
|
Fest vun der Helleger Famil 29.12.2024
Fest vun der Helleger Famil 29.12.2024
Léif Matchrëschten! D‘Fest vun der helleger Famill feiere mir haut. Vun dëser Famill gëtt net ganz vill an den Evangelien erzielt. Eise Bléck geet meeschtens och nëmmen op d’Maria, de Jousef an de Jesus. Waren si eleng déi helleg Famill? Wann een dat 13. Kapitel vum Matthäusevangelium liest, da fënnt déi hei Ausso: „Ist das nicht der Sohn des Zimmermanns? Heißt nicht seine Mutter Maria und sind nicht Jakobus, Josef, Simon und Judas seine Brüder? Leben nicht auch alle seine Schwestern unter uns? Woher also hat er das alles?“ (Mt 13, 55f.) Déi helleg Famill war deemno net grad kleng. De Jesus hat 4 Bridder, déi mat Numm genannt sinn an dann och nach mindestens zwou Schwësteren. D’helleg Famill war also schonn eng grouss Famill mat mindestens 9 Leit. De Jousef als Zammermann huet mat senger Aarbecht fir déi ganz Leit do gesuergt. Spéider wäerten och d’Jongen dem Papp sengem Beruff nogaange sinn an esou gehollef hunn, dass d’Famill konnt liewen. Mat vill Aarbecht hunn si sech duerch geschloen a sinn esou ganz sécher eise Familljen änlech. Biede mir dofir haut fir eis Familljen a brénge mir eis Suergen a Problemer virun eisen Här a froe mir hien ëm seng Gnod.
Här Jesus Christus, du hues d’Liewen an enger Famill mat eis gedeelt. Här, erbaarm dech eiser. Här Jesus Christus, du bass eisen Halt an eise Schwieregkeeten. Christus, erbaarm dech eiser. Här Jesus Christus, du hëllefs eis an eise Suergen an der Famill. Här, erbaarm dech eiser.
Dagesgebiet
Herr, unser Gott, in der Heiligen Familie hast du uns ein leuchtendes Vorbild geschenkt. Gib unseren Familien die Gnade, dass auch sie in Frömmigkeit und Eintracht leben und einander in der Liebe verbunden bleiben. Führe uns alle zur ewigen Gemeinschaft in deinem Vaterhaus. Darum bitten wir durch Jesus Christus.
Tu as voulu, Seigneur, que la Sainte Famille nous soit donnée en exemple ; accorde-nous la grâce de pratiquer, comme elle, les vertus familiales et d’être unis par les liens de ton amour, avant de nous retrouver pour l’éternité dans la joie de ta maison. Par Jésus Christ.
Liesungen: Sir 3, 2-6.12-14 oder 1 Sam 1,20-22.24-28 / Kol 3, 12-21 oder 1 Joh 3, 1-2.21-24 / Lk 2, 41-52
Ech hunn haut nëmmen déi däitsch Liesungstexter an dëst Dokument opgeholl. Déi franséisch Texter fann dir hei: https://www.aelf.org
Lesung aus dem Buch Jesus Sirach. Der Herr hat dem Vater Ehre verliehen bei den Kindern und das Recht der Mutter bei den Söhnen bestätigt. Wer den Vater ehrt, sühnt Sünden, und wer seine Mutter ehrt, sammelt Schätze. Wer den Vater ehrt, wird Freude haben an den Kindern und am Tag seines Gebets wird er erhört. Wer den Vater ehrt, wird lange leben, und seiner Mutter verschafft Ruhe, wer auf den Herrn hört. Kind, nimm dich deines Vaters im Alter an und kränke ihn nicht, solange er lebt! Wenn er an Verstand nachlässt, übe Nachsicht und verachte ihn nicht in deiner ganzen Kraft! Denn die dem Vater erwiesene Liebestat wird nicht vergessen; und statt der Sünden wird sie dir zur Erbauung dienen.
R: Selig die Menschen die Gottes Wege Gehen! Selig
jeder, der den Herrn fürchtet, *
oder: Lesung aus dem ersten Buch Samuel. Hanna, die Frau Elkanas, wurde schwanger. Sie gebar einen Sohn und nannte ihn Samuel, denn sie sagte: Ich habe ihn vom HERRN erbeten. Als dann Elkana mit seiner ganzen Familie wieder hinaufzog, um dem HERRN das jährliche Opfer und die Gaben, die er gelobt hatte, darzubringen, zog Hanna nicht mit, sondern sagte zu ihrem Mann: Ich werde den Knaben erst, wenn er entwöhnt ist, hinaufbringen; dann soll er vor dem Angesicht des HERRN erscheinen und für immer dort bleiben. Als sie ihn entwöhnt hatte, nahm sie ihn mit hinauf, dazu einen dreijährigen Stier, ein Efa Mehl und einen Schlauch Wein. So brachte sie ihn zum Haus des HERRN in Schilo; der Knabe aber war damals noch sehr jung. Als sie den Stier geschlachtet hatten, brachten sie den Knaben zu Eli und Hanna sagte: Bitte, mein Herr, so wahr du lebst, mein Herr, ich bin die Frau, die damals neben dir stand, um zum HERRN zu beten. Ich habe um diesen Knaben gebetet und der HERR hat mir die Bitte erfüllt, die ich an ihn gerichtet habe. Darum lasse ich ihn auch vom HERRN zurückfordern. Er soll für sein ganzes Leben ein vom HERRN Zurückgeforderter sein. Und sie beteten dort den HERRN an.
Kv Selig, die in deinem Hause wohnen, Herr, die dich loben allezeit. Wie
liebenswert ist deine Wohnung, du Herr der
Heerscharen! /
Lesung aus dem Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Kolossä. Bekleidet euch also, als Erwählte Gottes, Heilige und Geliebte, mit innigem Erbarmen, Güte, Demut, Milde, Geduld! Ertragt einander und vergebt einander, wenn einer dem anderen etwas vorzuwerfen hat! Wie der Herr euch vergeben hat, so vergebt auch ihr! Vor allem bekleidet euch mit der Liebe, die das Band der Vollkommenheit ist! Und der Friede Christi triumphiere in euren Herzen. Dazu seid ihr berufen als Glieder des einen Leibes. Seid dankbar! Das Wort Christi wohne mit seinem ganzen Reichtum bei euch. In aller Weisheit belehrt und ermahnt einander! Singt Gott Psalmen, Hymnen und geistliche Lieder in Dankbarkeit in euren Herzen! Alles, was ihr in Wort oder Werk tut, geschehe im Namen Jesu, des Herrn. Dankt Gott, dem Vater, durch ihn! Ihr Frauen, ordnet euch den Männern unter, wie es sich im Herrn geziemt! Ihr Männer, liebt die Frauen und seid nicht erbittert gegen sie! Ihr Kinder, gehorcht euren Eltern in allem, denn das ist dem Herrn wohlgefällig! Ihr Väter, schüchtert eure Kinder nicht ein, damit sie nicht mutlos werden!
Halleluja. Halleluja. Der Friede Christi triumphiere in euren Herzen. Das Wort Christi wohne mit seinem ganzen Reichtum bei euch. Halleluja.
oder: Lesung aus dem ersten Johannesbrief. Seht, welche Liebe uns der Vater geschenkt hat: Wir heißen Kinder Gottes und wir sind es. Deshalb erkennt die Welt uns nicht, weil sie ihn nicht erkannt hat. Geliebte, jetzt sind wir Kinder Gottes. Doch ist noch nicht offenbar geworden, was wir sein werden. Wir wissen, dass wir ihm ähnlich sein werden, wenn er offenbar wird; denn wir werden ihn sehen, wie er ist. Geliebte, wenn das Herz uns aber nicht verurteilt, haben wir gegenüber Gott Zuversicht; und alles, was wir erbitten, empfangen wir von ihm, weil wir seine Gebote halten und tun, was ihm gefällt. Und das ist sein Gebot: Wir sollen an den Namen seines Sohnes Jesus Christus glauben und einander lieben gemäß dem Gebot, das er uns gegeben hat. Wer seine Gebote hält, bleibt in Gott und Gott in ihm. Und daran erkennen wir, dass er in uns bleibt: an dem Geist, den er uns gegeben hat.
Halleluja. Halleluja. Herr, öffne uns das Herz, dass wir auf die Worte deines Sohnes hören. Halleluja.
Aus dem heiligen Evangelium nach Lukas. Die Eltern Jesu gingen jedes Jahr zum Paschafest nach Jerusalem. Als er zwölf Jahre alt geworden war, zogen sie wieder hinauf, wie es dem Festbrauch entsprach. Nachdem die Festtage zu Ende waren, machten sie sich auf den Heimweg. Der Knabe Jesus aber blieb in Jerusalem, ohne dass seine Eltern es merkten. Sie meinten, er sei in der Pilgergruppe, und reisten eine Tagesstrecke weit; dann suchten sie ihn bei den Verwandten und Bekannten. Als sie ihn nicht fanden, kehrten sie nach Jerusalem zurück und suchten nach ihm. Da geschah es, nach drei Tagen fanden sie ihn im Tempel; er saß mitten unter den Lehrern, hörte ihnen zu und stellte Fragen. Alle, die ihn hörten, waren erstaunt über sein Verständnis und über seine Antworten. Als seine Eltern ihn sahen, waren sie voll Staunen und seine Mutter sagte zu ihm: Kind, warum hast du uns das angetan? Siehe, dein Vater und ich haben dich mit Schmerzen gesucht. Da sagte er zu ihnen: Warum habt ihr mich gesucht? Wusstet ihr nicht, dass ich in dem sein muss, was meinem Vater gehört? Doch sie verstanden das Wort nicht, das er zu ihnen gesagt hatte. Dann kehrte er mit ihnen nach Nazaret zurück und war ihnen gehorsam. Seine Mutter bewahrte all die Worte in ihrem Herzen. Jesus aber wuchs heran und seine Weisheit nahm zu und er fand Gefallen bei Gott und den Menschen.
Priedegt
Haut um Fest vun der Helleger Famill kucke mir op des Mënschen deemools, op des Famill, an der de Jesus gebuer gouf, wou hien opgewuess ass a wou hien och dat geléiert huet, wat seng Perséinlechkeet ausgemaach huet. Villes, wat hien a Biller an a Gläichnisser gesot huet, seng sozial Oder fir aarm a benodeelegt Mënschen, huet hie warscheinlech a senger Famill geléiert. Mir wëssen näischt doriwwer. Säi Liewen tëschent senger Gebuert a sengem ëffentlechen Optrieden ass eis bis op déi Episoden aus dem Evangelium vun haut ganz onbekannt. Och seng familiär Situatioun bleift fir eis zimmlech am Däischteren. Mir wësse just, dass seng Famill net nëmmen aus dräi Leit bestanen huet, mä mindestens aus 9 Persounen, wann een dem Matthäusevangelium ka gleewen.[1]
Wann een dann e wéineg weider doriwwer nodenkt, da kann een sech ausmolen, wat dat fir des Leit an dëser Zäit, déi gepräägt war vun Aarmut, bedeit huet. Awer eng Saach erschéngt mir wichteg. Deemools hu vill Kanner fir d’Eltere bedeit, dass si am Alter versuergt waren. Och ënner sech huet ee fir deen anere gesuergt. Et war eng Gemeinschaft an enger grousser Solidaritéit, wou grad déi Schwaach mat duerch geholl goufen. Villes an dem Schwätze vum Jesus deit dorop hin. Kanner waren deemno ee Seegen an eng Versécherung.
Haut hu mir sécherlech aner Grondviraussetzungen. Mir sinn no ville Säiten ofgeséchert an a ville Fäll gëtt eis d’Suerg fir aner Mënschen ofgeholl. An awer baut eis Gesellschaft vun haut och weider op dësem Prinzip vun der Solidaritéit op. Ganz besonnesch bleift et haut deene Jonken hier Aufgab, fir déi eeler Generatioune mat ze suergen. Och wann sech d’Solidaritéit an engem gewësse Sënn verlagert huet, sou ass et ëmmer nach si, déi eis Gesellschaft hält an dréit.
Am Jesus senger Famill gouf et wéi deemools warscheinlech a villen, wann net an alle Famillje vill Kanner. Mir si wäit vun sou enger Situatioun ewech. Déi demographesch Entwécklung geet dohin, dass ëmmer manner Kanner a Jonker an eiser Gesellschaft sinn. Vill westlech Gesellschaften hu mat dem Problem vun enger Iwweralterung ze dinn.
An dëse Kontext eran huet de Poopst, wéi hie fir seng Visitt zu Lëtzebuerg war, wuel och dee vill zitéierte Saz gesot: „In Italien sage ich immer: weniger Hündchen, mehr Kinder. Hier sage ich nur, mehr Kinder.“ Ech schécken elo direkt viraus, dass ech der Meenung sinn, dass hien des Ausso net hätt solle maachen. An enger Gesellschaft wéi déi vu Lëtzebuerg ginn domat gläich all méiglech Virurteeler géint Kierch wakereg gemaach. Op richteg oder falsch, ass jo am Kontext vun der Kierch, deene meeschten haut egal. Dat awer misst een als Chef vun der Kierch wëssen an deemno entspriechend och handelen a schwätzen. Et notzt näischt, wann een sech am Recht fillt a vläicht och ass, wann ee mat enger Äusserung dann d’Mënsche géint sech op jot. Grad bäi dëser Äusserung ginn erëm all déi verstëbst moralesch Uweisunge vun der Kierch an Erënnerung geruff, déi eben total net méi an eis Zäit passen an deelweis och wierklech falsch sinn.
Op der enger Säit muss d’Kierch een Effort maache fir sech der Zäit un ze passen. Allerdéngs misst ee vun enger moderner opgekläerter Gesellschaft och eppes Entspriechendes verlaangen. Wa mir éierlech eis Lëtzebuerger Gesellschaft kucken, da gesi mir, dass Villes aus dem Rudder leeft. Et geet net duer, wéi Medien, Politiker an erkläerte Kierchegéigner et deelweis an esou dacks maachen, dass einfach eenzel Sätz an Äusserungen aus dem Kontext gerappt ginn. Dachs gëtt gejaut an sech opgereegt, well een eng virgefaasste Meenung huet. Et kuckt een dann net méi op dat Ganzt. Ech erwaarden eigentlech vun enger offener an opgekläerter Gesellschaft, dass si mat engem éierleche Bléck kuckt an handelt an net nëmmen eenzel falsch Äusserungen als d’Kierch un sech gesäit.
Bis haut héiert ee vu Politiker ëmmer nees dat berüümte Mantra vum „Wuesstem“. D’Wirtschaft muss wuessen. Alles muss ëmmer méi dichteg an nach besser ginn. Wann de Poopst vu méi Kanner-Kréie schwätzt, seet hien am Fong genee dat selwecht. D’Gesellschaft, de Mënsch muss wuessen. Am Moment ass erëm eng Diskussioun ëm d’Sécherheet vun de Renten entstanen. Kommend Generatioune musse schaffen, fir dass eis Generatioun eng Rent kritt. Dat ass d’Logik, op der dee gesellschaftleche System opbaut. Wa keng Kanner do sinn, wie soll dann d’Geld erwirtschaften? Am Mantra vum „Wuesstem“ brauch et eben dofir och ëmmer méi Mënschen, déi schaffen, fir dass déi al Generatioun eng Rent kritt an nach gutt liewe kann. Also brauch et Kanner, méi Kanner. Wann een ënner dësem Aspekt dem Poopst seng Äusserung kuckt, dann ass si scho guer net méi esou falsch.
Eis Gesellschaft entwéckelt sech ëmmer méi zu enger Gesellschaft vun Egoisten. Mir wëllen, dass et eis gutt geet. Mir brauchen dofir als Lëtzebuerger awer ëmmer méi Leit aus dem Ausland, déi bei eis a fir eis schaffen an esou de „Wuesstem“ garantéieren. Ech war elo laang genuch an der Klinik, fir ze gesinn, dass eise ganze Gesondheetsberäich ouni all des Net-Lëtzebuerger géif zesumme briechen. A villen anere Beräicher ass et änlech. Sech elo iwwer dem Poopst seng Äusserung op ze reege gëtt an deem Kontext méi grotesk wéi d’Äusserung selwer. Mir als Lëtzebuerger si scheinbar zu engem groussen Deel net méi bereet de Generatiouns-Vertrag fir eis eege Gesellschaft a Gemeinschaft an ze halen an ze erfëllen. Wéi gesot, ech hätt mir gewënscht, de Poopst hätt dee Saz net gesot. Allerdéngs geet et net duer am Reflex direkt dergéint ze schéissen. Heescht et net an engem ale Spréchwuert, „Getroffene Hunde bellen“? D’Geschicht ass dann dach wuel méi komplex, wéi et an de Reaktiounen op de Saz vum Poopst zum Virschäi kënnt.
Ech ginn d’Vermuddung net lass, dass de Saz iwwer d’Kanner-Kréien och just dowéinst esou schaarf ofgeleent gouf, well de Poopst e gesot huet. Hätt soss een, ee Soziolog, Philosoph oder Psycholog, des Iddi lancéiert, wier warscheinlech emol driwwer nogeduecht ginn, éier geschoss gi wier. Eis Gesellschaft huet ganz vill Suergen a Problemer. De Saz vum Poopst benennt eigentlecht eent, léisst et awer net. Mä all déi dichteg a gescheit Leit, déi sech elo esou opreegen, wuel och net. Et missten éierlech a seriéis Gespréicher gefouert ginn. Argumenter a verschidde Meenunge misste gekuckt ginn. Och eng Meenung vum Poopst oder der Kierch ass eng Meenung. Déi awer ze rejetéieren, just well si vun der Kierch kënnt, weist net grad en éierlecht Beméien ëm d’Sich no Léisungen.
Wa mir also haut déi Helleg Famill feieren, da sollte mir einfach mol doriwwer nodenken, wéi mir eis Gesellschaft an déi kommend Zäit wëllen era féieren. D’Beispill vun der Helleger Famill ass d’Beispill vun der Solidaritéit, vum Hëllefen an Astoen ee fir deen aneren. Si ass och ee Beispill, wou ee Respekt a Léift geléiert huet. Dem Jesus seng Priedegt lieft aus deem, wat hien a senger Famill mat op de Liewenswee kritt huet. Wat brénge mir haut eise Kanner bäi? Wat gi mir hinnen haut mat op de Wee? Wéi kënne mir haut eng Gesellschaft opbauen, déi am Respekt lieft ee fir deen aneren? Eis Gesellschaft huet nëmmen dann eng Zukunft, wann si positiv Wäerter un hier Kanner weider gëtt. Zukunft läit och fir déi al Mënschen an de Kanner, well déi fir si suerge sollen.
[1] „Ist das nicht der Sohn des Zimmermanns? Heißt nicht seine Mutter Maria und sind nicht Jakobus, Josef, Simon und Judas seine Brüder? Leben nicht auch alle seine Schwestern unter uns? Woher also hat er das alles?“ (Mt 13, 55f.)
Priedegt II
Haut um Fest vun der Helleger Famill kucke mir op des Mënschen deemools, op des Famill, an der de Jesus gebuer gouf, wou hien opgewuess ass a wou hien och dat geléiert huet, wat seng Perséinlechkeet ausgemaach huet. Villes, wat hien a Biller an a Gläichnisser gesot huet, seng sozial Oder fir aarm a benodeelegt Mënschen, huet hie warscheinlech a senger Famill geléiert. Mir wëssen näischt doriwwer. Säi Liewen tëschent senger Gebuert a sengem ëffentlechen Optrieden ass eis bis op déi Episoden aus dem Evangelium vun haut ganz onbekannt. Och seng familiär Situatioun bleift fir eis zimmlech am Däischteren. Mir wësse just, dass seng Famill net nëmmen aus dräi Leit bestanen huet, mä mindestens aus 9 Persounen, wann een dem Matthäusevangelium ka gleewen.[1]
Dem Jesus seng Famill, war net nëmmen déi kleng a brav Famill, déi mir eis esou gären a Biller oder a Statue virstellen. Wéi deemools üblech war et eng ganz Grupp vu Mënschen, déi ee vun deem aneren ofgehaangen hunn, déi zesumme versicht hunn hiert Liewen ze meeschteren. Een huet vir deen anere gesuergt. Et ass zesumme geschafft ginn. Wann een dann e wéineg weider doriwwer nodenkt, da kann een sech ausmolen, wat dat fir des Leit an dëser Zäit, déi gepräägt war vun Aarmut, bedeit huet. Awer eng Saach erschéngt mir wichteg. Deemools hu vill Kanner fir d’Eltere bedeit, dass si am Alter versuergt waren. Och ënner sech huet ee fir deen anere gesuergt. Et war eng Gemeinschaft an enger grousser Solidaritéit, wou grad déi Schwaach mat duerch geholl goufen. D’Famill war zur Zäit vum Jesus eppes aneres wéi zu eiser Zäit. Zu sou enger Famill hu meeschten net nëmmen Elteren a Kanner gehéiert, mä och Grousselteren, Monnien, Tattaen a Kosengen. Déi Groussfamill war domat och ee soziaalt Netz fir all déi, déi dozou gehéiert hunn. Si war eng sozial, wirtschaftlech, reliéis a privat Ofsécherung an der deemoleger Gesellschaft. All Member vun der familiärer Gemeinschaft hat seng Plaz a seng Aufgab. Wien dat net gemaach huet, deen huet net nëmmen sech selwer mä déi ganz Famill a Gefor bruecht. Grad deen eelste Jong huet missten als Chef asprangen, wann de Papp net méi do war. Am Jesus senger Famill war hie jo deen eelste Bouf.
Wéi laang de Jesus an dësem familiäre Grupp gelieft a matgeschafft huet wësse mir net. Awer iergendwann ass hien do ausgebrach. Hien huet een anere Wee am Liewe gesicht. Mir wëssen net, wat den Ausléiser war, dass hien sech vu senger Famill ofgesat huet an sech op de Wee gemaach huet, fir vu Gott ze schwätzen. Tatsaach ass allerdéngs, dass dat d’Famill bestëmmt a Schwieregkeete bruecht huet. An den Evangelie gëtt eis ugedeit, dass d’Famill sech op d’Sich no him mécht an hien och wëll zeréck huelen. De Markus dréckt et nawell zimmlech däitlech, jo och drastesch aus. „20 Jesus ging in ein Haus und wieder kamen so viele Menschen zusammen, dass sie nicht einmal mehr essen konnten. 21 Als seine Angehörigen davon hörten, machten sie sich auf den Weg, um ihn mit Gewalt zurückzuholen; denn sie sagten: Er ist von Sinnen.“ (Mk 3, 20-21) Nodeem, wat der Famill alles zougedroe gouf, waren si der Meenung, dass hien se net méi all hätt. Si konnten de Jesus net verstoen. Als ee geléierten Zammermann wéi de Jousef, säi Papp, war et onverständlech, dass een sech esou op engem ganz aneren Niveau beweegt huet.
De Jesus, de Jong vun deem bescheidenen Zammermann Jousef aus Nazareth, trëtt plëtzlech an der Ëffentlechkeet a spillt sech op wéi ee Schrëftgeléierten oder wéi ee Rabbi. Dofir hat hie keng Ausbildung. Awer hien huet vill Leit ugezunn a mat spektakulären Zeeche vun sech schwätze gedinn. Dat war fir seng Famill schonn ee Problem. Mä och vill Leit hunn sech doriwwer gewonnert. Beim Matthäus heescht et: „Ist das nicht der Sohn des Zimmermanns? Heißt nicht seine Mutter Maria und sind nicht Jakobus, Josef, Simon und Judas seine Brüder? Leben nicht auch alle seine Schwestern unter uns? Woher also hat er das alles?“ (Mt 13, 55f.) Wou kënnt de Jesus un all dat, wat hien do seet a mécht.
D’Famill hëlt et also scho ganz eescht. Si zweiwelen um Verstand vum Jesus. Si wëllen net, dass hien a Schwieregkeete kënnt a si selwer wëlle wuel och net an Nout geroden. Et ass eng Geschicht, déi ganz däitlech vu Bedeitung war, well déi dräi Evangeliste Matthäus, Markus a Lukas erwänen, dass d‘Famill mam Jesus wollt schwätzen oder hie gesinn.[2] Den Evangeliste geet et vläicht jeeweils net esou drëm, fir d’Problemer vun der Famill vum Jesus ze analyséieren. Mä et kann een awer ee klenge Réckschloss op déi Thematik woen.
Mir feieren haut d’helleg Famill. Mir gesinn des Zell vu mënschlecher Gemeinschaft gären ze vill romantesch. Awer des Famill war allem Uschäin no dann dach eng ganz normal Famill an hirer Zäit. Si hat hier gutt an hier manner gutt Zäiten. Wéi all Famill hu si sech missten der duerch schloen a kucken dass et jidderengem gutt gaangen ass. Do war et da scho ganz problematesch, wann een sech d’Fräiheet geholl huet an ee ganz anere Wee gaangen ass.
Wéi et weider gaangen ass no der Episode, déi eis d’Evangelien erzielen, wou d’Famill de Jesus wollt gesinn an zeréck huelen, wësse mir net. D’Evangelie sinn dorun net interesséiert. Vläicht huet ee vum Jesus senge Bridder d’Plaz vum Chef an der Famill iwwer holl. Allefalls héiere mir näischt méi doriwwer. Just eppes fält op. Herno bäi der Hiriichtung vum Jesus ass d’Maria, seng Mamm derbäi. (Joh 19, 25) An da kréie mir an der Apostelgeschicht nach des Informatioun: „Sie alle verharrten dort einmütig im Gebet, zusammen mit den Frauen und Maria, der Mutter Jesu, und seinen Brüdern.“ (Apg 1, 14) War d’Maria, dem Jesus seng Mamm, mat him ënnerwee? Waren seng Bridder och an deem Grupp vun de Frënn, déi mat him duerch d’Land gezu sinn? Hat d’Famill sech mat dem Jesus sengem Wee arrangéiert? Dat alles bléift fir eis verbuergen.
Et ass ganz einfach spannend, fir doriwwer ee wéineg no ze denken. Kloer ass fir mech, dass een d’Famill vum Jesus net op déi dräi Persounen Maria, Jousef a Jesus ka reduzéieren. Si waren an allem fir déi deemoleg Zäit eng normal Famill, mat Freeden a Suergen, mat dem deegleche Kampf ëm d’Iwwerliewen an enger Gesellschaft, déi et ville Mënschen net ëmmer liicht gemaach huet. D’helleg Famill ass mir an deem beschriwwene Sënn äusserst sympathesch. Si war net aussergewéinlech. Si war eise Famillen an allem gläich och wann d'Ëmstänn vun der Zäit sech bis haut geännert hunn. Genee dat, dass si esou normal war, mécht si fir eis zu engem ganz mënschleche Virbild a léist eis hoffen, dass och mir an eis Familljen dee Wee am Liewe fannen.
[1] „Ist das nicht der Sohn des Zimmermanns? Heißt nicht seine Mutter Maria und sind nicht Jakobus, Josef, Simon und Judas seine Brüder? Leben nicht auch alle seine Schwestern unter uns? Woher also hat er das alles?“ (Mt 13, 55f.) „Ist das nicht der Zimmermann, der Sohn der Maria und der Bruder von Jakobus, Joses, Judas und Simon? Leben nicht seine Schwestern hier unter uns? Und sie nahmen Anstoß an ihm.“ (Mk 6,3) [2] Mt 12,47: Da sagte jemand zu ihm: Siehe, deine Mutter und deine Brüder stehen draußen und wollen mit dir sprechen. - Mk 3,32: Es saßen viele Leute um ihn herum und man sagte zu ihm: Siehe, deine Mutter und deine Brüder stehen draußen und suchen dich. - Lk 8,20: Da sagte man ihm: Deine Mutter und deine Brüder stehen draußen und möchten dich sehen.
Fürbitten
De Jesus war era gebuer an eng Famill an huet dofir och och all dat kannt, wat eng Famill ka belaaschten. Brénge mir him all eis Suerge fir:
* Mir biede fir all eis Familljen, dass mir zesummen ee laangt, gesond a glécklecht Liewe kënnen hunn. Christus, héier eis.
* Mir biede fir all Familljen, déi an dësen Deeg Krich, Flucht, Verdreiwung oder Honger mussen erleiden. Stäerk si an hirer Nout. Christus, héier eis.
* Mir biede fir all déi, déi an dësen Deeg ouni Famillje musse liewen, schenk hinne gutt Frënn, déi si begleeden. Christus, héier eis.
* Mir biede fir all déi traueren a léif Mënschen aus hirer Famill verluer hunn, dass si nei Kraaft fannen. Christus, héier eis.
* Mir biede fir all eis Verstuerwen. Looss si an dengem Fridde rouen. Christus, héier eis.
Här Jesus Christus lauschter op eis Gebieder an erhéier si. Dech luewen an éiere mir elo an an all Éiwegkeet. Amen.
II.
Joseph et Marie ont connu l’inquiétude de la disparition de leur fils Jésus. En cette fête qui nous réunit, confions au Seigneur et à la Sainte Famille toutes les familles de la terre. Seigneur, écoute-nous; Seigneur, exauce-nous.
– Pour les familles chrétiennes; afin qu’elles soient un milieu de vie et de foi où les vocations puissent éclore et s’épanouir, prions le Seigneur.
– Pour les familles souffrantes à cause de la guerre, de l’injustice ou de la pauvreté; afin qu’elles connaissent la paix qui permettra un meilleur épanouissement des enfants, prions le Seigneur.
– Pour les familles divisées par la violence et la haine; afin qu’elles retrouvent l’harmonie et la paix grâce à une réconciliation sincère et durable, prions le Seigneur.
– Pour les couples séparés ou divorcés; afin qu’ils demeurent dans la sérénité qui leur permettra d’offrir un milieu de vie stimulant et sécurisant pour les enfants, prions le Seigneur.
– Pour les membres de nos familles; afin que l’amour soit toujours le lien qui les unit, prions le Seigneur.
Dieu notre Père, tu donnes à tes enfants la sainte famille comme modèle de vie chrétienne. Pose ton regard d’amour et de bienveillance sur nos familles et daigne exaucer nos prières. Nous te le de-mandons par Jésus, ton Fils, notre Seigneur et notre Dieu, vivant pour les siècles des siècles. Amen.
Gowegebiet
Herr, unser Gott, am Fest der Heiligen Familie bringen wir das Opfer der Versöhnung dar. Höre auf die Fürsprache der jungfräulichen Gottesmutter und des heiligen Josef. Erhalte unsere Familien in deiner Gnade und in deinem Frieden. Darum bitten wir durch Christus, unseren Herrn.
En t'offrant, Seigneur, le sacrifice qui nous réconcilie avec toi, nous te supplions humblement: à la prière de la Vierge Marie, Mère de Dieu, et à la prière de saint Joseph, affermis nos familles dans ta grâce et la paix. Par Jésus.
Hochgebet – „Auf dem Weg zu dir“ Nach
dem Sanctus fährt der Priester fort: Wir
danken dir aber vor allem für den, der am eindeutigsten mit uns auf
dem Weg ist: Wir
bitten dich jetzt: In
der Nacht, bevor er starb, nahm Jesus Brot und dankte dir, Vater. NEHMET
UND ESSET ALLE DAVON: Ebenso
nahm er nach dem Mahle den Kelch, dankte wiederum NEHMET
UND TRINKET ALLE DARAUS: Geheimnis
des Glaubens So
danken wir dir, Vater, für die Worte und das Beispiel dessen, Durch
seine Auferstehung macht er deine Liebe kund, Vater,
sende uns deinen Geist, damit wir auf deinem Weg Gib,
dass wir dich suchen, dir begegnen und dich kennen, Allen
Verstorbenen, die ihren Lebensweg beendet haben, Dies
bitten wir durch Jesus Christus, der unser Weg ist zu dir. (Quelle unbekannt)
Vaterunser
Gemeinschaft an Zesummeliewe kann een als éischt an enger Famill léieren. D’Suerg ee fir deen aneren ass ganz wichteg a wäertvoll. Wa mir Gott als eise Papp uschwätzen, dann drécke mir domat aus, dass hie fir eis do ass. Mä genau sou sollten och mir ee fir deen aneren do sinn. An deem Sënn wëlle mir eis Papp am Himmel ëm seng Hëllef uruffen: Vater unser im Himmel, …
Friddensgebiet
Fridden halen, dat fält heiansdo ganz schwéier, well Mënsche just op sech kucken a versiche fir sech selwer ze suergen. An enger Famill kann ee léieren ee fir deen aneren ze suergen. Wichteg ass do och, dass een een op deen anere Rücksicht hëlt. Froe mir eisen Här ëm säi Fridde fir eis Familljen a fir eis ganz Welt.
Schlussgebiet
Gott, unser Vater, du hast uns mit dem Brot des Himmels gestärkt. Bleibe bei uns mit deiner Gnade, damit wir das Vorbild der Heiligen Familie nachahmen und nach der Mühsal dieses Lebens in ihrer Gemeinschaft das Erbe erlangen, das du deinen Kindern bereitet hast. Darum bitten wir durch Christus, unseren Herrn.
Toi qui nous as fortifiés par cette communion, accorde à nos familles, Père très aimant, la grâce d'imiter la famille de ton Fils, et de goûter avec elle, après les difficultés de cette vie, le bonheur sans fin. Par Jésus.
|
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg
© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement