26. Sonndeg am Joerskrees C - 27./28.9.2025


Home Back Print Kontakt

26. Sonndeg am Joerskrees C - 27./28.9.2025 - © Carlo Morbach - 24.9.2025

26. Sonndeg am Joerskrees C - 27./28.9.2025


Wourun erkennt een ee Chrëscht? Dorun, dass dee reegelméisseg un engem Gottesdéngscht deel hëlt, oder dorun, dass dee gutt mat aneren ëmgeet? An der zweeter Liesung vun dësem Sonndeg, weist de Paulus säi Schüler Timotheus drop hin, dass hien no Gerechtegkeet, Frëmmegkeet, Glawen a Léift soll striewen. Mä mir wëssen och, dass dat am Alldag nawell net ëmmer grad einfach ass. Fir dass et eis gelénge kann, froe mir eisen Här Jesus ëm seng Gnod an Hëllef.


* Här Jesus Christus, du stees um Ufank vun eisem Glawen. Kyrie, eleison.
* Här Jesus Christus, du weis eis de Wee. Christe, eleison.


Dagesgebiet


Grousse Gott, du weis deng Muecht virun allem an der Guttheet an am Erbaarmen. Mir vertrauen op déi Verspriechen a bieden dech. Gëff eis all Dag nei deng Gnod, a schenk eis eng Kéier d’Freed vum Himmel. Dorëms biede mir duerch de Jesus, eisen Här. Amen.


Dieu qui donnes la preuve suprême de ta puissance lorsque tu patientes et prends pitié, sans te lasser, accorde-nous ta grâce : en nous hâtant vers les biens que tu promets, nous parviendrons au bonheur du ciel. Par Jésus Christ. Amen.


Allgütiger Gott, du hast die Welt in Liebe geschaffen und willst, dass sie von deiner Liebe beseelt sei. Den Menschen hast du nach deinem Bild und Antlitz geschaffen. So soll der Mensch an deiner göttlichen Schöpferkraft teilnehmen und deine Liebe in der Welt darstellen und verkünden. Leider wird diese Liebe oft mit Füßen getreten. Gib allen Menschen den Sinn für die Notwendende Liebe zum Nächsten, schärfe unsere Augen und Sinne für die Armen und Notleidenden und gib uns Kraft zu liebendem Beistand. Darum bitten wir durch Jesus Christus, der den Weg der Liebe bis zum Ende gegangen ist, der mit dir lebt und herrscht in alle Ewigkeit. Amen


Liesungen: Amos 6, 1a.4-7 / 1 Tim 6, 11-16 / Lk 16, 19-31


Lesung aus dem Buch Amos.

Weh den Sorglosen auf dem Zion und den Selbstsicheren auf dem Berg von Samaria! Ihr liegt auf Betten aus Elfenbein und faulenzt auf euren Polstern. Zum Essen holt ihr euch Lämmer aus der Herde und Mastkälber aus dem Stall. Ihr grölt zum Klang der Harfe, ihr wollt Musikinstrumente erfinden wie David. Ihr trinkt den Wein aus Opferschalen, ihr salbt euch mit feinsten Ölen, aber über den Untergang Josefs sorgt ihr euch nicht. Darum müssen sie jetzt in die Verbannung, allen Verbannten voran. Das Fest der Faulenzer ist vorbei.


Kv Lobe den Herrn, meine Seele! 

Der Herr ist es, der Himmel und Erde erschafft, /
das Meer und alles, was in ihm ist. *
Er hält die Treue auf ewig.
Recht schafft er den Unterdrückten, /
Brot gibt er den Hungernden, *
der Herr befreit die Gefangenen. 
– (Kv)
Der Herr öffnet die Augen der Blinden, *
der Herr richtet auf die Gebeugten,
der 
Herr liebt die Gerechten. *
Der Herr beschützt die Fremden. 
– (Kv)
Er hilft auf den Waisen und Witwen, *
doch den Weg der Frevler krümmt er.
Der 
Herr ist König auf ewig, *
dein Gott, Zion, durch alle Geschlechter. 
– Kv


Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Paulus an Timotheus.

Du aber, ein Mann Gottes, flieh vor alldem! Strebe vielmehr nach Gerechtigkeit, Fröm-migkeit, Glauben, Liebe, Standhaftigkeit und Sanftmut! Kämpfe den guten Kampf des Glaubens, ergreife das ewige Leben, zu dem du berufen worden bist und für das du vor vielen Zeugen das gute Bekenntnis abgelegt hast! Ich gebiete dir bei Gott, von dem alles Leben kommt, und bei Christus Jesus, der vor Pontius Pilatus das gute Bekenntnis abgelegt hat und als Zeuge dafür eingetreten ist: Er-fülle deinen Auftrag rein und ohne Tadel, bis zum Erscheinen Jesu Christi, unseres Herrn, das zur vorherbestimmten Zeit herbeiführen wird der selige und einzige Herrscher, der König der Könige und Herr der Herren, der allein die Unsterblichkeit besitzt, der in unzugänglichem Licht wohnt, den kein Mensch gesehen hat noch je zu sehen vermag: Ihm gebührt Ehre und ewige Macht. Amen.


Halleluja. Halleluja. Jesus Christus, der reich war, wurde aus Liebe arm. Und durch seine Armut hat er uns reich gemacht. Halleluja.


Aus dem heiligen Evangelium nach Lukas.

In jener Zeit sprach Jesus zu den Pharisäern: Es war einmal ein reicher Mann, der sich in Purpur und feines Leinen kleidete und Tag für Tag glanzvolle Feste feierte. Vor der Tür des Reichen aber lag ein armer Mann namens Lazarus, dessen Leib voller Geschwüre war. Er hätte gern seinen Hunger mit dem gestillt, was vom Tisch des Reichen herunterfiel. Stattdessen kamen die Hunde und leckten an seinen Geschwüren. Es geschah aber: Der Arme starb und wurde von den Engeln in Abrahams Schoß getragen. Auch der Reiche starb und wurde begraben. In der Unterwelt, wo er qualvolle Schmerzen litt, blickte er auf und sah von Weitem Abraham und Lazarus in seinem Schoß. Da rief er: Vater Abraham, hab Erbarmen mit mir und schick Lazarus; er soll die Spitze seines Fingers ins Wasser tauchen und mir die Zunge kühlen, denn ich leide große Qual in diesem Feuer. Abraham erwiderte: Mein Kind, erinnere dich daran, dass du schon zu Lebzeiten deine Wohltaten erhalten hast, Lazarus dagegen nur Schlechtes. Jetzt wird er hier getröstet, du aber leidest große Qual. Außerdem ist zwischen uns und euch ein tiefer, unüberwindlicher Abgrund, sodass niemand von hier zu euch oder von dort zu uns kommen kann, selbst wenn er wollte. Da sagte der Reiche: Dann bitte ich dich, Vater, schick ihn in das Haus meines Vaters! Denn ich habe noch fünf Brüder. Er soll sie warnen, damit nicht auch sie an diesen Ort der Qual kommen. Abraham aber sagte: Sie haben Mose und die Propheten, auf die sollen sie hören. Er erwiderte: Nein, Vater Abraham, aber wenn einer von den Toten zu ihnen kommt, werden sie umkehren. Darauf sagte Abraham zu ihm: Wenn sie auf Mose und die Propheten nicht hören, werden sie sich auch nicht überzeugen lassen, wenn einer von den Toten aufersteht.


Lecture du livre du prophète Amos.

Ainsi parle le Seigneur de l’univers: Malheur à ceux qui vivent bien tranquilles dans Sion, et à ceux qui se croient en sécurité sur la montagne de Samarie! Couchés sur des lits d’ivoire, vautrés sur leurs divans, ils mangent les agneaux du troupeau, les veaux les plus tendres de l’étable ; ils improvisent au son de la harpe, ils inventent, comme David, des instruments de musique ; ils boivent le vin à même les amphores, ils se frottent avec des parfums de luxe, mais ils ne se tourmentent guère du désastre d’Israël ! C’est pourquoi maintenant ils vont être déportés, ils seront les premiers des déportés ; et la bande des vautrés n’existera plus.


R/ Chante, ô mon âme, la louange du Seigneur !

Le Seigneur garde à jamais sa fidélité,
il fait justice aux opprimés ;
aux affamés, il donne le pain ;
le Seigneur délie les enchaînés.
R

Le Seigneur ouvre les yeux des aveugles,
le Seigneur redresse les accablés,
le Seigneur aime les justes,
le Seigneur protège l’étranger.
R

Il soutient la veuve et l’orphelin,
il égare les pas du méchant.
D’âge en âge, le Seigneur régnera :
ton Dieu, ô Sion, pour toujours !
R


Lecture de la première lettre de saint Paul apôtre à Timothée.

Toi, homme de Dieu, fuis tout cela ; recherche la justice, la piété, la foi, la charité, la persévé-rance et la douceur. Mène le bon combat, celui de la foi, empare-toi de la vie éternelle ! C’est à elle que tu as été appelé, c’est pour elle que tu as prononcé ta belle profession de foi de-vant de nombreux témoins. Et maintenant, en présence de Dieu qui donne vie à tous les êtres, et en présence du Christ Jésus qui a témoigné devant Ponce Pilate par une belle affirmation, voici ce que je t’ordonne : garde le commandement du Seigneur, en demeurant sans tache, irréprochable jusqu’à la Manifes-tation de notre Seigneur Jésus Christ. Celui qui le fera paraître aux temps fixés, c’est Dieu, Souverain unique et bienheureux, Roi des rois et Seigneur des seigneurs ; lui seul possède l’immortalité, habite une lumière inacces-sible ; aucun homme ne l’a jamais vu, et nul ne peut le voir. À lui, honneur et puissance éternelle. Amen.


Alléluia. Alléluia. Jésus Christ s’est fait pauvre, lui qui était riche, pour que vous deveniez riches par sa pauv-reté. Alléluia.


Évangile de Jésus Christ selon saint Luc.

En ce temps-là, Jésus disait aux pharisiens : « Il y avait un homme riche, vêtu de pourpre et de lin fin, qui faisait chaque jour des festins somptueux. Devant son portail gisait un pauvre nommé Lazare, qui était couvert d’ulcères. Il aurait bien voulu se rassasier de ce qui tombait de la table du riche ; mais les chiens, eux, venaient lécher ses ulcères. Or le pauvre mourut, et les anges l’emportèrent auprès d’Abraham. Le riche mourut aussi, et on l’enterra. Au séjour des morts, il était en proie à la torture ; levant les yeux, il vit Abraham de loin et Lazare tout près de lui. Alors il cria : “Père Abraham, prends pitié de moi et envoie Lazare tremper le bout de son doigt dans l’eau pour me rafraîchir la langue, car je souffre terriblement dans cette fournaise. – Mon enfant, répondit Abraham, rappelle-toi : tu as reçu le bonheur pendant ta vie, et Lazare, le malheur pendant la sienne. Maintenant, lui, il trouve ici la consolation, et toi, la souffrance. Et en plus de tout cela, un grand abîme a été établi entre vous et nous, pour que ceux qui voudraient passer vers vous ne le puissent pas, et que, de là-bas non plus, on ne traverse pas vers nous.” Le riche répliqua : “Eh bien ! père, je te prie d’envoyer Lazare dans la maison de mon père. En effet, j’ai cinq frères : qu’il leur porte son témoignage, de peur qu’eux aussi ne viennent dans ce lieu de torture !” Abraham lui dit : „Ils ont Moïse et les Prophètes : qu’ils les écoutent !“ „Non, père Abraham“, dit-il, „mais si quelqu’un de chez les morts vient les trouver, ils se convertiront.” Abraham répondit : “S’ils n’écoutent pas Moïse ni les Prophètes, quelqu’un pourra bien ressusciter d’entre les morts : ils ne seront pas convaincus.”


Priedegt


"Eng Welt, déi am Moment awer e bëssen op der Kopp ass, muss ee jo och ganz éierlech soen."[1] Dëse Saz vun eisem Ausseminister Bettel stoung esou an engem Artikel bäi RTL. Eis Welt ass wierklech am Moment nawell op der Kopp. Et kann een et kaum anescht ausdrécken. Ech hunn den Androck, dass mir eis vill ze laang an eiser Gesellschaft, jo och an eiser Kierch ze wéineg Gedanke gemaach hunn iwwer d'Follge vun eisem Liewensstil. Ëmmer nëmme stoung eis als Zil den Erfolleg, de Wuesstem, d'Méi-räich-gi virun Aen. Mir liewe schonn an enger komescher Welt an Zäit. De Prophet Amos üübt haut an der Liesung Sozialkritik aus. "Weh den Sorglosen auf dem Zion und den Selbstsicheren auf dem Berg von Samaria! Ihr liegt auf Betten aus Elfenbein und faulenzt auf euren Polstern." Ech konnt dat selwer erliewen, wéi ech déi virlescht Woch an der Vakanz war. Ech hunn et och selwer esou gehalen. Un sech ass et schonn dekadent, wéi mir zum Deel liewen an eis behuelen.


Den Amos dréckt seng Kritik hei an deene puer Sätz, déi mir héieren hunn, vis-à-vis vun deenen Dichtegen aus, déi am Fong déi kleng Leit ausnotzen an dann doriwwer eraus näischt ënnerhuelen, fir de soziale Problemer entgéint ze wierken. Et ass héich interessant sech mat der Thematik an dëser aler Zäit vum 8. Joerhonnert viru Christus ze beschäftegen. Villes kann een zimmlech genee an eiser Zäit erëm fannen. Mä geet et duer, fir ëmmer nëmmen op déi ze kucken, déi d'Soen an der Gesellschaft hunn? Missten d'Membere vun enger Gesellschaft net all sech asetzen, dass sech eppes ännert? Kritik un enger Regierung üben ass dat eent, den eegenen Asaz dann awer dat anert. Si net och mir all ëmmer nees liddereg a faulenzen? Loosse mir eis net och ëmmer nees gäre bedéngen? Mir fuerderen a wëlle jo net onbedéngt eppes selwer maachen. Et kann een dem Amos seng Kritik sécher och haut villen un der Muecht virhalen. Mä mir mussen si och op eis selwer bezéien, jidder-een op sech ganz perséinlech.


Recht a Gerechtegkeet sinn nu mol net nëmmen d'Aufgabe vun deenen un der Spëtzt vun der Gesellschaft. Sécher si sinn als éischt an der Flicht, fir eppes zum Gudden ze veränneren. Mä doriwwer eraus huet jidderee Verantwortung. D'Bild, dat eis am Evangelium gezeechent gëtt, schwätzt dach do fir sech. De Lazarus, dee virun der Dier vum Räiche läit ass eng däitlech Manung un eis all. Mir kënnen op ville Platzen hëllefen, wann echt Nout ass. D'Fro ass just, op a wéi mir dat maachen. Mir hu selwer ganz Villes an der Hand.


Am Gläichnis vum Evangelium ass et esou, dass dee Räichen un sech dem Lazarus näischt gedoen huet. Dee Räichen huet hie ganz einfach net gesinn. Hie war blann fir d'Nout vum Lazarus. Genee dat geschitt eis haut och ëmmer nees. Mir sinn an eisem Alldag esou mat all eise Beschäftegunge befaasst, dass mir ganz einfach d'Nout an d'Leed vun aneren net gesinn. D'Flut vun Noriichten an de Medie maachen eis wuel och zu engem gudden Deel blann. Et leeft laanscht eis. Et trëfft net an eist Häerz. Hei fannen sech d'Gläichnis an den Amos zesummen. Mir liewen an enger Welt, déi genéisst an déi einfach blann ass fir d'Nout vu Villen. Mir liewen an enger ganz eegener Welt, déi am Mo-ment zimmlech op der Kopp ass, déi blann ass fir vill Noutsituatiounen an déi eigentlech nëmme jeeweils no sech kuckt.


Eng jüddesch Anekdot erzielt dat hei: Ee Rabbi gouf gefrot: "Firwat ass et esou, dass een Aarmen éischter frëndlech ass an hëlleft wéi ee Räichen? Ee Räiche gesäit een nach net emol. Wat ass dat mat dem Geld?" De Rabbi huet geäntwert: "Komm bäi d'Fënster! Wat gesäis du?" "Majo ech gesinn eng Fra mat engem Kand un der Hand. Ech gesinn ee Won, deen op de Maart fiert. Ech gesi vill Leit ënnerwee." De Rabbi huet de Mann matgeholl virun ee Spigel. "Wat gesäis du elo?" Deen huet geäntwert: "Lo gesinn ech mech." Dorop huet de Rabbi erkläert: " Gesäis du, d'Fënster ass aus Glas wéi de Spigel. Awer knapps, dass een ee bëssi Sëlwer hannert d'Glas geluecht huet, gesäit een nëmmen nach sech selwer."[2]


Deemno wier et wichteg, dass mir net nëmmen ëm eis selwer kreesen an eis selwer gesinn, dass mir net nëmmen no eisem Räichtum a Wuelergoe kucken, mä dass mir wierklech eis Aen opmaachen an aus der Fënster eraus kucken op déi, déi dobausse sinn. Hëllefe mir selwer, dass Recht a Gerechtegkeet geschitt. Dat ass eis Aufgab an da geréit eis Welt och erëm ee wéineg méi an d'Spuer.


[1] https://www.rtl.lu/news/international/a/2338809.html - gesinn den 22.9.2025 um 9:10

[2] Vgl. Franz Kamphaus, Den Armen eine frohe Botschaft bringen. Inspirationen zum Lukas-Jahr, Patmos Verlag, Ostfildern 2021, S. 204f. 


Fürbitten


Am Vertrauen op dem Härgott seng Baarmhäerzegkeet a Guttheet biede mir:


* Fir all, déi am Iwwerfloss liewen: Gëff hinnen d'Bereetschaft, hier Gidder mat aneren ze deelen. Härgott, héier eis.


* Fir all, déi a gesécherte Verhältnisser liewen: Looss si d'Mënschen um Rand net vergiessen an hinnen hëllefen. Härgott, héier eis.


* Mir biede fir eis Pargemeinschaft. Gëff eis all de Mutt, ee fir deen anere Verantwortung ze iwwerhuelen an och ee fir deen aneren do ze sinn. Härgott, héier eis.


* Fir all eis léif Verstuerwen: Looss si un denger Gemeinschaft vun allen Hellegen deel huelen. Härgott, héier eis.


Papp vum Erbaarmen, mir luewen an éieren dech fir deng grouss Baarmhäerzegkeet a Léift. Mir soen dir Merci elo an an all Éiwegkeet. Amen.


II


Le monde a besoin de témoins de l’amour et de la justice du Père. Tournons-nous vers le Dieu de tout amour en le priant de nous donner la force de manifester sa présence autour de nous.

Dieu qui règnes sur nos vies, écoute-nous.

Prions pour que les pasteurs, les agents et agentes de pastorale et les catéchètes témoignent sans cesse du lien indéfectible entre la foi, l’amour et la justice.

Prions pour que les hommes et les femmes qui exercent des responsabilités économiques gèrent les biens et services en cherchant toujours à réduire les inégalités.

Prions pour que les personnes marginalisées, appauvries et exclues trouvent sur leur route une main tendue.

Prions pour que nos communautés, formée de gens aux richesses variées et complémentaires, parvienne à susciter l’accueil, le partage et l’entraide.

Dieu notre Père, dans ta bonté, daigne répondre favorablement à notre prière. Nous te le demandons par Jésus, prophète de justice, qui règne en notre monde avec la puissance de l’Esprit Saint, maintenant et pour les siècles des siècles. Amen. (https://fr.novalis.ca)


Gowegebiet


Baarmhäerzege Gott, huel eis Gowen un a maach eis an dëser Feier d’Quell op, aus der all Seege kennt. Dorëms biede mir dech duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här.


Dieu de miséricorde, accepte notre offrande: qu’elle ouvre largement pour nous la source de toute bénédiction. Par Jésus. Amen.


Guter Gott, du hast dein Volk in der Wüste mit Manna gespeist und Wasser ein lassen aus dem Fel-sen. Du willst auch uns speisen am Tisch deines Sohnes. Nimm die Gaben an, die wir für dieses Mahl bereitet haben, durch Christus, unserm Herrn. 



Präfation – „Soziale Gerechtigkeit“


In Wahrheit ist es würdig und recht, dich als unseren Gott und Vater zu bekennen. 
Du bist der Gott der Liebe
und der Hoffnung, der uns vertrauensvoll beruft, 
an der Verwandlung der Welt mitzuarbeiten,
 
damit wir alle in ihr
als Schwestern und Brüder leben können; 
damit keiner deiner kleinsten Kinder
Hunger oder Ungerechtigkeit, 
Einsamkeit oder
in irgend einer anderen Form leiden muss. 
Und obwohl es noch viel zu tun gibt,
bis dein Reich der Liebe 
voll zum tragen kommt,
wollen wir nicht vergessen, 
dass du immer an unserer Seite bist,
selbst dann noch, wenn wir versagen.
Deshalb,
vereint mit deiner ganzen Schöpfung wollen wir das Lob 
deiner Herrlichkeit anstimmen
und singen voll Freude:


Hochgebet – „Jesus, der Bruder aller“


PRÄFATION

Wir danken dir, Vater, Herr des Himmels und der Erde, 
und preisen dich durch unseren Herrn Jesus Christ 
Durch ihn, dein Wort, hast du die Welt geschaffen und lenkst sie in deiner Weisheit. 
Ihn, deinen menschgewordenen Sohn, hast du uns zum Mittler gegeben. 
Er hat deine Botschaft verkündet und uns gerufen, ihm zu folgen. 
Er hat uns erlöst durch sein Kreuz und mit deinem Geiste besiegelt. 
Er ist der Weg, der uns zu dir führt, er ist die Wahrheit, die uns frei macht; 
er ist das Leben und erfüllt uns mit Freude. 
Durch ihn führst du deine Söhne und Töchter zusammen zu einer einzigen Familie. 
Darum rühmen wir jetzt und in Ewigkeit dein Erbarmen

SANCTUS


Ja, du bist heilig, großer Gott. Du liebst die Menschen und bist ihnen nahe. 
Gepriesen sei dein Sohn, der immer mit uns auf dem Weg ist 
und uns um sich versammelt zum Mahl der Liebe. 
Wie den Jüngern (von Emmaus) deutet er uns die Schrift und bricht das Brot für uns.

So bitten wir dich, gütiger Vater: Sende deine Heiligen Geist 
über die Gaben von Brot und Wein. Er heilige sie, 
damit sie uns werden Leib + und Blut unseres Herrn Jesus Christus


Am Abend vor seinen Leiden nahm er beim Mahl das Brot und sagte Dank, 
brach das Brot, reichte es seinen Jüngern und sprach: 

Nehmet und esset alle davon: Das ist mein Leib, der für euch hingegeben wird.


Ebenso nahm er den Kelch mit Wein, dankte wiederum, 
reichte den Kelch seinen Jüngern und sprach: 

Nehmet und trinket alle daraus: Das ist der Kelch des neuen und ewigen Bundes, 
mein Blut, das für euch und für alle vergossen wird zur Vergebung der Sünden.

Tut dies zu meinem Gedãchtnis.


Geheimnis des Glaubens. 

Darum, gütiger Vater, feiern wir das Gedächtnis deines Sohnes, der uns erlöst hat. 
Durch sein Leiden und seinen Tod am Kreuz 
hast du ihn zur Herrlichkeit der Auferstehung geführt und ihn erhöht zu deiner Rechten. 
Wir verkünden dieses Werk deiner Liebe, bis er wiederkommt, 
und bringen dir das Brot des Lebens und den Kelch des Segens dar. 

Wir feiern das Opfer Christi, das er uns anvertraut hat. 
Er hat sich für uns hingegeben und schenkt uns Anteil an seinem Leib und Blut. 
Wir bitten dich: Schau gütig auf die Gabe deiner Kirche, 
und gib, daß wir im Geist deiner Liebe für immer verbunden bleiben mit ihm und untereinander.


Barmherziger Gott, schenke uns durch die Teilnahme 
an dieser Feier den Geist, der uns mit Leben erfüllt. 
Erneuere uns nach dem Bild deines Sohnes. 
Stärke unsere Einheit mit deinem ganzen Volk, 
mit unserem Papst N. und unserem Bischof N., 
mit allen Bischöfen, Priestern und Diakonen und mit allen Männern und Frauen, 
die zu einem Dienst in der Kirche bestellt sind. 
Laß die Gläubigen die Zeichen der Zeit verstehen 
und sich mit ganzer Kraft für das Evangelium einsetzen 
Mache uns offen für das, was die Menschen bewegt, daß wir ihre Trauer und Angst, 
ihre Freude und Hoffnung teilen und als treue Zeugen der Frohen Botschaft 
mit ihnen dir entgegengehen.


Vater, erbarme dich unserer Brüder und Schwestern (N. und N.), 
die im Frieden Christi heimgegangen sind, 
und aller Verstorbenen, deren Glauben du allein kennst. 
Laß sie dein Angesicht schauen, und schenke ihnen das Leben in Fülle. 
Wenn unser eigener Weg zu Ende geht, nimm auch uns für immer bei dir auf, 
und laß uns zusammen mit der seligen Jungfrau und Gottesmutter Maria, 
mit den Aposteln und den Märtyrern (mit dem/ der heiligen N., mit den heiligen N. und N.) und mit allen Heiligen dich loben und preisen durch unseren Herrn Jesus Christus.


Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater, 
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit. Amen.


Vaterunser


Gott weess, wat an eis Mënschen dran ass: Guddes an och Béises. Dofir wëlle mir zesummen esou bieden, wéi eisen Här Jesus eis et geléiert huet. Hien soll dat Gutt an eis staark maachen an eis dat Béist verzeien: Vater unser im Himmel, ...


Friddensgebiet


Eis Ouere sinn dacks zou an eis Ae blann fir dat, wat fir de Fridden an der Welt gutt wier. Dofir biede mir: Här Jesus Christus, kuck net op eis Feeler, mä op eise gudde Wëllen a schenk eis all däi Fridden.


Schlussgebiet


Allmächtege Gott, an dëser Feier vun der Eucharistie hu mir den Doud an d’Operstee-ung vun dengem Jong verkënnegt. Dëst Sakrament soll eis stäerken u Léif an u Séil an eis bereet maachen, mat Christus d’Leed vun dëser Welt ze erdroen an ze iwwerwannen, fir datt mir an d’ganz Welt béi dir Erléisung fannen. Dorëms biede mir dech duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här.


Que cette eucharistie, Seigneur, renouvelle nos esprits et nos corps, et nous donne part à l’héritage glorieux de celui qui nous unit à son sacrifice lorsque nous proclamons sa mort. Lui qui. Amen.


Guter Gott, dankbar für diese Mahlgemein-schaft mit dir begreifen wir auch, zu welcher Mission du uns gerufen hast. Lass uns nicht müde werden, uns für die Menschen ohne Unterschied einzusetzen, die in unserer Gesellschaft mehr und mehr gebrandmarkt und als unerwünscht ausgeschlossen werden. Darum bitten wir durch Christus, unseren Herrn.


Mass vum 21. September
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 5. Oktober

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement