3. Faaschtesonndeg 6./7.3.2021 B


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! Wien sech op ee längere Wee mécht, dee brauch eng Orientéierung. Hie muss als éischt wëssen, wou hien drun ass, also säi Standuert kennen. Da muss hie wëssen, wou en hi wëll. Hie muss also säin Zil kennen. Am Auto hu mir haut een NAVI, deen eis dann de Wee zimmlech gutt weist. Mä an eisem Liewen, wéi ass et dann do? Brauche mir do net och esou een NAVI, dat eis uleet a féiert? Wou stinn ech am Moment am Liewen a wou wëll ech hikommen? Fir dës Froen ze beäntwerten ginn eis d’Bibeltexter vun dësem Sonndeg en Hiweis. Do si beispillsweis déi Zéng Geboter. Si sinn eng ganz gutt Rumm, déi eis am Liewen kënne leeden. Si sinn wéi d’Leitplanken op der Strooss, déi eis schützen vum Wee ofzekommen. Natierlech ginn et op eisem Liewenswee esou munch Steng, déi am Wee sinn. Si mussen ewechgeraumt ginn, sou wéi de Jesus et haut am Evangelium am Tempel zu Jerusalem mécht. Loosse mir eis op de Wee maachen a Jesus Christus an eiser Mëtt begréissen an hien ëm säin Erbaarmen a seng Hëllef uruffen:

Kyrie-Ruffer

Här Jesus Christus, de Wee vun der Léift ze goen ass net ëmmer einfach am Liewen. Här, schenk eis deng Kraaft. Här, erbaarm dech eiser.

Här Jesus Christus, du weis eis, wéi mir op dengem Wee vum Glawe goe kënnen. Här, schenk eis deng Kraaft. Christus, erbaarm dech eiser.

Här Jesus Christus, Hoffnung soll eis op dem Wee zu Dir an zu eise Matmënsche begleeden. Här, schenk eis deng Kraaft. Här, erbaarm dech eiser.

Dagesgebiet

Gott, eise Papp, du bass d’Quell vum Erbaarmen a vun der Guttheet. Mir stinn als Sënner virun dir an eist Gewësse klot eis un. Kuck op eis Nout a looss eis Verzeiung fannen duerch Faaschten, Gebiet a Wierker vun der Léift. Dorëms biede mir duerch Jesus Christus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Tu es la source de toute bonté, Seigneur, et toute miséricorde vient de toi ; tu nous as dit comment guérir du péché par le jeûne, la prière et le partage; écoute l’aveu de notre faiblesse : nous avons conscience de nos fautes, patiemment, relève-nous avec amour. Par Jésus Christ.

Liesungen: Ex 20, 1-17 / 1 Kor 1, 22-25 / Joh 2, 13-25

Lesung aus dem Buch Exodus.
In jenen Tagen sprach Gott auf dem Berg
Sinai alle diese Worte: Ich bin der HERR, dein Gott, der dich aus dem Land Ägypten geführt hat, aus dem Sklavenhaus. Du sollst neben mir keine anderen Götter haben. Du sollst dir kein Kultbild machen und keine Gestalt von irgendetwas am Himmel droben, auf der Erde unten oder im Wasser unter der Erde. Du sollst dich nicht vor ihnen niederwerfen und ihnen nicht dienen. Denn ich bin der HERR, dein Gott, ein eifersüchtiger Gott: Ich suche die Schuld der Väter an den Kindern heim, an der dritten und vierten Generation, bei denen, die mich hassen; doch ich erweise Tausenden meine Huld bei denen, die mich lieben und meine Gebote bewahren. Du sollst den Namen des HERRN, deines Gottes, nicht missbrauchen; denn der HERR lässt den nicht ungestraft, der seinen Namen missbraucht. Gedenke des Sabbats: Halte ihn heilig! Sechs Tage darfst du schaffen und all deine Arbeit tun. Der siebte Tag ist ein Ruhetag, dem HERRN, deinem Gott, geweiht. An ihm darfst du keine Arbeit tun: du und dein Sohn und deine Tochter, dein Sklave und deine Sklavin und dein Vieh und dein Fremder in deinen Toren. Denn in sechs Tagen hat der HERR Himmel, Erde und Meer gemacht und alles, was dazugehört; am siebten Tag ruhte er. Darum hat der HERR den Sabbat gesegnet und ihn geheiligt. Ehre deinen Vater und deine Mutter, damit du lange lebst in dem Land, das der HERR, dein Gott, dir gibt! Du sollst nicht töten. Du sollst nicht die Ehe brechen. Du sollst nicht stehlen. Du sollst nicht falsch gegen deinen Nächsten aussagen. Du sollst nicht das Haus deines Nächsten begehren. Du sollst nicht die Frau deines Nächsten begehren, nicht seinen Sklaven oder seine Sklavin, sein Rind oder seinen Esel oder irgendetwas, das deinem Nächsten gehört.

Kv Herr, du hast Worte ewigen Lebens.
Die Weisung des Herrn ist vollkommen, *
sie erquickt den Menschen.
Das Zeugnis des Herrn ist verlässlich, *
den Unwissenden macht es weise. – (Kv)
Die Befehle des Herrn sind gerade, *
sie erfüllen das Herz mit Freude.
Das Gebot des Herrn ist rein, *
es erleuchtet die Augen. – (Kv)
Die Furcht des Herrn ist lauter, *
sie besteht für immer.
Die Urteile des Herrn sind wahrhaftig, *
gerecht sind sie alle. – (Kv)
Sie sind kostbarer als Gold, als Feingold in Menge. *
Sie sind süßer als Honig, als Honig aus Waben.
Auch dein Knecht lässt sich von ihnen warnen; *
reichen Lohn hat, wer sie beachtet. – Kv

Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Korinth.
Schwestern und Brüder. Die Juden fordern Zeichen, die Griechen suchen Weisheit. Wir dagegen verkünden Christus als den Gekreuzigten: für Juden ein Ärgernis, für Heiden eine Torheit, für die Berufenen aber, Juden wie Griechen, Christus, Gottes Kraft und Gottes Weisheit. Denn das Törichte an Gott ist weiser als die Menschen und das Schwache an Gott ist stärker als die Menschen.

Lob dir, Christus, König und Erlöser! So sehr hat Gott die Welt geliebt, dass er seinen einzigen Sohn hingab, damit jeder, der glaubt, in ihm das ewige Leben hat. Lob dir, Christus, König und Erlöser!

Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes.
Das Paschafest der Juden war nahe und Jesus zog nach Jerusalem hinauf. Im Tempel fand er die Verkäufer von Rindern, Schafen und Tauben und die Geldwechsler, die dort saßen. Er machte eine Geißel aus Stricken und trieb sie alle aus dem Tempel hinaus samt den Schafen und Rindern; das Geld der Wechsler schüttete er aus, ihre Tische stieß er um und zu den Taubenhändlern sagte er: Schafft das hier weg, macht das Haus meines Vaters nicht zu einer Markthalle! Seine Jünger erinnerten sich, dass geschrieben steht: Der Eifer für dein Haus wird mich verzehren. Da ergriffen die Juden das Wort und sagten zu ihm: Welches Zeichen lässt du uns sehen, dass du dies tun darfst? Jesus antwortete ihnen: Reißt diesen Tempel nieder und in drei Tagen werde ich ihn wieder aufrichten. Da sagten die Juden: Sechsundvierzig Jahre wurde an diesem Tempel gebaut und du willst ihn in drei Tagen wieder aufrichten? Er aber meinte den Tempel seines Leibes. Als er von den Toten auferweckt war, erinnerten sich seine Jünger, dass er dies gesagt hatte, und sie glaubten der Schrift und dem Wort, das Jesus gesprochen hatte. Während er zum Paschafest in Jerusalem war, kamen viele zum Glauben an seinen Namen, da sie die Zeichen sahen, die er tat. Jesus selbst aber vertraute sich ihnen nicht an, denn er kannte sie alle und brauchte von keinem ein Zeugnis über den Menschen; denn er wusste, was im Menschen war.

Lecture du livre de l’Exode.
En ces jours-là, sur le Sinaï, Dieu prononça toutes les paroles que voici: «Je suis le Seigneur ton Dieu, qui t’ai fait sortir du pays d’Égypte, de la maison d’esclavage. Tu n’auras pas d’autres dieux en face de moi. Tu ne feras aucune idole, aucune image de ce qui est là-haut dans les cieux, ou en bas sur la terre, ou dans les eaux par-dessous la terre. Tu ne te prosterneras pas devant ces dieux, pour leur rendre un culte. Car moi, le Seigneur ton Dieu, je suis un Dieu jaloux : chez ceux qui me haïssent, je punis la faute des pères sur les fils, jusqu’à la troisième et la quatrième génération; mais ceux qui m’aiment et observent mes commandements, je leur montre ma fidélité jusqu’à la millième génération. Tu n’invoqueras pas en vain le nom du Seigneur ton Dieu, car le Seigneur ne laissera pas impuni celui qui invoque en vain son nom. Souviens-toi du jour du sabbat pour le sanctifier. Pendant six jours tu travailleras et tu feras tout ton ouvrage; mais le septième jour est le jour du repos, sabbat en l’honneur du Seigneur ton Dieu : tu ne feras aucun ouvrage, ni toi, ni ton fils, ni ta fille, ni ton serviteur, ni ta servante, ni tes bêtes, ni l’immigré qui est dans ta ville. Car en six jours le Seigneur a fait le ciel, la terre, la mer et tout ce qu’ils contiennent, mais il s’est reposé le septième jour. C’est pourquoi le Seigneur a béni le jour du sabbat et l’a sanctifié. Honore ton père et ta mère, afin d’avoir longue vie sur la terre que te donne le Seigneur ton Dieu. Tu ne commettras pas de meurtre. Tu ne commettras pas d’adultère. Tu ne commettras pas de vol. Tu ne porteras pas de faux témoignage contre ton prochain. Tu ne convoiteras pas la maison de ton prochain ; tu ne convoiteras pas la femme de ton prochain, ni son serviteur, ni sa servante, ni son bœuf, ni son âne : rien de ce qui lui appartient.»

R/ Seigneur, tu as les paroles de la vie éternelle.
La loi du Seigneur est parfaite,
qui redonne vie ;
la charte du Seigneur est sûre,
qui rend sages les simples. R
Les préceptes du Seigneur sont droits,
ils réjouissent le cœur ;
le commandement du Seigneur est limpide,
il clarifie le regard. R
La crainte qu’il inspire est pure,
elle est là pour toujours ;
les décisions du Seigneur sont justes
et vraiment équitables : R
plus désirables que l’or,
qu’une masse d’or fin,
plus savoureuses que le miel
qui coule des rayons. R

Lecture de la première lettre de saint Paul apôtre aux Corinthiens.
Frères et soeurs, alors que les Juifs réclament des signes miraculeux, et que les Grecs recherchent une sagesse, nous, nous proclamons un Messie crucifié, scandale pour les Juifs, folie pour les nations païennes. Mais pour ceux que Dieu appelle, qu’ils soient Juifs ou Grecs, ce Messie, ce Christ, est puissance de Dieu et sagesse de Dieu. Car ce qui est folie de Dieu est plus sage que les hommes, et ce qui est faiblesse de Dieu est plus fort que les hommes.

Gloire au Christ, Sagesse éternelle du Dieu vivant.
Gloire à toi, Seigneur. Dieu a tellement aimé le monde qu’il a donné son Fils unique, afin que ceux qui croient en lui aient la vie éternelle. Gloire au Christ, Sagesse éternelle du Dieu vivant. Gloire à toi, Seigneur.

Évangile de Jésus-Christ selon saint Jean.
Comme la Pâque juive était proche, Jésus monta à Jérusalem. Dans le Temple, il trouva installés les marchands de bœufs, de brebis et de colombes, et les changeurs. Il fit un fouet avec des cordes, et les chassa tous du Temple, ainsi que les brebis et les bœufs ; il jeta par terre la monnaie des changeurs, renversa leurs comptoirs, et dit aux marchands de colombes : « Enlevez cela d’ici. Cessez de faire de la maison de mon Père une maison de commerce. » Ses disciples se rappelèrent qu’il est écrit : L’amour de ta maison fera mon tourment. Des Juifs l’interpellèrent : « Quel signe peux-tu nous donner pour agir ainsi ? » Jésus leur répondit : « Détruisez ce sanctuaire, et en trois jours je le relèverai.» Les Juifs lui répliquèrent : « Il a fallu quarante-six ans pour bâtir ce sanctuaire, et toi, en trois jours tu le relèverais!» Mais lui parlait du sanctuaire de son corps. Aussi, quand il se réveilla d’entre les morts, ses disciples se rappelèrent qu’il avait dit cela ; ils crurent à l’Écriture et à la parole que Jésus avait dite. Pendant qu’il était à Jérusalem pour la fête de la Pâque, beaucoup crurent en son nom, à la vue des signes qu’il accomplissait. Jésus, lui, ne se fiait pas à eux, parce qu’il les connaissait tous et n’avait besoin d’aucun témoignage sur l’homme ; lui-même, en effet, connaissait ce qu’il y a dans l’homme.

Priedegt

Wann ech de Radio opdréinen, dann héieren ech am Moment bal ëmmer de Saz: „XY fuerdert dëst. D’Vertrieder vun XY fuerderen hei an do.“ Et geet praktesch keen Dag laanscht ouni dass een eppes fuerdert vun engem aneren, wat dee soll maachen a leeschten. Fuerderen, dat schéngt haut deen neie Sport ze sinn. Wat bedeit awer dëst Fuerderen? Heescht dat net, dass do Leit sinn, déi onzefridde sinn? Heescht dat, dass do ee Mangel ass, oder dass eben muncher net genuch kënne kréien? Wann ech eppes fuerderen, da maachen ech dat dach wuel an deem Moment, wou ech der Meenung sinn, ech hätt eppes net, wat mir eigentlech géif zoustoen oder wat ech onbedéngt fir mäi Wuelergoen bréicht.

Begierde si schonn eppes ganz Gewalteges. Begierde kënnen eis fesselen an lämen. Si bestëmmen eis Aktivitéiten, eist Denken, eis Gefiller. D’Begierden hunn net nëmmen d’Schreiwer vun eiser Bibel thematiséiert de griicheschen Philosophe Zenon beispillsweis mengt, dass Begierden een onvernënftegt Verlaange wieren. An och de Platon weess, dass ee Mënsch nimools glécklech ka ginn, sou laang d’Begierden iwwer d’Vernonft an de Wëllen herrschen. Mä och a Reliounen wéi dem Buddhismus ass et eng bekannte Saach, dass d’Ursaach vu villem Leed d’Begierde vum Mënsch sinn. Et ass deemno nëmme konsequent, wann och déi zéng Geboter dëst „Begieren“ an dee Kontext stellen. „Du sollst nicht das Haus deines Nächsten begehren. Du sollst nicht die Frau deines Nächsten begehren, nicht seinen Sklaven oder seine Sklavin, sein Rind oder seinen Esel oder irgendetwas, das deinem Nächsten gehört.“

Déi zéng Geboter weisen an deem Sënn scho ganz vehement drop hin, dass déi mënschlech Fräiheet duerch d’Begierde vum Mënsch bedréit ass. An och de Glawen un deen ee Gott gëtt jo duerch dëst „Begieren“ a Fro gestalt. Well ee Mënsch, deen nëmmen no deem lieft, wat hien sech esou wënscht, wann hien nëmmen dat als Zil huet, wat hie begiert, deen huet jo een anere Gott am Kapp an als Zil vu sengem Liewen wéi dee liewege Gott vun eisem Glawen. Ee Mënsch, deen esou ëmmer nëmmen no senge Begierde lieft an handelt, deen ass weder fräi nach hält hien sech am Fong un dat éischt Gebot: „Du sollst neben mir keine anderen Götter haben.“

An domat si mir och schonn an eiser Zäit ukomm. Wat ass d’Zil vun eisem Liewen? Op wat schaffe mir hin? Sinn et net och all ze dacks eng ganz Rei esou Begierden, déi eis undreiwen, déi eng bal absolutt Muecht iwwer eis hunn? Ass et da net esou, dass Villes an deem Beräich eise Verstand an eise Wëllen dominéiert?

An eiser Bibel gëtt jo zimmlech dacks vu besiesse Mënsche geschwat. Vläicht kann een dat eben esou deiten, dass an der mënschlecher Séil ganz heefeg eng aner Muecht de Chefposten besat huet. Mir Mënsche si besiess vun eisem Beruff, vun eisem Éiergäiz, vun eiser Angscht, vun eise Suergen, vun eisen Hoffnungen a schliisslech och vun eisem Stolz an eisem Wonsch no Unerkennung. All dës Saachen léise Begierden aus a maachen eis zu besiesse Mënschen vun dëse Begierden. An déi hunn eis ëmmer nees ganz kräfteg am Grëff. Vun do ass et och net méi wäit, fir gläichgülteg ze ginn vis-à-vis vun anere Mënschen an hinnen och Schued zou ze fügen.

„Du sollst nicht das Haus deines Nächsten begehren.“ Dat geet da ganz séier. A mir all als kléng a bescheide Mënschen sinn wuel villfach ganz séier derbäi als éischt no eis an no eise Wënsch ze kucken. Mir fillen eis vläicht och als „Mangelwiesen“. Mä genee do setzt eis Relioun un. Mir ginn an der Bibel definéiert als Wiesen, déi nom Bild vu Gott erschafe sinn. Mir sinn an engem gewësse Sënn als Kanner vu Gott Wiesen, déi schonn alles hunn, wat si brauchen fir glécklech ze sinn.

Dëse leschte Gedanken mécht mech perséinlech ganz frou. Ech ka mech als Kand vu Gott gesinn, als ee Mënsch, dee fäeg ass fir glécklech ze sinn. Ech hunn esou Villes, mäi Liewen, meng Matmënschen, meng Aarbecht, en Dag iwwer dem Kapp asw. Als Mënsch an dëser Welt sinn ech ëmmer scho räich beschenkt, jiddefalls an eise Géigenden. Wann ech de Bléck op aarm Weltgéigende werfen, da muss ech dach zefridde sinn. Vis-à-vis vun deene Mënschen feelt et mir un näischt.

Dat ze bedenken an dat ze realiséieren wier sécher an der Faaschtenzäit eng gutt Saach. An anstatt meng Begierden op mech selwer zeréck ze riichten, kéint ech si jo mol deenen zoukomme loossen, déi effektiv net alles hunn, wat si fir ee gutt Liewe bräichten. Dat néngt Gebot „Du sollst nicht das Haus deines Nächsten begehren“, kéint ee jo ëmformuléieren a soen: „Du sollst ein Haus für deinen nächsten begehren!“ Dat wier dach mol ee gudde Wonsch, ee gutt Begieren.

Fuerdere mir Fräiheet fir déi Mënschen, déi ënnerdréckt sinn. Fuerdere mir Iessen fir déi Mënschen, déi Honger leiden. Fuerdere Fridden a Gerechtegkeet fir déi Mënschen, déi dat alles net hunn. Et ass wouer am Moment liewe mir duerch d’Pandemie an enger ganz eegenaarteger Situatioun. Awer am Verglach zu den äermste Géigenden vun dëser Welt si mir ëmmer nach an engem Schlaraffeland. Mir sollten dofir och eis Begierden nei ausriichten, nei kanaliséieren an si net nëmmen esou egoistesch an egozentresch kucken. Loosse mir dach mol erëm e bëssi méi Vernonft an eist Liewen, an eist Wënschen a Begieren. Dat néngt Gebot entwerft d’Bild vun enger Welt, an der d’Mënschen ënnerlech fräi ginn, sou dass si net méi hire Wënsch ouni Hëllef ausgesat sinn. Et zeechent eis eng Welt, an der mir net ëmmer nëmmen op dat kucken, wat mir net hunn, mä op dat, wat mir elo schonn, zum Deel a ganz groussem Mooss hunn. Dëst Gebot weist eis och drop hin, dass deen anere Mënsch fir mech net eng Bedreeung ass, mä ee Matmënsch, ee Brudder oder eng Schwëster.

Mir fuerderen! Mir wënschen eis! Ass et net och all ze dacks dat, wat eis an eis Gottesdéngschter bréngt? D’Evangelium vun dësem Sonndeg weist eis e Jesus, deen sech géint den„Opfer-Kult“ am Tempel zu Jerusalem op leent. Ass esou ee Kult, wou em d’Gnod vu Gott gebiet gëtt, wou duerch Affer Gott soll gnädeg gestëmmt ginn, net och esou een egoistescht Begieren, wat duerch d’Geboter aus dem Exodus-Text vun eiser Liesung a Fro gestalt gouf? Gott wëll, dass mir hie gär hunn, vläicht och nach dass mir eis Dankbarkeet weisen fir dat, wat mir hunn. Awer et ass eben net esou, wéi op engem Maart, wou mir handelen a feilschen, fir eppes ze kréien, wou mir vläicht och gedriwwen vun eise Begierden, Gott een Tausch ubidden. „Du sollst nicht begehren ...“ Dat gëllt eben och am Kontakt mat Gott. Si mir einfach net esou begierlech. Mir sinn net um Maart!

"Einen Tempel Gottes stellt Jesus sich anders vor;
Da wird nicht gehandelt, da geht es nicht um Umsatz.
Wer einen Tempel betritt,
bringt keine leeren Taschen zum Befüllen mit.
Es wird nicht gerechnet,
es geht nicht um Gewinn.
Ein Tempel ist zweckfrei,
er ist der Frei-Raum Gottes.
Hier kaufst und verkaufst du nicht,
heir bist du,
hier lässt du dich nieder,
hier atmest du auf.

...

Wenn ich Tempel Gottes sein möchte,
muss ich weit und würdevoll sein.
Meine Erwartungen gehen nicht dahin,
dass mir jemand das Herz füllt
wie die Marktbeschicker die Einkaufskörbe;
ich gehe keine „ich gebe dir - du gibtsmir“-Beziehung ein.
Ich bin leer - und ich bleibe es auch.
Ich bin ein weiter Frei-Raum für Gott,
sein Resonanzkörper. ..."

(Iwwregens ass mir deslescht ee ganz interessant Buch an d’Hänn gefall, dat duerchaus Potenzial huet fir déi zéng Geboter ganz nei ze liesen fir eis Zäit: Jochen Stolch, Die 10 Gebote ausgelegt für das 21. Jahrhundert, schöpfungstheologisch, ökologisch, soziofair, Manuela Kinzel Verlag, Dessau 2020, 182 Seiten, 16,50 €)

Fürbitten

Bäi Gott dierfe mir kommen mat allem, wat eis um Häerz läit. An den Uleies vun eiser Zäit dierfe mir eis vertrauensvoll un hie wenden an him eis Gebieder uvertrauen.

  • Härgott, an eiser haiteger Zäit ass et net sou attraktiv, vun dir an denge Geboter ze schwätzen. Schenk eis oppen Aen an en Häerz wat dech ëmmer erëm sicht. Härgott, héier eis.
  • Eis Zäit ass oft hektesch a stresseg. Schenk eis déi ënner Rou, déi eis spiere léisst, wéi wichteg dass du fir eist Liewe si kanns, wa mir dech mat engem éierlechen Häerz sichen. Härgott, héier eis.
  • Am Ëmgank mateneen wënsche mir eis all Respekt. Gëff eis d’Chance, un enger Gesellschaft mat ze bauen, déi Respekt an de Familljen, an eise Gemeinschaften, an eisen Dierfer an an eisem Land lieft. Härgott, héier eis.
  • Mir denke vill iwwer dat no, wat mir hunn, an dat, wat mir eis wënschen. Looss d’Dankbarkeet fir alles, wat mir hunn, grouss ginn an eis, a schenk eis en oppent Häerz fir all mënschlech Wäerter, déi mir als Geschenk wëllen un aner Mënsche weiderreechen. Härgott, héier eis.
  • Op ville Platzen an der Welt gëtt et Misär, Krankheet, Terror oder soss ë Leed, wat d’Mënsche plot. Schenk alle Mënschen Sensibilitéit am Ëmgank matteneen, dass si Leed erkennen, am Gebiet matdroen a versichen ze hëllefen wou si kënnen. Härgott, héier eis.
  • Vill Mënschen déi virun eis gelieft hunn, hunn eis de Glawen un dech an d’Léift fir déi aner Mënschen ronderëm eis virgelieft. Looss si lo bäi dir an an eisen Häerzer gebuerge sinn. Härgott, héier eis.

Härgott, wien sech un dir an un denge Geboter orientéiert, ass net verlooss. Mir hunn dir eis Gebieder uvertraut. Nach vill anerer droe mir an eisen Häerzer. Mir bieden dech, erhéier och si. Dorëms biede mer dech, duerch Christus, eise Brudder an Här. Amen.

II.

En chassant les vendeurs du Temple, Jésus s’en prend non pas tant au commerce et au marchandage mais à l’hypocrisie et au mensonge. En ce temps de Carême, tournons-nous vers le Père pour lui confier notre désir de nous approcher de lui en toute humilité. Seigneur de la vie, écoute-nous.

  • Pour tous les chefs d’État et l’ensemble des élus; afin que le souci de la transparence et de l’intégrité soit leur priorité pour établir un monde plus juste et droit, prions le Seigneur.
  • Pour tous les membres de l’Église; afin que les intérêts des plus petits et des plus pauvres soient toujours au cœur de leurs préoccupations, prions le Seigneur.
  • Pour toutes les personnes qui souffrent de la faim; afin que notre charité et nos biens puissent être partagés pour construire un monde plus solidaire, prions le Seigneur.
  • Pour notre communauté; afin que ce temps du Carême soit pour elle une occasion de partager et de s’ouvrir aux besoins du monde, prions le Seigneur.

Dieu notre Père, en nous donnant tes commandements, tu espères que nous menions une vie juste et droite. Écoute nos prières pour que nous menions une vie conforme à ta volonté. Nous te le demandons par Jésus, le Christ, notre Seigneur. Amen.
(http://www.vieliturgique.ca)

Gowegebiet

Baarmhäerzege Gott, befrei eis duerch dëst Affer vun eise Senden a schenk eis d’Kraaft,
och eise Schwësteren a Bridder ze verzeien, wann si un eis schëlleg gi sinn. Dorëms biede mir duerch Christus, eisen Här. Amen.

Que cette eucharistie nous optienne, Seigneur, à nous qui implorons ton pardon, la grâce de
savoir pardonner à nos frères. Par Jésus.

Barmherziger Gott, blick auf diese Gaben. Sind Zeichen unserer Hingabe. Nimm sie an und gib uns die Kraft, in Liebe füreinander da zu sein durch Christus, unsern hier.

Hochgebet - „Unvollkommenheit“


Präfation
Gott, wir loben dich, weil du wachsen lässt – den Weizen und das Unkraut.
Wir loben dich, weil du geduldig bist und gelassen, weit und wissend:
So sicher, wie gesät wurde, so sicher wird geerntet.
Wir loben dich, weil du uns in bedürftiger
und begrenzter Gestalt nahegekommen bist.
Ein kleines Kind bist du geworden, und du hast dir das Unvollkommene
ganz zu eigen gemacht, dass du es lieben kannst.
Deinen Himmel lässt du aufgehen über Heil- und Unkraut,
über Wohl- und Untat, über gut und bös, über allem und allen!
Darum singen wir dir.

Sanctus

Gott, wir loben dich um deines Sohnes, um unseres Bruders Jesus willen.

Er ist dem nahegekommen, was nicht ganz war und nicht gut,
was nicht rein war und nicht frei.

Seine Zeichen, sie liegen vor uns. Ein Laib aus Erde, ein Fließen aus Sonne,
ein Tisch aus Nähe, ein Wort aus Erinnerung, ein Ahnen aus Ewigkeit.

Deine Lebenskraft beseele die Dinge und Geschöpfe –
wie am Anfang, wie am Ende – und bewirke Verbundenheit und Verbindlichkeit.

Darum bitten wir dich: Sende deinen Geist über Brot und Wein,
damit Jesus Christus mit + Leib und Blut in unserer Mitte gegenwärtig wird.

Denn am Abend vor seinem Leiden nahm er beim Mahl das Brot
und sagte dir Dank, brach das Brot, reichte es seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Ebenso nahm er den Kelch mit Wein, dankte wiederum,
reichte den Kelch seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH DES NEUEN UND EWIGEN BUNDES,
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens:

Gott, in bedürftiger und begrenzter Gestalt ist uns Jesus nahegekommen.
Er hat der Unmenschlichkeit seine Unbestechlichkeit entgegengehalten
und – durch den Tod hindurch – das Leben erhalten.

Das Leben, das das Unrecht in Recht kehrt,
das die Tränen abwischt und die Liebenden wieder zusammenführt.

Uns aber bleibt zu arbeiten und dich, Gott, zu bitten:
für die, die ihr Dasein unter Diktatur fristen,
dass sie erleben dürfen, wie es ist, innerlich und äußerlich frei zu sein.
Für die, deren täglich Brot der Krieg ist, dass die Herrschenden Wege suchen,
die über Verletzung und Hass hinausweisen.
Für die, die schwer krank sind, dass nicht nur Angst da ist,
sondern auch Ahnung vom Aufgehoben-Sein.
Für die, die trauern, dass sie die Erinnerung nicht nur schmerzt, sondern auch bestärkt.

Wenn wir leben, bist du bei uns, wenn wir sterben, sind wir bei dir.

Leben meint beides: Licht und Schatten, gut und böse.
Nicht als Vollkommene, nein, als Menschen, die suchen und sich mühen, wollen wir glauben.

In Gemeinschaft mit unserem Papst Franziskus, unseren Bischöfen, unserer Ordensleute,
Priester und Diakone bekennen wir: Gott, du bist da, als ein Gott, in allem und allen.

Halte uns zusammen in deinem Reich mit Maria und Josef,
den Aposteln und Blutzeugen, und allen Heiligen.
So wollen wir dich preisen durch Christus unseren Herrn.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.
aus der Schweiz; Quelle unbekannt

Vaterunser

Eise Papp am Himmel weess, wat an eis Mënsche stécht, Guddes a Béises. Loosse mir mat de Wierder vum Jesus bieden a Gott froen, dass hien dat Gutt an eis stäerkt an dat Béist verzeit. Vater unser im Himmel, …

Friddensgebiet

Gott huet eis eng Rei vu Spillreegelen fir d’Liewe ginn, déi mir Mënschen dacks och stuer an onbeweeglech eent zu eent ëmsetzen. Dobäi iwwersi mir, dass een absolutt Follegen vis-à-vis vum Gesetz eleng net weiderhëlleft an dacks genuch dem eigentlechen Liewen entgéint steet. Onfridden ass dann all ze dacks d’Folleg. Dofir biede mir: Här Jesus kuck net op eis Feeler. Kuck op eist Beméien gutt ze handelen a schenk eis all däi Fridden. De Fridde sief mat iech all.

Schlussgebiet

Här eise Gott, du hues eis mat dem Brout vum Himmel gesiedegt an eis an dëser Moolzecht een Deel geschenkt vun deem, wat eis als Mënschen nach verbuergen ass. Looss an eisem Liewen siichtbar ginn, wat mir elo am Sakrament empfaangen hunn. Dorëms biede mir duerch Christus, eisen Här. Amen.

Nous avons reçu de toi, Seigneur, un avant-goût du ciel en mangeant dés ici-bas le pain du Royaume, et nous te supplions encore; fais-nous manifester par toute notre vie ce que le sacrement vient d’accomplir en nous. Par Jésus.

Gott, Vater aller Armen und Bedrängten, du hast uns mit dem Brot des Lebens und dem Kelch des Heiles gestärkt. Begleite uns durch diese vierzig Tage der Bereitung und hilf uns, aus dem Evangelium zu leben durch Christus, unsern Herrn.


Mass vum 28. Februar
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 14. Mäerz

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement