
|
Ouschtersonndeg C - 3./4.5.2025
3. Ouschtersonndeg C - 3./4.5.2025
Léif Matchrëschten! „Jauchzt vor Gott, alle Menschen der Erde! Spielt zum Ruhm seines Namens! Verherrlicht ihn mit Lobpreis! Halleluja.“ Dëse Saz aus dem Psalm 66 steet haut als Begréissung iwwert eiser Feier. Mä mir mierken, dass Freed a Leed an eisem Liewen ëmmer nees ganz no bäi enaner leien. Deen een Dag ass alles gutt an deen nächsten Dag schonn erliewe mir Misär. Eist Liewe steet ëmmer nees an der Spannung an domat musse mir dann och liewen. Mam Vertrauen op Gott kënne mir eise Wee am Liewe goen. Dofir froe mir eisen Här ëm seng Gnod an säin Erbaarmen:
* Här Jesus Christus, du schenks eis Freed am Liewen. Här, erbaarm dech eiser. * Här Jesus Christus, du gees mat eis an de schwéieren Zäiten. Christus, erbaarm dech eiser. * Här Jesus Christus, du weis eis de Wee. Här, erbaarm dech eiser.
Dagesgebiet
Allmächtege Gott, looss d'Freed vun Ouschteren an eis weiderliewen, well du hues denger Kierch nei Lieweskraaft geschenkt an eis nei als deng Kanner ugeholl. Gëff eis all déi grouss Zouversiicht, datt och mir eng Kéier un der Opersteeung vun dengem Jong deelhuelen. Hien, dee mat dir an dem Hellege Geescht lieft an all Éiwegkeet. Amen.
Garde à ton peuple sa joie, Seigneur, toi qui refais ses forces et sa jeunesse; tu nous as rendu la dignité de fils de Dieu, affermis-nous dans l’espérance de la résurrection. Par Jésus Christ.
Gott, das Licht deiner Weisheit erleuchtet die Irrenden, dass sie heimfinden zu dir. Hilf uns, so zu leben, dass wir nicht nur Christen heißen, sondern es auch sind. Darum bitten wir durch ihn, Jesus Christus, deinen Sohn, unsern Herrn und Bruder, der in der Einheit des Heiligen Geistes mit dir lebt und wirkt in alle Ewigkeit.
Liesungen: Apg 5, 27-32.40-41 / Offb 5, 11-14 / Joh 21, 1-19
Lesung aus der Apostelgeschichte. In jenen Tagen führte man die Apostel herbei und stellte sie vor den Hohen Rat. Der Hohepriester verhörte sie und sagte: Wir haben euch streng verboten, in diesem Namen zu lehren; und siehe, ihr habt Jerusalem mit eurer Lehre erfüllt; ihr wollt das Blut dieses Menschen über uns bringen. Petrus und die Apostel antworteten: Man muss Gott mehr gehorchen als den Menschen. Der Gott unserer Väter hat Jesus auferweckt, den ihr ans Holz gehängt und ermordet habt. Ihn hat Gott als Anführer und Retter an seine rechte Seite erhoben, um Israel die Umkehr und Vergebung der Sünden zu schenken. Zeugen dieser Ereignisse sind wir und der Heilige Geist, den Gott allen verliehen hat, die ihm gehorchen. Darauf ließen sie die Apostel auspeitschen; dann verboten sie ihnen, im Namen Jesu zu predigen, und ließen sie frei. Sie aber gingen weg vom Hohen Rat und freuten sich, dass sie gewürdigt worden waren, für seinen Namen Schmach zu erleiden.
Kv Herr, du zogst mich herauf aus der Tiefe; ich will dich rühmen in Ewigkeit
Ich
will dich erheben, Herr, / denn
du zogst mich herauf *
Lesung aus der Offenbarung des Johannes. Ich, Johannes, sah und ich hörte die Stimme von vielen Engeln rings um den Thron und um die Lebewesen und die Ältesten; die Zahl der Engel war zehntausend mal zehntausend und tausend mal tausend. Sie riefen mit lauter Stimme: Würdig ist das Lamm, das geschlachtet ist, Macht zu empfangen, Reichtum und Weisheit, Kraft und Ehre, Lob und Herrlichkeit. Und alle Geschöpfe im Himmel und auf der Erde, unter der Erde und auf dem Meer, alles, was darin ist, hörte ich sprechen: Ihm, der auf dem Thron sitzt, und dem Lamm gebühren Lob und Ehre und Herrlichkeit und Kraft in alle Ewigkeit. Und die vier Lebewesen sprachen: Amen. Und die vierundzwanzig Ältesten fielen nieder und beteten an.
Halleluja. Halleluja. Christus ist auferstanden. Er, der Schöpfer des Alls, hat sich aller Menschen erbarmt. Halleluja.
Aus dem heiligen Evangelium nach Johannes. In jener Zeit offenbarte sich Jesus den Jüngern noch einmal, am See von Tiberias, und er offenbarte sich in folgender Weise. Simon Petrus, Thomas, genannt Didymus, Natanaël aus Kana in Galiläa, die Söhne des Zebedäus und zwei andere von seinen Jüngern waren zusammen. Simon Petrus sagte zu ihnen: Ich gehe fischen. Sie sagten zu ihm: Wir kommen auch mit. Sie gingen hinaus und stiegen in das Boot. Aber in dieser Nacht fingen sie nichts. Als es schon Morgen wurde, stand Jesus am Ufer. Doch die Jünger wussten nicht, dass es Jesus war. Jesus sagte zu ihnen: Meine Kinder, habt ihr keinen Fisch zu essen? Sie antworteten ihm: Nein. Er aber sagte zu ihnen: Werft das Netz auf der rechten Seite des Bootes aus und ihr werdet etwas finden. Sie warfen das Netz aus und konnten es nicht wieder einholen, so voller Fische war es. Da sagte der Jünger, den Jesus liebte, zu Petrus: Es ist der Herr! Als Simon Petrus hörte, dass es der Herr sei, gürtete er sich das Obergewand um, weil er nackt war, und sprang in den See. Dann kamen die anderen Jünger mit dem Boot - sie waren nämlich nicht weit vom Land entfernt, nur etwa zweihundert Ellen - und zogen das Netz mit den Fischen hinter sich her. Als sie an Land gingen, sahen sie am Boden ein Kohlenfeuer und darauf Fisch und Brot liegen. Jesus sagte zu ihnen: Bringt von den Fischen, die ihr gerade gefangen habt! Da stieg Simon Petrus ans Ufer und zog das Netz an Land. Es war mit hundertdreiundfünfzig großen Fischen gefüllt, und obwohl es so viele waren, zerriss das Netz nicht. Jesus sagte zu ihnen: Kommt her und esst! Keiner von den Jüngern wagte ihn zu befragen: Wer bist du? Denn sie wussten, dass es der Herr war. Jesus trat heran, nahm das Brot und gab es ihnen, ebenso den Fisch. Dies war schon das dritte Mal, dass Jesus sich den Jüngern offenbarte, seit er von den Toten auferstanden war. Als sie gegessen hatten, sagte Jesus zu Simon Petrus: Simon, Sohn des Johannes, liebst du mich mehr als diese? Er antwortete ihm: Ja, Herr, du weißt, dass ich dich liebe. Jesus sagte zu ihm: Weide meine Lämmer! Zum zweiten Mal fragte er ihn: Simon, Sohn des Johannes, liebst du mich? Er antwortete ihm: Ja, Herr, du weißt, dass ich dich liebe. Jesus sagte zu ihm: Weide meine Schafe! Zum dritten Mal fragte er ihn: Simon, Sohn des Johannes, liebst du mich? Da wurde Petrus traurig, weil Jesus ihn zum dritten Mal gefragt hatte: Liebst du mich? Er gab ihm zur Antwort: Herr, du weißt alles; du weißt, dass ich dich liebe. Jesus sagte zu ihm: Weide meine Schafe! Amen, amen, ich sage dir: Als du jünger warst, hast du dich selbst gegürtet und gingst, wohin du wolltest. Wenn du aber alt geworden bist, wirst du deine Hände ausstrecken und ein anderer wird dich gürten und dich führen, wohin du nicht willst. Das sagte Jesus, um anzudeuten, durch welchen Tod er Gott verherrlichen werde. Nach diesen Worten sagte er zu ihm: Folge mir nach!
Lecture du livre des Actes des Apôtres.
En ces
jours-là, les Apôtres comparaissaient devant le Conseil suprême.
Le grand prêtre les interrogea :
« Nous
vous avions formellement interdit d’enseigner au nom de celui-là,
et voilà que vous remplissez Jérusalem de votre enseignement. Vous
voulez donc faire retomber sur nous le sang de cet homme ! »
En
réponse, Pierre et les Apôtres déclarèrent : « Il faut
obéir à Dieu plutôt qu’aux hommes.
Le
Dieu de nos pères a ressuscité Jésus, que vous aviez exécuté en
le suspendant au bois du supplice.
C’est
lui que Dieu, par sa main droite, a élevé, en faisant de lui le
Prince et le Sauveur, pour accorder à Israël la conversion et le
pardon des péchés.
Quant
à nous, nous sommes les témoins de tout cela, avec l’Esprit
Saint, que Dieu a donné à ceux qui lui obéissent. »
R.: Je t’exalte, Seigneur, tu m’as relevé.
Quand
j'ai crié vers toi, Seigneur,
Avec
le soir, viennent les larmes,
Lecture du l’livre de l’Apocalypse. Moi, Jean, j’ai vu : et j’entendis la voix d’une multitude d’anges qui entouraient le Trône, les Vivants et les Anciens ; ils étaient des myriades de myriades, par milliers de milliers. Ils disaient d’une voix forte : « Il est digne, l’Agneau immolé, de recevoir puissance et richesse, sagesse et force, honneur, gloire et louange. » Toute créature dans le ciel et sur la terre, sous la terre et sur la mer, et tous les êtres qui s’y trouvent, je les entendis proclamer : « À celui qui siège sur le Trône, et à l’Agneau, la louange et l’honneur, la gloire et la souveraineté pour les siècles des siècles. » Et les quatre Vivants disaient : « Amen ! » ; et les Anciens, se jetant devant le Trône, se prosternèrent.
Alléluia. Alléluia. Le Christ est ressuscité, le Créateur de l’univers, le Sauveur des hommes. Alléluia.
Évangile de Jésus-Christ selon saint Jean. En ce temps-là, Jésus se manifesta encore aux disciples sur le bord de la mer de Tibériade, et voici comment. Il y avait là, ensemble, Simon-Pierre, avec Thomas, appelé Didyme (c’est-à-dire Jumeau), Nathanaël, de Cana de Galilée, les fils de Zébédée, et deux autres de ses disciples. Simon-Pierre leur dit : « Je m’en vais à la pêche. » Ils lui répondent : « Nous aussi, nous allons avec toi. » Ils partirent et montèrent dans la barque ; or, cette nuit-là, ils ne prirent rien. Au lever du jour, Jésus se tenait sur le rivage, mais les disciples ne savaient pas que c’était lui. Jésus leur dit : « Les enfants, auriez-vous quelque chose à manger ? » Ils lui répondirent : « Non. » Il leur dit : « Jetez le filet à droite de la barque, et vous trouverez. » Ils jetèrent donc le filet, et cette fois ils n’arrivaient pas à le tirer, tellement il y avait de poissons. Alors, le disciple que Jésus aimait dit à Pierre : « C’est le Seigneur ! » Quand Simon-Pierre entendit que c’était le Seigneur, il passa un vêtement, car il n’avait rien sur lui, et il se jeta à l’eau. Les autres disciples arrivèrent en barque, traînant le filet plein de poissons ; la terre n’était qu’à une centaine de mètres. Une fois descendus à terre, ils aperçoivent, disposé là, un feu de braise avec du poisson posé dessus, et du pain. Jésus leur dit : « Apportez donc de ces poissons que vous venez de prendre. » Simon-Pierre remonta et tira jusqu’à terre le filet plein de gros poissons : il y en avait cent cinquante-trois. Et, malgré cette quantité, le filet ne s’était pas déchiré. Jésus leur dit alors : « Venez manger. » Aucun des disciples n’osait lui demander : « Qui es-tu ? » Ils savaient que c’était le Seigneur. Jésus s’approche ; il prend le pain et le leur donne ; et de même pour le poisson. C’était la troisième fois que Jésus ressuscité d’entre les morts se manifestait à ses disciples. Quand ils eurent mangé, Jésus dit à Simon-Pierre : « Simon, fils de Jean, m’aimes-tu vraiment, plus que ceux-ci ? » Il lui répond : « Oui, Seigneur ! Toi, tu le sais : je t’aime. » Jésus lui dit : « Sois le berger de mes agneaux. » Il lui dit une deuxième fois : « Simon, fils de Jean, m’aimes-tu vraiment ? » Il lui répond : « Oui, Seigneur ! Toi, tu le sais : je t’aime. » Jésus lui dit : « Sois le pasteur de mes brebis. » Il lui dit, pour la troisième fois : « Simon, fils de Jean, m’aimes-tu ? » Pierre fut peiné parce que, la troisième fois, Jésus lui demandait : « M’aimes-tu ? » Il lui répond : « Seigneur, toi, tu sais tout : tu sais bien que je t’aime. » Jésus lui dit : « Sois le berger de mes brebis. Amen, amen, je te le dis : quand tu étais jeune, tu mettais ta ceinture toi-même pour aller là où tu voulais ; quand tu seras vieux, tu étendras les mains, et c’est un autre qui te mettra ta ceinture, pour t’emmener là où tu ne voudrais pas aller. » Jésus disait cela pour signifier par quel genre de mort Pierre rendrait gloire à Dieu. Sur ces mots, il lui dit : « Suis-moi. »
Priedegt
"Weide meine Lämmer!" (Joh 21, 15c) Dëse Saz huet mech gepaakt. Wann ech an der Géigend ronderëm Irrel ënnerwee sinn, begéinen ech zimmlech dacks op de Wisen engem groussen Trapp Schof. Een Hiert féiert si ëmmer erëm op eng nei Weed. Hien ass fir si do a suergt sech ëm si. Et ass ee friddlecht Bild. D'Schof sinn an dësem Trapp duerchaus individuell. Et gesäit een, dass déi eng nawell gären an de Hiwwele ronderëm klammen, anerer knéchelen duerch d'Hecken, nach anerer si bequeem a friessen d'Gras op der Wiss. Munchmol gesäit een och ee Schof, dat eleng säi Wee geet, awer ëmmer an enger Distanz, dass et nach déi aner gesäit. Et gëtt och nach déi aner Schof an deem Trapp, déi ebe schwaarz sinn. An dach gehéieren och si zu deem ganzen Trapp a gi vun deenen, déi an der Iwwerzuel sinn, net ausgestouss. Esouguer een Iesel steet matten an dem Trapp an och hien ass akzeptéiert.
Dëst ass ee Bild, dat wuel och de Jesus am Kapp hat, wéi hien dem Péitruss een Optrag gëtt: "Weide meine Lämmer!" - "Féier meng Schof op d'Weed!" Heescht dat net, dass den Hiert seng Schof soll leede vu Weed zu Weed, dass hien si soll beschützen, dass hien sech ëm si soll suergen a këmmeren? All Schof si wichteg a wäertvoll, egal op si dësen oder dee Wee ginn a sichen, op si an de Hecke friessen oder op der Wiss, op si wäiss oder schwaarz sinn. Wichteg ass, dass si all eng Weed fannen, déi si erniert, déi si liewe léist.
E Samschdeg, wéi de Poopst Franziskus zu Roum begruewe gouf, ass an der Mass den zweeten Deel vun eisem Evangelium vun haut gelies ginn. "Weide meine Lämmer!", gëllt an der Traditioun als den Optrag un de Bëschof vu Roum, dass hien als Poopst déi ganz Gemeinschaft soll féiere wéi ee gudden Hiert. Op de Franziskus dat ëmmer alles gutt a richteg gemaach huet, kann a wëll ech net beurteelen. An de Priedegte vum Kardinol Re a vun eisem Weibëschof Leo Wagener konnt een do munches héieren, wat de Franziskus ausgezeechent huet. Mech huet am meeschten dem Franziskus seng onkonventionell Manéier beandrockt. D'Bild vum Hiert, deen sech ëm all Schof suergt, ass bäi him sécher net falsch. Säin Uleies war et effektiv fir bäi déi ze goen, déi um Rand waren, an si eben och mat ze huelen um Wee. Op si elo op méi kromme Weeër hiert Liewe gemaach hunn oder éischter an den Hecken, also am Verbuergenen versicht hunn hiert Akommes ze fannen, war him egal. Wichteg war dem Franziskus, dass all Schof, dass all Mënsch mat komme soll a konnt.
Bäi mengem Bild vun deenen echte Schof kann ee beobachten, dass wuel muncher hire méi individuelle Wee versichen ze goen. Si wëllen awer um Enn ni de Kontakt zum ganz Trapp verléieren. Ass dat net och an eiser mënschlecher Gesellschaft, an eiser Kierch esou? Vill Mënsche wëllen nu mol och hire Wee maachen an net alles esou gesinn, wéi déi grouss Mass et mécht. Si schieren heiansdo aus a gi méi verschlonge Weeër. Um Enn awer wëllen si all am Kontakt an och an der Gemeinschaft bleiwen. Do ass d'Funktioun vum Hiert ganz wichteg. Hie muss mat Léift all dës Schof, all des Mënsche weider begleeden. Ech hunn den Androck, dass de Franziskus genee dat och esou geduecht huet. Dass hien dobäi bäi munchen Aneren ugeeckt ass, net richteg verstane gouf an esou och kritiséiert gouf, war fir hie wuel eng Brems a sengem Engagement. Et huet sech awer um Enn erwisen, dass hien ee grousst Häerz fir all des Mënschen hat, déi um Rand waren.
Bäi der Begriefnismass zu Roum, louch um Sarg vum Franziskus een oppent Evangeliar. Mat Momenter huet d'Loft d'Säiten nawell ganz kräfteg hin an hier ëmgebliedert. Mir ass et virkomm wéi ee Bild fir d'Liewe vum Franziskus selwer. Hien huet ëmmer nees gesicht no Léisungen, no Weeër fir d'Botschaft vum Jesus bäi d'Mënschen ze bréngen. Mat Momenter bäi der Feier op der Péitersplatz war am Evangeliebuch eng eidel Säit opgeschloen. Wéi dacks wäert wuel och de Franziskus virun eidele Säite gestanen hunn, wou hie kee Rot wousst? Wéi dacks sti mir an eisem Liewen do a wëssen net, wéi et soll weider goen? An da siche mir. D'Säite ginn hin an hier gebliedert, fir dat Bescht ze fannen, fir déi richteg Léisung ze fannen. Dem Poopst ass et sou ergaangen. Jidder Mënsch ergeet et esou a sengem Liewen a schliisslech ergeet et eis als Kierch wuel och esou. Et ass net ëmmer déi selwecht Säit opgeschloen. Et muss gebliedert ginn. Et muss gesicht ginn. D'Liewen ass ni nëmme riicht a kloer an däitlech. Ech et hunn am Gefill, wéi wann de Poopst Franziskus genee dat gespuert huet. Hien huet gesicht. Heiansdo huet hien och mol ee Saz gesot, deen net esou gutt ukomm ass, wéi deemools hei zu Lëtzebuerg, wou hie gesot huet, dass méi Kanner misste gebuere ginn. Mä ass dat esou schlëmm, wann een no Weeër sicht? Kann een et net einfach emol als Versuch gesinn an deem grousse Buch vum Liewen no enger Léisung ze sichen. Kee fënnt ëmmer direkt déi Léisung, déi alles reegelt.
De Wand huet am Evangeliar gebliedert. Et ass ee Bild dofir, dass an eiser Bibel insgesamt vill Weeër opgezeechent sinn. Dee Wee, deen eenzegen, dee gëtt et net. D'Bibel ass dofir vill ze vill "mehrschichteg", dass mir genee déi eng Léisung fannen. De Franziskus war sech der Saach bewosst. Anerer, déi fundamentalistesch nëmmen eng Siicht kennen, hunn hien ausgebremst a kritiséiert. An do sinn ech och erëm bäi menge Schof ronderëm Irrel. Muncher gi ganz eege Weeër. Jo si verieren sech wuel och alt emol a mussen ee laange Wee mat vill Méi op sech huelen, fir bäi den Trapp zeréck ze fannen. Anerer awer fannen op onkonventionell Manéier ee ganz liichten a kuerze Wee. Alles ass méiglech an et soll een ni soen, dass et nëmmen "dee" Wee gëtt.
Eppes erschéngt mir allerdéngs ganz däitlech kloer ze sinn. Bäi engem groussen Trapp Schof kann den Hiert et net erlaben, dass dësen Trapp ëmmer op der selwechter Plaz bleift. iergendwann ass d'Weed of geweet. Iergendwann ass weder Narung nach Waasser do. Stoe bleiwen op der selwechter Plaz kann den Trapp net. E muss nei Weeër goen. A wéi ass dat mat eiser Kierch? De Franziskus hat erkannt, dass nei Weeër mussen ageschloe ginn. Nei Weede musse gesicht ginn. Ales muss een heiansdo hannert sech loossen. An dann, d'Loscht op dat, wat d'Schof wëllen iessen, wiesselt jo och. Et kann een net ëmmer genee dat selwecht virsetzen. Ass dat net och an eiser Kierch esou? Eise Goût ass haut en anere wéi virun 200 Joer. Mir als Kiercheschof wëllen haut aner Narung kréie wéi deemools.
"Weide meine Lämmer!", heescht haut wuel eppes aneres, wéi virun 200 Joer. D'Schof sinn anerer. D'Weed ass eng aner. D'Wënsch sinn anerer. Deen neien Hiert vun eiser Kierch, deen d'Kiercheschof op déi nächst Weed soll féieren, muss sech also bewosst sinn, dass een net mat alem Fudder dierf kommen, wat scho gro a voller Schimmel ass. D'Schof wëlle frësch Fudder a frësch Waasser. D'Schof wëllen och eng gewësse Fräiheet, dass si mol hei a mol do glanne kënnen, ouni dass si direkt ausgeschloss a gestrooft ginn.
An nach eppes erschéngt mir elo wichteg ze sinn. Eist Evangelium vun haut erzielt eis virum Optrag un de Péitruss nach eng wonnerbar Erscheinungsgeschicht, déi wéi ee Resumé vum ganze Johannesevangelium schéngt. D'Apostele waren um Séi an hunn eng ganz Nuecht ouni Erfolleg gefëscht. Si hunn et gemaach wéi ëmmer. Routinen an al Traditiounen hunn den Erfolleg geläämt. De Jesus gëtt den Hiweis, dass si dach sollen een neien, een anere Versuch maachen. Wat passéiert? Si hunn Erfolleg. Den neien Hiert vun eiser Kierch misst genee dat och zur Kenntnis huelen. Et kann een net an ale Konzepter festhänke bleiwen. Wann si näischt méi bréngen, muss een sech an seng Astellung änneren. De Franziskus hat et erkannt. Och d'Konzepter an der Leedung vun der Kierch, d'Methoden, d'Siichtweise, jo alles muss nei gekuckt ginn. Geschafft muss ginn. Nogeduecht muss ginn. Al Strukture musse ganz am Eescht opgebrach ginn.
D'Fro steet jo am Raum: Wéi hätt de Jesus et gemaach? Wéi géif hien haut an eiser Zäit handelen? Géif hien eis net och soen: Werft äert Netz dach endlech emol op der anerer Säit aus! Versicht eppes Neies a féiert d'Schof endlech op eng frësch, op eng nei Weed. "Weide meine Lämmer!" "Sicht eng nei Weed!"
Fürbitten
Zu Jesus Christus, eisem Här, wëlle mir bieden:
* Hëllef denger kierchlecher Gemeinschaft, dass si och an eiser Zäit duerch hiert Handelen dech bäi d'Mënsche ka bréngen an Zeeche kann si vun denger frouer Botschaft. Christus, héier eis.
* Schenk de Kardinäl, déi an der Nofolleg vun den Apostele stinn, däi gudde Geescht, dass si deen zum Nofollger vum Poopst wielen, deen eis Gemeinschaft mat neiem Elan ka leeden. Christus, héier eis.
* Stäerk all déi, déi sech an dësen Zäite vu Krisen a Kricher fir de Fridden an d'Versönung a setzen, a looss si déi néideg Ënnerstëtzung fannen. Christus, héier eis.
* Kuck op all déi Kanner, déi an dëse Wochen hier éischt Kommunioun feieren, a looss si Freed an eiser Gemeinschaft fannen. Christus, héier eis.
* Schenk all eise Verstuerwenen Undeel un denger Opersteeung. Christus, héier eis.
Papp am Himmel, kuck an Denger Guttheet op Däi verstuerwenen Dénger Franziskus. Looss hien elo an Denger onendlecher Baarmhäerzegkeet Dee begéinen, deen de Wee, d’Wourecht an d’Liewen ass, an am Hellege Geescht fir ëmmer bei Dir sinn, dorëms biede mir Dech, duerch Christus eisen Här. Amen
II.
La résurrection du Christ est la source de toute notre espérance. Avec ferveur et confiance, présentons au Père les besoins de la multitude humaine qui aspire au bonheur et à la paix. Seigneur, écoute-nous; Seigneur, exauce-nous.
– Prions pour l’Église qui célèbre aujourd’hui dans la joie pascale; qu’elle proclame la présence du Ressuscité en tout temps et en tout lieu.
– Prions pour tous les baptisés appelés à renouveler leur engagement de foi en ce temps pascal; que chacun et chacune vive toujours davantage comme filles et fils bien-aimés du Père.
– Prions pour les victimes de la guerre; qu’elles trouvent tout le soutien nécessaire de la part de la communauté internationale.
– Prions pour les membres de nos communautés; que tous soient heureux d’être au service de leurs frères et sœurs et soient sensibles aux besoins nouveaux de notre monde. (https://fr.novalis.ca)
Dieu notre Père, dans ta bonté montre ta face à ton serviteur défunt François. Dans ta grande Miséricorde, fais qu'il rencontre maintenant Celui qui est le chemin, la vérité et la vie, et qu'il soit avec Toi dans l'Esprit Saint pour l'éternité, nous te le demandons par le Christ notre Seigneur. Amen.
Gowegebiet
Allmächtege Gott, huel eis Gowen un, déi mir dir an der Freed vun Ouschteren duerbréngen. Du hues eis Grond ginn zou dëser Freed. Erhal eis doranner bis mir béi dir liewen. Dorëms biede mir, duerch Christus eisen Här. Amen.
Accueille, Seigneur, les dons de ton Église en fête: tu es ä l'origine d'un si grand bonheur, qu'il s'épanouisse en joie éternelle. Par Jésus.
Guter Gott, nimm die Gaben an, die deine Kirche in österlicher Freude vor dich bringt. Du hast ihr Grund gegeben zu solchem Jubel. Erhalte ihr die Freude bis zur Vollendung durch Christus, unsern Herrn.
Hochgebet – „Nachfolge“
Präfation
In ihm, Jesus Christus,
sind wir mehr als
Frauen und Männer,
Wir danken dir, denn deine frohe
Botschaft ruft uns Menschen
So danken wir dir, Gott, für das
Leben und die Berufung,
Sanctus
Als Christen sind wir oft
sprachlos, wenn wir dann das eine Wort sagen sollen,
Um dennoch nicht aufzugeben im
Einsatz für Gerechtigkeit und Frieden,
Deshalb, guter Gott,
feiern wir jetzt
Eucharistie
Wir tun zeichenhaft, was er
wirklich getan hat,
So bitten wir dich, allmächtiger
Gott:
Damals brach Jesus das Brot.
NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
Ebenso nahm er nach dem Mahl den
Kelch,
NEHMET UND TRINKET ALLE
DARAUS: ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN. TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.
Geheimnis
des Glaubens:
Darum bitten wir dich, Vater,
für deine
Kirche: Gedenke in deiner Güte auch der Menschen,
die in unserem Herzen
einen besonderen
Platz haben.
Bleib all jenen treu, die der Tod
uns in diesem Leben genommen hat.
Mit deinem ganzen Volk, mit
Maria, der Mutter des Herrn,
Durch ihn und mit ihm und in ihm
ist dir, Gott, allmächtiger Vater, Quelle unbekannt
Vaterunser
De Jesus war no senger Opersteeung do fir seng Frënn. Hien huet hinne Mutt gemaach an hinnen dat ginn, wat si gebraucht hunn. Vill Mënsche brauchen och haut ee gutt Wuert an Narung fir hiert Liewen. Biede mir mat de Wierder vum Jesus dorëm, dass all Mënsch ka säi Liewen a Sécherheet a mat allem, wat néideg ass, liewen: Vater unser …
Friddensgebiet
Eis Kierch steet viru groussen Erausfuerderungen. Een neie Poopst muss gewielt ginn. Vill Reforme musse gemaach ginn. D'Botschaft vum Jesus muss an eis Zäit iwwersat ginn. Bäi all deenen Theme brauch et Weeër, déi am Fridden an an der Léift musse gaange ginn. Dofir biede mir eisen Här ëm seng Léift a säi Fridden. De Fridde vum Operstanenen sief mat iech all.
Schlussgebiet
Éiwege Gott, du hues an eis d’Botschaft vun Ouschteren nei opliichte gelooss. Kuck elo a Guttheet op eis a bleif bäi eis mat denger Gnod, bis mir zum éiwege Liewe bäi dir operstinn. Dorëms biede mir, duerch Christus eisen Här. Amen.
Regarde avec bonté, Seigneur, le peuple que tu as renové par tes sacrements: accorde-nous de parvenir à la réssurection bienheureuse, toi qui nous as destinés à connaître ta gloire. Par Jésus.
Gott, du Geber alles Guten, wir danken dir für das Brot des Lebens und den Wein der Freude. Aus deiner Hand durften wir sie empfangen. Lass uns, geleitet von dir, allzeit dankbar sein in Wort und Tat durch Jesus Christus, unsern Herrn.
|
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg
© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement