5. Faaschtesonndeg 20./21.3.2021 B


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! Op dësem 5. Faaschtesonndeg schwätzen d’Gebieder an déi biblesch Liesungen scho vum Leiden a Stierwen vum Jesus. Dëse Sonndeg gëtt vun aler Zäit hir als Passiounssonndeg bezeechent. Mir sinn haut deemno agelueden fir engersäits dem Jesus säi Leidenswee ze betruechten an dann anerersäits awer ganz däitlech d’Leed vun esou ville Mënschen an eiser Welt vun haut an de Bléck ze huelen an un si ze denken a fir si ze bieden. Loosse mir eis besënnen an eis hiert Schicksal virun Aen stellen. Froe mir eisen Här Jesus Christus ëm säin Erbaarmen fir si all.

Kyrie

Här, Jesus Christus, du hues dech als echte Mënsch mat eisem Liewen solidariséiert.
Här, Jesus Christus, du bass dem mënschleche Leed an dem Kräiz net ausgewach.
Här, Jesus Christus, du hues dech hier ginn fir eis ze weisen, dass du mat eis gees am Leed.

Dagesgebiet

Här, eise Gott, déi Jong huet sech aus Léift zu dëser Welt dem Doud ausgeliwwert. Looss eis a senger Léift bleiwen a mat denger Gnod aus hir eraus liewen. Dorëms biede mir duerch Jesus Christus, eisen Här. Amen.

Que ta grâce nous obtienne, Seigneur, d’imiter avec joie la charité du Christ qui a donné sa vie par amour pour le monde. Lui qui règne.

Gott, Urgrund des Lebens und der Freude, erfülle uns mit Leidenschaft für das Leben, das du schenkst, für unser eigenes Leben und das aller Menschen. Lass uns dich erkennen als Quelle unseres Lebens, als Kraft unseres Suchens, als Beistand auf unserem Weg.

Liesungen: Jer 31, 31-34 / Hebr 5, 7-9 / Joh 12, 20-33

Lesung aus dem Buch Jeremia.
Siehe, Tage kommen - Spruch des HERRN - , da schließe ich mit dem Haus Israel und dem Haus Juda einen neuen Bund. Er ist nicht wie der Bund, den ich mit ihren Vätern geschlossen habe an dem Tag, als ich sie bei der Hand nahm, um sie aus dem Land Ägypten herauszuführen. Diesen meinen Bund haben sie gebrochen, obwohl ich ihr Gebieter war - Spruch des HERRN. Sondern so wird der Bund sein, den ich nach diesen Tagen mit dem Haus Israel schließe - Spruch des HERRN: Ich habe meine Weisung in ihre Mitte gegeben und werde sie auf ihr Herz schreiben. Ich werde ihnen Gott sein und sie werden mir Volk sein. Keiner wird mehr den andern belehren, man wird nicht zueinander sagen: Erkennt den HERRN!, denn sie alle, vom Kleinsten bis zum Größten, werden mich erkennen - Spruch des HERRN. Denn ich vergebe ihre Schuld, an ihre Sünde denke ich nicht mehr.

Kv Ein reines Herz erschaffe mir, o Gott!
Gott, sei mir gnädig nach deiner Huld, *
tilge meine Frevel nach deinem reichen Erbarmen!
Wasch meine Schuld von mir ab *
und mach mich rein von meiner Sünde! – (Kv)
Erschaffe mir, Gott, ein reines Herz *
und einen festen Geist erneuere in meinem Innern!
Verwirf mich nicht vor deinem Angesicht, *
deinen heiligen Geist nimm nicht von mir! – (Kv)
Gib mir wieder die Freude deines Heiles, *
rüste mich aus mit dem Geist der Großmut!
Ich will die Frevler deine Wege lehren *
und die Sünder kehren um zu dir. – Kv

Lesung aus dem Hebräerbrief.
Christus hat in den Tagen seines irdischen Lebens mit lautem Schreien und unter Tränen Gebete und Bitten vor den gebracht, der ihn aus dem Tod retten konnte, und er ist erhört worden aufgrund seiner Gottesfurcht. Obwohl er der Sohn war, hat er durch das, was er gelitten hat, den Gehorsam gelernt; zur Vollendung gelangt, ist er für alle, die ihm gehorchen, der Urheber des ewigen Heils geworden.

Lob dir, Christus, König und Erlöser! (So spricht der Herr:) Wenn einer mir dienen will, folge er mir nach; und wo ich bin, dort wird auch mein Diener sein. Lob dir, Christus, König und Erlöser!

Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes.
In jener Zeit gab es auch einige Griechen unter den Pilgern, die beim Paschafest in Jerusalem Gott anbeten wollten. Diese traten an Philippus heran, der aus Betsaida in Galiläa stammte, und baten ihn: Herr, wir möchten Jesus sehen. Philippus ging und sagte es Andreas; Andreas und Philippus gingen und sagten es Jesus. Jesus aber antwortete ihnen: Die Stunde ist gekommen, dass der Menschensohn verherrlicht wird. Amen, amen, ich sage euch: Wenn das Weizenkorn nicht in die Erde fällt und stirbt, bleibt es allein; wenn es aber stirbt, bringt es reiche Frucht. Wer sein Leben liebt, verliert es; wer aber sein Leben in dieser Welt gering achtet, wird es bewahren bis ins ewige Leben. Wenn einer mir dienen will, folge er mir nach; und wo ich bin, dort wird auch mein Diener sein. Wenn einer mir dient, wird der Vater ihn ehren. Jetzt ist meine Seele erschüttert. Was soll ich sagen: Vater, rette mich aus dieser Stunde? Aber deshalb bin ich in diese Stunde gekommen. Vater, verherrliche deinen Namen! Da kam eine Stimme vom Himmel: Ich habe ihn schon verherrlicht und werde ihn wieder verherrlichen. Die Menge, die dabeistand und das hörte, sagte: Es hat gedonnert. Andere sagten: Ein Engel hat zu ihm geredet. Jesus antwortete und sagte: Nicht mir galt diese Stimme, sondern euch. Jetzt wird Gericht gehalten über diese Welt; jetzt wird der Herrscher dieser Welt hinausgeworfen werden. Und ich, wenn ich über die Erde erhöht bin, werde alle zu mir ziehen. Das sagte er, um anzudeuten, auf welche Weise er sterben werde.

Lecture du livre du prophète Jérémie.
Voici venir des jours – oracle du Seigneur –, où je conclurai avec la maison d’Israël et avec la maison de Juda une alliance nouvelle. Ce ne sera pas comme l’Alliance que j’ai conclue avec leurs pères, le jour où je les ai pris par la main pour les faire sortir du pays d’Égypte : mon alliance, c’est eux qui l’ont rompue, alors que moi, j’étais leur maître – oracle du Seigneur. Mais voici quelle sera l’Alliance que je conclurai avec la maison d’Israël quand ces jours-là seront passés – oracle du Seigneur. Je mettrai ma Loi au plus profond d’eux-mêmes ; je l’inscrirai sur leur cœur. Je serai leur Dieu, et ils seront mon peuple. Ils n’auront plus à instruire chacun son compagnon, ni chacun son frère en disant : « Apprends à connaître le Seigneur ! » Car tous me connaîtront, des plus petits jusqu’aux plus grands – oracle du Seigneur. Je pardonnerai leurs fautes, je ne me rappellerai plus leurs péchés.

R/ Crée en moi un cœur pur, ô mon Dieu.
Pitié pour moi, mon Dieu, dans ton amour,
selon ta grande miséricorde, efface mon péché.
Lave-moi tout entier de ma faute,
purifie-moi de mon offense. R
Crée en moi un cœur pur, ô mon Dieu,
renouvelle et raffermis au fond de moi mon esprit.
Ne me chasse pas loin de ta face,
ne me reprends pas ton esprit saint. R
Rends-moi la joie d’être sauvé ;
que l’esprit généreux me soutienne.
Aux pécheurs, j’enseignerai tes chemins ;
vers toi, reviendront les égarés. R

Lecture de la lettre aux Hébreux.
Le Christ, pendant les jours de sa vie dans la chair, il offrit, avec un grand cri et dans les larmes, des prières et des supplications à Dieu qui pouvait le sauver de la mort, et il fut exaucé en raison de son grand respect. Bien qu’il soit le Fils, il apprit par ses souffrances l’obéissance et, conduit à sa perfection, il est devenu pour tous ceux qui lui obéissent la cause du salut éternel.

Gloire à toi, Seigneur, gloire à toi. Si quelqu’un veut me servir, qu’il me suive, dit le Seigneur ; et là où moi je suis, là aussi sera mon serviteur. Gloire à toi, Seigneur, gloire à toi.

Évangile de Jésus Christ selon saint Jean.
En ce temps-là, il y avait quelques Grecs parmi ceux qui étaient montés à Jérusalem pour adorer Dieu pendant la fête de la Pâque. Ils abordèrent Philippe, qui était de Bethsaïde en Galilée, et lui firent cette demande : « Nous voudrions voir Jésus. » Philippe va le dire à André, et tous deux vont le dire à Jésus. Alors Jésus leur déclare : « L’heure est venue où le Fils de l’homme doit être glorifié. Amen, amen, je vous le dis : si le grain de blé tombé en terre ne meurt pas, il reste seul ; mais s’il meurt, il porte beaucoup de fruit. Qui aime sa vie la perd ; qui s’en détache en ce monde la gardera pour la vie éternelle. Si quelqu’un veut me servir, qu’il me suive ; et là où moi je suis, là aussi sera mon serviteur. Si quelqu’un me sert, mon Père l’honorera. Maintenant mon âme est bouleversée. Que vais-je dire ? “Père, sauve-moi de cette heure” ? – Mais non ! C’est pour cela que je suis parvenu à cette heure-ci ! Père, glorifie ton nom ! » Alors, du ciel vint une voix qui disait : « Je l’ai glorifié et je le glorifierai encore. » En l’entendant, la foule qui se tenait là disait que c’était un coup de tonnerre. D’autres disaient : « C’est un ange qui lui a parlé. » Mais Jésus leur répondit : « Ce n’est pas pour moi qu’il y a eu cette voix, mais pour vous. Maintenant a lieu le jugement de ce monde ; maintenant le prince de ce monde va être jeté dehors ; et moi, quand j’aurai été élevé de terre, j’attirerai à moi tous les hommes. » Il signifiait par là de quel genre de mort il allait mourir.

 

Priedegt (2021)
„Leidenschaft schafft Leiden. Leiden schafft Leidenschaft.“

De Prophet Jeremia ass schonn ee ganz grousse Prophet. Seng Eegenaart ass et, fir zwee entgéint gesate Polen matenaner ze verbannen, nämlech d’Geriicht an dat neit Liewen. Dëst Grondprinzip vu senger Botschaft fënnt ee wuel och an eiser Liesung vun haut erëm. Hei schwätzt de Jeremia vun deem Neie Bond, dee Gott mat sengem Vollek soll schléissen. „Siehe, Tage kommen - Spruch des HERRN - , schließe ich mit dem Haus Israel und dem Haus Juda einen neuen Bund.“ Een neie Bond soll gemaach ginn. Mä hate mir dat net schonn emol? Am Buch Exodus heescht et am 34. Kapitel, wou Gott zum Mose schwätzt: „Hau dir zwei steinerne Tafeln zurecht wie die ersten! Ich werde darauf die Worte schreiben, die auf den ersten Tafeln standen, die du zerschmettert hast.“ (Ex 34,1b) D’Vollek hat scho mol eng Kéier net gelauschtert. Dofir waren déi stengen Tafelen zerbrach ginn vum Mose. Awer et heescht da weider: „Der HERR ist der HERR, ein barmherziger und gnädiger Gott, langmütig und reich an Huld und Treue: Er bewahrt tausend Generationen Huld, nimmt Schuld, Frevel und Sünde weg, aber er spricht nicht einfach frei, er sucht die Schuld der Väter bei den Söhnen und Enkeln heim, bis zur dritten und vierten Generation.“ (Ex 34, 6b-7) Et ass ee leidenschaftleche Gott, deen sech hei ëm säi Vollek beméit. Jo Gott leit an engem gewësse Sënn dorënner, dass säi Vollek net lauschtert an sech net un d’Geboter hält.

De Jeremia prangert a senger Schrëft zimmlech däitlech déi leidenschaftlech Mëssstänn, d’Schold, d’Korruptioun an d’Falschheet un. Dem Jeremia seng Botschaft geet an dësem groussen Duercherneen einfach ënner. Dofir ass den Ënnergang vum Vollek och inevitabel. A grad dofir ass den Text vun der Liesung vun haut esou besonnesch. Hien gehéiert zu de Kapitelen 30 an 31, déi als „Trostbüchlein“ bezeechent ginn. Et kann ee soen, dass hei d’Häerz vun der Botschaft vum Jeremia ass. Hei gëtt eis no dem Desaster, dat sech d’Vollek selwer gesicht huet, vun deem baarmhäerzegen Gott an engem, dee verzeit, geschwat.

Hei beim Jeremia schéngt Gott nach net emol rosen ze sinn iwwer säi Vollek. Hien mécht säi Beméien nach méi intensiv, fir dëst Vollek erëm op säi Wee ze kréien. Gott ass eben „ein barmherziger und gnädiger Gott, langmütig und reich an Huld und Treue“. (Ex 34, 6b) Hie kämpft leidenschaftlech fir dëst Vollek, och wann et klatzkäppeg ass an net wëll lauschteren. Ee Vollek, dat sech esou leidenschaftlech vu Gott a senge Geboter ofgewannt huet, dat sech doduerch säi Leiden selwer gesicht huet, gëtt elo aus deem Leiden eraus geholl vun deem Gott, deen eng leidenschaftlech Léift zu deem Vollek huet. Den neie Bond ass eng absolut Selbstverflichtung vun der Säit vu Gott aus. Hie begrënnt een neit Gemeinschaftsverhältnis mat sengem Vollek.
Dësen neie Bond geet iwwer deen deemolege „Bundesschluss“ um Sinai eraus. „D’Schreiwen op d’Häerz verënnerlecht d’Tora (Gesetz), duerch déi perséinlech Erkenntnis vu Gott brauch et keng mënschlech Vermëttlung méi, an dat zougesoten Verzeien an dat ’Net-Erënneren’ un d’Schold ginn der Bezéiung vu Gott mat der Gemeinschaft eng bleiwend zolidd, onzerstéierbar Grondlag.“ Dass elo hei d’Gesetz (Tora) op d’Häerz ageschriwwe gëtt an domat och fir éiweg an ëmmer soll bestoen, ass ee Kontrast zu enger anerer Plaz an der Schrëft vum Jeremia (Jer 17,1) wou d’Sënd mat engem eisene Griffel opgeschriwwe gëtt „’in die Tafel ihres Herzens’, untilgbar beständig wie auf einer Steintafel eingraviert.“ Gott wëll deemno, dass dësen neie Bond an d’Mëtt vun der Persoun, an d’Denken an d’Wëllen ageschriwwe ass. Domat gëtt dësen nei Bond eng „unaufhebbar bleibende Wirklichkeit.“ „Ich werde ihnen Gott sein und sie werden mir Volk sein.“ (Jer 31, 33c)

De Jeremia huet Defiziter a Feeler an der Gesellschaft vu senger Zäit opgedeckt an ee Wee gewisen. Op hien ass net gelauschtert ginn. Mä eben och haut ass dat net besser. Kritiker a Leit, déi de Fanger an offe Wonnen leeën, déi op Mëssstänn hiweisen, déi Gerechtegkeet a Fridden afuerderen, ginn als onangeneem ugesinn a kréien dat dann och ze spieren. Analysen vu Schold a Feelverhalen sinn och haut ganz onbeléift, well si jo Verännerungen fuerderen. Awer esou Hiweiser op d’Feelverhalen hëllefen, dass eng Gemeinschaft net stoe bleift. Leidenschaftlecht Feelverhalen féiert zu Leed. Aus dem Leed kann een awer eben och erausfannen, wann een sech éierlech freet, wou ee Schold op sech gelueden huet. Dat kann dann eng nei Leidenschaft fir beispillsweis méi sozial Gerechtegkeet ervir bréngen. Et kann och de Fridde fërderen. Et kann eis och ureegen, endlech emol munche Mëssbrauch vu Muecht an Afloss méi kleng ze maachen. Och eis misst dëst Gesetz vu Gott an an op d’Häerz agravéiert sinn.

Ech kucken kuerz an de Psalm, dee mir no dëser Liesung héieren hunn. Hei ass d’Beschreiwung vu Gott als dee Baarmhäerzegen, deen d’Schold an d’Sënd verzeit, opgegraff. De Bieder vum Psalm weess ëm seng Schëllegkeet. Hien erkennt, dass hien et a villfacher Hisiicht net gutt gemaach huet. De Bieder vum Psalm, dee leit selwer ënner senger Schold. Säi leidenschaftlecht Liewen mam Réck zu Gott a senge Geboter huet him Leide bruecht. Gläich mat dräi Begrëffer gëtt dëst falscht Verhalen beschriwwen: „Frevel“, „Schuld“ an „Sünde“. De Mënsch ass a sengem leidenschaftleche Liewen dacks esou wäit vum Wee vu Gott ofgewach, dass hie massiivt Leiden ervir bruecht huet. Dem Mënsch seng Leidenschaft, fir nëmmen no sech selwer ze kucken, huet Leed ervir bruecht.

A genee dat ass et, wat d’Liesung an de Psalm verbannen. Wann eist Häerz sech nei orientéiert, da kënne mir nei Leidenschaften am gudde Sënn fräi setzen. De Jeremia léist Gott säi Gebot direkt an d’Häerz vum Mënsch schreiwen. De Psalmist freet ëm Erneierung vu Bannen. D’Häerz gëllt jo als Organ vum Erkennen an der Asiicht, vum Wëllen. D’Häerz ass am altestamentlechen Denken de Sëtz vun der (praktescher) Vernonft. Et ass d’Organ mat deem de Mënsch d’Weltuerdnung an d’Uerdnung vum Liewen erfaasst. A genee do soll dofir och d’Gebot vu Gott fest ageschriwwe sinn. De Psalm biet haut drëm, dass de Mënsch a sengem Häerz d’Uerdnung vum Liewen an d’Geheimnis vu Gott voll erfaasse kann. A wann dat da geschitt ass, da brauch de Mënsch just nach de Geescht. No bibleschem Verstoen ass de Geescht den Zentrum vun der Liewenskraaft a vum Wëllen.

De Bieder vum Psalm léist keen Zweiwel drun, dass Gott baarmhäerzeg a gnädeg ass. Hien huet geléiert, dass säi falscht Verhalen zu Nout a Misär gefouert huet. Lo lieft hien aus dëser Erkenntnis a wëll selwer hëllefen an derfir suergen, dass aner Mënschen och dee selwechten Wee ginn. Hei kann een also nach eng Kéier betounen: d’Leidenschaft vum Vollek huet an d’Leed gefouert. Awer d’Erkennen vun der Schold, d’Unhuelen vun deem Leed féiert elo an eng nei Leidenschaft, déi sech asetzt fir Zeechniss ze ginn an esou selwer eng Beléierung ze ginn, fir aner Mënschen zur Ëmkéier ze beweegen, déi Schold op sech lueden hunn. Gutt wier et, wa mir selwer elo och an eiser Zäit dee Wee kéinte goen a Virbild wieren.

„Wenn das Weizenkorn nicht in die Erde fällt und stirbt, bleibt es allein; wenn es aber stirbt, bringt es reiche Frucht.“, sou steet et haut am Evangelium. Munchmol musse mir als Mënschen eppes lassloossen, fir dass eppes Neies kann entstoen. Dat deet dann och mol wéi. Awer musse mir eis net och d’Léift vu Gott an d’Häerz schreiwe loossen, och an eiser Kierch, fir dass si erëm lieft?

"Was nutzt die Kirche, die sich selbst bewahrt,
wo aber nichts nachwächst, nichts aufbricht?
Was nutzt uns ein Glaube, den wir nur bewahren
oder nahezu inzüchtig für uns selbst leben,
der aber nicht für Sterben und Aufbruch sorgt?
Wir pflegen unsere religiösen Formen
abgestimmt auf unsere eigenen Bedürfnisse
wie Weizenkörner, die wir nicht sterben lassen.
Liebgewordene Gewohnheiten
werden auf Dauer unfruchtbar,
wenn wir sie nicht
wie ein Weizenkorn in die Erde fallen lassen."

Fürbitten I

Mir sinn dacks schwaach a voll Feeler an eisem Denken an Handelen. Mir wëllen gutt sinn zu eise Matmënschen an awer ma mir net alles richteg. Froe mir eisen Här ëm seng Hëllef:

  • Mënschen a Politik a Kierch, Gesellschaft a Veräiner mëssbrauchen hir Muecht. Schenk hinnen een Ëmkéieren a looss si hir Verantwortung fir anerer erkennen. – Christus, héier eis.
  • Familljememberen, Krankeschwësteren an Dokteren si mat dem Leiden a Stierwen vu Mënschen konfrontéiert. Schenk hinnen Kraaft, Gedold an déi richteg Wierder zur richteger Zäit. – Christus, héier eis.
  • Haaptberufflecher an Éierenamtlecher an der Kierch beméien sech fir däi Wuert bäi d’Mënschen ze bréngen. Hëllef hinnen, op d’Kraaft vum Hellegen Geescht ze vertrauen. – Christus, héier eis.
  • Iwwerall op der Welt leiden Mënschen ënnert Krich, Terror, Gewalt an Ënnerdréckung. Looss si Fridden a Gerechtegkeet erfueren. – Christus, héier eis.
  • A Fleegeheimer an a Klinicken, awer och doheem an hire Wunnechten gi vill Mënschen ouni Familljememberen a Frënn dem Doud entgéint. Looss si deng Hëllef a Stäerkung erfueren. – Christus, héier eis.
  • Mënschen déi eis nostoungen si gestuerwen. Mir vertrauen drop, dass si bäi dir liewen. Haut denke mir besonnesch un ... . – Christus, héier eis.

Gott, a Jesus Christus hu mir deng baarmhäerzeg Léift erfueren. Mir ginn opgeruff fir selwer ëmzekéieren an him nozefollegen. Hëllef eis, een deen aneren als Bridder a Schwësteren a Jesus Christus gär ze hunn. Dat froe mir dech duerch Jesus Christus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

II.

De tout temps, les hommes et les femmes portent le désir de voir Jésus, de le reconnaître dans leur vie. Tournons-nous vers le Père pour lui présenter les désirs enfouis au plus profond des cœurs des humains. Seigneur, écoute-nous; Seigneur, exauce-nous.

  • Prions pour notre Église; que son désir de vivre dans l’unité se réalise par la grâce de Dieu, par l’accueil inconditionnel et l’amour partagé.
  • Prions pour les personnes vivant dans les pays de dictature où la liberté religieuse est brimée; que leur désir de vivre leur foi puisse s’exprimer sans contrainte.
  • Prions pour les personnes qui se mettent au service des plus pauvres de notre société; que leur désir de changer le monde et de le rendre meilleur soit toujours enraciné dans l’amour du prochain.
  • Prions pour les membres de notre communauté; que soit comblé leur désir de mieux connaître et aimer Dieu.

Seigneur de la vie, tu as élevé de terre ton Fils pour attirer à toi tous les êtres humains. Accueille nos prières qui montent vers toi et accorde nos désirs aux tiens. Nous te le demandons par Jésus, le Christ, notre Seigneur. Amen.
(http://www.vieliturgique.ca)

Gowegebiet

Erhéier eis, allmächtege Gott. Du hues eis duerch déi Wuert zum Zeechnis fir ee chrëschtlecht Liewe beruff. Maach eis fréi duerch dëst Affer vun aller Schold a stäerk eis fir de Kampf géint dat Béist an eiser Welt. Dorëms biede mir duerch de Jesus, eisen Här. Amen.

Exauce tes serviteurs, Dieu tout-puissant: tu les as initiés à la foi chrétienne, qu’ils soient purifiés par ce sacrifice. Par Jésus.

Guter Gott, dein Sohn Jesus Christus hat sein Leben für uns eingesetzt, damit wir am ewigen Leben teilhaben. Wir bitten dich, lass seine Liebe und Hingabe Frucht bringen für alle Menschen. Darum bitten wir mit ihm unseren Bruder und Herrn.

Hochgebet – „Hoffnung“


Präfation
Wir haben wahrhaft Grund, dir zu danken, großer und ewiger Gott.
Seit du den Menschen ins Dasein gerufen, hast du für ihn gesorgt.
Als er sich von dir abgewandt hatte, hast du ihn nicht verworfen.
Du hast deinen Sohn auf die Erde gesandt,
er hat uns den Weg zum Leben gelehrt und ist für uns am Kreuz gestorben.
Er hat den Tod zuschanden gemacht und ist auferstanden in deine Herrlichkeit.
Er hat uns gelehrt, dass unser Leben ein Ziel hat, ein Ziel voller Unsterblichkeit.
So hat er uns Hoffnung gegeben in den Widerwärtigkeiten der Zeit,
dass wir im Tod nicht verloren sind, sondern auf dem Weg des Evangeliums
ihm folgen und zugleich entgegengehen.
Darum erheben wir zu deinem Ruhm und zu deiner Ehre unsere Stimmen
und singen mit allen Heiligen.
Sanctus

Du bist wahrhaft heilig, unser Gott und Vater, und in deiner Vollkommenheit
willst du auch uns zur Heiligkeit führen. Darum bitten wir dich:

Sende deinen Hl. Geist auf diese Gaben, auf Brot und Wein,
die wir zum Opfer bereitet haben,
damit sie uns zu Leib + und Blut deines Sohnes,
unseres Herrn Jesus Christus werden.

Die Apostel waren beisammen, um mit ihm das Paschamahl zu feiern.
Es war die Nacht vor seinem Tod am Kreuz.
Da nahm Jesus das Brot, sprach das Dankgebet, brach das Brot,
reichte es den Aposteln und sprach:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Dann nahm er den Kelch mit Wein, sprach den Lobpreis darüber,
reichte ihn seinen Jüngern und deutete sein Tun mit den Worten:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH DES NEUEN UND EWIGEN BUNDES,
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens

Barmherziger Vater, dir gehorsam und voll Liebe zu uns,
hat dein Sohn sich für uns hingegeben.
Du hast sein Opfer angenommen und ihn aus dem Tod zu dir erhöht.

Wir bitten dich für deine Kirche, für unseren Papst Franziskus,
unsere Bischöfe, Priester und Diakone, für die Ordensleute
für alle, die das Evangelium verkünden, für alle, die ihre Zeit und ihre Kraft
für dich und dein Reich einsetzen, für alle, die sich ihres Nächsten annehmen,
und auch für alle, die noch nicht zu dir gefunden haben:
Dein Heiliger Geist sei in uns und unter uns;
er sei unsere Kraft und stärke uns Geist und Willen,
in der Nachfolge deines Sohnes zu bleiben.

Er wecke immer neu unsere Hoffnung, damit wir unser Ziel nicht aus den Augen verlieren
und auch in Sorgen und Leid voll Vertrauen und Zuversicht auf dich bauen.

Gedenke unserer Schwestern und Brüder, die vor uns und mit uns gelebt
und den Tod schon erfahren haben:
Lass sie nun bei dir auf ewig in Freude und Dankbarkeit leben.

Wir bitten auch für uns selbst, denn wir gehen dem Tod entgegen:
Steh uns bei im letzten Kampf und schenke unserer Sehnsucht Erfüllung.
Nimm uns dann in dein himmlisches Reich auf, wo wir voll Glück und Seligkeit
mit Maria, der Mutter Jesu, mit den Engeln und Heiligen dich rühmen
durch unseren Herrn Jesus Christus.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.
(s.: Werner Eizinger, Impulse zum Eucharistischen Hochgebet, Butzon & Bercker, 03/2000)

Vaterunser

„Vater, verherrliche deinen Namen!“ Sou ëmschreift de Jesus seng Missioun. Mä seng Missioun ass och eis Missioun. Mir sollen eis asetzen fir de Numm vu Gott. Mir sollen eis asetzen fir dës grouss Botschaft, sou dass Gott iwwerall ka gelueft ginn. Biede mir, wéi de Jesus eis et geléiert huet: Vater unser im Himmel, …

Friddensgebiet

Gott huet eis versönt mat sech. Mir sollten eis dofir och ënnert enaner versönen. Mir sollten iwwer all op der Welt fir Fridden antrieden. Dofir biede mir: Här Jesus Christus, kuck net op eis Schwaachheet. Kuck op eist Engagement a schenk eis all däi Fridden. De Fridden vun eisem Här Jesus Christus sief mat iech all.

Schlussgebiet

Allmächtege Gott, du hues eis d’Sakrament vun der Eenheet geschenkt. Looss eis ëmmer lieweg bleiwen als Bridder a Schwësteren vu Christus, deem séi Léif mir empfaangen hunn. Dorëms biede mir duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Accorde-nous, Dieu tout-puissant, d’être toujours comptés parmi les membres du Christ, nous qui communions à son corps et à son sang. Lui qui règne.

Großer Gott, du schenkst uns Gemeinschaft mit dir und miteinander. Lass uns lebendige Glieder am Leibe deines Sohnes sein, der in diesem Mahle mit uns eins geworden ist, Christus, unser Herr.


Mass vum 14. Mäerz
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 28. Mäerz

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement