2. Sonndeg am Joereskrees B - 16./17.1.2021


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! „Rabbi ... wo wohnst du?“, déi Fro héiere mir herno am Evangelium. Wou wunnt de Jesus? Wou wunnt Gott? Naja, wa mir an eis kathoulesch Traditioun kucken a gesinn, wéi eng Mystik mat eise Kierche bedriwwe ginn ass, da kéint ee vläicht soen: Gott wunnt am Tabernakel. Sou ass et jiddefalls iwwert Generatiounen de Leit agetriichtert ginn. Awer ass dat eng korrekt Äntwert? De Martin Buber seet: Gott wunnt do, wou een hien era léist! Gott wëll effektiv bäi eis sinn, an eisem Häerz, an eiser Gemeinschaft, an eisem Liewen. Gott ass net agespaart an engem Tabernakel. Gott ass definitiv gären an eis selwer. Nëmmen da, wa mir eist Liewen mat him gestalten, ass hien bäi eis. Da wunnt hien ënnert eis, mat eis, an eis. Maache mir eis also selwer op a bereede mir him an eis eng Wunnecht. Froe mir eisen Här Jesus ëm seng Gnod an säin Erbaarmen.

Kyrie:

Här, Jesus Christus, du bass d’Zil vun all eise Wënsch. Här, erbaarm dech.
Här, Jesus Christus, du riffs d’Mënschen zur Fräiheet vun de Kanner vu Gott. Christus, erbaarm dech.
Här, Jesus Christus, du féiers eis um Wee vun denger Gerechtegkeet a Léift. Här, erbaarm dech.

Dagesgebiet

Här, allmächtege Gott, du stees iwwert dem Himmel an iwwert der Äerd. Du hues Muecht iwwert d’Häerzer vun de Mënschen. Dofir komme mir mat Vertrauen béi dech; stäerk all, déi sech em d’Gerechtegkeet an d’Léift an eiser Welt beméien, a schenk eiser Zéit déi Fridden.
Dorëms biede mir duerch de Jesus, eisen Här. Amen.

Dieu éternel et tout-puissant, qui régis l’univers du ciel et de la terre : exauce, en ta bonté, les prières de ton peuple et fais à notre temps la grâce de la paix. Par Jésus Christ.

Gott, du Schöpfer von Welt und Menschen, deine Güte und Menschenfreundlichkeit ist in deinem eingeborenen Sohn auf Erden erschienen. Wir bitten dich: Öffne unsere Augen für seine Zeichen und stärke unsern Glauben an die Kraft deiner Liebe durch ihn, Jesus Christus, deinen Sohn.

Liesungen: 1 Sam 3,3b-10.19 / 1 Kor 6, 13c-15a.17-20 / Joh 1, 35-42

Lesung aus dem ersten Buch Samuel.
In jenen Tagen schlief der junge Samuel im Tempel des HERRN, wo die Lade Gottes stand. Da rief der HERR den Samuel und Samuel antwortete: Hier bin ich. Dann lief er zu Eli und sagte: Hier bin ich, du hast mich gerufen. Eli erwiderte: Ich habe dich nicht gerufen. Geh wieder schlafen! Da ging er und legte sich wieder schlafen. Der HERR rief noch einmal: Samuel! Samuel stand auf und ging zu Eli und sagte: Hier bin ich, du hast mich gerufen. Eli erwiderte: Ich habe dich nicht gerufen, mein Sohn. Geh wieder schlafen! Samuel kannte den HERRN noch nicht und das Wort des HERRN war ihm noch nicht offenbart worden. Da rief der HERR den Samuel wieder, zum dritten Mal. Er stand auf und ging zu Eli und sagte: Hier bin ich, du hast mich gerufen. Da merkte Eli, dass der HERR den Knaben gerufen hatte. Eli sagte zu Samuel: Geh, leg dich schlafen! Wenn er dich ruft, dann antworte: Rede, HERR; denn dein Diener hört. Samuel ging und legte sich an seinem Platz nieder. Da kam der HERR, trat heran und rief wie die vorigen Male: Samuel, Samuel! Und Samuel antwortete: Rede, denn dein Diener hört. Samuel wuchs heran und der HERR war mit ihm und ließ keines von all seinen Worten zu Boden fallen.

R Mein Gott, ich komme; deinen Willen zu tun macht mir Freude.
Ich hoffte, ja ich hoffte auf den Herrn.
Da neigte er sich mir zu und hörte mein Schreien.
Er legte mir ein neues Lied in den Mund,
einen Lobgesang auf ihn, unsern Gott. - (R)
An Schlacht- und Speiseopfern hast du kein Gefallen,
Brand- und Sündopfer forderst du nicht.
Doch das Gehör hast du mir eingepflanzt;
darum sage ich: Ja ich komme.
In dieser Schriftrolle steht, was an mir geschehen ist. - (R)
Deinen Willen zu tun, mein Gott, macht mir Freude,
deine Weisung trag‘ ich im Herzen.
Gerechtigkeit verkünde ich in großer Gemeinde,
meine Lippen verschließe ich nicht; Herr, du weißt es. - (R)

Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Korinth.
Schwestern und Brüder! Der Leib ist aber nicht für die Unzucht da, sondern für den Herrn und der Herr für den Leib. Gott hat den Herrn auferweckt; er wird durch seine Macht auch uns auferwecken. Wisst ihr nicht, dass eure Leiber Glieder Christi sind? Wer sich an den Herrn bindet, ist ein Geist mit ihm. Meidet die Unzucht! Jede Sünde, die der Mensch tut, bleibt außerhalb des Leibes. Wer aber Unzucht treibt, versündigt sich gegen den eigenen Leib. Oder wisst ihr nicht, dass euer Leib ein Tempel des Heiligen Geistes ist, der in euch wohnt und den ihr von Gott habt? Ihr gehört nicht euch selbst; denn um einen teuren Preis seid ihr erkauft worden. Verherrlicht also Gott in eurem Leib!

Halleluja. Halleluja. Wir haben den Messias gefunden, den Gesalbten des Herrn. Die Gnade und die Wahrheit sind durch ihn gekommen. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes.
In jener Zeit stand Johannes am Jordan, wo er taufte, und zwei seiner Jünger standen bei ihm. Als Jesus vorüberging, richtete Johannes seinen Blick auf ihn und sagte: Seht, das Lamm Gottes! Die beiden Jünger hörten, was er sagte, und folgten Jesus. Jesus aber wandte sich um, und als er sah, dass sie ihm folgten, sagte er zu ihnen: Was sucht ihr? Sie sagten zu ihm: Rabbi - das heißt übersetzt: Meister - , wo wohnst du? Er sagte zu ihnen: Kommt und seht! Da kamen sie mit und sahen, wo er wohnte, und blieben jenen Tag bei ihm; es war um die zehnte Stunde. Andreas, der Bruder des Simon Petrus, war einer der beiden, die das Wort des Johannes gehört hatten und Jesus gefolgt waren. Dieser traf zuerst seinen Bruder Simon und sagte zu ihm: Wir haben den Messias gefunden - das heißt übersetzt: Christus. Er führte ihn zu Jesus. Jesus blickte ihn an und sagte: Du bist Simon, der Sohn des Johannes, du sollst Kephas heißen, das bedeutet: Petrus, Fels.

Lecture du premier livre de Samuel.
En ces jours -là, le jeune Samuel était couché dans le temple du Seigneur, où se trouvait l’arche de Dieu. Le Seigneur appela Samuel, qui répondit : « Me voici ! » Il courut vers le prêtre Éli, et il dit : « Tu m’as appelé, me voici. » Éli répondit : « Je n’ai pas appelé. Retourne te coucher. » L’enfant alla se coucher. De nouveau, le Seigneur appela Samuel. Et Samuel se leva. Il alla auprès d’Éli, et il dit : « Tu m’as appelé, me voici. » Éli répondit : « Je n’ai pas appelé, mon fils. Retourne te coucher. » Samuel ne connaissait pas encore le Seigneur, et la parole du Seigneur ne lui avait pas encore été révélée. De nouveau, le Seigneur appela Samuel. Celui-ci se leva. Il alla auprès d’Éli, et il dit : « Tu m’as appelé, me voici. » Alors Éli comprit que c’était le Seigneur qui appelait l’enfant, et il lui dit : « Va te recoucher, et s’il t’appelle, tu diras : “Parle, Seigneur, ton serviteur écoute.” » Samuel alla se recoucher à sa place habituelle. Le Seigneur vint, il se tenait là et il appela comme les autres fois : « Samuel ! Samuel ! » Et Samuel répondit : « Parle, ton serviteur écoute. » Samuel grandit. Le Seigneur était avec lui, et il ne laissa aucune de ses paroles sans effet.

R/ Me voici, Seigneur, je viens faire ta volonté.
D’un grand espoir, j’espérais le Seigneur :
il s’est penché vers moi.
En ma bouche il a mis un chant nouveau,
une louange à notre Dieu. R
Tu ne voulais ni offrande ni sacrifice,
tu as ouvert mes oreilles ;
tu ne demandais ni holocauste ni victime,
alors j’ai dit : « Voici, je viens. R
« Dans le livre, est écrit pour moi
ce que tu veux que je fasse.
Mon Dieu, voilà ce que j’aime :
ta loi me tient aux entrailles. » R
Vois, je ne retiens pas mes lèvres,
Seigneur, tu le sais.
J’ai dit ton amour et ta vérité
à la grande assemblée. R

Lecture de la première lettre de saint Paul apôtre aux Corinthiens.
Frères, le corps n’est pas pour la débauche, il est pour le Seigneur, et le Seigneur est pour le corps ; et Dieu, par sa puissance, a ressuscité le Seigneur et nous ressuscitera nous aussi. Ne le savez-vous pas ? Vos corps sont les membres du Christ. Celui qui s’unit au Seigneur ne fait avec lui qu’un seul esprit. Fuyez la débauche. Tous les péchés que l’homme peut commettre sont extérieurs à son corps ; mais l’homme qui se livre à la débauche commet un péché contre son propre corps. Ne le savez-vous pas ? Votre corps est un sanctuaire de l’Esprit Saint, lui qui est en vous et que vous avez reçu de Dieu ; vous ne vous appartenez plus à vous-mêmes, car vous avez été achetés à grand prix. Rendez donc gloire à Dieu dans votre corps.

Alléluia. Alléluia. En Jésus Christ, nous avons reconnu le Messie: par lui sont venues la grâce et la vérité. Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Jean.
En ce temps-là, Jean le Baptiste se trouvait avec deux de ses disciples. Posant son regard sur Jésus qui allait et venait, il dit : « Voici l’Agneau de Dieu. » Les deux disciples entendirent ce qu’il disait, et ils suivirent Jésus. Se retournant, Jésus vit qu’ils le suivaient, et leur dit : « Que cherchez-vous ? » Ils lui répondirent : « Rabbi – ce qui veut dire : Maître –, où demeures-tu ? » Il leur dit : « Venez, et vous verrez. » Ils allèrent donc, ils virent où il demeurait, et ils restèrent auprès de lui ce jour-là. C’était vers la dixième heure (environ quatre heures de l’après-midi). André, le frère de Simon-Pierre, était l’un des deux disciples qui avaient entendu la parole de Jean et qui avaient suivi Jésus. Il trouve d’abord Simon, son propre frère, et lui dit : « Nous avons trouvé le Messie » – ce qui veut dire : Christ. André amena son frère à Jésus. Jésus posa son regard sur lui et dit : « Tu es Simon, fils de Jean ; tu t’appelleras Kèphas » – ce qui veut dire : Pierre.

Priedegt

Léif Matchrëschten! „Wou wunns du?“ Des Fro ass schonn interessant. Wou ech wunnen ass am Prinzip do, wou ech och doheem sinn. „Wou ass däin Doheem?“, kéint een dofir vläicht och des Fro lo ëmformuléieren. Doheem ass een, wou ee ganz bäi sech ass, wou een sech am Normalen wuel spiert, a Sécherheet, wou een a senger ganzer Intimitéit lieft. Doheem kann ee soen an denken, wat engem wichteg ass. Doheem ass Gebuergenheet an och Liewen. „Rabbi, wou wunns du?“ Wou ass de Jesus doheem, wou huet hien seng déifsten Intimitéit, säi eigentlecht Liewen?

„Da kamen sie mit und sahen, wo er wohnte, und blieben jenen Tag bei ihm.“ De Jesus léist déi Jünger, déi him d’Fro no sengem Wunnen gestalt haten, matkommen an säin „Doheem“ erliewen. Wou hie gewunnt huet, kann een sech lo echt froen. Am Matthäusevangelium beispillsweis heescht et: „Jesus antwortete ihm: Die Füchse haben Höhlen und die Vögel des Himmels Nester; der Menschensohn aber hat keinen Ort, wo er sein Haupt hinlegen kann.“ (Mt 8, 20) De Jesus huet also wuel kaum eng echt Wunnecht, wou hien dauerhaft lieft. Mä wat kann eist Evangelium da mengen, wann hien déi Jünger do invitéiert, fir mat ze kommen an ze kucken, wou hien wunnt?

Kucke mir mol nach eng Kéier an eisen Text vum Evangelium. Déi éischt Wierder iwwerhaapt, déi d’Johannesevangelium eis iwwermëttelt, déi de Jesus seet, ass eng Fro: „Was sucht ihr?“ Wat wëll dir, wat sich dir? Dat réiert un eng Grondstruktur vun eisem mënschlechen Dosinn an der Welt. Wat d’Mënschen charakteriséiert, ass seng Sich no Sënn a Erfëllung am Liewen. Mir Mënschen wëllen a Gléck an a Freed liewen. Mir wëllen Fridden a Gebuergenheet. Mir wëllen Wuelergoen. Genee dat gëtt hei ugeschwat. D’Äntwert vun de Jünger deit et un. „Wou wunns du?“, ass net einfach eng Fro no enger Plaz. Et ass d’Fro no der Plaz, wou dës ganz „Liewensfülle“ sech realiséiert. Et ass ganz einfach d’Fro no deem echte Sënn vum Liewen, no Sécherheet a Gebuergenheet. De Jesus gëtt dofir och hei schonn vum Evangelist Johannes als déi Instanz presentéiert, déi eng Äntwert op d’Fro vun de Jünger gëtt.

„Kommt und seht!“, ass dem Jesus seng Äntwert. Kommt an dir wäert gesinn wéi a wou ech liewen, wien a wat ech sinn, wat mäin Angebot, meng Botschaft fir dës Welt ass. „Kommt, loosst iech op eng nei Erfarung an!“ Dat ass dem Jesus seng Invitatioun. Hei geet et ganz däitlech net ëm eng Wunnecht, ëm een Haus. Neen, hei geet et ëm ee Programm vum Liewen, ëm d’Botschaft vum Messias un sech. Natierlech, wann een sech op dee Jesus do aléist, da kann d’Erfarung scho ganz zwiispälteg sinn. Des Erfarung ka frou maachen, mä eben och ganz „verstörend“ wierken. Virun allem kann si d’Liewen vun deem, dee kucke kënnt, gehéiereg duercherneen an a Gefor bréngen. Dëst Sech-Aloossen op de Jesus kann deemno ganz däitlech Konsequenzen hunn.

„Sie blieben jenen Tag bei ihm.“ D’Jünger si beim Jesus bliwwen. Dat griichescht Verb „menein“, „μένειν“ (bleiwen) ass ee Schlësselbegrëff an der Sprooch vum Evangelist Johannes. Et beschreift dat passend Verhältnis tëschent dem Jesus a senge Frënn. Beim Jesus bleift een, wann een a senger Léier, a senger Botschaft bleift. Dann ass een op der gudder Säit vum Liewen, dann huet ee gewëssermoossen gewonnen. Dat bleift een och a Gott.

„Da kamen sie mit und sahen, wo er wohnte, und blieben.“ „Sie kamen, sahen, blieben.“ Mat engem klengen Schmunzelen muss ech hei un ee ganz berüümten Aussproch denken vum bekannten Réimer, dem Caesar: „Veni, vidi, vici.“ „Ich kam, ich sah, ich siegte!“ Jo de Kontext ass ee ganz aneren. An awer, mech iwwerkënnt hei eng gewëssen Vergläichsméiglechkeet. Den Caesar huet deemools agegraff a gewonnen. Awer hien huet als éischt emol missten sech op de Wee maachen. Dann huet hie misste kucken. Hien huet also missten d’Lag aschätzen a beurteelen. Duerno konnt hien eben d’Schluecht gewannen. Ass dat da net och hei beim Jesus esou änlech. Als éischt muss ech mech zu him hin op de Wee maachen. Genausou wéi dem Johannes seng Jünger, déi als éischt dem Jesus nogelaf sinn. Duerno hu si misste kucken. Si hu sech als éischt ee Bild vum Jesus a senger Botschaft misste maachen. An da schliisslech sinn si bliwwen. Jo domadder waren si op der gewonnener Säit. Si haten eng nei Siicht an een neie Sënn vum Liewen gewonnen. „Sie kamen, sahen, blieben.“

Mä elo si mir och bäi eis. Si mir nach op der Sich no echtem Sënn vum Liewen? Si mir nach bereet eis op de Wee ze maachen hin zu deem Jesus a senger Botschaft? Si mir nach bereet eis des Botschaft unzekucken, si ze beurteelen, si éierlech ze bewäerten an ze froen no deem, wat fir eis kéint wichteg sinn? Wa mir des zwee éischt Schrëtt net maachen, da kënne mir och net an der Botschaft bleiwen. Nëmme wa mir eis selwer och engagéieren, eis selwer op de Wee an op d’Sich maachen, kënne mir eppes Neies entdecken.

Alles, wat mam Jesus a senger Botschaft zesummenhänkt, muss mat engem Froen ufänken. Och mir mussen eis froen, wou de Jesus wunnt a mir mussen eis dann op hien aloossen. Et ass liicht eppes einfach ze refuséieren. Mä ganz dacks géif des Zréckweisung wuel anescht ausgoen, wann een sech d’Méi gemaach hätt, dat wat een ofleent, emol kennen ze léieren. „Wou wunns du?“, ass deemno déi entscheedend Fro och fir eis. Nëmme wa mir bereet sinn ze froen an ze sichen kënne mir och fannen. D’Botschaft vum Jesus muss also och vun eis ëmmer nees nei gesicht an entdeckt ginn. Si léist eis nom Sënn vun eisem Liewe froen. Eis Sich, eis Fro léist eis iwwerhaapt liewen. Schonn de Profet Amos huet dat gesot: „Ja, so spricht der HERR zum Haus Israel: Sucht mich, dann werdet ihr leben! ... Sucht den HERRN, dann werdet ihr leben.“ (Am 5, 4.6)

Ech wëll meng Gedanken mat engem a mengen Aen schéine Lidd ofschléissen.

Lidd: Suchen und fragen, hoffen und sehn (am däischen GL 457 oder am lëtzebuerger Laudate Dominum 378)

1. Suchen und fragen, hoffen und sehn, miteinander glauben und sich verstehn, lachen, sich öffnen, tanzen, befrein: So Gott spricht sein Ja, so stirbt unser Nein.
2. Klagende hören, Trauernde sehn, aneinander glauben und sich verstehn, auf unsere Armut lässt Gott sich ein: So Gott spricht sein Ja, so stirbt unser Nein.
3. Planen und bauen, Neuland begehn, füreinander glauben und sich verstehn, leben für viele, Brot sein und Wein: So Gott spricht sein Ja, so stirbt unser Nein.
Fürbitten

Jesus Christus, ass deen, op deen esou vill Mënschen wärend Joerhonnerte gewaart hunn. Ville Mënschen huet hien nei Hoffnung a Freed bruecht. Dofir wëlle mir him elo och eis Uleies virdroen:

  • Mir bieden fir d’Kanner, déi liewensfrou dem Liewe begéine wëllen: Looss si duerch eis de Wee zum Glawen fannen. Christus, héier eis.
  • Mir bieden fir déi Jugendlech, déi op der Sich sinn no engem erfëllten a gléckleche Liewen: Gëff hinnen gutt Begleeder mat op de Wee a maach si op fir deng Botschaft. Christus, héier eis.
  • Mir bieden fir d’Elteren, déi sech Suerge maachen ëm dee richtege Wee vun hire Kanner: Hëllef hinnen duerch hiert Vertrauen de Kanner Mutt a Kraaft ze ginn fir de Wee zum Gudden ze fannen. Christus, héier eis.
  • Mir bieden fir eis Pargemeinschaften: Looss eis offen an tolerant sinn ee vis-à-vis vun deem aneren. Christus, héier eis.
  • Mir bieden fir eis Verstuerwen: Beloun si fir dat Gutt, wat si geleescht hunn fir eis all. Christus, héier eis.

Här Jesus Christus, mir soen dir Merci fir de Glawen, dee mir dierfen un dech hunn a fir all dat Gléck, wat mir erliewen. Dech luewen an éiere mir elo an an all Éiwegkeet. Amen.

Le Seigneur invite mystérieusement chacun et chacune de nous à le suivre. Il nous appelle par notre nom comme il l’a fait pour Samuel et Pierre. Aujourd’hui encore, il attend notre réponse. Tournons-nous vers lui avec confiance et présentons-lui les besoins de tous nos frères et sœurs
Dieu très bon, écoute-nous.

  • Pour l’Église; prions afin qu’elle ouvre son cœur, son esprit et ses bras à tous ceux et celles que le Seigneur appelle.
  • Pour les hommes et les femmes qui gouvernent les peuples; prions afin que chacun et chacune se laisse toucher par les voix qui réclament justice et paix.
  • Pour toutes les personnes que le Seigneur appelle; prions afin qu’elles répondent sans hésiter à son invitation.
  • Pour notre communauté; prions afin qu’elle s’ouvre à une plus grande écoute des plus vulnérables de notre société.

Dieu notre Père, ton Fils Jésus a répondu à ton appel en allant jusqu’au bout de l’amour. Accorde-nous de te suivre avec la même ferveur. Nous te le demandons par le Christ, Jésus, notre Seigneur, qui vit et règne avec toi dans l’unité du Saint-Esprit, pour les siècles des siècles. Amen.
(http://www.vieliturgique.ca)

Gowegebiet

Härgott, schenk eis d’Gnod, des Feier mat Eescht ze vollzéien. All Kéiers, wou mir d’Eucharistie feieren, léis du eis deng Léift a Presenz spieren. Looss eis aus dësem Affer nei Kraaft schäffen.
Dorëms biede mir duerch Jesus Christus, eisen Här. Amen.

Seigneur, accorde-nous la grâce de vraiment participer à cette eucharistie; car chaque fois qu’est célébré ce sacrifice en mémorial, c’est l’oeuvre de notre rédemption qui s’accomplit. Par Jésus.

Gott und Vater, das Brot und der Wein auf diesem Altar sind Zeichen unserer Hingabe. Sei in unserer Mitte, wenn wir das Mahl deines Sohnes feiern, bis er wiederkommt: Jesus Christus, unser Herr.

Hochgebet - „Berufung“


Präfation
Wir können nicht anders, Gott, als dich zu rühmen und dir zu danken.
Denn zu jeder Zeit rufst du die Menschen auf einen Weg,
der für sie und alle zum Segen wird.
Einst hast du Abraham gerufen.
Auf dein Wort hin hat er alles verlassen und sich auf den Weg gemacht,
den du ihn führen wolltest.
In der Wüste hast du Mose gerufen, und er ist mit deinem Volk aufgebrochen,
um es in die Freiheit zu führen.
Dann hast du Propheten gerufen, damit sie dein Volk wachrütteln und zur Umkehr bewegen,
um nicht wieder in Abhängigkeit zu fallen.
Im Neuen Bund hat Jesus Menschen gerufen, ihm nachzufolgen, seine Schüler zu werden
und den Menschen den Weg der Befreiung zu zeigen.
Heute rufst du uns, denn durch uns willst du die Welt auch heute noch zum Heil führen.
So stimmen wir dankbar in den Lobpreis deiner Heiligen ein und singen voll Freude:

Sanctus

Dich, liebender Gott, feiern wir in dieser Stunde.
Du hast alles für uns getan und legst deine heilende Hand auch weiterhin auf uns.

Ergreife nun diese Gaben durch deinen Heiligen Geist
und schenke sie uns wieder als den + Leib und das Blut deines Sohnes,
unseres Bruders und Herrn Jesus Christus.

Denn in der Nacht der Entscheidung nahm er inmitten seiner Jünger das Brot,
sagte dir Dank, brach das Brot und reichte es den Seinen mit den Worten:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Dann nahm er den Kelch, dankte dir wieder
und reichte ihn seinen Freunden, indem er sprach:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH DES NEUEN UND EWIGEN BUNDES,
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH
UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens:

Dein Sohn ist durch Leiden und Tod zurückgekehrt in die grenzenlose Freiheit
deines Lebens, um für uns einen Platz bei dir zu bereiten.

Uns aber hat er aufgetragen, uns selbst und alle vorzubereiten
für diese Zukunft in deiner neuen Welt.
Sein Wort hat er uns hinterlassen, damit es uns den Weg in die Zukunft weist.
Seinen Leib und sein Blut reicht er uns, um uns stets von neuem zu heilen
und zu stärken für diesen Weg.

Sei mit deinem Heiligen Geist stets in uns und unter uns.
Er erhalte uns in der Treue zu unserer Berufung.
Er schütze und leite uns und unsere gläubigen Schwestern und Brüder,
unsere Bischöfe, unseren Papst Franziskus und deine ganze heilige Kirche,
auf dass wir deine Sendung für die Menschen erfüllen.

Du versagst keinem deine Liebe, wie sehr er auch vor dir versagt haben mag.
Denn du willst jeden zu dir zurückführen, der sich von dir getrennt hat,
weil dein Vatersein keine Grenzen kennt.

Darum haben wir auch Zuversicht für unsere verstorbenen Schwestern und Brüder,
dass du unser Gebet für sie erhörst und an ihnen vollendest,
was in ihrem irdischen Leben Stückwerk geblieben ist.

Und in diesem Vertrauen bitten wir für uns selber und für alle,
die mit uns auf Erden leben: Lass unsere Hoffnung nicht vergebens sein!

Schenke uns zusammen mit (der/dem hl. N. und) allen Heiligen,
wozu du uns berufen hast: die Seligkeit befreiten Lebens in deinem Reich.
So bitten wir durch deinen Sohn, unseren Herrn Jesus Christus.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.
(s.: Werner Eizinger, Impulse zum Eucharistischen Hochgebet, Butzon & Bercker, 03/2000)

Vaterunser

De Jesus ass eise grousse Brudder. Hie wëll eis mathuelen, do wou hie lieft. Hie léist eis andauchen an d’Räich vu sengem Papp. Hie wëll eis uleeden, dass mir dëst Räich an eiser Welt ausbreeden a verwierklechen. Biede mir mat him zu Gott, eisem Papp: Vater Unser ...

Friddensgebiet

Wierkleche Fridden gëtt et do, wou d’Presenz vu Christus gelieft gëtt, wou Mënschen seng Léift ze spiere kréien. Maache mir selwer eist Häerz op fir de Fridde vu Christus. De Fridden vun eisem Här sief mat iech all.

Schlussgebiet

Baarmhäerzege Gott, du hues eis mat dem Brout vum Liewen gestäerkt. Erfëll eis mat dem Geescht vun denger Léift, fir datt mir all een Häerz an eng Séil ginn. Dorëms biede mir duerch Jesus Christus, eisen Här. Amen.

Pénètre-nous, Seigneur, de ton esprit de charité, afin que soient unis par ton amour ceux que tu as nourris d’un même pain. Par Jésus.

Gott, du Geber aller guten Gaben, im Brot, das wir gebrochen, im Becher, den wir miteinander geteilt haben, hast du uns ein Zeichen deines kommenden Reiches geschenkt. Lass die Gabe, die wir empfangen haben, Frucht tragen in unserem Leben und zum Aufbau deines Reiches in der Welt beitragen. Darum bitten wir durch Christus, unsern Herrn.

Segen

Der Herr segne euch und behüte euch.
Der Herr lasse sein Angesicht über euch leuchten und sei euch gnädig.
Der Herr wende euch sein Angesicht zu und gewähre euch sein Heil.
Es segne euch der allmächtige Gott,
der Vater und der Sohn und der Heilige Geist. Amen.


Mass vum 10. Januar
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum Hl. Antonius

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement