1. Adventsonndeg A – 26./27.11.2022


Home Back Print Kontakt

Lidd zum Ufank: Mag 105, 1-3

O Heiland, reiß die Himmel auf,
herab, herab vom Himmel lauf,
reiß ab vom Himmel Tor und Tür,
reiß ab, wo Schloss und Riegel für.

O Gott, ein’ Tau vom Himmel gieß,
im Tau herab, o Heiland, fließ.
Ihr Wolken, brecht und regnet aus
den König über Jakobs Haus.

O Erd, schlag aus, schlag aus, o Erd,
dass Berg und Tal grün alles werd.
O Erd, herfür dies Blümlein bring,
o Heiland, aus der Erden spring.

Léif Matchrëschten! Een neit Kierchejoer fänkt un. Hu mir gutt Virsätz fir dëst neit Joer an eiser Kierch, an eiser Gemeinschaft vun de Chrëschten? Warscheinlech hu mir eis all keng Gedanken dozou gemaach, well et an eiser Gesellschaft éischter üblech ass, dat um 1. Januar ze maachen. An awer wier et wuel net schlecht, fir sech och emol am Beräich vun eiser Kierch an hirem Liewen esou Gedanken ze maachen. Villes misst nei beduecht ginn. Mir missten eis och sécherlech erëm méi op d’Wuert vu Gott konzentréieren an doraus liewen. Loosse mir eis dofir op de Wee maachen an nei no dësem Liicht vu Gott fir eist Liewe sichen, dat eis an all Gottesdéngscht am Wuert vu Gott begéint. Een Zeechen dofir ass eisen Adventskranz. Hien dréckt eis Hoffnung an eise Wonsch no Liicht, dat vu Gott kënnt, aus. Mat engem Gebiet wëll ech eisen Adventskranz seenen an dann och déi éischt Käerz ufänken.

Seegensgebiet iwert den Adventskranz

Éiwege Gott, du léis eis Mënschen an eisem Sichen no Liewen a Freed net eleng.
Dofir kucke mir zum Ufank vum Advent op zu dir, vun dem mir alles erhoffen.
Mir bieden dech: Seen + dëse Kranz an des Käerzen.
Si sinn en Zeechen, dass du den Éiwege bass, deem och des Zäit gehéiert;
en Zeechen vum Liewen, dat mir vun dir erwaarden;
en Zeechen, datt’s du dat Liicht bass, dat all Däischtert hell maache kann.
Hëllef eis, datt mir méi Léift weisen an dech mat voller Kraaft sichen.
Dorëms biede mir duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Seigneur,
pour dissiper l’obscurité

qui recouvre parfois le monde et notre cœur

et nous empêche de te reconnaître,

nous allumons cette première bougie
de la couronne de l’Avent.

Que cette lumière nous aide à rester éveillés

dans l’attente joyeuse de ta venue

et que notre sourire soit aussi une flamme

qui réchauffe le cœur de ceux que nous rencontrerons.

Ruffe mir zum Ufank vun eisem Gottesdengscht zu eisen Här Jesus Christus.

Kyrie

Här Jesus Christus, du Hoffnung fir all déi Verzweiwelt.
Här Jesus Christus, du Liicht fir all, déi op Baarmhäerzegkeet waarden.
Här Jesus Christus, du Retter an der Nout vun eiser Zäit.

Dagesgebiet

Här, eise Gott, alles steet an denger Muecht; du schenks eis de Wellen an och d’Kraaft dëse Wellen auszeféieren. Hëllef eis, datt mir op dem Wee vun der Gerechtegkeet Christus entgéint ginn an eis duerch Wierker vun der Léift op séi Kommen virbereeden, fir datt mir eis Platz béi him kréien, wann hien zeréck kennt an Herrlechkeet. Hien, deen an der Eenheet vum Hellege Geescht mat dir lieft a regéiert an all Éiwegkeet. Amen.

Donne à tes fidèles, Dieu tout-puissant, la volonté d’aller par les chemins de la justice à la rencontre de celui qui vient, le Christ, afin qu’ils soient admis à sa droite et méritent d’entrer en possession du royaume des Cieux. Par Jésus Christ.

Herr, unser Gott, wir freuen uns auf dein Kommen in unsere Welt. Voll Liebe und Güte kommst du uns entgegen. Wir bitten dich: Schenke uns in dieser Feier eine Ahnung von deiner Menschenfreundlichkeit. Komm uns nahe im Sakrament des Wortes und des Tisches und stärke uns. Wir brauchen dich, du Quelle der Hoffnung und der Zuversicht.

Liesungen: Jes 2, 1-5 / Röm 13, 11-14a / Mt 24, 29-44

Lesung aus dem Buch Jesaja.
Das Wort, das Jesaja, der Sohn des Amoz, über Juda und Jerusalem geschaut hat. Am Ende der Tage wird es geschehen: Der Berg des Hauses des HERRN steht fest gegründet als höchster der Berge; er überragt alle Hügel. Zu ihm strömen alle Nationen. Viele Völker gehen und sagen: Auf, wir ziehen hinauf zum Berg des HERRN und zum Haus des Gottes Jakobs. Er unterweise uns in seinen Wegen, auf seinen Pfaden wollen wir gehen. Denn vom Zion zieht Weisung aus und das Wort des HERRN von Jerusalem. Er wird Recht schaffen zwischen den Nationen und viele Völker zurechtweisen. Dann werden sie ihre Schwerter zu Pflugscharen umschmieden und ihre Lanzen zu Winzermessern. Sie erheben nicht das Schwert, Nation gegen Nation, und sie erlernen nicht mehr den Krieg. Haus Jakob, auf, wir wollen gehen im Licht des HERRN.

Kv Zum Haus des Herrn wollen wir gehen.
Ich freute mich, als man mir sagte: *
„Zum Haus des Herrn wollen wir gehen.“
Schon stehen unsere Füße in deinen Toren, Jerusalem: /
Jerusalem, als Stadt erbaut, *
die fest in sich gefügt ist. – (Kv)
Dorthin zogen die Stämme hinauf, die Stämme des Herrn, /
wie es Gebot ist für Israel, *
den Namen des Herrn zu preisen.
Denn dort standen Throne für das Gericht, *
die Throne des Hauses David. – (Kv)
Erbittet Frieden für Jerusalem! *
Geborgen seien, die dich lieben.
Friede sei in deinen Mauern, *
Geborgenheit in deinen Häusern! – (Kv)
Wegen meiner Brüder und meiner Freunde *
will ich sagen: In dir sei Friede.
Wegen des Hauses des Herrn, unseres Gottes, *
will ich dir Glück erflehen. – Kv

Lesung aus dem Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Rom.
Schwestern und Brüder! Das tut im Wissen um die gegenwärtige Zeit: Die Stunde ist gekommen, aufzustehen vom Schlaf. Denn jetzt ist das Heil uns näher als zu der Zeit, da wir gläubig wurden. Die Nacht ist vorgerückt, der Tag ist nahe. Darum lasst uns ablegen die Werke der Finsternis und anlegen die Waffen des Lichts! Lasst uns ehrenhaft leben wie am Tag, ohne maßloses Essen und Trinken, ohne Unzucht und Ausschweifung, ohne Streit und Eifersucht! Vielmehr zieht den Herrn Jesus Christus an

Halleluja. Halleluja. Lass uns schauen, o Herr, deine Huld und schenke uns dein Heil. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Matthäus.
In jener Zeit sprach Jesus zu seinen Jüngern: Sofort nach den Tagen der großen Drangsal wird die Sonne verfinstert werden und der Mond wird nicht mehr scheinen; die Sterne werden vom Himmel fallen und die Kräfte des Himmels werden erschüttert werden. Danach wird das Zeichen des Menschensohnes am Himmel erscheinen; dann werden alle Völker der Erde wehklagen und man wird den Menschensohn auf den Wolken des Himmels kommen sehen, mit großer Kraft und Herrlichkeit. Er wird seine Engel unter lautem Posaunenschall aussenden und sie werden die von ihm Auserwählten aus allen vier Windrichtungen zusammenführen, von einem Ende des Himmels bis zum andern. Lernt etwas aus dem Vergleich mit dem Feigenbaum! Sobald seine Zweige saftig werden und Blätter treiben, erkennt ihr, dass der Sommer nahe ist. So erkennt auch ihr, wenn ihr das alles seht, dass das Ende der Welt nahe ist. Amen, ich sage euch: Diese Generation wird nicht vergehen, bis das alles geschieht. Himmel und Erde werden vergehen, aber meine Worte werden nicht vergehen. Doch jenen Tag und jene Stunde kennt niemand, auch nicht die Engel im Himmel, nicht einmal der Sohn, sondern nur der Vater. Denn wie es in den Tagen des Noach war, so wird die Ankunft des Menschensohnes sein. Wie die Menschen in jenen Tagen vor der Flut aßen und tranken, heirateten und sich heiraten ließen, bis zu dem Tag, an dem Noach in die Arche ging, und nichts ahnten, bis die Flut hereinbrach und alle wegraffte, so wird auch die Ankunft des Menschensohnes sein. Dann wird von zwei Männern, die auf dem Feld arbeiten, einer mitgenommen und einer zurückgelassen. Und von zwei Frauen, die an derselben Mühle mahlen, wird eine mitgenommen und eine zurückgelassen. Seid also wachsam! Denn ihr wisst nicht, an welchem Tag euer Herr kommt. Bedenkt dies: Wenn der Herr des Hauses wüsste, in welcher Stunde in der Nacht der Dieb kommt, würde er wach bleiben und nicht zulassen, dass man in sein Haus einbricht. Darum haltet auch ihr euch bereit! Denn der Menschensohn kommt zu einer Stunde, in der ihr es nicht erwartet.

Lecture du livre du prophète Isaïe.
Parole d’Isaïe – ce qu’il a vu au sujet de Juda et de Jérusalem. Il arrivera dans les derniers jours que la montagne de la Maison du Seigneur se tiendra plus haut que les monts, s’élèvera au-dessus des collines. Vers elle afflueront toutes les nations et viendront des peuples nombreux. Ils diront : « Venez ! montons à la montagne du Seigneur, à la Maison du Dieu de Jacob ! Qu’il nous enseigne ses chemins, et nous irons par ses sentiers. » Oui, la loi sortira de Sion, et de Jérusalem, la parole du Seigneur. Il sera juge entre les nations et l’arbitre de peuples nombreux. De leurs épées, ils forgeront des socs, et de leurs lances, des faucilles. Jamais nation contre nation ne lèvera l’épée ; ils n’apprendront plus la guerre. Venez, maison de Jacob ! Marchons à la lumière du Seigneur.

R/. Dans la joie, nous irons à la maison du Seigneur.
Quelle joie quand on m’a dit :
« Nous irons à la maison du Seigneur ! »
Maintenant notre marche prend fin
devant tes portes, Jérusalem ! R
Jérusalem, te voici dans tes murs :
ville où tout ensemble ne fait qu’un !
C’est là que montent les tribus,
les tribus du Seigneur. R
C’est là qu’Israël doit rendre grâce
au nom du Seigneur.
C’est là le siège du droit,
le siège de la maison de David. R
Appelez le bonheur sur Jérusalem :
« Paix à ceux qui t’aiment !
Que la paix règne dans tes murs,
le bonheur dans tes palais ! » R
À cause de mes frères et de mes proches,
je dirai : « Paix sur toi ! »
À cause de la maison du Seigneur notre Dieu,
je désire ton bien. R

Lecture de la lettre de saint Paul Apôtre aux Romains.
Frères, vous le savez : c’est le moment, l’heure est déjà venue de sortir de votre sommeil. Car le salut est plus près de nous maintenant qu’à l’époque où nous sommes devenus croyants. La nuit est bientôt finie, le jour est tout proche. Rejetons les œuvres des ténèbres, revêtons-nous des armes de la lumière. Conduisons-nous honnêtement, comme on le fait en plein jour, sans orgies ni beuveries, sans luxure ni débauches, sans rivalité ni jalousie, mais revêtez-vous du Seigneur Jésus Christ.

Alléluia. Alléluia. Fais-nous voir, Seigneur, ton amour, et donne-nous ton salut. Alléluia.

Évangile de Jésus-Christ selon saint Matthieu.
En ce temps-là, Jésus disait à ses disciples : « Aussitôt après la détresse de ces jours-là, le soleil s’obscurcira et la lune ne donnera plus sa clarté ; les étoiles tomberont du ciel et les puissances célestes seront ébranlées. Alors paraîtra dans le ciel le signe du Fils de l’homme ; alors toutes les tribus de la terre se frapperont la poitrine et verront le Fils de l’homme venir sur les nuées du ciel, avec puissance et grande gloire. Il enverra ses anges avec une trompette retentissante, et ils rassembleront ses élus des quatre coins du monde, d’une extrémité des cieux jusqu’à l’autre. Laissez-vous instruire par la parabole du figuier : dès que ses branches deviennent tendres et que ses feuilles sortent, vous savez que l’été est proche. De même, vous aussi, lorsque vous verrez tout cela, sachez que le Fils de l’homme est proche, à votre porte. Amen, je vous le dis : cette génération ne passera pas avant que tout cela n’arrive. Le ciel et la terre passeront, mes paroles ne passeront pas. Quant à ce jour et à cette heure-là, nul ne les connaît, pas même les anges des cieux, pas même le Fils, mais seulement le Père, et lui seul. Comme il en fut aux jours de Noé, ainsi en sera-t-il lors de la venue du Fils de l’homme. En ces jours-là, avant le déluge, on mangeait et on buvait, on prenait femme et on prenait mari, jusqu’au jour où Noé entra dans l’arche ; les gens ne se sont doutés de rien, jusqu’à ce que survienne le déluge qui les a tous engloutis : telle sera aussi la venue du Fils de l’homme. Alors deux hommes seront aux champs : l’un sera pris, l’autre laissé. Deux femmes seront au moulin en train de moudre : l’une sera prise, l’autre laissée. Veillez donc, car vous ne savez pas quel jour votre Seigneur vient. Comprenez-le bien : si le maître de maison avait su à quelle heure de la nuit le voleur viendrait, il aurait veillé et n’aurait pas laissé percer le mur de sa maison. Tenez-vous donc prêts, vous aussi : c’est à l’heure où vous n’y penserez pas que le Fils de l’homme viendra.

Priedegt

Léif Matchrëschten! Apokalyptesch Visiounen ginn eis am Evangelium op dësem 1. Advent am Evangelium opgezeechent: „In jenen Tagen der großen Drangsal wird die Sonne verfinstert werden und der Mond wird nicht mehr scheinen.“ Awer esou falsch des Wierder net. Wa mir grad an dëser Zäit an d’Welt eraus kucken, da gesi mir vill Mënschen, déi genee dat Gefill mussen hunn. Wéi ass et dann an der Ukrain? Wéi ass et a ville Länner, déi keng Fräiheet kennen? Wéi ass et a Länner, wou extreem Hongersnout ass? Ass et do net esou, dass den Himmel däischter ass, dass kee Liicht, keng Freed a kee Gléck méi do ass?

D’Evangelium schwätzt dann dervun, dass Gott säi Jong an d’Welt agräife wëll fir dat ze riichten a riicht ze béien. Mir hunn natierlech de Wonsch ëmmer nees, dass Gott seng Muecht weist an alles erëm gtt mécht. Ee geneeën Zäitpunkt kann allerdéngs net gesot ginn. Mir mussen op sinn, wakereg bleiwen fir dee Moment. Mä ass et net esou, dass et och un eis selwer als Mënschen ass fir eis Gott zur Verfügung ze stellen, fir eis Welt erëm besser ze maachen an si hëllefen ze erléisen vun der Nout?

Um Ufank hu mir gesongen: „O Heiland, reiß die Himmel auf ...“ Mënschen a ville Géigenden wënschen sech ee Gott, deen endlech den Himmel erëm fir si opmécht, deen endlech erëm Freed a Fräiheet a Fridde bréngt. Fille mir eis net dacks wéi ugestréckt an ouni Kraaft? Mir wéilten hëllefen, awer et geléngt net.

D’Lidd (Mag 105) ass fir d’éischt an engem klenge Buch zu Würzburg 1622 verëffentlecht ginn. Et ass vum Jesuit Friedrich Spee geschriwwe. De Friedrich Spee ass de 25. Februar 1591 zu Kaiserswerth gebuer an ass de 7. August 1635 zu Tréier gestuerwen, wou hien och an der Krypta ënner der Jesuitekierch begruewen ass. Hien ass gréisser bekannt duerch säin Asaz géint Hexeprozesser. Mä och vill Kierchelidder sinn eis vun him erhalen a gi bis haut gebraucht.

An enger ganz däischteren Zäit also huet hien och dëst Adventslidd geschriwwen. Et dréckt seng Gefiller aus, déi een deemools konnt hunn. Vill Nout a Misär hunn d’Mënsche geplot. Do waren Epidemien, Kricher an eben och déi schrecklech Hexeverfolgungen. Den Himmel war extreem däischter an der Zäit an et konnt een sech ganz bestëmmt scho froen, wou dann do nach Gott wier.

Mä ebe just dat alles léist sech an eis Zäit eriwwer huelen. Ass eis Zäit besser? Mir hu vill méi Annehmlechkeeten wéi deemools. An awer ass d’Nout fir vill Mënschen net manner grouss. Wou ass Gott? Ass et net esou, dass mir och, wa mir da bieden wëllen, drëm ruffe missten, dass Gott endlech den Himmel oprappt a selwer an des Welt kënnt? Mä wéi soll hie kommen?

Den Text vum Lidd ass mat villen Gedanken duerchzunn, déi aus dem Buch vum Prophet Jesaja erausgeholl sinn. 1] Grad de Jesaja schreift jo och an enger Zäit déi äusserst bedréckend war. Eis Liesung vun haut gëtt eis do schonn ee klengen Abléck. D’Hoffnung op Besserung an Erléisung duerch Gott wäerten eis dëst Joer déi véier Adventssonndeger mat Auszich vum Jesaja begleeden. De Friedrich Spee huet dat alles an dësem Lidd mat groussem Kënnen zesumme gefaasst.

Déi dräi éischt Strophen froen een neit Opbléien vun der Welt. Gott soll neit Liewe bréngen doduerch, dass hie selwer an des Welt kënnt. All dat, wat eis ustréckt, wat eis Nout mécht, soll opgebrach ginn. An iwwerall, wou kee Liewe méi ass, soll neit Liewen entstoen. Eis Welt haut wënscht sech all dat. Mir liewe wuel hei an eiser Géigend nach ganz gutt. Och wann am Moment vun Deierecht riets ass an dass Ressourcen knapp ginn, sou si mir sécherlech net a grousser Nout. An awer kënne mir eis et virstellen, wéi et op munche Plazen an der Welt ass.

„Wo bleibst du, Trost der ganzen Welt?“ Dat ass dat, wat sech munch Mënschen a grousser Nout och haut froen. Ech gesinn hei ebe just déi vill, déi ënner Krich ze leiden hunn. Ech gesinn och déi, déi op der Flucht sinn an eng nei Heemecht sichen. Ech gesinn déi vill ënnerernierte Kanner. Ech gesinn déi ausgebeut Mënschen an der drëtter Welt, déi bëllegst Produkter fir eis mussen fabrizéieren. Wou bleift do den Trouscht? Wou bleift do d’Hëllef? Wéi ka Gott do agräifen?

Mir erschéngt et ëmmer méi als dach falsch just ze bieden an da soss d’Hänn an de Schouss ze leeën. Misste mir et net sinn, jo mir als Chrëschten, déi dat Liicht vu Gott an eis ophuelen an dann eis asetzen fir all déi, déi an Nout sinn? „O klare Sonn, du schöner Stern, dich wollen wir anschauen gern.“ Mir sollen eis dëst Liicht vu Gott net einfach nëmmen fir eis wënschen. Mä dëst Liicht soll an eis an duerch eis opgoen. Nëmmen an eis ka Gott an eis Welt kommen. Nëmmen duerch eis ka Gott an der Welt agräifen.

Am Advent kucke mir op eisen Här Jesus, dee komme soll. D’Lidd biet wuel ëm dëst Kommen. Awer Christus ass jo schonn deemools an eis Welt agetrueden. Dofir biet dëst Lidd a mengen Aen elo drëm, dass mir selwer zu eiser Zäit dat eescht huelen a Christus an eis selwer zur Welt komme loossen, dass hien duerch eis soll agräifen, dass mir sollen ufänken gutt ze handelen.

Natierlech, wa mir näischt maachen, hu mir den absolutten Doud virun eis. D’Nout kann eis méi séier treffen, wéi mir mengen. Grad dat hu mir an deene leschte Joer duerchaus gemierkt. Dofir ass et Christus, deen eis mat enger staarker Hand kann uleeden. Et ass seng gutt Noriicht, déi kann uleeden, fir eis Welt aus all der Nout eraus ze féieren. Mir selwer sinn ugesprach. Am Lidd gesinn ech esou eng ganz grouss Opfuerderung un eis, dass d’Botschaft vu Gott endlech an eisen Häerzer ukënnt an eis oprëselt. Vun eis ass een Ëmdenke gefrot, dat am Sënn vu Gott des Welt hëlleft ze erléisen vun der Nout.

„Wo bleibst du, Trost der ganzen Welt?“ Dësen Trouscht ass schonn do. Mir mussen hien just lieweg gi loossen an eis an duerch eis. Amen.

Lidd zum Schluss vun der Priedegt: Mag 105, 4-6

Wo bleibst du, Trost der ganzen Welt,
darauf sie all ihr Hoffnung stellt?
O komm, ach komm vom höchsten Saal,
komm, tröst uns hier im Jammertal.

O klare Sonn, du schöner Stern,
dich wollten wir anschauen gern;
o Sonn, geh auf, ohn deinen Schein
in Finsternis wir alle sein.

Hier leiden wir die größte Not,
vor Augen steht der ewig Tod.
Ach komm, führ uns mit starker Hand
vom Elend zu dem Vaterland.
1] Hei eng Rei Beispiller aus dem Buch vum Jesaja : Jes 63, 19: „Hättest du doch den Himmel zerrissen und wärest herabgestiegen, sodass die Berge vor dir erzitterten.“ - Jes 45,2: „Ich selbst gehe vor dir her und ebne Ringmauern ein. Ich zertrümmere bronzene Tore und zerschlage eiserne Riegel.“ - Jes 11,1: „Doch aus dem Baumstumpf Isais wächst ein Reis hervor, ein junger Trieb aus seinen Wurzeln bringt Frucht.“ - Jes 35,7: „Der glühende Sand wird zum Teich / und das durstige Land zu sprudelnden Wassern. Auf der Aue, wo sich Schakale lagern, wird das Gras zu Schilfrohr und Papyrus.“

Fürbitten

An enger Welt voll vun Sträit a Gewalt ruffe mir zu Gott, op deem säi Kommen mir waarden. Voller Zouversiicht biede mir hien:

  • Schenk eiser Welt, déi aus sech selwer zu kengem Fridden fäeg ass, däi groussen an déiwe Fridden. Härgott, héier eis.
  • Stäerk all déi, déi an hirer Nout eleng gelooss sinn. Maach déi waakreg, déi sech net vun der Nout vun aneren uréiere loossen. Härgott, héier eis.
  • Begleet den kierchlech Gemeinschaft, dass si glafwürdeg deng Botschaft lieft an d’Uleies vun alle Mënschen vertrëtt. Härgott, héier eis.
  • Beloun all eis Verstuerwen fir dat, wat si an hirem Liewen u Guddem geleescht hunn an huel si bäi dir op. Härgott, héier eis.

Härgott, eis Hoffnung riichte mir op dech. Du kanns eiser Welt Fridde bréngen. Du léis eis net eleng. Dir soe mir Merci elo an an all Éiwegkeet. Amen.

II.

Même au cœur de nos détresses, de nos désespoirs et de nos morts, nous sommes invités à marcher à la lumière du Seigneur comme en plein jour. Confiants dans sa bienveillance sans faille, osons lui offrir les tristesses et les ténèbres de notre monde pour qu’il les illumine de sa lumière.
Que ta lumière brille sur nous.
– Prions pour l’Église souffrante; que les chrétiens persécutés à cause de leur foi soient toujours illuminés de la force de la lumière de Dieu.
– Prions pour les pays en guerre; que leurs habitants inquiets sous les menaces soient réconfortés par la clarté de l’espérance et de la foi.
– Prions pour les malades; que les personnes qui souffrent dans leur corps et leur âme retrouvent en elles-mêmes cette étincelle de vie plus forte que la mort.
– Prions pour les familles; qu’à l’approche de la fête de Noël, la vraie lumière de ces réjouissances rappelle l’essentiel aux parents et aux enfants.
– Prions pour nos communautés chrétiennes; que chacun de leurs membres reconnaisse que le Christ, notre lumière, chasse toutes les ténèbres.
Père très saint, illumine nos cœurs et nos âmes en accueillant les prières que nous t’adressons dans la foi. Nous te le demandons par Jésus, le Christ, notre Seigneur, lui qui règne avec toi et le Saint-Esprit, maintenant et pour les siècles des siècles. Amen.
(https://fr.novalis.ca)

Gowegebiet

Allmächtege Gott, alles, wat mir hunn, kennt vun dir. Huel eis Gowen un, déi mir duerbréngen. Maach si fir eis an dësem Liewen zum Sakrament vun der Erléisung a ruff eis all un däin Dësch an dengem Räich. Dorëms bieden mir duerch de Jesus, eisen Här. Amen.

Nous t’offrons, Seigneur, ces dons prélevés sur les bienfaits reçus de toi: nous t’en prions, accueille-les; puisse la célébration fervente, que tu nous donnes d’accomplir dans le temps présent, nous obtenir la rédemption éternelle. Par le Christ, notre Seigneur.

Jesus Christus, die Mënschen erkannten dich daran, wie du mit ihnen das Brot gebrochen und geteilt hast. Gib, daß wir uns nicht mit Ungerechtigkeit und Hunger abfinden. Wandle unsere Herzen, daß wir wie du Gott suchen und zu glaubwürdigen Zeugen deiner Liebe werden.

Hochgebet – „Reich Gottes“


Präfation
Würdig ist es und recht, dir, heiliger Gott, zu danken.
Was du durch die Propheten angekündigt hast, hast du in Christus begonnen:
In ihm ist deine Herrschaft schon angebrochen, wir aber sind eingeladen,
auch in unserem Leben deinen Willen zu vollziehen und dich
den Herrn unseres Lebens sein zu lassen.
Am Ende der Zeiten wirst du dein Reich sieghaft und unwiderstehlich aufrichten,
wenn die alte Erde vergangen ist und wir mit verklärtem Leib zu neuem Leben auferstehen.
Dann wird die Liebe alles erfüllen und Friede und Freude werden ohne Ende sein.
Darum wollen wir heute schon deine Herrlichkeit preisen und deinen Ruhm verkünden
indem wir singen:
Sanctus

Gott, Vater der Menschen und Herr des Himmels und der Erde, dich bitten wir:
Sende den Heiligen Geist, der alles neu macht, über die Gaben von Brot und Wein,
und schenke sie uns wieder als den Leib + und das Blut deines Sohnes,
unseres Herrn Jesus Christus.

Denn er nahm am Abend vor seinem Leiden im Kreis der Apostel das Brot,
sprach das Dankgebet, brach das Brot und reichte es ihnen mit den Worten:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Dann nahm er auch den Kelch mit Wein, pries deinen heiligen Namen,
reichte den Kelch seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH DES NEUEN UND EWIGEN BUNDES,
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens.

Dein Sohn ist wieder zu dir heimgegangen, um für uns einen Platz in deinem Reich zu bereiten.
Auf Erden aber hat er uns diese Feier seines Todes und seiner Auferstehung hinterlassen,
um unsere Hoffnung lebendig zu halten und uns durch seinen Leib und sein Blut
für unseren Weg zu stärken.

Wir bitten dich, Vater: Sei in uns mit deinem Heiligen Geist,
dem Geiste Jesu Christi, dass er unseren Papst Franziskus,
unseren Bischof N. und alle Bischöfe, uns selbst,
ja, belebe und stärke alle deine Gläubigen, deinen Willen zu tun
um so dein Reich in dieser Welt voranzutreiben
und für seine ewige Vollendung zu bereiten.

Nimm den guten Willen all derer an, die uns durch den Tod schon verlassen haben,
und schenke auch uns mit ihnen zusammen Anteil an deinem göttlichen Leben
im Reich deiner Liebe und deiner Gerechtigkeit, deines Friedens und deiner Herrlichkeit,
damit wir in den Lobgesang deiner Heiligen einstimmen können
durch unseren Herrn Jesus Christus.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.
(s.: Werner Eizinger, Impulse zum Eucharistischen Hochgebet, Butzon & Bercker, 03/2000)

Vaterunser

Eis Welt ass voller Nout. Honger gëtt et a groussem Mooss. Biede mir zu Gott, dass hien eis ganz Welt erléist vun aller Nout. Biede mir ëm Brout fir jiddereen mat de Wierder, déi eisen Här Jesus eis et geléiert huet: Vater unser im Himmel, …

Friddensgebiet

„Dann werden sie ihre Schwerter zu Pflugscharen umschmieden und ihre Lanzen zu Winzermessern. Sie erheben nicht das Schwert, Nation gegen Nation, und sie erlernen nicht mehr den Krieg.“ Dat sinn dem Jesaja seng Wierder haut an der Liesung. Dat ass net ganz esou einfach ze realiséieren, wa mir Mënschen et net maachen. Dofir biede mir eisen Här ëm säi Fridden fir eis an d’ganz Welt. Här Jesus, kuck net op eis Feeler, mä op eise gudde Wëllen a schenk eis all däi Fridden.

Schlussgebiet

Här, eise Gott, du hues eis un dengem Dësch mat neier Kraaft gestäerkt. Weis eis dee richtege Wee duerch des vergänglech Welt a leed eise Bléck op dat Onvergänglecht, fir datt mir béi allem dech an déi Wee sichen. Dorëms bieden mir duerch de Jesus, eisen Här. Amen.

Nous t’en prions, Seigneur, fais fructifier en nous, les mystères que nous avons célébrés: tandis que nous marchons dans ce monde qui passe, tu nous enseignes par eux à aimer dès maintenant les biens du ciel, et à nous attacher à ceux qui demeurent. Par le Christ, notre Seigneur.

Herr, Du bist zu uns gekommen, um unter uns dein Reich des Friedens und der Gerechtigkeit aufzurichten. Wir bitten dich, laß uns mit deiner Hilfe Mißtrauen, Haß und Ungerechtigkeit abbauen, wecke uns aus aller Oberflächlichkeit und präge unser Tun durch deine Gegenwart. Darum bitten wir dich, der du in Einheit mit dem Vater und dem Geist unser Leben und das Geschick der Welt lenkst.


Mass vum 20. November
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 4. Dezember

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement