
|
|
Ouschteren 20.4.2025 C
Ouschteren 20.4.2025 C
Léif Matchrëschten! Frou Ouschtere fir iech all! Halleluja! Mir feieren Ouschteren! Et ass e Fest wou Mënschen sech erëm gesinn. Deemools hunn d'Frënn de Jesus erëm gesinn no deene grausamen Deeg vum Dout. A mir kucken iergendwéi och an déi Zäit, wou mir all eis Leit erëm gesinn, déi eis verlooss hunn. Wéi dat wäert sinn, ass eis haut verbuergen. An awer léist eis d'Hoffnung op een Erëmgesinn a Beweegung geroden. Deemools sinn d'Frënn bäi d'Graf gaangen. Vläicht sollte mir haut eis bäi déi Mënsche beméien, déi an Nout sinn, an hinnen nei Freed bréngen. Loosse mir eisen Här Jesus begréissen an ëm Hëllef froen, dass mir d'Ouschterfreed an eis Welt vun haut kënnen eraus droen.
Här Jesus Christus, du hues Kräiz a Leed gedroen. Kyrie eleison. Här Jesus Christus, du bass operstane vun den Doudegen. Christe eleison. Här Jesus Christus, mir wëllen deng Jünger sinn. Kyrie eleison.
Tagesgebet
Allmächtiger, ewiger Gott, am heutigen Tag hast du durch deinen Sohn den Tod besiegt und uns den Zugang zum ewigen Leben erschlossen. Darum begehen wir in Freude das Fest seiner Auferstehung. Schaffe uns neu durch deinen Geist, damit auch wir auferstehen und im Licht des Lebens wandeln. Darum bitten wir durch Jesus Christus.
Aujourd'hui, Dieu notre Père, tu nous ouvres la vie éternelle par la victoire de ton Fils sur la mort, et nous fêtons sa résurrection. Que ton Esprit fasse de nous des hommes nouveaux, pour que nous ressuscitions avec le Christ dans la lumière de la vie. Lui qui vit et règne avec toi et le Saint Esprit, maintenant et pour les siècles des siècles. Amen !
Liesungen: Apg 10,34a.37–43 / Kol 3,1–4 oder 1 Kor 5,6b–8 / Joh 20,1–18
Lesung aus der Apostelgeschichte. In jenen Tagen begann Petrus zu reden und sagte: Ihr wisst, was im ganzen Land der Juden geschehen ist, angefangen in Galiläa, nach der Taufe, die Johannes verkündet hat: wie Gott Jesus von Nazaret gesalbt hat mit dem Heiligen Geist und mit Kraft, wie dieser umherzog, Gutes tat und alle heilte, die in der Gewalt des Teufels waren; denn Gott war mit ihm. Und wir sind Zeugen für alles, was er im Land der Juden und in Jerusalem getan hat. Ihn haben sie an den Pfahl gehängt und getötet. Gott aber hat ihn am dritten Tag auferweckt und hat ihn erscheinen lassen, zwar nicht dem ganzen Volk, wohl aber den von Gott vorherbestimmten Zeugen: uns, die wir mit ihm nach seiner Auferstehung von den Toten gegessen und getrunken haben. Und er hat uns geboten, dem Volk zu verkünden und zu bezeugen: Dieser ist der von Gott eingesetzte Richter der Lebenden und der Toten. Von ihm bezeugen alle Propheten, dass jeder, der an ihn glaubt, durch seinen Namen die Vergebung der Sünden empfängt.
Kv Das ist der Tag, den der Herr gemacht; wir wollen jubeln und uns über ihn freuen. Oder: Kv Halleluja.
Danket
dem Herrn, denn er ist gut, *
Lesung aus dem Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Kolossä. Schwestern und Brüder! Seid ihr nun mit Christus auferweckt, so strebt nach dem, was oben ist, wo Christus zur Rechten Gottes sitzt! Richtet euren Sinn auf das, was oben ist, nicht auf das Irdische! Denn ihr seid gestorben und euer Leben ist mit Christus verborgen in Gott. Wenn Christus, unser Leben, offenbar wird, dann werdet auch ihr mit ihm offenbar werden in Herrlichkeit.
oder: Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Korinth. Schwestern und Brüder! Wisst ihr nicht, dass ein wenig Sauerteig den ganzen Teig durchsäuert? Schafft den alten Sauerteig weg, damit ihr neuer Teig seid! Ihr seid ja schon ungesäuertes Brot; denn als unser Paschalamm ist Christus geopfert worden. Lasst uns also das Fest nicht mit dem alten Sauerteig feiern, nicht mit dem Sauerteig der Bosheit und Schlechtigkeit, sondern mit den ungesäuerten Broten der Aufrichtigkeit und Wahrheit!
Sequenz
Singt
das Lob dem Osterlamme,
Halleluja. Halleluja. Unser Paschalamm ist geopfert: Christus. So lasst uns das Festmahl feiern im Herrn. Halleluja.
Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes. Am ersten Tag der Woche kam Maria von Magdala frühmorgens, als es noch dunkel war, zum Grab und sah, dass der Stein vom Grab weggenommen war. Da lief sie schnell zu Simon Petrus und dem anderen Jünger, den Jesus liebte, und sagte zu ihnen: Sie haben den Herrn aus dem Grab weggenommen und wir wissen nicht, wohin sie ihn gelegt haben. Da gingen Petrus und der andere Jünger hinaus und kamen zum Grab; sie liefen beide zusammen, aber weil der andere Jünger schneller war als Petrus, kam er als Erster ans Grab. Er beugte sich vor und sah die Leinenbinden liegen, ging jedoch nicht hinein. Da kam auch Simon Petrus, der ihm gefolgt war, und ging in das Grab hinein. Er sah die Leinenbinden liegen und das Schweißtuch, das auf dem Haupt Jesu gelegen hatte; es lag aber nicht bei den Leinenbinden, sondern zusammengebunden daneben an einer besonderen Stelle. Da ging auch der andere Jünger, der als Erster an das Grab gekommen war, hinein; er sah und glaubte. Dann kehrten die Jünger wieder nach Hause zurück. Maria aber stand draußen vor dem Grab und weinte. Während sie weinte, beugte sie sich in die Grabkammer hinein. Da sah sie zwei Engel in weißen Gewändern sitzen, den einen dort, wo der Kopf, den anderen dort, wo die Füße des Leichnams Jesu gelegen hatten. Diese sagten zu ihr: Frau, warum weinst du? Sie antwortete ihnen: Sie haben meinen Herrn weggenommen und ich weiß nicht, wohin sie ihn gelegt haben. Als sie das gesagt hatte, wandte sie sich um und sah Jesus dastehen, wusste aber nicht, dass es Jesus war. Jesus sagte zu ihr: Frau, warum weinst du? Wen suchst du? Sie meinte, es sei der Gärtner, und sagte zu ihm: Herr, wenn du ihn weggebracht hast, sag mir, wohin du ihn gelegt hast! Dann will ich ihn holen. Jesus sagte zu ihr: Maria! Da wandte sie sich um und sagte auf Hebräisch zu ihm: Rabbuni!, das heißt: Meister. Jesus sagte zu ihr: Halte mich nicht fest; denn ich bin noch nicht zum Vater hinaufgegangen. Geh aber zu meinen Brüdern und sag ihnen: Ich gehe hinauf zu meinem Vater und eurem Vater, zu meinem Gott und eurem Gott. Maria von Magdala kam zu den Jüngern und verkündete ihnen: Ich habe den Herrn gesehen. Und sie berichtete, was er ihr gesagt hatte.
Lecture du livre des Actes des Apôtres. En ces jours-là Pierre prit la parole et dit: Vous savez ce qui s’est passé à travers tout le pays des Juifs, depuis les commencements en Galilée, après le baptême proclamé par Jean: Jésus de Nazareth, Dieu lui a donné l’onction d’Esprit Saint et de puissance. Là où il passait, il faisait le bien et guérissait tous ceux qui étaient sous le pouvoir du diable, car Dieu était avec lui. Et nous, nous sommes témoins de tout ce qu’il a fait dans le pays des Juifs et à Jérusalem. Celui qu’ils ont supprimé en le suspendant au bois du supplice, Dieu l’a ressuscité le troisième jour. Il lui a donné de se manifester, non pas à tout le peuple, mais à des témoins que Dieu avait choisis d’avance, à nous qui avons mangé et bu avec lui après sa résurrection d’entre les morts. Dieu nous a chargés d’annoncer au peuple et de témoigner que lui-même l’a établi Juge des vivants et des morts. C’est à Jésus que tous les prophètes rendent ce témoignage : Quiconque croit en lui reçoit par son nom le pardon de ses péchés.
R/ Voici le jour que fit le Seigneur, qu’il soit pour nous jour de fête et de joie !
Rendez
grâce au Seigneur : Il est bon !
Le
bras du Seigneur se lève,
La
pierre qu’ont rejetée les bâtisseurs
Lecture de la lettre de saint Paul apôtre aux Colossiens. Frères et soeurs, si vous êtes ressuscités avec le Christ, recherchez les réalités d’en haut: c’est là qu’est le Christ, assis à la droite de Dieu. Pensez aux réalités d’en haut, non à celles de la terre. En effet, vous êtes passés par la mort, et votre vie reste cachée avec le Christ en Dieu. Quand paraîtra le Christ, votre vie, alors vous aussi, vous paraîtrez avec lui dans la gloire.
ou bien Lecture de la première lettre de saint Paul apôtre aux Corinthiens. Frères et soeurs, ne savez-vous pas qu’un peu de levain suffit pour que fermente toute la pâte? Purifiez-vous donc des vieux ferments, et vous serez une pâte nouvelle, vous qui êtes le pain de la Pâque, celui qui n’a pas fermenté. Car notre agneau pascal a été immolé: c’est le Christ. Ainsi, célébrons la Fête, non pas avec de vieux ferments, non pas avec ceux de la perversité et du vice, mais avec du pain non fermenté, celui de la droiture et de la vérité.
SÉQUENCE
À
la Victime pascale,
L'Agneau
a racheté les brebis ;
La
mort et la vie s'affrontèrent
«
Dis-nous, Marie Madeleine,
«
J'ai vu le sépulcre du Christ vivant,
J'ai
vu les anges ses témoins,
Le
Christ, mon espérance, est réssuscité !
Nous
le savons : le Christ
Roi
victorieux,
Alléluia. Alléluia. Notre Pâque immolée, c’est le Christ! Célébrons la Fête dans le Seigneur! Alléluia.
Évangile de Jésus Christ selon saint Jean. Le premier jour de la semaine, Marie Madeleine se rend au tombeau de grand matin ; c’était encore les ténèbres. Elle s’aperçoit que la pierre a été enlevée du tombeau. Elle court donc trouver Simon-Pierre et l’autre disciple, celui que Jésus aimait, et elle leur dit: «On a enlevé le Seigneur de son tombeau, et nous ne savons pas où on l’a déposé.» Pierre partit donc avec l’autre disciple pour se rendre au tombeau. Ils couraient tous les deux ensemble, mais l’autre disciple courut plus vite que Pierre et arriva le premier au tombeau. En se penchant, il s’aperçoit que les linges sont posés à plat; cependant il n’entre pas. Simon-Pierre, qui le suivait, arrive à son tour. Il entre dans le tombeau; il aperçoit les linges, posés à plat, ainsi que le suaire qui avait entouré la tête de Jésus, non pas posé avec les linges, mais roulé à part à sa place. C’est alors qu’entra l’autre disciple, lui qui était arrivé le premier au tombeau. Il vit, et il crut. Jusque-là, en effet, les disciples n’avaient pas compris que, selon l’Écriture, il fallait que Jésus ressuscite d’entre les morts. Ensuite, les disciples retournèrent chez eux. Marie Madeleine se tenait près du tombeau, au-dehors, tout en pleurs. Et en pleurant, elle se pencha vers le tombeau. Elle aperçoit deux anges vêtus de blanc, assis l’un à la tête et l’autre aux pieds, à l’endroit où avait reposé le corps de Jésus. Ils lui demandent: «Femme, pourquoi pleures-tu?» Elle leur répond: «On a enlevé mon Seigneur, et je ne sais pas où on l’a déposé.» Ayant dit cela, elle se retourna; elle aperçoit Jésus qui se tenait là, mais elle ne savait pas que c’était Jésus. Jésus lui dit: «Femme, pourquoi pleures-tu? Qui cherches-tu?» Le prenant pour le jardinier, elle lui répond: «Si c’est toi qui l’as emporté, dis-moi où tu l’as déposé, et moi, j’irai le prendre.» Jésus lui dit alors: «Marie!» S’étant retournée, elle lui dit en hébreu: «Rabbouni!», c’est-à-dire: Maître. Jésus reprend: «Ne me retiens pas, car je ne suis pas encore monté vers le Père. Va trouver mes frères pour leur dire que je monte vers mon Père et votre Père, vers mon Dieu et votre Dieu.» Marie Madeleine s’en va donc annoncer aux disciples: «J’ai vu le Seigneur!», et elle raconta ce qu’il lui avait dit.
Priedegt
"Gott aber hat ihn am dritten Tag auferweckt." (Apg 10, 40a) "Seid ihr nun mit Christus auferweckt." (Kol 3, 1a) "Denn sie hatten noch nicht die Schrift verstanden, dass er von den Toten auferstehen müsse." (Joh 20, 9) Am Fong schwätzen eis biblesch Texter vun haut ganz dezent vun der Opersteeung. Ouni Opreegung gëtt fest gehalen, dass de Jesus operstanen ass. Et gëtt eis net gesot, wéi dat gaangen ass. Et gëtt keng Beschreiwungen. Wat ass deemno "Opersteeung"? Wéi kënne mir eis dat virstellen? Wat bewierkt d'Opersteeung vum Jesus? Wat hu mir dovun?
Am Glawensbekenntnis, dat virun 1700 Joer um 1. Konzil vun Nicäa niddergeschriwwe gouf, heescht et ganz einfach: (der) "auferstanden ist am dritten Tag"[1]. Och am grousse Credo, deen 381 zu Konstantinopel de Credo vun Nicäa erweidert huet an dee bis haut an eise Massen op Latäin gesonge gëtt, heescht et kuerz: (er) "ist am dritten Tage auferstanden nach der Schrift"[2]. Dat wichtegst Ereegnis vun eisem Glawe gëtt ganz einfach a knapp duergestallt sou wuel an den Texter vun der Bibel wéi och an de Bekenntnisser vun eiser Kierch.
Allerdéngs huet dat da wuel d'Dieren op gemaach fir esou munnech fantasievoll Virstellungen. Biller a Lidder beschreiwen zimmlech drastesch a plastesch, wat de Jesus wärend der Zäit vu sengem Dout gemaach huet. Munch Virstellung beschreiwen säin Erofgoen an d'Hell oder och an d'Räich vun den Doudegen. Bis viru Joren huet ee Gesanksveräin an engem vun den Dierfer, déi ech betreit hunn, mat grousser Reegelméissegkeet an och mat déiwer Iwwerzeegung ee Lidd gesongen, dat nawell genee dat alles beschreift. Sou schaureg schéi Sätz wéi "Hölle ist überwunden, Satan ist angebunden" kommen do vir. Ech muss jo soen, dass ech mat esou Texter net ganz vill kann ufänken, well si mäin Denken dann dach zimmlech fuerderen. Wat heescht et, dass Christus d'Hell iwwerwonnen an den Däiwel ugestréckt soll hunn? Dat fält total aus mengem Horizont vum Denken eraus.
Grad an eiser Zäit fält et extreem schwéier ze soen, dass d'Hell an den Däiwel, also dat Béist, iwwerwonne sinn. Ass et net grad haut erëm däitlech, dass d'Hell iwwerall opgaangen ass, do wou Krich a Misär sech breet maachen? Mir Mënsche sinn ëmmer nees anere Mënschen hier Däiwelen. Mir zerstéieren eis Ëmwelt, brénge Mënschen aus Gurmangsegkeet ëm, loosse Mënschen am Mier erdrénken, loossen si verhéngeren an erdiischteren, beuten si aus. Ass dat net Hell genuch? Wou huet dann do Christus d'Hell iwwerwonnen? Wou ass do den Däiwel ugestréckt?
Et ass richteg, fir drun ze gleewen, dass Christus den Dout iwwerwonnen huet. Awer eis Welt ass elo nach voll vun Dout. Besonnesch schlëmm ass et do, wou mir selwer den Dout erbäi féieren. Eis Welt ass net gutt, och haut net op Ouschteren! Ouschteren ass deemno net einfach ee frout Fest, wou mir eis op d'Sich no Ouschtereeër maachen a fir de Rescht eis Aen zou maachen.
Déi biblesch Texter ginn eis grad haut eng Rei Hiweiser, déi eis sollten ureegen een neie Wee an der Welt ze goen. A sengem Bréif un d'Leit vu Kolossä schreift de Paulus: "Seid ihr nun mit Christus auferweckt, so strebt nach dem, was oben ist, wo Christus zur Rechten Gottes sitzt! Richtet euren Sinn auf das, was oben ist, nicht auf das Irdische!" (Kol 3, 1-2) Mir sollen eis net zefridde gi mat eisem Räichtum a Wuelstand. Dat alles ass net wichteg. Et féiert eben éischter zu enger Welt mat Ongerechtegkeet a Misär a bereet esou ville Mënschen dann och eng reegelrecht Hell. Et ass eis Aufgab den Däiwelskrees vum Misär an der Welt ze duerchbriechen an ze handele wéi de Jesus selwer. Dat wier Opersteeung. Et wier eng Opersteeung an een neit Liewe fir vill Mënschen an Nout an esou och fir eis selwer.
"Er hat uns geboten, dem Volk zu verkünden und zu bezeugen" (Apg 10, 42a), heescht et an der Apostelgeschicht. "Bezeien" bedeit, dass een sech asetzt. Et heescht, dass mir der Hell hei an der Welt een Enn solle setzen. "Hölle ist überwunden, Satan ist angebunden", dat wier eis Aufgab. Mä sou laang mir nëmmen esou sangen an net handelen, bleift d'Hell bestoen.
Am grousse Credo (vgl. Mag 356) heescht et um Schluss mat dem Bléck op eis selwer: "Wir erwarten die Auferstehung der Toten ...". Opersteeung fir eis als Mënschen an der Welt ass eng Hoffnung, een Zil, op dat mir solle lass goen. Erwaarden heescht dann awer net, dass een sech hisetzt an ofwaart. Erwaardung ass ee konkreten Asaz, an zwar elo. Ouschtere kritt nëmmen dann ee Sënn, wa mir selwer hëllefen, dass Opersteeung fir all Mënsch an der Welt méiglech gëtt. Mir solle grad als Chrëschten dat als Zil vun eisem Wierken an Handelen hunn. Wa mir dat net hunn, ass och all frommt Sangen a Bieden hifälleg.
"Ich habe den Herrn gesehen" (Joh 20, 18b), seet d'Maria vu Magdala zu den Apostelen. Si huet net ee Phantom gesinn. Si huet de Jesus erkannt als deen, deen eng Botschaft an d'Welt bruecht huet, déi d'Mënsche fräi ka maachen. Si huet erkannt, dass Opersteeung heescht, dass een sech op de Wee mécht zu aneren. Et ass d'Hoffnung an d'Erwaardung, dass een nach doru gleeft, dass ee selwer eppes kann änneren an dëser Welt. Mir all kënnen heiansdo an eiser Angscht an Nout versenken. Mir kënnen heiansdo fir Momenter net weider wëssen. Awer mir mussen eis erhiewen. De Jesus ass aus dem Dout eraus geruff ginn. D'Maria vu Magdala ass aus hirer Trauer eraus geruff ginn. D'Apostele sinn aus hirer Lethargie eraus geruff ginn. Do duerch konnten si all nach eppes erwaarden, eng Opersteeung erwaarden. Erwaarde mir eis nach eppes Neies, eng nei Opersteeung? "Wir erwarten die Auferstehung der Toten und das Leben in der kommenden Welt." (Mag 356)
[1] Zitéiert no: Michael Kappes (Hg.), Jesus - Gottes und des Menschen Sohn. Nizäa 325 - 2025, Bonifatius Verlag Paderborn 2025, S. 12. [2] Magnificat Nr 356.
Fürbitten
Mir feieren d'Opersteeung vun eisem Här Jesus Christus. Hien huet och fir eis den Dout iwwerwonnen an eis Griewer opgemaach. Zu him wëlle mir bieden:
* Fir all Mënschen, déi haut d'Botschaft vun Ouschtere feieren, dass si d'Freed iwwer d'Opersteeung un anerer kënne weider ginn. Christus, héier eis.
* Fir all Mënschen, déi grad elo an deene leschten Deeg belaaschtend Erfarungen hu misste maachen, dass si hire Bléck erëm nei dem Liewe kënnen zouwenden a frou ginn. Christus, héier eis.
* Fir all Mënschen, déi op der Flucht sinn, oder déi a Krichsgebidder mussen aushalen, dass si an hirer Nout Hëllef fannen. Christus, héier eis.
* Fir all Mënschen, déi am Glawen un d'Opersteeung scho vun eis gaange sinn, dass du si an dengem Räich opgeholl hues. Christus, héier eis.
Jesus Christus, du bass vun den Doudegen operstanen an du gees eis am Liewe virop. Mir soen dir Merci elo an ëmmer. Amen.
II.
«Il vit, et il crut», nous redit l’évangile. Le monde nouveau est à nos portes. Le voyons-nous? Pour nous habiliter à reconnaître la présence du Ressuscité parmi nous, confions au Seigneur nos intentions de prière. Dieu de la vie, écoute-nous. – Pour l’Église, témoin du Christ ressuscité au milieu des peuples; afin qu’elle sache se faire proche de tous et toutes et trouver les mots et les attitudes pour révéler le Ressuscité, prions le Seigneur. – Pour les chefs des nations, responsables du bien-être collectif; afin qu’ils agissent pour que tous et toutes aient la vie, et la vie en abondance, prions le Seigneur. – Pour les malades, pour ceux et celles dont la vie semble vouloir les quitter; afin que le Ressuscité leur procure réconfort et salut, prions le Seigneur. – Pour les personnes aux prises avec des idées suicidaires; afin que le Dieu de la vie les interpelle et redonne du sens à leur existence, prions le Seigneur. – Pour nos communautés; afin qu’elles soient toujours davantage des témoins du Ressuscité au cœur du monde, prions le Seigneur. Dieu notre Père, rends ton peuple attentif à ta présence afin qu’il reconnaisse les signes de ta vie. Exauce nos demandes par Jésus, ton Fils, notre Seigneur. Amen. (https://fr.novalis.ca)
Gabengebet
Herr, unser Gott, nimm die Gaben an, die wir in österlicher Freude darbringen für das Opfer, durch das deine Kirche auf wunderbare Weise wiedergeboren und gestärkt wird. Darum bitten wir durch Christus, unseren Herrn.
Dans la joie de Pâques, Seigneur, nous t'offrons ce sacrifice: c'est par lui que ton Église, émervéillée de ta puissance, naît à la vie et reçoit sa nourriture. Par Jésus.
Hochgebet – „Ostern“
Präfation Für alles Sprießen und Sprossen, Keimen und Knospen, für jede kleine Blüte, die uns von deiner Größe erzählt.
Wir danken
dir für alles, was uns hoffen macht in dieser Zeit:
Du hast das
tote Leben
nicht
ins Leere gehen lassen,
Zeichen und
Wunder –
überall
um uns her. So singen wir voll Freude:
Sanctus
Gott wir
danken dir
für
Jesus, den Bruder, den du auferweckt hast.
In der
letzten Nacht seines Lebens
hat
er mit denen, die zu ihm gehörten, Seine Zeichen sind auch die unseren.
Deine
Lebenskraft beseele die Dinge und Geschöpfe –
Darum
bitten wir dich: Sende deinen Geist über Brot und Wein,
Denn am
Abend vor seinem Leiden nahm er das Brot und sagte Dank,
NEHMET UND
ESSET ALLE DAVON:
Ebenso nahm
er nach dem Mahl den Kelch,
NEHMET UND
TRINKET ALLE DARAUS:
Geheimnis
des Glaubens
An keinem
Tag des Jahres
spüren
wir es stärker
als
heute an Ostern: Gott, du willst das Leben!
Lege das
neue Leben auch in uns hinein,
das
neue Leben.
Auf dass
wir ihm Sorge tragen
und
es wärmen, dass es am Leben bleibt,
Dass wir es
aufschlüsseln
in
viele kleine Worte,
damit
es ganz und gar
unser
Wort werde.
Dass wir
immer wieder aufstehen, einander festhalten, hüten und leben lassen,
nachdenken,
Dass wir
uns mit dir zusammentun, Gott, und gemeinsam den Kranken nahe
sind,
Zusammen
mit Maria von Magdala
wollen
wir es hinausrufen: Jesus lebt!
Durch ihn
und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater, aus der Schweiz, Quelle unbekannt
Vaterunser
D’Opersteeung vum Jesus soll der ganzer Welt een neit Liewe bréngen. Mir all sinn opgeruff dobäi ze hëllefen. Dacks kënne mir géint de Misär nëmme bieden. Schléisse mir an dat Gebiet, dat eisen Här Jesus eis geléiert huet, all déi Mënschen an, déi elo an Nout sinn an net dat néidegst zum Liewen hunn. Vater unser …
Friddensgebiet
Wéi séier mir Mënsche selwer ëmmer nees de Fridde kënne zerstéieren, hu mir an der leschter Zäit gesinn. Et ass ganz kloer un eis, fir Fridden ze maachen. Dobäi dierfe mir eis ni selwer aus der Verantwortung huelen. Dofir ruffe mir: Här Jesus, Kinnek vum Fridde kuck net op eis Feeler mä op eist Engagement a schenk eis all däi Fridden. De Fridde vun eisem operstanenen Här sief mat iech all.
Schlussgebet
Gott, du Geber alles Guten, wir danken dir für Speise und Trank am Tisch deines Sohnes. Erfülle uns mit dem Geist der Liebe und einige uns im Glauben, damit wir als Zeugen der Auferstehung leben und deinen Ruhm verkünden in der Welt durch Christus, unsern Herrn.
Dieu de toute bonté, ne cesse pas de veiller sur ton Église: déjà les sacrements de la Pâque nous ont régénérés en nous obtenant ton pardon, en nous faisant communier à ta vie; donne-nous d’entrer dans la lumière de la Résurrection. Par Jésus.
|
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg
© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement



