De Verering

Al vlug na zijn dood in het jaar 739 werd Willibrord als heilige vereerd; zijn gebeente werd uit het oorspronkelijke bodemgraf overgebracht naar een hooggraf (elevatio). De verering, die eerst beperkt was tot het missiegebied van Willibrord, werd uitgebreider door de biografieën van Alcuinus en Thiofrid. Steeds vaker werd Willibrord op kalenders en in getijdenboeken vermeld en hij kreeg een eigen misformulier. Ook begon men met het uitgeven van relikwieën.
Het gebeente dat men omwille van de invallen van de Noormannen op een geheime plaats verborgen had, werd in het jaar 1031 bij gelegenheid van de consecratie van de nieuw gestichte kerk, weer gezocht, gevonden en plechtig bijgezet.
Na de opheffing van de Abdij als gevolg van de Franse Revolutie, werd de sarcofaag opgesteld in de parochiekerk van St. Petrus en Paulus. In 1906 werd ze teruggebracht naar de gerestaureerde abdijkerk en opgesteld in het koor in een nieuw grafmonument. In 1938 werd ze opgesteld in de crypte, niet ver van de oorspronkelijke plaats van het graf van Willibrord.

De Mis van St. Willibrord

Iedere maandagmorgen om 9.00 uur wordt in de crypte van de basiliek, bij het graf van Sint Willibrord, een heilige Mis gecelebreerd, waar voor alle intenties gebeden wordt, die bij de pastoordeken aanbevolen zijn.