3. Sonndeg am Joereskrees B - 23./24.1.2021


Home Back Print Kontakt

Berufung
Kirche Bech
Photo: Tom Osborne

Léif Matchrëschten! An eisem Liewe sti mir ëmmer nees virun Entscheedungen. All Dag verlaangt vun eis, dass mir eis fir dëst oder dat entscheeden. Dat ass munchmol einfach, munchmol awer och ganz schéi schwéier. „When day comes we ask ourselves, where can we find light in this never-ending shade?“ („Wenn es Tag wird, fragen wir uns, wo wir Licht zu finden vermögen, in diesem niemals endenden Schatten?“), sou huet déi jonk Poetin Amanda Gorman e Mëttwoch an hirem Gedicht bäi der Amtsaféierung vum neien amerikaneschen Präsident gefrot. Eis Zäit ass dacks däischter, jo, mä et ass eis Entscheedung fir dem Liicht nozegoen. Mir mussen sichen no dem Liicht, dat eraus féiert aus der Däischtert. An heiansdo musse mir einfach an eis selwer sichen. Et ass eis eegen Entscheedung, fir eis ze bekéieren, fir eise Sträit op een Enn ze bréngen, fir eis Waffen nidderzeleeën. „We lay down our arms so we can reach out our arms to one another.“ („Wir legen unsere Waffen nieder, damit wir unsere Arme nacheinander ausstrecken können.“) Et ass wierklech eng Entscheedung, seng Waffen nidder ze leeën an d’Äerm auszestrécken, ee Matmënsch a Léift an den Aarm ze drécken. Eng Entscheedung dofir bedeit, dass mir vun eis an eisem Egoismus musse lass loossen. Genee dat mécht et dacks schwéier. Well mir Mënsche liewen eigentlech an enge Grenzen, hunn dacks nëmmen eng kuerz Siicht op dat, wat ëm eis geschitt. An awer hu mir e grousse Wonsch no Gebuergenheet an no Unerkennung. Awer och mir mussen eis Ohnmacht iwwerwannen an eis entscheeden fir déi eigentlech Quellen, dat eigentlecht Liicht vum Liewen ze fannen. De Sonndeg vun haut steet eigentlech ganz am Zeechen vun der Entscheedungen, der Entscheedung fir de Matmënsch. Am Evangelium berifft de Jesus seng éischt Apostelen a fuerdert si op fir him nozefollegen. Domadder sinn si virun eng ganz grouss Entscheedung vum Liewe gestalt, déi duerchaus gréisser Konsequenzen huet.

Haut si mir awer och vum Poopst Franziskus agelueden, fir de Sonndeg vum Wuert vu Gott ze feieren. D’Wuert vu Gott fuerdert vun eis all Dag eng Entscheedung. Mir sollten wa méiglech déi grouss Botschaft vum Wuert vu Gott, wéi et an eiser Bibel niddergeschriwwen ass, an eisem Liewe verwierklechen. Well dëst Wuert ka fir eis zur Quell vum Liewe ginn, zur Quell vun engem wierklech gudden an erfëllte Liewen, dat och eis enk Grenzen iwwerwënnt. Eng Entscheedung ass domadder vun eis gefrot. Kënne mir haut dësem Wuert nogoen an eist Liewe mat dësem Wuert gestallten?

„Komm, follegt mir no!“ sou seet de Jesus zu jidderengem vun eis. Hien luet eis an, fir säi Räich, seng Botschaft an eiser Welt siichtbar ze maachen, eis vun dëser Botschaft begeeschteren ze loossen an si dann an d’Welt an zu alle Mënschen ze droen. D’Liicht vu Christus ass do. Mir mussen et just gesinn an an eis ophuelen. „For there is always light, if only we’re brave enough to see it, if only we’re brave enough to be it.“ („Denn es gibt immer Licht, wenn wir nur mutig genug sind, es zu sehen, wenn wir nur mutig genug sind, es zu sein.“) Froe mir eisen Här Jesus Christus, ëm seng Hëllef, fir eis Grenzen ze iwwerwannen, an ëm Stäerkt a Wäermt, fir dës Welt fräi ze maachen vun Angscht an Nout.

Kyrie

Här Jesus Christus, du hues eis an dengem Liewen d’Wuert vum Härgott virgelieft. Här, erbaarm dech.
Här Jesus Christus, du riffs eis, fir dir nozefollegen an dëst Wuert vum Härgott selwer ze liewen. Christus, erbaarm dech.
Här Jesus Christus, du wëlls eis begleeden, wa mir versichen dem Härgott Botschaft ze realiséieren. Här, erbaarm dech.

Dagesgebiet

Allmächtegen an éiwege Gott, leed all eist Maachen no dengem Wëllen a gëff, datt mir am Numm vun dengem eenzege Jong räich ginn u gudde Wierker. Dorëms biede mir duerch de Jesus, déi Jong, eisen Här, hien, dee mat dir an dem Hellege Geescht lieft a regéiert an all Éiwegkeet. Amen.

Dieu éternel et tout-puissant, dirige notre vie selon ton amour, afin qu’au nom de ton Fils bien-aimé, nous portions des fruits en abondance. Par Jésus Christ.

Barmherziger Gott, durch deinen Sohn rufst du uns zur Umkehr und zum Glauben an das Evangelium. Stärke uns durch deinen Geist, dass wir diesem Ruf entschlossen folgen. Das erbitten wir von dir, dem Vater unseres Herrn Jesus Christus, der mit dir und dem Heiligen Geist lebt und Leben schafft bis in Ewigkeit.

Liesungen: Jona 3, 1-5.10 / 1 Kor 7, 29-31 / Mk 1, 14-20

Lesung aus dem Buch Jona.
Das Wort des HERRN erging zum zweiten Mal an Jona: Mach dich auf den Weg und geh nach Ninive, der großen Stadt, und rufe ihr all das zu, was ich dir sagen werde! Jona machte sich auf den Weg und ging nach Ninive, wie der HERR es ihm befohlen hatte. Ninive war eine große Stadt vor Gott; man brauchte drei Tage, um sie zu durchqueren. Jona begann, in die Stadt hineinzugehen; er ging einen Tag lang und rief: Noch vierzig Tage und Ninive ist zerstört! Und die Leute von Ninive glaubten Gott. Sie riefen ein Fasten aus und alle, Groß und Klein, zogen Bußgewänder an. Und Gott sah ihr Verhalten; er sah, dass sie umkehrten und sich von ihren bösen Taten abwandten. Da reute Gott das Unheil, das er ihnen angedroht hatte, und er tat es nicht.

Kv Zeige mir, Herr, deine Wege, lehre mich deine Pfade!
Zeige mir, Herr, deine Wege, *
lehre mich deine Pfade!
Führe mich in deiner Treue und lehre mich; /
denn du bist der Gott meines Heiles. *
Auf dich hoffe ich den ganzen Tag. – (Kv)
Gedenke deines Erbarmens, Herr, /
und der Taten deiner Gnade; *
denn sie bestehen seit Ewigkeit!
7Gedenke nicht meiner Jugendsünden und meiner Frevel! *
Nach deiner Huld gedenke meiner, Herr, denn du bist gütig! – (Kv)
Der Herr ist gut und redlich, *
darum weist er Sünder auf den rechten Weg.
Die Armen leitet er nach seinem Recht, *
die Armen lehrt er seinen Weg. – Kv

Lesung aus dem ersten Brief des Apostels Paulus an die Gemeinde in Korinth.
Ich sage euch, Brüder: Die Zeit ist kurz. Daher soll, wer eine Frau hat, sich in Zukunft so verhalten, als habe er keine, wer weint, als weine er nicht, wer sich freut, als freue er sich nicht, wer kauft, als würde er nicht Eigentümer, wer sich die Welt zunutze macht, als nutze er sie nicht; denn die Gestalt dieser Welt vergeht.

Halleluja. Halleluja. Das Reich Gottes ist nahe. Kehrt um und glaubt an das Evangelium! Halleluja.

Aus dem heiligen Evangelium nach Markus.
Nachdem Johannes ausgeliefert worden war, ging Jesus nach Galiläa; er verkündete das Evangelium Gottes und sprach: Die Zeit ist erfüllt, das Reich Gottes ist nahe. Kehrt um und glaubt an das Evangelium! Als Jesus am See von Galiläa entlangging, sah er Simon und Andreas, den Bruder des Simon, die auf dem See ihre Netze auswarfen; sie waren nämlich Fischer. Da sagte er zu ihnen: Kommt her, mir nach! Ich werde euch zu Menschenfischern machen. Und sogleich ließen sie ihre Netze liegen und folgten ihm nach. Als er ein Stück weiterging, sah er Jakobus, den Sohn des Zebedäus, und seinen Bruder Johannes; sie waren im Boot und richteten ihre Netze her. Sogleich rief er sie und sie ließen ihren Vater Zebedäus mit seinen Tagelöhnern im Boot zurück und folgten Jesus nach.

Lecture du livre de Jonas.
La parole du Seigneur fut adressée de nouveau à Jonas : « Lève-toi, va à Ninive, la grande ville païenne, proclame le message que je te donne sur elle. » Jonas se leva et partit pour Ninive, selon la parole du Seigneur. Or, Ninive était une ville extraordinairement grande : il fallait trois jours pour la traverser. Jonas la parcourut une journée à peine en proclamant : « Encore quarante jours, et Ninive sera détruite ! » Aussitôt, les gens de Ninive crurent en Dieu. Ils annoncèrent un jeûne, et tous, du plus grand au plus petit, se vêtirent de toile à sac. En voyant leur réaction, et comment ils se détournaient de leur conduite mauvaise, Dieu renonça au châtiment dont il les avait menacés.

R/ Seigneur, enseigne-moi tes chemins.
Seigneur, enseigne-moi tes voies,
fais-moi connaître ta route.
Dirige-moi par ta vérité, enseigne-moi,
car tu es le Dieu qui me sauve. R
Rappelle-toi,Seigneur, ta tendresse,
ton amour qui est de toujours.
Dans ton amour, ne m’oublie pas,
en raison de ta bonté, Seigneur. R
Il est droit, il est bon, le Seigneur,
lui qui montre aux pécheurs le chemin.
Sa justice dirige les humbles,
il enseigne aux humbles son chemin. R

Lecture de la première lettre de saint Paul apôtre aux Corinthiens.
Frères, je dois vous le dire : le temps est limité. Dès lors, que ceux qui ont une femme soient comme s’ils n’avaient pas de femme, ceux qui pleurent, comme s’ils ne pleuraient pas, ceux qui ont de la joie, comme s’ils n’en avaient pas, ceux qui font des achats, comme s’ils ne possédaient rien, ceux qui profitent de ce monde, comme s’ils n’en profitaient pas vraiment. Car il passe, ce monde tel que nous le voyons.

Alléluia. Alléluia. Le règne de Dieu est tout proche. Convertissez-vous et croyez à l’Évangile. Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Marc.
Après l’arrestation de Jean, Jésus partit pour la Galilée proclamer l’Évangile de Dieu ; il disait : « Les temps sont accomplis : le règne de Dieu est tout proche. Convertissez-vous et croyez à l’Évangile. » Passant le long de la mer de Galilée, Jésus vit Simon et André, le frère de Simon, en train de jeter les filets dans la mer, car c’étaient des pêcheurs. Il leur dit : « Venez à ma suite. Je vous ferai devenir pêcheurs d’hommes. » Aussitôt, laissant leurs filets, ils le suivirent. Jésus avança un peu et il vit Jacques, fils de Zébédée, et son frère Jean, qui étaient dans la barque et réparaient les filets. Aussitôt, Jésus les appela. Alors, laissant dans la barque leur père Zébédée avec ses ouvriers, ils partirent à sa suite.

Priedegt (2021)

Léif Matchrëschten! „Kommt her, mir nach! Ich werde euch zu Menschenfischern machen.“ (Mk 1, 17) Dëst Wuert aus dem Evangelium ass eis all gutt bekannt. Ech ka mir d’Situatioun esou richteg bildlech virstellen. Zu Bech an der Kierch weist eng vun de Kierchefënsteren dës Zeen. De Péitruss setzt do mat engem Fëschernetz iwwert den Knéien an hëlt d’Fësch eraus, déi sech dra verfaangen hunn. Ganz erstaunt kuckt hien zum Jesus op, deen lo grad wuel dëse Saz un si geriicht huet. Den Andreas steet hannert him. Och hien ass déck erstaunt. Gewëssermoossen voller Schréck leet hien seng riets Hand op säin Häerz a mat der lénker beréiert hien de Jesus. Et gesäit bal esou aus, wéi wann hien wëll soen: „O mei, wat wëlls du vun eis? Mir sinn nëmme kléng Fëscher ouni weider Erfarung. Dat ass eppes, dat eis awer nawell zimmlech ze grouss ass.“ Ongleewegt Erstaunen, jo Erschrecken schwätzt aus hire Gesiichter.

Ech hu mech ëmmer gefrot, wat ech gesot hätt, wann ee mech fir esou eppes gefrot hätt. Wéi hätt ech reagéiert op eng Ufro, déi mech aus heiterem Himmel trëfft, déi mech zu eppes oprifft, wat ech bis dohin net um Schierm hat a wat ech bis dohin nach ni gemaach hunn. Firwat ech? Wéi kënns du grad u mech, fir mech an deng Nofolleg ze ruffen?

Am Evangelium vun haut geet alles da ganz séier. „Und sogleich ließen sie ihre Netze liegen und folgten ihm nach.“ Am nächsten Saz schonn gëtt den Jakobus an de Johannes op eng änlech Manéier geruff an och si loossen einfach alles falen a komme mat. Dat ass an eisen Aen haut wuel zimmlech onverständlech. Esou eng séier Entscheedung ze huelen, ouni vill nozedenken, ass net an eisem Programm oder dach? Natierlech kann ee soen, dass och deemools sécher net alles esou séier geschitt ass. D’Evangelium erzielt eng Geschicht, déi eis eng zimmlech eendeiteg a kuerz Entscheedung virun Aen féiert.

Ech hu mech awer schonn dacks gefrot, op net heiansdo esou spontan Entscheedungen dach net esou schlecht sinn. Heiansdo gëtt een am Häerz getraff vun eppes an et reagéiert ee spontan, aus dem Bauch eraus, ouni laang nozedenken. Et mécht een eppes Guddes, et hëlleft een engem aneren. Ass net eist Häerz grad do ee ganz wichtegen an dacks och richtegen Entscheedungswee? Spontan an einfach esou eng Entscheedung huelen, well ee gepaakt ass vun engem Matmënsch, vun enger Situatioun, ass sécher heiansdo riskant. Awer et geschitt Guddes, wou ee beim laangen Nodenken herno vläicht erëm de Mutt dozou verluer hätt.

De Paulus seet haut an der Liesung: „Die Zeit ist kurz.“ Eist Liewen ass net allze laang. Dofir sollte mir och vläicht eis Zäit net verplemperen fir ëmmer nees ze laang mat dem Nodenken hin an hier alles op déi laang Bunn ze verschiben an et da verpassen fir Guddes ze leeschten. Wa mir kucken, wéi et an der Welt zougeet, dann denken ech, dass et duerchaus net esou schlecht ass, fir heiansdo mol einfach spontan eppes ze maachen. Vill Nout gëtt jo och extrem vergréissert doduerch, dass Entscheedungsweeër onméisseg laang sinn. Mir gesinn dat bäi eiser aktueller Gesondheetskris. Déi laang Diskussiounen féieren dacks zu net vill. Munchmol muss ee spontan a séier eng Entscheedung huelen an Nout begrenzen, ier si nach weider méi grouss gëtt.

An der Nofolleg vum Jesus a vu sengem Wee, oder senger Botschaft, gëllt dat och. Wann ech virun der Entscheedung fir him nozegoen, alles wëll iwwerleeën a betruechten, wann ech all Vir- an Nodeeler bis an dee leschten Detail ofweien, da verdinn ech wäertvoll Zäit, déi ech ka notzen fir mech ze engagéieren. An eventuell, wann ech ze laang nodenken, verléisst mech warscheinlech de Mutt, dee Wee anzeschloen. Wann ee bäi enger Entscheedung am Viraus ëmmer alles géif wëssen, wat op een zou kënnt, da géif een si dacks guer net huelen. Da géif och ganz dacks vill Guddes net geleescht ginn. Ech denken, dass dëst kee Plädoyer ass, fir bäi Entscheedungen de Verstand auszeschalten. Mä ëmgedréint dierfe mir eis an eisen Entscheedungen och net nëmmen vum Verstand leede loossen an eist Häerz, eist Gefill ausschalten. Munchmol muss een sech eben vun senger Léift leede loossen an einfach emol ee Wee ugoen. Dass een sech do och kann ieren, steet ausser Fro.

Ech sinn ëmmer nees faszinéiert, wann ech Beruffungsgeschichten an eiser Bibel liesen. Vill vun hinne funktionéieren esou, wéi eist Evangelium si erzielt huet. Do gëtt ee gefrot an dee seet Jo. Ouni grouss ze hannerfroen mécht ee Mënsch sech op de Wee a versicht d’Botschaft vu Gott a sengem Handelen a Schwätzen an d’Welt ze droen. D’Liesung aus dem Buch vum Prophet Jona zielt et jo och esou. Ganz dacks, sou kënnt et mir vir, ass et eben dat spontaant, aus dem Bauch eraus Handelen, dat entscheedend ass. Eist Liewen ass net do, dass mir de gréissten Deel vun der Zäit domadder verbréngen driwwer nozedenken wéi a wat mir solle maachen. D’Aarbecht läit virun eis. Mir mussen eis just selwer a Beweegung setzen an eis engagéieren. Wa mir an eisem Häerz eng gutt Portioun Léift, ee Gefill fir Gerechtegkeet a Fridden droen, da brauche mir net laang ze iwwerleeën, op mir sollen oder kënnen hëllefen. Da brauche mir just unzerappen an et ze maachen.

Nofolleg vu Jesus Christus ass am Fong guer net esou schwéier. Wa mir seng Botschaft am Häerz spieren, kënne mir och doraus liewen an handelen. Eis Welt wier sécher heiansdo besser drun, wa mir méi eist Häerz géife schwätze loossen a wa mir eis net esou vill vu Gedanken u Profit a Wirtschaftlechkeet géife leede loossen. Den Andreas Knapp dréckt dat ganz gutt aus an dësem Gedicht:

geht mir nach

schuhgröße unbekannt
er ging barfuß

du musst dich nicht
in fremde stiefel zwängen

in seinen fußstapfen aber
leuchten göttliche spurenelemente

nur wenn du ihn von innen spürst
folgst du wirklich seinen spuren

aus: Andreas Knapp, ganz knapp. Gedichte an der Schwelle zu Gott, Echter Verlag Würzburg 2020, S. 89.

Fürbitten

Eisen Här Jesus Christus, rifft eis a seng Nofolleg. Dofir dierfe mir och elo virun hien trieden an him alles virleeën, wat eis am Moment beweegt. Mir bieden zu him:

  • Fir all, déi him duerch ee besonneschen Ruff an seng Nofolleg nogaange sinn als Mataarbechter an eiser kierchlecher Gemeinschaft: Schenk allen, déi sech esou engagéieren, Freed a Kraaft an hirem Déngscht. Christus, héier eis.
  • Fir all, déi sech net entscheede kënnen oder déi op falsch Weeër an hirem Liewe gerode sinn: Schenk hinnen Weisheet fir gutt Entscheedungen an de Mutt zur Ëmkéier an engem neien Ufank. Christus, héier eis.
  • Fir all déi Krank an déi Nout hunn, fir all Dokteren an Leit an der Fleeg, déi iwwert d’Wuel vun aneren mussen entscheeden: Gëff hinne Kraaft an hire Suergen a looss si zum Beschte vun hire Patienten entscheeden. Christus, héier eis.
  • Fir all, deenen hiert Liewen duerch Ongléck an Nout gepräägt ass: Schenk hinnen Trouscht an de Begéinungen mat Mënschen, déi hëllefen, a looss si nei Liewensfreed fannen. Christus, héier eis.
  • Fir all eis léif Verstuerwen, déi mir gär haten a vermëssen, fir all déi, un déi kee méi denkt: Féier si an däi Liicht vum éiwege Liewen. Christus, héier eis.

Du, Här Jesus Christus, bass voller Gnod a Baarmhäerzegkeet. Dech luewen an éiere mir elo an an all Éiwegkeet. Amen.

II.


Quelles que soient nos épreuves, quels que soient nos péchés, en Jésus nous reprenons espérance. Il est venu nous apporter une vie nouvelle, comblée de la grâce de son Père. Ainsi, présentons-nous devant lui sans hésiter et confions-lui toutes les misères humaines. Seigneur, écoute notre prière.

  • Comme Jonas, l’Église est amenée à faire face aux vents et aux tempêtes; afin qu’elle persévère dans l’annonce de la parole de Dieu, prions le Seigneur.
  • Comme le roi de Ninive, les dirigeants des nations entendent des appels au respect de la justice et de la dignité humaine; afin qu’ils accueillent favorablement ces interpellations, prions le Seigneur.
  • Comme à André, Simon, Jean et Jacques, une vie nouvelle nous est proposée; afin que l’appel de Jésus touche nos cœurs aujourd’hui, prions le Seigneur.
  • Comme les disciples de Corinthe, notre communauté chrétienne est amenée à faire des choix; afin qu’elle prenne des décisions éclairées par l’Évangile et soutenues par l’Esprit, prions le Seigneur.

Dieu notre Père, ton Fils Jésus nous apporte la Bonne Nouvelle d’un règne nouveau. Éveille-nous à ses appels afin que nous répondions avec joie et ferveur à son invitation. Nous te le demandons par le Christ, Jésus, notre Seigneur. Amen.

Gowegebiet

Här, eise Gott, huel eis Gowen un an helleg si, fir datt si zum Sakrament vun der Erléisung ginn, dat eis Heel a Seege bréngt. Dorëms biede mir duerch Jesus Christus, eisen Här. Amen.

Dans ta bonté, Seigneur, accepte notre offrande: qu’elle soit sanctifiée et serve ainsi à notre salut. Par Jésus.

Heiliger Gott, du selbst machst deinen Namen groß unter den Völkern. Schenke uns in diesem Brot und Wein die Speise der Unsterblichkeit durch Christus, unsern Herrn.

Hochgebet – „Nachfolge“


Präfation
Ja, es ist würdig und recht es ist gut und richtig, dir,
guter Gott, immer und überall in unserem Leben zu danken,
denn in Jesus Christus hast du uns offenbart, wer und wie du für uns bist:
ein menschen- und lebensfreundlicher Gott.
In ihm, Jesus Christus, sind wir mehr als Frauen und Männer,
wir alle sind Schwestern und Brüder, die seinem Beispiel folgen wollen.
Wir danken dir, denn deine frohe Botschaft ruft uns Menschen
zur Umkehr und zur Nachfolge, zu Solidarität und Achtung voreinander.
So danken wir dir, Gott, für das Leben und die Berufung,
die du einem jeden von uns geschenkt hast.
Darum freuen wir uns und singen mit allen Engeln und Heiligen des Himmels:

Sanctus

Ja, guter Gott, du bist heilig und du schenkst Heil,
doch die Welt, in der wir leben, ist voll von Unrecht und Unterdrückung.
Sie trennt zwischen reich und arm, unterscheidet zwischen mächtig und ohnmächtig,
grenzt oben von unten ab.

Als Christen sind wir oft sprachlos, wenn wir dann das eine Wort sagen sollen,
das Menschen heilen kann;
wir sind oft ratlos, wenn wir den ersten Schritt tun sollen,
diese unhaltbaren Zustände zu beseitigen.

Um dennoch nicht aufzugeben im Einsatz für Gerechtigkeit und Frieden,
feiern wir Eucharistie und denken an Jesus, der mit allen teilt.
Mit ihm kam ein neuer Anfang in diese Welt.
Denn da waren Menschen, blind vor Rechthaberei und Gesetzestreue.
Er sagte: Seht mit meinen Augen.
Da gingen ihnen die Augen auf.
Da waren Menschen, taub vor hohlen Phrasen.
Er sagte: Hört mit meinen Ohren.
Da verging ihnen Hören und Sehen.
Da waren Menschen,vlahm und müde von stets neuer Enttäuschung.
Er sagte: Geht auf meinen Wegen.
Da folgten sie ihm nach.

Deshalb, guter Gott, feiern wir jetzt Eucharistie
und sagen dir Dank für Jesus, deinen Sohn und unseren Herrn.

Wir tun zeichenhaft, was er wirklich getan hat,
denn ihn hat sein Tun das Leben gekostet.
Menschen zum Durchblick zu verhelfen,
Menschen zur Umkehr der Werte zu bewegen,
das störte allzu sehr die Großen und Mächtigen.
Jesus aber fasste sein ganzes Leben in einem einfachen Zeichen zusammen,
in Brot und Wein, als er mit seinen Freunden das Abschiedsmahl hielt.

So bitten wir dich, allmächtiger Gott:
Segne diese Gaben von Brot und Wein durch deinen Geist
und vollende sie für uns als den Leib + und das Blut deines Sohnes,
unseres Herrn Jesus Christus.

Damals brach Jesus das Brot.
Er dankte dir und gab es seinen Jüngern mit den Worten:

NEHMET UND ESSET ALLE DAVON:
DAS IST MEIN LEIB, DER FÜR EUCH HINGEGEBEN WIRD.

Ebenso nahm er nach dem Mahl den Kelch,
dankte wiederum, reichte ihn seinen Jüngern und sprach:

NEHMET UND TRINKET ALLE DARAUS:
DAS IST DER KELCH DES NEUEN UND EWIGEN BUNDES.
MEIN BLUT, DAS FÜR EUCH
UND FÜR ALLE VERGOSSEN WIRD
ZUR VERGEBUNG DER SÜNDEN.
TUT DIES ZU MEINEM GEDÄCHTNIS.

Geheimnis des Glaubens:

Darum bitten wir dich, Vater, für deine Kirche:
Beschütze und führe sie; gib ihr Frieden und Einheit überall auf der Welt.
Gib unserem Papst Franziskus, unserem Bischof N.
und allen Frauen und Männern, die in deiner Kirche ein Amt verwalten, Weisheit und Kraft.

Gedenke in deiner Güte auch der Menschen, die in unserem Herzen
einen besonderen Platz haben.

Bleib all jenen treu, die der Tod uns in diesem Leben genommen hat.

Mit deinem ganzen Volk, mit Maria, der Mutter des Herrn,
dem heiligen Josef, mit den Aposteln und Märtyrern,
mit dem/der heiligen N. und all deinen heiligen Frauen und Männern,
ja, mit allen Menschen auf der Erde, die auf dich vertrauen,
bitten wir dich um deine Barmherzigkeit, neigen wir uns vor deiner Größe
und sagen wir dir unseren Dank.

Durch ihn und mit ihm und in ihm ist dir, Gott, allmächtiger Vater,
in der Einheit des Heiligen Geistes alle Herrlichkeit und Ehre jetzt und in Ewigkeit.
(Quelle unbekannt)

Vaterunser

Jesus Christus huet gesot: D’Räich vum Härgott ass nobäi. Ëm d’Kommen vun dësem Räich vu Gott an eiser Welt an Zäit biede mir mat deem Gebiet, dat hien eis selwer geléiert huet: Vater unser …

Friddensgebiet

Wou mir dem Geescht vu Gott eng Plaz ginn, do gëtt Léift a Fridden an eiser Welt méiglech. Dofir biede mir ëm de Fridden fir eis a fir déi ganz Welt: Här Jesus Christus, kuck net op eis Feeler a Sënden. Kuck op eis e gudde Wëllen a schenk eis all däi Fridden. De Fridden vun eisem Här Jesus Christus sief mat iech all.

Meditation

Lebe das, was du vom Evangelium verstanden hast. Und wenn es noch so wenig ist. Aber lebe es.
Frere Roger, Taize

Schlussgebiet

Allmächtege Gott, an denger Moolzecht schenks du eis gëttlecht Liewen. Gëff, datt mir dëst Sakrament ëmmer nei als déi grousst Geschenk ëmfänken an aus senger Kraaft liewen. Dorëms biede mir duerch Jesus Christus, eisen Här. Amen.

Permets, nous t’en prions, Dieu tout-puissant, qu’ayant reçu de toi la grâce d’une nouvelle vie, nous puissions nous en émerveiller toujours. Par Jésus.

Jesus Christus, du hast uns gestärkt mit dem Wort und Brot des Lebens. Bewahre in uns das Vertrauen auf deine Nähe, damit wir deine Gegenwart erfahren und in der Treue zu deiner Weisung wachsen, der du lebst jetzt und in Ewigkeit.


Mass vum 17. Januar
Klick op d’Kalennerblat fir d’Sonndesmass als PDF!
Mass vum 31. Januar

Links:

Top

Online Pastoral

Lëscht vun de Sonndesgottesdéngschter

 
Service Kommunikatioun a Press . Service Communication et Presse
Äerzbistum Lëtzebuerg . Archevêché de Luxembourg

© Verschidde Rechter reservéiert . Certains droits réservés
Dateschutz . Protection des données
Ëmweltschutz . Protection de l'environnement