
|
|
25. Sonndeg am Joereskrees C - 20./21.9.2025
25. Sonndeg am Joereskrees C - 20./21.9.2025
Gott ass anescht! Hie stellt de Mënsch an de Mëttelpunkt. Grad déi, déi no de Moossstief vun eiser Welt um Rand stinn, déi Krank, déi ouni Erfolleg, déi Aarm, déi, déi an den Ae vun der Welt näischt bedeiten, grad si gi vu Gott ervir gehuewen a gi vun him ugeholl. Ëmmer nees héiere mir an den Evangelien, dass de Jesus dat ervir sträicht. Hien huet eis Gewisen, wéi mir als Mënsche sollten ee mat deem aneren ëmgoen. Mir sollten hëllefen, dass eis Welt fräi gëtt vun allem, wat Mënschen nidderdréckt an ustréckt.
Op dësem Sonndeg feiere mir den Dag vun der Wei vun eiser Parkierch, der Basilika vun Iechternach. Si ass fir eis grouss Par eis Mamme-Kierch a soll dofir och besonnesch an Éiere gehal ginn. D'Basilika mat dem Graf vum hellege Willibrord ass fir eis ëmmer nees eng Manung, dass mir eis sollen un all déi erënneren, déi am Laf vun der Geschicht d'Botschaft vu Christus gelieft a weider gereecht hunn, an dass mir haut solle wéi de Willibrord d'Botschaft vu Christus liewen. Froe mir eisen Här ëm säin Erbaarmen.
* Här, Jesus Christus, du hues dech de Mënschen an der Nout zou gewannt. * Här, Jesus Christus, du hues d'Mënsche fräi gemaach vun deem, wat si erniddregt huet. * Här, Jesus Christus, deng Léift weist eis ee Wee zu eise Matmënschen.
Dagesgebiet
Kiermes Groussen an hellege Gott, all Joer feiere mir den Dag vun der Wei vun eiser Parkierch (dësem hellegen Haus). Lauschter op d’Gebiet vun dengem Vollek. Hëllef eis, datt mir op dëser Platz an der richteger Gesënnung deen hellegen Déngscht vollzéien an de Räichtum vun denge Gnoden empfänken. Dorëms biede mir duerch Jesus Christus.
25. Sonndeg am Joereskrees Gudde Gott, déi Jong Jesus huet eis gewisen, wat fir Moossstief a sengem Räich gëllen. Gëff eis all de Mutt zum Dengen, de Mutt, och emol eng Kéier dee Leschten ze sinn. Mir bieden dech: Looss eis ëmmer méi bereet sinn, no sengem Virbild ze liewen. Dofir biede mir dech em déi Geescht duerch hien, eisen Här a Brudder Jesus Christus. Amen.
Herr Jesus Christus, du lebtest in der Vergangenheit und bist doch immer gegenwärtig; du bist veraltet und doch immer modern. Du hast uns Freiheit, Hoffnung und Liebe gebracht. Öffne unsere Augen für das, was den Menschen wirklich glücklich macht, und gib uns täglich Kraft für diese Werte zu kämpfen damit alle Menschen auch bald in Freiheit. Hoffnung und Liebe leben können. Amen.
Seigneur, tu as voulu que toute la loi consiste à t'aimer et à aimer son prochain : donne-nous de garder tes commandements, et de parvenir ainsi à la vie éternelle. Par Jésus Christ.
Liesungen: Amos 8, 4-7 / 1 Tim 2,1-8 / Lk 16, 1-13
Lesung aus dem Buch Amos. Hört dieses Wort, die ihr die Armen verfolgt und die Gebeugten im Land unterdrückt! Ihr sagt: Wann ist das Neumondfest vorbei, dass wir Getreide verkaufen, und der Sabbat, dass wir den Kornspeicher öffnen können? Wir wollen das Hohlmaß kleiner und das Silbergewicht größer machen, wir fälschen die Waage zum Betrug, um für Geld die Geringen zu kaufen und den Armen wegen eines Paars Sandalen. Sogar den Abfall des Getreides machen wir zu Geld. Beim Stolz Jakobs hat der HERR geschworen: Keine ihrer Taten werde ich jemals vergessen.
Kv Lobet den Herrn, der den Armen erhebt.
Lobet,
ihr Knechte des Herrn, *
Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Paulus an Timotheus. Vor allem fordere ich zu Bitten und Gebeten, zu Fürbitte und Danksagung auf, und zwar für alle Menschen, für die Herrscher und für alle, die Macht ausüben, damit wir in aller Frömmigkeit und Rechtschaffenheit ungestört und ruhig leben können. Das ist recht und wohlgefällig vor Gott, unserem Retter; er will, dass alle Menschen gerettet werden und zur Erkenntnis der Wahrheit gelangen. Denn: Einer ist Gott, Einer auch Mittler zwischen Gott und Menschen: der Mensch Christus Jesus, der sich als Lösegeld hingegeben hat für alle, ein Zeugnis zur vorherbestimmten Zeit, als dessen Verkünder und Apostel ich eingesetzt wurde - ich sage die Wahrheit und lüge nicht -, als Lehrer der Völker im Glauben und in der Wahrheit. Ich will, dass die Männer überall beim Gebet ihre Hände in Reinheit erheben, frei von Zorn und Streit.
Halleluja. Halleluja. Jesus Christus, der reich war, wurde aus Liebe arm. Und durch seine Armut hat er uns reich gemacht. Halleluja.
Aus dem heiligen Evangelium nach Lukas. In jener Zeit sprach Jesus zu den Jüngern: Ein reicher Mann hatte einen Verwalter. Diesen beschuldigte man bei ihm, er verschleudere sein Vermögen. Darauf ließ er ihn rufen und sagte zu ihm: Was höre ich über dich? Leg Rechenschaft ab über deine Verwaltung! Denn du kannst nicht länger mein Verwalter sein. Da überlegte der Verwalter: Was soll ich jetzt tun, da mein Herr mir die Verwaltung entzieht? Zu schwerer Arbeit tauge ich nicht und zu betteln schäme ich mich. Ich weiß, was ich tun werde, damit mich die Leute in ihre Häuser aufnehmen, wenn ich als Verwalter abgesetzt bin. Und er ließ die Schuldner seines Herrn, einen nach dem anderen, zu sich kommen und fragte den ersten: Wie viel bist du meinem Herrn schuldig? Er antwortete: Hundert Fass Öl. Da sagte er zu ihm: Nimm deinen Schuldschein, setz dich schnell hin und schreib fünfzig! Dann fragte er einen andern: Wie viel bist du schuldig? Der antwortete: Hundert Sack Weizen. Da sagte er zu ihm: Nimm deinen Schuldschein und schreib achtzig! Und der Herr lobte den ungerechten Verwalter, weil er klug gehandelt hatte, und sagte: Die Kinder dieser Welt sind im Umgang mit ihresgleichen klüger als die Kinder des Lichtes. Ich sage euch: Macht euch Freunde mit dem ungerechten Mammon, damit ihr in die ewigen Wohnungen aufgenommen werdet, wenn es zu Ende geht! Wer in den kleinsten Dingen zuverlässig ist, der ist es auch in den großen, und wer bei den kleinsten Dingen Unrecht tut, der tut es auch bei den großen. Wenn ihr nun im Umgang mit dem ungerechten Mammon nicht zuverlässig gewesen seid, wer wird euch dann das wahre Gut anvertrauen? Und wenn ihr im Umgang mit dem fremden Gut nicht zuverlässig gewesen seid, wer wird euch dann das Eure geben? Kein Sklave kann zwei Herren dienen; er wird entweder den einen hassen und den andern lieben oder er wird zu dem einen halten und den andern verachten. Ihr könnt nicht Gott dienen und dem Mammon.
Lecture du livre du prophète Amos. Écoutez ceci, vous qui écrasez le malheureux pour anéantir les humbles du pays, car vous dites : « Quand donc la fête de la nouvelle lune sera-t-elle passée, pour que nous puissions vendre notre blé ? Quand donc le sabbat sera-t-il fini, pour que nous puissions écouler notre froment ? Nous allons diminuer les mesures, augmenter les prix et fausser les balances. Nous pourrons acheter le faible pour un peu d’argent, le malheureux pour une paire de sandales. Nous vendrons jusqu’aux déchets du froment ! » Le Seigneur le jure par la Fierté de Jacob : Non, jamais je n’oublierai aucun de leurs méfaits.
R/ Louez le nom du Seigneur : de la poussière il relève le faible.
Louez,
serviteurs du Seigneur,
Qui est
semblable au Seigneur notre Dieu ?
De la
poussière il relève le faible,
Lecture de la première lettre de saint Paul apôtre à Timothée. Bien-aimé, j’encourage, avant tout, à faire des demandes, des prières, des intercessions et des actions de grâce pour tous les hommes, pour les chefs d’État et tous ceux qui exercent l’autorité, afin que nous puissions mener notre vie dans la tranquillité et le calme, en toute piété et dignité. Cette prière est bonne et agréable à Dieu notre Sauveur, car il veut que tous les hommes soient sauvés et parviennent à la pleine connaissance de la vérité. En effet, il n’y a qu’un seul Dieu ; il n’y a aussi qu’un seul médiateur entre Dieu et les hommes : un homme, le Christ Jésus, qui s’est donné lui-même en rançon pour tous. Aux temps fixés, il a rendu ce témoignage, pour lequel j’ai reçu la charge de messager et d’apôtre – je dis vrai, je ne mens pas – moi qui enseigne aux nations la foi et la vérité. Je voudrais donc qu’en tout lieu les hommes prient en élevant les mains, saintement, sans colère ni dispute.
Alléluia. Alléluia. Jésus Christ s’est fait pauvre, lui qui était riche, pour que vous deveniez riches par sa pauvreté. Alléluia.
Évangile de Jésus Christ selon sain Luc. En ce temps-là, Jésus disait à ses disciples : « Un homme riche avait un gérant qui lui fut dénoncé comme dilapidant ses biens. Il le convoqua et lui dit : “Qu’est-ce que j’apprends à ton sujet ? Rends-moi les comptes de ta gestion, car tu ne peux plus être mon gérant.” Le gérant se dit en lui-même : “Que vais-je faire, puisque mon maître me retire la gestion ? Travailler la terre ? Je n’en ai pas la force. Mendier ? J’aurais honte. Je sais ce que je vais faire, pour qu’une fois renvoyé de ma gérance, des gens m’accueillent chez eux.” Il fit alors venir, un par un, ceux qui avaient des dettes envers son maître. Il demanda au premier : “Combien dois-tu à mon maître ?” Il répondit : “Cent barils d’huile.” Le gérant lui dit : “Voici ton reçu ; vite, assieds-toi et écris cinquante.” Puis il demanda à un autre : “Et toi, combien dois-tu ?” Il répondit : “Cent sacs de blé.” Le gérant lui dit : “Voici ton reçu, écris quatre-vingts.” Le maître fit l’éloge de ce gérant malhonnête car il avait agi avec habileté ; en effet, les fils de ce monde sont plus habiles entre eux que les fils de la lumière. Eh bien moi, je vous le dis : Faites-vous des amis avec l’argent malhonnête, afin que, le jour où il ne sera plus là, ces amis vous accueillent dans les demeures éternelles. Celui qui est digne de confiance dans la moindre chose est digne de confiance aussi dans une grande. Celui qui est malhonnête dans la moindre chose est malhonnête aussi dans une grande. Si donc vous n’avez pas été dignes de confiance pour l’argent malhonnête, qui vous confiera le bien véritable ? Et si, pour ce qui est à autrui, vous n’avez pas été dignes de confiance, ce qui vous revient, qui vous le donnera ? Aucun domestique ne peut servir deux maîtres : ou bien il haïra l’un et aimera l’autre, ou bien il s’attachera à l’un et méprisera l’autre. Vous ne pouvez pas servir à la fois Dieu et l’argent. »
Priedegt
Ech fänken u mat engem Zitat: "Der Verfasser der Visionen rekurriert auf die Erfahrung, dass das Verhalten einer herrschenden Schicht ein ganzes Volk in den Abgrund reißen kann, sodass in der Tat die kleinen Leute sie Suppe auslöffeln müssen, die ihnen die Großen eingebrockt haben."[1] A senger Schrëft presentéiert den Amos an de Kapitele 7 bis 9 verschidde Visiounen iwwer d'Enn vun der Gesellschaft zu der hie schwätzt. Eng gehéiereg Sozialkritik formuléiert hien. Grad an deem kuerze Stéck, dat mir haut als Liesung an der Mass hunn, üübt hien erëm eng zimmlech drastesch Kritik aus. Den Amos selwer war op Gronn vu senger Kritik aus Betel ausgewise ginn. Hien hat d'Oberschicht drastesch an d'Gebiet geholl an hinnen de Spigel vun hirer Ongerechtegkeet virgehalen. Den ieweschte Priister dreift den Amos am Numm vum Kinnek aus dem Land. Den Amos war agetruede fir déi Aarm, fir déi, déi am Misär souzen, fir déi, déi ënnerdréckt goufen. Dat war deenen un der Muecht een Dar am Aen. A véier Visioune virun eiser Liesung prophezeit den Amos elo d'Enn vun der ongerechter Gesellschaft. Eis Liesung ass quasi wéi ee Kondensat vum ganze Buch Amos, vu senger Kritik un der Ongerechtegkeet.
Zwee Sätz virun eiser Liesung heescht et: "Gekommen ist das Ende zu meinem Volk Israel." (Am 8, 2c) D'Vollek kritt elo an eiser Liesung seng Schold virun Ae gestalt, oder besser gesot eben d'Schold vun deenen, déi d'Muecht an der Hand hunn, vun deenen, déi kommandéieren an déi Kleng ënnerdrécken. Am Text ginn hei net onbedéngt konkret Doten erwäänt. Hei ass éischter vu Pläng a geheimen Absichte rieds.[2] Et geet ëm ënnerschwellege Bedruch, dee laang am Viraus geplangt ass, deen och net zoufälleg oder aus Onopmierksamkeet eraus geschitt. Et geet och net einfach nëmmen ëm ee Bedruch beim Handel. Et geet drëm fir op ze décken, dass déi Kleng net einfach nëmmen ugeschmiert ginn, mä dass si wéi Sklaven an eng Ofhängegkeet gedriwwe ginn. Alles wat hei ugeduecht gëtt, leeft dorop eraus, dass no Plang selbstänneg Existenze vu klenge Baueren an Handwierker vernicht solle ginn.[3] All Weeër a Methode sinn deenen un der Muecht recht, fir nëmme méiglechst vill Gewënn ze erzilen. Den Hiweis op de Sabbat an op aner reliéis Fester, déi den Handel behënneren, weisen, dass et hei just ëm Maximiséiere vu Gewënn geet an dat op Käschte vun deene Klengen.
Wa mir eis dem Amos seng Kritik zu Gemitt féieren, wa mir seng Gedanken an Iwwerleeungen emol ganz am Eescht analyséieren, da komme mir onweigerlech zur Erkenntnis, dass si net nëmmen deemools gegollt hunn, mä grad och haut. Et erschreckt ee virun der Aktualitéit vun dëser Thematik. An eise räiche Länner dréint sech alles ëm Gewënn a Wuesstem. De Mënsch schéngt dobäi komplett egal ze sinn. An dann, eist Verhalen deenen aarme Länner géint iwwer ass dach och genee esou ausbeuteresch, wéi den Amos et hei a senger Kritik seet. Des Kritik kann een eent zu eent op eis Gesellschaft bezéien. Mënsche ginn och haut ganz no Plang "verzweckt" an zu enger einfacher Wuer degradéiert. Ganz Länner a Weltgéigende geroden an eng Kniechtschaft vu Schold eise räiche Länner vis-à-vis a fanne kee Wee do eraus. Dëst Onrecht jäizt zum Himmel.[4] Et ass einfach erschreckend, wéi wouer dëse bibleschen Text och eis Zäit beschreift.
Ech si bäi der Virbereedung op eng kleng Schrëft gestouss, déi dem Amos seng Militärkritik analyséiert.[5] Wann een sech dat alles emol iwwerleet, wat den Amos schonn am 8. Joerhonnert viru Christus gesot huet a wéi hie mat deene Mächtegen an d'Geriicht geet, da kann een eben och op dem militäresche Plang soen, dass seng Kritik haut genee esou ubruecht ass, wéi deemools. D'Leide vun de Mënsche gëtt de Fantasie vu Muecht an dem Despotentum ouni Récksiicht ënner geuerdent.[6] Deemools hat den Amos schonn eng Basis geschafe fir eng Aart Léier vum Vëlkerrecht. Haut schénge mir an deem Punkt erëm wäit hannert seng Virstellung an och hannert déi Virstellung aus eisen neien Zäiten zeréck ze falen. Dat ganzt Buch vum Amos gëtt duerchzunn vun enger Sozial-, enger Luxus- an enger Kultkritik. Praktesch alles kann een an eiser Zäit iwwerhuelen. Krichsverbriechen, Verbrieche géint d'Mënschlechkeet, all dat ass beim Amos schonn opgelëscht. Onmënschlech ass et, ee Land mat engem Schlitt fir ze dreschen ze zerstéieren (Am 1, 3), Mënsche wéi Wueren aus ze liwweren (Am 1, 6), schwanger Fraen an d'Liewe vun Ongebuerenen a Gefor ze bréngen (Am 1, 13). Och d'Erweiderung vun deem eegenen Territoire als een Ausdrock vun "Allmacht" ouni Grenzen, gëtt beim Amos däitlech ugeklot.[7] Mä all dat sinn net einfach Doten a Verbriechen aus laang vergaangenen Zäit. Et si Verbriechen, déi haut geschéien, virun eiser Dier, deelweis mat eiser Hëllef. Dat ass dat Erschreckend. Ugewannt op Israel a seng Manéier mat de Mënschen am Gaza ëm ze goen, kann een nëmme soen, dass si hier prophetesch an helleg Schrëfte wuel kaum kennen. Mä och aner Despote sinn do jo net besser.
D'Buch vum Amos misst een eigentlech ëmmer erëm liesen a meditéieren. Haut an der Liesung hate mir éischter eng Sozialkritik vun him héieren. Op der anerer Säit vun der Medail steet eng ganz däitlech Militärkritik. All Kéiers wennt sech den Amos géint Perversioun vun der Muecht, déi dann zu enger Herrschaft mat Gewalt féiert an déi och net zeréck schreckt viru Verbrieche géint d'Mënschlechkeet, géint d'Liewen an d'Würd vum Mënsch.[8]
Wat huet d'Mënschheet, wat hu mir aus der Geschicht geléiert? Mir leiden an eiser Zäit ënner enger enormer Geschichtsvergiessenheet, déi eis alt nees eng Kéier un de Rand vum Ruin vun der Mënschheet, der Mënschlechkeet, dem Liewen insgesamt féiert. Den Amos gouf deemools wéinst senger Kritik ausgewisen. An och dat gëtt haut weider esou gemaach. Kritik un der aktueller Muecht ass net toleréiert. Wéi vill Kritiker setze weltwäit a Prisongen? Wéi vill Prophete gi monddout gemaach an ëm bruecht? Op ganz ville Platze gesäit et esou aus, dass de Mënsch d'Mënschlechkeet ëmbruecht huet. Et kann een sech bal nëmmen nach an Tréinen niddersetzen an iwwer d'Dommheet vun der Mënschheet kräischen. Et erënnert mech un de Schlusschouer vun der Matthäus-Passioun vum Bach: "Wir setzen uns mit Tränen nieder und rufen dir im Grabe zu: Ruhe sanfte, sanfte ruh! Ruht, ihr ausgesognen Glieder!"[9]
Wann an der Matthäus-Passioun den Dout vum Jesus als ee Schlof gekuckt gëtt, deen Erléisung bréngt, sou mengen ech, dass haut den Dout vun der Mënschlechkeet éischter en endgültegen Dout fir eis kéint bedeiten. An op do dann een nach ka soen: "Höchst vergnügt schlummern da die Augen ein." Eis Aen oder d'Ae vun der Mënschlechkeet schlummeren éischter virun der Gewalt an a wëllen si net gesinn. Maache mir eis Aen op an erhiewe mir eis Stëmm, wéi den Amos, fir iwwerall an eiser Welt d'Onmënschlechkeet, d'Ongerechtegkeet an den Onfridden ze verwandelen an d'Léift an an eng echt nei Mënschlechkeet.
[1] Rainer Kessler, Von hinten gelesen. Das Amosbuch im Licht der Schlusskapitel, in: Michaela Geiger, Ruth Poser, Charlotte Voß (Hrsg.), Visionen im Dialog. Der Schluss des Amosbuches (Am 7-9), SBS 236, Stuttgart 2016, S. 123-139, S. 127. [2] Vgl. Claudia Sticher, Gerechtigkeit wie ein nie versiegender Bach. Das Buch Amos, Verlag Katholisches Bibelwerk, Stuttgart 2012, S. 131. [3] Vgl. ebd. S. 132. [4] Vgl. ebd. S. 133. [5] Peter Riede, "Durch unsere Stärke"!? (Amos 6, 13). Zur Militärkritik vbei Amos, Kleine Arbeiten zum Alten und Neuen Testament 15, Verlag Hartmut Spenner 2022. [6] Vgl. ebd. S. 7. [7] Vgl. ebd. S. 43. [8] Vgl. ebd. S. 45. [9] J.S. Bach, Matthäus-Passion, BWV 244, 68: "Wir setzen uns mit Tränen nieder und rufen dir im Grabe zu: Ruhe sanfte, sanfte ruh! Ruht, ihr ausgesognen Glieder! —Ruhet sanfte, ruhet wohl.— Euer Grab und Leichenstein soll den ängstlichen Gewissen ein bequemes Ruhekissen und der Seelen Ruhstatt sein. —Ruhet sanfte, sanfte ruht!— Höchst vergnügt schlummern da die Augen ein."
Fürbitten
Den Apostel Paulus rifft eis an der zweeter Liesung op fir ze bieden. Loosse mir dat elo zesumme maachen:
* Mir biede fir eis Poopst Leo an all Chrëschten, déi sech fir eng méi gerecht Welt asetzen, an der jidderee genuch huet fir ze liewen. Christus, héier eis.
* Mir biede fir all déi Räich an déi mat Muecht, dass si hire Besëtz an hier Muecht zum Wuel vun alle Mënschen asetzen a gebrauchen. Christus, héier eis.
* Mir biede fir eis all, dass mir eis net vun den digitale Medien an der kënschtlecher Intelligenz versklaven a manipuléiere loossen, mä selwer weider handelen am Sënn vun der Nächsteléift. Christus, héier eis.
* Mir biede fir all eis Verstuerwen, déi op ee Liewen an denger Herrlechkeet gehofft hunn, dass si elo Fridde bäi dir hunn. Christus, héier eis.
Här, du léis eis net eleng. Mir soen dir Merci fir deng Begleedung, elo an ëmmer. Amen.
II.
Dieu connaît la valeur de toutes choses et de ce qui réside dans nos cœurs en tout temps. Tournons-nous vers lui pour lui adresser nos prières. Dieu de justice, exauce-nous. – Pour l’Église; afin qu’elle réponde sans cesse à l’appel de demeurer auprès des pauvres et des petits, prions le Seigneur. – Pour les hommes et les femmes engagés dans des rôles politiques et économiques; afin qu’ils aient toujours le souci de rendre notre société plus juste, prions le Seigneur. – Pour les personnes qui sont aux prises avec des difficultés économiques et qui doivent faire appel à la solidarité; afin qu’elles trouvent toujours de la générosité et de l’entraide, prions le Seigneur. – Pour tous les membres de nos communautés chrétiennes; afin qu’ils se laissent toucher par les appels à se tourner vers les gens dans le besoin, prions le Seigneur. Dieu notre Père, toi qui désires voir ta justice règne en notre monde, exauce nos prières qui veulent y contribuer. Nous te le demandons, par Jésus, ton Fils, qui règne avec toi dans la puissance de l’Esprit Saint, maintenant et pour les siècles des siècles. Amen. (https://fr.novalis.ca)
Gowegebiet
Kiermes Här a Gott, huel eis Gowen un, schenk eis duerch deng Sakramenter Kraaft an Zouversiicht an erhéier all, déi op denger helleger Plaz zu dir bieden. Dorëms biede mir, duerch Christus, eisen Här.
25. Sonndeg am Joereskrees Härgott, mir sinn deng Kanner. Du leets eis duerch eist Liewen. Als Merci lee mir eis Gowen virun dech a mir bieden dech: Huel eis selwer mat dëse Gowen un. Schenk eis eng offen Hand fir eis Matmënschen a gëff eis de Mutt iwwerall do ze hëllefen, wou mir gebraucht ginn. Dorëms biede mir dech duerch de Jesus, eis Brudder an eisen Här. Amen.
Guter Gott, im Zeichen von Brot und Wein willst du unter uns sein. Wir bitten dich, nimm an diese Gaben als Ausdruck unserer Bereitschaft mit unseren Gütern, die uns ja nur zur Verwaltung anvertraut sind, solidarisch umzugehen. Darum bitten wir durch ihn, Jesus, unseren Bruder und Herrn.
Reçois favorablement, Seigneur, les offrandes de ton peuple, pour qu'il obtienne dans le mystère eucharistique les biens auxquels il croit de tout coeur. Par Jésus.
Hochgebet - "Frieden"
Präfation
Sanctus
Guter Gott, vielfältig sind die Formen
von Gewalt in der Welt,
Von einem wird uns berichtet, dass er
der Gewalt widerstand und Frieden
brachte.
In seinem Namen und Auftrag sind wir
jetzt versammelt,
Wir bitten dich um deinen Geist, damit
im Teilen des Brotes (im
Teilen von Brot und Wein)
Es war in der Nacht vor seinem Leiden.
NEHMET UND ESSET ALLE DAVON.
Ebenso nahm er in jener Nacht nach dem
Essen den Becher mit Wein,
NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS.
Geheimnis des Glaubens
Guter Gott, wir gedenken unseres Bruders
Jesus.
Wir bitten dich um deinen Geist, damit
wir heute weiterführen,
Erbarme dich jener Menschen, die im
Kampf für Gerechtigkeit
Befreie alle in allen Kirchen und
Religionen zu prophetischem Mut
Wir bitten für den Bischof von Rom Leo
Dann dürfen wir dich durch Jesus Christus
zusammen mit Maria, seiner Mutter,
Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger
Vater, Vgl. Urs Eigenmann, in: HG – Texte zum Teilen von Brot und Wein, Luzern 1996
Vaterunser
Mat dem Jesus kënne mir Gott eisem Papp all dat uvertrauen, wat mir um Häerz hunn, eis Freed an och eis Suergen. Biede mir mat Vertrauen, wéi eisen Här Jesus eis et geléiert huet: Vater unser im Himmel, ...
Friddensgebiet
Gott wëll eis vun allem fräi maachen, wat eis am Liewen ongerecht ustréckt. Mä dacks sinn och mir selwer schold un eiser Situatioun. Biede mir eisen Här ëm een Ëmgang ee mat deem aneren, deen eis wierklech fräi mécht. Här Jesus Christus, kuck net op eis Feeler, mä op eise gudde Wëllen a schenk eis all däi Fridden.
Schlussgebiet
Kiermes Allmächtege Gott, du hues eis an der Kierch op der Äerd ee Bild vum himmlesche Jerusalem geschenkt. Maach eis duerch dës helleg Kommunioun zum Tempel vun denger Gnod a looss eis dohi kommen, wou deng Herrlechkeet trount. Dorëms biede mir, duerch Christus, eisen Här.
25. Sonndeg am Joereskrees Gudden Härgott, an dësem Brout huet déi Jong Jesus sech eis an d'Hand ginn. Du méchs eis Mutt, no sengem Virbild ze liewen, fir datt déi Räich ënnert eis wuesse kann. Dofir soe mir dir Merci, haut an all Dag vun eisem Liewen. Dorëms biede mir dech duerch de Jesus, eis Brudder an eisen Här. Amen.
Gütiger Gott, du gibst uns, was wir zum Leben nötig haben. Bewahre uns vor der Gier nach Reichtum und Macht. Gib, dass wir alles, was uns anvertraut ist, recht gebrauchen. Hilf uns, auf dich unsere Hoffnung zu setzen und gib uns die Bereitschaft, mit den Menschen Brot, Leben und Glauben zu teilen. Lehre uns, dass die Liebe unser größter Reichtum ist - die Liebe, die du uns schenkst und die wir einander erweisen. Durch Christus, unseren Herrn.
Seigneur, que ton aide accompagne toujours ceux que tu as nourris de tes sacrements, afin qu'ils puissent, dans ces mystères et par toute leur vie, receuillir les fruits de la rédemption. Par Jésus.
|
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg
© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement



