3. Adventssonndeg A - 13./14.12.2025


Home Back Print Kontakt

3. Adventssonndeg A - 13./14.12.2025 - © Carlo Morbach - 10.12.2025

3. Adventssonndeg A - 13./14.12.2025


An der Zäit vum Waarde gi mir um drëtten Adventssonndeg opgeruff eis ze freeën. Och wann net alles gutt ass an eiser Welt, sou gëtt et dach awer och ëmmer nees Momenter vu Freed. Eisen Alldag gesäit heiansdo zimmlech ouni Freed aus, well mir eis iwwer Villes Suerge maachen. Mä d'Botschaft, déi mir haut héieren, wëll eis drop hiweisen, dass et Hoffnungszeeche gëtt. Och an der däischterster Nuecht kann ee klengt Liicht opschéngen, an der dréchenster Wüst kann eng nei Planz wuessen. Et si Biller, déi frou wëlle stëmmen, déi eis Courage wëlle maachen. Den Härgott geet mat eis op all eise Weeër. Hien hält eis. Froe mir dofir eisen Här Jesus Christus ëm säin Erbaarmen an seng Hëllef.


Här Jesus Christus, du méchs eis Däischtert hell.

Här Jesus Christus, du schenks ei nei Hoffnung.

Här Jesus Christus, du léis neit Liewen opbléien. 


Dagesgebiet


Allmächtege Gott, kuck a Guttheet op däi Vollek, dat am gleewege Verlaangeren op d'Fest vun der Gebuert vu Christus waart. Maach eist Häerz bereet fir d'Geschenk vun der Erléisung, esou datt Chrëschtdag fir eis all en Dag vun der Freed an dem Fridde ka ginn. Dorëms biede mir duerch de Jesus, déi Jong, eisen Här. Amen.


Tu le vois, Seigneur, ton peuple se prépare à célébrer la naissance de ton Fils; dirige notre joie vers la joie d’un si grand mystère: pour que nous fêtions notre salut avec un cœur vraiment nouveau. Par Jésus Christ.


Gott, unser Vater, durch deinen Sohn kommen Licht und Freude in die Welt. Hilf uns, damit alle Menschen deine Güte erfahren. Das erbitten wir von dir, dem Vater unseres Herrn Jesus Christus, der mit dir und dem Heiligen Geist lebt und Leben schafft in Ewigkeit.


Liesung: Jes 35, 1-6a.10 / Jak 5, 7-10 / Mt 11, 2-11


Lesung aus dem Buch Jesaja.

Jubeln werden die Wüste und das trockene Land, jauchzen wird die Steppe und blühen wie die Lilie. Sie wird prächtig blühen und sie wird jauchzen, ja jauchzen und frohlocken. Die Herrlichkeit des Libanon wurde ihr gegeben, die Pracht des Karmel und der Ebene Scharon. Sie werden die Herrlichkeit des HERRN sehen, die Pracht unseres Gottes. Stärkt die schlaffen Hände und festigt die wankenden Knie! Sagt den Verzagten: Seid stark, fürchtet euch nicht! Seht, euer Gott! Die Rache kommt, die Vergeltung Gottes! Er selbst kommt und wird euch retten. Dann werden die Augen der Blinden aufgetan und die Ohren der Tauben werden geöffnet. Dann springt der Lahme wie ein Hirsch und die Zunge des Stummen frohlockt. Die vom HERRN Befreiten kehren zurück und kommen zum Zion mit Frohlocken. Ewige Freude ist auf ihren Häuptern, Jubel und Freude stellen sich ein, Kummer und Seufzen entfliehen.


Kv Komm, o Herr, und erlöse uns! 

Der Herr ist es, der Himmel und Erde erschafft, /
das Meer und alles, was in ihm ist. *
Er hält die Treue auf ewig.
Recht schafft er den Unterdrückten, /
Brot gibt er den Hungernden, *
der Herr befreit die Gefangenen. 
– (Kv)
Der Herr öffnet die Augen der Blinden, *
der Herr richtet auf die Gebeugten,
der Herr liebt die Gerechten. *
Der Herr beschützt die Fremden. – (Kv)
Er hilft auf den Waisen und Witwen, *
doch den Weg der Frevler krümmt er.
Der Herr ist König auf ewig, *
dein Gott, Zion, durch alle Geschlechter. 
– Kv


Lesung aus dem Jakobusbrief.

Brüder und Schwestern, haltet geduldig aus bis zur Ankunft des Herrn! Siehe, auch der Bauer wartet auf die kostbare Frucht der Erde, er wartet geduldig auf sie, bis Frühregen oder Spätregen fällt. Ebenso geduldig sollt auch ihr sein; macht eure Herzen stark, denn die Ankunft des Herrn steht nahe bevor. Klagt nicht übereinander, Brüder und Schwestern, damit ihr nicht gerichtet werdet! Seht, der Richter steht schon vor der Tür. Brüder und Schwestern, im Leiden und in der Geduld nehmt euch die Propheten zum Vorbild, die im Namen des Herrn gesprochen haben!


Halleluja. Halleluja. Der Geist des Herrn ruht auf mir. Der Herr hat mich gesandt, den Armen die frohe Botschaft zu bringen. Halleluja.


Aus dem heiligen Evangelium nach Matthäus.

In jener Zeit hörte Johannes im Gefängnis von den Taten des Christus. Da schickte er seine Jünger zu ihm und ließ ihn fragen: Bist du der, der kommen soll, oder sollen wir auf einen anderen warten? Jesus antwortete ihnen: Geht und berichtet Johannes, was ihr hört und seht: Blinde sehen wieder und Lahme gehen; Aussätzige werden rein und Taube hören; Tote stehen auf und Armen wird das Evangelium verkündet. Selig ist, wer an mir keinen Anstoß nimmt. Als sie gegangen waren, begann Jesus zu der Menge über Johannes zu reden: Was habt ihr denn sehen wollen, als ihr in die Wüste hinausgegangen seid? Ein Schilfrohr, das im Wind schwankt? Oder was habt ihr sehen wollen, als ihr hinausgegangen seid? Einen Mann in feiner Kleidung? Siehe, die fein gekleidet sind, findet man in den Palästen der Könige. Oder wozu seid ihr hinausgegangen? Um einen Propheten zu sehen? Ja, ich sage euch: sogar mehr als einen Propheten. Dieser ist es, von dem geschrieben steht: Siehe, ich sende meinen Boten vor dir her, der deinen Weg vor dir bahnen wird. Amen, ich sage euch: Unter den von einer Frau Geborenen ist kein Größerer aufgetreten als Johannes der Täufer; doch der Kleinste im Himmelreich ist größer als er.


Lecture du livre du prophète Isaïe.

Le désert et la terre de la soif, qu’ils se réjouissent ! Le pays aride, qu’il exulte et fleurisse comme la rose, qu’il se couvre de fleurs des champs, qu’il exulte et crie de joie ! La gloire du Liban lui est donnée, la splendeur du Carmel et du Sarone. On verra la gloire du Seigneur, la splendeur de notre Dieu. Fortifiez les mains défaillantes, affermissez les genoux qui fléchissent, dites aux gens qui s’affolent : « Soyez forts, ne craignez pas. Voici votre Dieu : c’est la vengeance qui vient, la revanche de Dieu. Il vient lui-même et va vous sauver. » Alors se dessilleront les yeux des aveugles, et s’ouvriront les oreilles des sourds. Alors le boiteux bondira comme un cerf, et la bouche du muet criera de joie. Ceux qu’a libérés le Seigneur reviennent, ils entrent dans Sion avec des cris de fête, couronnés de l’éternelle joie. Allégresse et joie les rejoindront, douleur et plainte s’enfuient.


R/ Viens, Seigneur, et sauve-nous !

Le Seigneur fait justice aux opprimés ; 
aux affamés, il donne le pain ; 
le Seigneur délie les enchaînés.
R
Le Seigneur ouvre les yeux des aveugles, 
le Seigneur redresse les accablés, 
le Seigneur aime les justes,
R
le Seigneur protège l'étranger.
Il soutient la veuve et l'orphelin,
D'âge en âge, le Seigneur régnera !
R


Lecture de le lettre de saint Jacques.

Frères, en attendant la venue du Seigneur, prenez patience. Voyez le cultivateur : il attend les fruits précieux de la terre avec patience, jusqu’à ce qu’il ait fait la récolte précoce et la récolte tardive. Prenez patience, vous aussi, et tenez ferme car la venue du Seigneur est proche. Frères, ne gémissez pas les uns contre les autres, ainsi vous ne serez pas jugés. Voyez : le Juge est à notre porte. Frères, prenez pour modèles d’endurance et de patience les prophètes qui ont parlé au nom du Seigneur.


Alléluia. Alléluia. L’Esprit du Seigneur est sur moi: il m’a envoyé porter la Bonne Nouvelle aux pauvres. Alléluia.


Évangile de Jésus-Christ selon saint Matthieu.

En ce temps-là, Jean le Baptiste entendit parler, dans sa prison, des œuvres réalisées par le Christ. Il lui envoya ses disciples et, par eux, lui demanda : « Es-tu celui qui doit venir, ou devons-nous en attendre un autre ? » Jésus leur répondit : « Allez annoncer à Jean ce que vous entendez et voyez : Les aveugles retrouvent la vue, et les boiteux marchent, les lépreux sont purifiés, et les sourds entendent, les morts ressuscitent, et les pauvres reçoivent la Bonne Nouvelle. Heureux celui pour qui je ne suis pas une occasion de chute ! » Tandis que les envoyés de Jean s’en allaient, Jésus se mit à dire aux foules à propos de Jean : « Qu’êtes-vous allés regarder au désert ? un roseau agité par le vent ? Alors, qu’êtes-vous donc allés voir ? un homme habillé de façon raffinée ? Mais ceux qui portent de tels vêtements vivent dans les palais des rois. Alors, qu’êtes-vous allés voir ? un prophète ? Oui, je vous le dis, et bien plus qu’un prophète. C’est de lui qu’il est écrit : ‘Voici que j’envoie mon messager en avant de toi, pour préparer le chemin devant toi.’ Amen, je vous le dis : Parmi ceux qui sont nés d’une femme, personne ne s’est levé de plus grand que Jean le Baptiste ; et cependant le plus petit dans le royaume des Cieux est plus grand que lui. »


Priedegt


Die Wüste und das trockene Land sollen sich freuen, die Steppe soll jubeln und blühen.” Des Wierder aus dem Jesaja-Buch sinn an enger zimlech schwiereger Zäit entstaanen. Een Deel vun der jüdëscher Bevölkerung war aus dem babylonëschen Exil erem Heem komm. Lo waren si doheem an dach waren si vun den Perser beherrscht. Et war all Dag ze spieren, datt si net fräi waren. Den Tempel zu Jerusalem war erëm opgebaut. Hien huet awer zimmlech aarmséileg a bescheiden ausgesin. D’Gottesdéngschter waren och zimlech einfach an d’Priister hun meeschtens Déngscht no Viirschrëft gemaach. Politësch wéi reliéis war et eng ganz schwiereg Zäit. Munech Juden waren am Exil bliwen, aneren waren an der Diaspora a ville grousse Stied rodrem d’Mëttelmiir verspreet gin. Wat war also matt den Verspriechen, déi un d’Stammväter vun dësem stolze Vollek ergaange waren?


A genee des Zäit a Situatioun eran ergeet elo dem Jesaja säi Profetewuert: “Die Wüste und das trockene Land sollen sich freuen, die Steppe soll jubeln und blühen. Sie soll prächtig blühen wie eine Lilie, jubeln soll sie, jubeln und jauchzen. Die Herrlichkeit des Libanon wird ihr geschenkt, die Pracht des Karmel und der Ebene Scharon. Man wird die Herrlichkeit des Herrn sehen, die Pracht unseres Gottes.” Vun der grousser Härlechkeet ass warlech näischt ze gesin. D’Stëmmung ass um Nullpunkt ukomm: “Macht die erschlafften Hände wieder stark und die wankenden Knie wieder fest! Sagt den Verzagten: Habt Mut, fürchtet euch nicht! Seht, hier ist euer Gott!” D’Mënschen hun d’Flemm. Si zidderen vun Angscht an Nout. Dat ass d’Realitéit. Näischt aneres ass wouer am Moment. Déi reliéis Liewenskraaft ass fort. Vu Begeeschterung ass keng Spur. Gott schengt d’Mensche verlos ze hun. A genee an des Trauregkeet, an des Trostlosegkeet eran ergeet d’Wuert vum Jesaja, dat hien als eng Visioun proklaméiert, als ee Wuert vu Gott: “Macht die erschlafften Hände wieder stark.”


Ech kucken elo haut op eis kierchlech Gemeinschaft. An deene leschten Deeg hunn sech erëm eng Rei Saache gewisen, déi een eben och do Flemm kréie loossen. Op villen Dierfer ass scheinbar d'Loft eraus. D'Gemeinschaft gëtt ëmmer méi kleng. Iwwerall feelt et um Geld fir d'Kierchen ze erhalen a Villes méi. A wa mir op Roum kucken, do schéngt et och mat deem neie Poopst keng wierklech Erneierung ze ginn. Ëmmer nees kléngt et no Verstréischtung, wann si sech ronderëm dréinen fir nëmmen net nei Weeër ze goen. Weieämter fir d'Fraen schénge jo erëm an eng wäit Zukunft geréckelt ze sinn an och eng Besënnung op déi wierklech Botschaft, wéi si an der Bibel niddergeluecht ass, interesséiert si zu Roum net wierklech. D'Traditioun an dogmatesch Festleeungen aus ënnerschiddlechen historeschen Ëmstänn si méi wichteg wéi eng echt Beschäftegung mat der biblescher Botschaft selwer. Do wonnert et net, wann een an eise Reien vill Resignatioun ka gesinn. Et wonnert och net wa vill Matchrëschten, des Gemeinschaft vun der Kierch a vum Gottesdéngscht net méi opsichen? Wou ass nach Hoffnung ze spiren? Villes an eiser Gesellschaft vun haut schengt dëser Visioun vum Jesaja, déi elo schon Joërdausenden al ass, entgéint ze stoën. Wéi geet et also virun matt eiser kierchlecher Gemeinschaft, mat eisem Glawen, mat all deene groussen Iddien vum Jesus? Ass dat alles iwerflësseg?


Wéi et weidergeet wësse mir wiirklech net. An dach steet bis haut dat Verspriechen, dat de Jesaja verkënnegt. Un eis läit et fir eis opzemaachen, fir d’Saach an d’Hand ze huelen, fir eis op de Wee ze maachen mat erhuewenem Kapp a mat Houfregkeet an dat géint all Ugrëff an Ufeindung. “Macht die erschlafften Hände wieder stark und die wankenden Knie wieder fest! Sagt den Verzagten: Habt Mut, fürchtet euch nicht! Seht, hier ist euer Gott!” Dat musse mir eis och wuel géint all Réckstännegkeet aus de kierchleche Reie selwer soen. Mir mussen an eise Paren an Dierfer, an eise Familljen déi Gemeinschaft opbauen, déi aus der Botschaft vun der Bibel erauswiisst. Dobäi dierfe mir net nëmmen no hanne kucken. Déi gutt al Zäite sinn eriwwer a kommen net zeréck. Nëmme wa mir mat Courage an Engagement no vir kucken a schaffen, kann eppes entstoen.


Macht die erschlafften Hände wieder stark.” Dat ass deen engagéierten Opruff vum Jesaja. Wa mir ëmmer nëmmen alles vun aneren erwaarden, gëtt et net gutt. Wa mir ëmmer nëmme vun der Hierarchie Neierungen erwaarden, wärte mir enttäuscht ginn. Heiansdo denken ech mir, dass Roum an déi Grouss an eiser Kierch wierklech ganz wäit ewech si vum eigentleche Liewen vun eiser chrëschtlecher Gemeinschaft. Dofir solle mir si och schwätze loossen a méi op eis eege Kraaft, op eisen eegenen Asaz vertrauen. Huele mir haut dem Jesaja säi Message eescht a setze mir eis an, dass d'Botschaft vu Gott, déi aus Léift a Fridden, aus Gerechtegkeet a Matenaner besteet, duerch eis wouer gëtt, do, wou mir liewen. Traue mir eis nei Weeër ze goen an nei Konzepter auszeprobéieren. Traue mir eis, dat wouer ginn ze loossen duerch eis, wat deemools duerch de Jesus geschitt ass: "Blinde sehen wieder und Lahme gehen; Aussätzige werden rein und Taube hören; Tote stehen auf und Armen wird das Evangelium verkündet. Selig ist, wer an mir keinen Anstoß nimmt." De Jesus huet deemools net gefaart fir eppes ganz Neies ze maachen an dat géint all al etabléiert Strukture vun der Relioun. Genee sou sollten och mir handelen.


Fürbitten


Biede mir voll Vertrauen zu eisem Här, deen d'Wüst an d'Däischtert an eisem Liewe wëll opbléien an hell gi loossen:


* Mir biede fir all, déi an der Kierch an an der Gesellschaft Verantwortung droen. Gëff hinne Courage, dass si Wierder a Weeër fannen, déi Hoffnung schenken an d'Mënschen erëm opriichten, wann si an Nout sinn. Härgott, héier eis.


* Mir biede fir all, déi krank sinn, déi kierperlech a séilesch leiden. Looss si duerch gutt Mënsche ronderëm si spieren, dass du bäi hinne bass. Härgott, héier eis.


* Mir biede fir all, déi gestresst sinn an sech net mat Rou op Chrëschtdag kënne virbereeden. Looss si ënner Rou fannen, déi hinne Momenter vu Besënnung an Nodenke ginn. Härgott, héier eis.


* Mir biede fir all eis Verstuerwen. Looss si bäi dir ausroue vun der Laascht vum Liewen. Härgott, héier eis.


Baarmhäerzege Gott, du schenks eis Hoffnung, Liewen a Léift. Dech luewen an éiere mir elo an an all Éiwegkeet. Amen.


II.


Durant ce temps de l’Avent, alors que sommes invités à vivre ensemble l’attente du Sauveur, présentons au Seigneur toutes les personnes qui ont besoin d’être illuminées par une clarté nouvelle. Dans la confiance, faisons-lui part de nos demandes.

Dieu de lumière et de vérité, écoute nos prières.

Prions pour les personnes qui ne croient pas en Dieu; qu’elles puissent découvrir sur leur route des témoins pleins de lumière et d’espérance.

Prions pour les personnes qui refusent l’Évangile; qu’elles rencontrent sur leur chemin de vrais porte-paroles de la Bonne Nouvelle.

Prions pour les gens qui souffrent et qui ont perdu tout espoir; qu’ils trouvent sur leur voie des personnes remplies de la lumière de l’Évangile qui sachent leur redonner espoir.

Prions pour notre communauté; qu’elle soit toujours au cœur de notre localité un lieu d’accueil sans condition.

Dieu notre Père, toi qui accompagnes tous tes enfants dans leur marche vers toi, écoute les prières que nous t’adressons et daigne les exaucer, par Jésus, le Christ notre Seigneur, vivant pour les siècles des siècles. Amen. (https://fr.novalis.ca/)




Gowegebiet


Här, eise Gott, an dëser Feier erfëlle mir den Optrag vun dengem Jong. Huel eis Gowen un a gëff denger Kierch d'Gnod, ëmmer an iwwerall säin hellegt Affer ze feieren. Schenk eis duerch dëst Geheimnis däin Heel, dat's du fir d'ganz Welt virgesinn hues. Dorëms biede mir duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.


Permets, Seigneur, que le sacrifice de nos eucharisties te soit toujours offert dans ton Église, pour accomplir le sacrement que tu nous as donné et pour réaliser la merveille de notre salut. Par Jésus.


Gott, du Geber alles Guten, wir bringen diese Gaben vor dich, wie es dein Sohn uns aufgetragen hat. Schenke der ganzen Welt das Heil, das du ihr zugesagt hast. Darum bitten wir durch Christus, unsern Herrn. 


Präfation


In Wahrheit ist es würdig und recht, dir, guter Gott,
zu danken und dein Erbarmen zu preisen.
Denn schon leuchtet auf der Tag der Erlösung,
 
und nahe ist die Zeit unsres Heiles,
da der Retter kommt, Jesus Christus.
Von ihm gab Johannes der Täufer Zeugnis
und wies auf ihn hin, den Retter der Welt.
So rühmen wir das Werk deiner Liebe
und singen mit den Engeln und Mächten
 
den Hochgesang deiner göttlichen Herrlichkeit:
Sanctus


Hochgebet – „Jesus leidet mit den Menschen“


Ja, heilig bist du großer Gott. 
Wir danken dir für deinen Sohn.
 
Er ist Mensch geworden wie wir,
 
eingeklemmt zwischen Geburt und Tod,
 
zermürbenden Mächten ausgesetzt,
 
im Kampf mit denen,
welche die Lüge lieben, 
umgeben von Menschen,
die ihn kaum verstanden, 
geschunden, gequält und gekreuzigt:
Jesus von Nazaret.
V/A: Aus deinem Opfer wird unser Opfer.

Er lebte im Zwiespalt, versucht und verlassen; 
er ist zugrunde gegangen
mit der Frage: Warum? 
Seine Antwort ermutigt uns zum Leben.
 
Er hat sein Wort gegeben,
das die Angst vertreibt, 
das vom Zweifel befreit
und das Hoffnung ermöglicht.
A: Aus deinem Opfer ...

Er war, wo Menschen kämpften und litten, 
wo Menschen ihre Hoffnung nicht aufgaben,
 
wo sich Arme, Entrechtete, Unnütze trafen.
 
Er war mitten unter Fremden und Feinden.
 
Er litt an der Lüge und an der Falschheit.
 
Er blieb bei der Wahrheit
und sah in der Liebe 
den Ausweis des Glaubens.
A: Aus deinem Opfer ...

Deshalb gedenken wir seines Todes und seiner Auferstehung. 

Vater, wir bitten dich, dein Heiliger Geist lasse jetzt Brot und Wein
zum Fleisch
 + und Blut Jesu werden. 

Bei seinem letzten Abendmahl sprach Jesus Worte, 
die seine Freunde nicht vergessen konnten.
Er nahm Brot in seine Hände,
brach es und sagte: 

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB,
DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Ebenso nahm er nach dem Mahl den Kelch, 
dankte wiederum, reichte ihn den Seinen
und sprach:

NEHMT UND TRINKT ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH
DES IMMERWÄHRENDEN BUNDES, 
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH
UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD 
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens
A: Wir preisen deinen Tod, wir glauben, dass du lebst
wir hoffen, dass du kommst
zum Heil der Welt.
Komm, o Herr, bleib bei uns! Komm, o Herr, Leben der Welt.

Eine Verheißung durchzieht unser Leben: 
Jesu Geist macht uns bereit,
immer neu 
zu anderen Ufern aufzubrechen.

Er gibt uns Vertrauen, selbst Unmögliches zu versuchen, 
wachsam zu bleiben,
die Wahrheit zu sagen, 
ein geknicktes Rohr nicht zu brechen,
 
einen glimmenden Docht
nicht zu löschen, 
Getretene aufzurichten,
 
Geschundene nicht allein zu lassen,
 
Stummen ein Mund,
Tauben ein Ohr, allen alles zu werden.
A: Aus deinem Opfer ...

Guter Gott, wir bitten dich für uns, für unsere Kirche, 
für den Papst Franziskus,
für unseren Bischof N. 
und für alle Menschen auf dieser Welt:
 
Lass uns wie Jesus eintreten
für Recht und Gerechtigkeit. 
Die Kirche soll
ein deutliches Zeichen setzen
und sich auf die Seite jener schlagen,
die unter dem Bösen in dieser Welt leiden. 

Wir gedenken all der Menschen, die wir geliebt haben und die gestorben sind, 
sowie all jener,
die geschunden und gefoltert werden: 
Sei du mit ihnen
und lass den Schrei nach Gerechtigkeit nicht ungehört verhallen.

Zusammen mit der Gottesmutter Maria, dem heiligen Josef, dem Zimmermann,
und allen Heiligen loben und preisen wir dich durch unseren Herrn Jesus Christus.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater, 
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.

Quelle unbekannt


Vaterunser


D’Räich vu Gott kënnt net einfach esou. Et kënnt do, wou ee bereet ass, fir eppes vu sengem Iwwerfloss ofzeginn, oder wou een seng Muechtpositioun engem anere géint iwwer net ausspillt. Biede mir ëm dëst Räich vu Gott: Vater unser im Himmel, …


Friddensgebiet


Wou d’Bereetschaft fir d’Deelen do ass a wou d’Solidaritéit zur Normalitéit gehéiert, do sinn d’Grondlage fir de Fridden an eiser Welt geluecht. Awer wéi schwéier dat ass, wësse mir all. Dofir froe mir eisen Här ëm säi Fridde fir eis.


Schlussgebiet


Baarmhäerzege Gott, komm duerch des helleg Moolzecht eis schwaache Mënschen zu Hëllef. Maach eis fräi vu Schold a bereet eis fir op dat kommend Fest vu Chrëschtdag. Dorëms biede mir duerch de Jesus, eise Brudder an eisen Här. Amen.


Seigneur notre Dieu, nous attendons de ta miséricorde que cette nourriture prise à ton autel nous empêche de céder à nos penchants mauvais et nous prépare aux fêtes qui approchent. Par Jésus... Amen.


Gott der Barmherzigkeit, wir haben in diesem heiligen Mahl erfahren, wie gut du zu uns bist. Du befreist uns aus aller Schuld. So gehen wir dem kommenden Fest mit großer Freude entgegen. Wir danken dir und preisen dich durch Christus, unsern Herrn.


Mass vum 7. Dezember
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 21. Dezember

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement