Allerhellegen A - 1.11.2023


Home Back Print Kontakt

Allerhellegen A - 1.11.2023 - (C) Carlo Morbach 27.10.2023

Allerhellegen A - 1.11.2023


Léif Matchrëschten! Dass mir op dësem Dag vum 1. November d’Fest vun allen Hellege feieren, huet ursprénglech ee ganz pragmatesche Grond. Schonn no den éischte chrëschtleche Joerhonnerten gouf et esou vill Mënschen, déi als Helleger ugesi goufen, dass een net Plaz genuch hat fir hinne jeeweils ee vun deenen 365 Deeg am Joer zouzespriechen. An da ginn et jo och nach déi vill Mënschen, déi ganz sécher helleg si viru Gott, ouni dass mir et wëssen. Loosse mir eis also haut ureege vun deene villen Hellegen an si fir eis als Virbild huelen. Mir soen haut einfach Merci fir si all a froen elo eisen Här Jesus Christus ëm säin Erbaarmen fir eis selwer a fir all déi, un déi mir wëllen denken.


Kyrie


* Här Jesus Christus, du schenks eis d'Liicht vun denger gëttlecher Wäisheet. Här, erbaarm dech.

* Här Jesus Christus, du riffs och eis an déi grouss Gemeinschaft vun dengen Hellegen. Christus, erbaarm dech.

* Här Jesus Christus, du méchs eis helleg, fir an dëser Welt Guddes ze wierken. Här, erbaarm dech.


Dagesgebiet (Allerhellegen)


Allmächtegen an éiwege Gott, du schenks eis d'Freed, um Fest vun haut d'Verdéngschter vun allen dengen Hellegen ze feieren. Erfëll op d'Gebiet hin vun esou villen Firspriecher eis Hoffnung a schenk eis däin Erbaarmen. Dorëms biede mir dech duerch Jesus Christus, eisen Här. Amen.


Dieu éternel et tout-puissant, tu nous donnes de célébrer dans une même fête la sainteté de tous les élus; puisqu'une telle multitude intercède pour nous, réponds à nos désirs, accorde-nous largement tes grâces. Par Jésus Christ.


Liesungen: Offb 7, 2-4.9-14 / 1 Joh 3, 1-3 / Mt 5, 1-12a


Lesung aus der Offenbarung des Johannes.

Ich, Johannes, sah vom Aufgang der Sonne her einen anderen Engel emporsteigen; er hatte das Siegel des lebendigen Gottes und rief den vier Engeln, denen die Macht gegeben war, dem Land und dem Meer Schaden zuzufügen, mit lauter Stimme zu und sprach: Fügt dem Land, dem Meer und den Bäumen keinen Schaden zu, bis wir den Knechten unseres Gottes das Siegel auf die Stirn gedrückt haben! Und ich erfuhr die Zahl derer, die mit dem Siegel gekennzeichnet waren. Es waren hundertvierundvierzigtausend aus allen Stämmen der Söhne Israels, die das Siegel trugen: Danach sah ich und siehe, eine große Schar aus allen Nationen und Stämmen, Völkern und Sprachen; niemand konnte sie zählen. Sie standen vor dem Thron und vor dem Lamm, gekleidet in weiße Gewänder, und trugen Palmzweige in den Händen. Sie riefen mit lauter Stimme und sprachen: Die Rettung kommt von unserem Gott, der auf dem Thron sitzt, und von dem Lamm. Und alle Engel standen rings um den Thron, um die Ältesten und die vier Lebewesen. Sie warfen sich vor dem Thron auf ihr Angesicht nieder, beteten Gott an und sprachen: Amen, Lob und Herrlichkeit, Weisheit und Dank, Ehre und Macht und Stärke unserem Gott in alle Ewigkeit. Amen. Da nahm einer der Ältesten das Wort und sagte zu mir: Wer sind diese, die weiße Gewänder tragen, und woher sind sie gekommen? Ich erwiderte ihm: Mein Herr, du weißt das. Und er sagte zu mir: Dies sind jene, die aus der großen Bedrängnis kommen; sie haben ihre Gewänder gewaschen und im Blut des Lammes weiß gemacht.


Kv Aus allen Völkern hast du sie erwählt, die dein Angesicht suchen, o Herr. 

Dem Herrn gehört die Erde und was sie erfüllt, *
der Erdkreis und seine Bewohner.
Denn er hat ihn auf Meere gegründet, *
ihn über Strömen befestigt. 
– (Kv)
Wer darf hinaufziehn zum Berg des Herrn, *
wer darf stehn an seiner heiligen Stätte?
Der unschuldige Hände hat und ein reines Herz, /
der seine Seele nicht an Nichtiges hängt *
und keinen trügerischen Eid geschworen hat. 
– (Kv)
Er wird Segen empfangen vom Herrn *
und Gerechtigkeit vom Gott seines Heils.
Das ist das Geschlecht, das nach ihm fragt, *
die dein Angesicht suchen, Jakob. 
– Kv


Lesung aus dem ersten Johannesbrief.

Schwestern und Brüder! Seht, welche Liebe uns der Vater geschenkt hat: Wir heißen Kinder Gottes und wir sind es. Deshalb erkennt die Welt uns nicht, weil sie ihn nicht erkannt hat. Geliebte, jetzt sind wir Kinder Gottes. Doch ist noch nicht offenbar geworden, was wir sein werden. Wir wissen, dass wir ihm ähnlich sein werden, wenn er offenbar wird; denn wir werden ihn sehen, wie er ist Jeder, der diese Hoffnung auf ihn setzt, heiligt sich, so wie er heilig ist.


Halleluja. Halleluja. (So spricht der Herr:) Kommt alle zu mir, die ihr mühselig und beladen seid! Ich will euch erquicken. Halleluja.


Aus dem heiligen Evangelium nach Matthäus.

In jener Zeit, als Jesus die vielen Menschen sah, stieg er auf den Berg. Er setzte sich und seine Jünger traten zu ihm. Und er öffnete seinen Mund, er lehrte sie und sprach: Selig, die arm sind vor Gott; denn ihnen gehört das Himmelreich. Selig die Trauernden; denn sie werden getröstet werden. Selig die Sanftmütigen; denn sie werden das Land erben. Selig, die hungern und dürsten nach der Gerechtigkeit; denn sie werden gesättigt werden. Selig die Barmherzigen; denn sie werden Erbarmen finden. Selig, die rein sind im Herzen; denn sie werden Gott schauen. Selig, die Frieden stiften; denn sie werden Kinder Gottes genannt werden. Selig, die verfolgt werden um der Gerechtigkeit willen; denn ihnen gehört das Himmelreich. Selig seid ihr, wenn man euch schmäht und verfolgt und alles Böse über euch redet um meinetwillen. Freut euch und jubelt: Denn euer Lohn wird groß sein im Himmel.


Lecture de l'Apocalypse de saint Jean.

Moi, Jean, j’ai vu un autre ange qui montait du côté où le soleil se lève, avec le sceau qui imprime la marque du Dieu vivant ; d’une voix forte, il cria aux quatre anges qui avaient reçu le pouvoir de faire du mal à la terre et à la mer : « Ne faites pas de mal à la terre, ni à la mer, ni aux arbres, avant que nous ayons marqué du sceau le front des serviteurs de notre Dieu. » Et j’entendis le nombre de ceux qui étaient marqués du sceau : ils étaient cent quarante-quatre mille, de toutes les tribus des fils d’Israël. Après cela, j’ai vu : et voici une foule immense, que nul ne pouvait dénombrer, une foule de toutes nations, tribus, peuples et langues. Ils se tenaient debout devant le Trône et devant l’Agneau, vêtus de robes blanches, avec des palmes à la main. Et ils s’écriaient d’une voix forte : « Le salut appartient à notre Dieu qui siège sur le Trône et à l’Agneau ! » Tous les anges se tenaient debout autour du Trône, autour des Anciens et des quatre Vivants ; se jetant devant le Trône, face contre terre, ils se prosternèrent devant Dieu. Et ils disaient : « Amen ! Louange, gloire, sagesse et action de grâce, honneur, puissance et force à notre Dieu, pour les siècles des siècles ! Amen ! » L’un des Anciens prit alors la parole et me dit : « Ces gens vêtus de robes blanches, qui sont-ils, et d’où viennent-ils ? » Je lui répondis : « Mon seigneur, toi, tu le sais. » Il me dit : « Ceux-là viennent de la grande épreuve ; ils ont lavé leurs robes, ils les ont blanchies par le sang de l’Agneau.


PSAUME (Ps 23 (24), 1-2, 3-4ab, 5-6)

R/ Voici le peuple de ceux qui cherchent ta face, Seigneur.

Au Seigneur, le monde et sa richesse,
la terre et tous ses habitants !
C’est lui qui l’a fondée sur les mers
et la garde inébranlable sur les flots.
R

Qui peut gravir la montagne du Seigneur
et se tenir dans le lieu saint ?
L’homme au cœur pur, aux mains innocentes,
qui ne livre pas son âme aux idoles.
R

Il obtient, du Seigneur, la bénédiction,
et de Dieu son Sauveur, la justice.
Voici le peuple de ceux qui le cherchent !
Voici Jacob qui recherche ta face !
R


Lecture de la première lettre de Saint Jean.

Bien-aimés, voyez quel grand amour nous a donné le Père pour que nous soyons appelés enfants de Dieu – et nous le sommes. Voici pourquoi le monde ne nous connaît pas : c’est qu’il n’a pas connu Dieu. Bien-aimés, dès maintenant, nous sommes enfants de Dieu, mais ce que nous serons n’a pas encore été manifesté. Nous le savons : quand cela sera manifesté, nous lui serons semblables car nous le verrons tel qu’il est. Et quiconque met en lui une telle espérance se rend pur comme lui-même est pur.


Alléluia. Alléluia. Venez à moi, vous tous qui peinez sous le poids du fardeau, dit le Seigneur, et moi, je vous procurerai le repos. Alléluia. 


Évangelie de Jésus Christ selon saint Matthieu.

En ce temps-là, voyant les foules, Jésus gravit la montagne. Il s’assit, et ses disciples s’approchèrent de lui. Alors, ouvrant la bouche, il les enseignait. Il disait : « Heureux les pauvres de cœur, car le royaume des Cieux est à eux. Heureux ceux qui pleurent, car ils seront consolés. Heureux les doux, car ils recevront la terre en héritage. Heureux ceux qui ont faim et soif de la justice, car ils seront rassasiés. Heureux les miséricordieux, car ils obtiendront miséricorde. Heureux les cœurs purs, car ils verront Dieu. Heureux les artisans de paix, car ils seront appelés fils de Dieu. Heureux ceux qui sont persécutés pour la justice, car le royaume des Cieux est à eux. Heureux êtes-vous si l’on vous insulte, si l’on vous persécute et si l’on dit faussement toute sorte de mal contre vous, à cause de moi. Réjouissez-vous, soyez dans l’allégresse, car votre récompense est grande dans les cieux ! 


Priedegt (2023)


Léif Matchrëschten! Wat ass en Hellegen? Ech soen et direkt, dass ech dat am Fong guer net weess. An eiser kathoulescher Kierch hu mir schonn ee ganz eegenaartegen Ëmgang mat Mënschen, déi mir als Helleg bezeechnen. Skurril empfannen ech et, wann helleg Peepst abalsaméiert an hire gliesenen Doudelueden an der Landschaft ronderëm gefouert ginn, oder wann d’Häerz vum hellegen Carlo Acutis onbedéngt muss op Lissabon bruecht gi wärend de Weltjugenddeeg. Dat ass iergendwéi scho ganz eegen, vläicht och makaber.


Mä wann ech dann an eis Kierchegeschicht era kucken an do dann e wéineg verschidde grouss a bekannten Helleg méi genee ënner d’Lupp huelen, da fält op, dass et schonn ëmmer ganz eegenaarteg Saache gouf. Zu deem Thema ass deslescht ee Buch vum Fundamentaltheolog Josef Imbach erschéngen: Unstimmigkeiten im Reich Gottes. Kurioses und Kritisches aus dem Leben der Heiligen.[1] Mat engem gewësse Witz geet de Josef Imbach un d’Geschicht vu munchen Hellegen erun. Wa mir eis dat, wat hien do eraus gegruewen huet am Eescht iwwerleeën, a wa mir vläicht selwer derbäi gewiescht wieren an deen een oder aneren Hellege real erlieft hätten, wiere mir wuel kaum op d’Iddi komm deen als hellegméisseg un ze gesinn, nach hätte mir seng Liewensaart iwwerholl an als Virbild fir eist eegent liewe gesinn. Bei munchen Hellege géif een haut soen, dat wier ee Fall fir d’Psychiatrie.[2] Munches war deemools schonn äusserst bedenklech a mat absolutter Sécherheet haut dann nach vill méi. Do ginn et och Personnagen, wéi den hellege Johannes Chrysostomos am 4. Joerhonnert, dee ganz däitlech eng ganz Rei vun antisemitteschen Äusserungen a senge Priedegte gemaach huet, déi haut nëmme ganz schwéier ze verdaue sinn. An awer ass hien op den Troun vun engem Hellegen erhuewe ginn.[3] Dat mat den Hellegen aus fréieren an aktuellen Zäiten ass deemno guer net esou evident. An ebe bäi Hellegspriechunge vu Mënschen an eiser Zäit kann een sech d’Fro stellen, op si wierklech esou gutt a perfekt, sou hellegméisseg waren.


En extra Beispill ass de Wee vun der Helleger Theresa vom Kinde Jesus. De Josef Imbach bezeechent hiert Schreiwen “Geschichte einer Seele” als reliéise Kitsch.[4] Villes an der Schrëft ass vun anerer Hand däitlech beaarbecht ginn. Mat de Wierder “Verkleisteruung, Retusche, Schminke, Zensur, Verfälschung”beschreift de Josef Imbach dat.[5] Dat werft da schonn och ee komescht Bild op d’Héichstiliséierung vun enger Helleger.


De Josef Imbach weist a sengem Buch dann awer ee ganz schéint a wäertvollt Bild op. An der Bibel gëtt dat klengt Buch “Rut”. D’Rut gëllt an alle chrëschtleche Konfessioun als Helleg. Dobäi ass et an der Bibel kloer, dass si net zum Juddentum gehéiert huet an sech och net zum Gott vun Israel bekannt huet. Wat hei wichteg ass, ass dass déi natierlech Humanitéit iwwer d’Brutalitéit vun enger reng rechtlech "denkender Theologenkaste", déi d’Mënsche just mat hellege Virschrëfte wëll néier halen, gewonnen huet.[6] Am Buch Rut geet et ëm Léift. Et geet drëm, dass een zu deem anere seet: Ech wëll do sinn, wou’s du bass.[7] “Das Buch Rut weist uns den Weg zum Mittelpunkt der Welt. … Der Mittelpunkt der Welt ist da, wo Menschen leben, die wir lieben.”[8]


A genee dëse Saz faszinéiert mech. Hien dréckt a mengen Aen dat aus, wat een Hellegen ass. En Hellegen ass do wou Mënsche liewen, déi mir gär hunn. Mir kënnen sou wuel déi eng wéi déi aner Positioun anhuelen. Dat eenzegt wat zielt, ass dass mir fir enaner do sinn. Dat ass méi een Zeeche vun Hellegkeet wéi all déi Pseudo-Iddien a Gedanken, Biller a Virbiller vun iergendwelleche Mënschen, déi et sécher gutt gemengt hunn, déi mir awer ni kënnen an ni wëllen nomaachen. Hellegkeet lieft sech am Alldag vun eiser konkreter Liewenswelt. Éiere mir dofir haut all déi, déi deem Ideal entspriechen, dat ech elo opgezeechent hunn.


[1] Josef Imbach, Unstimmigkeiten im Reich Gottes. Kurioses und Kritisches aus dem Leben der Heiligen, Verlag Friedrich Pustet, Regensburg 2023.

[2] Siehe ebd. S. 14.

[3] Vgl. ebd. S. 15.

[4] Ebd. S.109.

[5] Ebd. S. 110.

[6] Ebd. S. 117.

[7] Ebd. S. 117.

[8] Ebd. S. 121. 


Fürbitten -- Allerhellegen


Gott huet eis an der Daf schonn erléist. An der Gemeinschaft vun allen Erléisten am Himmel wéi och op der Äerd biede mir voller Vertrauen:


Mir biede fir all Mënschen, déi sech schwéier di mat sech selwer, dass si de Mutt fannen, aarm dierfen ze si virun dir. Härgott, héier eis.


Fir all Chrëschten, déi traureg sinn iwwert déi mënschlech Schlechtegkeet, dass si Trouscht fanne béi den Hellegen, déi all dat iwwerwonnen hunn.


Fir all ënnerdréckt an ausgebeut Mënschen, dass hinne Gerechtegkeet zu Deel gëtt duerch een hellegt Handele vu Matmënschen.


Fir all eis verfollegt Schwësteren a Bridder, dass si de Mutt net verléieren an d'Hëllef vun de Matchrëschten erfueren.


Fir all, déi fir de Fridden an der Welt kämpfen, dass si een Zeeche gi fir däi Wierken an eiser Welt.


Fir all eis Verstuerwen. Schenk hinnen deng Gnod an huel si bäi dir op. Haut denke mir och besonnesch un ...


Hellegen a staarke Gott, verbonne mat allen Hellege luewen an éiere mir dech duerch Jesus Christus am Hellege Geescht, elo an an all Éiwegkeet. Amen. 


II


«Voyez quel grand amour nous a donné le Père», nous rappelait la deuxième lecture. Puisque nous sommes les enfants de Dieu, présentons-lui nos intentions avec confiance et espérance. Seigneur, entends notre prière.

Pour les petits, les humbles et les pauvres chez qui nous ne savons pas toujours reconnaître le visage de Dieu, prions le Seigneur.

Pour les artisanes et artisans de paix, afin qu’ils continuent à faire preuve de miséricorde pour leurs semblables, prions le Seigneur.

Pour les saints et saintes que nous rencontrons sur notre route, afin que chacun et chacune persévèrent dans les voies de l’amour, prions le Seigneur.

Pour notre communauté, avec toutes ses richesses et ses pauvretés, afin qu’elle grandisse en joie, en harmonie et en sainteté, prions le Seigneur.

Dieu qui nous rassembles en ce jour avec les saints et saintes de tous les lieux et de tous les temps, garde nos cœurs en paix. Ne laisse pas les épreuves et les artifices de ce monde nous détourner de toi. Nous te le demandons, par Jésus, ton Fils, notre Seigneur. Amen. (http://www.vieliturgique.ca)


Gowegebiet (Allerhellegen)


Här, eise Gott, huel des Gowen entgéint, déi mir um Fest vun haut duerbréngen. Mir gleewen, datt deng Helleg béi dir liewen an datt Leed an Doud si net méi beréieren. Erhéier hiert Gebiet a looss eis erfueren, datt si eis ganz no bleiwen a fir eis antrieden. Dorëms biede mir dech duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.


Daigne accepter, Seigneur, l'offrande que nous te présentons en l'honneur de tous les saints; nous croyons qu'ils vivent désormais près de toi: accorde-nous de sentir aussi qu'ils interviennent pour notre salut. Par Jésus.


Schlussgebiet (Allerhellegen)


Gott, du eleng bass helleg, dech éiere mir, wa mir un déi Helleg denken. Stäerk duerch déi Sakrament an eis d'Liewen vun der Gnod a féier eis op dengem Wee zu der éiweger Freed a Gemeinschaft, wou's du selwer d'Vollendung vun allen Hellege bass. Dorëms biede mir dech duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.


Dieu qui seul est saint, toi que nous admirons et adorons en célébrant la fête de tous les saints, nous implorons ta grâce: quand tu nous auras sanctifiés dans la plénitude de ton amour, fois-nous passer de cette table, où tu nous as reçus en pèlerins, au banquet préparé dans ta maison. Par Jésus.


Mass vum 29. Oktober
Klick op d’Kalennerblat fir d’Mass als PDF!
Mass vum 2. November

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement