6. Sonndeg am Joereskrees A - 13./14.2.2021


Home Back Print Kontakt

Léif Matchrëschten! Dat ass meng Standarduried an eise Gottesdéngschter. Ech kéint och soen: Léif Schwësteren a Bridder! Heiansdo freet een sech, op dat gutt esou ass. Si mir léif Mënschen, léif Matmënschen, léif Schwësteren a Bridder? Mä kënnt et drop un, dass mir elo ëmmer „léif“ sinn? Gott kuckt op eis, wéi Elteren op hir Kanner kucken. Hien huet eis wierklech echt gär, och wa mir vläicht net ëmmer esou léif sinn. Mä elo si mir hei zesummen. Mir stinn hei als Schwësteren a Bridder, als Matmënschen an eben och als Chrëschten. Mir hunn eis aluede gelooss. Mir dierfen hei mat Gott, eisem Papp schwätzen an him all eis Freed an och eist Leed soen. Begréisse mir eise grousse Brudder an Här an eiser Mëtt:

Kyrie

Här, Jesus Christus, mat den Aen vun der Léift kucks du op eis. Kyrie eleison.
Här, Jesus Christus, mat den Aen vum Erbaarmen gesäis du, wouru mir leiden. Christe eleison.
Här, Jesus Christus, mat den Aen vun der Gnod erkenns du, wat mir brauchen. Kyrie eleison.

Dagesgebiet

Härgott, du hues all déi gär, déi’s du erschafen hues,
an et ass deng Freed, fir bäi eis Mënschen ze sinn.
Gëff eis all een neit a rengt Häerz, dat bereet ass, dech opzehuelen.
Dorëms bieden mir duerch Jesus Christus, eisen Här. Amen.

Dieu qui veux habiter les cœurs droits et sincères, donne-nous de vivre selon ta grâce, alors tu pourras venir en nous pour y faire ta demeure.

Herr Jesus Christus, zugewandt zu den Menschen hast du gelebt und gewirkt.
Nichts hat dich von dieser Haltung abgebracht. Dieses heilbringende Dasein feiern wir jetzt. Wir danken dir, dass du der Heiland der Menschen warst und uns auch heute noch bist. Stärke uns im Sakrament des Wortes und des Tisches, damit wir davon glaubwürdig in Wort und Tat Zeugnis geben. Darum bitten wir dich heute und alle Tage unseres Lebens.

Liesungen: Lev 13, 1-2.43-46 / 1 Kor 10, 31 - 11, 1 / Mk1, 40-45

Lesung aus dem Buch Levitikus.
Der HERR sprach zu Mose und Aaron: Wenn sich auf der Haut eines Menschen eine Schwellung, ein Ausschlag oder ein heller Fleck bildet und auf der Haut zu einem Anzeichen von Aussatz wird, soll man ihn zum Priester Aaron oder zu einem seiner Söhne, den Priestern, führen. Der Priester soll ihn untersuchen. Stellt er eine hellrote Aussatzschwellung fest, die wie Hautaussatz aussieht, so ist der Mensch aussätzig; er ist unrein. Der Priester muss ihn für unrein erklären. Der Aussätzige mit dem Anzeichen soll eingerissene Kleider tragen und das Kopfhaar ungekämmt lassen; er soll den Bart verhüllen und ausrufen: Unrein! Unrein! Solange das Anzeichen an ihm besteht, bleibt er unrein; er ist unrein. Er soll abgesondert wohnen, außerhalb des Lagers soll er sich aufhalten.

Kv Du bist mein Schutz, o Herr,du rettest mich und hüllst mich in Jubel.
Selig der, dessen Frevel vergeben *
und dessen Sünde bedeckt ist.
Selig der Mensch, dem der Herr die Schuld nicht zur Last legt *
und in dessen Geist keine Falschheit ist. – (Kv)
Da bekannte ich dir meine Sünde *
und verbarg nicht länger meine Schuld vor dir.
Ich sagte: Meine Frevel will ich dem Herrn bekennen. *
Und du hast die Schuld meiner Sünde vergeben. – (Kv)
Der Frevler leidet viele Schmerzen, *
doch wer dem Herrn vertraut, den wird er mit seiner Huld umgeben.
Freut euch am Herrn und jauchzt, ihr Gerechten, *
jubelt alle, ihr Menschen mit redlichem Herzen! – Kv

Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Korinth.
Schwestern und Brüder! Ob ihr also esst oder trinkt oder etwas anderes tut: Tut alles zur Verherrlichung Gottes! Gebt weder Juden noch Griechen, noch der Kirche Gottes Anlass zu einem Vorwurf! Auch ich suche allen in allem entgegenzukommen; ich suche nicht meinen Nutzen, sondern den Nutzen aller, damit sie gerettet werden. Nehmt mich zum Vorbild, wie ich Christus zum Vorbild nehme!

Halleluja. Halleluja. Ein großer Prophet wurde unter uns erweckt: Gott hat sein Volk heimgesucht. Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Markus.
In jener Zeit kam ein Aussätziger zu Jesus und bat ihn um Hilfe; er fiel vor ihm auf die Knie und sagte: Wenn du willst, kannst du mich rein machen. Jesus hatte Mitleid mit ihm; er streckte die Hand aus, berührte ihn und sagte: Ich will - werde rein! Sogleich verschwand der Aussatz und der Mann war rein. Jesus schickte ihn weg, wies ihn streng an und sagte zu ihm: Sieh, dass du niemandem etwas sagst, sondern geh, zeig dich dem Priester und bring für deine Reinigung dar, was Mose festgesetzt hat - ihnen zum Zeugnis. Der Mann aber ging weg und verkündete bei jeder Gelegenheit, was geschehen war; er verbreitete die Geschichte, sodass sich Jesus in keiner Stadt mehr zeigen konnte; er hielt sich nur noch an einsamen Orten auf. Dennoch kamen die Leute von überallher zu ihm.

Lecture du livre des Lévites.
Le Seigneur parla à Moïse et à son frère Aaron, et leur dit: «Quand un homme aura sur la peau une tumeur, une inflammation ou une pustule, qui soit une tache de lèpre, on l’amènera au prêtre Aaron ou à l’un des prêtres ses fils. Le prêtre l’examinera et, s’il constate sur la tache, à l’endroit atteint de calvitie totale ou partielle, une tumeur d’un blanc rougeâtre de même aspect que la lèpre de la peau, l’homme est lépreux: il est impur. Le prêtre le déclarera impur. Le lépreux atteint d’une tache portera des vêtements déchirés et les cheveux en désordre, il se couvrira le haut du visage jusqu’aux lèvres, et il criera: “Impur! Impur!” Tant qu’il gardera cette tache, il sera vraiment impur. C’est pourquoi il habitera à l’écart, son habitation sera hors du camp.

R/ Tu es un refuge pour moi; de chants de délivrance, tu m’as entouré.
Heureux l’homme dont la faute est enlevée,
et le péché remis !
Heureux l’homme dont le Seigneur ne retient pas l’offense,
dont l’esprit est sans fraude ! R
Je t’ai fait connaître ma faute,
je n’ai pas caché mes torts.
J’ai dit : « Je rendrai grâce au Seigneur
en confessant mes péchés. » R
Toi, tu as enlevé l’offense de ma faute.
Que le Seigneur soit votre joie !
Exultez, hommes justes !
Hommes droits, chantez votre allégresse ! R

Lecture de la première lettre de saint Paul apôtre aux Corinthiens.
Frères et soeurs, tout ce que vous faites: manger, boire, ou toute autre action, faites-le pour la gloire de Dieu. Ne soyez un obstacle pour personne, ni pour les Juifs, ni pour les païens, ni pour l’Église de Dieu. Ainsi, moi-même, en toute circonstance, je tâche de m’adapter à tout le monde, sans chercher mon intérêt personnel, mais celui de la multitude des hommes, pour qu’ils soient sauvés. Imitez-moi, comme moi aussi j’imite le Christ.

Alléluia. Alléluia. Un grand prophète s’est levé parmi nous, et Dieu a visité son peuple. Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Marc.
En ce temps-là, un lépreux vient auprès de lui; il le supplie et, tombant à ses genoux, lui dit: «Si tu le veux, tu peux me purifier.» Saisi de compassion, Jésus étendit la main, le toucha et lui dit: «Je le veux, sois purifié.» À l’instant même, la lèpre le quitta et il fut purifié. Avec fermeté, Jésus le renvoya aussitôt en lui disant: «Attention, ne dis rien à personne, mais va te montrer au prêtre, et donne pour ta purification ce que Moïse a prescrit dans la Loi : cela sera pour les gens un témoignage.» Une fois parti, cet homme se mit à proclamer et à répandre la nouvelle, de sorte que Jésus ne pouvait plus entrer ouvertement dans une ville, mais restait à l’écart, dans des endroits déserts. De partout cependant on venait à lui.

Priedegt I 2021

Narri, narra, narro
net Fuesent mä Corona ass do
oh wat ass dat eng Plo
ech si scho bal ganz gro

et gëtt jo gläich ee Joer
dass stinn zu Bierg eis Hoer
a mir gi gewuer
et geet nach laang net duer

sou lues geet et eis op d’Schlapp
mir kréien een decke Kapp
ëmmer mussen ze sinn doheem
fort si scho laang all eis Dreem

mä loosse mir net kloen
an et och lo woen
fir frou ze kucken an Zukonft
an nei z’entdecken eis Vernonft

haut erzielt eist Evangelium
vu Leit déi Lepra hunn
si waren vun allem verstouss
waren ëmmer um Wee zu Fouss

de Jesus eis och haut ermaant
et mir lo ganz däitlech schwaant
dass mir huelen un him ee Beispill
an net weider man dat béist Spill

mir sollen endlech bedaueren
dass mir gebaut hate Maueren
fir all déi ofzewieren
déi net vun hei lo wieren

maache mir dach och op eist Häerz
a fänken un eng Käerz
fir all déi arem Däiwelen
déi sinn um verzweiwelen

Ech duecht mir a menger klenger Naivitéit
dass Corona hätt och bruecht nei Aktivitéit
fir mol nozedenken
wéi déi sou do hänken

déi ni haten eng Chance am Liewen
ni konnten Räichtum ierwen
an lo si ganz gebeidelt
vun enger grousser Eidelt

jo mir droe mat dru Schold
dass si stinn an eiser Schold
si klappen well länger un eis Dier
mir froe just: wou komm dir hier

si gëllen eis net als Matmënsch
speisen si of mat Wënsch
jo mir loossen si verrecken
un Europa sengen Ecken

ass dat net wierklech schro
et mécht mir a villen eng Plo
sollte mir net ausstrecken eng Hand
an si all behandelen wéi eist Kand

lo wou mir dach mierken
wéi Krankheeten wierken
wier et echt un der Zäit
fir ze kucken och méi wäit

virgemaach huet et de Jesus
an da seet eis haut de Paulus
huelt dach mech als Virbild
dat gëtt eis all en neit Bild

et stéing eis gutt zu Gesiicht
wa mir géingen mat eis an d’Geriicht
well fir eis Welt ze veränneren
misste mir eis selwer mol änneren

jo haut ass d’Fuesent do
Corona ass awer och nach no
dofir solle mir ginn erënnert
dass Nout misst gi verhënnert

dat läit awer an eiser Hand
et ass eis gutt bekannt
gi mir dofir all en Zeechnis of
a klammen vun eisem Bierg erof

weise mir deene Kléngen
dass mir et gutt och mengen
deele mir mat hinnen
loosse mir eis doru winnen

sou entsteet eng nei Welt
déi dann och hält
wat si versprécht
an alles mécht

dass mir sinn Schwësteren a Bridder
déi deelen der Welt hier Gidder
dann hätte mir gemaach dat Gutt
a Gott géif zéien virun eis den Hutt

jo Gott wëll dass mir hu Freed
mä et gëtt awer sou vill Leed
dorunner musse mir lo schaffen
nee wierklech net mat Waffen

mir kënne maachen heinidden
fir all Mënsch de Fridden
reeche mir eis géigesäiteg d’Hand
dat ass eise chrëschtlechen Ennerpand

Wenn du willst, kannst du mich machen rein
und wenn Jesus gesagt hätte nein
da wier hien an eisen Aen dee Béisen
an awer wier eise Wee fir ze léisen

d’Problemer an der Welt
mat ganz vill Geld
ophuele wëlle mir keen
do steet och eisen Neen

bäi der Hëllef versti mir kee Spaass
op Party ze goen do gi mir Gas
no eis selwer ze kucken
an sech soss ewech ze ducken

d’Fuesent fält dëst Joer aus
oh wat ee béise Graus
mä dat Geld wat mir do gespuert
wier fir déi Aarm gutt ugeluet

et verbitt keen eis ze sinn haut frou
mä loosse mir och eis Dieren net zou
maache mir si op grouss a wäit
fir all déi ausgestousse Leit

denke mir och drun
an dobäi nët gelunn
eise Modus vun der Corona-Zäit
dee gëllt zënter laangem Weltwäit

fir esou vill Ausgestoussener
fir esou vill Vergiessener
fir esou vill Ënnerdréckter
fir esou vill Gebéckter

loosse mir eis einfach erweechen
eis Léift deenen all lo reechen
deene Kranken an den Aarmen
schenken eist Erbaarmen

Amen.

Priedegt II 2021

Léif Matchrëschten! „Wenn du willst, kannst du mich rein machen.“, sou freet deen Aussätzegen de Jesus. Et ass ee Ruff ëm Hëllef an enger zimmlech verfuerener Situatioun. Wa mir eis mol an Erënnerung ruffen, wat et bedeit huet, wann ee Mënsch aussätzeg war, wann en deemools Lepra hat, da war dat net besonnesch lëschteg. D’Liesung aus dem Buch Levitikus, déi haut um Plang steet, gëtt jo d’Virschrëft erëm, wéi mat Lepra-Kranken deemools huet misste verfuer ginn. Si goufen ausgestouss aus der Gemeinschaft. Si waren verurteelt fir an der Einsamkeet, an der Aarmut, an der Nout ze liewen. De Wonsch vun dëse Mënschen, fir erëm dierfen een normaalt Liewen ze féieren, war sécherlech ganz grouss.

Wann ech dat haut liesen an doriwwer nodenken, da fale mir direkt munch Situatiounen an, déi och haut nach esou sinn. Wéi maache mir et als mënschlech Gemeinschaft mat all deene Mënschen, déi op der Flucht sinn, déi versichen och ee Stéck vum Wuelstand, dem Fridden an der Freed ze fannen. Mir loossen si a Lageren dohi vegetéieren. Mir spären si aus eiser Gesellschaft ewech, wëllen si net ophuelen an um normale Liewen deelhuele loossen. Wéi gi mir am Allgemengen mat Friemen an eise Gesellschaften ëm. Loosse mir si wierklech echt zou? Behandele mir si wierklech wéi Bridder a Schwësteren? Déi „gesellschaftlech Lepra“ praktizéiere mir haut och nach ëmmer a groussem Mooss. Beispiller fann dir bestëmmt selwer nach eng ganz Rei. An eben och haut ass de Wonsch no Ophuelen, no Akzeptanz an der Gesellschaft riseg grouss.

Am Evangelium vun haut freet dee Lepra-Kranken, dass hien erëm „reng“ soll ginn, dass de Jesus hien erëm soll ophuelen an d’Gemeinschaft. Dee griicheschen Ausdrock fir „reng maachen“ ass „katharizein“ (καθαρίζειν). Dësen Ausdrock bezeechent eigentlech, dass ee Mënsch erëm kultesch réng gëtt an um Gottesdéngscht dierf deelhuelen. Dee Lepra-Kranke fänkt seng Fro un mat: „Wenn du willst.“ Dësen Ausdrock setzt net eng nëmmen begrenzten Bereetschaft vum Jesus zum Heelen viraus, mä et ass een Ausdrock vun Zoutrauen, dass déi gëttlech Muecht fir ze Heelen och fir ee „liewegen Doudegen“ gëllt.

Dësen Ausdrock vum „liewegen Doudegen“ huet et mir ugedoen. Wéi vill der „lieweg Doudeger“ hu mir iwwerall an eiser Gesellschaft, well mir si iwwersinn, wëll mir si net wëllen akzeptéieren, well mir an eiser Spaassgesellschaft all déi Nout, dat Leed, déi Krankheet iwwersinn. An deene leschten Deeg ass esou vill iwwer d’Gefor vum Suicide an eiser Gesellschaft an de Medie geschwat ginn. Dat ass een Ausdrock, een Unzeechen vun „lieweg Doudegen“, déi mir net wouer huelen. An da wa mir iwwert eis Grenzen erauskucken an d’Welt, do ginn et ganz Gesellschaften, ganz Bevëlkerungsgruppen, déi an extreemster Nout liewen, déi mir ausbeuten, ouni dass mir eis nëmmen och ee klenge Gedanken iwwer hiert Leed maachen. All dës „lieweg Doudeger“ vegetéieren haut wéi d’Lepra-Krank vun deemools. Mir riichte Maueren op, loossen eis Grenzen ofsécheren, loossen eis Schëffer am Hafen, fir nëmmen net Mënschen um Mier retten ze missen.

De Jesus hat Matleed mat deem Kranken, „Ihn überkam Mitleid“, „Saisi de compassion“, wéi et an verschiddenen Iwwersetzungen heescht. De Jesus war déif a sengem Banneschten vun deem Leed gepaakt. Hien huet dat Leed selwer gespuert. Et war also net, wéi mir et sou dacks als Floskel bäi Begriefnisser soen: Mäi Bäileed. De Jesus war déif beréiert vun der Situatioun, an der dee Kranke war. Meng Fro un eis, grad un eis als Chrëschten, ass, op mir eis vun deem Leed vun all deenen Aussätzegen vun eiser Zäit beréiere loossen? Trëfft hiert Leed eis an eisen Träipen, sou dass mir eis iwwerzeege loossen, dass mir eppes mussen ënnerhuelen? Wéini also strécke mir eis Hand aus a soen zu all dëse Mënschen an Nout: „Ech wëll, du solls opgeholl sinn an eiser Gemeinschaft!“?

De Paulus seet haut am éischte Korintherbréif: „Auch ich suche allen in allem entgegenzukommen; ich suche nicht meinen Nutzen, sondern den Nutzen aller, damit sie gerettet werden.“ (1 Kor 10,33) Genee dat wier eng Devise, déi och haut fir eis all, op an der Kierch oder an der Gesellschaft oder am Staat, kéint gëllen. Net nëmmen no eis an eisem Notzen kucken, mä och all déi aner eescht huelen an hirer Nout, dat wier eis Aufgab.

Vläicht kann eis dat folgend Gedicht vum Andreas Knapp och nach e bëssi oprëselen:

Totenklage

Wir
die vergessenen Toten
der Jahrtausende
erheben Klage

Wir
die unter den Füßen der Evolution Zerstampften
die von den Rädern der Geschichte Überrollten
die vom Fortschritt Zertretenen

Wir
die unschuldig Gemordeten
die auf dem Schlachtfeld Verbluteten
die namenlos und unbekannt Begrabenen

Wir
die immer zu kurz Gekommenen
die um ihr Leben Betrogenen
die aus jedem Gedächtnis Getilgten

Wir
klagen ein
das uns Verlorene Vorenthaltene Verweigerte
Es muss doch eine Gerechtigkeit geben

Wir
die vergessenen Toten
der Jahrtausende
klagen bis zur höchsten Instanz

Fürbitten

Eisen Här Jesus huet sech a Léift ëm d’Mënschen vu senger Zäit gekëmmert. Hie weist och eis seng Léift. Dofir dierfe mir mat Vertrauen eis Uleies virun hie bréngen:

  • Mir biede fir eis Kierch, der d’Verantwortung iwwerdroe ginn ass, fir d’Nout vun de Mënschen ze gesinn an hinnen ze hëllefen. Christus, héier eis.
  • Mir biede fir all Mënschen, deenen d’Häerz schwéier ass an déi physescher Péng ausgesat sinn. Christus, héier eis.
  • Mir biede fir all Mataarbechterinnen a Mataarbechter an de Klinicken an an der Fleeg, déi sech dacks iwwert hier Grenzen eraus asetzen fir déi Mënschen, déi hinnen uvertraut sinn. Christus, héier eis.
  • Mir biede fir Mënschen, déi sech a Léift begéinen an déi wëlle gemeinsam duerch d’Liewe goen. Christus, héier eis.
  • Mir biede fir all déi, deenen hier Bezéiungen zu Broch gaange sinn. Christus, héier eis.
  • Mir biede fir all eis Verstuerwen, looss si bäi dir weiderliewen. Christus, héier eis.

Här Jesus, mir soen dir Merci fir deng Zouwendung a Léift. Si sinn ee grousst Geschenk, dat eis eist Liewen méi liicht mécht. Dech luewen an éiere mir elo an an all Éiwegkeet. Amen.

II.


Le Christ est venu restaurer chaque personne dans sa dignité humaine. Tournons-nous vers lui, notre Sauveur, qui veut nous purifier et nous amener à devenir des fils et des filles de lumière.
Seigneur, écoute-nous; Seigneur, exauce-nous.

  • Pour l’Église qui, à la suite du Christ, a pour mission de restaurer l’humanité dans sa dignité première, prions le Seigneur.
  • Pour les prêtres qui ont pour mission de proclamer la Parole et de se rendre disponibles pour les sacrements de libération, prions le Seigneur.
  • Pour les médecins et tout le personnel médical qui ont pour mission de soigner les corps et d’apaiser les esprits, prions le Seigneur.
  • Pour les personnes malades qui ont besoin de notre appui et de nos ressources, prions le Seigneur.
  • Pour notre communauté qui a pour mission de suivre le Christ dans la réalisation du projet du Père, prions le Seigneur.

Dieu notre Père, tu as envoyé ton Fils pour que chaque personne ait la vie et l’ait en abondance. Aussi, nous te faisons confiance aujourd’hui et nous te disons que nous croyons en la puissance de ton amour. Daigne exaucer nos prières, par le Christ Jésus, notre Seigneur. Amen.
(http://www.vieliturgique.ca)

Gowegebiet

Baarmhäerzege Gott,
dëst hellegt Affer soll eis fréi vun all Sënd an zu neie Mënsche maachen.
Et soll eis hëllefen, no dengem Wellen ze liewen,
fir datt mir dee versprachene Loun empfänken.
Dorëms biede mir duerch Jesus Christus, eisen Här. Amen.

Que cette eucharistie, Seigneur, notre Dieu, nous purifie et nous renouvelle; qu’elle donne ä ceux qui font ta volonté le bonheur que tu leur as promis. Par Jésus.

Gott unser Vater, sooft wir das Gedächtnis des Opfers Christi feiern, vollzieht sich an uns das Werk der Erlösung. Gib, dass wir den Auftrag deines Sohnes in rechter Weise erfüllen durch ihn, Christus, unsern Herrn.

Hochgebet - „Fastnacht“


Präfation
Gott, wir danken dir. Wie leicht sind diese Tage:
Wir begegnen Prinzessinnen, und im Bus sitzt neben uns ein kleiner Bär.
Die Poesie lockt uns und die Phantasie belebt uns.
Da ist Bewegung und Musik, und sie nehmen uns mit
und machen unser Leben weit.
Wir danken dir, dass du uns nicht bloß geschaffen hast,
dass wir verzichten, dass wir geben und leiden.
Du hast uns geschaffen, das Glück von Händen zu begehren,
die Süße der Früchte zu kosten, den Duft der Blumen zu suchen
und beim Klang der Musik zu erbeben.
Laut und schön wollen wir dir, Gott, singen.

Sanctus

Gott, wir danken für den, der uns an unsere menschliche Würde erinnert.
Er hat sich Zeit genommen, Mensch zu sein:
mit dem Brautpaar hat er Hochzeit gefeiert, inmitten des Seesturms geschlafen,
den Hungrigen Wort, Brot und Fisch gegeben,
sich die Salbung der Magdalena gefallen lassen
und sich an Lilien, Spatzen und Kindern gefreut.

Als sein Abschied in der Luft lag, hat Jesus Brot genommen und Wein,
sie geteilt, gedeutet und gesegnet.

Deine Lebenskraft beseele die Dinge und Geschöpfe –
wie am Anfang, wie am Ende – und bewirke Verbundenheit und Verbindlichkeit.

Darum bitten wir dich: Sende deinen Geist über Brot und Wein,
damit Jesus Christus + mit Leib und Blut in unserer Mitte gegenwärtig wird.

Denn am Abend vor seinem Leiden nahm er beim Mahl das Brot
und sagte dir Dank, brach das Brot, reichte es seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Ebenso nahm er den Kelch mit Wein, dankte wiederum,
reichte den Kelch seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH DES NEUEN
UND EWIGEN BUNDES, MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH
UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens

Jesus, du hast gesagt: Tut das immer wieder,
damit unter uns gegenwärtig ist, was du für uns getan hast:

Das Brot füreinander brechen, den Wein miteinander teilen,
uns genau erinnern, wie es war: Dein Leben – dein Sterben – dein Auferstehn.

Seht euch die Vögel des Himmels an, lernt von den Lilien, die auf dem Feld wachsen.

Wir möchten es lernen: Uns nicht zu sehr zu sorgen um unser Leben.
Zu loben, den Morgen vor dem Abend.
Zu glauben, dass es gut wird.
Zu wachsen im Vertrauen.

Als Kirche möchten wir den Menschen eine Botschaft nahebringen, die alle froh macht.
Unsere Toten, sie mögen aufgehoben sein in der Freude, die kein Ende findet.
Unsere Welt, sie soll in Fülle zu leben haben.

Es ist schön zu leben!

Mit König David, der gehüpft und getanzt,
der die Menschen gesegnet und beschenkt hat;
mit Jesus von Nazareth, durch den die neue Welt offenbar wird,
mit den wilden Lilien und den Spatzen, mit den Kindern,
mit allen Engeln im Himmel und auf der Erde, preisen wir dich dafür!

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.
aus der Schweiz;
Quelle unbekannt

Vater Unser

Zum Härgott, deen eis ëmmer wëll begleeden wéi ee gudde Papp, wëlle mir bieden, wéi de Jesus eis et geléiert huet: Vater Unser ...

Friddensgebiet

Engem aneren d’Hand ze reechen fir Fridden ze schléissen, dat fält ganz dacks zimmlech schwéier. Onfridden awer mécht eis Séil krank. Onfridden isoléiert eis vun enaner sou wéi d’Lepra. Dofir ass et gutt, wa mir et fäerdeg bréngen eis fir de Fridden op enaner zou ze beweegen an eis ze versönen. Weise mir elo och hei, dass mir dozou bereet sinn duerch een Zeechen vun Unerkennung. De Fridde sief mat iech all.

Meditatioun


Es ist Unsinn
sagt die Vernunft
Es ist was es ist
sagt die Liebe
Es ist Unglück
sagt die Berechnung
Es ist nichts als Schmerz
sagt die Angst
Es ist aussichtslos
sagt die Einsicht
Es ist was es ist
sagt die Liebe
Es ist lächerlich
sagt der Stolz
Es ist leichtsinnig
sagt die Vorsicht
Es ist unmöglich
sagt die Erfahrung
Es ist was es ist
sagt die Liebe
(Erich Fried)

Schlussgebiet

Gott, vun dir kennt all Guddes.
Du hues eis d’Brout vum Himmel geschenkt.
Erhal eist Verlaangeren no dësem Brout,
dat fir eist eigentlecht Liewen béi dir steet.
Dorëms biede mir duerch Jesus Christus, eisen Här. Amen.

Tu nous as donné, Seigneur, de goûter aux joies du ciel: fais que nous ayons toujours soif des sources de la vraie vie. Par Jésus.

Guter Gott, du hast uns in dieser Feier gestärkt im Sakrament des Wortes und des Tisches. Dafür danken wir dir. Lass uns in deiner Liebe geborgen bleiben, wenn wir hinausgehen in unseren Alltag. Bleib uns nahe auf unseren Wegen und lass sie uns gehen als Zeuginnen und Zeugen des Evangeliums. Darum bitten wir durch Christus, unseren Herrn.

Segen

Der Herr bewahre uns in der Unversehrtheit und Reinheit des Herzens.
Er schütze unseren Leib und unsere Seele.
Er gebe uns Kraft zum Guten und öffne unseren Geist für seine Liebe.
Es segne und beschütze uns der liebende Gott,
der Vater, + der Sohn und der Heilige Geist.


Mass vum 7. Februar
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 17. Februar

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement