4. Adventssonndeg A - 17./18.12.2022


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! Mat grousse Schrëtt gi mir op d’Fest vun der Gebuert vum Jesus zou. An eise Lidd biede mir ganz intensiv ëm d’Komme vu Gott an eis Welt. Mä grad eis Zäit brauch och Gott a seng Botschaft vum Fridden an der Léift. Loosse mir haut Christus ëm seng Begleedung froen:

Här Jesus Christus, du kënns an eis Welt, fir eist Häerz mat Freed ze erfëllen. Kyrie eleison.
Här Jesus Christus, du weis eis d’Léift vun dengem Papp. Christe eleison.
Här Jesus Christus, du bass ëmmer bäi eis. Kyrie eleison.

Dagesgebiet

Allmächtege Gott, lee deng Gnod an eis Häerzer eran.
Duerch d’Botschaft vum Engel hu mir erkannt, datt Christus déi Jong Mënsch ginn ass.
Féier eis duerch säi Leiden um Kräiz zur Herrlechkeet vun der Opersteeung.
Dorëms biede mir duerch de Jesus, déi Jong, eisen Här, hien,
dee mat dir an dem Hellege Geescht lieft a regéiert an all Éiwegkeet. Amen.

Que ta grâce, Seigneur notre Dieu, se répande en nos cœurs : par le message de l’ange, tu nous as fait connaître l’incarnation de ton Fils bien-aimé, conduis-nous par sa passion et par sa croix jusqu’à la gloire de la résurrection. Lui qui règne.

Gott, du Geheimnis des Lebens, aus dem Dunkel der Geschichte leuchtet uns dein Licht auf. Jahrhundertealte Träume finden Erfüllung bei dir. Halte in uns wach die Sehnsucht nach dir und deinem Kommen. Mach uns bereit, wie Maria, unser Herz für deine Ankunft zu öffnen. Darum bitten wir durch Jesus Christus, der mit dir und dem Heiligen Geist lebt und wirkt in Ewigkeit. Amen.

Liesungen: Jes 7, 10-14 / Röm 1, 1-7 / Mt 1, 18-24

Lesung aus dem Buch Jesaja.
In jener Zeit sprach der HERR zu Ahas – dem König von Juda; und sagte: Erbitte dir ein Zeichen vom HERRN, deinem Gott, tief zur Unterwelt oder hoch nach oben hin! Ahas antwortete: Ich werde um nichts bitten und den HERRN nicht versuchen. Da sagte er: Hört doch, Haus Davids! Genügt es euch nicht, Menschen zu ermüden, dass ihr auch noch meinen Gott ermüdet? Darum wird der Herr selbst euch ein Zeichen geben: Siehe, die Jungfrau hat empfangen, sie gebiert einen Sohn und wird ihm den Namen Immanuel geben.

Kv Der Herr wird kommen, er ist der König der Herrlichkeit.
Dem Herrn gehört die Erde und was sie erfüllt, *
der Erdkreis und seine Bewohner.
Denn er hat ihn auf Meere gegründet, *
ihn über Strömen befestigt. – (Kv)
Wer darf hinaufziehn zum Berg des Herrn, *
wer darf stehn an seiner heiligen Stätte?
Der unschuldige Hände hat und ein reines Herz, /
der seine Seele nicht an Nichtiges hängt *
und keinen trügerischen Eid geschworen hat. – (Kv)
Er wird Segen empfangen vom Herrn *
und Gerechtigkeit vom Gott seines Heils.
Das ist das Geschlecht, das nach ihm fragt, *
die dein Angesicht suchen, Jakob. – Kv

Lesung aus dem Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Rom.
Paulus, Knecht Christi Jesu, berufen zum Apostel, ausgesondert, das Evangelium Gottes zu verkünden, das er durch seine Propheten im Voraus verheißen hat in heiligen Schriften: das Evangelium von seinem Sohn, der dem Fleisch nach geboren ist als Nachkomme Davids, der dem Geist der Heiligkeit nach eingesetzt ist als Sohn Gottes in Macht seit der Auferstehung von den Toten, das Evangelium von Jesus Christus, unserem Herrn. Durch ihn haben wir Gnade und Apostelamt empfangen, um unter allen Heiden Glaubensgehorsam aufzurichten um seines Namens willen; unter ihnen lebt auch ihr, die ihr von Jesus Christus berufen seid. An alle in Rom, die von Gott geliebt sind, die berufenen Heiligen: Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unserem Vater, und dem Herrn Jesus Christus.

Halleluja. Halleluja. Siehe: die Jungfrau wird empfangen und einen Sohn gebären, sein Name wird sein: Immánuel – Gott mit uns. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Matthäus.
Mit der Geburt Jesu Christi war es so: Maria, seine Mutter, war mit Josef verlobt; noch bevor sie zusammengekommen waren, zeigte sich, dass sie ein Kind erwartete - durch das Wirken des Heiligen Geistes. Josef, ihr Mann, der gerecht war und sie nicht bloßstellen wollte, beschloss, sich in aller Stille von ihr zu trennen. Während er noch darüber nachdachte, siehe, da erschien ihm ein Engel des Herrn im Traum und sagte: Josef, Sohn Davids, fürchte dich nicht, Maria als deine Frau zu dir zu nehmen; denn das Kind, das sie erwartet, ist vom Heiligen Geist. Sie wird einen Sohn gebären; ihm sollst du den Namen Jesus geben; denn er wird sein Volk von seinen Sünden erlösen. Dies alles ist geschehen, damit sich erfüllte, was der Herr durch den Propheten gesagt hat: Siehe: Die Jungfrau wird empfangen und einen Sohn gebären und sie werden ihm den Namen Immanuel geben, das heißt übersetzt: Gott mit uns. Als Josef erwachte, tat er, was der Engel des Herrn ihm befohlen hatte, und nahm seine Frau zu sich.

Lecture du livre du prophète Isaïe.
En ces jours-là, le Seigneur parla ainsi au roi Acaz : « Demande pour toi un signe de la part du Seigneur ton Dieu, au fond du séjour des morts ou sur les sommets, là-haut. » Acaz répondit : « Non, je n’en demanderai pas, je ne mettrai pas le Seigneur à l’épreuve. » Isaïe dit alors : « Écoutez, maison de David ! Il ne vous suffit donc pas de fatiguer les hommes : il faut encore que vous fatiguiez mon Dieu ! C’est pourquoi le Seigneur lui-même vous donnera un signe : Voici que la vierge est enceinte, elle enfantera un fils, qu’elle appellera Emmanuel (c’est-à-dire : Dieu-avec-nous).

R/ Qu’il vienne, le Seigneur : c’est lui, le roi de gloire !
Au Seigneur, le monde et sa richesse,
la terre et tous ses habitants !
C’est lui qui l’a fondée sur les mers
et la garde inébranlable sur les flots.
Qui peut gravir la montagne du Seigneur
et se tenir dans le lieu saint ?
L’homme au cœur pur, aux mains innocentes,
qui ne livre pas son âme aux idoles.
Il obtient, du Seigneur, la bénédiction,
et de Dieu son Sauveur, la justice.
Voici le peuple de ceux qui le cherchent !
Voici Jacob qui recherche ta face !

Lecture de la lettre de saint Paul Apôtre aux Romains.
Paul, serviteur du Christ Jésus, appelé à être Apôtre, mis à part pour l’Évangile de Dieu, à tous les bien-aimés de Dieu qui sont à Rome. Cet Évangile, que Dieu avait promis d’avance par ses prophètes dans les saintes Écritures, concerne son Fils qui, selon la chair, est né de la descendance de David et, selon l’Esprit de sainteté, a été établi dans sa puissance de Fils de Dieu par sa résurrection d’entre les morts, lui, Jésus Christ, notre Seigneur. Pour que son nom soit reconnu, nous avons reçu par lui grâce et mission d’Apôtre, afin d’amener à l’obéissance de la foi toutes les nations païennes, dont vous faites partie, vous aussi que Jésus Christ a appelés. À vous qui êtes appelés à être saints, la grâce et la paix de la part de Dieu notre Père et du Seigneur Jésus Christ.

Alléluia. Alléluia. Voici que la Vierge concevra : elle enfantera un fils, on l’appellera Emmanuel, « Dieu-avec-nous ». Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Matthieu.
Voici comment fut engendré Jésus Christ : Marie, sa mère, avait été accordée en mariage à Joseph ; avant qu’ils aient habité ensemble, elle fut enceinte par l’action de l’Esprit Saint. Joseph, son époux, qui était un homme juste, et ne voulait pas la dénoncer publiquement, décida de la renvoyer en secret. Comme il avait formé ce projet, voici que l’ange du Seigneur lui apparut en songe et lui dit : « Joseph, fils de David, ne crains pas de prendre chez toi Marie, ton épouse, puisque l’enfant qui est engendré en elle vient de l’Esprit Saint ; elle enfantera un fils, et tu lui donneras le nom de Jésus (c’est-à-dire : Le-Seigneur-sauve), car c’est lui qui sauvera son peuple de ses péchés. » Tout cela est arrivé pour que soit accomplie la parole du Seigneur prononcée par le prophète : Voici que la Vierge concevra, et elle enfantera un fils ; on lui donnera le nom d’Emmanuel, qui se traduit : « Dieu-avec-nous ». Quand Joseph se réveilla, il fit ce que l’ange du Seigneur lui avait prescrit : il prit chez lui son épouse.

Priedegt

Léif Matchrëschten! Den Introitusgesang vum 4. Adventssonndeg ass ee vun deene bekanntste Gesäng vun eiser Kierch: Rorate caeli de super et nubes pluant justum: aperiatur terra, et germinet Salvatorem. (Tauet, ihr Himmel, von oben, und die Wolken sollen regnen den Gerechten. Es tue sich auf die Erde und lasse sprießen den Heiland.) Caeli enarrant gloriam Die, et opera manuum eius adnuntiat firmamentum. (Die Himmel erzählen die Herrlichkeit Gottes, das Firmament verkündet das Werk seiner Hände.) Ville Generatiounen vu Chrëschten ass dëse ganz intensive Ruff ëm d’Komme vu Christus gutt bekannt. An och nach haut gi reegelméisseg a Kierche sougenannten „Rorate-Massen“ an der Adventszäit gefeiert. Wat awer stécht hannert dëse Wierder? Wat bedeiten si a wat kënnen si eis haut soen?

Den Introitusgesang vum 4. Adventssonndeg besteet jo aus zwee Deeler, aus enger Antiphon an aus engem Psalmvers. D’Antiphon, vun der och den Numm „Rorate“ kënnt, ass aus dem 45. Kapitel vum Buch vum Prophet Jesaja geholl. De Psalmvers ass aus dem Psalm 19 erausgeholl. Vläicht ass et jo och emol interessant, dass mir eis des Sätz am Kontext vun der Bibel ukucken.

De Jesaja gëtt an der Adventszäit intensiv an der Liturgie gebraucht. Den Introitusvers vun haut steet als Ofschloss zu engem Orakel un de Kinnek Kyrus. D’Vollek Israel war deemools an Nout. De frieme Kinnek Kyrus kritt vu Gott den Optrag dem Vollek aus der Nout eraus ze hëllefen. Gott gëtt hei als de Schöpfer vun der Welt presentéiert. Gott mécht eppes ganz Neies. Himmel, Äerd a Wolleken ginn opgefuerdert fir d’Heel vu Gott ervir ze bréngen. Dee kuerzen Text vum Introitus ass gewëssermoossen eng Zesummefaassung vun der Theologie vum Deuterojesaja. Den Haaptsaz vum Glawen u Gott Jahwe ass hei zu Enn geduecht. Weltwäit weist sech Gott duerch seng Schëpfung als deen eenzege Gott. Et geet wuel hei net drëm eng nei Äerd an een neien Himmel ze erschafen, mä déi ganz Welt soll am Ganzen an iwwerall geheelt ginn.

Wa mir dann op eis kucken, da musse mir eis froen, wat dat fir eis kann heeschen. Gott gräift duerch säi Wuert an an d’Geschéien vun der Welt a wëll si zu Gerechtegkeet a Fridde féieren. Natierlech ass hei beim Jesaja net u Jesus Christus geduecht ginn. An awer hat grad dëse klenge Saz eng ganz grouss Wierkung. Schonn eleng duerch d’Iwwersetzung an der Vulgata hat de Saz eng nei christologesch-messianesch Deitung kitt. „Rorate caeli de super et nubes pluant justum: aperiatur terra, et germinet Salvatorem.“ Déi laténgesch Iwwersetzung vun der Bibel, déi dann och eis Kierch an eist Verständnis vun der Bibel extreem staark geprägt huet, ass awer eben net ëmmer esou richteg an entsprécht hei och net dem hebräeschen Urtext vum Buch vum Jesaja. Munch Lidder, wéi dem Friedrich Spee säin Adventslidd „O Heiland, reiß die Himmel auf“ hunn de Jesaja dann och esou gedeit. An eben de Gebrauch vum Text als Introitusgesang ënnersträichen déi Deitung.

Dat war sécher net ursprénglech vum Jesaja esou geduecht. Bäi him heescht et an der däitscher Iwwersetzung: „Taut, ihr Himmel, von oben, / ihr Wolken, lasst Gerechtigkeit regnen! Die Erde tue sich auf und bringe das Heil hervor, / sie lasse Gerechtigkeit sprießen. / Ich, der HERR, erschaffe es.“ (Jes 45, 8) Awer hie léist et a sengem Text opstoen, wéi da konkret dëst Handelen vu Gott als Schöpfer soll geschéien. An domat ass fir eis dann och eng Deitung méiglech, déi dëst Agräife vu Gott duerch de Jesus ka geschéie loossen. Allerdéngs musse mir eis dobäi bewosst sinn, dass dem Härgott säin Agräifen engersäits scho geschitt ass an anerersäits ëmmer nach a weider muss erwaart ginn. Eis Welt ass net perfekt. Mir mussen ëmmer nees nei doru schaffen. Mir liewen deemno an enger Spannung vun deem, wat schonn do ass a wat nach muss oder soll kommen. Am Jesus ass dem Härgott säi Wuert Realitéit ginn an hien huet eis duerch säin Handelen ee Wee gewisen. Mä eben zu all Zäit mussen d’Mënschen jeeweils dee Wee nei fir sech entdecken a goen. An eben do froen ech mech, op mir eis der Saach wierklech bewosst sinn. Et ass elo un eis, fir dem Härgott säi Wuert konkret ginn ze loossen. Beim Jesaja ass et de Kinnek Kyrus, dee vu Gott beoptraagt gëtt, fir dem Vollek ze hëllefen. De Jesus beoptraagt seng Apostelen an dann och eis, fir dëst Wierke vu Gott an eis Welt ze bréngen.

Dat féiert mech, wéi esou dacks, zu der Iddie, dass et net duer geet ze bieden an d’Hänn an de Schouss ze leeën. Mir selwer mussen aktiv ginn an eiser Welt an Zäit. Beispiller, wou mir eis asetze kënnen, ginn et der genuch. Kee muss alles maachen. Awer jiddereen sollt sech engagéieren an hëllefen eis Welt méi mat Gerechtegkeet a Fridden ze erfëllen.

Fir mech ass dann de Psalmvers am Introitus och nach ganz wäertvoll. „Die Himmel erzählen die Herrlichkeit Gottes und das Firmament kündet das Werk seiner Hände.“ (Ps 19, 2) Dat ass engersäits ee Luef op Gott als de Schöpfer, well hien alles esou ageriicht huet. Et ass awer dann anerersäits och een Hiweis fir eis als Mënschen des Schëpfung ze betruechten an si als dat grousst Wierk vu Gott unzegesinn. D’Schëpfung selwer ass net gëttlech. Mä duerch si an an hier kënne mir d’Gréisst vu Gott erkennen. D’Schëpfung ass fir eis do. Dat gëtt eis dann ee weideren Optrag. Wa mir si schonn zu eiser Verfügung hunn, da sollte mir si an Éieren halen. Si ass net einfach do fir ausgenotzt ze ginn. Si ass do fir eis am Liewen ze hëllefen, fir eis d’Liewen iwwerhaapt emol ze erméiglechen.

De ganzen Introitusgesang vum 4. Adventssonndeg liesen ech net einfach nëmmen als een Uruff u Gott, fir an eis Welt ze kommen. Neen, ech gesinn et ëmgedréint. Et ass een Uruff un eis, dass mir des Welt esou hëllefen ze gestalten, dass si fir all Kreatur zu enger Welt vu Gerechtegkeet a Fridden, vun Heel a Gléck gëtt. An dat hu mir als Mënschen an der Hand. Grad mam Bléck an de Stärenhimmel, an d’Firmament, misst et eis kloer ginn, wéi wichteg et ass, dass mir eis fir d’Erhalen vun dëser grousser a schéiner Schëpfung mussen asetzen. Nach eng Kéier et geet net duer fir sech u Gott ze wenden mat Bittgebieder an hien ëm Hëllef unzeruffen an da selwer näischt ze maachen. Gott ka nëmmen duerch eis a mat eis an dëser Welt agräifen.

„Taut, ihr Himmel, von oben, / ihr Wolken, lasst Gerechtigkeit regnen! Die Erde tue sich auf und bringe das Heil hervor, / sie lasse Gerechtigkeit sprießen.“ Jo, d’Äerd soll Heel ervirbréngen an d’Gerechtegkeet opbléie loossen. Wien ass d’Äerd? Si net mir alleguer en Deel vun dëser Äerd? „Da formte Gott, der HERR, den Menschen, Staub vom Erdboden, und blies in seine Nase den Lebensatem. So wurde der Mensch zu einem lebendigen Wesen.“ (Gen 2, 7), sou heescht et am zweete Schëpfungsberiicht an der Genesis. Mir sinn des Äerd. Un eis ass et ganz kloer fir Heel a Gerechtegkeet ervir ze bréngen.

Fürbitten

Gott ass eis ganz no. Hien kennt eis an huet eis gär. Zu him dierfe mir och elo mat eisen Uleies kommen a bieden:

  • Maach alle Mënschen bewosst, dass du bäi hinne bass an der Freed, mä och och am Leed. Härgott, héier eis.
  • Looss déi Verantwortlech an der Kierch an all Chrëschten d’Zeeche vun eiser Zäit erkennen an si richteg deiten fir deng Botschaft och an der Zukunft richteg ze verkënnegen. Härgott, héier eis.
  • Looss d’Mënschheet Weeër aus de Kricher, den Ongerechtegkeeten, dem Honger an der Ëmweltzerstéierung fannen, sou dass och d’Generatiounen no eis nach eng schéin a gutt Welt kënnen genéissen. Härgott, héier eis.
  • Sief du een groussen Trouscht fir all déi Krank. Looss si nei Kraaft fannen an der Freed vu Chrëschtdag. Härgott, héier eis.
  • Huel eis Verstuerwen op bäi dir a schenk hinnen däi Fridden an dat éiwegt Gléck. Härgott, héier eis.

Du Härgott bass eis Hoffnung an eisen Trouscht an allen Liewenssituatiounen. Dech luewen an éiere mir elo an an all Éiwegkeet. Amen.

II.

À quelques jours de Noël, la liturgie nous rappelle que le nom donné au Sauveur, Emmanuel, se traduit par «Dieu-avec-nous». Si Dieu est avec nous, qui sera contre nous? Tournons-nous alors vers lui pour lui confier toutes nos demandes.
Dieu-avec-nous, écoute nos prières.
– Pour que l’Église reflète l’amour du «Dieu-avec-nous», prions.
– Pour que tous et toutes puissent vivre dans la paix, prions.
– Pour que les malades recouvrent l’espérance et la santé, prions.
– Pour que les personnes malheureuses découvrent la joie, prions.
– Pour que tous les enfants du monde puissent vivre dans la sécurité et l’amour, prions.
– Pour que notre communauté sache être témoin de ce «Dieu-avec-nous», prions.
Dieu notre Père, toi qui t’es révélé comme un Dieu présent au cœur de notre humanité, reçois favorablement nos demandes et daigne les exaucer, par Jésus, le Christ, notre Seigneur. Amen.
(https://fr.novalis.ca)

Gowegebiet

Här, eise Gott, mir leen eis Gowen op den Altor.
Helleg si duerch däi Geescht,
dee mat senger Kraaft och d’Maria erfëllt huet.
Dorëms biede mir duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Que ton Esprit, Seigneur notre Dieu, dont la puissance a fécondé le sein de la Vierge Marie, consacre les offrandes posées sur cet autel. Par Jésus.

Gott, mit Brot und Wein bringen wir unser Leben, unsere Hoffnung und unsere Sehnsucht. Lass uns in ihnen deine Gegenwart und deine Hilfe erfahren. Darum bitten wir durch Jesus Christus, unseren Bruder und Herrn.

Hochgebet - „Menschwerdung“


Präfation
Gott, der du uns väterlich stütz und dich mütterlich um uns sorgst, wir danken dir.
Du bist für uns kein unbekannter Gott, der uns nur Fragen und Rätsel aufgibt.
Vielmehr bist du der geheimnisvolle Gott, der in jedem Menschen lacht und leidet, liebt und lebt.
Diese deine Nähe macht uns dankbar für unser Leben und lässt uns gemeinsam mit Freude singen:
Sanctus

Menschenfreundlicher Gott, in Jesus willst du Mensch unter Menschen sein,
sichtbar, spürbar, ja, sogar genießbar,
wenn wir hier und jetzt das Brot und den Wein miteinander teilen
und so den Auftrag deines Sohnes erfüllen.
Darum bitten wir dich: Sende deinen Geist auf diese Gaben herab,
damit sie uns Leib + und Blut unseres Herrn Jesus Christus werden,
der uns dieses Mahl als Zeichen seiner Liebe und Treue anvertraut hat.
Als Mensch unter Menschen hat Jesus uns dieses Zeichen hinterlassen.
Am letzten Abend, da er mit den Seinen zu Tische saß, ein Abend voller Trauer,
Angst und Unsicherheit, aber auch mit Erwartungen und Hoffnung,
griff Jesus nach einem Brot, hielt es in seinen Händen, sprach ein Dankgebet,
brach es und verteilte es mit den Worten:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON: DAS IST MEIN LEIB,
DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Dann nahm er auch einen Becher mit Wein in die Hände,
sprach ein Segenswort, gab ihn in die Runde und sagte:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH DES NEUEN UND EWIGEN BUNDES,
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens

Guter Gott, wenn wir an Jesus denken, kommt uns sein Leben vor Augen,
wie es kein Mensch intensiver leben kann.
Seine Geburt fand der Überlieferung nach in einer Viehunterkunft statt
und dennoch war die Freude groß, vor allem bei den Menschen am Rande der Gesellschaft.
Als Jesus öffentlich auftrat, ließ er sich auf alle Menschen verbindlich ein:
Er rief Frauen und Männer in seine Nähe, lud sie ein, ihm nachzufolgen.
Er ließ keine Knechte und Herren gelten, sondern wollte sie in
geschwisterlicher Gemeinschaft zusammenwirken und leben sehen.
Er stellte sich der Not und den Ängsten der kleinen Leute,
nahm ihre Sorgen und Krankheiten ernst, heilte und tröstete sie und zeigt,
dass du kein Aufpasser und Rächer bist, sondern ein menschenfreundlicher Gott,
der dem Verirrten nachgeht, die Verlorenen zurückholt, alle und alles sorgfältig in den Händen hält.
Für seine Liebe zu den Menschen und für seine konsequente Hingabe an dich war Christus bereit,
Leid und Ungerechtigkeit zu tragen und am Kreuz für uns zu sterben.
Du aber hast ihn auferweckt und damit sein Leben,
sein Handeln und Lehren für uns als verbindlich bestätigt.
Das macht uns, deine Kirche, froh und zuversichtlich:
Wir müssen uns nicht länger der Leistung und dem Gesetz unterwerfen,
sondern können menschenfreundlich aufeinander zugehen und
offen miteinander unterwegs sein als Gemeinschaft der Glaubenden.

Hilf, gütiger Gott, und steh uns bei, zusammen mit den Verantwortlichen deines Volkes:
mit unserem Papst Franziskus, unserem Bischof N.,
mit allen Frauen und Männern im Dienst der Kirche.
Treuer Gott, deinem Herzen vertrauen wir die Menschen an,
die wir geliebt haben und die gestorben sind.
Sei du ihnen die Heimat, nach der auch wir uns sehnen.
Zusammen mit Maria, der Mutter Jesu, dem hl. Josef, seinem Ziehvater,
allen heiligen Frauen und Männern und mit den Menschen,
die uns im Glauben ein Vorbild sind, wollen wir dich loben und preisen durch Jesus Christus.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.
Quelle unbekannt

Vaterunser

Immanuel, dat heescht Gott ass mat eis. Gott ass mat eis a bäi eis, wa mir ee fir deen aneren dosinn. Dacks kënne mir nëmmen un déi denken, déi an Nout sinn. Loosse mir si all, déi Misär hunn, elo an eist Gebiet mat aschléissen, wa mir mat de Wierder vun eisem Här Jesus viru Gott trieden: Vater unser …

Friddensgebiet

Den Numm Jesus bedeit, dass Gott géif retten. Froe mir hien dorëm, dass hien eis Welt vun aller Nout rett an eis säi Fridde schenkt. Gudde Gott, kuck net op eis Feeler an eis Sënden. Kuck op eise gudde Wëllen a schenk eis ëmmer nees däi Fridden.

Schlussgebiet

Allmächtege Gott, du hues eis an dëser Moolzecht däin Heel zougesot
an eis elo schonn Undeel doru ginn.
Looss eis d’Komme vun dengem Jong an der Freed erwaarden
a maach eis em sou äifreger an dengem Déngscht,
wat d’Fest vun senger Gebuert ëmmer méi no kennt.
Dorëms biede mir duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Nous avons reçu dans ton sacrement, Seigneur, le gage de la rédemption; accorde-nous une ferveur qui grandisse à l’approche de Noël, pour bien fêter la naissance de ton Fils. Lui qui règne.

Allmächtiger Gott, in dieser Feier hast du uns ein Zeichen des neuen Lebens geschenkt. Lass in uns Glaube und Liebe wachsen und mach uns um so eifriger in deinem Dienst, je mehr das Geburtsfest des Retters herannaht. Darum bitten wir durch ihn, Jesus Christus, unseren Herrn.


Mass vum 12. Dezember
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 24. Dezember

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement