3. Ouschtersonndeg B - 13./14.4.2024


Home Back Print Kontakt

3. Ouschtersonndeg B - 13./14.4.2024 - (C) Carlo Morbach - 11.4.2024

3. Ouschtersonndeg B - 13./14.4.2024



Léif Matchrëschten! Et ginn Deeg, do zweiwele mir u Gott an u senger Muecht, fir eppes an eiser Welt ze erreechen. D’Fro ass, op et doru läit, dass mir an der Hektik, an der Aarbecht oder an eise Suergen einfach net op genuch sinn, fir säin Handelen ze bemierken. Hu mir nach Zäit, fir no him ze sichen, op hien ze lauschteren? Maache mir elo haut ganz bewosst eist Häerz op fir dat, wat hien eis haut wëll soen. Loosse mir zu eisem Här Jesus Christus ruffen an hien ëm seng Hëllef froen:


Kyrie-Ruffer


Här Jesus Christus, du bass eis zum Brudder ginn. Kyrie eleison.

Här Jesus Christus, du weis eis de Wee duerch d’Liewen. Christe eleison.

Här Jesus Christus, du bass d’Quell vun eisem Liewen. Kyrie eleison.


Dagesgebiet


Allmächtege Gott, looss d'Freed vun Ouschteren an eis weiderliewen, well du hues denger Kierch nei Lieweskraaft geschenkt an eis nei als deng Kanner ugeholl. Gëff eis all déi grouss Zouversiicht, datt och mir eng Kéier un der Opersteeung vun dengem Jong deelhuelen. Hien, dee mat dir an dem Hellege Geescht lieft an all Éiwegkeet. Amen.


Garde à ton peuple sa joie, Seigneur, toi qui refais ses forces et sa jeunesse ; tu nous as rendu la dignité de fils de Dieu, affermis-nous dans l’espérance de la résurrection. Par Jésus Christ.


Gott, das Licht deiner Weisheit erleuchtet die Irrenden, dass sie heimfinden zu dir. Hilf uns, so zu leben, dass wir nicht nur Christen heißen, sondern es auch sind. Darum bitten wir durch ihn, Jesus Christus, deinen Sohn, unsern Herrn und Bruder, der in der Einheit des Heiligen Geistes mit dir lebt und wirkt in alle Ewigkeit.  


Liesungen: Apg 3, 12a. 13-15. 17-19 / 1 Joh 2, 1-5a / Lk 24, 35-48


Lesung aus der Apostelgeschichte.

In jenen Tagen wandte sich Petrus an das Volk: Der Gott Abrahams, Isaaks und Jakobs, der Gott unserer Väter, hat seinen Knecht Jesus verherrlicht, den ihr ausgeliefert und vor Pilatus verleugnet habt, obwohl dieser entschieden hatte, ihn freizulassen. Ihr aber habt den Heiligen und Gerechten verleugnet und die Freilassung eines Mörders erbeten. Den Urheber des Lebens habt ihr getötet, aber Gott hat ihn von den Toten auferweckt. Dafür sind wir Zeugen. Nun, Brüder, ich weiß, ihr habt aus Unwissenheit gehandelt, ebenso wie eure Anführer. Gott aber hat auf diese Weise erfüllt, was er durch den Mund aller Propheten im Voraus verkündet hat: dass sein Christus leiden werde. Also kehrt um und tut Buße, damit eure Sünden getilgt werden.


Kv Lass dein Angesicht über uns leuchten, o Herr!

Wenn ich rufe, gib mir Antwort, *
Gott meiner Gerechtigkeit!
Du hast mir weiten Raum geschaffen in meiner Bedrängnis. *
Sei mir gnädig und hör auf mein Flehen! 
– (Kv)
Erkennt, dass der Herr sich seinen Frommen erwählt hat, *
der Herr hört, wenn ich zu ihm rufe.
Viele sagen: „Wer lässt uns Gutes schauen?“ *
Herr, lass dein Angesicht über uns leuchten! 
– (Kv)
Du legst mir größere Freude ins Herz, *
als andere haben bei Korn und Wein in Fülle.
In Frieden leg ich mich nieder und schlafe; *
denn du allein
Herr, lässt mich sorglos wohnen. – Kv


Lesung aus dem ersten Johannesbrief.

Meine Kinder, ich schreibe euch dies, damit ihr nicht sündigt. Wenn aber einer sündigt, haben wir einen Beistand beim Vater: Jesus Christus, den Gerechten. Er ist die Sühne für unsere Sünden, aber nicht nur für unsere Sünden, sondern auch für die der ganzen Welt. Und daran erkennen wir, dass wir ihn erkannt haben: wenn wir seine Gebote halten. Wer sagt: Ich habe ihn erkannt!, aber seine Gebote nicht hält, ist ein Lügner und in dem ist die Wahrheit nicht. Wer sich aber an sein Wort hält, in dem ist die Gottesliebe wahrhaft vollendet.


Halleluja. Halleluja. Herr Jesus, erschließ uns die Schrift! Lass unser Herz entbrennen, wenn du zu uns redest. Halleluja.


Aus dem heiligen Evangelium nach Lukas.

Die beiden Jünger, die von Emmaus zurückgekehrt waren, erzählten den Elf und die mit ihnen versammelt waren, was sie unterwegs erlebt und wie sie ihn erkannt hatten, als er das Brot brach. Während sie noch darüber redeten, trat er selbst in ihre Mitte und sagte zu ihnen: Friede sei mit euch! Sie erschraken und hatten große Angst, denn sie meinten, einen Geist zu sehen. Da sagte er zu ihnen: Was seid ihr so bestürzt? Warum lasst ihr in eurem Herzen Zweifel aufkommen? Seht meine Hände und meine Füße an: Ich bin es selbst. Fasst mich doch an und begreift: Kein Geist hat Fleisch und Knochen, wie ihr es bei mir seht. Bei diesen Worten zeigte er ihnen seine Hände und Füße. Als sie es aber vor Freude immer noch nicht glauben konnten und sich verwunderten, sagte er zu ihnen: Habt ihr etwas zu essen hier? Sie gaben ihm ein Stück gebratenen Fisch; er nahm es und aß es vor ihren Augen. Dann sagte er zu ihnen: Das sind meine Worte, die ich zu euch gesprochen habe, als ich noch bei euch war: Alles muss in Erfüllung gehen, was im Gesetz des Mose, bei den Propheten und in den Psalmen über mich geschrieben steht. Darauf öffnete er ihren Sinn für das Verständnis der Schriften. Er sagte zu ihnen: So steht es geschrieben: Der Christus wird leiden und am dritten Tag von den Toten auferstehen und in seinem Namen wird man allen Völkern Umkehr verkünden, damit ihre Sünden vergeben werden. Angefangen in Jerusalem, seid ihr Zeugen dafür.


Lecture du livre des Actes des Apôtres.

En ces jours-là, devant le peuple, Pierre prit la parole: Hommes d'Israël, le Dieu d’Abraham, d’Isaac et de Jacob, le Dieu de nos pères, a glorifié son serviteur Jésus, alors que vous, vous l’aviez livré, vous l’aviez renié en présence de Pilate qui était décidé à le relâcher. Vous avez renié le Saint et le Juste, et vous avez demandé qu’on vous accorde la grâce d’un meurtrier. Vous avez tué le Prince de la vie, lui que Dieu a ressuscité d’entre les morts, nous en sommes témoins. D’ailleurs, frères, je sais bien que vous avez agi dans l’ignorance, vous et vos chefs. Mais Dieu a ainsi accompli ce qu’il avait d’avance annoncé par la bouche de tous les prophètes : que le Christ, son Messie, souffrirait. Convertissez-vous donc et tournez-vous vers Dieu pour que vos péchés soient effacés.


R/ Sur nous, Seigneur, que s’illumine ton visage !

Quand je crie, réponds-moi,
Dieu, ma justice !
Toi qui me libères dans la détresse,
pitié pour moi, écoute ma prière !
R

Sachez que le Seigneur a mis à part son fidèle,
le Seigneur entend quand je crie vers lui.
Beaucoup demandent : « Qui nous fera voir le bonheur ? »
Sur nous, Seigneur, que s’illumine ton visage !
R

Dans la paix moi aussi,
je me couche et je dors,
car tu me donnes d’habiter, Seigneur,
seul, dans la confiance.
R


Lecture de la première lettre de saint Jean.

Mes petits enfants, je vous écris cela pour que vous évitiez le péché. Mais si l’un de nous vient à pécher, nous avons un défenseur devant le Père: Jésus Christ, le Juste. C’est lui qui, par son sacrifice, obtient le pardon de nos péchés, non seulement les nôtres, mais encore ceux du monde entier. Voici comment nous savons que nous le connaissons : si nous gardons ses commandements. Celui qui dit: «Je le connais», et qui ne garde pas ses commandements, est un menteur: la vérité n’est pas en lui. Mais en celui qui garde sa parole, l’amour de Dieu atteint vraiment la perfection.


Alléluia. Alléluia. Seigneur Jésus, ouvre-nous les Écritures ! Que notre cœur devienne brûlant tandis que tu nous parles. Alléluia. 


Évangile de Jésus Christ selon saint Luc.

En ce temps-là, les disciples qui rentraient d'Emmaüs racontaient aux Apôtres et à leurs compagnons ce qui s’était passé sur la route, et comment le Seigneur s’était fait reconnaître par eux à la fraction du pain. Comme ils en parlaient encore, lui-même fut présent au milieu d’eux, et leur dit: «La paix soit avec vous!» Saisis de frayeur et de crainte, ils croyaient voir un esprit. Jésus leur dit : « Pourquoi êtes-vous bouleversés ? Et pourquoi ces pensées qui surgissent dans votre cœur ? Voyez mes mains et mes pieds : c’est bien moi ! Touchez-moi, regardez : un esprit n’a pas de chair ni d’os comme vous constatez que j’en ai. » Après cette parole, il leur montra ses mains et ses pieds. Dans leur joie, ils n’osaient pas encore y croire, et restaient saisis d’étonnement. Jésus leur dit : « Avez-vous ici quelque chose à manger ? » Ils lui présentèrent une part de poisson grillé qu’il prit et mangea devant eux. Puis il leur déclara : « Voici les paroles que je vous ai dites quand j’étais encore avec vous : Il faut que s’accomplisse tout ce qui a été écrit à mon sujet dans la loi de Moïse, les Prophètes et les Psaumes. » Alors il ouvrit leur intelligence à la compréhension des Écritures. Il leur dit : « Ainsi est-il écrit que le Christ souffrirait, qu’il ressusciterait d’entre les morts le troisième jour, et que la conversion serait proclamée en son nom, pour le pardon des péchés, à toutes les nations, en commençant par Jérusalem. À vous d’en être les témoins. »


Priedegt


Léif Matchrëschten! Nodeems ech d’Evangelium vun dësem Sonndeg gelies a versicht hunn doriwwer nozedenken, fält et mir schwéier kloer Gedanken ze formuléieren. Mir si beim iwwerleeën, wat ech kéint soen, des zwee Sätz duerch de Kapp gaangen: „Was sich überhaupt sagen lässt, lässt sich klar sagen; und wovon man nicht reden kann, darüber muss man schweigen.“ (Ludwig Wittgenstein, Tractatus Logico-philosophicus) „Wer’s nicht einfach und klar sagen kann, der soll schweigen und weiterarbeiten, bis er’s klar sagen kann.“ (Karl Popper) Vläicht misst ech elo wierklech näischt méi schreiwen / soen. Well ech hu meng ganz grouss Schwieregkeete fir ze formuléieren, wat Opersteeung ass.


Mä, ech mengen, ech sinn do net eleng. Schonn deemools, wéi d’Auteure vum Neien Testament hier Schrëfte verfaasst hunn, haten si genee déi Schwieregkeet. Wéi soll een d’Opersteeung beschreiwen a verstoen? Am NT ginn et eng ganz Rei vu Beschreiwungen a Versich fir sech des Realitéit vun der Opersteeung ze erklären. „Darum hat ihn Gott über alle erhöht und ihm den Namen verliehen, der größer ist als alle Namen.“ (Phil 2,9) „Der dem Geist der Heiligkeit nach eingesetzt ist als Sohn Gottes in Macht seit der Auferstehung von den Toten.“ (Röm 1,4) Schonn deemools gouf et ganz ënnerschiddlech Virstellungen, wat nom Doud geschitt. Am hellenistesche Raum an am jüddesche Raum waren d’Virstellunge ganz verschidden, sou dass d’Auteuren, déi eigentlech fir béid wollte schreiwen, virun enger schier onméiglecher Aufgab stoungen. Well, wéi sollten si d’Hoffnung op eng kierperlech Opersteeung, wéi dat pharisäescht Juddentum gegleeft huet, mat der griichescher Iddi vun enger onstierflecher Séil, woubäi awer de Kierper ofgeleent gëtt, verbannen.[1] Muss een elo, well een net kloer schwätze kann an dësem Beräich, da ganz de Mond doriwwer halen? Ass dat de Wee? Wat wollt de Jesus an dësem Punkt?


Mir mierken, dass och an der Erzielung vum Evangelium vun haut no engem Verständnis an no Begrëffer gesicht gëtt. De Klaus Müller schwätzt an enger Priedegt zu dësem Sonndeg vun „Österlichem Realismus“.[2] Mä wéi dat eben dem Mënsch vermëttelen? Ech doe mech zënter Joerzéngte schwéier mat deem Thema.


Wat kann deemno Opersteeung heeschen? Wat kann et fir mech oder fir dech bedeiten? D’Evangelium vun haut ass eigentlech eng ganz schéin Erzielung. Si ass kee Märchen an si erzielt och keng onwarscheinlech Evenementer. D’Evangelium erzielt vum Zesummesi vun de Apostelen (Jünger). Si sinn no den Erfarunge vum Karfreideg zudéifst niddergeschloen. Si wëssen net esou richteg, wat elo maachen. Et ass eng esou änlech Erfarung, déi mir och maachen, wa mir ee léiwe Mënsch verléieren a mir da vun engem Moment zum aneren eleng do stinn. Mä d’Jünger erënneren sech hei un eppes, wat si an der Zäit mat dem Jesus wuel Dag fir Dag erlieft a gemaach hunn. Si hu mat dem Jesus hiert Liewe gedeelt. Si hunn zesummen d’Liewe gelieft. Si hunn sech géigesäiteg ënnerstëtzt a gehollef. Si waren ee fir deen aneren do.


An hei an der Erzielung besënnen si sech genee dorop. Si fänke lues a lues un ze verstoen, dass d’Liewen nëmmen da méiglech ass, wann et gedeelt gëtt. An egal, op de Jesus elo kierperlech do ass oder op hien nëmmen an hirer Erënnerung ass, et ass dëst Deelen, wou et drop ukënnt. Der Erzielung geet et hei net ëm ee reale Realismus. Et geet ëm dat reaalt Deele vum Liewen. Dat haten d’Apostele beim Jesus geléiert. Si brauchen et elo just weider ze féieren.


Wann een e wéineg iwwer den Text vum Evangelium vun haut nodenkt, da kommen Erënnerungen op. Ze denken ass un d’Erzielunge vun de „Brotvermehrungen“, wou also eng Gemeinschaft opgebaut gouf am Deele vu Brout a Fësch. Dorëm geet et wuel. An och fir eis sollt dat een Hiweis sinn. Opersteeung, egal wéi een si wëll beschreiwen oder deiten, geschitt da, wa mir a Gemeinschaft eist Liewen zesumme liewen an deelen. Dat geschitt net nëmmen an engem Gottesdéngscht, net nëmmen an enger Mass. Dat muss a kann och an eisem einfachen an alldeegleche Liewe geschéien. Da wa mir et esou deelen, dann ass de Jesus a senger Botschaft an eis lieweg. Hien huet ëmmer nees d’Liewe vun de Mënsche vu senger Zäit gedeelt an der Freed an am Leed. Mir kënnen dat genee sou maachen.


Fir mech kann ee kloer soen, dass, wa mir d’Liewen a Gemeinschaft deelen, de Jesus an eis operstanen ass. Lo weess ech jo natierlech net, op dat an dem Wittgenstein oder dem Popper säi Konzept passt. Awer fir mech ass déi Ausso kloer. Et ass déi Ausso, mat der ech ka liewen an déi mäi perséinleche Glawen un eng Opersteeung vum Jesus dréit.


[1] Vgl. Thomas Osborne, Die lebendigste Jesuserzählung. Das Lukasevangelium, KBW, 3. Auflage  Stuttgart 2016, S. 289.

[2] https://www.uni-muenster.de/FB2/philosophie/predigten/oesterlicher_realismus_b.html 


Fürbitten


Leeë mir eis Gebieder deem un d’Häerz, deen si lauschtert an erhéiert:


* Fir all Mënschen, deene Krankheet oder Ongléck d’Lauschteren op deng Botschaft schwéier mécht. Christus, héier eis.


* Fir all Mënschen, déi an der Iwwerlaascht vun hirer Aarbecht keng Zäit fanne fir Rou a Fridden. Christus, héier eis.


* Fir all Mënschen, déi sech net méi trauen, iwwer Gott oder iwwer hire Glawen ze schwätzen. Christus, héier eis.


* Fir all Mënschen, déi net méi un de Fridde kënne gleewen, well si sou an Angscht viru Krich an Nout musse liewen. Christus, héier eis.


* Fir all eis Verstuerwen, dass si elo an denger Herrlechkeet déi éiweg Rou hunn. Christus, héier eis.


Härgott, du bass den Ufank an d’Zil vun eisem Liewen. Lauschter op eis Gebieder an erhéier si. Dech luewen an éiere mir elo an an all Éiwegkeet. Amen.


II.


Les disciples peinent à reconnaître Jésus après sa résurrection. Nous aussi avons parfois de la difficulté à le percevoir dans nos vies. Prions le Père pour que l’humanité entière s’ouvre aux signes de sa présence. Seigneur, écoute notre prière.


Pour l’Église; afin qu’elle soit capable de lire les signes des temps et de répondre aux nouveaux défis qui lui sont posés, prions.


Pour nos dirigeants; afin qu’ils reconnaissent la dignité de toute personne humaine et qu’ils protègent les plus faibles, prions.


Pour les personnes malades et celles qui sont seules; afin qu’elles découvrent la présence du Ressuscité au cœur de leurs souffrances et de leur solitude, prions.


Pour nos communautés chrétiennes; afin qu’elles reconnaissent la présence du Ressuscité et qu’elles en témoignent au quotidien, prions.


Père saint, au cœur de notre monde, tu nous assures de ta présence et de ton soutien. Avec confiance, nous laissons nos prières monter vers toi dans l’espérance que tu les accueilles favorablement. Nous te le demandons par Jésus, le Christ, notre Seigneur. Amen. (https://fr.novalis.ca)


Gowegebiet


Allmächtege Gott, huel eis Gowen un, déi mir dir an der Freed vun Ouschteren duerbréngen. Du hues eis Grond ginn zou dëser Freed. Erhal eis doranner bis mir béi dir liewen. Dorëms biede mir, duerch Christus eisen Här. Amen.


Accueille, Seigneur, les dons de ton Église en fête: tu es à l'origine d'un si grand bonheur, qu'il s'épanouisse en joie éternelle. Par Jésus.


Guter Gott, nimm die Gaben an, die deine Kirche in österlicher Freude vor dich bringt. Du hast ihr Grund gegeben zu solchem Jubel. Erhalte ihr die Freude bis zur Vollendung durch Christus, unsern Herrn.  


Hochgebet - „Zweifel“

Präfation
Herr, unser Gott, es ist üblich, dass wir dir an dieser Stelle danken. 
Doch was sollen wir dir sagen? Darf es heute ein fragendes Danken sein? 
Du hast uns als Menschen gewollt, und als Menschen haben wir uns gefunden. 
Wir wissen von Güte und Glück, aber auch von bösem Willen, Ohnmacht und Unglück.

Aber danken können wir dir für die Hoffnung, die in unsern Herzen lebt, 
ob wir es wollen oder nicht, dass wir Menschen vielleicht doch 
gute Menschen werden können im ganz einfachen Sinn des Wortes: 
Menschen, die mitleiden, mitgenießen können, die ohne Zögern und Angst gütig sind, 
die ohne Engstirnigkeit nach dem Guten suchen, wo andere nur verurteilen. 
Diese Hoffnung hast du uns in deinem Sohn Jesus Christus gegeben.
Darum preisen wir dich jetzt mit allen Menschen guten Willens und singen voll Freude:

Sanctus

Wir haben deine Güte gesehen in Menschen, die in unserer Umgebung leben, 
in deinem Sohn Jesus von Nazareth, in dem alles erschienen ist, 
was einen Menschen mit sich selbst und mit den andern versöhnen kann. 
Darum können wir dir danken, Gott, denn du lässt uns sehen, 
dass Ohnmacht Kraft, Zerbrechen Heilen und menschliches Leben göttliches Leben werden kann. 
Wir haben es gesehen in Jesus Christus, der sich selbst in den Zeichen 

von Brot und Wein ausdrückte. 

Sende jetzt deinen Heiligen Geist über Brot und Wein, 
damit sie zu Leib
 + und Blut Jesu Christi werden.

Denn am Abend, da er ausgeliefert wurde und sich dem Leiden unterwarf, 
nahm er das Brot und sagte Dank, brach es und reichte es seinen Jüngern mit den Worten: 


NEHMET UND ESSET ALLE DAVON. 
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD. 


Ebenso nahm er nach dem Mahl den Kelch, dankte wiederum 
und reichte ihn seinen Jüngern mit den Worten: 


NEHMT UND TRINKT ALLE DARAUS, 
DAS IST DER KELCH DES NEUEN UND EWIGEN BUNDES, 
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD 
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN. TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.


Geheimnis des Glaubens!

Bis dass er kommt, gedenken wir seines Lebens, das so göttlich und so menschlich ist, 
seines Todes, der so Ehrfurcht gebietend und so unverständlich ist, 
seiner Auferstehung, die so ermutigend und so geheimnisvoll ist. 
Wir gedenken seiner Angst, seiner Erniedrigung, 
wir bedenken, dass er in Todesangst nach dir gerufen hat 
und dass du darum seinen Namen unter uns so groß gemacht hast, 
dass wir uns in ihm wieder erkennen. 

Darum bitten auch wir um seinen Geist: für uns, die wir jetzt hier sind, 
für alle, die unserem Herzen nahestehen, 
für unseren Papst Franziskus, unsere Bischöfe, unsere Priester, Diakone, 
Ordensangehörige, unsere Haupt- und ehrenamtlichen Mitarbeiter/innenund für unsere Toten.

Halte du deine Hand über uns alle und tu an uns, wie du an Jesus getan hast. 
Lass uns nicht fallen. Trage uns, führe uns, fange uns auf jetzt und in der Stunde unseres Todes.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,

in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.

Quelle unbekannt


Vaterunser


De Jesus huet säi Liewe mat senge Frënn a mat alle Mënsche gedeelt. Deele mir eist Liewen och mat eise Matmënschen. Froe mir Gott eise Papp ëm all dat, wat mir am Liewe brauchen, mat de Wierder vun eisem Här Jesus Christus: Vater unser …


Friddensgebiet


Do, wou d'Liewe vu géigesäiteger Uechtung bestëmmt ass, gëtt et och Fridden. Aus eegener Erfarung wësse mir awer och, dass ëmmer nees eegen Interessen an Egoismen sech an eist Liewen era schläichen an d'Matenaner an de Fridde stéieren. Dofir biede mir eisen Här ëm seng Léift a säi Fridden. De Fridde vum Operstanenen sief mat iech all.


Schlussgebiet


Éiwege Gott, du hues an eis d’Botschaft vun Ouschteren nei opliichte gelooss. Kuck elo a Guttheet op eis a bleif bäi eis mat denger Gnod, bis mir zum éiwege Liewe bäi dir operstinn. Dorëms biede mir, duerch Christus eisen Här. Amen.


Regarde avec bonté, Seigneur, le peuple que tu as renové par tes sacrements: accorde-nous de parvenir à la réssurection bienheureuse, toi qui nous as destinés à connaître ta gloire. Par Jésus.


Gott, du Geber alles Guten, wir danken dir für das Brot des Lebens und den Wein der Freude. Aus deiner Hand durften wir sie empfangen. Lass uns, geleitet von dir, allzeit dankbar sein in Wort und Tat durch Jesus Christus, unsern Herrn.


Mass vum 7. Abrëll
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement