28. Sonndeg am Joereskrees C - 11./12.10.2025


Home Back Print Kontakt

28. Sonndeg am Joereskrees C -11./12.10.2025 - © Carlo Morbach - 8.10.2025

28. Sonndeg am Joereskrees C - 11./12.10.2025


Vergiss nicht zu danken dem ewigen Herrn, er hat dir viel Gutes getan“[1], ass den Titel vun engem moderne Lidd. Et géif zimmlech gutt zu de Bibeltexter vun dësem Sonndeg passen. Wéi dacks kënnt et vir, dass mir Mënsche Gott oder een anere Mënsch ganz intensiv ëm eppes froen, wa mir mir Hëllef brauchen. Dann awer vergiesse mir Merci ze soen, wann d'Hëllef agetrueden ass. Mir feieren all Sonndeg Mass, "Eucharistie", dat heescht "Danksagung", also ee Merci u Gott. Loosse mir dach einfach ëmmer nees emol als éischt an eiser Feier Merci soe fir all dat, wat mir hunn a geschenkt kréien. Eréischt duerno kënne mir erëm nei ëm eppes froen. Soe mir zesumme Merci.

[1] in: God for You. Das Benediktbeurer Liederbuch, Don Bosco Verlag, München 2020, Nr. 249.


Här Jesus Christus, du bass vu Gott geschéckt fir eis ze hëllefen. Här, erbaarm dech eiser.

Här Jesus Christus, du schenks eis alles, wat mir fir d'Liewe brauchen. Christus, erbaarm dech eiser.

Här Jesus Christus, dir wëlle mir eise Merci soen. Här, erbaarm dech eiser.


Dagesgebiet


Gudde Gott, ouni dech kenne mir näischt ufänken a fäerdegbréngen. Bleif bei eis mat denger Gnod a maach eis bereet, ëmmer dat Gutt ze wierken. Dorëms biede mir dech duerch de Jesus, eisen Här, déi Jong, dee mat dir an dem Hellege Geescht lieft an all Éiwegkeet. Amen.


Gott und Vater, unser Leben liegt offen vor dir. Schenke uns den Geist der Einsicht und Weisheit, damit wir nach deinen Geboten leben und die Befreiung erfahren, die du uns schenkst durch Jesus, deinen Sohn und unsern Bruder, der in der Einheit des Heiligen Geistes mit dir lebt und wirkt in Ewigkeit.


Nous t’en prions, Seigneur, que ta grâce nous devance et qu’elle nous accompagne toujours, pour nous rendre attentifs à faire le bien sans relâche. Par Jésus Christ.


Liesungen vum Sonndeg: 2 Kön 5, 14-17 / 2 Tim 2, 8-13 / Lk 17, 11-19


Lesung aus dem zweiten Buch der Könige.

In jenen Tagen ging Naaman, der Syrer, zum Jordan hinab und tauchte siebenmal unter, wie ihm der Gottesmann befohlen hatte. Da wurde sein Leib gesund wie der Leib eines Kindes und er war rein. Nun kehrte er mit seinem ganzen Gefolge zum Gottesmann zurück, trat vor ihn hin und sagte: Jetzt weiß ich, dass es nirgends auf der Erde einen Gott gibt außer in Israel. So nimm jetzt von deinem Knecht ein Dankgeschenk an! Elischa antwortete: So wahr der HERR lebt, in dessen Dienst ich stehe: Ich nehme nichts an. Auch als Naaman ihn dringend bat, es zu nehmen, lehnte er ab. Darauf sagte Naaman: Wenn es also nicht sein kann, dann gebe man deinem Knecht so viel Erde, wie zwei Maultiere tragen können; denn dein Knecht wird keinem andern Gott mehr Brand- und Schlachtopfer darbringen als dem HERRN allein.


Kv Der Herr hat sein Heil enthüllt vor den Augen der Völker.

Singet dem Herrn ein neues Lied, *
denn er hat wunderbare Taten vollbracht!
Geholfen hat ihm seine Rechte *
und sein heiliger Arm. – (Kv)
Der Herr hat sein Heil bekannt gemacht *
und sein gerechtes Wirken enthüllt vor den Augen der Völker.
Er gedachte seiner Huld *
und seiner Treue zum Hause Israel. – (Kv)
Alle Enden der Erde *
sahen das Heil unsres Gottes.
Jauchzet dem Herrn, alle Lande, *
freut euch, jubelt und singt! – Kv


Lesung aus dem zweiten Brief des Apostels Paulus an Timotheus.

Denke an Jesus Christus, auferweckt von den Toten, aus Davids Geschlecht, gemäß meinem Evangelium, um dessentwillen ich leide bis hin zu den Fesseln wie ein Verbrecher; aber das Wort Gottes ist nicht gefesselt. Deshalb erdulde ich alles um der Auserwählten willen, damit auch sie das Heil in Christus Jesus erlangen mit ewiger Herrlichkeit. Das Wort ist glaubwürdig: Wenn wir nämlich mit Christus gestorben sind, werden wir auch mit ihm leben; wenn wir standhaft bleiben, werden wir auch mit ihm herrschen; wenn wir ihn verleugnen, wird auch er uns verleugnen. Wenn wir untreu sind, bleibt er doch treu, / denn er kann sich selbst nicht verleugnen.


Halleluja. Halleluja. Dankt für alles; denn das ist der Wille Gottes für euch in Christus Jesus. Halleluja.


Aus dem heiligen Evangelium nach Lukas.

Es geschah auf dem Weg nach Jerusalem: Jesus zog durch das Grenzgebiet von Samarien und Galiläa. Als er in ein Dorf hineingehen wollte, kamen ihm zehn Aussätzige entgegen. Sie blieben in der Ferne stehen und riefen: Jesus, Meister, hab Erbarmen mit uns! Als er sie sah, sagte er zu ihnen: Geht, zeigt euch den Priestern! Und es geschah, während sie hingingen, wurden sie rein. Einer von ihnen aber kehrte um, als er sah, dass er geheilt war; und er lobte Gott mit lauter Stimme. Er warf sich vor den Füßen Jesu auf das Angesicht und dankte ihm. Dieser Mann war ein Samariter. Da sagte Jesus: Sind nicht zehn rein geworden? Wo sind die neun? Ist denn keiner umgekehrt, um Gott zu ehren, außer diesem Fremden? Und er sagte zu ihm: Steh auf und geh! Dein Glaube hat dich gerettet.


Lecture du deuxième livre des Rois.

En ces jours-là, le général syrien Naaman, qui était lépreux, descendit jusqu’au Jourdain et s’y plongea sept fois, pour obéir à la parole de l’homme de Dieu ; alors sa chair redevint semblable à celle d’un petit enfant : il était purifié ! Il retourna chez l’homme de Dieu avec toute son escorte ; il entra, se présenta devant lui et déclara : « Désormais, je le sais : il n’y a pas d’autre Dieu, sur toute la terre, que celui d’Israël ! Je t’en prie, accepte un présent de ton serviteur. » Mais Élisée répondit : « Par la vie du Seigneur que je sers, je n’accepterai rien. » Naaman le pressa d’accepter, mais il refusa. Naaman dit alors : « Puisque c’est ainsi, permets que ton serviteur emporte de la terre de ce pays autant que deux mulets peuvent en transporter, car je ne veux plus offrir ni holocauste ni sacrifice à d’autres dieux qu’au Seigneur Dieu d’Israël.


R/ Le Seigneur a fait connaître sa victoire et révélé sa justice aux nations.

Chantez au Seigneur un chant nouveau,
car il a fait des merveilles ;
par son bras très saint, par sa main puissante,
il s’est assuré la victoire.
R

Le Seigneur a fait connaître sa victoire
et révélé sa justice aux nations ;
il s’est rappelé sa fidélité, son amour,
en faveur de la maison d’Israël.
R

La terre tout entière a vu
la victoire de notre Dieu.
Acclamez le Seigneur, terre entière,
sonnez, chantez, jouez !
R


Lecture de la deuxième lettre de saint Paul apôtre à Timothée.

Bien-aimé, souviens-toi de Jésus Christ, ressuscité d’entre les morts, le descendant de David : voilà mon évangile. C’est pour lui que j’endure la souffrance, jusqu’à être enchaîné comme un malfaiteur. Mais on n’enchaîne pas la parole de Dieu ! C’est pourquoi je supporte tout pour ceux que Dieu a choisis, afin qu’ils obtiennent, eux aussi, le salut qui est dans le Christ Jésus, avec la gloire éternelle. Voici une parole digne de foi : Si nous sommes morts avec lui, avec lui nous vivrons. Si nous supportons l’épreuve, avec lui nous régnerons. Si nous le rejetons, lui aussi nous rejettera. Si nous manquons de foi, lui reste fidèle à sa parole, car il ne peut se rejeter lui-même.


Alléluia. Alléluia. Rendez grâce à Dieu en toute circonstance : c’est la volonté de Dieu à votre égard dans le Christ Jésus. Alléluia.


Évangile de Jésus Christ selon saint Luc.

En ce temps-là, Jésus, marchant vers Jérusalem, traversait la région située entre la Samarie et la Galilée. Comme il entrait dans un village, dix lépreux vinrent à sa rencontre. Ils s’arrêtèrent à distance et lui crièrent : « Jésus, maître, prends pitié de nous. » À cette vue, Jésus leur dit : « Allez vous montrer aux prêtres. » En cours de route, ils furent purifiés. L’un d’eux, voyant qu’il était guéri, revint sur ses pas, en glorifiant Dieu à pleine voix. Il se jeta face contre terre aux pieds de Jésus en lui rendant grâce. Or, c’était un Samaritain. Alors Jésus prit la parole en disant : « Tous les dix n’ont-ils pas été purifiés ? Les neuf autres, où sont-ils ? Il ne s’est trouvé parmi eux que cet étranger pour revenir sur ses pas et rendre gloire à Dieu ! » Jésus lui dit : « Relève-toi et va : ta foi t’a sauvé. »


Priedegt


"Ist denn keiner umgekehrt, um Gott zu ehren, außer diesem Fremden?" (Lk 17, 18) Do waren 10 Mënsche geheelt ginn duerch de Jesus, awer nëmmen een eenzegen dréint ëm, wéi en dat mierkt, a geet zeréck, fir Merci ze soen. Dankbarkeet, Merci soen, ass deemno net eppes, wat jidderengem am Blutt läit. Hat de Jesus sech ee Merci erwaart? Sécher geet et him net drëm, dass hie fir seng Aktioune fir sech perséinlech ee Merci wënscht oder erwaart. Allerdéngs ass et him en Uleies, dass dee Mënsch, dee gehollef kritt, agesäit, dass hien ee Geschenk gemaach kritt huet. D'Ausso vum Jesus geet jo och an eng ganz aner Richtung, wéi dee perséinleche Merci un hie selwer. "Um Gott zu ehren", heescht et bäi him. Dat ass wuel eng däitlech Sprooch. Et geet hei ëm Gott.


D'Fro ass elo un eis all geriicht, wien da Gott fir eis ass. Haut liewe mir an enger Welt, déi iwwer wäit Strécken ewech ganz ouni ee Bezuch op Gott auskënnt. Mir sinn esou iwwerzeegt vun eise wëssenschaftlechen Erkenntnisser, dass mir kaum am Liewen nach mat Gott rechnen. Gott ass zimmlech wäit ewech vun eisem alldeeglechen Denkhorizont a ganz vill Mënsche liewe jo och ganz ouni ee Glawen u Gott a gi genau sou gutt eens am Liewe wéi déi, déi fromm un hirem Glawen hänken.


Dee jüddesche Schrëftsteller Elias Canetti, deen sech am Laf vu sengem Liewe vu senge jüddeschen Originne getrennt huet an och opgehalen huet un ee Gott ze gleewen, schreift allerdéngs a sengen Opzeechnungen dëse ganz markante Saz: „Das Schwerste für den, der an Gott nicht glaubt: Dass er niemanden hat, dem er danken kann. Mehr noch als für seine Not braucht man einen Gott für Dank.“[1] Bedeitungsvoll ass dëse Saz op alle Fall. E weist, dass de Mënsch eigentlech déi Plaz vu Gott net méi ausfëlle kann. De Mënsch, all Mënsch kënnt net aus sech selwer an des Welt. Jidderee verdankt sech aneren. Dëst "Verdankt-Sinn" kënne mir net leegnen. Et ass eng Tatsaach, déi net ze leegnen ass. Genee déi déifgrënneg Iwwerleeung stécht da wuel och am Canetti sengem Saz.


Mä haut liewe mir dann dach, wéi wa mir eis selwer ëmmer an iwwerall an der Hand hätten, alles selwer maachen a reegele kéinten. Dobäi stousse mir ëmmer nees u Grenzen. Muncher hunn esou ee groussen Ego, dass si déi Grenze guer net mierken. Si ginn sech selwer duer. Vill Herrscher, déi grad haut eis Welt no bäi de Ruin féiere liewen an handelen esou. A wann een déi sozial Medie kuckt, kéint een des Ëfteren iwwerzeegt sinn, dass eis ganz Welt esou haut funktionéiert. Mir sinn eng Welt vu "Macher" ginn.


An dann, wéi séier kann dat alles ëmschloen an eng déif Verzweiwlung. D'Krisen, déi eis Welt an deene leschte Jore gesinn huet a weider gesäit, schwätzen eng aner Sprooch. Epidemië lämen ëmmer erëm ganz Länner. Vill Krankheete sinn och haut net ze heelen. D'Ëmwelt mécht eisem "Maachen" ee Stréch duerch d'Rechnung. D'Ressource gi knapp. Mir jéimeren iwwer ganz Villes. Awer hu mir nach de Reflex, dass mir och emol dat gesinn, wat mir hunn, wou et eis gutt geet? Kënne mir nach Merci soen?


Wien ass Gott fir mech? Eis Welt huet eigentlech mat senger Manéier ze liewe Gott ofgeschaaft. Si huet dann awer näischt a seng d'Plaz gesat. An dann ass et lo esou, "dass er niemanden hat, dem er danken kann", wéi de Canetti seet. Dobäi misste mir dach all ee gutt Stéck och emol kënnen zefridde sinn. De Mann am Evangelium, deen ëmdréint an dem Jesus Merci soe kënnt, ass lo geheelt. Säi Liewe wäert allerdéngs domat och nach laang net perfekt sinn. Als Leprakranken, deen eventuell scho Joren an der Isolatioun gelieft huet, wäert hie kaum vill Méiglechkeeten hunn, direkt ee Liewen am Luxus ze féieren. Awer de Merci fir dësen éischte Schrëtt, deen him erlaabt nei unzefänken, ass wichteg. Hie spiert, dass dësen neien Ufank keng Selbstverständlechkeet ass. An och mir misste gesinn, dass alles, wat mir hunn a sinn, nach laang net selbstverständlech ass. Freeë mir eis dach einfach iwwer all dat, wat fir eis do ass. Soe mir ëmmer nees Merci. Dat ass dat Éischt, wat mir solle maache, wa mir viru Gott trieden.


Dank


Heute möchte ich dir, Gott, einfach Dank sagen für


den Regen, der meinen Garten befeuchtet hat,


die Probleme, die meinen Geist bewegt haben,


den Anrufer, der meine Hilfe benötigt hat,


die Arbeit, die meine Hände bewältigt haben,


das Brot, das mein Leben erhalten hat.[2]


[1] Elias Canetti, Das Geheimherz der Uhr. Aufzeichnungen 1973-1985, Carl Hanser Verlag, München 2. Aufl. 1987, S. 154.

[2] aus: Kurt Rainer Klein, Berühre uns, Herr, sanft mit deinem Wort, Neukirchener Verlag, Neikirchen-Vluyn 2019, S. 34.


Fürbitten


Loosse mir zu Gott bieden. Hie schenkt eis alles, wat mir brauchen:


* Mir biede fir eis Kierch, dass all hier Memberen net midd ginn, deng Léift duerch hiert Handelen un de Mënschen ze weisen. Härgott, héier eis.


* Mir biede fir all, déi mengen si eleng kéinten eis Welt leeden a féieren, dass si dech an eiser Welt spieren a mierken, dass si dech brauchen. Härgott, héier eis.


* Mir biede fir all, déi schwéier ënner hire kierperlechen a séilesche Krankheete leiden, dass si Hëllef an neie Mutt fannen duerch léif Matmënschen, déi hëllefen. Härgott, héier eis.


* Mir biede fir eis selwer, dass mir trei bleiwen an eisem Vertrauen op deng Botschaft an eis esou och als gutt Mënschen an der Welt engagéieren. Härgott, héier eis.


* Mir biede fir all eis Verstuerwen. Huel si op bäi dir. Härgott, héier eis.


Här, eise Gott, mir vertrauen op deng Léift a Guttheet. Lauschter op eist Gebiet. Dir soe mir Merci elo an ëmmer. Amen.


II.


Beaucoup d’entre nous avons la chance de vivre dans l’abondance et de profiter de ce que la terre nous procure. Tournons-nous vers le Père en reconnaissance de tout ce qu’il accomplit dans nos vies. Seigneur, reçois notre prière.

Pour les personnes qui ont la charge de distribuer la richesse collective; afin qu’elles sachent toujours agir dans un souci d’équité, prions le Seigneur.

Pour le pape, les évêques et les prêtres; afin qu’ils soient toujours nourris à la source de ta grâce pour en témoigner auprès des fidèles, prions le Seigneur.

Pour les travailleuses et travailleurs des domaines de l’alimentation, du vêtement et du logement; afin que chacun et chacune reçoive la reconnaissance pour les services rendus en vue du mieux-être de la collectivité, prions le Seigneur.

Pour les gens qui peinent à assurer leur subsistance; afin qu’ils ne désespèrent pas de trouver sur leur chemin des personnes sachant reconnaître leurs besoins, prions le Seigneur.

Pour nos communautés qui possèdent tout ce qu’il lui faut pour assurer leur service humble auprès des humains; afin qu’elles soient sans cesse reconnaissantes pour les dons de la grâce divine, prions le Seigneur.

Père aimant et généreux, toi qui ne regardes pas nos faiblesses, donne-nous encore ce qui nous convient selon ta grande bonté. Nous te le demandons par Jésus, ton Fils et par l’Esprit Saint qui habite en nous, maintenant et pour les siècles des siècles. Amen. (https://fr.novalis.ca)


Gowegebiet


Härgott, huel eis Gebieder an eis Affergowen un. Looss eis des helleg Eucharistie mat voller Iwwerzeegung feieren, fir datt mir eng Kéier béi dir an denger Herrlechkeet dat éiwegt Liewe fannen. Dorëms biede mir dech, duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.


Gott, unser Heil, du schenkst uns den Frieden und gibst uns die Kraft, dir aufrichtig zu dienen. Lass uns dich mit diesen Gaben ehren und die Gemeinschaft mit deinem Sohn und miteinander erfahren. Darum bitten wir dich durch ihn, Christus, unsern Herrn.


Avec ces ofrandes, Seigneur, reçois les prières de tes fidèles; que cette liturgie célébrée avec amour nous fasse passer ä la gloire du ciel. Par Jésus.


Vater Unser


De Jesus huet eis ee wonnerbaart Gebiet geléiert, dat eis drun erënnert, dass Gott eise gemeinsame Papp ass an dass mir esou och alleguer ënnert enaner Bridder a Schwëstere sinn. Loosse mir ee fir deen anere bieden, wéi de Jesus eis et geléiert huet: Vater Unser ...


Friddensgebiet


An eiser Welt vun haut gëtt et op ganz ville Platze Krich an Nout. Doru sinn ëmmer nees Mënsche selwer schold. Biede mir fir si all a fir eis ëm de Fridde vu Gott.


Schlussgebiet


Gott, eisen Här, an dëser helleger Feier hues du deng Gleeweg mat dem Léif an dem Blutt vun dengem Jong gestäerkt. Gëff eis duerch dëst hellegt Sakrament Undeel un dengem gëttleche Liewen. Dech luewen an éiere mir duerch déi Jong Jesus Christus, eise Brudder an eisen Här. Amen.


Gott der Barmherzigkeit und Güte, schon jetzt schenkst du uns im heiligen Mahl Anteil am Leben deines Sohnes. Bewahre in uns das Feingefühl für die rechte Kleidung, mache uns Christus immer ähnlicher und vollende unsere Gemeinschaft mit ihm, damit wir ihn zu den Menschen tragen können. Darum bitten wir durch ihn, unseren Bruder und Herrn.


Dieu souverain, nous te le demandons humblement: rends-nous participants de la nature divine, puisque tu nous as fait communier au corps et au sang du Christ. Lui qui règne.



Mass vum 51. Oktober
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement