19. Sonndeg am Joereskrees A - 12./13.8.2023


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! De Saz „Fäert net!“ begéint eis an der helleger Schrëft esou dacks, dass et warscheinlech duer geet fir en all Dag eng Kéier do ze liesen. D’Presenz vu Gott hëlt d’Angscht a seet eis, dass mir eben ni eleng sinn. De Geforen am Liewe musse mir eis deemno net eleng stellen. A genee dat, dass Gott mat eis um Wee duerch d’Liewen ass, feiere mir an all Gottesdéngscht. Natierlech kommen ëmmer och Zweiwel an eis un dëser Presenz vu Gott op. Dofir froe mir elo zum Ufank ëm seng Kraaft.

Kyrie

- Här Jesus Christus, du bass de Grond vun eisem Vertrauen. Här, erbaarm dech.
- Här Jesus Christus, du bass d’Zil vun eisem Liewenswee. Christus, erbaarm dech.
- Här Jesus Christus, du bass d’Quell vum Liewen. Här, erbaarm dech.

Dagesgebiet

Allmächtege Gott, mir däerfen dech Papp nennen, well du hues eis als deng Kanner ugeholl an eis de Geescht vun dengem Jong geschéckt. Gëff, datt mir an dësem Geescht wuessen an eng Kéier dee versprachene Loun kréien. Dorëms biede mir duerch de Jesus, eisen Här. Amen.

Gott, du bist bei uns, auch wenn wir dich nicht in mächtigen Zeichen wahrnehmen. Befreie uns aus unseren Ängsten und hilf unserm kleinen Glauben auf, damit wir deine Nähe erfahren und dich preisen durch Jesus Christus, deinen Sohn, der mit dir lebt in Ewigkeit.

Dieu éternel et tout-puissant, toi que nous pouvons déjà appeler notre père, fais grandir en nos coeurs l’esprit filial, afin que nous soyons capables d’entrer un jour dans l’héritage qui nous est proomis. Par Jésus Christ.

Liesungen : 1 Kön 19, 9ab.11b-13a / Röm 9, 1-5 / Mt 14, 22-33

Lesung aus dem ersten Buch der Könige.
In jenen Tagen kam Elija zum Gottesberg Horeb. Dort ging er in eine Höhle, um darin zu übernachten. Doch das Wort des HERRN erging an ihn: Komm heraus und stell dich auf den Berg vor den HERRN! Da zog der HERR vorüber: Ein starker, heftiger Sturm, der die Berge zerriss und die Felsen zerbrach, ging dem HERRN voraus. Doch der HERR war nicht im Sturm. Nach dem Sturm kam ein Erdbeben. Doch der HERR war nicht im Erdbeben. Nach dem Beben kam ein Feuer. Doch der HERR war nicht im Feuer. Nach dem Feuer kam ein sanftes, leises Säuseln. Als Elija es hörte, hüllte er sein Gesicht in den Mantel, trat hinaus und stellte sich an den Eingang der Höhle.

Kv Lass uns schauen, o Herr, deine Huld und schenke uns dein Heil! – Kv
Ich will hören, was Gott redet: /
Frieden verkündet der Herr seinem Volk und seinen Frommen, *
sie sollen sich nicht zur Torheit wenden.
Fürwahr, sein Heil ist denen nahe, die ihn fürchten, *
seine Herrlichkeit wohne in unserm Land. – (Kv)
Es begegnen einander Huld und Treue; *
Gerechtigkeit und Friede küssen sich.
Treue sprosst aus der Erde hervor; *
Gerechtigkeit blickt vom Himmel hernieder. – (Kv)
Ja, der Herr gibt Gutes *
und unser Land gibt seinen Ertrag.
Gerechtigkeit geht vor ihm her *
und bahnt den Weg seiner Schritte. – Kv

Lesung aus dem Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Rom.
Schwestern und Brüder ! Ich sage in Christus die Wahrheit und lüge nicht und mein Gewissen bezeugt es mir im Heiligen Geist: Ich bin voll Trauer, unablässig leidet mein Herz. Ja, ich wünschte selbst verflucht zu sein, von Christus getrennt, um meiner Brüder willen, die der Abstammung nach mit mir verbunden sind. Sie sind Israeliten; ihnen gehören die Sohnschaft, die Herrlichkeit und die Bundesschlüsse; ihnen ist das Gesetz gegeben, der Gottesdienst und die Verheißungen; ihnen gehören die Väter und ihnen entstammt der Christus dem Fleische nach. Gott, der über allem ist, er sei gepriesen in Ewigkeit. Amen.

Halleluja. Halleluja. Ich hoffe auf den Herrn, ich warte auf sein Wort. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Matthäus.
Nachdem Jesus die Menge gespeist hatte drängte er die Jünger, ins Boot zu steigen und an das andere Ufer vorauszufahren. Inzwischen wollte er die Leute nach Hause schicken. Nachdem er sie weggeschickt hatte, stieg er auf einen Berg, um für sich allein zu beten. Als es Abend wurde, war er allein dort. Das Boot aber war schon viele Stadien vom Land entfernt und wurde von den Wellen hin und her geworfen; denn sie hatten Gegenwind. In der vierten Nachtwache kam er zu ihnen; er ging auf dem See. Als ihn die Jünger über den See kommen sahen, erschraken sie, weil sie meinten, es sei ein Gespenst, und sie schrien vor Angst. Doch sogleich sprach Jesus zu ihnen und sagte: Habt Vertrauen, ich bin es; fürchtet euch nicht! Petrus erwiderte ihm und sagte: Herr, wenn du es bist, so befiehl, dass ich auf dem Wasser zu dir komme! Jesus sagte: Komm! Da stieg Petrus aus dem Boot und kam über das Wasser zu Jesus. Als er aber den heftigen Wind bemerkte, bekam er Angst. Und als er begann unterzugehen, schrie er: Herr, rette mich! Jesus streckte sofort die Hand aus, ergriff ihn und sagte zu ihm: Du Kleingläubiger, warum hast du gezweifelt? Und als sie ins Boot gestiegen waren, legte sich der Wind. Die Jünger im Boot aber fielen vor Jesus nieder und sagten: Wahrhaftig, Gottes Sohn bist du.

Lecture du premier livre des Rois.
En ces jours-là, lorsque le prophète Élie fut arrivé à l’Horeb, la montagne de Dieu, il entra dans une caverne et y passa la nuit. Le Seigneur dit: «Sors et tiens-toi sur la montagne devant le Seigneur, car il va passer.» À l’approche du Seigneur, il y eut un ouragan, si fort et si violent qu’il fendait les montagnes et brisait les rochers, mais le Seigneur n’était pas dans l’ouragan; et après l’ouragan, il y eut un tremblement de terre, mais le Seigneur n’était pas dans le tremblement de terre; et après ce tremblement de terre, un feu, mais le Seigneur n’était pas dans ce feu; et après ce feu, le murmure d’une brise légère. Aussitôt qu’il l’entendit, Élie se couvrit le visage avec son manteau, il sortit et se tint à l’entrée de la caverne.

R.: Fais-nous voir, Seigneur, ton amour, et donne-nous ton salut.
J’écoute: Que dira le Seigneur Dieu ?
Ce qu’il dit, c’est la paix pour son peuple et ses fidèles.
Son salut est proche de ceux qui le craignent,
et la gloire habitera notre terre. R.
Amour et vérité se rencontrent,
justice et paix s’embrassent;
la vérité germera de la terre
et du ciel se penchera la justice. R.
Le Seigneur donnera ses bienfaits,
et notre terre donnera son fruit.
La justice marchera devant lui,
et ses pas traceront le chemin. R.

Lecture de la lettre de saint Paul Apôtre aux Romains.
Frères, c’est la vérité que je dis dans le Christ, je ne mens pas, ma conscience m’en rend témoignage dans l’Esprit Saint: j’ai dans le cœur une grande tristesse, une douleur incessante. Moi-même, pour les Juifs, mes frères de race, je souhaiterais être anathème, séparé du Christ: ils sont en effet Israélites, ils ont l’adoption, la gloire, les alliances, la législation, le culte, les promesses de Dieu; ils ont les patriarches, et c’est de leur race que le Christ est né, lui qui est au-dessus de tout, Dieu béni pour les siècles. Amen.

Alléluia. Alléluia. J’espère le Seigneur, et j’attends sa parole. Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Matthieu.
Aussitôt après avoir nourri la foule dans le désert, Jésus obligea les disciples à monter dans la barque et à le précéder sur l’autre rive, pendant qu’il renverrait les foules. Quand il les eut renvoyées, il gravit la montagne, à l’écart, pour prier. Le soir venu, il était là, seul. La barque était déjà à une bonne distance de la terre, elle était battue par les vagues, car le vent était contraire. Vers la fin de la nuit, Jésus vint vers eux en marchant sur la mer. En le voyant marcher sur la mer, les disciples furent bouleversés. Ils dirent: «C’est un fantôme.» Pris de peur, ils se mirent à crier. Mais aussitôt Jésus leur parla: «Confiance! c’est moi; n’ayez plus peur!» Pierre prit alors la parole: «Seigneur, si c’est bien toi, ordonne-moi de venir vers toi sur les eaux.» Jésus lui dit: «Viens!» Pierre descendit de la barque et marcha sur les eaux pour aller vers Jésus. Mais, voyant la force du vent, il eut peur et, comme il commençait à enfoncer, il cria: «Seigneur, sauve-moi!» Aussitôt, Jésus étendit la main, le saisit et lui dit: «Homme de peu de foi, pourquoi as-tu douté?» Et quand ils furent montés dans la barque, le vent tomba. Alors ceux qui étaient dans la barque se prosternèrent devant lui, et ils lui dirent: «Vraiment, tu es le Fils de Dieu!»

Priedegt

D’Evangelium vun haut huet mech ëmmer erëm faszinéiert. Schonn als klenge Bouf hunn ech mech gefrot, wéi sou eppes soll goen. An dann duecht ech mir och alt erëm, et ass nëmmen eng Geschicht. Wéi och ëmmer, des Geschicht huet dann och derzou verleet fir ee Witz ze maachen. Wann een am Internet e wéineg googelt, da fënnt een z. B. dat hei: De Jesus, den Chuck Norris an ee Paschtouer fueren an engem Boot op engem Séi. De Jesus klëmmt einfach esou matten um Séi aus dem Boot a leeft iwwer d’Waasser. Den Chuck Norris mécht dann dat selwecht. De gudde Paschtouer faalt seng Hänn a biet: „Léiwen Härgott, w.e.gl. maach, dass ech och iwwer d’Waasser lafe kann.“ Duerno klëmmt hien och aus dem Boot an hie geet ënner. Du seet de Jesus zum Chuck Norris: „Mengs du, mir hätten him soe sollen, wou Steng leien?“ Dorop äntwert den Chuck Norris: „Wat fir Steng?“

Mä loosse mir dëse Witz mol sinn. Sou ee Witz weist am Fong eis Verleeënheet mat dem Ëmgang a Verstoen vun dësem Text. Wat ass d’Bedeitung vun dëser Erzielung am Matthäusevangelium? Et ass iwwer däitlech, dass mir dës Erzielung net dierfen als eng historesch Tatsaach huelen.[1] Si reit sech an a Geschichten vun Erscheinungen, déi eis aus dem AT bekannt sinn, z.B. wéi Gott virum Mose erschéngt am Buch Exodus (Ex 3, 1-6). An der Anticke war et eng ganz verbreet Iwwerzeegung, dass ee Gott sech dem Mënsch ka weisen. D’Bibel geet allerdéngs zimmlech zeréckhalend mat esou Beschreiwungen vum Erscheinen vu Gott ëm.[2] D’Geschicht hei ass och gedroen vun den Erscheinungen vun dem Operstanenen no Ouschteren a vum déiwen Ouschterglawen vun de Frënn vum Jesus. De Schlusssaz vum Evangelium vun haut weist dat däitlech. „Wahrhaftig, Gottes Sohn bist du.“ (Mt 14, 33b)[3]

Ass d’Erzielung net eng Deitung vun der Geschicht vun deenen éischte Gemeinschaften vu Chrëschten? „Nachdem Jesus die Menge gespeist hatte drängte er die Jünger, ins Boot zu steigen und an das andere Ufer vorauszufahren.“ (Mt 14, 22) De Jesus huet seng Missioun erfëllt. Hie schéckt seng Frënn eraus an d’Welt. Do sollen si lo kucken, dass si viru kommen an eppes erreechen. Awer d’Welt ass dacks däischter. Stierm kommen op. D’Vertrauen geet verluer. Wéi war et deemools? D’Botschaft vum Jesus huet begeeschtert a mat groussem Elan ass versicht ginn des Botschaft weider ze droen. Awer et gouf eben och massiv Géigewand. D’Waasser an de Séi si Biller fir dat, wat esou onberechenbar an eiser Welt kann op eis waarden. Wéi dacks haten déi éischt Chrëschten deemools wuel d’Flemm a woussten net wéi si sollte weider kommen?

An och an eiser Zäit ass dat net vill anescht. Wann ech mäi perséinleche Wee an eiser Kierch kucken, da fillen ech mech méi wéi eng Kéier an sou engem klenge Boot op engem stiermesche Séi. Mat Freed hat ech deemools studéiert a wollt de Wee goen fir dem Jesus seng Botschaft ze verkënnegen. Awer ganz séier mierkt een och, dass dat net einfach esou geet a riicht leeft. Ëmmer nees muss een sech mat Widderstänn erëm schloen. Mol sinn et déi eege Schwächten, déi engem eng stiermesch Faart bidden, mol sinn et och onglécklech Situatiounen, mol sinn et Mënschen, déi engem Steng an de Wee leeën an sou weider.

An da kënnt dee Moment, wou de Jesus engem perséinlech seet: „Komm klamm eraus!“ Et kritt een neie Mutt. Mä wann ee mierkt wéi komplizéiert da munches ass, verléiert een de Mutt och gären an et dreet een ënner ze goen.

D’Erzielung am Evangelium huet eng villschichteg Dimensioun. Dee Moment, wou de Péitruss de Bléck ganz op de Jesus riicht, kann och hien iwwer d’Waasser goen. Hie kuckt an deem Moment d’Realitéit vun der Welt net. Mä kann een dat esou maachen? Ass dat net liichtsënneg? Mir kënnen eis an eiser Kierch och ganz op dat „Frommt“ zeréck zéien, eis quasi vun der Welt ofkapselen. Awer da liewe mir net méi an der Welt.[4] Ass dat eng realistesch Manéier fir eis haut? Mir mussen deemno och op d’Realitéit kucken. De Péitruss kann et net loossen a kuckt de Stuerm. Do dreet hien dann ënner ze goen, well en Angscht huet a kee Vertraue méi an sech selwer.

D’Erzielung weist eis am Fong eng Léisung. Mir sollen de Bléck op de Jesus riichten an dobäi op kee Fall d’Realitéit vun der Welt aus den Aen verléieren. De Jesus reecht eng Hand. An zesummen mat him kann de Péitruss zeréck an d’Boot klammen. Och mir mussen et esou maachen. De Bléck op de Jesus riichten a mat senger Botschaft zesummen dann d’Welt huele wéi si ass. Dat kann eis dann ofsécheren a berouegen.

D’Erzielung aus dem Evangelium vun haut kann een als eng Geschicht fir ze léieren an der Kateches ugesinn. Si ass weder eng legendär Iwwerliwwerung nach ee Beriicht iwwer historeschen Tatsaachen. Als Erzielung wëll si och eis haut nach weisen, wéi ee kann an enger zimmlech chaotescher Welt liewen an eens ginn an echt Chrëscht sinn.[5] Naja, a mat dem Jesus kënne mir dofir och aus eisem Boot eraus klammen an ouni ze wësse, wou d’Steng leien, der Welt begéinen.

[1] Vgl. Rudolf Schnackenburg, Matthäusevangelium 1,1-16,20, NEB 1/1, Echter Verlag Würzburg 4. Auflage 2005, S.137.
[2] Vgl. ebd. S. 136.
[3] Vgl. ebd. S. 136.
[4] Heizou huet de Klaus Müller an enger Priedegt interessant Gedanken formuléiert. „Stand haben im Gegenwind.“ in: Gottes ABC. Texte für das Kirchenjahr A, Aschendorff Verlag Münster 2013, S.257-260. Hie kritiséiert hei all déi, déi mengen duerch ee Réckzuch op al Formen vu Kierch a Liturgie d’Relioun kënnen an der Welt vun haut ze retten. „Aber wir sind nicht Christen, wenn wir uns aus lauter Angst vor den neuen Heidentümern in Hollywood und in Wigratzbad und Zaitzhofen und anderswo verbarrikadieren. Christen sind wir, wenn wir unbeirrt durch alles, was uns widerfährt, auf Jesus als den Herrn schauen und ihm trauen.“ (S. 260)
[5] Vgl. Rudolf Schnackenburg, Matthäusevangelium 1,1-16,20, S. 137.

Fürbitten

Brénge mir eis Gebieder virun eisen Här Jesus Christus:

  • Här Jesus Christus, du kenns d’Suergen an d’Angscht vun de Mënschen. So hinne all däi Wuert „Fäert net!“ Christus, héier eis.
  • Du kenns d’Freed an d’Momenter vu Gléck vun de Mënschen. Weis hinnen all deng Presenz, déi Freed schenkt. Christus, héier eis.
  • Du kenns d’Häerzer vun de Mënschen. Hëllef allen, dass si hier Talenter ee fir deen aneren asetzen. Christus, héier eis.
  • Du kenns eis Sich no Orientéierung am Liewen. Sief du eisen Halt an alle Situatiounen. Christus, héier eis.
  • Du kenns eis Trauer ëm eis Verstuerwen. Schenk hinnen all dat éiwegt Liewe bäi dir. Christus, héier eis.

Dir sief all Éier, elo an ëmmer. Amen.

II.

Celui qui a marché sur les eaux n’est pas un fantôme, c’est Jésus ressuscité. En prenant la main qu’il nous tend, nous pouvons entraîner tous nos frères et sœurs à sa suite. Élargissons notre prière aux dimensions du monde. Les yeux levés vers toi, Seigneur, nous te prions.

– Pour les responsables des peuples, pour tous ceux et celles qui portent l’espoir de leur nation, prions le Seigneur.

– Pour l’Église répandue dans le monde, pour tous les gens engagés au nom de l’Évangile, prions le Seigneur.

– Pour les prophètes de notre temps, pour tous ceux et celles qui donnent leur vie pour la vérité, prions le Seigneur.

– Pour les malades, le personnel hospitalier et les responsables de la santé publique, prions le Seigneur.

– Pour notre communauté tentée parfois par le repli sur soi et le manque de confiance, prions le Seigneur.

Dieu notre Père, toi qui as ressuscité Jésus et qui nous promets une vie nouvelle, achève ce que tu as commencé dans notre monde. Fais-nous voir ton amour et conduis-nous vers la vie qui ne finit jamais. Nous te le demandons par ton Fils Jésus qui règne avec toi et l’Esprit pour les siècles des siècles. Amen.
(https://fr.novalis.ca/)

Gowegebiet

Här, eise Gott, mir bréngen d’Gowen op den Altor, déi’s du selwer eis geschenkt hues. Huel si vun denger kierchlecher Gemeinschaft entgéint a maach si fir eis all zum Sakrament vum Heel. Dorëms biede mir duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Herr, guter Gott, du schenkst uns einst das Erbe in deinem Reich, das uns in deinem Sohn Jesus Christus verheißen wurde. Wenn wir uns nun in Dankbarkeit seiner Taten erinnern und er in Brot und Wein mitten unter uns gegenwärtig wird, dann schenke uns dieses Mahl einen Vorgeschmack auf die zukünftigen Schätze deiner Herrlichkeit. So bitten wir durch Christus unseren Herrn.

Seigneur, tu as donné ces présents à ton Église pour qu’elle puisse te les offrir; daigne les accueillir favorablement: qu’ils deviennent, par ta puissance, le sacrement de notre salut. Par Jésus.

Hochgebet – „Du Gott der Menschen I“


Präfation
Gott, wir danken dir,
dass du uns ins Leben gerufen hast,
dass wir da sind mit unseren Mühen und Freuden,
dass du dich um uns kümmerst seit Menschengedenken,
dass wir dein Himmel und deine Erde sind.
Der du die Sterne rufst und ihre Zahl bestimmst,
du rufst uns Menschen bei unserem Namen
und umschließt uns von allen Seiten.
Du Gott der Ferne und der Nähe,
du bist das Licht für unsere Augen.
Du sagst uns Freiheit zu und schenkst uns Leben im Überfluss.
Wir preisen dich mit der Stimme, die du uns gabst,
wir beten dich an und rufen:

Sanctus

Du kommst, uns zu befreien, Gott, du bist gekommen in Jesus.
Wir danken dir für ihn, der uns rettet.
Er hat mitten unter uns gewohnt,
ist Abglanz und Gestalt deiner Menschenfreundlichkeit, Jesus von Nazareth.

Wir danken dir für ihn, der Frauen und Männer
zu seinen Jüngerinnen und Jüngern macht,
der mit ihnen seinen Weg geht,
der Blinde heilt und Tote zum Leben erweckt;
der für alle Menschen in der Nacht,
der letzten seines irdischen Lebens,
ein Zeichen der Liebe gesetzt hat.

Darum bitten wir dich, Gott, unser Vater,
sende deinen Geist, damit diese Gaben von Brot und Wein
Leib und + Blut Jesu Christi werden, der uns geliebt hat bis in den Tod.

Am Abend vor seinem Leiden nahm er Brot in seine Hände,
erhob die Augen zu dir, Gott, sagte dir Dank,
brach das Brot und teilte es aus mit den Worten:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Ebenso nahm er nach dem Mahl den Kelch,
dankte wiederum, reichte ihn seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH DES NEUEN
UND EWIGEN BUNDES;
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH
UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES UND DENKT AN MICH.

Geheimnis des Glaubens!

Darum setzen wir hier dieses Zeichen unseres Glaubens
in Verbundenheit mit allen, die dir nachfolgen.
Gott, darum wird deine Gemeinschaft
auf Erden diesen Namen in Ehren halten.
Jesus, gekreuzigt und begraben,
Jesus, auferstanden aus dem Tod,
Jesus, der kommt, diese Welt zu vollenden.

Sende deinen Geist, Gott, in unsere Mitte –
Freundschaft und Wahrheit, und überfließendes Leben.
Mach uns frei von Enge und Angst,
frei für alle, die unsere Nächsten sind.

Gib uns allen, die an diesem Mahl teilnehmen, den Geist der Liebe,
damit wir immer mehr ein Herz und eine Seele werden,
zusammen mit unserem Papst Franziskus, unseren Bischöfen
und mit allen Frauen und Männern, die einander dienen.

Gedenke auch all unserer Schwestern und Brüder,
die im Frieden Christi entschlafen sind.
Geleite sie in deine Gegenwart, zusammen mit Maria, dem heiligen Josef,
und mit allen Heiligen, die in deinem Lichte wohnen.

Stärke uns mit deinem Geist, der den Frieden wirkt.
Gestalte durch uns die neue Schöpfung,
wo du uns Licht und Leben in Fülle bist.
Dann wird dein Name auf Erden geheiligt sein
durch deinen Sohn Jesus Christus.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater, 
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit. Amen.
Quelle unbekannt

Vaterunser

Fäert net, dat seet eis eisen Här Jesus. Eigentlech brauche mir keng Angscht ze hunn. Gott gëtt eis alles, wat mir brauchen. Loosse mir dofir elo esou bieden, wéi eisen Här Jesus eis et geléiert huet: Vater unser im Himmel, …

Friddensgebiet

Eis Welt ass dacks zimmlech duercherneen. Mir kënnen et do scho mat der Angscht ze di kréien. Awer wa mir selwer eis ëmmer nees asetzen fir Fridden a Gerechtegkeet, da brauche mir och an deem Punkt wéineg Angscht ze hunn. Dofir biede mir: Här Jesus Christus, kuck net op eis Schwaachheet mä op eise gudde Wëllen a schenk eis ëmmer erëm däi Fridden.

Schlussgebiet

Baarmhäerzege Gott, mir hunn de Läif an d’Blutt vun dengem Jong empfaangen. Dat hellegt Sakrament soll eis Heel bréngen, et soll eis an der Wourecht erhalen an et soll eis Liicht an der Däischtert sinn. Dorëms biede mir dech duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Gütiger Gott, in Dankbarkeit haben wir empfangen, was Du uns geschenkt hast in der Liebe deines Sohnes zu uns Menschen. Lass diesen Schatz in uns sich mehren und alle Menschen an ihm Anteil haben. Das erbitten wir in der Kraft des Heiligen Geistes durch Christus, unseren Freund und Bruder.

Que cette communion à ton sacrement, Seigneur, soit notre délivrance et nous enracine dans ta vétité. Par Jésus.


Mass vum 6. August
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 15. August

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement