27. Sonndeg am Joereskrees B - 2./3.10.2021


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! Dëse Sonndeg gëtt op ville Platzen als «Erntedanksonndeg» gefeiert. Eise Merci fir alles, wat mir als Gowen vun der Natur geschenkt kréien steet am Mëttelpunkt vun dem Merci, dee mir ëmmer nees um Sonndeg u Gott riichten. Dëse Sonndeg fält awer och nach an d’ «Schöpfungszeit», déi an de Kierchen vum 1. September bis de 4. Oktober sollt gefeiert ginn. Vun der Schëpfung a vun der Partnerschaft, eben och mat der Schëpfung, schwätzen haut och déi biblesch Texter. Vill Motiver, sinn hei ze fannen, déi eis zur Dankbarkeet kënnen hi leeden. Dofir froe mir d’Erbaarmen vu Christus un.

Kyrie

Här, Jesus Christus, an dir ass alles erschafe ginn, am Himmel wéi och op der Äerd. Kyrie eleison.
Här, Jesus Christus, du gëss eis d’Léift als iewescht Gebot mat op de Wee. Christe eleison.
Här, Jesus Christus, du wëlls, dass mir eens sinn, sou wéi’s du mat dem Papp eens bass. Kyrie eleison.

Dagesgebiet


27. Sonndeg am Joreskrees
Gott, eise Papp, du hues dës Welt an eis Äerd erschaffen. Si ass déi gréisste Wonner.
Du hues eis Mënsche räich beschenkt mat hire Gowen. Mir soen dir eise Merci.
Du hues eis awer och Verantwortung ginn fir dës Äerd.
Schenk eis oppen Aen an Hänn, fir däin Optrag ze erfëllen.
Dorëms biede mir dech duerch Christus, eisen Här. Amen.

Herr, unser Gott, mit Bitten und Dank in unseren Herzen und auf unseren Lippen haben wir uns hier versammelt. Uns erfüllen so viele Sorgen – aber du sagst uns: Sorgt euch nicht. Hab Dank, dass wir unsere Sorgen vor dich bringen können. Hab Dank, dass wir dir vertrauen können. Hab Dank, dass du für uns sorgst. Hab Dank, dass du uns liebst. Lass uns deine Liebe erfahren in dieser Feier, erfülle uns mit deinem Geist der Liebe. Darum bitten wir dich heute und alle Tage unseres Lebens.

Dans ton amour inépuisable, Dieu éternel et tout-puissant, tu combles ceux qui t’implorent, bien au-delà de leurs mérites et de leurs désirs ; répands sur nous ta miséricorde en délivrant notre conscience de ce qui l’inquiète et en donnant plus que nous n’osons demander. Par Jésus Christ.

Liesungen: Gen 2, 18-24 / Hebr 2, 9-11 / Mk 10, 2-16

Lesung aus dem Buch Genesis.
Gott, der HERR sprach: Es ist nicht gut, dass der Mensch allein ist. Ich will ihm eine Hilfe machen, die ihm ebenbürtig ist. Gott, der HERR, formte aus dem Erdboden alle Tiere des Feldes und alle Vögel des Himmels und führte sie dem Menschen zu, um zu sehen, wie er sie benennen würde. Und wie der Mensch jedes lebendige Wesen benannte, so sollte sein Name sein. Der Mensch gab Namen allem Vieh, den Vögeln des Himmels und allen Tieren des Feldes. Aber eine Hilfe, die dem Menschen ebenbürtig war, fand er nicht. Da ließ Gott, der HERR, einen tiefen Schlaf auf den Menschen fallen, sodass er einschlief, nahm eine seiner Rippen und verschloss ihre Stelle mit Fleisch. Gott, der HERR, baute aus der Rippe, die er vom Menschen genommen hatte, eine Frau und führte sie dem Menschen zu. Und der Mensch sprach: Das endlich ist Bein von meinem Bein und Fleisch von meinem Fleisch. Frau soll sie genannt werden; denn vom Mann ist sie genommen. Darum verlässt der Mann Vater und Mutter und hängt seiner Frau an und sie werden ein Fleisch.

Kv Der Herr segne uns alle Tage unseres Lebens.
Selig jeder, der den Herrn fürchtet, *
der auf seinen Wegen geht!
Was deine Hände erarbeitet haben, wirst du genießen; *
selig bist du – es wird dir gut ergehn. – (Kv)
Deine Frau ist wie ein fruchtbarer Weinstock *
im Innern deines Hauses.
Wie Schösslinge von Ölbäumen sind deine Kinder *
rings um deinen Tisch herum. – (Kv)
Siehe, so wird der Mann gesegnet, der den Herrn fürchtet. *
Es segne dich der Herr vom Zion her.
Du sollst schauen das Glück Jerusalems alle Tage deines Lebens. /
Du sollst schauen die Kinder deiner Kinder. *
Friede über Israel! – Kv

Lesung aus dem Hebräerbrief.
Schwestern und Brüder! Den, der ein wenig unter die Engel erniedrigt war, Jesus, ihn sehen wir um seines Todesleidens willen mit Herrlichkeit und Ehre gekrönt; es war nämlich Gottes gnädiger Wille, dass er für alle den Tod erlitt. Denn es war angemessen, dass Gott, für den und durch den das All ist und der viele Söhne zur Herrlichkeit führen wollte, den Urheber ihres Heils durch Leiden vollendete. Denn er, der heiligt, und sie, die geheiligt werden, stammen alle aus Einem; darum schämt er sich nicht, sie Brüder zu nennen.

Halleluja. Halleluja. Wenn wir einander lieben, bleibt Gott in uns und seine Liebe ist in uns vollendet. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Markus.
In jener Zeit kamen Pharisäer zu ihm und fragten: Ist es einem Mann erlaubt, seine Frau aus der Ehe zu entlassen? Damit wollten sie ihn versuchen. Er antwortete ihnen: Was hat euch Mose vorgeschrieben? Sie sagten: Mose hat gestattet, eine Scheidungsurkunde auszustellen und die Frau aus der Ehe zu entlassen. Jesus entgegnete ihnen: Nur weil ihr so hartherzig seid, hat er euch dieses Gebot gegeben. Am Anfang der Schöpfung aber hat Gott sie männlich und weiblich erschaffen. Darum wird der Mann Vater und Mutter verlassen und die zwei werden ein Fleisch sein. Sie sind also nicht mehr zwei, sondern ein Fleisch. Was aber Gott verbunden hat, das darf der Mensch nicht trennen. Zu Hause befragten ihn die Jünger noch einmal darüber. Er antwortete ihnen: Wer seine Frau aus der Ehe entlässt und eine andere heiratet, begeht ihr gegenüber Ehebruch. Und wenn sie ihren Mann aus der Ehe entlässt und einen anderen heiratet, begeht sie Ehebruch. Da brachte man Kinder zu ihm, damit er sie berühre. Die Jünger aber wiesen die Leute zurecht. Als Jesus das sah, wurde er unwillig und sagte zu ihnen: Lasst die Kinder zu mir kommen; hindert sie nicht daran! Denn solchen wie ihnen gehört das Reich Gottes. Amen, ich sage euch: Wer das Reich Gottes nicht so annimmt wie ein Kind, der wird nicht hineinkommen. Und er nahm die Kinder in seine Arme; dann legte er ihnen die Hände auf und segnete sie.

Lecture du livre de la Genèse.
Le Seigneur Dieu dit : « Il n’est pas bon que l’homme soit seul. Je vais lui faire une aide qui lui correspondra. » Avec de la terre, le Seigneur Dieu modela toutes les bêtes des champs et tous les oiseaux du ciel, et il les amena vers l’homme pour voir quels noms il leur donnerait. C’étaient des êtres vivants, et l’homme donna un nom à chacun. L’homme donna donc leurs noms à tous les animaux, aux oiseaux du ciel et à toutes les bêtes des champs. Mais il ne trouva aucune aide qui lui corresponde. Alors le Seigneur Dieu fit tomber sur lui un sommeil mystérieux, et l’homme s’endormit. Le Seigneur Dieu prit une de ses côtes, puis il referma la chair à sa place. Avec la côte qu’il avait prise à l’homme, il façonna une femme et il l’amena vers l’homme. L’homme dit alors : « Cette fois-ci, voilà l’os de mes os et la chair de ma chair ! On l’appellera femme – Ishsha –, elle qui fut tirée de l’homme – Ish. » À cause de cela, l’homme quittera son père et sa mère, il s’attachera à sa femme, et tous deux ne feront plus qu’un.

R/ Que le Seigneur nous bénisse tous les jours de notre vie !
Heureux qui craint le Seigneur
et marche selon ses voies !
Tu te nourriras du travail de tes mains :
Heureux es-tu ! À toi, le bonheur ! R
Ta femme sera dans ta maison
comme une vigne généreuse,
et tes fils, autour de la table,
comme des plants d’olivier. R
Voilà comment sera béni
l’homme qui craint le Seigneur.
De Sion, que le Seigneur te bénisse !
Tu verras le bonheur de Jérusalem tous les jours de ta vie,
et tu verras les fils de tes fils. Paix sur Israël. R

Lecture de la lettre aux Hébreux.
Frères, Jésus, qui a été abaissé un peu au-dessous des anges, nous le voyons couronné de gloire et d’honneur à cause de sa Passion et de sa mort. Si donc il a fait l’expérience de la mort, c’est, par grâce de Dieu, au profit de tous. Celui pour qui et par qui tout existe voulait conduire une multitude de fils jusqu’à la gloire ; c’est pourquoi il convenait qu’il mène à sa perfection, par des souffrances, celui qui est à l’origine de leur salut. Car celui qui sanctifie, et ceux qui sont sanctifiés, doivent tous avoir même origine ; pour cette raison, Jésus n’a pas honte de les appeler ses frères.

Alléluia. Alléluia. Si nous nous aimons les uns les autres, Dieu demeure en nous ; en nous, son amour atteint la perfection. Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Marc.
En ce temps-là, des pharisiens l’abordèrent et, pour le mettre à l’épreuve, ils lui demandaient : « Est-il permis à un mari de renvoyer sa femme ? » Jésus leur répondit : « Que vous a prescrit Moïse ? » Ils lui dirent : « Moïse a permis de renvoyer sa femme à condition d’établir un acte de répudiation. » Jésus répliqua : « C’est en raison de la dureté de vos cœurs qu’il a formulé pour vous cette règle. Mais, au commencement de la création, Dieu les fit homme et femme. À cause de cela, l’homme quittera son père et sa mère, il s’attachera à sa femme, et tous deux deviendront une seule chair. Ainsi, ils ne sont plus deux, mais une seule chair. Donc, ce que Dieu a uni, que l’homme ne le sépare pas ! » De retour à la maison, les disciples l’interrogeaient de nouveau sur cette question. Il leur déclara : « Celui qui renvoie sa femme et en épouse une autre devient adultère envers elle. Si une femme qui a renvoyé son mari en épouse un autre, elle devient adultère. » Des gens présentaient à Jésus des enfants pour qu’il pose la main sur eux ; mais les disciples les écartèrent vivement. Voyant cela, Jésus se fâcha et leur dit : « Laissez les enfants venir à moi, ne les empêchez pas, car le royaume de Dieu est à ceux qui leur ressemblent. Amen, je vous le dis : celui qui n’accueille pas le royaume de Dieu à la manière d’un enfant n’y entrera pas. » Il les embrassait et les bénissait en leur imposant les mains.

Priedegt

„Am Anfang der Schöpfung aber hat Gott sie männlich und weiblich erschaffen.“ „Mais, au commencement de la création, Dieu les fit homme et femme.“ (Mk 10,6) Léif Matchrëschten, op Gronn vun eisem Evangelium vun haut an natierlech och vun der Liesung aus dem Buch Genesis kéint een versicht sinn sech reng op d’Bestietnis ze fokusséieren an dann och déi traditionell Iddien vum Bestietnis, dat net opgeléist dierf ginn asw., hin an hier diskutéieren. Et ass wouer de Markus stellt am Evangelium d’Fro vum Opléisen vum Bestietnis. Am Virdergrond kann dat och den Haaptpunkt vun dësem Evangelientext sinn. Allerdéngs mengen ech misst ee grad an eiser Zäit de Fokus e wéineg aneschters ausriichten. Ech hunn dofir och de Vers 6 aus dem Evangelium vun haut quasi als Iwwerschrëft iwwer meng Gedanke gestalt. Gott huet de Mënsch als männlech a weiblech erschafen. Ech wëll net iwwer de Mythos vun der Entstehung vun der Fra debattéieren, wéi en hei an der Liesung weidergereecht gëtt. D’Virstellung an enger patriarchalescher Gesellschaft war nu mol esou, dass de Mann huet missten den éischte sinn. Mä wa mir dat éischt Kapitel vun der Genesis huelen, de Schëpfungsberiicht a siwen Deeg, da gesäit Geschicht schonn anescht aus. Do heescht et einfach: „Dann sprach Gott: Lasst uns Menschen machen als unser Bild, uns ähnlich! Sie sollen walten über die Fische des Meeres, über die Vögel des Himmels, über das Vieh, über die ganze Erde und über alle Kriechtiere, die auf der Erde kriechen. Gott erschuf den Menschen als sein Bild, als Bild Gottes erschuf er ihn. Männlich und weiblich erschuf er sie.“ (Gen 1, 26-27) Hei ass net de Mann virun der Fra an d’Fra entsteet och net aus dem Mann. Als männlech an als weiblech Wiesen huet Gott de Mënsch gemaach. Et gëtt deemno keng Ënner- a keng Iwweruerdnung vun engem Geschlecht iwwer dat anert. Si stinn op engem Niveau, hunn déi selwecht Rechter a Flichten, sinn sech an allem gläich, awer eben an zwee duerchaus ënnerschiddlechen Geschlechter. De Mënsch ass ganz Mënsch, egal wat fir ee Geschlecht hien huet.

Haut hu mir an der Gesellschaft eng riseg grouss Diskussioun dorëms. Firwat eigentlech? Eis biologesch Konditioun weist et aus, dass mir kierperlech als Mënschen duerchaus ënnerschiddlech sinn. Dat heescht awer a kengem Fall, dass deen een iwwer deem anere steet. Et huet laang gebraucht an eiser mënschlech-gesellschaftlecher Entwécklung fir dat endlech ze gesinn. Mä fundamental ass des Gläichheet evidenterweis schonn hei an den éischten Zeilen vum AT.

Haut geet lo Diskussioun dann awer erëm op engem neien Niveau un, deen ech perséinlech schonn zimmlech „schräg“ empfannen. Firwat musse mir déi däitlech kierperlech Ënnerscheeder elo ewech diskutéiere? Kënne mir net endlech emol bäi aller Ënnerschiddlecht vun den eenzelen Mënschen si dach als gläichwäerteg ugesinn? Natierlech kann et sinn, dass deen een oder aneren sech a sengem biologeschen Kierper net wuel spiert a gäre wéilt en anere sinn. Och dat ze akzeptéieren ass eng Fro vu gläichwäertegem Behandelen vun dësem Mënsch an eiser Gesellschaft. Mech stéieren dann awer déi onméisseg laang Diskussiounen iwwer d’Genderen am Ëmgang, an der Sprooch asw. De Respekt vis-à-vis vun engem konkrete Mënsch gëtt doduerch net méi an net manner erreecht. Wa mir jidder Mënsch wëllen eescht huelen a respektéieren, da solle mir et maachen an dee betreffende Mënsch esou unhuelen, wéi en ass a wat en ass.

Mir wëllen haut an alle Beräich zeréck zu engem natierlechen Liewen. Mir wëlle keen onnatierlecht Iessen. Mir wëllen eis Natur schützen. Awer grad de Mënsch wëlle mir aus sengem natierlechen Dosinn als männlech a weiblech elo erausrappen. Alles an der Natur soll sou sinn a bleiwen, wéi et vun der Schëpfung hier virgesinn ass. Just de Mënsch huele mir ëmmer méi do eraus. Dat grenzt a mengen Aen schonn un eng gewëssen Schizophrenie. Wa schonn alles a Fro gestalt gëtt, firwat dierf ech net eng Kaz sinn? „Wieso darf ich keine Katze sein, selbst wenn ich mich sehr danach fühle und damit identifiziere? Wenn die „Hardware“ der Biologie, das natürliche Aussehen, aber auch Gene und Chromosome bei der Definition von Mann oder Frau für irrelevant erklärt werden, wieso gelten dieselben Maßstäbe nicht bei Katzen?“ Ass et wierklech ze vill verlaangt dann eben de Mënsch esou ze loossen an ze respektéieren, wéi en ass?

Den zweeten Deel vum Evangelium léist mech nach un eng weider Dimensioun vun eisem mënschlechen Dosinn denken. Hei seent de Jesus d’Kanner. Seenen heescht, wann een dat entspriechend Wuert am Griicheschen oder Latäin hëlt, näischt aneres wéi „dat Gutt soen“ iwwer ee Kand. Wier et net emol un der Zäit einfach dat Gutt iwwer a fir eis Kanner ze soen, hinnen eng gutt a respektvoll Welt mat op de Liewenswee ze ginn an si net schonn a klengem Alter mat Theorien duercherneen ze bréngen, déi si herno net méi selwer erkenne loossen op si nach wëllen Jong oder Meedchen sinn. Ass et wierklech ee Fortschrëtt, wa mir jidder Mënsch wëlle gläich schalten a gläich maachen? Dierf ech als Mënsch net méi meng Individualitéit, jo och net méi mäi Männlech- oder Weiblech-Sinn zum Ausdrock bréngen? Dat natierlechst an dëser Welt ass dat, wat eis Bibel op den éischte Säite schonn ausdréckt a wat eist Evangelium vun haut zitéiert: „Am Anfang der Schöpfung aber hat Gott sie männlich und weiblich erschaffen.“ „Mais, au commencement de la création, Dieu les fit homme et femme.“ (Mk 10,6)

An eng lescht Fro wëll ech als Zitat aus engem Buch weiderreechen: „Ist man als Mensch also intolerant, rechts, hasserfüllt, Hetzer, Rassist, islamophob, transphob, homophob und Diskriminierer ganzer Bevölkerungsgruppen, wenn man bei all dem nicht mitmachen will? Ist es als anständiger Mensch, gar als Christ, nicht sogar ernsthaft Auftrag, sich den Nöten von Menschen zu widmen, die benachteiligt sind, die Probleme haben, unterdrückt werden und sich durch Handlungen oder Worte der Mehrheit verletzt fühlen?“ Këmmere mir eis ganz einfach emol ëm de Mënsch un sech, ëm seng Suergen an Noutsituatiounen. Gi mir eise Kanner eng gutt Welt an d’Hand fir hier Zukunft a loosse mir si sech fräi an a gudde Konditiounen zu echten, toleranten Männer a Fraen entwéckelen, déi Léift an sech droen fir jiddereen.

Fürbitten

Mir wëllen eisem Här Jesus Christus eis Gebieder virdroen:

  • Mir bieden fir déi Mënschen, déi duerch d’Naturkatastrophen vum Summer all hier Saachen oder esou guer och léif Mënschen verluer hunn an elo virun de Ruinen vun hirer Existenz stinn. Här Jesus, erbaarm dech.
  • Mir bieden fir all, déi sech fir eng gerecht Verdeelung vun de Gidder vun der Äerd an den Zougang zu Waasser a Medikamenter op der Welt asetzen. Här Jesus, erbaarm dech.
  • Mir bieden fir all déi Koppelen, déi dëst Joer hiert Bestietnis ugefaangen hunn, fir all, déi schonn zënter ville Joren zesumme liewen, fir all, déi sech schwéier dinn an hirem Matenaner, fir all deenen hiert Bestietnis zerbrach ass. Här Jesus, erbaarm dech.
  • Mir bieden fir eis Kanner a Jugendlech, fir all, déi si betreien an erzéien, fir all Kanner, déi eis Suerge maachen, fir all Kanner, déi mëssbrauch an ausgenotzt ginn. Här Jesus, erbaarm dech.
  • Mir bieden fir all eis Matmënschen, déi um Enn vun hirem Liewe stinn a fir all eis Verstuerwen. Här Jesus, erbaarm dech.

Härgott, du héiers eis, well du bass eis ganz no an der Botschaft vun dengem Jong Jesus Christus. Dech luewe mir elo an ëmmer. Amen.

II.

Invités à participer à la fécondité de Dieu, présentons-lui nos prières pour le salut du monde.
Dans ta bonté, Seigneur, écoute-nous.
– Le Seigneur a créé la femme et l’homme égaux et il les veut au service de l’amour dans leur complémentarité. Pour toutes les personnes maintenues en état de servitude au mépris de leur dignité, prions.
– Le Seigneur a créé le couple et l’enfant pour que la vie soit abondante et féconde. Pour que tous nos gestes respectent et favorisent la vie, prions.
– Le Seigneur confie à son Église la mission de témoigner de son amour fécond. Pour qu’elle demeure dans la joie et l’espérance malgré les difficultés et les défis sans cesse nouveaux, prions.
– Le Seigneur voit les membres de notre communauté qui vivent des situations de rupture. Pour qu’ils traversent ces difficultés le plus sereinement possible, prions.
Père du ciel, tu veux la vie et non la mort. À la suite de Jésus, apprends-nous à être toujours féconds et exauce notre prière avec bonté et générosité. Nous te le demandons par ton Fils, le Christ, vivant pour les siècles. Amen.
(http://www.vieliturgique.ca)

Gowegebiet


27. Sonndeg am Joreskrees
Härgott, eis Welt ass räich u Gowen,
déi mir aus denger Hand geschenkt kréien.
Als bescheidene Merci lee mir Brout a Wäin op den Altor a froen dech.
Huel des Gowen an eis selwer un.
Schenk eis all deng Freed an deng Erléisung.
Dorëms biede mir dech, duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Accepte, Seigneur, le sacrifice que tu nous as donné: dans les mystères que nous célébrons pour te rendre grâce, sanctifie les hommes que tu as sauvés par ton Fils. Lui qui règne.

Preisgebet für Wort-Gottes-Feier/Impuls für Hochgebet

Gepriesen bist du, Herr, unser Gott,
du hast die Welt erschaffen mit all ihren Kräften und sie uns Menschen anvertraut,
dass wir sie bebauen, behüten und bewahren.
Gepriesen bist du, Herr, unser Gott, Schöpfer der Welt.
Wir danken dir für das Brot, die Frucht der Erde und der menschlichen Arbeit und Sorge.
Gepriesen bist du, Herr, unser Gott.
Wie das Brot, das wir brechen und teilen, in den Körnern zerstreut war über die Felder
und nun zu einem geworden ist, so lass unsere Familien und Gruppen,
unseren Ort und unsere Kirchen zusammenwachsen zu echter Gemeinschaft.
Gepriesen bist du, Herr, unser Gott.
Wir danken dir vor allem für deinen Sohn, Jesus Christus,
der selbst das Brot des Lebens ist.
Er hat Brot gesegnet, es gebrochen und ausgeteilt
und den leiblichen Hunger vieler gestillt.
Am Abend vor seinem Leiden gab er sich selbst im Zeichen
des Brotes seinen Jüngern zur Speise.
Das Brot, das wir jetzt teilen, gibt uns Gemeinschaft mit ihm,
dessen Leib für uns am Kreuz gebrochen wurde,
damit wir das Leben in Fülle haben.
Es eint uns mit ihm, der sich austeilte, um den geistigen Hunger zu stillen,
den Hunger an Geborgenheit und Liebe, nach Sinn und Leben.
Lass uns leben, Herr, unser Gott, aus seiner Glut und aus seiner Kraft,
dass wir nicht nur an uns selbst denken, sondern an die,
die Hunger haben nach leiblichen und geistlichen Gütern.
Mach uns bereit, anderen zu helfen und geschwisterlich zu teilen.
Lass uns selber zu Brot werden, zur Nahrung für den Nächsten,
der unsere materielle Hilfe, unsere Zeit, unsere Zuwendung,
unseren freundlichen Blick, unser mutmachendes Wort braucht.
So lasst uns, liebe Schwestern und Brüder,
bevor wir das Brot miteinander teilen und es essen,
beten mit den Worten Jesu, der selbst das Brot des Lebens ist.
(Bernhard Hopf u. a., Erinnern – danken – feiern, S. 79ff)

Vater Unser

Gott ass wéi ee gudde Papp zu eis. Mir mierken dat net ëmmer, oder mir wëllen et net mierken. An awer ass hien do. An zu all Moment dierfe mir virun hien trieden a mat him schwätzen an him all eis Uleies virdroen. Sou wëlle mir elo an dem Gebiet vun eisem Här him alles virleeën, wat eis haut um Häerz läit: Vater unser ...

Friddensgebiet

Gott huet grouss Erwaardungen un eis. Mir sollen derfir suergen, dass mir gutt Friichte bréngen. Eng vun deene gréissten Erwaardungen vu Gott un eis ass et, fir Fridden ze schafen. Weise mir duerch ee frëndleche Bléck, ee klengt Laachen, een ermonternd Zouwénken eis Bereetschaft, derfir ze suergen, dass Fridde méiglech gëtt, am Kléngen an am Groussen. De Fridde sief mat iech all.

Besinnung

Wie viel Liebe investierst du in uns?
Mit wie viel Sorge begleitest du uns?
Wie viel Geduld hast du mit uns?
Wie oft vergibst du uns?
Du gibst und wir nehmen,
ohne Frage, ohne Dank,
als hätten wir ein Recht
auf volle Hände.
Gib es nicht auf mit uns,
wende dich nicht von uns ab.
Lass uns wachsen und reifen,
Frucht werden,
deine Hände füllen
am Tag deiner Ernte.
(Eleonore Beck)

Schlussgebiet

27. Sonndeg am Joreskrees
Gott, eisen Här, du hues eis erschaffen an dozou beruff,
fir an denger Fräiheet ze liewen.
Du méchs eis Mutt, op deng Verspriechen ze vertrauen,
fir datt déi Räich ënnert eis wuesse kann.
Dofir soe mir dir Merci haut an all Dag vun eisem Liewen.
Dech luewen an éiere mir duerch déi Jong Jesus Christus,
eise Brudder an eisen Här. Amen.

Gott, wir danken dir, dass du uns gestärkt hast im Sakrament des Wortes und im Sakrament des Tisches - unverbrüchliche Zeichen deiner Liebe. Lass diese Liebe in uns wirksam werden, damit wir sie bezeugen können in der Welt, diese Liebe, die Leben zur Entfaltung bringt für alle Menschen. Dir sei Lob, Ehre und Dank heute und in Ewigkeit.

Accorde-nous, Seigneur notre Dieu, de trouver dans cette communion notre force et notre joie; afin que nous puissions devenir ce que nous avons reçu: le corps du Christ. Lui qui règne.


Mass vum 26. September
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 10. Oktober

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement