Grengendonneschdeg 1.4.2021


Home Back Print Kontakt

Gnade und Friede von unserm Herr Jesus Christus, der sich selber uns ganz hingibt als Speise zum ewigen Leben, sei mit euch.

Léif Matchrëschten! Mir feieren ee besonneschen Owend, en Owend voller Freed, awer och voller Angscht a Verzweiwlung. Mat der Feier vum Leschten Owendiessen erënneren mir eis dorun, dass de Jesus senge Frënn d’Brout gebrach an de Wäin gereecht huet als säi Läif a säi Blutt. De Jesus feiert op dësem Owend mat senge Frënn d’Owesiessen um Paschafest. Mir huelen elo un dësem Iessen deel. Mir sinn agelueden wéi deemools seng Frënn. Et ass net een einfacht historescht Nospillen. Och mir setzen mam Jesus ronderëm den Dësch vum Abendmahl. Hien ass elo an eiser Mëtt. Vläicht kënne mir den Owend jo eben och alles mat an dëse besonnesche Moment eraleeën, wat eis beweegt, eis Freed an Hoffnung, eis Suergen an eis Angscht, eist Gebiet ëm een Enn vun der Krankheet. All eis ganz perséinlech Gedanken sollen mat um Dësch vum Jesus sinn. Huele si mat virun hien a froe mir hien, eisen Här Jesus Christus, ëm seng Gnod a Begleedung.

Kyrie

Här Jesus Christus, du bass wierklech Mënsch ginn. Kyrie eleison.
Här Jesus Christus, du bass eise Brudder. Kyrie eleison.
Här Jesus Christus, du bleifs bei eis am Leed. Christe eleison.
Här Jesus Christus, du bleifs bei eis am Scheiteren. Christe eleison.
Här Jesus Christus, du schenks dech eis am Brout als däi Läif. Kyrie eleison.
Här Jesus Christus, du schenks dech eis am Wäin als däi Blutt. Kyrie eleison.

Dagesgebiet

Allmächtiger, ewiger Gott,
am Abend vor seinem Leiden hat dein geliebter Sohn
der Kirche das Opfer des Neuen und Ewigen Bundes anvertraut
und das Gastmahl seiner Liebe gestiftet.
Gib, daß wir aus diesem Geheimnis
die Fülle des Lebens und der Liebe empfangen.
Darum bitten wir durch Jesus Christus.

Tu nous appelles, Dieu notre Père, à célébrer ce soir la très sainte Cène où ton Fils unique, avant de se livrer lui-même à la mort, a voulu remettre à son Église le sacrifice nouveau de l’Alliance éternelle; fais que nous recevions de ce repas qui est le sacrement de son amour, la charité et la vie. Par Jésus Christ.

Liesungen: Ex 12, 1-8.11-14 /1 Kor 11, 23-26 / Joh 13, 1-15

Lesung aus dem Buch Exodus.
In jenen Tagen sprach der HERR zu Mose und Aaron im Land Ägypten: Dieser Monat soll die Reihe eurer Monate eröffnen, er soll euch als der Erste unter den Monaten des Jahres gelten. Sagt der ganzen Gemeinde Israel: Am Zehnten dieses Monats soll jeder ein Lamm für seine Familie holen, ein Lamm für jedes Haus. Ist die Hausgemeinschaft für ein Lamm zu klein, so nehme er es zusammen mit dem Nachbarn, der seinem Haus am nächsten wohnt, nach der Anzahl der Personen. Bei der Aufteilung des Lammes müsst ihr berücksichtigen, wie viel der Einzelne essen kann. Nur ein fehlerfreies, männliches, einjähriges Lamm darf es sein, das Junge eines Schafes oder einer Ziege müsst ihr nehmen. Ihr sollt es bis zum vierzehnten Tag dieses Monats aufbewahren. In der Abenddämmerung soll die ganze versammelte Gemeinde Israel es schlachten. Man nehme etwas von dem Blut und bestreiche damit die beiden Türpfosten und den Türsturz an den Häusern, in denen man es essen will. Noch in der gleichen Nacht soll man das Fleisch essen. Über dem Feuer gebraten und zusammen mit ungesäuertem Brot und Bitterkräutern soll man es essen. So aber sollt ihr es essen: eure Hüften gegürtet, Schuhe an euren Füßen und euren Stab in eurer Hand. Esst es hastig! Es ist ein Pessach für den HERRN. In dieser Nacht gehe ich durch das Land Ägypten und erschlage im Land Ägypten jede Erstgeburt bei Mensch und Vieh. Über alle Götter Ägyptens halte ich Gericht, ich, der HERR. Das Blut an den Häusern, in denen ihr wohnt, soll für euch ein Zeichen sein. Wenn ich das Blut sehe, werde ich an euch vorübergehen und das vernichtende Unheil wird euch nicht treffen, wenn ich das Land Ägypten schlage. Diesen Tag sollt ihr als Gedenktag begehen. Feiert ihn als Fest für den HERRN! Für eure kommenden Generationen wird es eine ewige Satzung sein, das Fest zu feiern!

Kv Der Kelch des Segens gibt uns Anteil an Christi Blut.
Wie kann ich dem Herrn vergelten *GL 305,3
all das Gute, das er mir erwiesen?
Den Becher des Heils will ich erheben. *
Ausrufen will ich den Namen des Herrn. – (Kv)
Kostbar ist in den Augen des Herrn *
der Tod seiner Frommen.
Ach Herr, ich bin doch dein Knecht, /
dein Knecht bin ich, der Sohn deiner Magd! *
Gelöst hast du meine Fesseln. – (Kv)
Ich will dir ein Opfer des Dankes bringen, *
ausrufen will ich den Namen des Herrn.
Meine Gelübde will ich dem Herrn erfüllen *
in Gegenwart seines ganzen Volkes. – Kv

Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Korinth.
Schwestern und Brüder! Ich habe vom Herrn empfangen, was ich euch dann überliefert habe: Jesus, der Herr, nahm in der Nacht, in der er ausgeliefert wurde, Brot, sprach das Dankgebet, brach das Brot und sagte: Das ist mein Leib für euch. Tut dies zu meinem Gedächtnis! Ebenso nahm er nach dem Mahl den Kelch und sagte: Dieser Kelch ist der Neue Bund in meinem Blut. Tut dies, sooft ihr daraus trinkt, zu meinem Gedächtnis! Denn sooft ihr von diesem Brot esst und aus dem Kelch trinkt, verkündet ihr den Tod des Herrn, bis er kommt.

Herr Jesus, dir sei Ruhm und Ehre! (So spricht der Herr:) Ein neues Gebot gebe ich euch: Wie ich euch geliebt habe, so sollt auch ihr einander lieben. Herr Jesus, dir sei Ruhm und Ehre!

Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes.
Es war vor dem Paschafest. Jesus wusste, dass seine Stunde gekommen war, um aus dieser Welt zum Vater hinüberzugehen. Da er die Seinen liebte, die in der Welt waren, liebte er sie bis zur Vollendung. Es fand ein Mahl statt und der Teufel hatte Judas, dem Sohn des Simon Iskariot, schon ins Herz gegeben, ihn auszuliefern. Jesus, der wusste, dass ihm der Vater alles in die Hand gegeben hatte und dass er von Gott gekommen war und zu Gott zurückkehrte, stand vom Mahl auf, legte sein Gewand ab und umgürtete sich mit einem Leinentuch. Dann goss er Wasser in eine Schüssel und begann, den Jüngern die Füße zu waschen und mit dem Leinentuch abzutrocknen, mit dem er umgürtet war. Als er zu Simon Petrus kam, sagte dieser zu ihm: Du, Herr, willst mir die Füße waschen? Jesus sagte zu ihm: Was ich tue, verstehst du jetzt noch nicht; doch später wirst du es begreifen. Petrus entgegnete ihm: Niemals sollst du mir die Füße waschen! Jesus erwiderte ihm: Wenn ich dich nicht wasche, hast du keinen Anteil an mir. Da sagte Simon Petrus zu ihm: Herr, dann nicht nur meine Füße, sondern auch die Hände und das Haupt. Jesus sagte zu ihm: Wer vom Bad kommt, ist ganz rein und braucht sich nur noch die Füße zu waschen. Auch ihr seid rein, aber nicht alle. Er wusste nämlich, wer ihn ausliefern würde; darum sagte er: Ihr seid nicht alle rein. Als er ihnen die Füße gewaschen, sein Gewand wieder angelegt und Platz genommen hatte, sagte er zu ihnen: Begreift ihr, was ich an euch getan habe? Ihr sagt zu mir Meister und Herr und ihr nennt mich mit Recht so; denn ich bin es. Wenn nun ich, der Herr und Meister, euch die Füße gewaschen habe, dann müsst auch ihr einander die Füße waschen. Ich habe euch ein Beispiel gegeben, damit auch ihr so handelt, wie ich an euch gehandelt habe.

Lecture du livre de l’Exode.
Dans le pays d’Égypte, le Seigneur dit à Moïse et à son frère Aaron : « Ce mois-ci sera pour vous le premier des mois, il marquera pour vous le commencement de l’année. Parlez ainsi à toute la communauté d’Israël : le dix de ce mois, que l’on prenne un agneau par famille, un agneau par maison. Si la maisonnée est trop peu nombreuse pour un agneau, elle le prendra avec son voisin le plus proche, selon le nombre des personnes. Vous choisirez l’agneau d’après ce que chacun peut manger. Ce sera une bête sans défaut, un mâle, de l’année. Vous prendrez un agneau ou un chevreau. Vous le garderez jusqu’au quatorzième jour du mois. Dans toute l’assemblée de la communauté d’Israël, on l’immolera au coucher du soleil. On prendra du sang, que l’on mettra sur les deux montants et sur le linteau des maisons où on le mangera. On mangera sa chair cette nuit-là, on la mangera rôtie au feu, avec des pains sans levain et des herbes amères. Vous mangerez ainsi : la ceinture aux reins, les sandales aux pieds, le bâton à la main. Vous mangerez en toute hâte : c’est la Pâque du Seigneur. Je traverserai le pays d’Égypte, cette nuit-là ; je frapperai tout premier-né au pays d’Égypte, depuis les hommes jusqu’au bétail. Contre tous les dieux de l’Égypte j’exercerai mes jugements : Je suis le Seigneur. Le sang sera pour vous un signe, sur les maisons où vous serez. Je verrai le sang, et je passerai : vous ne serez pas atteints par le fléau dont je frapperai le pays d’Égypte. Ce jour-là sera pour vous un mémorial. Vous en ferez pour le Seigneur une fête de pèlerinage. C’est un décret perpétuel : d’âge en âge vous la fêterez.

R/ La coupe de bénédiction est communion au sang du Christ.
Comment rendrai-je au Seigneur
tout le bien qu’il m’a fait ?
J’élèverai la coupe du salut,
j’invoquerai le nom du Seigneur. R
Il en coûte au Seigneur
de voir mourir les siens !
Ne suis-je pas, Seigneur, ton serviteur,
moi, dont tu brisas les chaînes ? R
Je t’offrirai le sacrifice d’action de grâce,
j’invoquerai le nom du Seigneur.
Je tiendrai mes promesses au Seigneur,
oui, devant tout son peuple. R

Lecture de la première lettre de saint Paul apôtre aux Corinthiens.
Frères et soeurs, moi, Paul, j’ai moi-même reçu ce qui vient du Seigneur, et je vous l’ai transmis : la nuit où il était livré, le Seigneur Jésus prit du pain, puis, ayant rendu grâce, il le rompit, et dit : « Ceci est mon corps, qui est pour vous. Faites cela en mémoire de moi. » Après le repas, il fit de même avec la coupe, en disant : « Cette coupe est la nouvelle Alliance en mon sang. Chaque fois que vous en boirez, faites cela en mémoire de moi. » Ainsi donc, chaque fois que vous mangez ce pain et que vous buvez cette coupe, vous proclamez la mort du Seigneur, jusqu’à ce qu’il vienne.

Gloire et louange à toi, Seigneur Jésus ! Je vous donne un commandement nouveau, dit le Seigneur : « Aimez-vous les uns les autres comme je vous ai aimés. » Gloire et louange à toi, Seigneur Jésus !

Évangile de Jésus Christ selon saint Jean.
Avant la fête de la Pâque, sachant que l’heure était venue pour lui de passer de ce monde à son Père, Jésus, ayant aimé les siens qui étaient dans le monde, les aima jusqu’au bout. Au cours du repas, alors que le diable a déjà mis dans le cœur de Judas, fils de Simon l’Iscariote, l’intention de le livrer, Jésus, sachant que le Père a tout remis entre ses mains, qu’il est sorti de Dieu et qu’il s’en va vers Dieu, se lève de table, dépose son vêtement, et prend un linge qu’il se noue à la ceinture ; puis il verse de l’eau dans un bassin. Alors il se mit à laver les pieds des disciples et à les essuyer avec le linge qu’il avait à la ceinture. Il arrive donc à Simon-Pierre, qui lui dit : « C’est toi, Seigneur, qui me laves les pieds ? » Jésus lui répondit : « Ce que je veux faire, tu ne le sais pas maintenant ; plus tard tu comprendras. » Pierre lui dit : « Tu ne me laveras pas les pieds ; non, jamais ! » Jésus lui répondit : « Si je ne te lave pas, tu n’auras pas de part avec moi. » Simon-Pierre lui dit : « Alors, Seigneur, pas seulement les pieds, mais aussi les mains et la tête ! » Jésus lui dit : « Quand on vient de prendre un bain, on n’a pas besoin de se laver, sinon les pieds : on est pur tout entier. Vous-mêmes, vous êtes purs, mais non pas tous. » Il savait bien qui allait le livrer ; et c’est pourquoi il disait : « Vous n’êtes pas tous purs. » Quand il leur eut lavé les pieds, il reprit son vêtement, se remit à table et leur dit : « Comprenez-vous ce que je viens de faire pour vous ? Vous m’appelez “Maître” et “Seigneur”, et vous avez raison, car vraiment je le suis. Si donc moi, le Seigneur et le Maître, je vous ai lavé les pieds, vous aussi, vous devez vous laver les pieds les uns aux autres. C’est un exemple que je vous ai donné afin que vous fassiez, vous aussi, comme j’ai fait pour vous.

Priedegt

Léif Matchrëschten! Wat feiere mir eigentlech haut? Et gëtt gesot, dass de Gréngen Donneschdeg deen Dag ass, wou de Jesus d’Sakrament vun der Mass agesat huet. Mä sou, wéi mir haut Mass feieren, hat hien sech et wuel net geduecht. Hie wollt, dass mir eis un hien a seng Botschaft erënneren, jo, dass mir eis dës Botschaft ëmmer nees an Erënnerung ruffen. Am Allgemengen awer, wa mir dann éierlech sinn, da sinn eis Feieren vun der Mass éischter dozou iwwergaangen, dass mir eis un eis selwer, dat heescht un eis Leit erënneren. Et gëtt bal keng Mass méi, déi mir net an enger spezieller Intentioun fir Verstuerwener oder an aneren Uleies feieren. Dat awer war wuel net am Jesus sengem Sënn. Mä wat war seng Intentioun?

Lo si mir schonn iwwer ee Joer an enger dach besonnescher Situatioun duerch déi weltwäit Pandemie vum Covid19. Vill gesellschaftlech Aktivitéiten rouen säit iwwer engem Joer. Sou ass och d’Zesummekommen an gréisseren Gruppen net méiglech. Mir feieren eis Gottesdéngschter mat Ofstand an eise Kierchen. Dat Gemeinschaftlecht, dat zeechenhaft Zesummesinn gëtt net méi esou richteg däitlech, an dat, well jo och ëmmer nees Leit net kënnen oder wëlle kommen.

Ech kucken op dem Jesus säin Abendmahl mat senge Frënn. Si hunn Pascha gefeiert. Si waren zesummen als Frënn an hunn, wéi et deemools war, dëst Fest matenaner gefeiert. Am Moment ass et eis kaum méiglech esou ënner Familljen an ënner Frënn ze feieren. Restauranten sinn säit Méint zou an och doheem ass Feieren nëmmen am begrenzte Mooss méiglech. Dat réiert un eist Liewen als Gemeinschaft. Dat ass et, wat eist Liewen an dëser Zäit och esou traureg mécht. Mir vermëssen villfach dëst Zesummesinn an der Frëndschaft. Mir vermëssen och, dass mir eis vu Gesiicht zu Gesiicht kënnen ermonteren, stäipen a stäerken an eise Suergen. Mir vermëssen, dass mir eis Freed an eis Festdeeg kënnen zesummen deelen.

Ech weess net, wat dem Jesus seng wierklech Intentioun deemools um sougenannten Gréngen Donneschdeg beim feieren vum Paschafest war, wéi hie gesot huet: Maacht dat zu mengem Gediechtnes. Dach ech kennen déi theologesch Erklärungen. Awer déi leien op engem aneren Niveau. Ech denken hei éischter un déi ganz mënschlech Säit, dat mënschlecht Zesummeliewen a -stoen. Et ass jo och dat, wat eis dës Corona-Zäit esou schwéier mécht, dass mir Villes an deem Punkt net dierfen a kënnen.

Ech kucken op dem Jesus seng Aktioun mat dem Wäschen vun de Féiss. Hei dréckt sech a mengen Aen en zudéifst mënschleche Geste aus. Et ass d’Hëllef an d’Suerg ëm deen anere Mënsch niewent mir. Wann ech awer ee Mënsch iwwer Méint net gesinn, da gëtt hie mir zum Deel friem. Seng Suergen an och seng Freed treffe mech net méi. Si sinn wäit ewech. An et ass dat, wat eis Gemeinschaft lues a lues ausenaner brieche léist. Natierlech kann een haut iwwer vill Medien mat enaner Kontakt halen. Awer et feelt eben dee kierperleche Kontakt. Et ass eppes aneres, op ech engem iwwer Skype zouprosten oder op ech real mäi Glas un sengem Glas ustoussen. Vun Hëllef, vun Trouscht, fir een an den Aarm ze huelen, mol guer net ze schwätzen.

Ech hunn den Androck, dass et dem Jesus beim Abendmahl mat sengen Zeechen als éischt emol ëm des mënschlech Komponenten vum Liewe goung. D’Liewe soll gedeelt ginn, am Frouen wéi am Trauregen. Mir kënnen sécherlech Villes theologesch schéin deiten. Awer hei ass als éischt a mengem Verständnis eppes ganz Reales ze sichen, eppes, dat mir all Dag sollten matenaner liewen an deelen. Iessen an drénken muss een als Mënsch all Dag. Et ass wichteg, dass mir dat och gemeinschaftlech maache kënnen, dass mir dat och deele kënnen, dass mir och déi, déi wéineg oder näischt fir ze liewen hunn, kënnen matdroen an si kënnen ënnerstëtzen, konkret an direkt, vun Hand zu Hand. D’Wäsche vun de Féiss ass genee dat als Zeechen, dass mir konkret handele sollen.

Mir kënnen gären theologesch soen, dass de Jesus um Dag vun haut d’Feier vun der Mass agesat huet. Awer wat huet dat fir eng Bedeitung, wann all dat anert ronderëm eist Liewen net funktionéiert. D’Massfeier ass nëmmen d’Kréinung vun eisem mënschlechen Zesummeliewen. Si ass ee Symbol. Awer virdrun, fir dass dëst Symbol och eng Bedeitung huet, muss eist Liewe stëmmen, eist Liewen als Gemeinschaft, eist Liewen am Astoen ee fir deen aneren an dat weltwäit. Ech hunn ëmmer méi den Androck, dass de Jesus eis deen Owend dat wollt mat als Optrag ginn, dass mir eis een ëm deen aneren sollten këmmeren am Gudden wéi am Schlechten vum Alldag. Et geet hei ëm d’Deelen vun deem Liewesnoutwennegen. Et geet ëm d’Deelen vum Liewen. Et geet drëm, dass mir selwer ee Weesskär sinn, deen opgeet a wiisst an als Nahrung fir eis Frënn do ass.

wunder des weizenkorns

sie hatten ihm nicht richtig zugehört
als er vom weizenkorn sprach

sonst hätten seine gegner
ihn nicht unter die erde gebracht

wo er keimen konnte und frucht bringen
dreißigfach und sechzigfach und hundertfach

Hu mir dëst Bild vum Weesskär wierklech verstanen an eiser Kierch, an eiser dach esou chrëschtlecher Gesellschaft? Amen.

Fürbitten

Loosse mir zu eisem Här an Erléiser Jesus Christus bieden. Um Owend virun sengem Leiden a Stierwen huet hien d’Abendmahl als eng Gediechtnesfeier agesat:

  • Här Jesus Christus, du bass aus Léift zu eis komm. Hëllef eis d’Zeechen vun der Léift, der Eenheet an der Trei ëmmer méi an eiser kierchlecher Gemeinschaft ze entdecken. Christus, héier eis.
  • Du hues denge Frënn d’Féiss gewäsch. Versön d’Vëlker ënner enaner a féier si all zum Fridden. Christus, héier eis.
  • Du wëlls eis virun däi Papp féieren. Bekéier all déi, déi Feeler maachen, gëff deenen ee Liichtbléck, déi zweiwelen, a ruff eis all op däi Wee. Christus, héier eis.
  • Deng lescht Moolzecht mat denge Frënn war een Zeechen vun denger Léift. Schenk eis all méi Léift an d’Häerz. Christus, héier eis.
  • Du hues duerch däi Leiden och eist Leed gedeelt. Schenk alle Kranken an deenen an Nout nei Kraaft a riicht si erëm op. Christus, héier eis.

Hellege Papp, däi Jong Jesus Christus huet eis deng Léift hannerlooss. Maach eis Trei zu dir an zu enaner méi fest a looss eis a zu enger grousser Gemeinschaft ginn. Dech éiere mir elo an ëmmer. Amen.

II.

En lavant les pieds de ses disciples, la veille de sa mort, Jésus donne à tous et toutes un modèle de dévouement et de service. Demandons au Père que l’exemple du Christ nous stimule à aller jusqu’au bout de l’amour. Seigneur, écoute nos prières.

  • Pour toutes les personnes qui exercent un ministère en Église; afin qu’à la suite du Christ, elles se mettent humblement au service des autres dans l’amour, prions le Seigneur.
  • Pour tous les prêtres; afin qu’en ce soir où nous nous remémorons l’institution de l’Eucharistie, ils se rappellent la grandeur du mystère qu’ils ont à célébrer, prions le Seigneur.
  • Pour tous les gouvernants du monde; afin qu’ils mettent leur autorité au service du bien commun, prions le Seigneur.
  • Pour les plus faibles et les démunis; afin qu’ils reçoivent aide et secours dans leurs difficultés, prions le Seigneur.
  • Pour les personnes qui travaillent au service des autres dans la fonction publique, les hôpitaux ou les organismes sociaux; afin que, dans leur engagement, elles soient le reflet de l’amour de Dieu, prions le Seigneur.
  • Pour notre communauté chrétienne; afin qu’elle prenne davantage conscience des nouveaux besoins qui surgissent en son milieu et qu’elle puisse y répondre avec générosité, prions le Seigneur.

Dieu notre Père, dans son amour, ton Fils nous a laissé un admirable exemple de don de soi et de service. Accepte nos prières pour que nous puissions, à son exemple et en ce monde, être sur la terre le reflet de ta tendresse. Nous te le demandons par Jésus, ton Fils, notre Seigneur. Amen. (http://www.vieliturgique.ca)

Gowegebiet

Herr, gib, dass wir das Geheimnis des Altares ehrfürchtig feiern;
denn sooft wir die Gedächtnisfeier dieses Opfers begehen,
vollzieht sich an uns das Werk der Erlösung. Durch Christus, unseren Herrn.

Seigneur, accorde-nous la grâce de vraiment participer à cette eucharistie; car chaque fois qu’est célébré ce sacrifice en mémorial, c’est l’oeuvre de notre rédemption qui s’accomplit. Par Jésus.

Héichgebiet


Präfation
Es ist würdig und recht,
dir, verborgener Gott, für Jesus Christus,
deinem Sohn und unserem Bruder zu danken.
Denn er setzte sich in deinem Namen
für das Leben aller Menschen ein.
Er setzte sich mit den Armen und an den Rand gedrängten
an einen Tisch und hielt mit ihnen Mahl.
Damit schenkte er ihnen Hoffnung und Zuversicht.
Da er seinen nahen und gewaltsamen Tod erahnte,
teilte er während des letzten Abendmahls Brot und Wein
und deutete damit sein Leben und seinen Tod.
Im Glauben an deine Treue war er bereit,
zu dienen und sein Leben für seine Freunde hinzugeben.
Wir danken dir für sein Zeugnis,
das uns an deine grenzenlose Liebe glauben lässt.
Deshalb bekennen und singen wir:

Sanctus

Guter Gott, wir denken heute an jene Nacht,
in der Jesus von seinen Jüngerinnen und Jüngern Abschied nahm
und sie beauftragte, nach seinem Tod zum Gedenken an ihn zusammenzukommen.

So sind wir jetzt im seinem Namen und Auftrag versammelt, um in Erinnerung an ihn
das Brot zu brechen und den Wein zuteilen.
Sende deinen Heiligen Geist auf unsere Gaben von Brot und Wein,
damit Jesus Christus unter uns + gegenwärtig wird.

Damals in der Nacht vor seinem Leiden, gab Jesus seinen Jüngerinnen und Jüngern
ein Zeichen seiner Liebe, die den Tod überwindet.
Er nahm während dem Essen Brot in seine Hände,
dankte Gott dafür, brach es und reichte es den Seinen mit den Worten:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON.
DAS IST MEIN LEIB, MEIN LEBEN, HINGEGEBEN FÜR EUCH.

Ebenso nahm er nach dem Essen den Becher mit Wein, dankte wiederum
und reichte ihn den Seinen mit den Worten:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS.
DAS IST DER BECHER DES IMMERWÄHRENDEN BUNDES,
MEIN BLUT, MEIN LEBEN, HINGEGEBEN FÜR EUCH
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens:

Treuer Gott, wir denken an das Beispiel,
das uns Jesus mit seinem Leben und Sterben gab.
Selbstlos setzte er sich in deinem Namen
für die Armen, Schwachen und Verachteten ein.
Er sprach von dir wie von einem guten Vater
und bezeugte dich als sorgende Mutter.
Wir denken daran, dass er am Kreuz hingerichtet wurde.
Wir erinnern uns, dass die Jüngerinnen und Jünger bezeugten,
dass du, Gott, ihm über den Tod hinaus
treu geblieben bist und bekannten, dass das Leben stärker ist als der Tod.

So bitten wir dich um die Kraft des Heiligen Geistes,
die uns ermutigt, Jesus nachzufolgen.
Lass uns seinem Beispiel folgen und uns dafür einsetzen,
dass alle Menschen in Würde leben können.
Gib, dass wir einander geschwisterlich begegnen.

Um den Heiligen Geist bitten wir für die Kirche.
Wir bitten für die Mädchen und Jungen,
die bald zum ersten Mal die Heilige Kommunion empfangen.
Wir bitten für jene, die eine besondere Verantwortung in den Kirchen tragen:
Für Papst Franziskus, unsere Bischöfe,
für alle Frauen und Männer im Dienst der Kirche
und für die Verantwortlichen aller Religionen.

Wir bitten dich, guter Gott, sei denen nahe, die leiden und traurig sind,
und schenke allen Verstorbenen das ewige Leben bei dir.

Wenn unser Weg zu Ende geht, nimm auch uns auf in die Gemeinschaft mit dir.
Zusammen mit Maria und Josef, mit den Aposteln, mit unseren Kirchenpatronen
und mit allen Heiligen und Gläubigen loben und preisen wir dich durch Jesus Christus.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.

Vater Unser

Jesus Christus huet eis ee Beispill ginn, fir dass mir dat maachen, wat och hie gemaach huet, eis asetzen fir eis Frënn. Mat senge Wierder triede mir elo virun säin an eise Papp a froen ëm all dat, wat eis Welt haut brauch, dass all Mënsch kann ee gutt Liewen hunn: Vater unser im Himmel, …

Friddensgebiet

Jesus Christus vermëttelt tëschent Gott an de Mënschen. Mä och mir sollten esou Vermëttler sinn, déi Fridden a Gerechtegkeet an eis Welt vun haut bréngen. Dofir biede mir: Här, Jesus Christus, kuck net op eis Feeler mä op eise gudde Wëllen an eis kleng Versich Guddes ze maachen. Schenk eis all däi Fridden: De Fridden sief mat iech all.

Schlussgebet

Allmächtiger Gott, du hast uns heute im Abendmahl deines Sohnes gestärkt.
Sättige uns beim himmlischen Gastmahl mit dem ewigen Leben.
Darum bitten wir durch ihn, Christus, unseren Herrn.

Nous avons repris des forces, Dieu tout-puissant, en participant ce soir à la Cène de ton Fils; accorde-nous d’être un jour rassasiés à la table de son Royaume éternel. Lui qui règne.


Mass vum 28. Mäerz
Klick op d’Kalennerblat fir de ganzen Text als PDF!
Mass vum 2. Abrëll

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement