewiger Freude leben.

Zusammen mit Maria, mit allen Engeln und Heiligen wollen wir dich Gott, unseren Vater, 
durch deinen Sohn Jesus Christus loben und preisen.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater, 
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.
Quelle unbekannt

Vaterunser

Wat eist Liewen dréit, war d’Angscht iwwerwënnt, dat ass dat déift Vertrauen, dass Gott bäi eis ass an eis wéi ee gudden Hiert a Papp beschützt a begleet. Zu him wëlle mir mat de Wierder vum Jesus Bieden: Vater unser …

Friddensgebiet

Här Jesus Christus, du hues gesot; „Ich kenne die meinen und die Meinen kennen mich.“ Well’s du eis Suerg ëm de Fridde kenns, biede mir: Kuck net op eis Feeler a Schwächten, mä op eise gudde Wëllen a schenk eis ëmmer nees däi Fridden. De Fridden sief mat iech all.

Schlussgebiet

Baarmhäerzege Gott. Des Feier soll eis heelen vun der Blannheet vun eisem Häerz. Si soll eis Verzeiung an ënnere Fridden schenken, fir datt mir dech an all Mënschen opriichteg gär kennen hunn. Dorëms biede mir dech duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Père tout-puissant et Pasteur plein de bonté, veille sur tes enfants avec tendresse; tu nous as sauvés par le sang de ton Fils: ouvre-nous une demeure dans le Royaume des cieux. Par Jésus.

Herr und Heiland, Guter Hirte, du führst uns zu den Quellen des Lebens. Lass uns in der Kraft dieser Speise zu deinem ewigen Reich gelangen, wo ein Hirt und eine Herde sein werden. Dir sei Dank und Preis von Ewigkeit zu Ewigkeit.


Mass vum 23. Abrëll
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 7. Mee

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement