Kreuzerhöhung - 24. Sonndeg am Joereskrees C - 13./14.9.2025


Home Back Print Kontakt

24. Sonndeg am Joereskrees C - 13./14.9.2025 - © Carlo Morbach - 10.9.2025

Kreuzerhöhung - 24. Sonndeg am Joereskrees C - 13./14.9.2025


De 14. September feiere mir an der Kierch d'Fest "Kreuzerhöhung". Mat dësem Fest kucke mir an dëser Zäit op de Karfreideg. A ville Kierche gëtt et bis haut ee Kräizreliquiar mat engem Spläiter vum Kräiz vum Jesus. Och wann een iwwer d'Echtheet vun dëse Kräizspläiteren seng Bedenke kann hunn, sou ass a bleift et eng Erënnerung un déi historesch Tatsaach vun der Kräizegung vum Jesus. Loosse mir eis och haut dorun erënneren an iwwer d'Bedeitung fir eis als gleeweg Chrëschten nodenken. Begréisse mir eise gekräizegten an Operstanenen Här Jesus an eiser Mëtt.


Här Jesus Christus, du hues dat schwéiert Kräiz gedroen. Här, erbaarm dech.

Här Jesus Christus, du bass um Kräiz fir eis gestuerwen. Christus, erbaarm dech.

Här Jesus Christus, duerch däi Kräiz hues du d'Welt erléist. Här, erbaarm dech. 


Dagesgebiet


Allmächtiger Gott, deinem Willen gehorsam, hat dein geliebter Sohn den Tod am Kreuz auf sich genommen, um alle Menschen zu erlösen. Gib, dass wir in der Torheit des Kreuzes deine Macht und Weisheit erkennen und in Ewigkeit teilhaben an der Frucht der Erlösung. Darum bitten wir durch Jesus Christus.


Seigneur Dieu, tu as voulu qu'en acceptant la croix, ton Fils unique saive l'humanité; nous t'en prions: fais qu'ayant connu dès ici-bas ce mystère, nous aobtenions au ciel les fruits de la rédemption. Par Jésus Christ.


Liesungen - Kreuzerhöhung: Num 21,4–9 / Phil 2,6–11 / Joh 3,13–17


Lesung aus dem Buch Númeri.

In jenen Tagen brachen die Israeliten vom Berg Hor auf und schlugen die Richtung zum Roten Meer ein, um Edom zu umgehen. Das Volk aber verlor auf dem Weg die Geduld, es lehnte sich gegen Gott und gegen Mose auf und sagte: Warum habt ihr uns aus Ägypten heraufgeführt? Etwa damit wir in der Wüste sterben? Es gibt weder Brot noch Wasser und es ekelt uns vor dieser elenden Nahrung. Da schickte der Herr Feuerschlangen unter das Volk. Sie bissen das Volk und viel Volk aus Israel starb. Da kam das Volk zu Mose und sagte: Wir haben gesündigt, denn wir haben uns gegen den Herrn und gegen dich aufgelehnt. Bete zum Herrn, dass er uns von den Schlangen befreit! Da betete Mose für das Volk. Der Herr sprach zu Mose: Mach dir eine Feuerschlange und häng sie an einer Stange auf! Jeder, der gebissen wird, wird am Leben bleiben, wenn er sie ansieht. Mose machte also eine Schlange aus Kupfer und hängte sie an einer Stange auf. Wenn nun jemand von einer Schlange gebissen wurde und zu der Kupferschlange aufblickte, blieb er am Leben.


Kv Vergesst die Taten Gottes nicht! 

Lausche, mein Volk, meiner Weisung! *
Neigt euer Ohr den Worten meines Mundes!
Ich öffne meinen Mund zu einem Spruch; *
ich will Geheimnisse der Vorzeit verkünden.
 – (Kv)
Wenn Gott dreinschlug, fragten sie nach ihm, *
kehrten um und suchten ihn.
Sie dachten daran, dass Gott ihr Fels ist *
und Gott, der Höchste, ihr Erlöser.
 – (Kv)
Doch sie täuschten ihn mit ihrem Mund *
und belogen ihn mit ihrer Zunge.
Ihr Herz hielt nicht fest zu ihm, *
sie hielten seinem Bund nicht die Treue.
 – (Kv)
Doch er ist barmherzig, *
vergab die Schuld und vernichtete nicht.
Denn er dachte daran, dass sie Fleisch sind, *
nur ein Hauch, der vergeht und nicht wiederkehrt.
 – Kv


Lesung aus dem Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Philíppi.

Christus Jesus war Gott gleich, hielt aber nicht daran fest, Gott gleich zu sein, sondern er entäußerte sich und wurde wie ein Sklave und den Menschen gleich. Sein Leben war das eines Menschen; er erniedrigte sich und war gehorsam bis zum Tod, bis zum Tod am Kreuz. Darum hat ihn Gott über alle erhöht und ihm den Namen verliehen, der größer ist als alle Namen, damit alle im Himmel, auf der Erde und unter der Erde ihr Knie beugen vor dem Namen Jesu und jeder Mund bekennt: „Jesus Christus ist der Herr“ – zur Ehre Gottes, des Vaters.


Halleluja. Halleluja. Wir beten dich an, Herr Jesus Christus, und preisen dich; denn durch dein heiliges Kreuz hast du die Welt erlöst. Halleluja.


Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes.

In jener Zeit sprach Jesus zu Nikodémus: Niemand ist in den Himmel hinaufgestiegen außer dem, der vom Himmel herabgestiegen ist: der Menschensohn. Und wie Mose die Schlange in der Wüste erhöht hat, so muss der Menschensohn erhöht werden, damit jeder, der glaubt, in ihm ewiges Leben hat. Denn Gott hat die Welt so sehr geliebt, dass er seinen einzigen Sohn hingab, damit jeder, der an ihn glaubt, nicht verloren geht, sondern ewiges Leben hat. Denn Gott hat seinen Sohn nicht in die Welt gesandt, damit er die Welt richtet, sondern damit die Welt durch ihn gerettet wird.


Lecture du livre des Nombres.

En ces jours-là, en chemin à travers le désert, le peuple perdit courage. Il récrimina contre Dieu et contre Moïse : « Pourquoi nous avoir fait monter d’Égypte ? Était-ce pour nous faire mourir dans le désert, où il n’y a ni pain ni eau ? Nous sommes dégoûtés de cette nourriture misérable ! » Alors le Seigneur envoya contre le peuple des serpents à la morsure brûlante, et beaucoup en moururent dans le peuple d’Israël. Le peuple vint vers Moïse et dit : « Nous avons péché, en récriminant contre le Seigneur et contre toi. Intercède auprès du Seigneur pour qu’il éloigne de nous les serpents. » Moïse intercéda pour le peuple, et le Seigneur dit à Moïse : « Fais-toi un serpent brûlant, et dresse-le au sommet d’un mât : tous ceux qui auront été mordus, qu’ils le regardent, alors ils vivront ! » Moïse fit un serpent de bronze et le dressa au sommet du mât. Quand un homme était mordu par un serpent, et qu’il regardait vers le serpent de bronze, il restait en vie !


R/ N’oubliez pas les exploits du Seigneur!

Nous avons entendu et nous savons
ce que nos pères nous ont raconté ;
nous le redirons à l’âge qui vient,
les titres de gloire du Seigneur.

Quand Dieu les frappait, ils le cherchaient,
ils revenaient et se tournaient vers lui :
ils se souvenaient que Dieu est leur rocher,
et le Dieu Très-Haut, leur rédempteur.

Mais de leur bouche ils le trompaient,
de leur langue ils lui mentaient.
Leur cœur n’était pas constant envers lui ;
ils n’étaient pas fidèles à son alliance.

Et lui, miséricordieux,
au lieu de détruire, il pardonnait.
Il se rappelait : ils ne sont que chair,
un souffle qui s’en va sans retour.


Lecture de la lettre de saint Paul Apôtre aux Philippiens.

Le Christ Jésus,ayant la condition de Dieu, ne retint pas jalousement le rang qui l’égalait à Dieu. Mais il s’est anéanti, prenant la condition de serviteur, devenant semblable aux hommes. Reconnu homme à son aspect, il s’est abaissé, devenant obéissant jusqu’à la mort, et la mort de la croix. C’est pourquoi Dieu l’a exalté : il l’a doté du Nom qui est au-dessus de tout nom, afin qu’au nom de Jésus
tout genou fléchisse au ciel, sur terre et aux enfers, et que toute langue proclame : « Jésus Christ est Seigneur » à la gloire de Dieu le Père.


Alléluia. Alléluia. Nous t’adorons, ô Christ, et nous te bénissons: par ta Croix, tu as racheté le monde. Alléluia.


Évangile de Jésus Christ selon saint Jean.

En ce temps-là, Jésus disait à Nicodème : « Nul n’est monté au ciel sinon celui qui est descendu du ciel, le Fils de l’homme. De même que le serpent de bronze fut élevé par Moïse dans le désert, ainsi faut-il que le Fils de l’homme soit élevé, afin qu’en lui tout homme qui croit ait la vie éternelle. Car Dieu a tellement aimé le monde qu’il a donné son Fils unique, afin que quiconque croit en lui ne se perde pas, mais obtienne la vie éternelle. Car Dieu a envoyé son Fils dans le monde, non pas pour juger le monde, mais pour que, par lui, le monde soit sauvé. »


Priedegt


"In hoc signo vinces." Mëtt August war ech mat Frënn ënnerwee um Grondhaff an hu mir mol dat Kräiz, wat do um Flouer steet, méi genee ugekuckt. 1939 ass dëst Kräiz deemools zur Joerhonnertfeier vun der Onofhängegkeet opgeriicht ginn an et erënnert un déi éischt Spuere vu chrëschtlechem Liewen an eisem Eck. Um Grondhaff stoung eng kleng Méchelskierch. An d'Kräiz weist drop hin, dass op dëser Plaz den hellege Willibrord een éischten Altor opgeriicht soll hunn.


Uewen um Kräiz ass dann de Saz agemeesselt: In hoc signo vinces. - An/ënnert dësem Zeeche wäerts du gewannen. Dee Saz ass bekannt an der Geschicht, dass hien op de Keeser Konstantin zeréck gefouert gëtt. Den 28. Oktober 312 koum et bäi der milvëscher Bréck viru Roum zu enger Schluecht tëschent dem Konstantin a sengem Rival Maxentius. An enger Visioun ass Christus dem Konstantin erschéngen an huet him gesot, dass hien d'Zeeche vum Kräiz géint seng Feinde soll asetzen. Den Eusebius vun Caesarea beriicht dëst Geschéien a senger Liewensbeschreiwung vum Keeser Konstantin.[1] Beim Eusebius am griicheschen Text heescht et allerdéngs just kuerz: „Ἐν τούτῳ νίκα“ (En toutō nika - In diesem (Zeichen) siege). De Konstantin huet laang Zäit gebraucht fir dat Zeechen ze verstoen. Nuets ass him du Christus erschéngen, deen him den Optrag ginn hätt, dat Zeechen, wat hie gesinn hat, als eng Aart Standarte maachen ze loossen, fir et an der Schluecht géint seng Feinden ze verwenden.[2] Moies huet de Konstantin Handwierker geruff, déi no senger Beschreiwung dat Zeechen nogebaut hunn. Den Eusebius beschreift dat zimmlech genee.[3] Eng Aart Kräiz ass entstanen an uewen dann ee Kranz an deem déi zwee Ufanksbuschtawe vu Christus dra gemaach goufen, déi griichesch Buschtawe Chi a Rho. Fir eis gesinn si aus wéi een X an ee P. Bis haut gëllen des béid Buschtawen als Christusmonogramm an als Erkennungszeechen.


Am Zeeche vu Christus sollt also de Keeser iwwer seng Feinde gewannen. Bis haut gëtt nawell gären dat esou gesinn: D'Kräiz als ee mächtegt Zeeche fir Christus, deen op der Säit vun deene Gudde steet. Wann een d'Liesung aus dem Buch Numeri an d'Evangelium vun haut kuckt, da kéint ee béid Texter effektiv och esou liesen. D'Kräiz gëtt eis eng gewësse Muecht iwwer anerer. Mä kënne mir haut nach esou a quasi militäreschen, triumphalistesche Kategorien denken an handelen? Ass d'Kräiz een Zeeche vu Stäerkt am militäresche Sënn?


An dësen Zäite, wou mir jo erëm bal a virmodern Zäiten zeréck verfalen an erëm iwwerall mat Krichslogik operéieren, kéint ee verleet sinn esou ze denken. Dobäi war d'Kräiz een absolutt Folterinstrument. Et war eng vun deene grausaamste Strofen, déi sech Mënsche jee erduecht haten. Ee Mënsch um Kräiz war een absolutten Näischt. Wéi kann dat also een Zeeche vu Gewanne sinn?


Dofir ass et a mengen Ae ganz wichteg, wa mir eise Bléck op d'Liesung aus dem Philipperbréif werfen. Dësen Hymnus soll een eigentlech als Chrëscht auswenneg kënnen an all Dag bieden. Dee géif eis eppes ganz Wichteges léieren, nämlech Bescheidenheet an Demut. D'Kräiz ass net een Zeeche vu Muecht iwwer anerer. D'Kräiz ass een Zeechen, dass um Enn eenzeg an eleng d'Demut an d'Léift gewannen an zwar géint all Muecht a Gewalt.


Et ass wuel richteg, dass am Zeeche vum Kräiz, dass am Zeeche vu Christus d'Chrëschten an eiser Welt eppes kënne bewierken. Awer si hu keng politesch, keng militäresch, keng wirtschaftlech Muecht. Si hunn eenzeg an eleng d'Muecht vun der Léift, dem Fridden an der Gerechtegkeet. Chi a Rho, des béid griichesch Buschtawen sti fir Christus, den Erléiser, deen eben net mat Gewalt a Muecht an de Laf vun der Geschicht agegraff huet, mä mat Léift. Dat ass et, wat zielt. An deem Zeeche kënne mir och haut gewannen, am Zeeche vun der Léift! Mir kënnen des Welt nëmmen doduerch zum Gudde féieren. „Ἐν τούτῳ νίκα“ (En toutō nika) - "In hoc signo vinces", kënne mir da fir eis huelen, awer wuel och nëmmen dann.


[1] Eusebius von Caesarea, De vita Constantini. Über das Leben Konstantins, Fontes Christiani Bd. 83, Brepols 2007, 1, 28-31.

[2] Ebd. 1, 29.

[3] Ebd. 1, 31.


Fürbitten


Leeë mir eis Uleies eisem gekräizegten Här Jesus Christus un d'Häerz:


* Schéck allen, déi schwéier un engem perséinleche Kräiz droen, een, deen hinnen hëlleft wéi de Simon vu Kyrene. Christus, héier eis.


* Schenk allen, déi sech mat dem Kräiz an hirem Liewen, mat Krankheet an Nout schwéier dinn, Vertrauen an däi Wuert, dat erëm opriicht. Christus, héier eis.


* Haut um Weltdag vun de Medien, looss all déi, déi an de soziale Kommunikatiounsmëttele schaffen, ee gutt Gespier hu fir d'Wourecht an d'Gerechtegkeet an eiser Welt. Christus, héier eis.


* Féier all eis Verstuerwen an däi Räich vum Fridden an der Rou. Christus, héier eis.


D'Kräiz steet als Zeeche vu Christus an eiser Welt, dee Gerechtegkeet bréngt. Looss all Mënsche spieren, dass du bäi hinne bass an hirem Leed a schenk hinnen nei Hoffnung. Dech luewe mir, elo an ëmmer. Amen. 


II.


En ce dimanche qui nous rassemble autour de la croix qui a changé la face du monde, tournons-nous vers le Seigneur de la vie pour lui confier notre prière.

Dieu de miséricorde, viens à notre secours. 

Prions pour nos pasteurs, appelés à conduire le peuple; qu’ils soient toujours animés de l’attitude miséricordieuse du Père.

Prions pour les députés qui siègent au sein de nos gouvernements, responsables d’établir les lois et de voir à leur application; qu’ils soient toujours inspirés par le souci du bien commun.

Prions pour toutes les personnes qui désespèrent et sont tentées par la délinquance; qu’elles trouvent du soutien chez leurs frères et sœurs en Église.

Prions pour nos communautés qui se détourne parfois de sa source divine; qu’elle revienne sans cesse au Dieu qui ne rompt jamais son Alliance.

Dieu notre Père, toi qui as voulu nous sauver par la croix de ton Fils, nous te prions. Réponds favorablement à notre supplication pour que nous trouvions en toi seul notre joie. Nous te le demandons par Jésus, le Ressuscité, lui qui règne avec toi et le Saint-Esprit, maintenant et pour les siècles des siècles. Amen. (https://fr.novalis.ca)


Gowegebiet


Herr, unser Gott, dieses heilige Opfer hat auf dem Altar des Kreuzes die Sünde der ganzen Welt hinweggenommen. Es mache auch uns rein von aller Schuld. Darum bitten wir durch Christus, unseren Herrn.


Nous t'en supplions, Seigneur: que l'offrande du sacrifice nous purifie de tout péché, puisque, sur l'autel de la croix, elle a enlevé le péché du monde entier. Par le Christ


Vaterunser


"Christus Jesus war Gott gleich, hielt aber nicht daran fest, Gott gleich zu sein, sondern er entäußerte sich und wurde wie ein Sklave und den Menschen gleich." Wa Christus eis als Mënsche gläich ginn ass, da misste mir eis och géigesäiteg als Bridder a Schwësteren, als Mënsche vu gläichem Strand ugesinn. Biede mir eise gemeinsame Papp dorëm, dass mir zu echte Bridder a Schwëstere ginn, mat de Wierder vun eisem Här Jesus: Vater unser im Himmel, …


Friddensgebiet


Fridde kann et an eiser Welt ginn, wa mir selwer een deem aneren hëllef säi Kräiz ze droen, wa mir also solidaresch sinn. Dat fält natierlech heiansdo ganz schwéier. Dofir biede mir: Här Jesus, kuck net op eis Feeler mä op eise gudde Wëllen a schenk eis all däi Fridden.


Schlussgebiet


Herr Jesus Christus, du hast am Holz des Kreuzes der Welt das ewige Leben erworben. Führe uns durch diese Feier, in der wir deinen geopferten Leib empfangen haben, zur Herrlichkeit der Auferstehung. Der du lebst und herrschest in alle Ewigkeit.


Fortifiés par cette nourriture sainte, nous te supplions, Seigneur Jésus Christ: conduis à la gloire de la résurrection ceux que tu as rchetés par le bois de la croix qui fait vivre. Toi qui vis et règnes pour les siècles des siécles. Amen.


Mass vum 7. September
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement