16. Sonndeg am Joereskrees C - 16./17.7.2022


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! Wat ass wichteg an eisem Liewen? Wat ass wichteg an eisem Alldag? Geet et nëmmen drëm, dass mir schaffen, oder ginn et och nach aner Wäerter, déi fir eis zielen? Gëtt et nëmmen dat Materiellt, oder erkenne mir och an eise Matmënschen déi gëttlech Dimensioun?

Kyrie
  • Här, Jesus Christus, du hues d’Begéinung mat de Mënschen gesicht. Här, erbaarm dech.
  • Här, Jesus Christus, du hues dir Zäit geholl fir d’Gespréich, fir dat einfacht Zesummesinn mat de Mënschen. Christus, erbaarm dech.
  • Här, Jesus Christus, du luets eis an, fir dass mir eis elo Zäit huelen ee fir deen aneren a fir dech. Här, erbaarm dech.
Dagesgebiet

Härgott, eise Gott, du hues Glawen, Hoffnung a Léift an eis entfacht. Verdéif dëse Glawen an eis, a looss eis bereetwëlleg dat maachen, wat’s du eis opdréis. Dorëms biede mir duerch Jesus Christus, déi Jong, eisen Här a Gott, dee mat dir an dem Hellege Geescht lieft an all Éiwegkeet. Amen.

Sois favorable à tes fidèles, Seigneur, et multiplie les dons de ta grâce: entretient en eux la foi, l’espérance et la charité, pour qu’ils soient attentifs à garder tes commandements. Par Jésus Christ.

Barmherziger Gott, Gastfreundschaft wird im Orient groß geschrieben, zumal die Umgebung oft unwirtlich oder lebensbedrohlich ist. Wir bitten dich, öffne uns Geist und Herz, damit wir dein Wort hören und verstehen, was du uns mit deiner Gastfreundlichkeit hier vermitteln willst. Darum bitten wir durch Jesus Christus.

Liesungen: Gen 18, 1-10a / Kol 1, 24-28 / Lk 10, 38-42

Lesung aus dem Buch Genesis.
In jenen Tagen erschien der Herr Abraham bei den Eichen von Mamre, während er bei der Hitze des Tages am Eingang des Zeltes saß. Er erhob seine Augen und schaute auf, siehe, da standen drei Männer vor ihm. Als er sie sah, lief er ihnen vom Eingang des Zeltes aus entgegen, warf sich zur Erde nieder und sagte: Mein Herr, wenn ich Gnade in deinen Augen gefunden habe, geh doch nicht an deinem Knecht vorüber! Man wird etwas Wasser holen; dann könnt ihr euch die Füße waschen und euch unter dem Baum ausruhen. Ich will einen Bissen Brot holen, dann könnt ihr euer Herz stärken, danach mögt ihr weiterziehen; denn deshalb seid ihr doch bei eurem Knecht vorbeigekommen. Sie erwiderten: Tu, wie du gesagt hast! Da lief Abraham eiligst ins Zelt zu Sara und rief: Schnell drei Sea feines Mehl! Knete es und backe Brotfladen! Er lief weiter zum Vieh, nahm ein zartes, prächtiges Kalb und übergab es dem Knecht, der es schnell zubereitete. Dann nahm Abraham Butter, Milch und das Kalb, das er hatte zubereiten lassen, und setzte es ihnen vor. Er selbst wartete ihnen unter dem Baum auf, während sie aßen. Sie fragten ihn: Wo ist deine Frau Sara? Dort im Zelt, sagte er. Da sprach er: In einem Jahr komme ich wieder zu dir. Siehe, dann wird deine Frau Sara einen Sohn haben.

R Herr, wer darf Gast sein in deinem Zelt, wer darf weilen auf deinem heiligen Berg? - R
Der makellos lebt und das Rechte tut;
der von Herzen die Wahrheit sagt
und mit seiner Zunge nicht verleumdet;
der seinem Freund nichts Böses antut
und seinen Nächsten nicht schmäht; - (R)
der den Verworfenen verachtet,
doch alle, die den Herrn fürchten, in Ehren hält;
der sein Versprechen nicht ändert,
das er seinem Nächsten geschworen hat; - (R)
der sein Geld nicht auf Wucher ausleiht,
und nicht zum Nachteil des Schuldlosen Bestechung annimmt.
Wer sich danach richtet, der wird niemals wanken. – R

Lesung aus dem Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Kolossä.
Schwestern und Brüder! Ich freue mich in den Leiden, die ich für euch ertrage. Ich ergänze in meinem irdischen Leben, was an den Bedrängnissen Christi noch fehlt an seinem Leib, der die Kirche ist. Ihr Diener bin ich geworden gemäß dem Heilsplan Gottes, um an euch das Wort Gottes zu erfüllen. Er ist jenes Geheimnis, das seit ewigen Zeiten und Generationen verborgen war - jetzt aber seinen Heiligen offenbart wurde. Ihnen wollte Gott kundtun, was der Reichtum der Herrlichkeit dieses Geheimnisses unter den Völkern ist: Christus ist unter euch, die Hoffnung auf Herrlichkeit. hn verkünden wir; wir ermahnen jeden Menschen und belehren jeden Menschen in aller Weisheit, damit wir jeden Menschen vollkommen darstellen in Christus.

Halleluja. Halleluja. Selig, die das Wort mit aufrichtigem Herzen hören und Frucht bringen in Geduld. Halleluja.

+ Aus dem heiligen Evangelium nach Lukas.
In jener Zeit kam Jesus in ein Dorf, und eine Frau namens Marta nahm ihn freundlich auf. Sie hatte eine Schwester, die Maria hieß. Maria setzte sich dem Herrn zu Füßen und hörte seinen Worten zu. Marta aber war ganz davon in Anspruch genommen, für ihn zu sorgen. Sie kam zu ihm und sagte: Herr, kümmert es dich nicht, dass meine Schwester die ganze Arbeit mir allein überlässt? Sag ihr doch, sie soll mir helfen! Der Herr antwortete: Marta, Marta, du machst dir viele Sorgen und Mühen. Aber nur eines ist notwendig. Maria hat das Bessere gewählt, das soll ihr nicht genommen werden.

Lecture du livre de la Genèse.
En ces jours-là, aux chênes de Mambré, le Seigneur apparut à Abraham, qui était assis à l’entrée de la tente. C’était l’heure la plus chaude du jour. Abraham leva les yeux, et il vit trois hommes qui se tenaient debout près de lui. Dès qu’il les vit, il courut à leur rencontre depuis l’entrée de la tente et se prosterna jusqu’à terre. Il dit : « Mon seigneur, si j’ai pu trouver grâce à tes yeux, ne passe pas sans t’arrêter près de ton serviteur. Permettez que l’on vous apporte un peu d’eau, vous vous laverez les pieds, et vous vous étendrez sous cet arbre. Je vais chercher de quoi manger, et vous reprendrez des forces avant d’aller plus loin, puisque vous êtes passés près de votre serviteur ! » Ils répondirent : « Fais comme tu l’as dit. » Abraham se hâta d’aller trouver Sara dans sa tente, et il dit : « Prends vite trois grandes mesures de fleur de farine, pétris la pâte et fais des galettes. » Puis Abraham courut au troupeau, il prit un veau gras et tendre, et le donna à un serviteur, qui se hâta de le préparer. Il prit du fromage blanc, du lait, le veau que l’on avait apprêté, et les déposa devant eux ; il se tenait debout près d’eux, sous l’arbre, pendant qu’ils mangeaient. Ils lui demandèrent : « Où est Sara, ta femme ? » Il répondit : « Elle est à l’intérieur de la tente. » Le voyageur reprit : « Je reviendrai chez toi au temps fixé pour la naissance, et à ce moment-là, Sara, ta femme, aura un fils. »

R/. Seigneur, qui séjournera sous ta tente?
Celui qui se conduit parfaitement,
qui agit avec justice
et dit la vérité selon son cœur.
Il met un frein à sa langue. R
Il ne fait pas de tort à son frère
et n’outrage pas son prochain.
À ses yeux, le réprouvé est méprisable
mais il honore les fidèles du Seigneur. R
Il ne reprend pas sa parole.
Il prête son argent sans intérêt,
n’accepte rien qui nuise à l’innocent.
Qui fait ainsi demeure inébranlable. R

Lecture de la lettre de saint Paul Apôtre aux Colossiens.
Frères, maintenant je trouve la joie dans les souffrances que je supporte pour vous ; ce qui reste à souffrir des épreuves du Christ dans ma propre chair, je l’accomplis pour son corps qui est l’Église. De cette Église, je suis devenu ministre, et la mission que Dieu m’a confiée, c’est de mener à bien pour vous l’annonce de sa parole, le mystère qui était caché depuis toujours à toutes les générations, mais qui maintenant a été manifesté à ceux qu’il a sanctifiés. Car Dieu a bien voulu leur faire connaître en quoi consiste la gloire sans prix de ce mystère parmi toutes les nations : le Christ est parmi vous, lui, l’espérance de la gloire ! Ce Christ, nous l’annonçons : nous avertissons tout homme, nous instruisons chacun en toute sagesse, afin de l’amener à sa perfection dans le Christ.

Alléluia. Alléluia. Heureux ceux qui ont entendu la Parole dans un cœur bon et généreux, qui la retiennent et portent du fruit par leur persévérance. Alléluia.

Évangile de Jésus-Christ selon saint Luc.
En ce temps-là, Jésus entra dans un village. Une femme nommée Marthe le reçut. Elle avait une sœur appelée Marie qui, s’étant assise aux pieds du Seigneur, écoutait sa parole. Quant à Marthe, elle était accaparée par les multiples occupations du service. Elle intervint et dit : « Seigneur, cela ne te fait rien que ma sœur m’ait laissé faire seule le service ? Dis-lui donc de m’aider. » Le Seigneur lui répondit : « Marthe, Marthe, tu te donnes du souci et tu t’agites pour bien des choses. Une seule est nécessaire. Marie a choisi la meilleure part, elle ne lui sera pas enlevée. »

Priedegt

Léif Matchrëschten! „Aber nur eines ist notwendig.“ Eist Evangelium vun haut weist eis zwee Mënschen, zwou Schwësteren. D’Marta ass ganz dervunner agespaant, fir am Haushalt ze schaffen, fir alles op d’Réi ze kréien an d’Gäscht ze bedéngen. D’Maria dogéint mécht näischt, jiddefalls op deen éischte Bléck. Si sëtzt beim Jesus a lauschtert op säi Wuert, wéi et eis erzielt gëtt. Ganz dacks an der Geschicht ass dës Erzielung esou ausgeluecht ginn, dass sech dat aktiivt Liewen an der Welt, also dat konkret Schaffen op der enger Säit, an d’Liewen an engem kontemplativen Uerden, an engem Klouschter géint iwwer stoungen. Wat ass besser? Wat ass méi wichteg? Dacks gouf dës Erzielung esou gedréint, dass d’Maria, stellvertriedend fir dat geweite Liewen an engem Klouschter, eben soll de Virrang hunn iwwert eist normaalt an alldeeglecht Liewen an der Welt. An da kucke mir jo och nach aus der Perspektiv vun deenen, déi all Dag schaffen mat hiren Hänn. Mir sinn da vläicht ee wéineg opbruecht, wa mir héieren, dass déi Schwëster, déi just gelauschtert huet, lo och nach dee besseren Deel gewielt huet. Awer kann een dat esou hei erausliesen?

Den Evangelist Lukas féiert hei seng Iwwerleeungen aus dem Gläichnis vum baarmhäerzege Samariter weider. Hien thematiséiert eent vu villen Hindernissen, nämlech d’Suergen, déi dem Mënsch d’Lauschteren op d’Wuert vu Gott onméiglech maachen. Wat hënnert eis an der Welt haut drun, fir d’Wuert vu Gott ze lauschteren an et opzehuelen? Mir sinn ëmmer an ëmmer mat iergendeppes beschäftegt. Mir sinn ëmmer an ëmmer drun an eiser Aarbecht, an eise Verflichtungen, an eisen Hobbyen, sou dass mir kaum Zäit fannen, fir eis iergendwéi ze besënnen an nozedenken. Dacks genuch funktionéieren mir just nach als Mënschen op eiser Aarbecht oder bäi eiser Fräizäitgestaltung. Awer mir liewen net méi. Mir maachen einfach - an dat eben dacks ouni grouss nozedenken. Wat ass eis Motivatioun vum Handelen?

D’Marta steet och haut fir all déi vill Mënschen, déi sech vun hiren Suergen a Méien beherrsche loossen. Eis Aufgaben dreiwen eis duerch d’Liewen. Mir sinn ëmmer nees gehetzt a gestresst vun all deem, wat mir ze erleedegen hunn. Mir sinn, obwuel mir stänneg dru sinn, äusserst passiv. Mir loossen eis dreiwen. Mir loossen eis eist Liewen liewen. Mir bestëmmen villfach guer net méi selwer iwwert eist Liewen. Ass et net just dat, wat hei am Evangelium zum Virschäin kënnt?

D’Marta geet op an hirer Aarbecht. Awer si lieft net méi sech selwer. Dat ass ee Gefill, wat mir als Mënschen vun eiser Zäit ëmmer méi spieren a fillen. An dat ass eben net gutt. D’Maria steet hei an der Erzielung fir dee Mënsch, deen eegeverantwortlech entscheet, deen lauschtert, deen nodenkt an dann sech un säi Wierk setzt. Am Evangelium vun haut geet et ëm d’Nofolleg vu Jesus Christus. Dës Nofolleg brauch ee radikalen Entschloss, ee radikalen Schrëtt am Liewen vum Mënsch. Dat eent, wat noutwendeg ass, ass d’Lauschteren op Jesus Christus an dann aus dësem Lauschteren eraus säi Liewen gestalten, selbstbestëmmt a kloer. Déi gutt Friichten vun der Gaaschtfrëndschaft an der Nächsteléift mussen aus dësem Lauschteren eraus kommen.

Aus dem Wuert vu Gott eraus solle mir als Mënschen handelen. Eigentlech hu mir an eise Schwësterkongregatiounen, déi sech bäi eis engagéiert hunn an der Suerg ëm déi krank an eeler Mënschen genee dat. Wéi sech zum Beispill eis Zithaschwesteren als Uerden gegrënnt hunn, hunn si aus hirem Lauschteren op d’Botschaft vu Jesus Christus eraus dee Wee ageschloen, deen dëst Lauschteren op d’Wuert vu Christus verbënnt mat dem Déngscht um Nächsten, mat dem Déngscht um Mënsch an der Nout. (Mir steet dëst Beispill eben besonnesch virun Aen, well zu Consdorf d’Altersheim eng Grënnung vun den Zithaschwësteren ass.)

An der leschter Zäit gëtt ëmmer nees Kritik geüübt un der Kierch, un de Chrëschten, wat si dann alles esou u Schlechtem gemaach hätten, dass si sech iwwerall agemëscht hätten asw. Dës Woch hu mir den 11. Juli an der Kierch d’Fest vum hellegen Benedikt gefeiert, dem Begrënner vum Benediktineruerden. Wa mir op Iechternach kucken, op déi al Abtei, da gëtt eis séier däitlech, wa mir net grad total verblent sinn, dass eben dësen Uerden vill geleescht huet iwwert all déi Joerhonnerten ewech fir d’Kultur an d’Bildung. Déi éischt Schoulen goufen vu Leit an engem Uerden gegrënnt. Zu Iechternach gouf geléiert liesen a schreiwen, laang éiere iergend een „Humanist“ opgetrueden ass fir d’Mënschheet vum Joch vun der Relioun ze befreien. Genausou ass et mat eise Schwësterkongregatiounen. Si hu Klinicken opgebaut laang éier esou dichteg Leit opgetrueden sinn, déi haut alles wëlle besser maachen. Deemools ass kee vun deenen an hire Virgänger op d’Iddie komm, fir esou aus hirer Iwwerzeegung eraus sech anzesetzen fir aner Mënschen. Aus dem Lauschteren op d’Wuert vu Gott eraus awer hunn dës Leit deemools dat gemaach. Dass vläicht am Laf vun der Zäit net ëmmer alles riicht gelaf ass an dass et munch Feelverhalen gouf, ass sécher. Awer si hu wéinstens versicht eppes ze maachen an si hunn och eppes opweises, wat all déi Kritiker vun haut an am Laf vun der Geschicht grad net kënnen vun sech behaapten.

Haut natierlech sinn all dës Saachen an d’Hänn vun Profien gaangen. Mir organiséieren eis Schoulen, eis Klinicken, eis Altersheimer héich professionell. Awer, an dat gëtt mir ze denken, villfach geet et eis do wéi der Marta am Evangelium. Mir maachen gutt a seriéis Aarbecht. Si ass wéi gesot professionell. Awer dacks feelt dann do eppes. Dat ass genee dat, wat de Jesus hei seet. Dës Aarbecht, dësen Asaz muss aus dem Lauschteren op déi wesentlech Botschaft kommen. Ech muss handelen aus Léift, aus Nächsteléift an net eenzeg an eleng fir Geld ze verdéngen. Ech muss vu mengem Häerz hir handelen a mech asetzen. Dëst Häerz, also eis Léift muss geformt ginn. Genee dat wëll d’Lauschteren op d’Wuert vum Jesus bewierken. Mäin Handelen a Schaffen muss eng Réckbindung hunn, déi deem Ganzen ee Fong an ee Sënn gëtt, deen de Matmënsch am Bléck huet. Amen.

Fürbitten

Triede mir virun eisen Här leeë mir him eis Uleies vir:

  • Här, schenk deenen, déi ëmmer an der Hetz an am Stress sinn, Rou a Geloossenheet. Christus, héier eis.
  • Hëllef alle Mënschen, dass si dech an hire Matmënschen fannen a stäerk den Zesummenhalt ënnert enaner. Christus, héier eis.
  • Gëff deenen, déi sech an der Gesellschaft engagéieren, däi Geescht an eng grouss Léift zu hire Matmënschen. Christus, héier eis.
  • Kuck op eis selwer. Maach eis roueg virun dir a looss eis weider mat dir verbonne sinn. Christus, héier eis.
  • Féier all eis Verstuerwen an d’Gemeinschaft mat dir. Christus, héier eis.

Här, Jesus Christus, bäi dir fanne mir Rou a mir wëssen, dass eis Gebieder bäi dir gutt opgehuewe sinn. Dech luewe mir elo an ëmmer. Amen.

II.

En toute sérénité, confiants en la bonté infaillible de Dieu le Père, présentons-lui les besoins de notre monde et de notre temps.
Dieu de la vie, nous te prions.
– Afin qu’il accorde son soutien aux hommes et aux femmes d’État, aux chefs de gouvernement et à toutes les personnes qui occupent des postes clés dans la société, prions le Seigneur.
– Afin qu’il fasse grandir la joie dans le cœur des personnes qui se consacrent au service de l’Église, prions le Seigneur.
– Afin qu’il accompagne les familles qui sont présentement en vacances, prions le Seigneur.
– Afin qu’il inspire l’hospitalité aux personnes qui hébergent des vacanciers, dans leurs foyers ou dans des établissements hôteliers, prions le Seigneur.
– Afin qu’il guide par sa parole les chrétiens et les chrétiennes qui luttent au nom de la justice et de la paix, particulièrement en zone de conflits, prions le Seigneur.
Béni sois-tu, Seigneur, et accueille favorablement nos prières. Que toujours nous sachions nous ouvrir à ta présence et à celle de nos frères et sœurs. Par Jésus, ton Fils, notre Seigneur, qui vit avec toi et l’Esprit, maintenant et pour les siècles des siècles. Amen.
(http://www.vieliturgique.ca)

Gowegebiet

Här, du hues déi vill Affer, déi dir jeemools vu Mënschen duerbruecht ginn, an deem engen Affer vum Neie Bond ofgeschloss. Huel dës Gowen vun denge Gleewegen un a maach si helleg, esou wéi’s du deemools d’Affer vum Abel ugeholl hues; a wat jidder eenzelen zu denger Éier duerbréngt, dat soll allen zum Heel dengen. Dorëms biede mir duerch Jesus Christus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Dans l’unique et parfait sacrifice de la croix, tu as porté à leur achèvement, Seigneur, les sacrifices de l’ancienne loi; reçois cette offrande des mains de tes fidèles et daigne la sanctifier comme tu as béni les présents d’Abel: que les dons offerts par chacun pour te glorifier servent au salut de tous. Par Jésus.

Guter Gott, wie Abraham die drei Fremden bewirtet hat, so hast auch du uns geladen, deine Gäste zu sein. Brot und Wein sind nun bereitet und wir bitten dich: Lass uns aus diesen Gaben die Kraft und den Mut erwachsen, deine Liebe bedingungslos zu leben. Darum bitten wir durch Christus, unseren Herrn.

Hochgebet - „Sehnsucht“


Präfation
Gott, hab Dank, für die Geschichten der Heiligen Schrift,
in denen wir uns verlieren und finden können;
durch die wir erinnert werden, dass für unser Leben bedeutsam sind:
die Schönheit und der Glanz, die Sehnsucht und das Wagnis.
Hab Dank für alle verheißungsvollen Geschichten und Bilder,
deren Licht uns das Leben bestehen lässt.
Danke für die heiligen Frauen und Männer, die uns von der Aussicht erzählen,
dass Worte in den stummen Mund und Tänze in die lahmen Füße gelegt werden,
dass die Menschen Häuser bauen und auch darin wohnen.
Danke für Jesus von Nazaret, der seine Hoffnung gelebt, durchgetragen und geteilt hat.
So vieles und viele lassen uns loben und singen.

Sanctus

Hab Dank für Jesus, ihn, unseren Bruder, den wahren Menschen,
der mit uns lebt und die Sehnsucht nach Gehalt und Gelingen in uns wach hält.

Hab Dank für den Tisch, der uns sammelt,
für das Brot, das uns nährt, für den Wein, der uns freut.

Wohl und Weh, Segen und Sorge wohnen ihnen inne.

Deine Lebenskraft beseele die Dinge und Geschöpfe –
wie am Anfang, wie am Ende –
und bewirke Verbundenheit und Verbindlichkeit.

Darum bitten wir dich: Sende deinen Geist über Brot und Wein,
damit Jesus Christus + mit Leib und Blut in unserer Mitte gegenwärtig wird.

Denn am Abend vor seinem Leiden nahm er beim Mahl das Brot
und sagte dir Dank, brach das Brot, reichte es seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Ebenso nahm er den Kelch mit Wein, dankte wiederum,
reichte den Kelch seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH DES NEUEN UND EWIGEN BUNDES,
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens:

Unsere Erinnerung geht zu Jesus, zu seiner Gestalt voller Menschlichkeit,
zu seinem Wort voller Trost, zu seinem Weg aus Unbestechlichkeit,
zu seinem Ende aus Schmerz und seinem Anfang aus Licht.

Und doch steht noch etwas aus:
Möge sich die Schönheit auf jedes Leben legen und mit den Privilegien Schluss sein.
Mögen die einen nicht auf ewig oben und die andern nicht für alle Zeit unten sein.
Mögen wieder Bilder in uns lebendig werden, wie es denn sein könnte, das Leben.

Mögen die Soldaten dieser Welt innehalten, wir selber die Spiele beenden,
die uns die Welt bedeuten.
Mögen wir mit Papst Franziskus, unserem Bischof N.
und der Gemeinschaft der Bischöfe das Wort und die Geste finden, die uns begegnen lassen.

Gott, wir glauben, dass noch etwas aussteht, wir halten Ausschau nach deiner Zeit
in Gemeinschaft mit Maria und Josef, den Aposteln und Blutzeugen,
wir sehnen sie und schaffen sie herbei, bis sie aufstrahlt
durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.
aus der Schweiz; Quelle unbekannt

Vaterunser

Gott luet eis an, fir op hien ze vertrauen an eis dann och esou un hien ze riichten mat eisem Gebiet. Loosse mir dofir esou bieden, wéi eisen Här Jesus eist et geléiert huet: Vater unser im Himmel, …

Friddensgebiet

Fridden entsteet do, wou mir opriichteg an éierlech ëm ee gutt Handelen beméit sinn. Ganz déiwe Fridden gëtt et, wa mir da Gott ëm säi Fridden froen. Här Jesus Christus kuck net op eist Versoen, mä op eist Beméien fir gutt ze sinn a schenk eis all däi Fridden. De Fridden sief mat iech all.

Schlussgebiet

Här Jesus Christus, eemol méi hues du ons erëm opgeriicht an duerch däi Wuert Courage gemaach. Bleif duerfir bäi ons mat dengem Geescht, datt mir am Leed an an de Suergen vum Alldag nimools vergiessen ons un dir ze orientéieren, deens du liefs an Här bass an all Éiwegkeet. Amen.

Dieu trés bon, reste auprès de ton peuple, car sans toi notre vie tombe en ruine; fais passer à une vie nouvelle ceux que tu as initiés aux sacrements de ton Royaume. Par Jésus.

Guter Gott, du sendest uns, wie du deine Jünger ausgesandt hast, deine Botschaft zu verkünden und zu leben. Begleite uns auf unserem Weg und lass uns immer wieder zu dir zurückkehren bis wir bei dir bleiben dürfen im Reich deines Vaters in alle Ewigkeit. Amen.


Mass vum 10. Juli
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 24. Juli

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement