32. Sonndeg am Joereskrees A - 7./8.11.2020

Kiermes an der Buerg, zu Präiteler, Dickweiler a Méischdref

Home Back Print Kontakt
Aféierung an d’Mass

Léif Matchrëschten! Dëse WE feiere mir eise groussen Landespatréiner, den hellege Willibrord. Hien ass jo och zënter der Neiuerdnung vun eiser Diözes eise Parpatroun. Eis Parkierch, d’Basilika vun Iechternach mat sengem Graf soll fir eis all een Zentrum sinn, wou mir eis doheem fillen a wou mir gestäerkt ginn fir eis Missioun als Verkënneger vum Glawen haut an eis Gesellschaft eran ze wierken. Wéi de Willibrord solle mir d’Botschaft vu Jesus Christus an eis Welt erausdroen an si selwer natierlech och liewen. (Zu Präitler feiere mir awer och de Weiedag vun der Kierch. Dat soll eis natierlech elo mat Freed erfëllen an eis och drop opmierksam maachen, dass mir all verantwortlech sinn, fir dëst Gebai, dat eis Virfaren opgeriicht an erhalen hunn. Mir sinn haut op geruff fir genee esou derfir ze suergen, dass mir weiderhin zesummen als Gemeinschaft an dësem Haus kënne sinn a feieren.) Froe mir eiser Här säin Erbaarmen an seng Hëllef un:

Kyrie
  • Här Jesus Christus, du hues eis am Willibrord ee grousse Léiermeeschter am Glawen geschenkt: Kyrie eleison.
  • Här Jesus Christus, du hues eis beruff, fir genausou wéi de Willibrord an d’Welt eraus ze goen: Christe eleison.
  • Här Jesus Christus, du begleets eis och nach haut, sou wéis du deemools mam Willibrord waars. Kyrie eleison.
Dagesgebiet

32. Sonndeg am Joereskrees
Allmächtegen a baarmhäerzege Gott, mir sinn däin Eegentum, du hues eis an deng Hand geschriwwen. Hal vun eis ewech, wat eis an Gefor bréngt, an huel vun eis, wat eise Geescht an eise Kierper bedréckt, esou datt mat engem fréien Häerz déi Wellen erfëllen. Dorëms biede mir dech duerch de Jesus, déi Jong, eisen Här a Gott, hien deen an der Eenheet mat dir an dem Hellege Geescht lieft a regéiert an all Éiwegkeet. Amen.

Dieu qui es bon et tout-puissant, éloigne de nous tout ce qui nous arrête, afin que sans aucune entrave, ni d’esprit ni de corps, nous soyons libres pour accomplir ta volonté. Par Jésus Christ.

Willibrord
Gudde Gott, du hues deene verschiddenen Vëlker ervirstiechent Léiermeeschteren am Glawen geschéckt. Gëff allen, déi sech um Fest (um Graf) vum hellege Willibrord, eisem Papp am Glawen, hei versammelt hunn, Freed a Wuelergoen an dësem Liewen a looss si eng Kéier deng Herrlechkeet kucken. Dorëms biede mir dech duerch Jesus Christus, däi Sonn, eisen Här a eise Gott, deen an der Eenheet vum Hellege Geescht mat dir lieft an Här ass an all Éiwegkeet. Amen.

Liesungen 32. Sonndeg A: Weish 6, 12-16 / 1 Thess 4, 13-14 / Mt 25, 1-13

Lesung aus dem Buch der Weisheit.
Strahlend und unvergänglich ist die Weisheit; wer sie liebt, erblickt sie schnell, und wer sie sucht, findet sie. Denen, die nach ihr verlangen, kommt sie zuvor und gibt sich zu erkennen. Wer sie am frühen Morgen sucht, braucht keine Mühe, er findet sie vor seiner Türe sitzen. Über sie nachzusinnen, ist vollkommene Klugheit; wer ihretwegen wacht, wird schnell von Sorge frei. Sie geht selbst umher, um die zu suchen, die ihrer würdig sind; freundlich erscheint sie ihnen auf allen Wegen und kommt ihnen entgegen bei jedem Gedanken.

Kv Meine Seele dürstet nach dir, mein Gott.
Gott, mein Gott bist du, dich suche ich, *
es dürstet nach dir meine Seele.
Nach dir schmachtet mein Fleisch *
wie dürres, lechzendes Land ohne Wasser. – (Kv)
Darum halte ich Ausschau nach dir im Heiligtum, *
zu sehen deine Macht und Herrlichkeit.
Denn deine Huld ist besser als das Leben. *
Meine Lippen werden dich rühmen. – (Kv)
So preise ich dich in meinem Leben, *
in deinem Namen erhebe ich meine Hände.
Wie an Fett und Mark wird satt meine Seele, *
mein Mund lobt dich mit jubelnden Lippen. – (Kv)
Ich gedenke deiner auf meinem Lager *
und sinne über dich nach, wenn ich wache.
Ja, du wurdest meine Hilfe, *
ich juble im Schatten deiner Flügel. – Kv

Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Thessalonich.
Brüder und Schwestern, wir wollen euch über die Entschlafenen nicht in Unkenntnis lassen, damit ihr nicht trauert wie die anderen, die keine Hoffnung haben. Denn wenn wir glauben, dass Jesus gestorben und auferstanden ist, so wird Gott die Entschlafenen durch Jesus in die Gemeinschaft mit ihm führen. Denn dies sagen wir euch nach einem Wort des Herrn: Wir, die Lebenden, die noch übrig sind bei der Ankunft des Herrn, werden den Entschlafenen nichts voraushaben. Denn der Herr selbst wird vom Himmel herabkommen, wenn der Befehl ergeht, der Erzengel ruft und die Posaune Gottes erschallt. Zuerst werden die in Christus Verstorbenen auferstehen; dann werden wir, die Lebenden, die noch übrig sind, zugleich mit ihnen auf den Wolken in die Luft entrückt zur Begegnung mit dem Herrn. Dann werden wir immer beim Herrn sein. Tröstet also einander mit diesen Worten!

Halleluja. Halleluja. Seid wachsam und haltet euch bereit! Denn der Menschensohn kommt
zu einer Stunde, in der ihr es nicht erwartet. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Matthäus.
In jener Zeit erzählte Jesus seinen Jüngern das folgende Gleichnis: Mit dem Himmelreich sein wie mit zehn Jungfrauen, die ihre Lampen nahmen und dem Bräutigam entgegengingen. Fünf von ihnen waren töricht und fünf waren klug. Die Törichten nahmen ihre Lampen mit, aber kein Öl, die Klugen aber nahmen mit ihren Lampen noch Öl in Krügen mit. Als nun der Bräutigam lange nicht kam, wurden sie alle müde und schliefen ein. Mitten in der Nacht aber erscholl der Ruf: Siehe, der Bräutigam! Geht ihm entgegen! Da standen die Jungfrauen alle auf und machten ihre Lampen zurecht. Die törichten aber sagten zu den klugen: Gebt uns von eurem Öl, sonst gehen unsere Lampen aus! Die Klugen erwiderten ihnen: Dann reicht es nicht für uns und für euch; geht lieber zu den Händlern und kauft es euch! Während sie noch unterwegs waren, um es zu kaufen, kam der Bräutigam. Die Jungfrauen, die bereit waren, gingen mit ihm in den Hochzeitssaal und die Tür wurde zugeschlossen. Später kamen auch die anderen Jungfrauen und riefen: Herr, Herr, mach uns auf! Er aber antwortete ihnen und sprach: Amen, ich sage euch: Ich kenne euch nicht. Seid also wachsam! Denn ihr wisst weder den Tag noch die Stunde.

Lecture du livre de la Sagesse.
La Sagesse est resplendissante, elle ne se flétrit pas. Elle se laisse aisément contempler par ceux qui l’aiment, elle se laisse trouver par ceux qui la cherchent. Elle devance leurs désirs en se faisant connaître la première. Celui qui la cherche dès l’aurore ne se fatiguera pas : il la trouvera assise à sa porte. Penser à elle est la perfection du discernement, et celui qui veille à cause d’elle sera bientôt délivré du souci. Elle va et vient à la recherche de ceux qui sont dignes d’elle ; au détour des sentiers, elle leur apparaît avec un visage souriant ; dans chacune de leurs pensées, elle vient à leur rencontre.

PSAUME (Ps 62 (63), 2, 3-4, 5-6, 7-8)
R/ Mon âme a soif de toi, Seigneur, mon Dieu !
Dieu, tu es mon Dieu,
je te cherche dès l’aube :
mon âme a soif de toi ;
après toi languit ma chair,
terre aride, altérée, sans eau. R
Je t’ai contemplé au sanctuaire,
j’ai vu ta force et ta gloire.
Ton amour vaut mieux que la vie :
tu seras la louange de mes lèvres ! R
Toute ma vie je vais te bénir,
lever les mains en invoquant ton nom.
Comme par un festin je serai rassasié ;
la joie sur les lèvres, je dirai ta louange. R
Dans la nuit, je me souviens de toi
et je reste des heures à te parler.
Oui, tu es venu à mon secours :
je crie de joie à l’ombre de tes ailes. R

Lecture de la première lettre de saint Paul apôtre aux Thessaloniciens.
Frères, nous ne voulons pas vous laisser dans l’ignorance au sujet de ceux qui se sont endormis dans la mort ; il ne faut pas que vous soyez abattus comme les autres, qui n’ont pas d’espérance. Jésus, nous le croyons, est mort et ressuscité ; de même, nous le croyons aussi, ceux qui se sont endormis, Dieu, par Jésus, les emmènera avec lui. Car, sur la parole du Seigneur, nous vous déclarons ceci : nous les vivants, nous qui sommes encore là pour la venue du Seigneur, nous ne devancerons pas ceux qui se sont endormis. Au signal donné par la voix de l’archange, et par la trompette divine, le Seigneur lui-même descendra du ciel, et ceux qui sont morts dans le Christ ressusciteront d’abord. Ensuite, nous les vivants, nous qui sommes encore là, nous serons emportés sur les nuées du ciel, en même temps qu’eux, à la rencontre du Seigneur. Ainsi, nous serons pour toujours avec le Seigneur. Réconfortez-vous donc les uns les autres avec ce que je viens de dire.

Alléluia. Alléluia. Veillez, tenez-vous prêts: c’est à l’heure où vous n’y pensez pas que le Fils de l’homme viendra. Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Matthieu.
En ce temps -là, Jésus disait à ses disciples cette parabole: «Le royaume des Cieux sera comparable à dix jeunes filles invitées à des noces, qui prirent leur lampe pour sortir à la rencontre de l’époux. Cinq d’entre elles étaient insouciantes, et cinq étaient prévoyantes : les insouciantes avaient pris leur lampe sans emporter d’huile, tandis que les prévoyantes avaient pris, avec leurs lampes, des flacons d’huile. Comme l’époux tardait, elles s’assoupirent toutes et s’endormirent. Au milieu de la nuit, il y eut un cri : “Voici l’époux! Sortez à sa rencontre.” Alors toutes ces jeunes filles se réveillèrent et se mirent à préparer leur lampe. Les insouciantes demandèrent aux prévoyantes : “Donnez-nous de votre huile, car nos lampes s’éteignent.” Les prévoyantes leur répondirent : “Jamais cela ne suffira pour nous et pour vous, allez plutôt chez les marchands vous en acheter.” Pendant qu’elles allaient en acheter, l’époux arriva. Celles qui étaient prêtes entrèrent avec lui dans la salle des noces, et la porte fut fermée. Plus tard, les autres jeunes filles arrivèrent à leur tour et dirent : “Seigneur, Seigneur, ouvre-nous!” Il leur répondit: “Amen, je vous le dis: je ne vous connais pas.” Veillez donc, car vous ne savez ni le jour ni l’heure.

Predigt

Léif Matchrëschten! Eis Liesung vun haut kléngt scho ganz spannend. U wien ass dësen Text geriicht? Wa mir den Ufank vum Kapitel 6 aus dem Buch vun der Weisheet kucken, da steet do ganz däitlech am éischte Saz: „Hört also, ihr Könige, und seid verständig, lernt, ihr Richter der Enden der Erde!“ (Weih 6, 1) An dann ee Stéck méi wäit am Text heescht et: „An euch also, ihr Gewalthaber, richten sich meine Worte, damit ihr Weisheit lernt und euch nicht verfehlt.“ (Weish 6, 9) Wann ech dat also richteg gesinn, da gëllen déi Zeilen, déi mir haut héieren hunn, emol an éischter Linn deenen an der Gesellschaft, déi d’Soen hunn. Haut sinn dat wuel net einfach d’Kinneken oder déi regéierend Politiker. Ech denken, dass haut ee vill méi groussen Grupp vu Mënschen domadder ugeschwat ass. Ëmmer nees si mir a Positiounen, déi Entscheedungen verlaangen. Bäi allem awer, wat muss entscheet ginn, ass et eminent wichteg, dass déi jeeweileg Entscheedung gutt a gerecht ass.

D’Buch vun der Weisheet seet eis haut, dass d’Weisheet duerchaus liicht ze erkennen ass. Si sëtzt quasi virun eiser Hausdier a waart nëmmen drop, dass mir si eraloossen. Weisheet ass eppes, wat mir all ouni grouss Méi kënnen hunn. Mir musse just eis Aen opmaachen. A grad do läit da wuel och de Problem begruewen. Vill Mënschen liewen einfach esou an den Dag eran. Si loossen sech dreiwen vum Alldag, vun der Aarbecht, vun hirem Wonsch no Freed a Gléck, no Amusement asw. Vill Mënsche loossen sech och einfach vun dem Iwwerfloss un Informatiounen, op richteg oder falsch, aus eisen omnipresente Medien beaflossen an iwwerhuelen einfach dat, wat gesot a gewise gëtt, ouni selwer sech doriwwer nach weider Gedanken ze maachen. Et ass wuel keng Zäit, déi esou a sengen Gedanken a Meenungen manipuléiert war wéi eis Zäit. Vun alle Säiten kommen Iddien a Gedanken a mir verschaffen si kaum. Mir ginn och net nofroen, op et richteg ass, wat do gesot gëtt. Wa mir scho nëmmen grad elo an der Coronazäit gesinn, wéi vill Fake-News do duerch d’Geschicht geeschteren, wéi vill Verschwierungstheorien hire Laf huelen, da muss et eis dach grujelen.

Am Saz direkt no eiser Liesung steet am Buch vun der Weisheet ee ganz markanten Gedanken: „Ihr wahrhafter Anfang ist Verlangen nach Bildung; Bemühen um Bildung aber ist Liebe.“ (Weish 6, 17) De Ufank vun all Weisheet beim Mënsch ass d’Verlaangen no Bildung. Wëlle mir eis wierklech „bilden“? Wëlle mir wierklech nach eng echt a seriéis Bildung hunn? Wéi mir all wëssen ass déi Zäit an der Schoul, wou mir geléiert hunn, net ëmmer liicht gewiescht. Et huet een sech missten ustrengen, fir dëst oder dat ze léieren, fir sech also ze „bilden“. Vill hunn sech schwéier gedinn mat dem Léieren. Villen ergeet dat och nach haut esou. Wann een awer eng Léift zum Wëssen, zu neiem Wëssen huet, da fält et engem relativ liicht fir een neie Grad u Bildung ze erreechen. Ech muss eng Léift dozou hunn. Genee dat ass den Ufank vun all Wëssen, vun all Fuerschung fir Neies ze entdecken. D’Wëssen läit virun eis. Awer mir mussen eis och drëm beméien, fir et an eis opzehuelen.

D’Evangelium vun haut zeechent eis do ee ganz schéint Bild, dat mir duerchaus op eis selwer kënnen uwenden. Do geet rieds vun dommen a gescheite Leit, vu Mënschen, déi einfach esou an den Dag era liewen ouni nozedenken, a vu Mënschen, déi ee Bléck an d’Zukunft maachen an sech virbereeden bzw. sech drop astellen, dass och Nout ka sinn. Wann ech op eis Well vu Krankheet kucken, da war dat wuel mat eis elo och esou. Mir hunn an den Dag era gelieft a gemengt, dass esou eng Epidemie eis dach ni kéint erreechen. Mir si béis iwwerrascht ginn vun deem séieren Verbreeden. An och elo nach, no Méint wou mir mat der Krankheet liewen, si nach ëmmer net voll derbäi, fir eis eeschthaft drëm ze beméien a seriéis matzehëllefen, dass mir dës Nout iwwerwonne kréien.

„Wer sie (also d’Weisheet) am frühen Morgen sucht, braucht keine Mühe“, seet eis Liesung haut. Wien zur Zäit opsteet an sech beméit, wien sech mat Zäit un d’Aarbecht vun der Léisung mécht, deen huet Erfolleg. Et geet also schonn drëm, fir mat klorem Verstand net einfach ouni Gedanken an den Dag eran ze liewen, mä fir am Viraus och ze kucken, wat eventuell wichteg ka sinn, fir ee gutt Liewen. De Mënsch soll net nëmmen säi kuerzen aktuellen Amusement am Bléck hunn, net nëmmen ee kuerzfristegen Profit astiechen, mä eben méi wäit denken, u muer denken.

Bäi allem, wat mir maachen, dierf net nëmmen eis momentan Situatioun wichteg sinn. Wa mir beispillsweis d’Diskussiounen ëm eis Natur kucken, dann ass dat jo do och de Fall. Am Moment liewe mir nach zimmlech gutt. Awer eisen aktuelle Liewensstil bewierkt eng enorm Verschlechterung vun der Natur fir d’Zukunft. Genee dat kann ech an d’Evangelium vun haut era liesen. Ech muss och un d’Zukunft denken, un déi Generatiounen, déi no eis kommen. An dat huet eben erëm eppes mat Léift ze dinn. Net nëmmen egoistesch mäin aktuellen Amusement kucken an den Dag genéissen, mä och aus Léift un déi denken, déi duerno nach eppes vun dëser Welt wëllen hunn.

D’Fakten leien virun eis. Mat e bëssi Verstand, mat e bëssi Weisheet kënne mir alles erkennen. Awer mir mussen de Schrëtt maachen. Jidder eenzelen muss erkennen, dass och hien en Deel vun der Léisung vun de Suergen a Problemer ass. Domat sinn ech erëm um Ufank vu menge Gedanken. D’Liesung vun haut ass net nëmmen u Kinneken oder Politiker geriicht. Si ass un eis all geriicht. Mir all wëllen ee Wuert matschwätzen an eiser Gesellschaft. Dofir musse mir och all eis beméien, dass dat och vu Weisheet gepräägt ass, wat mir mat wëllen entscheeden. Loosse mir eis dofir och déi folgend Sätz aus dem Buch vun der Weisheet zu Häerz huelen:

17 Ihr wahrhafter Anfang ist Verlangen nach Bildung; Bemühen um Bildung aber ist Liebe.
18 Liebe aber ist Halten ihrer Gesetze, Beachten der Gesetze sichert Unvergänglichkeit,
19 Unvergänglichkeit aber bringt in Gottes Nähe.
20 So führt das Verlangen nach Weisheit zur Herrschaft hinauf.
21 Ihr Gewalthaber der Völker, wenn ihr Gefallen an Thronen und Zeptern habt,
dann ehrt die Weisheit, damit ihr ewig herrscht! (Weisheit 6, 17-21)

Fürbitten

Gott, eisem allmächtege Papp, deen eis all Hoffnung schenkt, wëlle mir eis Suergen an Uleies uvertrauen. Hien bieden mir em seng Kraaft an Hëllef:

1) Mir bieden fir all Chrëschten am Lëtzebuerger Land, dass mir eis vum hellege Willibrord sengem Beispill leede loossen an esou zu liewegen Zeien vun der gudder Noriicht vu Gott ginn.

2) Mir bieden fir all Mënschen, déi sech an dëser Woch an der Basilika beim Graf vum Willibrord versammelen, dass si do Kraaft fannen, sech ëmmer erëm nei op d’Botschaft vu Gott ze konzentréieren, an iwwert hire wierkleche Sënn nozedenken.

3) Mir bieden fir all Mënschen, déi eng leedend Platz hunn, dass si hir Muecht an hiert Wëssen fir de Virdeel vun deenen ënnerprivilegéierten, ënnerdréckten an aarme Mënschen asetzen an esou fir d’Gerechtegkeet an de Fridden an der Welt suergen.

4) Mir bieden fir all Mënschen op der Welt, dass si een op deen aneren zouginn, sech ouni Virurteeler begéinen, sech géigesäiteg respektéieren an esou eng fruchtbar Zesummenaarbecht an een echte Fortschrëtt fir all Natiounen garantéieren.

5) Mir bieden fir all Verstuerwen aus eiser Gemeinschaft, dass si béi dir, Härgott, éiweg glécklech sinn an do d’Erfëllung vun hirer chrëschtlecher Hoffnung op d’Opersteeung vun den Doudegen fannen.

6) Mir wëlle fir eis selwer, als Membere vun eiser kierchlecher Gemeinschaft, bieden, dass mir et fäerdegbréngen an eiser esou dacks kaler Welt Hoffnung, Léift a Freed ze verbreeden.

Härgott, du wëlls, dass et alle Mënsche gutt geet. Un eis ass et sech dofir anzesetzen. Härgott, schenk eis fir des wichteg Aufgab deng Kraaft. Dorëms biede mir dech duerch Jesus Christus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

II.

Nous avons écouté la Parole; qu’elle descende jusqu’en nos cœurs pendant que nous prions pour la grande famille humaine. Seigneur, exauce notre prière.

  • Des personnes partout dans le monde sont responsables de diriger les autres et de voir au bien des collectivités. Prions afin que ces hommes et ces femmes aient le souci des plus pauvres et des plus vulnérables d’entre nous.
  • Dans les milieux universitaires et les centres de recherche, des hommes et des femmes s’efforcent de mieux comprendre l’univers dans lequel nous nous trouvons. Prions afin que leurs travaux participent à améliorer les conditions de vie de tous les humains.
  • Certaines personnes, pour différentes raisons, vivent une situation économique difficile. Prions afin qu’elles gardent courage et qu’elles trouvent le soutien nécessaire pour contrer leurs difficultés.
  • Ici et ailleurs, des gens militent pour un meilleur partage des richesses et pour la dignité de tous les êtres humains. Prions afin que leur engagement sache inspirer à d’autres personnes le goût de se montrer solidaires et de lutter contre les injustices.
  • Notre communauté peut compter sur l’Esprit Saint dans sa recherche d’un mieux-être et d’un mieux-vivre. Prions afin qu’elle se montre toujours davantage accueillante à l’action bienfaisante du Seigneur.

Père très bon, nos cœurs hésitent parfois à embrasser ton désir d’une grande famille humaine, où chacune et chacun est reconnu, accepté et possède le nécessaire. Accorde-nous de mettre tous nos efforts à la réalisation de ce rêve. Et que ton rêve devienne le nôtre, par Jésus, ton Fils, notre Seigneur. Amen.
(vieliturgique.ca)

Gowegebiet

32. Sonndeg am Joereskrees
Gott eise Papp, huel eis Affergowen un a maach, datt mir mat engem gleewegen Häerz d’Geheimnis vum Leiden vun dengem Jong Jesus Christus feieren. Hien, dee mat dir lieft a regéiert an all Éiwegkeet. Amen.

Sur les offrandes que nous présentons, Seigneur, jette un regard de pardon et de paix; qu’en célébrant la passion de ton Fils, nous entrions de tout coeur dans son mystère. Lui qui règne.

Willibrord
Gudde Gott, huel d’Gowen un, déi mir um Fest vum hellege Willibrord op däin Altor leen. Fir seng onermiddlech Aarbecht an dengem Wéngert hues du him d’Kroun vum éiwege Liewen ginn; looss eis an der Kraaft vun dësem Affer räich Friichte bréngen an eisem Liewen. Dorëms biede mir duerch Jesus Christus, eisen Här. Amen.

Schlussgebiet

32. Sonndeg am Joereskrees
Mir soen dir Merci, gudde Gott, fir déi helleg Gow, an der mir deng Kraaft empfaangen hunn.
Erhal an eis déi Geescht a looss eis ëmmer opriichteg an dengem Déngscht stinn. Dorëms biede mir duerch de Jesus, eisen Brudder an eisen Här. Amen.

Fortifiés par cette nourriture sainte, nous t’adressons, Seigneur, nos actions de graçe et nous implorons ta miséricorde: que l’Esprit Saint fasse persévérer dans la droiture ceux qui ont reçu la force d’en haut. Par Jésus.

Willibrord
Allmächtege Gott, duerch den apostouleschen Äifer vum hellege Willibrord hues du vill Mënschen (eis) an d’Gemeinschaft vun denger Kierch geruff. Hëllef eis, sengem Beispill ze follegen an aus der Kraaft vun dengem Sakrament ze liewen, fir datt mir Christus, eisem Meeschter, entgéintginn an an him dat éiwegt Liewe fannen, hien, dee mat dir lieft a regéiert an all Éiwegkeet. Amen.

Mass vum 6 November
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 15 November

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter
 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement