26. Sonndeg am Joerskrees C - 24./25.9.2022


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! Den Dag vu Jesus Christus a vun senger Opersteeung, de Sonndeg also, féiert eis zesummen fir ee Gottesdéngscht. No enger eventuell stresseger Woch mat vill Erausfuerderungen si mir agelueden, fir ee Moment zur Rou ze kommen a fir nei Kraaft ze schäffen. Jesus Christus wëll eis duerch säi Wuert dat elo ginn. Froe mir hien ëm seng Gnod.

(C: Als kierchlech Gemeinschaft si mir haut dankbar fir eis Gemeinschaft a besonnesch fir eis Kierch. Haut den Dag vun der Wei vun eiser Kierch, solle mir mat groussem Merci a Respekt op all déi kucken, déi des Kierch opgebaut an erhalen hunn, déi hei gebiet hunn, déi hei frou an traureg Momenter erlieft hunn. Merci soe mir hinnen all, déi eis heihinner gefouert hunn an déi eis zu enger Gemeinschaft gemaach hunn. Feiere mir haut eis Kierch an eis Gemeinschaft. Si mir frou an dankbar, dass mir dierfen hei sinn. Loosse mir dofir gemeinsam astëmmen an d’Luef vu Gott, eisem Papp.)

* Här Jesus Christus, du méchs eis räich duerch deng Léift. Kyrie, eleison.
* Här Jesus Christus, du méchs eis räich duerch däin Erbaarmen. Christe, eleison.
* Här Jesus Christus, mir liewen aus dem Räichtum vun denger Gnod. Kyrie, eleison.

Dagesgebiet

Kiermes
Groussen an hellege Gott, all Joer feiere mir de Weihedag vun eiser Parkierch (dësem hellegen Haus). Lauschter op d’Gebiet vun dengem Vollek. Hëllef eis, datt mir op dëser Platz an der richteger Gesënnung deen hellegen Déngscht vollzéien an de Räichtum vun dengen Gnoden empfänken. Dorëms biede mir duerch Jesus Christus.

26. Sonndeg am Joereskrees
Grousse Gott, du weis deng Muecht virun allem an der Guttheet an am Erbaarmen. Mir vertrauen op déi Verspriechen a bieden dech. Gëff eis all Dag nei deng Gnod, a schenk eis eng Kéier d’Freed vum Himmel. Dorëms biede mir duerch de Jesus, eisen Här. Amen.

Dieu qui donnes la preuve suprême de ta puissance lorsque tu patientes et prends pitié, sans te lasser, accorde-nous ta grâce : en nous hâtant vers les biens que tu promets, nous parviendrons au bonheur du ciel. Par Jésus Christ. Amen.

Allgütiger Gott, du hast die Welt in Liebe geschaffen und willst, dass sie von deiner Liebe beseelt sei. Den Menschen hast du nach deinem Bild und Antlitz geschaffen. So soll der Mensch an deiner göttlichen Schöpferkraft teilnehmen und deine Liebe in der Welt darstellen und verkünden. Leider wird diese Liebe oft mit Füßen getreten. Gib allen Menschen den Sinn für die Not-wendende Liebe zum Nächsten, schärfe unsere Augen und Sinne für die Armen und Notleidenden und gib uns Kraft zu liebendem Beistand. Darum bitten wir durch Jesus Christus, der den Weg der Liebe bis zum Ende gegangen ist, der mit dir lebt und herrscht in alle Ewigkeit. Amen

Liesungen: Amos 6, 1a.4-7 / 1 Tim 6, 11-16 / Lk 16, 19-31

Lesung aus dem Buch Amos.
Weh den Sorglosen auf dem Zion und den Selbstsicheren auf dem Berg von Samaria! Ihr liegt auf Betten aus Elfenbein und faulenzt auf euren Polstern. Zum Essen holt ihr euch Lämmer aus der Herde und Mastkälber aus dem Stall. Ihr grölt zum Klang der Harfe, ihr wollt Musikinstrumente erfinden wie David. Ihr trinkt den Wein aus Opferschalen, ihr salbt euch mit feinsten Ölen, aber über den Untergang Josefs sorgt ihr euch nicht. Darum müssen sie jetzt in die Verbannung, allen Verbannten voran. Das Fest der Faulenzer ist vorbei.

Kv Lobe den Herrn, meine Seele!
Der Herr ist es, der Himmel und Erde erschafft, /
das Meer und alles, was in ihm ist. *
Er hält die Treue auf ewig.
Recht schafft er den Unterdrückten, /
Brot gibt er den Hungernden, *
der Herr befreit die Gefangenen. – (Kv)
Der Herr öffnet die Augen der Blinden, *
der Herr richtet auf die Gebeugten,
der Herr liebt die Gerechten. *
Der Herr beschützt die Fremden. – (Kv)
Er hilft auf den Waisen und Witwen, *
doch den Weg der Frevler krümmt er.
Der Herr ist König auf ewig, *
dein Gott, Zion, durch alle Geschlechter. – Kv

Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Paulus an Timotheus.
Du aber, ein Mann Gottes, flieh vor alldem! Strebe vielmehr nach Gerechtigkeit, Frömmigkeit, Glauben, Liebe, Standhaftigkeit und Sanftmut! Kämpfe den guten Kampf des Glaubens, ergreife das ewige Leben, zu dem du berufen worden bist und für das du vor vielen Zeugen das gute Bekenntnis abgelegt hast! Ich gebiete dir bei Gott, von dem alles Leben kommt, und bei Christus Jesus, der vor Pontius Pilatus das gute Bekenntnis abgelegt hat und als Zeuge dafür eingetreten ist: Erfülle deinen Auftrag rein und ohne Tadel, bis zum Erscheinen Jesu Christi, unseres Herrn, das zur vorherbestimmten Zeit herbeiführen wird der selige und einzige Herrscher, der König der Könige und Herr der Herren, der allein die Unsterblichkeit besitzt, der in unzugänglichem Licht wohnt, den kein Mensch gesehen hat noch je zu sehen vermag: Ihm gebührt Ehre und ewige Macht. Amen.

Halleluja. Halleluja. Jesus Christus, der reich war, wurde aus Liebe arm. Und durch seine Armut hat er uns reich gemacht. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Lukas.
In jener Zeit sprach Jesus zu den Pharisäern: Es war einmal ein reicher Mann, der sich in Purpur und feines Leinen kleidete und Tag für Tag glanzvolle Feste feierte. Vor der Tür des Reichen aber lag ein armer Mann namens Lazarus, dessen Leib voller Geschwüre war. Er hätte gern seinen Hunger mit dem gestillt, was vom Tisch des Reichen herunterfiel. Stattdessen kamen die Hunde und leckten an seinen Geschwüren. Es geschah aber: Der Arme starb und wurde von den Engeln in Abrahams Schoß getragen. Auch der Reiche starb und wurde begraben. In der Unterwelt, wo er qualvolle Schmerzen litt, blickte er auf und sah von Weitem Abraham und Lazarus in seinem Schoß. Da rief er: Vater Abraham, hab Erbarmen mit mir und schick Lazarus; er soll die Spitze seines Fingers ins Wasser tauchen und mir die Zunge kühlen, denn ich leide große Qual in diesem Feuer. Abraham erwiderte: Mein Kind, erinnere dich daran, dass du schon zu Lebzeiten deine Wohltaten erhalten hast, Lazarus dagegen nur Schlechtes. Jetzt wird er hier getröstet, du aber leidest große Qual. Außerdem ist zwischen uns und euch ein tiefer, unüberwindlicher Abgrund, sodass niemand von hier zu euch oder von dort zu uns kommen kann, selbst wenn er wollte. Da sagte der Reiche: Dann bitte ich dich, Vater, schick ihn in das Haus meines Vaters! Denn ich habe noch fünf Brüder. Er soll sie warnen, damit nicht auch sie an diesen Ort der Qual kommen. Abraham aber sagte: Sie haben Mose und die Propheten, auf die sollen sie hören. Er erwiderte: Nein, Vater Abraham, aber wenn einer von den Toten zu ihnen kommt, werden sie umkehren. Darauf sagte Abraham zu ihm: Wenn sie auf Mose und die Propheten nicht hören, werden sie sich auch nicht überzeugen lassen, wenn einer von den Toten aufersteht.

Lecture du livre du prophète Amos.
Ainsi parle le Seigneur de l’univers: Malheur à ceux qui vivent bien tranquilles dans Sion, et à ceux qui se croient en sécurité sur la montagne de Samarie! Couchés sur des lits d’ivoire, vautrés sur leurs divans, ils mangent les agneaux du troupeau, les veaux les plus tendres de l’étable ; ils improvisent au son de la harpe, ils inventent, comme David, des instruments de musique ; ils boivent le vin à même les amphores, ils se frottent avec des parfums de luxe, mais ils ne se tourmentent guère du désastre d’Israël ! C’est pourquoi maintenant ils vont être déportés, ils seront les premiers des déportés ; et la bande des vautrés n’existera plus.

R/ Chante, ô mon âme, la louange du Seigneur !
Le Seigneur garde à jamais sa fidélité,
il fait justice aux opprimés ;
aux affamés, il donne le pain ;
le Seigneur délie les enchaînés. R
Le Seigneur ouvre les yeux des aveugles,
le Seigneur redresse les accablés,
le Seigneur aime les justes,
le Seigneur protège l’étranger. R
Il soutient la veuve et l’orphelin,
il égare les pas du méchant.
D’âge en âge, le Seigneur régnera :
ton Dieu, ô Sion, pour toujours ! R

Lecture de la première lettre de saint Paul apôtre à Timothée.
Toi, homme de Dieu, fuis tout cela ; recherche la justice, la piété, la foi, la charité, la persévérance et la douceur. Mène le bon combat, celui de la foi, empare-toi de la vie éternelle ! C’est à elle que tu as été appelé, c’est pour elle que tu as prononcé ta belle profession de foi devant de nombreux témoins. Et maintenant, en présence de Dieu qui donne vie à tous les êtres, et en présence du Christ Jésus qui a témoigné devant Ponce Pilate par une belle affirmation, voici ce que je t’ordonne : garde le commandement du Seigneur, en demeurant sans tache, irréprochable jusqu’à la Manifestation de notre Seigneur Jésus Christ. Celui qui le fera paraître aux temps fixés, c’est Dieu, Souverain unique et bienheureux, Roi des rois et Seigneur des seigneurs ; lui seul possède l’immortalité, habite une lumière inaccessible ; aucun homme ne l’a jamais vu, et nul ne peut le voir. À lui, honneur et puissance éternelle. Amen.

Alléluia. Alléluia. Jésus Christ s’est fait pauvre, lui qui était riche, pour que vous deveniez riches par sa pauvreté. Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Luc.
En ce temps-là, Jésus disait aux pharisiens : « Il y avait un homme riche, vêtu de pourpre et de lin fin, qui faisait chaque jour des festins somptueux. Devant son portail gisait un pauvre nommé Lazare, qui était couvert d’ulcères. Il aurait bien voulu se rassasier de ce qui tombait de la table du riche ; mais les chiens, eux, venaient lécher ses ulcères. Or le pauvre mourut, et les anges l’emportèrent auprès d’Abraham. Le riche mourut aussi, et on l’enterra. Au séjour des morts, il était en proie à la torture ; levant les yeux, il vit Abraham de loin et Lazare tout près de lui. Alors il cria : “Père Abraham, prends pitié de moi et envoie Lazare tremper le bout de son doigt dans l’eau pour me rafraîchir la langue, car je souffre terriblement dans cette fournaise. – Mon enfant, répondit Abraham, rappelle-toi : tu as reçu le bonheur pendant ta vie, et Lazare, le malheur pendant la sienne. Maintenant, lui, il trouve ici la consolation, et toi, la souffrance. Et en plus de tout cela, un grand abîme a été établi entre vous et nous, pour que ceux qui voudraient passer vers vous ne le puissent pas, et que, de là-bas non plus, on ne traverse pas vers nous.” Le riche répliqua : “Eh bien ! père, je te prie d’envoyer Lazare dans la maison de mon père. En effet, j’ai cinq frères : qu’il leur porte son témoignage, de peur qu’eux aussi ne viennent dans ce lieu de torture !” Abraham lui dit : „Ils ont Moïse et les Prophètes : qu’ils les écoutent !“ „Non, père Abraham“, dit-il, „mais si quelqu’un de chez les morts vient les trouver, ils se convertiront.” Abraham répondit : “S’ils n’écoutent pas Moïse ni les Prophètes, quelqu’un pourra bien ressusciter d’entre les morts : ils ne seront pas convaincus.”

Priedegt

„Ihr liegt auf Betten aus Elfenbein und faulenzt auf euren Polstern. ... Das Fest der Faulenzer ist vorbei.“ (Am 6, 4a.7b) Den Amos schwätzt an enger Zäit, déi wäit vun eiser ewech läit. An awer kléngt seng Uklo, wéi wann si fir eis haut geschriwwe wier. Leie mir net och bis elo nach op eise Better aus Elfebeen an op eise Polster, jo mir hei am räichen, sougenannten Westen? Awer, an dat kléngt jo grad an dëse Krisenzäit dach ganz realistesch un eis Oueren, d’Zäit vum faulenzen ass eriwwer. Mir gesinn, wéi kléng eis Welt ginn ass. Mir gesinn, wéi séier eis d’Nout an de Misär kënnen anhuelen. Mir gesinn, wéi séier eist politescht a wirtschaftlecht Handelen, eis liddereg Iwwerleeungen vun deene leschte Joerzéngten eis no un de Kollaps gefouert hunn. Jo, och fir eis gëllt et elo: „Das Fest der Faulenzer ist vorbei.“

An sengem neien Buch mat „Ungeschminkte Psalmen“ huet de Stephan Wahl een Text, deen iwwerschriwwen ass „Stör ihre Kreise. Ein Psalm wider die Heuchler.“ Ech fannen dee passt fir mech haut ganz gutt. Déi dräi éischt Strofen wëll ech virliesen:

„Der Zorn des Ewigen entflammt,
lässt sich kaum bremsen,
die Heuchler sind es, die seinen Unmut erregen.
Täglich.

Fromm tun sie,
senken die Köpfe, falten die Hände,
doch ihr Herz ist steinhart,
rücksichtslos und voller Unrat.

Sie lieben die Pracht der Gewänder,
baden in Weihrauch,
ihr liturgisches Spiel
haben sie perfekt inszeniert.“

Hei geet et elo mol an éischter Linn em eis Kierch, sou denken ech. Et ass nämlech wierklech esou, dass mir iwwer vill Joerzéngten ewech kaum nom Leed vun de Mënsche gekuckt hunn. Déi vill Skandaler weisen et aus. Mir hunn eis et an der Kierch gemittlech gemaach. Et war ëmmer alles do. Wéi vum Himmel gefall si bäi eis zu Lëtzebuerg bal all materiell Saachen, déi gebraucht goufen. D’Personal war och iwwer laang Zäit an iwwergroussem Mooss do a konnt alles ubidden, wat een sech denke konnt. Et war wéi an engem Schlaraffeland. Du koum d’Krise. D’Zuelen vum Personal hunn drastesch ofgeholl. Vill Dierfe hu keen eegene Séilsuerger méi. Mä och d’Trennung vu Kierch a Staat huet um materielle Plang ganz Villes duerchernee bruecht. D’Faulenzen op de Polster vu fréier war domat eriwwer. Sech selwer awer elo als Gemeinschaft nei op d’Been stellen, nei Weeër sichen, fält schwéier. Vum frommen Falen vun den Hänn kréie mir keng nei Gemeinschaft opgebaut. D’Engagement muss stëmmen. Vill Hänn mussen hëllefen. A virun allem muss jiddereen perséinlech, als Duerf an als eemoleg Par seng kléng egoistesch Wënsch bremsen an iwwer déi eegen Heck oder deen opgeriichten Zonk ewech kucken.

„Die an der Schwelle stehen,
an den Hecken und Zäunen,
die lassen sie stehen, achtlos,
mit verächtlichem Blick.“

Et ass net liicht, déi selwer gesate Grenzen ze iwwerschreiden.

Mä och um Niveau vun der Gesellschaft insgesamt oder vun der Politik gëllt dat wuel. Hu mir eis net ze vill gutt a gemittlech ageriicht an eisem Räichtum? Kucke mir do och net iwwer eis Hecken ewech? Villfach ass et eis hei am allgemengen net bewosst, wéi aarmséileg Mënschen an anere Géigenden vun der Welt musse liewen a kämpfen. Ech hunn well en etlech Jore keng Tëlee méi gekuckt. Et degoûtéiert mech, wat do un Eefällegkeeten gebuede gëtt. Eis Gesellschaft am räichen Europa ass esou degeneréiert, dass mir warscheinlech nach net emol méi d’Suergen an d’Problemer vun deene Mënsche gesinn a verstinn, déi dagdeeglech ëm dat plakegt Iwwerliewe musse kämpfen.

Awer elo, an dëse Méint, wou mir net méi déi Ressourcen geliwwert kréien, déi mir fir eise Luxus brauchen, gi mir op emol wakereg. „Das Fest der Faulenzer ist vorbei.“ Awer ass dat Fest wierklech eriwwer? Begräife mir elo wierklech, wat lass ass an eiser Welt?

Grad an dësen Deeg heefen sech d’Appeller, dass mir solle spueren, dass mir déi begrenzten Energie a Ressourcen mat Beduecht a mat Respekt sollen notzen. An och hei erëm iwwerkënnt mech esou ee komescht Gefill, dat de Stephan Wahl a sengem Gedicht fir mech schéin op de Punkt bréngt:

„Was sie predigen, gilt nur für die anderen,
nicht für sie selbst,
ihr eigenes Leben, jenseits der Bühne,
halten sie nach Kräften geheim.

Und zwischendurch
falten sie wieder bigott ihre Hände,
murmeln Gebete, verbeugen sich artig
und blenden die Welt.“

Wéi gesot, dësen Text vum Stephan Wahl gëllt esou wuel a mengen Aen fir eis Kierch, wéi fir eis ganz Gesellschaft a fir déi, déi un der Spëtzt vun der Politik stinn.

No der biblescher Opfaassung ass et eent vun deenen schwéiersten Vergoen, wann de Mënsch wéi een egoisteschen Kapitalist lieft an sech iwwerhaapt net drëm këmmert, dass sech aus sengem Räichtum och sozial Verflichtungen erginn. „Eigentum verpflichtet“, heescht et. Awer wat bedeit de Räichtum schonn haut, wat fir eng Verflichtung hu Räicher haut? Wat fir eng Verflichtung hu mir als räich Gesellschaft vis-à-vis vun deenen Aarmen an dëser Welt?

Den Amos war ee propheteschen Protestéierer. Hien huet all deenen, déi sech selwer fir gerecht halen an déi sech selwer duer ginn, d’Verbannung viraus gesot. Nëmmen puer Joer nodeems hien des Wierder gesot hat, geschitt genee dat mam Vollek Israel. Déi Besser sinn an d’Verbannung geschleeft ginn. D’Liewen op d’Käschte vun deenen Aneren, d’Vergiessen vun der Verantwortung vis-à-vis vun deenen Aarmen a Benodeelegten ass einfach eng Sënn a kann nëmme bestrooft ginn, seet den Amos. Mä dem Amos seng Warnung gëllt fir all Zäit. Si ass och haut duerchaus nach gülteg an ze beuechten. „Weh den Sorglosen ... und den Selbstsicheren ...“ (Am 6, 1a) Passt op, dir, déi dir nëmmen un iech selwer denkt. Dat rifft hien och eis zou.

Wéi d’Geschicht deemools weidergaangen ass, wësse mir aus der Bibel. Wéi awer geet et mat eis, mat der Welt vun haut, mat deenen, déi haut esou sécher sinn iwwer sech selwer? Woura kann hier Verbannung bestoen? Woura kann eis Verbannung bestoen, wann et opgrond vum Egoismus vun deenen engen net zu engem gerechten Ausgläich mat deenen aneren kënnt? D’Fro ass brisant an duerchaus ze bedenken.

Zum Ofschloss dem Stephan Wahl säi Gebiet un deen Éiwegen:

„Stör ihre Kreise, Ewiger,
fahre feurig dazwischen,
schrecke sie auf,
denn mit dir rechnen sie nicht!

Du bist kein Gefangener
ihrer Regeln und Definitionen,
befreie dein Volk
aus ihrem umklammernden Griff.

Reiß ihnen streng
vom Gesicht ihre Masken,
dich dann hauche sie an
mit deinem zärtlichen Geist.

Vielleicht schmilzt dann
ihre eiskalte Härte,
und sie erschrecken mit Wucht
über sich selbst.

Der Zorn des Ewigen
brennt nie ohne Grund,
doch er löscht ihn gern,
wenn Menschen sich ändern.“

Fürbitten

De Räichtum kann eis de Bléck op Gott an d’Nout vun eise Matmënschen verspären. Biede mir zu Gott a froe mir seng Hëllef:

  • Mir bieden ëm offen Aen fir déi Räich an déi Sat: dass si d’Nout vun deenen Aarmen net iwwersinn. Härgott, héier eis.
  • Mir bieden ëm offen Oueren fir déi Mächteg an dëser Welt: dass si de Ruff vun de Mënschen, déi sech de Fridde wënschen, net iwwerhéieren. Härgott, héier eis.
  • Mir bieden ëm offen Hänn fir all, déi a Gebidder vu Krich an Honger vun dëser Welt Hëllef leeschten. Härgott, héier eis.
  • Mir bieden ëm offen Häerzer fir all, déi ëm hire Räichtum fäerten: Dass si léieren ze deelen an d’Nout méi kleng ze maachen . Härgott, héier eis.
  • Mir bieden fir eis Verstuerwen, dass si bäi dir gebuerge sinn. (Haut denke mir besonnesch un ....). Härgott, héier eis.

Gudde Gott, an dir läit deen echte Räichtum. Dech luewen an éiere mir elo an an all Éiwegkeet. Amen.

II.


Le monde a besoin de témoins de l’amour et de la justice du Père. Tournons-nous vers lui en le priant de nous donner la force de manifester sa présence autour de nous.
Dieu qui règnes sur nos vies, écoute-nous.
– Prions pour que les pasteurs, les agents et agentes de pastorale et les catéchètes témoignent toujours du lien indéfectible entre la foi, l’amour et la justice.
– Prions pour que les hommes et les femmes qui exercent des responsabilités économiques gèrent les biens et services en cherchant toujours à réduire les inégalités.
– Prions pour que les personnes marginalisées, appauvries et exclues trouvent toujours sur leur route une main tendue.
– Prions pour que les pays et les groupes qui se font actuellement la guerre arrivent à trouver un chemin de paix.
– Prions pour que nos communautés, formées de gens aux richesses variées et complémentaires, parviennent à susciter l’accueil, le partage et l’entraide.
Dieu, Père des pauvres et des puissants, daigne répondre favorablement à notre prière. Nous te le demandons par Jésus, prophète de justice, qui règne en notre monde avec la puissance de l’Esprit Saint, maintenant et pour les siècles des siècles. Amen.
(http://www.vieliturgique.ca)

Gowegebiet


Kiermes
Här a Gott, huel eis Gowen un, schenk eis duerch deng Sakramenter Kraaft an Zouversiicht an erhéier all, déi op denger helleger Plaz zu dir bieden. Dorëms biede mir, duerch Christus, eisen Här.

Baarmhäerzege Gott, huel eis Gowen un a maache eis an dëser Feier d’Quell op, aus der all Seege kennt. Dorëms biede mir dech duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Dieu de miséricorde, accepte notre offrande: qu’elle ouvre largement pour nous la source de toute bénédiction. Par Jésus. Amen.

Guter Gott, du hast dein Volk in der Wüste mit Manna gespeist und Wasser ein lassen aus dem Felsen. Du willst auch uns speisen am Tisch deines Sohnes. Nimm die Gaben an, die wir für dieses Mahl bereitet haben, durch Christus, unserm Herrn.

Präfation – „Soziale Gerechtigkeit“

In Wahrheit ist es würdig und recht, dich als unseren Gott und Vater zu bekennen.
Du bist der Gott der Liebe und der Hoffnung, der uns vertrauensvoll beruft,
an der Verwandlung der Welt mitzuarbeiten,
damit wir alle in ihr als Schwestern und Brüder leben können;
damit keiner deiner kleinsten Kinder Hunger oder Ungerechtigkeit,
Einsamkeit oder in irgend einer anderen Form leiden muss.
Und obwohl es noch viel zu tun gibt, bis dein Reich der Liebe
voll zum tragen kommt, wollen wir nicht vergessen,
dass du immer an unserer Seite bist, selbst dann noch, wenn wir versagen.
Deshalb, vereint mit deiner ganzen Schöpfung wollen wir das Lob
deiner Herrlichkeit anstimmen und singen voll Freude:

Hochgebet – „Jesus, der Bruder aller“

PRÄFATION
Wir danken dir, Vater, Herr des Himmels und der Erde,
und preisen dich durch unseren Herrn Jesus Christ
Durch ihn, dein Wort, hast du die Welt geschaffen und lenkst sie in deiner Weisheit.
Ihn, deinen menschgewordenen Sohn, hast du uns zum Mittler gegeben.
Er hat deine Botschaft verkündet und uns gerufen, ihm zu folgen.
Er hat uns erlöst durch sein Kreuz und mit deinem Geiste besiegelt.
Er ist der Weg, der uns zu dir führt, er ist die Wahrheit, die uns frei macht;
er ist das Leben und erfüllt uns mit Freude.
Durch ihn führst du deine Söhne und Töchter zusammen zu einer einzigen Familie.
Darum rühmen wir jetzt und in Ewigkeit dein Erbarmen
SANCTUS

Ja, du bist heilig, großer Gott. Du liebst die Menschen und bist ihnen nahe.
Gepriesen sei dein Sohn, der immer mit uns auf dem Weg ist
und uns um sich versammelt zum Mahl der Liebe.
Wie den Jüngern (von Emmaus) deutet er uns die Schrift und bricht das Brot für uns.
So bitten wir dich, gütiger Vater: Sende deine Heiligen Geist
über die Gaben von Brot und Wein. Er heilige sie,
damit sie uns werden Leib + und Blut unseres Herrn Jesus Christus

Am Abend vor seinen Leiden nahm er beim Mahl das Brot und sagte Dank,
brach das Brot, reichte es seinen Jüngern und sprach:

Nehmet und esset alle davon: Das ist mein Leib, der für euch hingegeben wird.

Ebenso nahm er den Kelch mit Wein, dankte wiederum,
reichte den Kelch seinen Jüngern und sprach:

Nehmet und trinket alle daraus: Das ist der Kelch des neuen und ewigen Bundes,
mein Blut, das für euch und für alle vergossen wird zur Vergebung der Sünden.
Tut dies zu meinem Gedãchtnis.

Geheimnis des Glaubens.

Darum, gütiger Vater, feiern wir das Gedächtnis deines Sohnes, der uns erlöst hat.
Durch sein Leiden und seinen Tod am Kreuz
hast du ihn zur Herrlichkeit der Auferstehung geführt und ihn erhöht zu deiner Rechten.
Wir verkünden dieses Werk deiner Liebe, bis er wiederkommt,
und bringen dir das Brot des Lebens und den Kelch des Segens dar.

Wir feiern das Opfer Christi, das er uns anvertraut hat.
Er hat sich für uns hingegeben und schenkt uns Anteil an seinem Leib und Blut.
Wir bitten dich: Schau gütig auf die Gabe deiner Kirche,
und gib, daß wir im Geist deiner Liebe für immer verbunden bleiben mit ihm und untereinander.

Barmherziger Gott, schenke uns durch die Teilnahme
an dieser Feier den Geist, der uns mit Leben erfüllt.
Erneuere uns nach dem Bild deines Sohnes.
Stärke unsere Einheit mit deinem ganzen Volk,
mit unserem Papst N. und unserem Bischof N.,
mit allen Bischöfen, Priestern und Diakonen und mit allen Männern und Frauen,
die zu einem Dienst in der Kirche bestellt sind.
Laß die Gläubigen die Zeichen der Zeit verstehen
und sich mit ganzer Kraft für das Evangelium einsetzen
Mache uns offen für das, was die Menschen bewegt, daß wir ihre Trauer und Angst,
ihre Freude und Hoffnung teilen und als treue Zeugen der Frohen Botschaft
mit ihnen dir entgegengehen.

Vater, erbarme dich unserer Brüder und Schwestern (N. und N.),
die im Frieden Christi heimgegangen sind,
und aller Verstorbenen, deren Glauben du allein kennst.
Laß sie dein Angesicht schauen, und schenke ihnen das Leben in Fülle.
Wenn unser eigener Weg zu Ende geht, nimm auch uns für immer bei dir auf,
und laß uns zusammen mit der seligen Jungfrau und Gottesmutter Maria,
mit den Aposteln und den Märtyrern (mit dem/ der heiligen N., mit den heiligen N. und N.) und mit allen Heiligen dich loben und preisen durch unseren Herrn Jesus Christus.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit. Amen.

Vaterunser

Gott weess, wat an eis Mënschen dran ass: Guddes an och Béises. Dofir wëlle mir zesummen esou bieden, wéi eisen Här Jesus eis et geléiert huet. Hien soll dat Gutt an eis staark maachen an eis dat Béist verzeien: Vater unser im Himmel, ...

Friddensgebiet

Eis Oueren sinn dacks zou an eis Aen blann fir dat, wat fir de Fridden an der Welt gutt wier. Dofir biede mir: Här Jesus Christus, kuck net op eis Feeler, mä op eise gudde Wëllen a schenk eis all däi Fridden.

Schlussgebiet

Kiermes
Allmächtege Gott, du hues eis an der Kierch op der Äerd een Oofbild vum himmleschen Jerusalem geschenkt. Maach eis duerch dës helleg Kommunioun zum Tempel vun denger Gnod a looss eis dohi kommen, wou deng Härlechkeet trount. Dorëms biede mir, duerch Christus, eisen Här.

Allmächtege Gott, an dëser Feier vun der Eucharistie hu mir den Doud an d’Opersteeung vun dengem Jong verkënnegt. Dëst Sakrament soll eis stäerken u Léif an u Séil an eis bereet maachen, mat Christus d’Leed vun dëser Welt ze erdroen an ze iwwerwannen, fir datt mir an d’ganz Welt béi dir Erléisung fannen. Dorëms biede mir dech duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Que cette eucharistie, Seigneur, renouvelle nos esprits et nos corps, et nous donne part à l’héritage glorieux de celui qui nous unit à son sacrifice lorsque nous proclamons sa mort. Lui qui. Amen.

Guter Gott, dankbar für diese Mahlgemeinschaft mit dir begreifen wir auch, zu welcher Mission du uns gerufen hast. Lass uns nicht müde werden, uns für die Menschen ohne Unterschied einzusetzen, die in unserer Gesellschaft mehr und mehr gebrandmarkt und als unerwünscht ausgeschlossen


Mass vum 18. September
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 2. Oktober

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement