4. Adventssonndeg C - 18./19.12.2021


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! D’Deeg vum Advent weisen eis ëmmer méi däitlech, dass Gott ee Plang huet fir eis Welt. An der Däischter vun der Gott-Vergiessenheet vun de Mënschen liicht um Horizont de Messias op. Hie versprécht dem Vollek Israel an och eis eng nei a frou Zukunft. Awer Gott brauch Mënschen, déi dëse Wee preparéieren, sou dass hie kann antrieden an eis Welt. Ee vun dëse Mënschen ass d’Maria. Eréischt hiert Jo-Wuert zu dem Plang vu Gott an hiert Vertrauen a seng Botschaft loossen Gott am Jesus an eis Welt kommen. Der Maria hiert Jo-Wuert huet esou gesinn alles verännert.

Kyrie

Här, Jesus Christus, du bass d’Erfëllung vum Plang vu Gott. Du bass den Hiert vu sengem Vollek. Kyrie eleison.
Du bass de Kinnek vum Fridden, dee vun de Propheten viraus gesot ginn ass. Christe eleison.
Du schenks eis duerch dem Härgott seng Kraaft nei Perspektiven fir eis Welt. Kyrie eleison.

Dagesgebiet

Allmächtege Gott, lee deng Gnod an eis Häerzer eran.
Duerch d’Botschaft vum Engel hu mir erkannt, datt Christus déi Jong Mënsch ginn ass.
Féier eis duerch säi Leiden um Kräiz zur Herrlechkeet vun der Opersteeung.
Dorëms biede mir duerch de Jesus, déi Jong, eisen Här, hien,
dee mat dir an dem Hellege Geescht lieft a regéiert an all Éiwegkeet. Amen.

Que ta grâce, Seigneur notre Dieu, se répande en nos cœurs : par le message de l’ange, tu nous as fait connaître l’incarnation de ton Fils bien-aimé, conduis-nous par sa passion et par sa croix jusqu’à la gloire de la résurrection. Lui qui règne.

Gott, du Geheimnis des Lebens, aus dem Dunkel der Geschichte leuchtet uns dein Licht auf. Jahrhundertealte Träume finden Erfüllung bei dir. Halte in uns wach die Sehnsucht nach dir und deinem Kommen. Mach uns bereit, wie Maria, unser Herz für deine Ankunft zu öffnen. Darum bitten wir durch Jesus Christus, der mit dir und dem Heiligen Geist lebt und wirkt in Ewigkeit. Amen.

Liesungen: Mi 5, 1-4a / Hebr 10, 5-10 / Lk 1, 39-45

Lesung aus dem Buch Micha.
So spricht der Herr: Du, Betlehem-Efrata, bist zwar klein unter den Sippen Judas, aus dir wird mir einer hervorgehen, der über Israel herrschen soll. Seine Ursprünge liegen in ferner Vorzeit, in längst vergangenen Tagen. Darum gibt er sie preis, bis zu der Zeit, da die Gebärende geboren hat. Dann wird der Rest seiner Brüder zurückkehren zu den Söhnen Israels. Er wird auftreten und ihr Hirt sein in der Kraft des HERRN, in der Hoheit des Namens des HERRN, seines Gottes. Sie werden in Sicherheit wohnen; denn nun wird er groß sein bis an die Grenzen der Erde. Und er wird der Friede sein.

Kv Stelle uns wieder her, o Gott! Lass dein Angesicht leuchten und wir sind gerettet. – Kv
Du Hirte Israels, höre! *
Der du auf den Kérubim thronst, erscheine!
Wecke deine gewaltige Kraft *
und komm zu unserer Rettung! – (Kv)
Gott der Heerscharen, kehre doch zurück, /
blicke vom Himmel herab und sieh, *
sorge für diesen Weinstock!
Beschütze, was deine Rechte gepflanzt hat, *
und den Sohn, den du dir stark gemacht! – (Kv)
Deine Hand sei über dem Mann zu deiner Rechten, *
über dem Menschensohn, den du dir stark gemacht.
Wir werden nicht von dir weichen. *
Belebe uns und wir rufen deinen Namen an. – Kv

Lesung aus dem Hebräerbrief.
Schwestern und Brüder! Bei seinem Eintritt in die Welt: Schlacht- und Speiseopfer hast du nicht gefordert, doch einen Leib hast du mir bereitet; an Brand- und Sündopfern hast du kein Gefallen. Da sagte ich: Siehe, ich komme - so steht es über mich in der Schriftrolle -, um deinen Willen, Gott, zu tun. Zunächst sagt er: Schlacht- und Speiseopfer, Brand- und Sündopfer forderst du nicht, du hast daran kein Gefallen, obgleich sie doch nach dem Gesetz dargebracht werden; dann aber hat er gesagt: Siehe, ich komme, um deinen Willen zu tun. Er hebt das Erste auf, um das Zweite in Kraft zu setzen. Aufgrund dieses Willens sind wir durch die Hingabe des Leibes Jesu Christi geheiligt - ein für alle Mal.

Halleluja. Halleluja. Maria sagte: Siehe, ich bin die Magd des Herrn; mir geschehe nach deinem Wort. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Lukas.
In jenen Tagen machte sich Maria auf den Weg und eilte in eine Stadt im Bergland von Judäa. Sie ging in das Haus des Zacharias und begrüßte Elisabet. Und es geschah, als Elisabet den Gruß Marias hörte, hüpfte das Kind in ihrem Leib. Da wurde Elisabet vom Heiligen Geist erfüllt und rief mit lauter Stimme: Gesegnet bist du unter den Frauen und gesegnet ist die Frucht deines Leibes. Wer bin ich, dass die Mutter meines Herrn zu mir kommt? Denn siehe, in dem Augenblick, als ich deinen Gruß hörte, hüpfte das Kind vor Freude in meinem Leib. Und selig, die geglaubt hat, dass sich erfüllt, was der Herr ihr sagen ließ.

Lecture du livre de Michée.
Ainsi parle le Seigneur: Toi, Bethléem Éphrata, le plus petit des clans de Juda, c’est de toi que sortira pour moi celui qui doit gouverner Israël. Ses origines remontent aux temps anciens, aux jours d’autrefois. Mais Dieu livrera son peuple jusqu’au jour où enfantera... celle qui doit enfanter, et ceux de ses frères qui resteront rejoindront les fils d’Israël. Il se dressera et il sera leur berger par la puissance du Seigneur, par la majesté du nom du Seigneur, son Dieu. Ils habiteront en sécurité, car désormais il sera grand jusqu’aux lointains de la terre, et lui-même, il sera la paix !

R/ Dieu, fais-nous revenir ; que ton visage s’éclaire, et nous serons sauvés !
Berger d’Israël, écoute,
resplendis au-dessus des Kéroubim !
Réveille ta vaillance
et viens nous sauver. R
Dieu de l’univers, reviens !
Du haut des cieux, regarde et vois :
visite cette vigne, protège-la,
celle qu’a plantée ta main puissante. R
Que ta main soutienne ton protégé,
le fils de l’homme qui te doit sa force.
Jamais plus nous n’irons loin de toi :
fais-nous vivre et invoquer ton nom ! R

Lecture de la lettre aux Hébreux.
Frères, en entrant dans le monde, le Christ dit : Tu n’as voulu ni sacrifice ni offrande, mais tu m’as formé un corps. Tu n’as pas agréé les holocaustes ni les sacrifices pour le péché ; alors, j’ai dit : Me voici, je suis venu, mon Dieu, pour faire ta volonté, ainsi qu’il est écrit de moi dans le Livre. Le Christ commence donc par dire : Tu n’as pas voulu ni agréé les sacrifices et les offrandes, les holocaustes et les sacrifices pour le péché, ceux que la Loi prescrit d’offrir. Puis il déclare : Me voici, je suis venu pour faire ta volonté. Ainsi, il supprime le premier état de choses pour établir le second. Et c’est grâce à cette volonté que nous sommes sanctifiés, par l’offrande que Jésus Christ a faite de son corps, une fois pour toutes.

Alléluia. Alléluia. Voici la servante du Seigneur: que tout m’advienne selon ta parole. Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Luc.
En ces jours-là, Marie se mit en route et se rendit avec empressement vers la région montagneuse, dans une ville de Judée. Elle entra dans la maison de Zacharie et salua Élisabeth. Or, quand Élisabeth entendit la salutation de Marie, l’enfant tressaillit en elle. Alors, Élisabeth fut remplie d’Esprit Saint, et s’écria d’une voix forte : « Tu es bénie entre toutes les femmes, et le fruit de tes entrailles est béni. D’où m’est-il donné que la mère de mon Seigneur vienne jusqu’à moi ? Car, lorsque tes paroles de salutation sont parvenues à mes oreilles, l’enfant a tressailli d’allégresse en moi. Heureuse celle qui a cru à l’accomplissement des paroles qui lui furent dites de la part du Seigneur. »

Priedegt

Léif Matchrëschten! Sonndeg fir Sonndeg ginn eis vun der Liturgie 3 Texter aus der Bibel presentéiert, déi mir da sollte meditéieren. Munch Texter sinn allerdéngs äusserst schwiereg an dacks ass duerch eis laang kierchlech Traditioun och eis ee klore Bléck op dat, wat des Texter ursprénglech wollte soen, verstallt. Haut hu mir de Prophet Micha héieren. Seng Ausso gëtt traditionell als eng Ukënnegung vun der Gebuert vum Jesus interpretéiert. Allerdéngs huet deemools, wéi deen Text geschriwwe gouf wuel kaum een un de Jesus geduecht. Wourëm geet et deemno?

D’Vollek Israel ass a ganz grousser Nout. D’Mënschen si ënnerdréckt an och hier Herrscher gi blaméiert. Am Saz virun eiser Liesung gëtt dat däitlech: „Jetzt ritze dich wund, Tochter der Trauer! Einen Belagerungswall hat man gegen uns errichtet; sie schlagen mit dem Stock ins Gesicht dem Richter Israels.“ (Micha 4,14) Vun der Ënnerdréckung vun Israel gëtt dacks am AT geschwat. D’Nout, déi do erfuere gëtt, ass grouss. Mä et ass awer och vun der eegener Schold riets. Israel huet selwer villes ‚verbockt’, wann een dat esou dierf soen. Dat eigentlecht Thema vun eiser Liesung vun haut ass dofir och d’Erneierung vun Israel duerch d’Herrschaft vu sengem Kinnek um Enn vun der Zäit.

Domat kucken ech elo op eis als Gemeinschaft. D’Kierch gëtt als dat neit Vollek vu Gott bezeechent. Mir als kierchlech Gemeinschaft hu gewëssermoossen d’Nofolleg vun Israel ugetrueden. Ech wëll dëst net als iergend eng Iddie verstane hunn, dass domat d’Juddentum ofgeléist oder iwwerflësseg wier. Neen, ech wëll nëmme just dat Bild, wat hei gebraucht gëtt, kucken. Als neit Vollek vu Gott hu mir warscheinlech eng änlech Geschicht duerchzemaachen, wéi dat alt Vollek vu Gott. Munchmol kënnt een sech als Chrëscht haut och vir wéi an engem Exil. Aus der Gesellschaft gëtt dëst neit Vollek vu Gott ëmmer méi eraus gedrängt. Aner Leit iwwerhuelen d’Soen. Esouguer a Beräicher, déi vun engagéierte Chrëschten opgebaut goufen, wou Schwësteren beispillsweis iwwer laang Joerzéngten Haiser opgebaut hunn, wou si al a krank Mënschen versuergt hunn, gi si quasi erausgëeekelt an hunn an hirem eegenen Haus näischt méi ze soen. Esou ass et deemools Israel gaangen. Esou geet et Chrëschten dann haut op ville Plazen an eiser Gesellschaft.

Natierlech muss een elo éierlech Analysen ustellen, wisou dat esou komm ass. An natierlech hu mir selwer och mat Schold un der Situatioun. A ville Punkten ware mir eis net bewosst, wéi séier mir eisen Afloss duerch Bequeemlechkeet, duerch Onwëssenheet, jo da wuel och duerch falscht Aschätzen vun der Situatioun, verluer hunn.

Israel zur Zäit, wou de Micha schreift hofft op een neien Herrscher, dee kënnt, wann d’Nout eriwwer ass. Si sinn am Moment nach verdriwwen. Si hu keng Wunnecht. Awer eben do ass déi grouss Hoffnung, jo och de Wonsch, no enger neier Wunnecht, no enger sécherer Heemecht. „Sie werden in Sicherheit wohnen.“ (Micha 5, 3c) Wann d’Nout eriwwer ass, da kann erëm „gewunnt“ ginn.

Meng Fro ass, wéi mir et fäerdeg kréien haut, fir eis Nout zu Enn ze bréngen an erëm ze „wunnen“? Fir eis als kierchlech Gemeinschaft fänkt wuel elo eréischt d’Zäit vum Exil un. Mir mussen eis also op eng länger Periode vun „net-wunnen“ astellen. Mä wat maachen, fir déi Zäit vun deem „net-wunnen“ iergendwéi ze iwwerwannen? Vläicht musse mir eis eben elo och erëm endlech op dat Wesentlecht konzentréieren. Mir hu vill Zäit domat verbruecht fir eis ëm Muechtpositiounen an der Gesellschaft ze beméien. Mir hu vill Zäit verbraucht, fir ëm eis selwer als „Veräin“ ze kreesen. Mir hunn dacks nëmmen u Materielles geduecht. Mir hunn nëmmen deen eegenen Kierchtuerm kannt. Schonn zënter Joerzéngten wësse mir, dass déi al Form vu kierchlechem Liewen, wou all Duerf alles hat an autonom war, iwwerlieft a verluer ass. Awer neen, mir géifen eis ni op de Wee maachen, fir an engem aneren Duerf ee Gottesdéngscht mat ze feieren, deelweis nach net emol an der eegener Gemeng. Wéi soll do ee séchert „Wunnen“ als neit Vollek vu Gott haut entstoen, wa mir weider just no eis selwer kucken?

Dat freedegt „sech-op-de Wee-maachen“, vun deem mir haut am Evangelium héieren hunn, ass eis all ze dacks ganz friem. D’Maria dréit de Jesus bäi d’Elisabeth, also vun sech aus an eng nei Welt. Wéini maache mir dat haut? Et geet an eiser Kierch net ëm Gebaier, ëm Uergelen, ëm d’Zuel vu Gottesdéngschter oder Massen. Et geet ëm d’Botschaft vu Jesus Christus. Wa mir déi net méi an eis droen, sou wéi d’Maria, an si bäi déi aner Mënsche bréngen, dann hu mir eis selwer an d’Exil gestalt. Dann hu mir eis Wunnecht definitiv verluer. Da kann och keen neien Kinnek vum Fridden eis Fridde bréngen.

Iergendwéi sinn ech ëmmer nees an dësem Sënn beandrockt vun deem folgenden Lidd. Mir mussen als Kierch mat der Maria duerch een Därebësch goen. Dat ass net einfach. Awer um Enn kann sech dann eppes Neies entwéckelen. Et läit un eis selwer, op mir haut de Jesus ënnert eisem Häerz duerch dësen Därebësch matdroen:

Maria durch ein Dornwald ging,
Kyrie eleison.
Maria durch ein Dornwald ging,
der hat in sieben Jahr´n kein Laub getragen.
Jesus und Maria.

Was trug Maria unter ihrem Herzen?
Kyrie eleison.
Ein kleines Kindlein ohne Schmerzen,
das trug Maria unter ihrem Herzen.
Jesus und Maria.

Da haben die Dornen Rosen getragen,
Kyrie eleison.
Als das Kindlein durch den Wald getragen,
da haben die Dornen Rosen getragen.
Jesus und Maria.

Fürbitten

Mënsche leiden a waarden op en Erléiser. Fir si wëlle mir elo zu Gott, eisem Papp, bieden:

1) Mir biede fir déi Mënschen, déi an dësen Deeg der Gewalt ausgesat sinn op ville Platzen an der Welt. Härgott, héier eis.

2) Mir bieden fir déijéineg, déi grouss Verantwortung droen fir aner Mënschen an déi ouni Muecht sinn an sech iwwerfuerdert fillen. Härgott, héier eis.

3) Mir bieden fir all déi, déi erausgerappt sinn aus der Sécherheet vun hirem gewinnte Liewen; fir déi, déi mat enger schwéierer Krankheet konfrontéiert sinn a fir hir Familljen. Härgott, héier eis.

4) Mir bieden fir déi Mënschen, déi déif enttäuscht sinn an déi, déi vun vun hirem Liewenspartner verloosse goufen; fir all déi, deenen hiert Vertraue mëssbraucht gouf. Härgott, héier eis.

5) Mir bieden all déi Mënschen, deenen hiert Liewen op der Äerd an dësen Deeg a Wochen zu Enn gaangen ass a fir all eis Verstuerwen. Härgott, héier eis.

Gudde Gott, du léis déi net eleng, déi op dech waarden. Dir soe mir Merci a mir luewen dech, elo an an all Éiwegkeet. Amen.

II.

Marie est déclarée «heureuse», car elle «a cru à l’accomplissement des paroles qui lui furent dites de la part du Seigneur». Avec une confiance à l’image de la sienne, tournons-nous vers le Père et laissons monter vers lui nos intentions pour un monde meilleur.

Dieu d’amour, écoute-nous.

– Seigneur, toi qui tiens parole, vois ton peuple qui s’apprête à célébrer la Nativité; qu’il resplendisse de la joie évangélique.

– Seigneur, toi qui nous remplis de l’Esprit, vois nos concitoyens et concitoyennes se préparant à célébrer Noël; que chacun et chacune voie, parmi ses multiples activités, les signes du Royaume qui vient.

– Seigneur, toi qui viens jusqu’à nous, vois les hommes et les femmes qui te cherchent sans te trouver; que tous et toutes connaissent le bonheur de rencontrer des témoins crédibles de ta présence.

– Seigneur, toi qui nous guides comme un bon berger, vois les personnes éprouvées par la vie, malades, emprisonnées ou endeuillées; que chacune trouve un peu d’espérance en ce temps d’attente et de joie.

Dieu de l’univers, veille sur nous comme tu le fais depuis les temps anciens. Garde nos cœurs éveillés à la venue de ton Fils parmi nous, lui qui règne avec toi et l’Esprit, aujourd’hui et pour les siècles des siècles. Amen.
(http://www.vieliturgique.ca)

Gowegebiet

Här, eise Gott, mir leen eis Gowen op den Altor.
Helleg si duerch däi Geescht,
dee mat senger Kraaft och d’Maria erfëllt huet.
Dorëms biede mir duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Que ton Esprit, Seigneur notre Dieu, dont la puissance a fécondé le sein de la Vierge Marie, consacre les offrandes posées sur cet autel. Par Jésus.

Gott, mit Brot und Wein bringen wir unser Leben, unsere Hoffnung und unsere Sehnsucht. Lass uns in ihnen deine Gegenwart und deine Hilfe erfahren. Darum bitten wir durch Jesus Christus, unseren Bruder und Herrn.

Hochgebet – „Gott der Menschen II“


Präfation
Wir danken dir, Vater,
dass du ein Gott der Menschen bist,
dass du dich nicht scheust, unser Gott zu heißen,
dass du uns bei unseren Namen kennst,
dass du die Welt in Händen hältst.
V/A: Du bist das Leben, du bist das Leben, Gott.

Denn darum hast du uns erschaffen und ins Leben gerufen,
dass wir mit dir verbunden sind.
Sei gepriesen, Schöpfer aller Dinge,
der du uns den Raum gibst und die Zeit zu leben.
Sei gepriesen für das Licht unserer Augen
und für die Luft, die wir atmen.
A: Du bist das Leben, ...

Wir danken dir, Vater,
für alle Werke deiner Hände,
für alles, was du in unserer Mitte wirkst
durch unseren Herrn Jesus Christus.
Mit allen Lebenden, mit allen, die uns vorangegangen sind,
mit den Engeln und Heiligen preisen wir darum deinen Namen
und loben dich:

Sanctus

Wir danken dir, heiliger Vater, um deines Sohnes willen,
den du gesandt hast, dass er uns diene und erleuchte,
dass er den Armen dein Reich und den Gefangenen Erlösung bringe.

Wir danken dir für deinen Sohn.
Er ist uns Gleichnis und Gestalt deiner Treue.
Er hat alles vollbracht, was menschlich ist, unser Leben und unseren Tod.
Mit Leib und Seele hat er sich hingegeben für uns.

Wir bitten dich, Vater, sende deinen Geist über unsere Gaben,
damit Brot und Wein für uns zu seinem Leib + und Blut werden.

Denn am Abend, an dem er ausgeliefert wurde
und sich aus freiem Willen dem Leiden unterwarf,
nahm er das Brot und sagte Dank,
brach es, reichte es seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Ebenso nahm er nach dem Mahl den Kelch,
dankte wiederum, reichte ihn den Seinen und sprach:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH DES IMMERWÄHRENDEN BUNDES,
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens

Herr, unser Gott, darum feiern wir hier
dieses Zeichen unseres Glaubens und treten ein in die Hingabe Christi.

Erhoben zu deiner Rechten setzt er sich für uns ein, bis er kommen wird,
zu richten die Lebenden und die Toten an dem Tag, den du bestimmt hast.

Vater, wir flehen zu dir.
Sende uns den Heiligen Geist und erneuere das Angesicht der Erde,
dieser Erde, die wir lieben.
A: Du bist das Leben, …

Schenke uns Frieden überall, den Frieden,
den wir selbst nicht stiften können, der mächtiger ist als alle Gewalt.
Stärke den neuen Bund zwischen uns
durch die Lebenskraft Jesu Christi hier in unserer Mitte.

Vater, wir empfehlen dir jene, die Christus nachfolgen,
Papst Franziskus und Bischof N., und alle Frauen und Männer
unserer Gemeinden, Gemeinschaften und Familien.

Wir bitten dich für alle, die heimgesucht werden
von Krankheit, Unglück und Leid.
Schenke unseren Verstorbenen Anteil am neuen Leben,
in das uns Jesus vorangegangen ist.

Vollende auch an uns, was du begonnen hast,
dass wir in der Vielfalt der Glieder ein Leib sind
und deine heilige Stadt im Himmel - mit Maria, Josef,
den Aposteln und allen Heiligen.
Dann wird dein Name geheiligt sein durch Christus.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.
Quelle unbekannt

Vaterunser

Do wou eisen Här Jesus present ass, do gëtt d’Räich vu Gott Wierklechkeet. Dat huet d’Elisabeth beim Besuch vun der Maria gespuert. Loosse mir dofir och eisen Här an eiser Zäit duerch eis present ginn an eisem Bieden an Handelen. Loosse mir ëm d’Räich vu Gott bieden mat de Wierder vun eisem Här selwer: Vater unser …

Friddensgebiet

Mat dem Besuch vun der Maria spiert d’Elisabeth, dass Fridden an hiert Haus komm ass. Et ass ee Fridden deen sech de Mënsch nëmme vu Gott selwer wënsche kann. Mä et läit un eis, op mir de Fridden zouloossen an eisem Häerz. De Fridden vun eisem Här sief mat iech all.

Meditation


GRUSS AN MARIA
Unbekannte Bekannte
Da hüpfte das Kind vor Freude in meinem Leib
Mitmensch
Da hüpfte das Kind vor Freude in meinem Leib
Schwester im Glauben
Da hüpfte das Kind vor Freude in meinem Leib
Du hast dich geöffnet.
Da hüpfte das Kind vor Freude in meinem Leib
Du hast Jesus geboren
Da hüpfte das Kind vor Freude in meinem Leib
Prophetin
Da hüpfte das Kind vor Freude in meinem Leib
Gute Schöpfung

Da hüpfte das Kind vor Freude in meinem Leib
Königin des Friedens
Da hüpfte das Kind vor Freude in meinem Leib
Zelt Gottes
Da hüpfte das Kind vor Freude in meinem Leib
Mit Leib und Seele bei Gott zu Hause
Da hüpfte das Kind vor Freude in meinem Leih
Susanne Sandherr

Schlussgebiet

Allmächtege Gott, du hues eis an dëser Moolzecht däin Heel zougesot
an eis elo schonn Undeel doru ginn.
Looss eis d’Komme vun dengem Jong an der Freed erwaarden
a maach eis em sou äifreger an dengem Déngscht,
wat d’Fest vun senger Gebuert ëmmer méi no kennt.
Dorëms biede mir duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.

Nous avons reçu dans ton sacrement, Seigneur, le gage de la rédemption; accorde-nous une ferveur qui grandisse à l’approche de Noël, pour bien fêter la naissance de ton Fils. Lui qui règne.

Allmächtiger Gott, in dieser Feier hast du uns ein Zeichen des neuen Lebens geschenkt. Lass in uns Glaube und Liebe wachsen und mach uns um so eifriger in deinem Dienst, je mehr das Geburtsfest des Retters herannaht. Darum bitten wir durch ihn, Jesus Christus, unseren Herrn.


Mass vum 12. Dezembet
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement