7. Ouschtersonndeg B - 15./16.5.2021


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! Den Ufank vum Chrëschtentum ass schonn ee wéineg spektakulär. Mënschen, déi sech am Glawe fonnt hunn, déi deen Operstanenen mat senger ganz neier Botschaft fir sech entdeckt hunn, treffen sech, tauschen sech aus, schwätzen, feieren a liewe matenaner. Et ass ëmmer nees an de bibleschen Texter dovunner rieds, dass si als Gemeinschaft een neie Wee gaange sinn. Nëmmen zesummen konnt sech dat entwéckelen, wat mir bis haut „Kierch“ nennen. D’Begeeschterung fir dëst Zesummesinn, fir des Botschaft huet et fäerdeg bruecht, dass si staark waren an sech konnte behaapten an enger Welt, déi deemools jo ganz anescht funktionéiert huet. A wéi ass dat haut. Eis Botschaft vu Jesus Christus ass eiser Zäit zum gudden Deel friem ginn. Wa mir wëllen, dass si erëm zu neier Kraaft kënnt, da mussen och mir erëm méi eist Liewen als Gemeinschaft liewen. Loosse mir dofir elo d’Gnod an d’Hëllef vun eisem Här Jesus uruffen:

Kyrie-Rufe: Mag 246


Send uns deines Gesites Kraft, der die Welten neu erschafft: Christus, Herr, erbarme dich.
Laß uns als Waisen nicht, zeig uns des Trösters Licht: Christus, erbarme dich.
Dass in uns das Herz entbrennt, deiner Gnade Reich erkennt. Christus, Herr, erbarme dich.

Dagesgebiet

Allmächtege Gott, mir bekennen, datt eisen Erléiser béi dir an denger Herrlechkeet ass. Erhéier eist Ruffen a looss eis erfueren, datt hien all Dag bis zum Enn vun dëser Welt béi eis bleift, esou wéi hien et versprach huet. Hien, dee an der Eenheet vum Hellege Geescht mat dir lieft a regéiert an all Éiwegkeet. Amen.

Entends notre prière, Seigneur: nous croyons que le Sauveur des hommes est auprès de toi dans la gloire; fais-nous croire aussi qu’il est encore avec nous jusqu’à la fin des temps, comme il nous l’a promis. Lui qui règne.

Gott, wunderbar in deinem Licht, durch die Verherrlichung deines Sohnes hast du die Grenzen von Diesseits und Jenseits, von Himmel und Erde, von Zeit und Ewigkeit aufgebrochen. Lass uns mit ihm Mauern überspringen und aus seinem Geiste leben. Darum bitten wir durch ihn, der in der Einheit des Heiligen Geistes mit dir lebt und wirkt von Ewigkeit zu Ewigkeit.

Liesungen: Apg 1, 15-17.20a.c-26 / 1 Joh 4, 11-16 / Joh 17, 6a.11b-19

Lesung aus der Apostelgeschichte.
In diesen Tagen erhob sich Petrus im Kreis der Brüder - etwa hundertzwanzig waren zusammengekommen - und sagte: Brüder! Es musste sich das Schriftwort erfüllen, das der Heilige Geist durch den Mund Davids im Voraus über Judas gesprochen hat. Judas wurde zum Anführer derer, die Jesus gefangen nahmen. Er wurde zu uns gezählt und hatte Anteil am gleichen Dienst. Es steht im Buch der Psalmen: Sein Amt soll ein anderer erhalten! Es ist also nötig, dass einer von den Männern, die mit uns die ganze Zeit zusammen waren, als Jesus, der Herr, bei uns ein und aus ging, angefangen von der Taufe durch Johannes bis zu dem Tag, an dem er von uns ging und in den Himmel aufgenommen wurde - einer von diesen muss nun zusammen mit uns Zeuge seiner Auferstehung sein. Und sie stellten zwei Männer auf: Josef, genannt Barsabbas, mit dem Beinamen Justus, und Matthias. Dann beteten sie: Du, Herr, kennst die Herzen aller; zeige, wen von diesen beiden du erwählt hast, diesen Dienst und dieses Apostelamt zu übernehmen! Denn Judas hat es verlassen und ist an den Ort gegangen, der ihm bestimmt war. Sie warfen das Los über sie; das Los fiel auf Matthias und er wurde den elf Aposteln zugezählt.

Kv Der Herr hat seinen Thron errichtet im Himmel.
Preise den Herrn, meine Seele, *
und alles in mir seinen heiligen Namen!
Preise den Herrn, meine Seele, *
und vergiss nicht, was er dir Gutes getan hat! – (Kv)
Denn so hoch der Himmel über der Erde ist, *
so mächtig ist seine Huld über denen, die ihn fürchten.
So weit der Aufgang entfernt ist vom Untergang, *
so weit entfernt er von uns unsere Frevel. – (Kv)
Der Herr hat seinen Thron errichtet im Himmel, *
seine königliche Macht beherrscht das All.
Preist den Herrn, ihr seine Engel, *
ihr starken Helden, die sein Wort vollstrecken. – Kv

Lesung aus dem ersten Johannesbrief.
Geliebte, wenn Gott uns so geliebt hat, müssen auch wir einander lieben. Niemand hat Gott je geschaut; wenn wir einander lieben, bleibt Gott in uns und seine Liebe ist in uns vollendet. Daran erkennen wir, dass wir in ihm bleiben und er in uns bleibt: Er hat uns von seinem Geist gegeben. Wir haben geschaut und bezeugen, dass der Vater den Sohn gesandt hat als Retter der Welt. Wer bekennt, dass Jesus der Sohn Gottes ist, in dem bleibt Gott und er bleibt in Gott. Wir haben die Liebe, die Gott zu uns hat, erkannt und gläubig angenommen. Gott ist Liebe, und wer in der Liebe bleibt, bleibt in Gott und Gott bleibt in ihm.

Halleluja. Halleluja. (So spricht der Herr:) Ich lasse euch nicht als Waisen zurück. Ich komme wieder zu euch. Dann wird euer Herz sich freuen. Halleluja.

+ Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes.
In jener Zeit erhob Jesus seine Augen zum Himmel und sprach: Vater, ich habe deinen Namen den Menschen offenbart, die du mir aus der Welt gegeben hast. Heiliger Vater, bewahre sie in deinem Namen, den du mir gegeben hast, damit sie eins sind wie wir! Solange ich bei ihnen war, bewahrte ich sie in deinem Namen, den du mir gegeben hast. Und ich habe sie behütet und keiner von ihnen ging verloren, außer dem Sohn des Verderbens, damit sich die Schrift erfüllte. Aber jetzt komme ich zu dir und rede dies noch in der Welt, damit sie meine Freude in Fülle in sich haben. Ich habe ihnen dein Wort gegeben und die Welt hat sie gehasst, weil sie nicht von der Welt sind, wie auch ich nicht von der Welt bin. Ich bitte nicht, dass du sie aus der Welt nimmst, sondern dass du sie vor dem Bösen bewahrst. Sie sind nicht von der Welt, wie auch ich nicht von der Welt bin. Heilige sie in der Wahrheit; dein Wort ist Wahrheit. Wie du mich in die Welt gesandt hast, so habe auch ich sie in die Welt gesandt. Und ich heilige mich für sie, damit auch sie in der Wahrheit geheiligt sind.

Lecture du livre des Actes des Apôtres.
En ces jours-là, Pierre se leva au milieu des frères qui étaient réunis au nombre d’environ cent vingt personnes, et il déclara : « Frères, il fallait que l’Écriture s’accomplisse. En effet, par la bouche de David, l’Esprit Saint avait d’avance parlé de Judas, qui en est venu à servir de guide aux gens qui ont arrêté Jésus : ce Judas était l’un de nous et avait reçu sa part de notre ministère. Il est écrit au livre des Psaumes: Qu’un autre prenne sa charge. Or, il y a des hommes qui nous ont accompagnés durant tout le temps où le Seigneur Jésus a vécu parmi nous, depuis le commencement, lors du baptême donné par Jean, jusqu’au jour où il fut enlevé d’auprès de nous. Il faut donc que l’un d’entre eux devienne, avec nous, témoin de sa résurrection. » On en présenta deux : Joseph appelé Barsabbas, puis surnommé Justus, et Matthias. Ensuite, on fit cette prière : « Toi, Seigneur, qui connais tous les cœurs, désigne lequel des deux tu as choisi pour qu’il prenne, dans le ministère apostolique, la place que Judas a désertée en allant à la place qui est désormais la sienne. » On tira au sort entre eux, et le sort tomba sur Matthias, qui fut donc associé par suffrage aux onze Apôtres.

R/ Le Seigneur a son trône dans les cieux.
Bénis le Seigneur, ô mon âme,
bénis son nom très saint, tout mon être !
Bénis le Seigneur, ô mon âme,
n’oublie aucun de ses bienfaits ! R
Comme le ciel domine la terre,
fort est son amour pour qui le craint ;
aussi loin qu’est l’orient de l’occident,
il met loin de nous nos péchés. R
Le Seigneur a son trône dans les cieux :
sa royauté s’étend sur l’univers.
Messagers du Seigneur, bénissez-le,
invincibles porteurs de ses ordres ! R

Lecture de la première lettre de saint Jean.
Bien-aimés, puisque Dieu nous a tellement aimés, nous devons, nous aussi, nous aimer les uns les autres. Dieu, personne ne l’a jamais vu. Mais si nous nous aimons les uns les autres, Dieu demeure en nous, et, en nous, son amour atteint la perfection. Voici comment nous reconnaissons que nous demeurons en lui et lui en nous : il nous a donné part à son Esprit. Quant à nous, nous avons vu et nous attestons que le Père a envoyé son Fils comme Sauveur du monde. Celui qui proclame que Jésus est le Fils de Dieu, Dieu demeure en lui, et lui en Dieu. Et nous, nous avons reconnu l’amour que Dieu a pour nous, et nous y avons cru. Dieu est amour : qui demeure dans l’amour demeure en Dieu, et Dieu demeure en lui.

Alléluia. Alléluia. Je ne vous laisserai pas orphelins, dit le Seigneur; je reviens vers vous, et votre cœur se réjouira. Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Jean.
En ce temps-là, les yeux levés au ciel, Jésus priait ainsi: Père saint, garde-les unis dans ton nom, le nom que tu m’as donné, pour qu’ils soient un, comme nous-mêmes. Quand j’étais avec eux, je les gardais unis dans ton nom, le nom que tu m’as donné. J’ai veillé sur eux, et aucun ne s’est perdu, sauf celui qui s’en va à sa perte de sorte que l’Écriture soit accomplie. Et maintenant que je viens à toi, je parle ainsi, dans le monde, pour qu’ils aient en eux ma joie, et qu’ils en soient comblés. Moi, je leur ai donné ta parole, et le monde les a pris en haine parce qu’ils n’appartiennent pas au monde, de même que moi je n’appartiens pas au monde. Je ne prie pas pour que tu les retires du monde, mais pour que tu les gardes du Mauvais. Ils n’appartiennent pas au monde, de même que moi, je n’appartiens pas au monde. Sanctifie-les dans la vérité : ta parole est vérité. De même que tu m’as envoyé dans le monde, moi aussi, je les ai envoyés dans le monde. Et pour eux je me sanctifie moi-même, afin qu’ils soient, eux aussi, sanctifiés dans la vérité.

Priedegt

Léif Matchrëschten! Mir stinn haut an eisem Kierchejoer tëschent der Himmelfaart vu Christus an dem Schecken vum Geescht vu Gott op d’Apostelen. D’Texter aus der Bibel vun dësem Sonndeg si vun zwee ganz wichtegen Themen gepräägt, vun der Eenheet a vun der Léift. Dofir stellt sech dann och déi grouss Fro: Wéi kann den Optrag vum Jesus fir Eenheet a Léift an der Welt a fir all Zäiten erfëllt a gelieft ginn? Wéi kënne mir Chrëschten an der Eenheet an an der Léift matenaner ëmgoen a liewen?

An den Texter kritt een dëse Sonndeg awer och en Androck dovunner, dass scho ganz fréi an der jonker Gemeinschaft vu Chrëschten Tendenzen vun Divisioun a Sträit do waren. D’Apostelgeschicht schwätzt vum Judas, den der Versuchung vum Geld ënnerleeë war. Hien gëtt zum Symbol vun der Gewalt. Hien ass Vertrieder vun deenen, déi géint de Fridden an d’Gewaltlosegkeet sinn, déi sech also géint de Jesus a säi Liewensprogramm gestalt hunn.

D’Thema vun der Divisioun ass dann och am Evangelium ze spieren. Do heescht et: „Bewahre sie (die Mënschen) in deinem Namen ... damit sie eins sind wie wir ... Ich bitte, dass du sie vor dem Bösen bewahrst.“ Wa Mënschen aus dem Liewen ginn, hannerloossen si dacks een Testament. Muncher äusseren doranner dann och Wënsch an Opträg. De Jesus huet souzesoen och een Testament gemaach, dat mir an deem sougenannten Hohenpriisterlechen Gebiet am Johannesevangelium erëmfannen. De Jesus huet senger klenger an neier Gemeinschaft e puer ganz wichteg Richtlinnen hannerlooss, wéi si an Eenheet a Léift kéinten weiderliewen och ouni seng physesch Presenz. D’Chrëschte kréien den Optrag, fir dëst Gebot vun der Léift a vun der Eenheet fir all Mënschen a fir all Generatiounen siichtbar ze maachen.

Leider weist d’Geschicht vun der Kierch eng ganz aner Saach. Ëmmer nees koum et an der Gemeinschaft vun de Chrëschten zu Streidereien, Jalousien, zu Muechtspiller, zu Gurmangsegkeeten no Geld an esou weider. All dat huet Divisiounen mat sech bruecht an d’Gebot vun der Léift ass dacks ganz wéineg ze gesi gewiescht, weder a Wuert nach an Dot. Schonn den hellegen Johannes Chrysostomos huet dat beklot. Hei ee klengt Zitat aus sengem Kommentar zu den Paulusbréifer: „Leuchtet wie Licht in der dunklen Welt ... man brauchte so etwas nicht zu sagen, wenn unser Leben wirklich leuchtete. Es brauchte keine Belehrung, wenn wir Taten sprechen ließen. Es gäbe keine Heiden, wenn wir wahre Christen wären, wenn wir die Gebote Christi hielten ... aber: Dem Geld huldigen wir genauso wie sie (die Heiden), ja noch mehr als sie. Vor dem Tod haben wir Angst wie sie. Armut fürchten wir wie sie ... Wie sollen sie vom Glauben überzeugt werden? Durch unser Verhalten? Das aber ist schlecht. Durch Liebe? Keine Spur davon ist zu sehen ...“.

Ass dat net ee Wuert, dat och haut seng Gültegkeet huet? Wann den Johannes Chrysostomos haut géif liewen an eis haut géif gesinn, wéi géif wuel säin Urteel ausfalen? Dofir gëllt grad haut vläicht méi wéi jee dem Jesus säi Gebiet. „Ich bitte, dass du sie (die Menschen) vor dem Bösen bewahrst.“ An et kéint een da wuel ergänzen, Gott soll eis virun alle Versuchungen wéi Gedanken vu Prestige an Houfert verschounen.

Elo, wou de Jesus fort ass, ass déi kleng Gemeinschaft nach vill méi de Feindséilegkeeten vun baussen ausgesat. Elo mussen d’Chrëschten selwer dem Jesus säi Wierk weiderféieren an d’Botschaft vun der Léift liewen. Dozou brauchen si de Geescht vum Jesus. An dësem Geescht kënnen si zesummestoen an handelen. De Jesus selwer wousst, dass seng Frënn et net liicht hätten ouni hien, ouni seng Presenz, déi verbënnt. Dofir steet och am Evangelium säin intensiivt Gebiet.

Tatsächlech ass et dann awer der klenger Gemeinschaft gelongen, trotz alle Streidereien a Feindséilegkeeten lues a lues eng ëmmer méi grouss Gemeinschaft opzebauen. Natierlech ass dat am Laf vun der Zäit net ouni Schwieregkeeten ofgaangen. Ëmmer nees waren all ze mënschlech Differenzen um Ufank vu Streidereien an d’Chrëschten hunn och net ëmmer an der Wourecht vun hirer Botschaft gelieft. Erstaunlech ass et dofir schonn, dass bis haut nach eppes vun der Botschaft do ass. An och haut si mir ganz besonnesch virun d’Aufgab gestallt, fir des Botschaft ze liewen, konkret ze liewen duerch eist Handelen als mëndeg Mënschen a Chrëschten an der Welt vun haut.

D’Chrëschten hunn haut an eiser Welt keng Monopolstellung mat hirem Angebot vu Sënn. Vill aner Gruppen a Reliounen versichen och hir Idealer ze vermëttelen. Mir kënnen eis Botschaft vun der Léift nëmmen da wouer eriwwer bréngen, wa mir si wierklech echt liewen. De Jesus war do ganz virausschauend, wéi hien Gott drëm gefrot huet: „Heilige sie in der Wahrheit; dein Wort ist Wahrheit. Wie du mich in die Welt gesandt hast, so habe auch ich sie in die Welt gesandt. Und ich heilige mich für sie, damit auch sie in der Wahrheit geheiligt sind.“

Als Chrëschten kënne mir nëmmen dann eis Botschaft weiderginn, wa mir si selwer liewen. Nëmmen dann wa mir „wouer“ sinn an eisen Handlungen, kann d’Botschaft vu Christus duerch eis an der Welt siichtbar ginn. Dat ass dann eis Aufgab. Si ass wichteg a wäertvoll. Si ass wuel net einfach a liicht mä awer noutwenneg. Loosse mir eis dofir stäerken an de Geescht vu Gott an eis ophuelen. D’Welt brauch Virbiller. Déi kënnen a solle mir sinn. Amen.

Fürbitten

Den Härgott, ass ganz no bäi eis a sengem Jong Jesus. Dofir komme mir elo virun hien a bieden:

* An eiser Zäit liewe mir mat ville Problemer. Mir bieden fir all Mënschen, déi voll Angscht a Suerge sinn: Weis hinnen deng Léift. Härgott, héier eis.

* Mënschen fillen sech eleng. Mir bieden fir all Mënschen, déi dringend een anere Mënsch brauchen: gëff hinne Mënschen, déi hinnen hëllefen. Härgott, héier eis.

* Biller vu Krich, Gewalt a schwéieren Katastrophen rëselen eis ëmmer nees op. Mir bieden fir all Mënschen, déi ënnert Gewalt an Nout leiden: looss si Mënsche fannen, déi bereet sinn hiert Leed méi kleng ze maachen. Härgott, héier eis.

* An eisen Gemeinschaften an Haiser soll deng frou Botschaft lieweg sinn. Mir bieden fir all Mënschen, déi aus dem Evangelium eraus liewen: Hëllef hinnen frou a gutt Verkënneger vun denger Noriicht ze sinn. Härgott, héier eis.

* Mënschen déi eis wichteg sinn an déi mir gär hunn si gestuerwen: Looss si bäi dir hir éiweg Heemecht fannen. Härgott, héier eis.

Härgott, lauschter op eis Gebieder a stäerk eise Glawen an eist vertrauen an dech. Dech luewen an éieren mir elo an an all Éiwegkeet. Amen.

Gowegebiet

Här eise Gott, huel eis Gebieder an Affergowen un. Looss eis des helleg Feier mat ganzer Léift an Éierlechkeet feieren, fir datt mir eng Kéier d’Liewen an der Herrlechkeet vum Himmel erreechen. Dorëms biede mir duerch Christus, eisen Här.

Avec ces offrandes, Seigneur, reçois les prières de tes fidèles; que cette liturgie célébrée avec amour nous fasse passer à la gloire du ciel. Par Jésus.

Gott und Vater, lass unsere Gebete zu dir gelangen und nimm die Gaben an, die wir in österlicher Freude bringen. Erhalte in uns die Freude bis zur Vollendung durch Christus, unsern Herrn.

Hochgebet – „Gottes Liebe zu uns“


Präfation
Guter Gott, es ist würdig und recht, es ist gut und richtig, dass wir dir immer und überall danken.
Wir freuen uns vor allem darüber, dass wir mit Jesus zu dir kommen dürfen, genau so, wie wir sind.
Du liebst uns, darum schenkst du uns die Schönheiten der Erde.
Du liebst uns, darum schenkst du uns Jesus Christus, deinen Sohn, als unseren Bruder.
Du liebst uns, darum führst du uns hier zusammen als seine Schwestern und Brüder.
Für diese deine große Liebe danken wir dir.
Wir preisen dich mit allen Engeln und Heiligen und singen mit ihnen
das große Lob deiner Herrlichkeit:

Sanctus
Guter Gott, wir danken dir für Jesus, der in deinem Namen
als Freund der Armen und Kleinen gekommen ist.
Er hat uns gezeigt, wie wir für dich und füreinander da sein können.
Jesus ist gekommen, die Macht des Bösen in uns und um uns zu ertragen
und den Hass in der Welt zu überwinden, der jede Freundschaft zwischen Menschen zerstört.
Er hat uns versprochen, dass der Heilige Geist immer bei uns ist
und uns Kraft schenkt, als deine Kinder zu leben.

Darum bitten wir dich, Gott, unser Vater:
Sende deinen lebensspendenden Geist, damit diese Gaben von Brot und Wein
Leib + und Blut Jesu Christi werden, der uns geliebt hat bis in den Tod.

Am Abend vor seinem Leiden hat Jesus sich mit seinen Freunden zu Tisch gesetzt.
Er hat das Brot genommen und das Dankgebet gesprochen.
Er hat es geteilt, dann seinen Jüngern gegeben und gesagt:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Ebenso nahm er nach dem Mahl den Kelch, dankte wiederum,
reichte ihn seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH DES NEUEN UND EWIGEN BUNDES,
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens:

Gott, unser Vater, wir gedenken Jesu, der sich dir ganz schenkt und für uns da ist.
Er nimmt uns mit auf den Weg zu dir.

So bitten wir dich in dieser Stunde:
Gib uns allen, die an diesem Mahl teilnehmen, den Geist der Liebe,
damit wir immer mehr ein Herz und eine Seele werden,
zusammen mit unserem Bischof N., mit unserem Papst Franziskus,
und mit allen Frauen und Männern, die deinem Volk dienen.

Guter Gott, denk an alle, die wir gernhaben.
Sei denen nahe, die traurig sind.
Lass die Verstorbenen bei dir glücklich sein.

Denk an alle Menschen auf der ganzen Erde.
Führe uns einst mit ihnen zusammen zum großen Fest in deinem Reich,
wo wir mit Maria, der Mutter Jesu, dem heiligen Josef, unseren Namenspatronen
und mit allen heiligen Frauen und Männern für immer glücklich sind
und dich preisen durch Jesus Christus.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.
Quelle unbekannt

Vaterunser

Mir hunn de Geescht vun der Léift geschenkt kritt, deen eis mat Gott an och ënnert enaner soll verbannen. Fir dass mir och ëmmer an der Léift zesumme kënne bleiwen, wëlle mir bieden, wéi de Jesus eis et geléiert huet: Vater unser im Himmel, …

Friddensgebiet

Do wou d’Liewen vu géigesäiteger Uechtung a Wäertschätzung bestëmmt ass, do ass och Fridden. Aus eegener Erfarung wësse mir, dass sech dacks eegen Interessen an Egoismen an eist Liewen eraschläichen an dat gutt Matenaner an de Fridde stéieren. Dofir biede mir: Här Jesus kuck net op eis Feeler, mä op eise gudde Wëllen a schenk eis ëmmer nees däi Fridden. De Fridde sief mat iech all.

Schlussgebiet

Erhéier eis, Gott, a schenk eis déi fest Zouversiicht, datt duerch d’Feier vun den hellege Geheimnisser déi ganz Kierch déi Erfëllung erreecht, déi Christus an denger Herrlechkeet elo schonn huet. Hien, dee mat dir lieft an all Éiwegkeet. Amen.

Exauce-nous, Dieu notre Sauveur: que notre communion au mytère du salut nous confirme dans cette assurance que tu glorifieras tout le corps de l’Église comme tu as glorifié son chef, Jésus, le Christ. Lui qui règne.

Gott, du Quellgrund allen Lebens, du hast uns neu geschaffen durch die Auferstehung deines Sohnes. Wende dich uns voll Güte zu und bleibe allezeit bei uns mit deiner Huld, bis wir zum unvergänglichen Leben auferstehen und dich schauen dürfen, wie du bist. Darum bitten wir durch Christus, unsern Herrn.

Segen

Der Ewige kennt die verschlungenen Wege.

Er sieht die Höhen und Tiefen.

Er segne dich.

Der Ewige kennt die Wahrheit.

Er sieht die Grauzonen und Lügen.

Er bewahre dich.

Der Ewige kennt alle Namen.

Er sieht die Hoffnungen und die Enttäuschungen.

Er behüte dich.


Mass vum 13. Mee
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 23. Mee

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement