27. Sonndeg am Joereskrees A - 3./4.10.2020 - Kiermes zu Beaufort an zu Bollendorf-Pont


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! „Gehet nicht auf in den Sorgen dieser Welt, suchet zuerst Gottes Herrschaft. Und alles andere wird euch dazu geschenkt.“ Sou heescht et an engem dach gutt bekannten Lidd. Dës Wierder faassen eigentlech zimmlech gutt zesummen, wat an de bibleschen Texter vun dësem Sonndeg gesot gëtt. Wa mir elo zesummen hei feieren, da biede mir Gott drëm, dass hien eis hëlleft, dass genee dat eis geléngt, an dass mir wierklech aus déifstem Häerz Merci soen fir alles, wat eis geschenkt ass. Aus deem, wat mir geschenkt kréien ergëtt sech awer och eng Verflichtung. Mir sollen hëllefen, dass all Mënsch ëmmer nees dat kritt, wat hie brauch fir ze liewen. Dofir froe mir d’Erbaarmen vu Christus un.

Kyrie

Här Jesus Christus, du hues eis d’Schëpfung uvertraut, mat allem, wat dozou gehéiert.
Här Jesus Christus, du vertraus eis, dass mir selwer Fruucht bréngen a Liewe schenken.
Här Jesus Christus, am Vertrauen op dech wëlle mat matschaffen, dass eis Welt gutt gëtt.

Dagesgebiet

27. Sonndeg am Joreskrees
Gott, eise Papp, du hues dës Welt an eis Äerd erschaffen. Si ass déi gréisste Wonner.
Du hues eis Mënsche räich beschenkt mat hire Gowen. Mir soen dir eise Merci.
Du hues eis awer och Verantwortung ginn fir dës Äerd.
Schenk eis oppen Aen an Hänn, fir däin Optrag ze erfëllen.
Dorëms biede mir dech duerch Dorëms biede mir dech
duerch Christus, eisen Här. Amen.. Amen.

Herr, unser Gott, mit Bitten und Dank in unseren Herzen und auf unseren Lippen haben wir uns hier versammelt. Uns erfüllen so viele Sorgen – aber du sagst uns: Sorgt euch nicht. Hab Dank, dass wir unsere Sorgen vor dich bringen können. Hab Dank, dass wir dir vertrauen können. Hab Dank, dass du für uns sorgst. Hab Dank, dass du uns liebst. Lass uns deine Liebe erfahren in dieser Feier, erfülle uns mit deinem Geist der Liebe. Darum bitten wir dich heute und alle Tage unseres Lebens.

Dans ton amour inépuisable, Dieu éternel et tout-puissant, tu combles ceux qui t’implorent, bien au-delà de leurs mérites et de leurs désirs ; répands sur nous ta miséricorde en délivrant notre conscience de ce qui l’inquiète et en donnant plus que nous n’osons demander. Par Jésus Christ.

Kiermes
Groussen an hellege Gott,
all Joer feiere mir de Weihedag vun eiser Kierch (dësem hellegen Haus).
Lauschter op d’Gebiet vun dengem Vollek.
Hëllef eis, datt mir op dëser Platz
an der richteger Gesënnung deen hellegen Déngscht vollzéien
an de Räichtum vun dengen Gnoden empfänken.
Dorëms biede mir duerch Jesus Christus.

Liesungen: Liesung: Jes 5, 1-7 / Phil 4, 6-9 / Evangelium:Mt 21, 33-44

Lesung aus dem Buch Jesája.
Ich will singen von meinem Freund, das Lied meines Liebsten von seinem Weinberg. Mein Freund hatte einen Weinberg auf einer fruchtbaren Höhe. Er grub ihn um und entfernte die Steine und bepflanzte ihn mit edlen Reben. Er baute in seiner Mitte einen Turm und hieb zudem eine Kelter in ihm aus. Dann hoffte er, dass der Weinberg Trauben brächte, doch er brachte nur faule Beeren. Und nun, Bewohner Jerusalems und Männer von Juda, richtet zwischen mir und meinem Weinberg! Was hätte es für meinen Weinberg noch zu tun gegeben, das ich ihm nicht getan hätte? Warum hoffte ich, dass er Trauben brächte? Und er brachte nur faule Beeren! Jetzt aber will ich euch kundtun, was ich mit meinem Weinberg mache: seine Hecke entfernen, sodass er abgeweidet wird; einreißen seine Mauer, sodass er zertrampelt wird. Zu Ödland will ich ihn machen. Nicht werde er beschnitten, nicht behackt, sodass Dornen und Disteln hochkommen. Und den Wolken gebiete ich, keinen Regen auf ihn fallen zu lassen. Denn der Weinberg des HERRN der Heerscharen ist das Haus Israel und die Männer von Juda sind die Pflanzung seiner Lust. Er hoffte auf Rechtsspruch - doch siehe da: Rechtsbruch, auf Rechtsverleih - doch siehe da: Hilfegeschrei.

Antwortpsalm
Kv Der Weinberg des Herrn ist das Haus Israel.
Einen Weinstock hobst du aus in Ägypten, *
du hast Völker vertrieben und ihn eingepflanzt.
Seine Ranken trieb er bis zum Meer *
und seine Schösslinge bis zum Eufrat! – (Kv)
Warum rissest du seine Mauern ein? *
Alle, die des Weges kommen, plündern ihn.
Der Eber aus dem Wald wühlt ihn um, *
es fressen ihn ab die Tiere des Feldes. – (Kv)
Gott der Heerscharen, kehre doch zurück, /
blicke vom Himmel herab und sieh, *
sorge für diesen Weinstock!
Beschütze, was deine Rechte gepflanzt hat, *
und den Sohn, den du dir stark gemacht! – (Kv)
Wir werden nicht von dir weichen. *
Belebe uns und wir rufen deinen Namen an.
Herr, Gott der Heerscharen, stelle uns wieder her, *
lass dein Angesicht leuchten und wir sind gerettet. – Kv

Lesung aus dem Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Philíppi.
Sorgt euch um nichts, sondern bringt in jeder Lage betend und flehend eure Bitten mit Dank vor Gott! Und der Friede Gottes, der alles Verstehen übersteigt, wird eure Herzen und eure Gedanken in Christus Jesus bewahren. Im Übrigen, Brüder und Schwestern: Was immer wahrhaft, edel, recht, was lauter, liebenswert, ansprechend ist, was Tugend heißt und lobenswert ist, darauf seid bedacht! Und was ihr gelernt und angenommen, gehört und an mir gesehen habt, das tut! Und der Gott des Friedens wird mit euch sein.

Halleluja. Halleluja. (So spricht der Herr:) Ich habe euch erwählt und dazu bestimmt, dass ihr Frucht bringt und dass eure Frucht bleibt. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Matthäus.
Hört noch ein anderes Gleichnis: Es war ein Gutsbesitzer, der legte einen Weinberg an, zog ringsherum einen Zaun, hob eine Kelter aus und baute einen Turm. Dann verpachtete er den Weinberg an Winzer und reiste in ein anderes Land. Als nun die Erntezeit kam, schickte er seine Knechte zu den Winzern, um seine Früchte holen zu lassen. Die Winzer aber packten seine Knechte; den einen prügelten sie, den andern brachten sie um, wieder einen anderen steinigten sie. Darauf schickte er andere Knechte, mehr als das erste Mal; mit ihnen machten sie es genauso. Zuletzt sandte er seinen Sohn zu ihnen; denn er dachte: Vor meinem Sohn werden sie Achtung haben. Als die Winzer den Sohn sahen, sagten sie zueinander: Das ist der Erbe. Auf, wir wollen ihn umbringen, damit wir sein Erbe in Besitz nehmen. Und sie packten ihn, warfen ihn aus dem Weinberg hinaus und brachten ihn um. Wenn nun der Herr des Weinbergs kommt: Was wird er mit jenen Winzern tun? Sie sagten zu ihm: Er wird diese bösen Menschen vernichten und den Weinberg an andere Winzer verpachten, die ihm die Früchte abliefern, wenn es Zeit dafür ist. Und Jesus sagte zu ihnen: Habt ihr nie in der Schrift gelesen: Der Stein, den die Bauleute verworfen haben, er ist zum Eckstein geworden; vom Herrn ist das geschehen und es ist wunderbar in unseren Augen? Darum sage ich euch: Das Reich Gottes wird euch weggenommen und einem Volk gegeben werden, das die Früchte des Reiches Gottes bringt. Und wer auf diesen Stein fällt, wird zerschellen; auf wen der Stein aber fällt, den wird er zermalmen.

Lecture du livre du prophète Isaïe.
Je veux chanter pour mon ami le chant du bien-aimé à sa vigne. Mon ami avait une vigne sur un coteau fertile. Il en retourna la terre, en retira les pierres, pour y mettre un plant de qualité. Au milieu, il bâtit une tour de garde et creusa aussi un pressoir. Il en attendait de beaux raisins, mais elle en donna de mauvais. Et maintenant, habitants de Jérusalem, hommes de Juda, soyez donc juges entre moi et ma vigne! Pouvais-je faire pour ma vigne plus que je n’ai fait? J’attendais de beaux raisins, pourquoi en a-t-elle donné de mauvais? Eh bien, je vais vous apprendre ce que je ferai de ma vigne: enlever sa clôture pour qu’elle soit dévorée par les animaux, ouvrir une brèche dans son mur pour qu’elle soit piétinée. J’en ferai une pente désolée; elle ne sera ni taillée ni sarclée, il y poussera des épines et des ronces; j’interdirai aux nuages d’y faire tomber la pluie. La vigne du Seigneur de l’univers, c’est la maison d’Israël. Le plant qu’il chérissait, ce sont les hommes de Juda. Il en attendait le droit, et voici le crime; il en attendait la justice, et voici les cris.

PSAUME (Ps 79 (80), 9-12, 13-14, 15-16a, 19-20)
R/ La vigne du Seigneur de l’univers, c’est la maison d’Israël. (cf. Is 5, 7a)
La vigne que tu as prise à l’Égypte,
tu la replantes en chassant des nations.
Elle étendait ses sarments jusqu’à la mer,
et ses rejets, jusqu’au Fleuve. R
Pourquoi as-tu percé sa clôture ?
Tous les passants y grappillent en chemin ;
le sanglier des forêts la ravage
et les bêtes des champs la broutent. R
Dieu de l’univers, reviens !
Du haut des cieux, regarde et vois :
visite cette vigne, protège-la,
celle qu’a plantée ta main puissante. R
Jamais plus nous n’irons loin de toi :
fais-nous vivre et invoquer ton nom !
Seigneur, Dieu de l’univers, fais-nous revenir ;
que ton visage s’éclaire, et nous serons sauvés. R

Lecture de la lettre de saint Paul apôtre aux Philippiens.
Frères, ne soyez inquiets de rien, mais, en toute circonstance, priez et suppliez, tout en rendant grâce, pour faire connaître à Dieu vos demandes. Et la paix de Dieu, qui dépasse tout ce qu’on peut concevoir, gardera vos cœurs et vos pensées dans le Christ Jésus. Enfin, mes frères, tout ce qui est vrai et noble, tout ce qui est juste et pur, tout ce qui est digne d’être aimé et honoré, tout ce qui s’appelle vertu et qui mérite des éloges, tout cela, prenez-le en compte. Ce que vous avez appris et reçu, ce que vous avez vu et entendu de moi, mettez-le en pratique. Et le Dieu de la paix sera avec vous.

Alléluia. Alléluia. C’est moi qui vous ai choisis, afin que vous alliez, que vous portiez du fruit, et que votre fruit demeure, dit le Seigneur. Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Matthieu.
En ce temps-là, Jésus disait aux grands prêtres et aux anciens du peuple : « Écoutez cette parabole : Un homme était propriétaire d’un domaine ; il planta une vigne, l’entoura d’une clôture, y creusa un pressoir et bâtit une tour de garde. Puis il loua cette vigne à des vignerons, et partit en voyage. Quand arriva le temps des fruits, il envoya ses serviteurs auprès des vignerons pour se faire remettre le produit de sa vigne. Mais les vignerons se saisirent des serviteurs, frappèrent l’un, tuèrent l’autre, lapidèrent le troisième. De nouveau, le propriétaire envoya d’autres serviteurs plus nombreux que les premiers ; mais on les traita de la même façon. Finalement, il leur envoya son fils, en se disant : ‘Ils respecteront mon fils.’ Mais, voyant le fils, les vignerons se dirent entre eux : ‘Voici l’héritier : venez ! tuons-le, nous aurons son héritage !’ Ils se saisirent de lui, le jetèrent hors de la vigne et le tuèrent. Eh bien ! quand le maître de la vigne viendra, que fera-t-il à ces vignerons ? » On lui répond : « Ces misérables, il les fera périr misérablement. Il louera la vigne à d’autres vignerons, qui lui en remettront le produit en temps voulu. » Jésus leur dit : « N’avez-vous jamais lu dans les Écritures : La pierre qu’ont rejetée les bâtisseurs est devenue la pierre d’angle : c’est là l’œuvre du Seigneur, la merveille devant nos yeux ! Aussi, je vous le dis : Le royaume de Dieu vous sera enlevé pour être donné à une nation qui lui fera produire ses fruits. »

Priedegt (2020)

Léif Matchrëschten! „Sorgt euch um nichts, sondern bringt in jeder Lage betend und flehend eure Bitten mit Dank vor Gott!“ Suergt iech ëm näischt! Wann dat dach esou einfach wier! Mir all hunn ëmmer nees eis grouss a kleng Suergen. Do ass eis Gesondheet, déi net ëmmer sou ass, wéi mir et vläicht wënschen. Do sinn Suergen ëm Mënschen ronderëm eis, déi mir gär hunn. Si si vläicht schwéier krank oder si gestuerwen. Do ass eis aktuell Weltsituatioun mat all hire ville Schietsäiten. An eiser Zäit hätt ee kéinte mengen, dass bäi eis alles an der Rei wier. Mir hunn effektiv iwwert vill Joren op groussem Fouss gelieft, well et materiell gesinn, kaum Grond zur Suerg ginn ass. Dass mir do iwwer wäit Strécken déi Äermst an der Welt vergiess haten, steet eis sécher net gutt zu Gesiicht. Mä elo si mir déi läscht Méint duerch ee klengen a béise Virus nawell och esou wäit komm, dass mir eis Suerge maachen.

„Suergt iech ëm näischt!“, seet de Paulus zu de Leit vun der Stad Philippi. Hie weess awer ganz gutt, dass d’Suergen net einfach esou fort sinn. D’Chrëschten hunn duerch hire Glawen wuel eng Positioun ageholl, an der ebe Villes net als esou uerg ugesi gëtt. An awer liewe si jo an enger konkreter Welt, an enger Stad, déi ëmmer nees och Nout an Angscht ervirbréngt. D’Liewen am Konkreten stellt de Mënsch ëmmer nees viru ganz grouss Erausfuerderungen, déi dann ze meeschtere sinn. De Paulus schwätz vun de Gebieder, déi u Gott sollte geriicht ginn. Hie soll quasi alles zum Gudde wenden. Hie kann dem Mënsch alles ginn. Et kléngt e bëssi no Vertréischten. An awer läit eng Déift an dëse Gedanken. Mir sinn am Allgemengen esou ausgeriicht, dass mir alles nëmmen ganz weltlech a materiell gesinn. Mä geet dat duer fir ee Mënsch, deen denke kann?

Oder vläicht och emol ëmgedréint gefrot: Hu mir net awer Villes, dat eis erfëllt? Mir sinn dacks esou verblennt vun allem, wat mir hunn, dass mir just nach gesinn, wat feelt. Op déi vill gutt Saachen, déi eis geschenkt sinn, kucke mir dacks net. Am éischte Saz vun eiser Liesung steet och „mit Dank“ solle mir eis Gebieder viru Gott bréngen. Um Merci, un der Unerkennung vun deem Villen, wat mir hunn, feelt et heiansdo, wa mir ufänken ze kloen.

Huele mir einfach ee Beispill vun dëser aktueller Zäit. Mir kënnen eis sécher Suerge maachen, wéi et weider geet mat der Covid19-Krankheet. Jo et ass eppes, dat eis zudéifst veronséchert. Mir sinn hei u Grenze gestouss, déi mir eis net esou virgestallt haten. Dobäi, bäi aller Gefor natierlech, hu mir awer grad bäi eis vill Méiglechkeeten fir eis ze schützen. Mir sinn an eise Géigenden ëmmer nach op der Sonnesäit vun der Welt. Wéi ass et a villen aarme Géigenden. Do kënne sech d’Mënschen keng esou dichteg medezinesch Versuergung leeschten. Do sinn déi materiell Ressourcen wéi och Liewensmëttel äusserst beschränkt. Dës Krankheet huet do nach ganz aner a vill méi radikal Auswierkungen. Do si vill Mënschen, déi einfach keng Chance hunn fir sech ze schützen oder fir hir Famillen ze schützen, well si souwisou schonn a ganz prekären Verhältnisser liewen. Dat si Suergen. Mir hei si wäit vun dëser Nout ewech. Mir hunn deemno duerchaus Grond och elo Merci ze soen fir eis perséinlech Situatioun, déi nach ëmmer wesentlech besser ass, wéi a ville Géigenden vun eiser Welt.

Am Saz just virun eiser Liesung vun haut seet de Paulus: „Eure Güte werde allen Menschen bekannt.“ (Phil 4, 5a) Vläicht wier dat jo och grad elo an dëser Krisenzäit eng Opfuerderung un eis all. Wéi gëtt eis Guttheet bekannt? Ma ganz einfach doduerch dass mir gutt handelen un eise Matmënschen. Chrëscht sinn ass net nëmmen ee Bekenntnis, net ee Glawen ouni Afloss op eis konkret Liewen. Trotz Misär a Leed, trotz Nout a Krankheet geet et eis dach zimmlech gutt. Mir hu méi, wéi mir selwer perséinlech brauchen. All Dag kënne mir deelen mat deenen, déi ganz wéineg hunn. Doduerch weise mir eis Guttheet. Doduerch och brénge mir d’Guttheet vu Gott an d’Welt. Wa vill Mënschen net méi un ee gudde Gott kënne gleewen, dann ass dat ganz dacks och doduerch bedéngt, dass si eleng gelooss goufen an hirer Nout. Mir hunn et also schonn an der Hand, fir dës Welt besser ze maachen. Da stellt sech och de Fridden an, vun deem de Paulus schwätzt. Et ass a bleift wouer: Gott kann nëmmen duerch eis mënschlech Hänn an dëser Welt wierken.

„Sorgt euch um nichts“, heescht dofir fir mech net, dass mir eis Aen zou maachen virun de Suergen vun der Welt. Et heescht, dass mir gesinn, wou Nout ass, an dann handelen. Aus Dankbarkeet eraus fir dat, wat mir alles hunn, kënne mir munch Problemer mat Kraaft ugoen an och léisen. Och wa mir net all Leed aus der Welt schafe kënnen, sou ass eisen Asaz dach awer wäertvoll a wichteg a féiert fir vill Mënschen zu engem grousse Fridden. „Und was ihr gelernt und angenommen, gehört und an mir gesehen habt, das tut!“ Amen.

Fürbitten

„Sorgt euch um nichts, sondern bringt in jeder Lage betend und flehend eure Bitten mit Dank vor Gott!“ Sou hu mir et an der Liesung héieren an am Vertrauen komme mir dofir mat eisen Uleies a bieden:

  • Fir all, déi an eiser Zäit versichen de Glawen ze liewen an e weider ze schenken. Härgott, héier eis.
  • Fir all, déi sech verantwortlech fillen, dass eis kierchlech Gemeinschaft gutt Friichten fir d’Mënsche bréngt, a fir all, déi resignéiert hunn. Härgott, héier eis.
  • Fir all, déi versichen hiert Liewen am Vertrauen op Gott unzegoen, a fir all, déi net méi vertraue kënnen. Härgott, héier eis.
  • Fir all, déi eis am Vertrauen op Gott virausgaangen sinn a säi Räich, a fir all ëm deenen hire Glawen just Gott eleng weess. Härgott, héier eis.

„Sorgt euch um nichts, sondern bringt in jeder Lage betend und flehend eure Bitten mit Dank vor Gott!“ Dat hu mir héieren an dofir soe mir Merci, dir Härgott, fir deng Léift a Suerg ëm eis, elo an ëmmer. Amen.

II.

Dieu a planté sa vigne dans notre monde. Dans un esprit d’action de grâce, prions-le ensemble pour ce qu’il en a fait et pour ce qu’il en fera.
Seigneur, entends la prière qui monte de nos cœurs.

  • Pour la vigne qu’est l’Église; prions pour qu’elle soit bien protégée et qu’elle porte beaucoup de fruits.
  • Pour les personnes en poste d’autorité dans tous les domaines de la société; qu’elles ne cessent de gouverner dans la paix et la justice.
  • Pour les responsables de la santé publique et pour les chercheurs qui s’efforcent de concevoir un vaccin afin de contrer la pandémie; prions pour que le Seigneur leur accorde son soutien.
  • Pour la vigne qu’est notre communauté chrétienne; prions pour que la charité et la vérité de l’Évangile du Christ en soient toujours la sève inépuisable.
    Dieu notre Père, toi qui ne cesses de faire grandir ta vigne par la bonté et dans l’amour, écoute nos prières et daigne les exaucer par le Christ, notre Seigneur. Amen.
    vieliturgique.ca
Gowegebiet

27. Sonndeg am Joreskrees
Härgott, eis Welt ass räich u Gowen,
déi mir aus denger Hand geschenkt kréien.
Als bescheidene Merci lee mir Brout a Wäin op den Altor a froen dech.
Huel des Gowen an eis selwer un.
Schenk eis all deng Freed an deng Erléisung.
Dorëms biede mir dech, duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Accepte, Seigneur, le sacrifice que tu nous as donné: dans les mystères que nous célébrons pour te rendre grâce, sanctifie les hommes que tu as sauvés par ton Fils. Lui qui règne.

Kiermes
Här a Gott, huel eis Gowen un,
schenk eis duerch deng Sakramenter Kraaft an Zouversiicht
an erhéier all, déi op denger helleger Plaz zu dir bieden.
Dorëms biede mir, duerch Christus, eisen Här.

Preisgebet für Wort-Gottes-Feier/Impuls für Hochgebet

Gepriesen bist du, Herr, unser Gott,
du hast die Welt erschaffen mit all ihren Kräften und sie uns Menschen anvertraut,
dass wir sie bebauen, behüten und bewahren.
Gepriesen bist du, Herr, unser Gott, Schöpfer der Welt.
Wir danken dir für das Brot,
die Frucht der Erde und der menschlichen Arbeit und Sorge.
Gepriesen bist du, Herr, unser Gott.
Wie das Brot, das wir brechen und teilen,
in den Körnern zerstreut war über die Felder
und nun zu einem geworden ist,
so lass unsere Familien und Gruppen,
unseren Ort und unsere Kirchen
zusammenwachsen zu echter Gemeinschaft.
Gepriesen bist du, Herr, unser Gott.
Wir danken dir vor allem für deinen Sohn, Jesus Christus,
der selbst das Brot des Lebens ist.
Er hat Brot gesegnet, es gebrochen und ausgeteilt
und den leiblichen Hunger vieler gestillt.
Am Abend vor seinem Leiden gab er sich selbst im Zeichen
des Brotes seinen Jüngern zur Speise.
Das Brot, das wir jetzt teilen,
gibt uns Gemeinschaft mit ihm,
dessen Leib für uns am Kreuz gebrochen wurde,
damit wir das Leben in Fülle haben.
Es eint uns mit ihm, der sich austeilte,
um den geistigen Hunger zu stillen,
den Hunger an Geborgenheit und Liebe, nach Sinn und Leben.
Lass uns leben, Herr, unser Gott,
aus seiner Glut und aus seiner Kraft,
dass wir nicht nur an uns selbst denken, sondern an die,
die Hunger haben nach leiblichen und geistlichen Gütern.
Mach uns bereit, anderen zu helfen und geschwisterlich zu teilen.
Lass uns selber zu Brot werden, zur Nahrung für den Nächsten,
der unsere materielle Hilfe, unsere Zeit, unsere Zuwendung,
unseren freundlichen Blick, unser mutmachendes Wort braucht.
So lasst uns, liebe Schwestern und Brüder,
bevor wir das Brot miteinander teilen und es essen,
beten mit den Worten Jesu, der selbst das Brot des Lebens ist.
(Bernhard Hopf u. a., Erinnern – danken – feiern, S. 79ff)

Vater Unser

Gott ass wéi ee gudde Papp zu eis. Mir mierken dat net ëmmer, oder mir wëllen et net mierken. An awer ass hien do. An zu all Moment dierfe mir virun hien trieden a mat him schwätzen an him all eis Uleies virdroen. Sou wëlle mir elo an dem Gebiet vun eisem Här him alles virleeën, wat eis haut um Häerz läit: Vater unser ...

Friddensgebiet

Gott huet grouss Erwaardungen un eis. Mir sollen derfir suergen, dass mir gutt Friichte bréngen. Eng vun deene gréissten Erwaardungen vu Gott un eis ass et, fir Fridden ze schafen. Weise mir duerch ee frëndleche Bléck, ee klengt Laachen, een ermonternd Zouwénken eis Bereetschaft, derfir ze suergen, dass Fridde méiglech gëtt, am Kléngen an am Groussen. De Fridde sief mat iech all.

Besinnung

Wie viel Liebe investierst du in uns?
Mit wie viel Sorge begleitest du uns?
Wie viel Geduld hast du mit uns?
Wie oft vergibst du uns?
Du gibst und wir nehmen,
ohne Frage, ohne Dank,
als hätten wir ein Recht
auf volle Hände.
Gib es nicht auf mit uns,
wende dich nicht von uns ab.
Lass uns wachsen und reifen,
Frucht werden,
deine Hände füllen
am Tag deiner Ernte.
(Eleonore Beck)

Schlussgebiet

27. Sonndeg am Joreskrees
Gott, eisen Här, du hues eis erschaffen an dozou beruff,
fir an denger Fräiheet ze liewen.
Du méchs eis Mutt, op deng Verspriechen ze vertrauen,
fir datt déi Räich ënnert eis wuesse kann.
Dofir soe mir dir Merci haut an all Dag vun eisem Liewen.
Dech luewen an éiere mir duerch déi Jong Jesus Christus,
eise Brudder an eisen Här. Amen.

Gott, wir danken dir, dass du uns gestärkt hast im Sakrament des Wortes und im Sakrament des Tisches - unverbrüchliche Zeichen deiner Liebe. Lass diese Liebe in uns wirksam werden, damit wir sie bezeugen können in der Welt, diese Liebe, die Leben zur Entfaltung bringt für alle Menschen. Dir sei Lob, Ehre und Dank heute und in Ewigkeit.

Accorde-nous, Seigneur notre Dieu, de trouver dans cette communion notre force et notre joie; afin que nous puissions devenir ce que nous avons reçu: le corps du Christ. Luzi qui règne.

Kiermes
Allmächtege Gott,
du hues eis an der Kierch op der Äerd een Oofbild vum himmleschen Jerusalem geschenkt.
Maach eis duerch dës helleg Kommunioun zum Tempel vun denger Gnod
a looss eis dohi kommen, wou deng Härlechkeet trount.
Dorëms biede mir, duerch Christus, eisen Här.

Segen

Der lebendige Gott segne uns.
Er segne unsere Augen, damit wir jeden freundlich ansehen, der uns begegnet.
Er segne unsere Ohren, damit wir den Schrei unserer notleidenden Mitmenschen hören.
Er segne unseren Mund, damit wir Gutes zu andern und über andere sagen.
Er segne unser Herz und erfülle uns mit großer Liebe zu Gott und den Menschen.
Er segne unsere Hände, damit wir dort helfen, wo wir gebraucht werden.
Er segne unsere Füße, damit wir in Jesu Spuren gehen.
So segne uns der liebende Gott, der Vater und der Sohn und der Heilige Geist.
(Sr. Theresita M. Müller SMMP)


Mass vum 27 September
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 11 Oktober

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement